Hulplijn nodig

Hallo allemaal,

Ik heb hier een account aangemaakt omdat ik het even niet meer weet en op zoek ben naar (vrouwelijk) advies en tips.

Even kort de situatie en achtergrond info, wij zijn beide begin 40, hebben een relatie van 16 jaar, 2 kinderen van 10 en 12, waarbij we met de oudste de eerste jaren enorm hebben afgezien qua slapen. In de eerste 3 jaar hebben wij nooit een nacht kunnen doorslapen, totdat we tegen advies van iedereen in besloten om hem bij ons op de kamer te leggen. Later bleek uiteindelijk dat hij PTSS heeft opgelopen bij de bevalling en daardoor met bepaalde angsten zit die vooral met donker en alleen zijn te maken hebben. Hij heeft hiervoor een EMR traject doorlopen waardoor het inmiddels iets beter gaat en hij sinds ruim een jaar weer op zijn eigen kamer ligt, waarbij het hem nog steeds heel veel moeite kost in te slapen zonder dat een van ons in de buurt is.

Dit heeft vanzelfsprekend ook enorme impact gehad op onze relatie, in de eerste jaren vooral door chronische vermoeidheid, later doordat we nauwelijks tijd samen door konden brengen. 

Zelf kan ik beter tegen weinig slaap dan mijn vriendin, wat betekende dat ik er in de nachten altijd uitging en ook dat we eigenlijk maar zelden tegelijk naar bed gingen, onze oudste zoon lag er tenslotte altijd al naast op een matras en mijn vriendin ging meestal al rond negenen naar bed en ik 2 uur later pas.

Toen de oudste zo'n 5 jaar oud was en we in iets rustiger vaarwater kwamen heb ik voor het eerst aangegeven dat ik het moeilijk had met de weinige intimiteit, mijn liefdestaal is lichamelijke aanraking (positieve woorden voor mijn vriendin) en om mij goed verbonden te voelen heb ik echt huid-op-huid contact nodig (niet perse direct sex). Mijn vriendin gaf toen aan dat ze bijna altijd vermoeid is in de avond en haar hoofd er dan niet naar staat en de druk vanuit mijn kant voelde en dat maakte het ook niet beter. Ik heb toen een lange periode geen initiatief meer genomen in die richting en waar het toen veelal op neer kwam is dat als mijn vriendin na een week of ~4 merkte dat ik wat grumpy begon te worden, ze met een voorstel kwam.

Waarbij ik dan veelal het gevoel weer kreeg dat ze het alleen deed om mij tevreden te houden en het laatste wat ik wilde was dat ze iets tegen haar zin deed. Kortom je komt in een soort negatieve spiraal terecht waar lastig uit te komen is, ook omdat er zo weinig tijd was waarbij we echt tijd met zijn tweeën hadden, die ene keer per jaar dat we wel samen een weekend er tussen uit konden liep het wat dat betreft wel altijd goed.

Fast forward naar de huidige situatie, qua slaap gaat het inmiddels beter, maar de intimiteit hebben we nog niet terug kunnen vinden. Zelf ben ik als uitlaatklep meer gaan sporten, waardoor ik fysiek heel goed in mijn vel zit, wat tot gevolg heeft dat mijn behoefte aan intimiteit gestegen is. Vriendin geeft nog steeds aan dat ze de avonden echt nodig heeft om te ontprikkelen, dat doet ze het liefst alleen met een boek en daarna slapen. 

Haar voorkeur gaat dus uit naar de middagen, maar met kinderen die er altijd zijn, is dat zo goed als onmogelijk, dus zitten we nog steeds in hetzelfde patroon, waarbij we wel steeds vaker het gesprek aan proberen te gaan hierover, waarbij ik ook aangegeven heb dat voor mij 5 minuten in ons blootje tegen elkaar aanliggen al heel veel zou betekenen, maar bij haar is het echt alles of niks. Vanuit mijn kant zit er nog veel meer tussen, maar dat is iets wat moeilijk bij haar lijkt te vallen. Heel voorzichtig doe ik 's avonds nog weleens een voorstel, maar dit wordt eigenlijk altijd afgeschoten.

Nu ben ik er een paar weken terug bij toeval achter gekomen dat ze wel zo'n 2x per week voor het slapen gaan sexuele verhalen leest, mijn zoon had haar laptop nodig voor wat studygo werk en bij het intikken van een pagina in de browser, zag ik een pagina langs komen die mij toch even de geschiedenis deed checken en toen zag ik dat dus. Het was iets waar ik eigenlijk nooit bij had stil gestaan of naar op zoek was, ze gaf altijd aan dat ze het niet met zichzelf deed en als ze verlangens zou hebben dit wel met mij zou delen, zo vaak deden we het tenslotte niet.

Nu hadden we afgelopen week een fijne week, waar we dichter naar elkaar toe kwamen en dus vroeg ik zaterdagavond voorzichtig of er interesse was, maar ze gaf aan dat ze liever nog even een kwartiertje wat las en daarna gelijk ging slapen en dat ik dus beter nog even naar beneden kon gaan als ik niet moe was, wat ik dus deed.

Toen deed ik iets wat ik niet had moeten doen, ik checkte haar laptop en zag dat ze op die bewuste site zat. Op dat moment voelde dat voor mij als een stomp in mijn maag, ook al snap ik dat iemand altijd recht heeft op zijn eigen moment en privacy.

Ben toen naar boven gegaan en heb gezegd: ik heb iets gedaan wat ik niet had moeten doen, maar ik wil hier nu over praten, want dit zit mij niet lekker. Ik begrijp dat ik haar hiermee enorm in haar privacy aantast, maar voor mij voelt het tegelijkertijd toch wel als een enorme klap in mijn gezicht. Vriendin is nu woest dat ik in haar laptop heb zitten kijken en begrijpt mij totaal niet. 

Ik zit even vol met vragen en weet even niet meer zo goed wat te doen?

Wat denken jullie?

Bbubbels schreef: ↑

03-03-2025 09:15

Was de seks in het begin dan wel goed en frequent? Of is het stiekem altijd een issue geweest?

Dat is pas na het krijgen van kinderen veranderd, in eerste instantie omdat we allebei chronisch vermoeid waren, toen was het geen issue, stonden beide in overlevingsmodus.

Verbinder schreef: ↑

03-03-2025 10:28

Als dat geen ingang is dan denk ik hetzelfde erover als forummer MrsM, dat een flinke uitval de boel wel eens zou kunnen opschudden.

Ik heb al wel een flinke uitval gehad.
Mijn boosheid zit vooral in het feit dat ze mijn gevoel en pijn totaal niet erkent en geen enkel begrip heeft voor mijn actie.

Ze ervaart het als een enorme schending van vertrouwen en blijft daar in hangen (misschien heeft het tijd nodig).
Ik heb al meermalen mijn excuses aangeboden voor mijn handelen, ben er oprecht niet trots op, maar kan de tijd niet terug draaien.

Lila-Linda schreef: ↑

03-03-2025 10:55

Mijn ervaring van gesprekken met vriendinnen is dat ze voor hun gevoel juist al lang en vaka geprobeerd hebben zo’n onderwerp aan te snijden.
Maar dat man niet hapte, en dat ze ondertussen murw zijn.
Dat wil niet zeggen, dat dat voor TO ook geldt

Alle gesprekken hier omtrent zijn echt door mij begonnen, zij ervaart het veel minder als een probleem. Het probleem voor haar is dat ik het als een probleem ervaar.

grenada schreef: ↑

03-03-2025 11:06

Ik snap het nooit zo dat zoeits alleen maar ene probleem voor een helft van het duo is.

Zodra je meldt dat dit probleem voor jou een reden zou zijn om zo niet verder te gaan, wordt het wel haar probleem. Of je wilt niet zo vergaan om een scheiding te overwegen, want dan is het inderdaad misschien minder haar probleem. Ik kan niet zeggen wat jij zou moeten doen, maar voor mij zou het een reden zijn het huwelijk ter discussie te stellen én er consequenties aan te verbinden.

Je wilt ( en kunt) intimiteit ook niet afdwingen, daar zit het moeilijke in.

Ik probeer de randvoorwaarden goed te hebben, maar ook daar heb ik niet alles in de hand, als voorbeeld: als wij overdag een discussie hebben over iets in de opvoeding (schermgebruik kids veelal) is voor haar dat een reden om te zeggen dat ze in avond geen intimiteit wil. Ik zie die 2 dingen los van elkaar.

Lila-Linda schreef: ↑

03-03-2025 11:22

kan het zijn, dat zij niet over dit onderwerp wil praten, omdat haar onderwerpen ook niet aan bod komen??

Het schermgebruik/gamen van de kinderen is iets wat zei vaker aankaart en waar we op een andere lijn zitten.
Voor haar is dat wel een belangrijk iets, waar ze zich vaak alleen in voelt staan, ze heeft zelf niks met gamen en is erg tegen schermen, terwijl ik geen probleem heb met uren minecraft met vrienden, maar 1 minuut tiktok gaat me al te ver zeg maar.
Dat is het eigenlijk het enige onderwerp waar we ook net zo tegenover elkaar staan.

Lila-Linda schreef: ↑

03-03-2025 11:54

of er speelt iets, waar ze maar niet meer over begint???

Nee dan zit het echt in bovenstaande (schermgebruik kinderen), is niet dat we onbesproken issues hebben of dingen uit het verleden die nu dood gezwegen worden ofzo.

grenada schreef: ↑

03-03-2025 12:02

intimiteit kun je zeker niet afdwingen, maar dat was het probleem dan ook niet wat ik besprak en dat jij niet onder ogen wilt zien.

Je kunt namelijk wel degelijk afdwingen dat een gezamenlijk probleem daadwerkelijk een gezamenlijk probleem wordt.

Je bedoeld dan door te dreigen met grotere consequenties of kan het ook op een constructievere manier?

turquasi schreef: ↑

03-03-2025 12:54

Ok.... en zie je dat ze een punt heeft? En hoe kom je haar vervolgens tegemoet?

Haar punt van schermen zijn slecht zonder daarin onderscheid te maken begrijp ik maar moeilijk. En we staan daar ver uit elkaar. In deze is zij meer mijn kant uitgekomen, dat zit haar zeker wel dwars.

Mijn tegemoetkoming heeft gezeten in een paar harde afspraken als school/slaap mag er nooit onder lijden, niet na 7 uur of tijdens eten, geen telefoon mee naar boven etc.

Besef wel dat dit een ding kan zijn voor haar. In alles weten we vaak wel een weg te vinden, maar hier liggen we echt ver uit elkaar.
Meer haar kant op gaan geeft ook weer heel veel onrust in huis met de kinderen en het voelt voor mij niet goed om ze te beperken in hun sociale/creatieve ontwikkeling, heb daar zelf ook nooit een beperking op gehad en dat heeft me heel veel gebracht.