Hoe essentieel is een seksuele behoefte?

16-12-2021 18:02 140 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vaak lees ik hier in de sekspijler dat iemand een bepaalde seksuele wens heeft. Dat kan van alles zijn, van swingen tot gangbangen, van cuckold-zijn tot tantraseks, wel oraal, niet oraal enzovoorts.
Relatief vaak lees ik een vraag: Mijn partner wil dit niet, hoe krijg ik hem/ haar zover? En zelfs: zal ik de relatie beeindigen?

En dan denk ik:
Hoe is het mogelijk dat de TO dit zo belangrijk vindt? Je gaat toch een verder prima relatie niet beeindigen omdat iemand je niet wil pijpen? Of beffen? Of fistfucken? Of wat dan ook?
Hoe heftig moet een dergelijke behoefte bezit van iemand genomen hebben voor hij/zij tot zo'n besluit kan komen?
Een bepaalde seksuele wens is toch geen basisbehoefte als eten, drinken, liefde, intimiteit, warmte?

Nou ben ik zelf niet "gezegend" met bijzondere seksuele wensen, dus ik heb gemakkelijk praten. Het verbijstert me dat een seksuele wens een relatie op springen kan zetten.
Ik ben benieuwd naar jullie kijk hierop.
stouteboel wijzigde dit bericht op 16-12-2021 18:15
0.16% gewijzigd
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat een heel belangrijk punt is dat voor sommige mensen een groot deel van de verbondenheid ook zit in een seksuele relatie met elkaar hebben. Als ik naar mezelf kijk dan verlies ik verbondenheid met iemand als we weinig fysiek contact hebben. Ook word ik minder gezellig, kan ik minder hebben van die persoon. Kan je elkaar niet vinden in wat je zoekt ik een seksuele relatie, dan zoek je elkaar minder op omdat het toch niet bevredigend is. En daarmee gaat ook die verbondenheid langzaam weg, de hormonen verdwijnen, dus ook de affectie voor die persoon. En dat kan uiteraard als gevolg hebben dat de relatie beëindigd wordt.
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
16-12-2021 21:44
Snap het ook niet goed; je hebt voor de gekste fantasieën wel een toy.
Nou dit dus.
Alle reacties Link kopieren
MrsMorrison schreef:
16-12-2021 21:52
Triest nog wel als je een goed en spannend seksleven belangrijk vindt? Tja... dan vind je me maar triest, voor mij is seks echt een belangrijk aspect in mijn leven. Ik vind het dan weer bijzonder dat dat niet belangrijk is voor je. Maar zoveel mensen zoveel wensen. Waarom dat oordeel over anderen over iets wat jij niet kunt begrijpen?

Om terug te komen op de vraag of je weggaat wanneer je partner impotent is... ik zou dan zeker gaan voor een open relatie wanneer de rest gewoon goed zit. Weet ook zeker dat mijn partner daar okee mee is. Als ik om wat voor reden dan ook geen seks meer zou willen of kunnen hebben zou ik er ook geen moeite mee hebben wanneer mijn partner dan kiest voor een minnares. Als dat dan niet bespreekbaar is zou dat wel een breekpunt kunnen zijn voor mij denk ik.
Even goed lezen he? Ik vind HET triest, dus ik vind iets van een feit, ik vind niet JOU triest. En verder herhaal ik het nog een keer: Ik vind het vooral heel triest voor mensen, voor wie het, om welke reden dan ook, wel zo belangrijk is, dat het hun kwaliteit van leven aantast.. En daarmee bedoel ik eigenlijk, dat ik het oprecht verdrietig vind, als mensen bijv vreemdgaan, of uitelkaar gaan, omdat de seks zo belangrijk voor ze is.
Fijn voor mij, en voor mijn partner, dat we daar geen last van hebben. Maar ik heb ook vriendinnen en bijv mijn zus, die dat wel zo hebben. Ik vind ze niet triest, maar vind het wel triest, als hun partner daar dus niet in mee kan gaan, en daardoor een relatie, of zelfs iemands leven, gewoon klote wordt.
Alle reacties Link kopieren
En nog vergeten te vermelden, dat ik het oprecht leuk vind om te lezen, dat er stellen zijn, waarbij spannende seks als erg belangrijk wordt ervaren, dat die na zoveel jaren samen, nog steeds elkaars behoeften met plezier vervullen. Want ook daar tref je het mee, als dat het geval is.
Orbifolia schreef:
16-12-2021 21:53
Ik denk dat een heel belangrijk punt is dat voor sommige mensen een groot deel van de verbondenheid ook zit in een seksuele relatie met elkaar hebben. Als ik naar mezelf kijk dan verlies ik verbondenheid met iemand als we weinig fysiek contact hebben. Ook word ik minder gezellig, kan ik minder hebben van die persoon. Kan je elkaar niet vinden in wat je zoekt ik een seksuele relatie, dan zoek je elkaar minder op omdat het toch niet bevredigend is. En daarmee gaat ook die verbondenheid langzaam weg, de hormonen verdwijnen, dus ook de affectie voor die persoon. En dat kan uiteraard als gevolg hebben dat de relatie beëindigd wordt.
Herkenbaar wel denk ik... De vraag is dan alleen of je die seksuele verbondenheid/het fysieke wel "nodig" zou hebben van een ander, bewust of onbewust.
Saivash schreef:
16-12-2021 21:41
De meeste mensen gaan niet weg, hoor. Zo “netjes” zijn ze niet. Ze vreten dan gewoon stiekem buiten de deur.

Ik ben het zelf volledig eens met de OP, en begrijp het ook echt totaal niet.
Ik vind het vooral heel triest voor mensen, voor wie het, om welke reden dan ook, wel zo belangrijk is, dat het hun kwaliteit van leven aantast. Het lijkt me echt ongelofelijk klote, als seks zo belangrijk is in je leven. Daar zou ik persoonlijk echt last van hebben, als dat zo was bij mij.
Ho even, seks belangrijk vinden komt weliswaar voort vanuit een behoefte ja, maar dat maakt het nog geen obsessie hoor!
Een onbevredigend seksleven tast mijn leven niet aan, wel mijn relatie vrees ik. Ik zou het een te groot gemis vinden. Ik wil géén broer zus relatie.
En dan is het echt niet zo dat ik minstens 3x per week seks wil want anders ben ik gefrustreerd! Echt niet.
Maar 2 of 3 keer per jaar.. wat ik toch echt wel eens hoor. Ik moet er niet aan denken.
En volgens mij is daar niks geks aan.
Alle reacties Link kopieren
Saivash schreef:
16-12-2021 22:09
Even goed lezen he? Ik vind HET triest, dus ik vind iets van een feit, ik vind niet JOU triest. En verder herhaal ik het nog een keer: Ik vind het vooral heel triest voor mensen, voor wie het, om welke reden dan ook, wel zo belangrijk is, dat het hun kwaliteit van leven aantast.. En daarmee bedoel ik eigenlijk, dat ik het oprecht verdrietig vind, als mensen bijv vreemdgaan, of uitelkaar gaan, omdat de seks zo belangrijk voor ze is.
Fijn voor mij, en voor mijn partner, dat we daar geen last van hebben. Maar ik heb ook vriendinnen en bijv mijn zus, die dat wel zo hebben. Ik vind ze niet triest, maar vind het wel triest, als hun partner daar dus niet in mee kan gaan, en daardoor een relatie, of zelfs iemands leven, gewoon klote wordt.

Hoe groot is sowieso de kans dat je met iemand eindigt waarmee de seks niet bevredigend is? Na de eerste vrijpartij weet je al heel veel en met een gesprekje over seksuele fantasieën lijkt me de kans op verassingen niet zo groot. Als we een tweedehandsauto kopen zijn we soms kritischer.
Alle reacties Link kopieren
Pindakaasjes schreef:
16-12-2021 22:21
Ho even, seks belangrijk vinden komt weliswaar voort vanuit een behoefte ja, maar dat maakt het nog geen obsessie hoor!
Een onbevredigend seksleven tast mijn leven niet aan, wel mijn relatie vrees ik. Ik zou het een te groot gemis vinden. Ik wil géén broer zus relatie.
En dan is het echt niet zo dat ik minstens 3x per week seks wil want anders ben ik gefrustreerd! Echt niet.
Maar 2 of 3 keer per jaar.. wat ik toch echt wel eens hoor. Ik moet er niet aan denken.
En volgens mij is daar niks geks aan.
Ja maar dit is volgens mij ook niet het punt van de OP. Ik denk dat bijna iedereen zich kan indenken dat helemaal geen of maar heel sporadisch seks hebben echt een dooddoener is/kan zijn voor een relatie. Ik vatte het op als, er is wel seks, maar de seks vervult niet een specifieke wens van een van de partners. Partner wil graag vanalles doen, maar niet dat ene ding, en daarom wordt er overwogen een anderszijds prima relatie te verbreken.
Alle reacties Link kopieren
Pindakaasjes schreef:
16-12-2021 22:21
Ho even, seks belangrijk vinden komt weliswaar voort vanuit een behoefte ja, maar dat maakt het nog geen obsessie hoor!
Een onbevredigend seksleven tast mijn leven niet aan, wel mijn relatie vrees ik. Ik zou het een te groot gemis vinden. Ik wil géén broer zus relatie.
En dan is het echt niet zo dat ik minstens 3x per week seks wil want anders ben ik gefrustreerd! Echt niet.
Maar 2 of 3 keer per jaar.. wat ik toch echt wel eens hoor. Ik moet er niet aan denken.
En volgens mij is daar niks geks aan.
Zeker niks geks aan. Zeg ik ook nergens.
Het wordt mij dus te gek, als het iemands kwaliteit van leven aantast. En dat is wat ik zei, en wat ik bedoelde.
En daarmee doel ik voornamelijk op mensen die zo nu en dan een topic openen, over zo’n situatie, en werkelijk de wanhoop nabij zijn, en twijfelen of ze moeten vreemdgaan, of hun partner verlaten. Ik kan me daar gewoon helemaal niks bij voorstellen, en vind zo’n situatie gewoon ontzettend triest.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me wel goed voorstellen dat men een bepaalde lichamelijke verbondenheid met iemand nodig heeft, al dan niet seksueel. Ikzelf prefereer absoluut een ook seksuele verbondenheid, dit maakt voor mij de relatie uniek.
Maar het is niet zo dat ik iemand zou verlaten omdat hij bepaalde seksuele wensen van mij niet kan inwilligen.
Misschien komt dat omdat ik die niet heb, ik ben heel doorsnee op dat gebied. Er hoeft bij mij niets bijzonders te gebeuren, ik wil niks in mijn kont, ik hoef niet vastgebonden of getakeld te worden, of wat dan ook. Ik wil er niemand bij, het hoeft niet elke dag, zelfs niet elke week.

Als iemand mij zou verlaten omdat ik daarin niet kinky genoeg ben zou ik me ontzettend rot voelen. Het feit dat ik zo doorsnee ben, zo saai, bedrukt me soms best.

Ik zou iemand niet wegsturen omdat hij me niet wil beffen, wel wanneer hij niet lief voor me zou zijn. Of wanneer hij me geen lekker wijf zou vinden.

Maar stel dat ik iets bijzonders zou hebben, stel dat ik alleen maar klaar zou kunnen komen van een gangbang en hij zou me dat niet gunnen....no way dat ik hem daarom zou verlaten.
Want wat is dat nou, een (vind ik) potsierlijke fantasie in mijn hoofd die ik graag verwezenlijkt zou willen zien. Laat die fantasie dan maar lekker in mijn hoofd blijven, dat wil ik mijn lieve vriend niet aandoen!
Waarmee ik niet wil zeggen dat ik op gangbangs neerkijk, als alle partijen daar blij van worden, alleen maar fijn. Maar als iemand daar niet in mee kan gaan: is dat een reden om iemand te verlaten?
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
Alle reacties Link kopieren
Saivash schreef:
16-12-2021 22:36
Zeker niks geks aan. Zeg ik ook nergens.
Het wordt mij dus te gek, als het iemands kwaliteit van leven aantast. En dat is wat ik zei, en wat ik bedoelde.
En daarmee doel ik voornamelijk op mensen die zo nu en dan een topic openen, over zo’n situatie, en werkelijk de wanhoop nabij zijn, en twijfelen of ze moeten vreemdgaan, of hun partner verlaten. Ik kan me daar gewoon helemaal niks bij voorstellen, en vind zo’n situatie gewoon ontzettend triest.

Ja dat!
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
Alle reacties Link kopieren
DingDong schreef:
16-12-2021 22:27
Hoe groot is sowieso de kans dat je met iemand eindigt waarmee de seks niet bevredigend is? Na de eerste vrijpartij weet je al heel veel en met een gesprekje over seksuele fantasieën lijkt me de kans op verassingen niet zo groot. Als we een tweedehandsauto kopen zijn we soms kritischer.
En toch gebeurt het helaas vaker dan je denkt. Ik lees het op dit forum alleen al vaak genoeg.
Alle reacties Link kopieren
parbleumondieu schreef:
16-12-2021 18:10
Tja, ik zit in dezelfde categorie als jij, ik heb geen bijzondere behoefte wat seks betreft en ik ben ook nog van de generatie van beseffen dat je niet alles hoeft te krijgen wat je wenst.
Omdat ik ook zonder seks kan (met iemand anders) kan ik me niet zo goed inleven in mensen die het als basisbehoefte voelen. Maar andersom zal het ook moeilijk inleven zijn.

Hier net zo. Ik kan me dus ook niet voorstellen dat dit belangrijker is dan je relatie met iemand.
Alle reacties Link kopieren
En spanning kiezen in het leven, boven de veiligheid en vastigheid van een warme en vertrouwde relatie, is ook echt okee.
En het ernaast kiezen, als je die afspraak samen hebt gemaakt, ook.
Het is wat mij betreft alleen niet okee, als je in extreme ontevredenheid bij je partner blijft, of blijft aandringen, of stiekem vreemdgaat. Over die dingen heb ik dan ook echt wel een oordeel.
Saivash schreef:
16-12-2021 22:38
En toch gebeurt het helaas vaker dan je denkt. Ik lees het op dit forum alleen al vaak genoeg.
Toch interessant. Waar zou dat door komen? Houden mensen een bepaalde wens/voorkeur erg lang voor zich wanneer dat niet "spontaan" gebeurt? Of zouden mensen daarin gaandeweg andere ideeën of voorkeuren ontwikkelen? Want juist seks lijkt me iets waarbij je tamelijk snel in de relatie kunt peilen wat je wel of niet aan de ander hebt. Als ik er niet aan moet denken om orale of manuele seks te hebben dan heeft iemand dat toch al tamelijk snel door lijkt me, en kun je moeilijk verwachten dat iemand dat over twintig jaar ineens heerlijk vindt.
Alle reacties Link kopieren
appeltje schreef:
16-12-2021 22:46
Toch interessant. Waar zou dat door komen? Houden mensen een bepaalde wens/voorkeur erg lang voor zich wanneer dat niet "spontaan" gebeurt? Of zouden mensen daarin gaandeweg andere ideeën of voorkeuren ontwikkelen? Want juist seks lijkt me iets waarbij je tamelijk snel in de relatie kunt peilen wat je wel of niet aan de ander hebt. Als ik er niet aan moet denken om orale of manuele seks te hebben dan heeft iemand dat toch al tamelijk snel door lijkt me, en kun je moeilijk verwachten dat iemand dat over twintig jaar ineens heerlijk vindt.
Ik denk voornamelijk dat mensen in de loop der tijd veranderen. Dat kan door velerlei omstandigheden zo komen.
Iemand kan, in het begin van een relatie, het leuk vinden om bijv anale seks te hebben, of veel te pijpen. Maar wellicht, na een jaar of 10 a 20, niet meer. Wellicht dat anaal pijnlijk is geworden, of dat er simpelweg geen behoefte meer aan is.
Andersom kan men, in een andere fase in het leven, nieuwsgierig worden naar andere, nieuwe dingen op seksgebied.
Ook kunnen er zich wijzigingen voordoen in de hoeveelheid behoefte aan seks an sich.
Een mens blijft nooit hetzelfde. Ikzelf ben ook heel iemand anders, dan toen ik twintig was. Behoeften veranderen volop. Niet alleen op seksgebied.
Saivash schreef:
16-12-2021 22:09
Even goed lezen he? Ik vind HET triest, dus ik vind iets van een feit, ik vind niet JOU triest. En verder herhaal ik het nog een keer: Ik vind het vooral heel triest voor mensen, voor wie het, om welke reden dan ook, wel zo belangrijk is, dat het hun kwaliteit van leven aantast.. En daarmee bedoel ik eigenlijk, dat ik het oprecht verdrietig vind, als mensen bijv vreemdgaan, of uitelkaar gaan, omdat de seks zo belangrijk voor ze is.
Fijn voor mij, en voor mijn partner, dat we daar geen last van hebben. Maar ik heb ook vriendinnen en bijv mijn zus, die dat wel zo hebben. Ik vind ze niet triest, maar vind het wel triest, als hun partner daar dus niet in mee kan gaan, en daardoor een relatie, of zelfs iemands leven, gewoon klote wordt.

Sorry dan heb ik je idd verkeerd gelezen. Mijn excuus.
Alle reacties Link kopieren
MrsMorrison schreef:
16-12-2021 22:59
Sorry dan heb ik je idd verkeerd gelezen. Mijn excuus.
Geen probleem. Ik snap het wel een beetje, teruglezend mijn eigen post. Het woordje triest kan ook negatief worden opgevat, als in, veroordelend. Maar ik bedoel dus eerder, dat ik het verdrietig vind, als zoiets het geval is.
Alle reacties Link kopieren
Stouteboel schreef:
16-12-2021 19:07
Daar noem je iets, ik vind dit heel interessant. Niet de bdsm op zich, maar hoe een dergelijke wens een levensvorm kan worden.
Juist in die hoek moeten mensen goed matchen begrijp ik. Iemand die niets met bdsm heeft kan volgens mij geen relatie aangaan met "een bdsm'er".
Ik vind het intrigerend: zouden deze mensen wel als persoonlijkheid bij elkaar kunnen passen? In hoeverre overlapt het seksuele en het relationele leven elkaar hierin?
Is bdsm een seksvorm die zich onderscheidt van "losse" sekswensen, zoals bijvoorbeeld gefistfuckt willen worden?
Dat is natuurlijk voor iedereen anders. Ik hou ook van bdsm. T is wel echt mijn favoriete fetisj. Maar mijn vriend en ik doen niet aan bdsm. Misschien komt dar ooit nog wel maar ook al zou dat nooit komen ook prima. We hebben superfijne sex en al zou ik nooit meer aan bdsm doen... ik zou het niet erg vinden. Dat je iets leuk vind wil niet zeggen dat je niet zonder kan
Alle reacties Link kopieren
Stouteboel, "Het feit dat ik zo doorsnee ben, zo saai, bedrukt me soms best."

Niet doen meid. En je vent zal wat anders vinden, blijkbaar: anders was hij niet bij je.
Hoofd omhoog en straighten that crown...

Wat zogenaamd saai is bestemd helaas al jaar en dag de pornoindustrie, en gelukkig maar is het echte leven een stuk saaier.
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het deels met je eens TO, ik kan me ook niet veel voorstellen bij het hebben van een seksuele wens die zó sterk is dat wanneer onvervuld de relatie stopgezet zou worden. Dat komt omdat ikzelf geen hele specifieke sekswensen heb, alhoewel ik wel een klein beetje fantastische flexibiliteit wens.

Daar staat tegenover dat ik wel zou willen dat als mijn vriend een sterke wens heeft die ik niet kan of wil vervullen, hij het uitmaakt als de wens zo sterk is. Het alternatief is dat ik me tegen mijn zin ter beschikking ga stellen voor zijn wens, en dat gaat ten koste van mezelf eb uiteindelijk ook mijn vertrouwen in de relatie. Nog een alternatief is dat de onvervulde wens voor wrok gaat zorgen uiteindelijk en dat iets me kwalijk genomen gaat worden. Of er wordt vreemdgegaan. In alle gevallen zal het de relatie niet ten goede komen.

Ik wil bijvoorbeeld geen anaal, wat voor veel stellen onderdeel is van het basisrepertoire. Helemaal prima, maar ik wil het niet. Verder ben ik voor veel dingen in. Mijn vriend respecteert dat, maar een ex van mij respecteerde het niet (al zei hij van wel), en bleef dus met iedere vrijpartij erop terugkomen. Dat heeft uiteindelijk nog veel meer kapotgemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Nu ik net wakker ben vraag ik me af: Kun je een dergelijke wens die voor een breekpunt in een relatie zou kunnen zorgen afzweren?
Een beetje zoals mensen kunnen stoppen met bijvoorbeeld vet eten, snoepen, teveel gamen.
Vaak blijkt achteraf dat je heel goed zonder zoiets kunt, dat het een gewoonte is geworden die je denkt nodig te hebben om te kunnen ontspannen. Zelf heb ik dat met dropeten: ik ben ermee gestopt omdat het ongezond is, maar ik at een periode dagelijks enorme hoeveelheden. Ik maakte mezelf wijs dat ik het nodig had, maar achteraf bleek dat natuurlijk totaal niet zo te zijn.
Een rokende partner kan storend zijn voor een niet rokende en ook zo kan een relatie op de proef worden gesteld.

Cultiveer je je seksuele wens zelf, net als roken, drinken, een eetpatroon, een sportverslaving?
Een geaardheid is iets wat je bij de geboorte hebt meegekregen, maar vallen seksuele wensen daar ook onder? In hoeverre kun je spreken van behoeftes en zelfs voor iemand noodzakelijke behoeftes?
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
Alle reacties Link kopieren
Interessant topic!
Ga ik straks eens doorlezen.
Ik heb nu alleen je laatste reactie gelezen en het enigste waar ik aan denk is dat je het vergelijkt met veel ongezonde bezigheden (roken, vettig eten, drop eten enz.).
Terwijl seks juist iets zou moeten zijn wat, meestal, niet ongezond is.
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren
Stouteboel schreef:
17-12-2021 07:08
Nu ik net wakker ben vraag ik me af: Kun je een dergelijke wens die voor een breekpunt in een relatie zou kunnen zorgen afzweren?
Môgge. Verse dag, nieuwe poging ;-D

Ja, dat zou kunnen maar ten koste van wat?
Mijn lief was een geaarde bdsm-mer naar eigen idee, het meesterschap was heel belangrijk voor hem en hij hing er een hele parallel identiteit aan op. Toen hij járen geleden verkering kreeg met een 100% vanilla mevrouw heeft hij zijn zwepen in de wilgen gehangen.
Zo lang hun seksuele leven bevredigend was kon hij zijn meester onderdrukken maar toen ze hem, na het besluit om samen te gaan wonen, letterlijk links liet liggen in bed, kwam de behoefte aan zijn meesterschap terug zonder dat hij daar iets mee kon. Uiteindelijk is de relatie gestrand, niet omdat hij de stekker uit deze onbevredigende relatie trok maar omdat zij hem betrapte op contact met een exvriendin over specifiek deze voorkeur.
Daarna heeft hij met zichzelf afgesproken zijn voorkeuren nooit meer onder het vloerkleed te laten vegen.

Het grappige is nu dat zijn bdsm behoeften vanzelf verminderen. Ik sta voor heel veel open, ook hiervoor en we hebben er best wel wat mee gespeeld maar zijn meester zakt steeds meer naar onder. Misschien is het de leeftijd.

Maar volledig on topic, mijn lief heeft een fetisj. Die is onschuldig maar vrij uniek dus die kan ik hier niet verklappen. Als ik op geen enkele manier aan zijn fetisj tegemoet zou kunnen komen (en het is heel makkelijk om daarin tegemoet te komen) dan hadden we nu geen relatie gehad. Hem volledig onthouden in zijn fetisj zou inderdaad een dealbreaker zijn.
...
Alle reacties Link kopieren
Stouteboel schreef:
17-12-2021 07:08
Nu ik net wakker ben vraag ik me af: Kun je een dergelijke wens die voor een breekpunt in een relatie zou kunnen zorgen afzweren?

Een geaardheid is iets wat je bij de geboorte hebt meegekregen, maar vallen seksuele wensen daar ook onder? In hoeverre kun je spreken van behoeftes en zelfs voor iemand noodzakelijke behoeftes?
Voor mij is een monogame vanillerelatie onbespreekbaar. Ik ben van nature niet monogaam en relationeel onderdanig. Ik zou het kunnen negeren, maar dan kan ik niet mijzelf zijn bij iemand en dan zou dat voelen alsof ik een stuk van mijzelf mis. Het gaat voor mij verder dan seks en is eerder een relationele invulling.
Nu ik momenteel door omstandigheden al een tijd geen seks heb gehad en mijn onderdanigheid niet heb kunnen uiten, mis ik het tweede nog meer dan het eerste.


Om de vraag te beantwoorden waarom mensen soms pas heel laat met die behoeftes komen. Wat ik zie en hoor is onderdrukken, want het hoort niet, iets dat veel voorkomt. Daarnaast is er vaak ook een sluimerend gevoel. Een gemis waar iemand de vinger niet op kan leggen tot dat die er mee in aanraking komt en dan pas beseft wat dat gemis was.
Wat beiden natuurlijk vrij lastig is als je op dat moment al een relatie hebt.

Ik ben dan ook blij dat ik het al vrij vroeg ontdekte, waardoor ik er gewoon voor kan kiezen geen relatie aan te gaan met iemand met wie die kant niet matcht.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven