Heel graag willen maar toch ook niet..

Je hoeft 't niet moeilijk te maken Libra.

Je kunt die nieuwe fwb voor nu nemen.

En daten voor iemand op lange termijn.



Mits je deze fwb kunt (blijven) zien als seks om de seks.

Zolang hij dat geen probleem vind is daar niks fout aan.

Er is niks mis met het bevredigen van je nieuwsgierigheid.

Zowel hij als jij zijn vrijgezel, je doet er dus iig geen kwaad mee.

quote:Libra1990 schreef op 28 augustus 2016 @ 21:40:

[...]



Ja hè. Dat lijkt me het beste.



Deze twee zijn het sowieso niet inderdaad.



En ik heb inderdaad een beetje sletvrees. Casual seks zou ik wel kunnen denk ik. Maar ik weet niet dus nog niet of ik het wil.Nice girls are shit in bed

Jeetje...ingewikkeld zeg....en nogal controle gericht..



Ik zou zeggen doe een tijdje niks, date alleen jezelf en begin eens met liefdevol zijn, liefhebben, liefde geven en ontvangen. Kijk eens wat dat met je doet. ( vreemd advies misschien maar dit kwam zo bij mij op)

quote:Amand schreef op 28 augustus 2016 @ 22:03:

[...]





Nice girls are shit in bed

hey libra,



heel herkenbaar dilemma. natuurlijk wil jij (en ik ook) het liefste die ene leuke man ontmoeten.

maar ja... wat doe je in de tussentijd? ik heb helaas ook geen antwoord op die vraag.



de laatste tijd ben ik ook voor de optie 'dan maar niet' gegaan, maar het is toch ook fijn om af en toe in iemands armen wakker te worden. ook als je weet dat hij niet 'the one' is...

you need luuuuuv

Je zoekt de ware, en goede liefde. Blijven zoeken, je zult het vinden.

In de tussentijd heb je zo te horen wel af en toe en goede beurt nodig.

wat ik zo bijzonder aan je bericht vindt is dat je wilt wachten met seks tot blijkt of iemand relatiemateriaal is en tegelijk houd je je FWB aan, omdat je gewoon graag seks met hem hebt. dit lijkt mij wat paradoxaal......

Je wil een relatie. Maar ook dringend seks, blijkbaar. Wat houdt je dan tegen om met leuke en aantrekkelijke meneer de koffer in te duiken? Jullie willen geen van beiden meer, dus geniet van de casual seks. Dat staat het zoeken naar een relatie toch niet in de weg?

quote:Hawkmoon269 schreef op 29 augustus 2016 @ 09:47:

Je wil een relatie. Maar ook dringend seks, blijkbaar. Wat houdt je dan tegen om met leuke en aantrekkelijke meneer de koffer in te duiken? Jullie willen geen van beiden meer, dus geniet van de casual seks. Dat staat het zoeken naar een relatie toch niet in de weg?



dat is de vraag natuurlijk: staat het een relatie in de weg of niet?



daarbij, het voelt een beetje alsof je trek hebt in een homemade, uitgebreid diner, met liefde gemaakt, opgegeten tijdens zo'n lange avond met vrienden en veel flessen wijn, maar dat je door gebrek aan tijd/geld/vrienden of iets anders snel even naar de snackbar gaat. je honger is gestild, maar het voelt toch een beetje leeg...

quote:chirimoya schreef op 29 augustus 2016 @ 11:05: je honger is gestild, maar het voelt toch een beetje leeg...

Of het haalt de druk van de ketel.

Zodat de zoektocht naar de bij haar passende thuiskok vanuit gemoedsrust kan plaatsvinden.

Welk standpunt voor Libra opgaat is iets wat ze alleen zelf aan den lijve kan ondervinden vermoed ik.

Graag gedaan. Ik denk dat jij zelf moet kijken in hoeverre deze nieuwe FwB je in de weg zal staan bij het vinden van een passende relatie en vanuit daar dan kunt beslissen of je met deze man casual sex in de tussentijd wilt.

TO: ik denk dat je het probleem beschrijft wat vrouwen ondervinden sinds vrouwen iha hun lust (en dus eigen behoeftes aan regelmatige seks en intimiteit) ontdekt hebben en in het bezit zijn van een gezond libido, maar die toch vasthouden aan het idee dat ze dat uitsluitend kunnen als er sprake is van verliefdheid/liefde/degelijke relatie. Of dat het om eoa reden "beter" zou zijn om dat te "bewaren" tot de "ware" zich aandient.



En dat zal voor sommigen ook misschien echt zo werken, in de zin van dat zolang ze daarin min of meer bevredigd zijn ze daarop geconcentreerd raken en bang zijn om niet die "ware" te zien of gevoelig voor hechtingsstoffen die daarbij kunnen komen kijken, dat kan gebeuren, ook als dat de bedoeling niet was of je (relatie)type niet is. Dan kan het verwarrend zijn als je die aantrekking en seksuele aandacht met een FwB teveel vindt lijken op verliefde gevoelens en dat is dan alsnog onbevredigend omdat dat stuk dan ontbreekt waar je blijkbaar werkelijk aan toe bent, dus maar deels vervult wat jij jezelf wenst.



Een ander aspect is dat die druk steeds maar even van de ketel zal zijn door nu en dan seks/intimiteit te hebben, namelijk tot de volgende keer dat je daar weer behoefte aan hebt. Eenmalig of enkele keren voorziet daar niet in, maar maakt/houdt die behoefte juist wakker, en dat is prima als je weet dat je dat met die FwB op regelmatige basis zal hebben, maar kan evengoed frustrerend zijn/worden als dat onregelmatig is en/of de behoefte aan meer/vaker alleen maar aanwakkert (en op elk moment helemaal kan stoppen als hij of jij daarnaast verder date/zoekt en iemand anders ontmoet).



Aan de andere kant heb ik zelf ervaren dat als je regelmatig gehoor geeft aan die behoefte je daardoor lekker(der) in je vel zit, het je uitstraling positief kleurt, je jezelf sexy vindt, begeerd voelt, en dat dat aantrekkelijk is voor andere mannen (sowieso zijn vrouwen die zelf echt van seks genieten aantrekkelijk voor mannen).

Sowieso aantrekkelijker dan iemand die snakt naar een relatie en vanuit allerlei behoeftigheid en tekorten hongerig op zoek gaat/is.



Het valt me op dat vrouwen die aan het daten slaan, daardoor nogal "eager" zijn om zelf ook vrij snel seks te willen nog zonder dat ze die persoon kennen (en zichzelf wijsmaken dat elke vent die ook maar een beetje leuk lijkt/doet al in aanmerking komt om te onderzoeken of die bij hen past, ook op dat gebied?).

Dat geeft misschien wel een haast en focus op een jacht naar in (al snel) overal allerlei potentiele lovers zien (zou dit "hem" dan zijn, eindelijk?!) en voor evenzovele teleurstellingen dat ook al matcht het in dat opzicht, het toch niet op iets blijvends uitdraait.

Dat het hem "alleen om de seks te doen was", achteraf gezien.

Niet iedere vrouw kan daar mee omgaan, als ze niet op lust uit is maar "serieuze bedoelingen" heeft (met toekomstperspectief).



Een beetje leuke man zal als het niet hoeft, die behoefte niet zonder reden laten oplopen tot een frustrerend tekort: een beetje leuke vrouw is dan aantrekkelijk genoeg om een keer/een tijdje die seksuele/intieme behoefte te "dekken"

Als je tot de vrouwen behoort die niet uit lust, maar vanuit motief van "wie weet rolt er een relatie uit met deze" seks heeft (en omdat ze een gezonde eigen behoefte heeft, en iemand die dat ook wil op dat moment met haar) dan houdt dat een risico in dat diezelfde seks voor hem niet hetzelfde zegt/betekent als voor haar.

Als er geen verliefdheid uit rolt, zal dat iha voor degene die dat verwachtte en graag wil wél, maar voor degene die dat niet voelt/gaat voelen niét een teleurstelling zijn.



Het is algemeen bekend dat veel vrouwen die koppeling seks-liefde (automatisch?) maken, oa door die hechtingsstoffen (oxytocines) en dan beter geen FwB kunnen starten met iemand die eigenlijk verder qua type ook nog eens iemand is die behoorlijk in de buurt komt/lijkt op wat ze in een relatiepartner aantrekkelijk vinden (als je liefst een liefdesrelatie met alles erop en eraan wílt he).

Dan moet je denk ik die verwarring zien te voorkomen door FwB oid met iemand van wie je onomstotelijk zéker weet dat je daar verder niks mee zou willen of zult ontwikkelen aan gevoelens, denk ik.

Of bestand zijn tegen het vrijblijvende ervan, vanaf het begin geen verwachtingen hebt en ook niet zult ontwikkelen en je het op de koop toe kunt nemen dát het nergens heen zal leiden en een keer voorbij zal zijn. Dat dat tzt misschien ff moeilijk zal zijn, maar je bereid bent daar tzt wel mee te zullen dealen.



Genoeg vrouwen die lust en liefde goed kunnen scheiden en weinig last hebben van bindingsgevoelens als ze regelmatig/vaker met dezelfde persoon seks hebben uit lust.

Het is denk ik een stuk lastiger als die persoon bijv in allerlei opzichten matcht/past, maar het vooral omstandigheden zijn, die vanaf het begin al aanwezig zijn en jou niet aanspreken (zoals die ene, die geen kinderwens meer heeft, want al kinderen heeft) niet wenselijk is om verliefd op te worden, omdat jij die kinderwens nog hebt en een volledige liefdesrelatie en huisje, boompje beestje zou willen. Maar wel als persoon grote kans is dat je wel verliefd wordt (dat laat zich denk ik niet tegenhouden door rationeel te bedenken dat dat niet handig of wenselijk is). En die andere man dus ook niet als FwB, omdat je dat met hem ook niet gaat vinden en hem zo leuk vindt dat elke andere man bij hem vergeleken verbleekt.



Ik denk dat als zo'n "ware" idd voorbijkomt, terwijl je al een FwB hebt, je dat echt wel zult opmerken.

Dat is wel afhankelijk van of jij daar niet zó door in beslaggenomen wordt dat je niks meer opmerkt om je heen.

Soms weet je dat denk ik wel, zoals bij die man die je nu als FwB hebt, immers heb je de nieuwe potentiele FwB ook opgemerkt, maar soms weet je tevoren gewoon niet wat zich in jou ontwikkelt als je er tóch aan begint (met die nieuwe).



Je kunt volgens mij dat risico makkelijker lopen als je niet op een "serieuze" relatie (met toekomst) uit bent, en je geen haast hebt, geen last van je biologische klok en dus achteraf iig niet als "tijdverspilling" ziet als je (tijdelijk) met iemand die behoefte hebt gedeeld. Dan is het misschien ook ff lastig/pijnlijk als dat weer voorbijgaat, maar heb je dié teleurstelling niet er ook nog bij, en kun je iig genieten van wat er wél is (voor zolang dat duurt) en terugkijken op iets waar je van genoten hebt.



Mensen verkijken zich vaak op die omstandigheden, dat dat wel genoeg zal zijn om evt gevoelens vanaf het begin af te remmen als je dat van tevoren al weet (zoals al kinderen hebben) en gaan dan toch hopen dat die omstandigheden zullen veranderen (hij van mening zal veranderen als er eenmaal gevoelens voor elkaar ontstaan en dan bijv toch nog een kind zal willen, of (in geval van geheime affaires) hij toch bij zijn partner weg zal gaan, of monogaam wordt als hij maar verliefd genoeg wordt, enz.



Ken genoeg voorbeelden daarvan, waar tóch gaandeweg hoop kwam of bleef op die verandering van omstandigheden en teleurstelling als dat niet gebeurt, ook al wisten ze dat vanaf het begin.

Ik denk dat veel mannen hebben ervaren dat een vrouw zelf overtuigd is dat zij vanuit louter lust okay vindt en dan puntje bij paaltje toch "meer gevoelens" ontwikkelt, druk gaat uitoefenen, enz, er toch niet mee om kan gaan dat het beperkt zal blijven en "nergens heen leidt".

Je moet dat van jezelf heel goed weten, want alleen al door regelmatig met dezelfde persoon intiem zijn kun je daaraan wennen en kan dat ook "verslavend" zijn, ook als je niet verliefd bent/zal worden, en kan het behoeften juist verder aanwakkeren (dus niet meer tevreden zijn met nu en dan de druk van de ketel) of juist nog meer benadrukken wat je werkelijke behoeften zijn, zoals jij aangeeft dat jij toe bent aan liefde en dan genoegen zou nemen met lust-met-ietsje-meer.

Die monogamie, is dat echt zo'n dealbreaker voor jou?

Libra, misschien is het te vroeg en heb jij andere invulling van het begrip "relatie" idd (de monogame romantische liefdesrelatie als ideaalmodel), en niemand zegt dat je jouw uitgangspunt moet veranderen, maar misschien is het fijn om ook andere perspectieven hierop mee te krijgen, bijv Jan Geurtz zijn visie op liefdesrelaties (in "verslaafd aan liefde" -wat verhelderend kan zijn over liefde en eigenliefde en ook hoe mensen die pure liefde voor elkaar juist zsm om zeep helpen met oa behoeftes aan garanties en zekerheid) en misschien ook Alain de Botton enzo.



Het romantische monogame model is niet zo zaligmakend als iedereen aanneemt, en veel mensen komen vroeg of laat tot de slotsom dat deze verwachting niet gehaald kon worden, zijn daar teleurgesteld in, komen er wellicht achter dat je partner nóóit je bezit wordt, dat liefde(srelatie) niet automatisch betekent dat je nooit meer op anderen zult vallen en dat ook niet van je partner kunt verwachten, of dat dat okay is zolang je daar dan maar niks mee doet, en dat dat misschien ook helemaal niet (voor iedereen) het beste (relatie)model hoeft te zijn, of voor de lange duur niet volstaat.



Ik denk dat heel veel relaties zijn stukgelopen op deze algemene verwachting, en oa deze auteurs plaatsen dat in ander perspectief, iig iets om over na te denken.

Nogmaals, het wil niet zeggen dat jij daar maar beter in kunt "verruimen" om teleurstelling te voorkomen met bijv jouw FwB, en op die manier iets waar jij in gelooft in te ruilen voor iets waar hij anders over denkt, om toch deze man te kunnen "hebben en houden", als dat niet is wat jij voor ogen hebt en iha als "ideale" relatie(vorm) beschouwt.



Zo'n essentieel verschil kan nu of later opbreken, als je het gevoel hebt dat je je daarin maar moet aanpassen.

Zelf ben ik heel anders gaan denken over die dingen, júist na mijn scheiding (ex ging vreemd) ben ik me gaan verdiepen en veel minder stellig geworden in dat romantische ideaalbeeld van relaties.

Je ziet dat het in veel gevallen gewoon niet "werkt" en je iig zeker niet "voor lief" kunt nemen, als garantie op lange termijn, als je eenmaal die liefde gevonden hebt, en ook niet vanzelfsprekend & veilig voelt om achterover te kunnen leunen als je bewust 100% "voor elkaar gaat" en nog meer "zekerheden" en commitments of trouwgeloftes aangaat met elkaar.

En ook niet hoe het er 20 jaar later voor staat of hoe je er dan over denkt (of 1 van beiden).



Momenteel staat dit monogame ideaal misschien nog volop voorop, maar de vraag is hoe reeel dat is (gezien toenemende andere behoeften, al dan niet stiekem), en of het een wijdverbreid eeuwenlang ideaal is wat je met de paplepel krijgt ingegoten, of een welbewust besluit en principe wat je ook hoog houdt (voor jezelf en voor je partner) als dat ooit wordt uitgedaagd, of elke dag weer een bewuste keuze is, maar ik denk dat als het goed is je je allebei ontwikkelt in een relatie en dus ook hierin er op den duur anders over kunt gaan denken, of andere behoeften kunt krijgen en dan mag je hopen dat je met elkaar meegroeit of naar elkaar toe groeit.



Ik ken zowel succesvolle langdurige koppels die al 35 jaar monogaam zijn en allebei niet anders willen, als ook stellen die even lang bij elkaar zijn en de liefde/houden van wél monogaam en exclusief voor elkaar houden, maar lust wel met anderen delen en net zo'n sterke relatie hebben.



Voor jezelf idd proberen te achterhalen óf dat ideaal idd essentieel is voor jou..

Waarom kan je dat bijv wel accepteren zolang diezelfde man een scharrel/FwB is (dus de status bepaalt of je dat kunt/accepteert) en zolang de status dus geen officiele relatie is. En niet als het wel een officiele liefdesrelatie met alles erop en eraan zou zijn?

Gaat toch om die persoon, en niet in welke relatie je tot hem staat, of je jaloers bent?

Ik zal dat nooit begrijpen, dat het dan wel okay is (want bijv als het een uur of dag uit is is het minder pijnlijk of zo dat iemand met een ander seks heeft, want dan is het geen vreemdgaan en is diegene officieel vrij om te doen en laten wat ie wil, of als je maar officieel niet "exclusief" bent voel je er niks bij, maar wel als je een relatie hebt samen en dan is hetzelfde ineens pijnlijk, alleen maar omdat je dan exclusiviteit "mag verwachten")?



Anyway, je kunt daar genuanceerd over denken, ruimdenkend zijn enz, maar het gaat erom of je het dan ook zou kúnnen, of dat ook zo voelt, of je wérkelijk niet jaloers zou zijn, de ander niet als "bezit" beschouwt, of zou willen dat je voor altijd de enige echte Ware bent en hij nooit meer enige behoefte zou hebben aan of zou omkijken naar een ander.



Maar ja, ik héb dat monogame liefdesleven, huwelijk en gezin met alles erop en eraan al meegemaakt, ben zelf ouder en streef daar zelf niet meer naar, is mijn ideaal niet langer, en ik heb zelf ook gemerkt dat ik qua lust op meer dan 1 man kan vallen, ook naast houden van een partner.

Bovendien verbeeld ik me niet dat ik alle wensen en geluk van een ander in mijn eentje kan en hoef te vervullen, dat dat zo zou horen als er maar genoeg liefde is, zo werkt het volgens mij niet, of dat je dan jezelf tekort vindt schieten als de ander andere wensen en behoeften heeft (of jezelf zou moeten aanpassen tegen je eigen zin/ natuur/ behoeften of wat goed voor jou is in).



In allerlei andere opzichten is het vaak geen probleem als je partner andere dingen wil in het leven, die kan hij dan met anderen beoefenen (familie, vrienden, in zijn eentje), en ik denk dat er een hoop onnodige problemen zijn als dat op het vlak is wat exclusief voor je partner is voorbehouden, daar word je dan van afhankelijk van elkaar, en als dat niet overeenkomt heeft 1 vd 2 of beiden een probleem, als dat dus ook niet op andere manieren vervuld "mag" worden. Dat is soms niet nodig, als je niet van elkaar zou verwáchten (en heel normaal vinden) dat de ander jou gelukkig moet zien te maken en te houden of kan vervullen. Of anders bepaalde belangrijke dingen maar moet laten levenslang (of de relatie verbreken) of zich aanpassen enz, als er geen beiderzijds bevredigende middenweg in gevonden kan worden.

quote:Libra1990 schreef op 30 augustus 2016 @ 15:03: Fwb wil absoluut een vrouw zoals ik, die exclusief en alleen voor hem zou gaan, maar is niet van plan om dat terug te geven.

Begrijpelijk dat jij dan verder in de rondte kijkt.

Eenzijdige seksuele vrijheid lijkt ook mij unfair.