Seks
alle pijlers
Ik ben ook z'on vrouw geworden
zaterdag 23 september 2017 om 08:38
Die geen zin meer in seks heeft... ik had dit nooit verwacht maar het lijkt wel of ik er ineens genoeg van heb. En het begint nu een issue te worden omdat ik mijn man steeds afwijs, en hij loopt maar als een geile hond achter me aan. Net wakker en dan zit hij alweer aan mijn tieten en kont. Ik had er nooit problemen mee maar het staat me ineens tegen? Iemand ervaring hiermee?
zaterdag 23 september 2017 om 13:44
Jij snapt toch ook wel dat je gemiddeld met een kus in haar nek en een arm om haar schouder na een klotedag op werk verder komt dan met op bed gaan liggen en opmerken 'hé neuken? Jij hebt toch ook zin!' verder komt.
Ik heb hier meermalen aangegeven dat mijn erogene zone's in mijn nek en op mijn onderrug zitten. Dat wordt genegeerd en bijna afgedaan als 'onzin' (dat gelebber in je nek wordt je toch niet warm of koud van)
Maar dat was mijn probleem en nu niet meer.
Been there, done that, got the T-shirt.
zaterdag 23 september 2017 om 15:02
Oei, beetjegek, ik snap dat dit een soort alarmbellen zijn voor jezelf, waar je je (terecht) zorgen over maakt.
Probleem is dat jullie nu in de valkuil aan het lopen zijn van seks beschouwen als recht-plicht.
Hij in de zin van rechten opgebouwd uit het verleden, wat jullie gezamenlijke "normaalwaarde" (frequentie) is geworden, en uit het feit dat je intimiteit en seks exclusief met elkaar deelt en dat jaar in jaar uit, dag in dag uit.
Jij voelt je nu verplicht, uit gewoonte maar ook omdat hij daarvoor dus exclusief op jou is aangewezen, terwijl je zelf (momenteel) niet (langer) "vanzelf" opgewonden/geil voelt en ook niet (bepaald/bepaald niet) raakt bij de gedachte.
Het is niet zo raar dat iets wat je al zoveel keer herhaald hebt zijn magische uitwerking verliest: gewoonte en vertrouwdheid gaat op den duur ten koste van spannend en (aangename) spanning, dat vinden we met vanalles heel logisch en normaal, behalve als het om (zin in) seks gaat. Wat (over)bekend is, gewoonte, routine en op de automatische piloot gaat, verliest het opwindende ervan.
Mensen denken imo ten onrechte dat ze opgewonden worden ván hun partner of dat dat zo hoort. Maar nu krijg je te maken met je eigen natuurlijke libido, wat los staat van je/een partner, jouw unieke & persoonsgebonden behoefte dus, van binnenuit, als dat niet getriggerd wordt van buitenaf.
En dat is geen vaststaand gegeven, die zin in seks en of/wanneer/hoe vaak jij je opgewonden/geil voelt, dat wordt door allerlei factoren beinvloed, sommige bewuste factoren (bijv de tijd ervoor uittrekken, relaxen, badderen, scheren en insmeren en dergelijke, je sexy kleden misschien, iig je zélf (van binnen) sexy voelen, je verheugen, vooraf kunnen fantaseren (je voorstellen wat je straks (samen) gaat doen met die opwinding) enzo) op jouw tijd en timing dat jij zelf (al) helemaal in de mood bent. En dan heb je wél zin in diezelfde toenaderingen, of om zelf initiatief te nemen.
Daarnaast onbewuste factoren, die meer invloed hebben dan je zelf kunt bedenken: hormonen, fasen waar elke vrouw min of meer mee te maken krijgt en niet in gelijke mate dus (pubertijd, ongesteldheid, PMS, zwangerschap en bevalling, "ontzwangeren", overgang enz, maar ook je algehele (mentale en fysieke) conditie die je belastbaarheid bepalen, en daarnaast hoezeer je "belast" wordt (qua werk, zorgen voor jezelf en anderen, zorgen maken en stress, hoeveel tijd je echt ongestoord in alle rust en privacy met jezelf door kunt brengen (en ook néémt) om alles te verwerken wat je dagelijks meemaakt en doet (en "moet", want (ooit) voor gekozen, of zo hoort, en niet zomaar ff naar wens "uit" kunt zetten, zoals de zorg voor een ziek kind waar jullie 24/7 verantwoordelijk voor zijn en zelfs met alle liefde op je neemt. Een (nieuwe) baan, ook (misschien zelfgekozen? dan nogeen behoorlijke) verandering, maar nu misschien wel ff spannend en nieuw/onbekend genoeg is terwijl alles verder doordraait zoals anders. Nieuwe namen, werkzaamheden, collega's, cultuur daar, vanalles wat je je weer dient "eigen te maken" en misschien alles bij elkaar wel een behoorlijke belasting oplevert.
Je hoort weleens "vrouwen moeten ontspannen zijn voor seks (voorwaarde om in de stemming te raken) en voor mannen IS seks ontspanning (een van de middelen óm te kunnen ontspannen). Als je van nature een hoog libido hebt en elke dag uit jezelf al zin hebt en zomaar spontaan en gemakkelijk geil wordt (alleen al bij de gedachte + "succesverwachting" die gebaseerd is op élke keer belonend geweest met climax, ontlading en vele vele euforie- en geluksstoffen), is het vanuit hem gezien een uiterst prettige ervaring die nooit gaat vervelen, energie geeft, de meest geweldige gewoonte is en op is gaan rekenen (incl die frequentie), en zijn lijf en hormonen enz ook helemaal op afgestemd zijn. Nu dat (voor hem) plots (zonder aanleiding) verandert krijgt hij "ontwenningsverschijnselen" en gaat nog meer verlangen dan hij al deed, omdat het nu onvoorspelbaar, onberekenbaar en zelfs soms onbeschikbaar is geworden, ipv vanzelfsprekend (want "in het exclusieve bezit van een geliefde/partner" daarvoor immers, samen deze fijne gewoonte delend en dus gewend geraakt en zelfs kunnen rekenen opde ander, die daarvoor nodig is (zichzelf een handje helpen is niet hetzelfde als seks met een ander en dat compenseert de behoefte aan samen seksen niet).
Het misverstand dat je opgewonden hoort te worden van je partner en andersom als dat niet (meer) vanzelf gebeurt er iets (ten negatieve) is veranderd in aantrekkelijkheid moet je zsm wegnemen. Het gaat hier om je eigen libido die langzaamaan de laatste tijd veranderd is, om welke reden ook, jouw vermogen om je opgewonden te voelen en te verlangen naar een terugkerend iets (hoe fijn ook) is beinvloed ergens anders door, los van hem en hoe aantrekkelijk je hem vindt.
Probeer dat verschil duidelijk te maken: het gaat nu niet over "zin in hem" waar iets loos aan zou zijn, het gaat om "zin in seks" waar het aan schort.
Dit wordt alleen maar sterker door een (nieuw) patroon te starten van seks-zonder-zin/geilheid/seksueel opgewonden te zijn!!
Zo sterk (nu al) dat het zelfs weerzin wordt (been there), plichtmatig voelt (als hij een beroep doet op gewoonte(recht) en jullie gezamenlijke "normaalwaarde" tot en met kortgeleden nog).
Niet alleen vrouwen maken dat soort veranderingen door in bepaalde periodes of (fysieke/mentale) invloeden, ook mannen, al lijkt het weleens alsof met name de man in kwestie altijd in no time in is voor seks, ongeacht omstandigheden en wat ie voor zijn kiezen krijgt.
Mannen en vrouwen zitten verschillend in elkaar, oa hormonaal, dat is een bekend gegeven, al doen vrouwen nog zo hun best om in alles "gelijk" te zijn aan mannen en tegenwoordig vinden dat ze geen last van typisch vrouwelijke dingen mogen hebben (en zelfs gezien worden als "vrouwenkwalen" en dus niks mogen (laten) merken van stemmingswisselingen en fysieke ongemakken rondom ongesteldheid, pms, zwangerschap, post-zwangerschaps- en bevallingshormonen, overgang enz.
Wij moeten ons gedragen en precies hetzelfde kunnen (en willen) als mannen, dat is dan de emancipatiegedachte.
Waarbij de norm intussen is bepaald door wat mannen belangrijk vonden, konden, deden en wilden: dat is het "goede" en om naar te streven, en alles wat/wie daar niet aan voldoet is "minderwaardig"/ "slechter", mankeert iets aan?
Iha zijn er gewoon verschillen tussen de seksen (voorbeelden van uitzonderingen zat van het omgekeerde, zo ook hier op forum: vrouwen met hoger libido dan hun partner, mannen die om eoa reden of van nature weinig lust in seks hebben en dat net zo goed als afwijkend wordt beschouwd, omdat er eoa algemeen beeld is ontstaan van wat een "gezond libido" zou zijn voor mentaal en fysiek gezonde m/v met een niet (door opvoeding/ervaringen) verstoorde seksuele ontwikkeling en wat dus "normale" behoefte aan seks en intimiteit zou zijn.
En dan per sekse ook nog verschillen (die heel normaal zijn, maar niet normaal gevonden én vaak niet begrepen worden, zeker niet verschillen per stel: eigenlijk verwacht men iha ongeveer eenzelfde behoefte van de ander als de eigen behoefte).
Dat zie je ook in de antwoorden terug trouwens: meestal vanuit eigen ervaring en dus herkenning danwel onbegrip, want zelf het anders beleven en dan kun je je dat vaak ook niet voorstellen hoe dat is.
En waar jij nu tegenaan loopt: jezelf niet begrijpen en niet herkennen, want eerder voelde je die lust en zin wél, het is voor jou net zo ongewoon en (tot voor kort) onbekend als voor je man en voor anderen (hier, van buitenaf).
Kan vanalles zijn, van overbelasting wat allemaal al "moet"dagelijks, of minstens al zoveel energie opslurpt dat zelfs fijne en leuke dingen iets worden "wat (eigenlijk) moet", qua seks is er, als je het jarenlang dag in dag uit doet, ook nauwelijks tijd om weer eens te verlangen; het ís er al, het is altijd beschikbaar, geen verrassing meer, maar automatisme, waar je de klok op gelijk kunt zetten.
Net als bij vanalles wat je "hebt" vervalt het verlangen daarnaar: je hébt het immers al.
Elke dag warmte en volle zon doet mensen naar regen en afkoeling verlangen, elke dag kou en regen doet naar zon verlangen, als je die zo gewenste auto een paar weken hébt wordt het gewoner, en zo blijft ook het verlangen niet vanzelf even groot naar iets wat vanzelfsprekend en gewoon is geworden.
Als single heb je misschien een beter idee van je eigen natuurlijke behoefte aan/verlangen naar seks en intimiteit (en veranderingen daarin), als dat niet getriggerd wordt door (iemand/iets) van buitenaf, als niemand iets verwacht daaromtrent en je geen druk/invloed hebt van je aan moeten passen aan "hoe het hoort, wat normaal is, wie er afwijkt of "gelijk" heeft, van je geliefde teleurstellen of "tekort doen" als je niemand hebt met wie je je hoeft te vergelijken en het helemaal zelf kunt bepalen naar eigen wens/behoefte. (in theorie dan, he, blijft iets wat je sámen doet, of en wie naar wens beschikbaar is, en dan krijg je het ook niet zomaar zoals je het zelf wilt, maar dat ff terzijde).
Je begeerd voelen is dan ook nog iets anders dan geliefd voelen: het een compenseert het ander niet en mensen (m/v) verwarren dat nog weleens met elkaar en/of betrekken gebrek aan begeerte (zin in seks iha hebben, (niet of niet vaak) geil zijn) op zichzelf, gaan twijfelen aan hun aantrekkelijkheid voor hun partner (of iha), worden onzeker of er iets mis is met de relatie, met de liefde, omdat begeerte gezien wordt als een belangrijk(st)e manier om liefde fysiek te uiten (anders dan in woorden, gedachten, gebaren, attenties, enz). Het is letterlijk het meest voelbare gedeelte van liefde, als die met/in lust uitgedrukt wordt: je lust elkaar graag, zin in fysieke nabijheid, lichaamscontact, in elkaar opgaan, een bijzondere (en uiterst plezierige) wisselwerking waarin je tegelijkertijd op jezelf én de ander gefocust bent en die met niks te vergelijken is. Dus ook niet door iets anders te compenseren als 1 de ander wil en de ander wil niet (of minder vaak of iets anders).
Alsof liefde ervoor hoort te zorgen dat die behoefte aan elkaar automatisch gelijk loopt, en dat is denk ik zelden zo.
Omdat jij jezelf de laatste tijd niet herkent in je reacties en gebrek aan in de stemming raken (zelfs weerzin ontwikkelt) is het wel een aandachtspunt idd om erachter te komen waar dat vandaan komt. En dat is dus lastig als zowel bewuste als onbewuste factoren aan de hand kunnen zijn (binnenin jou, maak dat dus helder voor hem!).
Sommigen komen vervroegd in de overgang oid, hormonale redenen, maar kijk allereerst naar je algehele conditie: vermoeidheid, gezondheid, meer belasting dan gewoonlijk, te weinig tijd voor jezelf of jezelf (ontspannen) ergens achteraan het lijstje is gekomen en misschien al jaren, wat nu opeens opbreekt nu je extra energie nodig hebt voor je nieuwe werk.
Sommige dingen kun je jarenlang handellen tot het een bepaald niveau bereikt heeft en dan pas voelen/merken.
Ook lange tijd stress (vanalles bij elkaar?) zorgt er bijv voor dat hormonen als cortisol zorgen dat je zelf niet ziek wordten alsmaar door kunt gaan, terwijl dat gehalte intussen andere lichaamsprocessen in de wacht zet, tot je er echt last van ondervindt.
En een om seks "bedelende" man die aan je "trekt" om zíjn behoeftebevredigingwaar hij jou voor nodig heeft is niet bepaald aantrekkelijk, terwijl jij met andere dingen (in je hoofd) rondloopt die jouw aandacht al zo vragen. En verhinderen dat je in contact staat met je gevoelens, (dus ook seksuele gevoelens, waaronder je sexy voelen) en dat de ander zin heeft in jou zorgt niet automatisch dat dat is wat jij nodig hebt om in de "rol" van "sexy vrouw" te komen.
Deels kan het zijn dat je al jarenlang meer toegeeft aan zijn behoefte, waar jij "maar" (een eveneens totaal normale) behoefte aan 2x per week hebt, of wisselend vaker en minder vaak, is ook normaal. Misschien heb je daardoor al het gevoel dat je hem altijd (eenzijdig) tegemoet komt en jij degene bent die zich altijd heeft aangepast aan zijn timing en frequentie?
En nu jij dan een keer écht niet kan opbrengen en (tijdelijk, vanwege oa verandering van werk in combi met andere dagelijkse plichten en verantwoordelijkheden) van hém aanpassing verwacht, lijkt hij daar niet toe bereid of serieus te nemen.
Op dat moment is het niet meer helemaal vanuit vrije wil, en wringt het tussen liefde voor jezelf (en wat jij ff nodig hebt) versus liefde voor hem (en zorgen voor wat hij nodig heeft van jou) als dat (nu en al langere tijd) niet samenvalt.
Als je al opgejaagd voelt door je dagelijkse leven, dan heb je misschien alleen maar wat meer tijd nodig om in die stemming te (kunnen) komen. En niet alleen om te ontspannen dus, (de dag en gebeurtenissen van je af te laten glijden, wat niet altijd even makkelijk is of voor iedereen even makkelijk is), maar ook nog eens om er in een overbekend en vertrouwd "riedeltje" (weer) de nodige leuke spanning (die geilheid is, of voor nodig is) erin te brengen (of bij te fantaseren, of dingen te doen die jou doorgaans in de stemming kunnen brengen).
Voor jou is nu misschien even de kwaliteit van de seks belangrijker dan de kwantiteit, juist omdát het zaak is dat je nu vooral weer opwindende seks nodig hebt, die uitnodigt tot en zorgt voor zin in een volgende keer! (pavlov-effect: wat je kunt verwachten, beloond wordt met een goede, fijne, aangename en opwindende ervaring, dat is wat zorgt voor wat je graag zou willen herhalen).
Doorgaans dus niet wat je als "vervelend" beleeft, dus seks zonder opwinding of energie/lust/zin is gewoon geen goed plan, als je dan niet gaandeweg alsnog zin krijgt. Dan zet je een negatieve spiraal in, die (helaas) al snel bergafwaarts leidt en dan zijn jullie verder van huis.
Ga dus svp bij jezelf na wat er (nog meer) aan de hand is, niet zozeer in jullie relatie maar in jezelf, je conditie, algemene energieniveau en of je niet alles bij elkaar teveel hooi op je vork neemt.
Bij mij zegt zoiets (me sexy voel of niet, veel/weinig in contact sta met de sexy vrouw in mij) veel over hoe ik zelf in mijn vel zit, en bepaalde keuzes of levenswijzen beter kan heroverwegen, dus of ik wel goed bezig ben in wat energie kost en wat energie oplevert.
En of daar andere keuzes in mogelijk zijn, of je meer tijd voor jezelf zou kunnen maken, en/of bewust voor opwinding kunt máken, door te fantaseren of op andere manieren mee bezig te zijn.
Overigens is het algemeen bekend dat vrouwen iha meer nodig hebben om in de stemming te komen, en meer tijd/focus/aandacht of iets anders dan signalen van zijn zin in jóu, een enkele aanraking of blik of verzoek is daar meestal niet genoeg voor.
Ook al was dat het altijd wel genoeg, dan nog blijft het niet vanzelf zo, dat is iets wat je duidelijk kunt maken zonder dat dat kwetsend zou zijn, dat is gewoon dat je anders in elkaar zit (en hij het op de manier doet die hij kent en bij hém (al) voldoende zou "werken": projectie dus -en dat dat bij jou hetzelfde hoort te zijn).
Dat het bij jou nu anders werkt staat los van hem, maar kun je misschien (zodra jij er zelf achter bent waar het aan ligt) wel vragen om jou te geven wat jij nodig hebt daarvoor (meer tijd, ander tijdstip, andere benaderingswijze, meer spanningsopbouw, whatever jou helpt om in de stemming te komen).
En dat kan voor hem evengoed leuk uitpakken, spanning toevoegen, als het minder vanzelfsprekend en vertrouwd wordt, als je het niet als "moeite doen" brengt, maar als iets nieuws en ook voor hem uitdagend.
Hij merkt zelf al dat die spanning oploopt als het niet elke dag bevredigd wordt, maak hem duidelijk dat dat voor jou ook geldt: dat je verlangen en zin kunt opbouwen dus, júist door het niet een dagelijkse, vanzelfsprekende gewoonte te laten worden.
Misschien meer variatie ook, niet het afdraaien van een succeservaring, maar gaan focussen op de inhoud en weer eea ontdekken, onbekende dingen te proberen, nieuwe toevoegingen?
Ook al lijkt het alsof mannen meer behoefte hebben aan nieuw (in de zin van nieuwe sekpartners ontdekken, behoefte aan vreemdgaan, aan spanning) heb ik ergens een onderzoek gelezen dat juist voor vrouwen variatie zo belangrijk is!
(ik geloof in Alain de Boutton).
De mannenbreinen (onder een scan) reageerden volop met oplichten van lust-hersengebieden bij het tonen van een foto van eigen vrouw, terwijl bij vrouwen dat veel minder of niet gebeurde (of andere gebieden). Zo ook met het horen van en sexy verhaal met eigen man in de hoofdrol of een onbekende (glazenwasser oid): bij mannen maakte het geen verschil, het waren juist de vrouwen die opgewonden(er) raakten bij hetzelfde verhaal met de glazenwasser.
In zijn boek (meer denken over seks" heet het geloof ik) zo nog meer misverstanden over wat aangepraat is door maatschappij, media enz, terwijl dat tijds- en cultuurbepaald is en zo eeuwenlang wordt aangenomen wat "normaal" is of wat we verwachten van onszelf en partners (voor het leven, exclusief en liefde levenslang vanzelf lust hoort op te wekken voor die ene enkele persoon, als je die eenmaal gevonden hebt). Dat zijn vaak diep in de samenleving en in mannen en vrouwen ingesleten overtuigingen waaraan we onszelf meten (en denken dat er iets mis moet zijn met je als je daar niet aan voldoet, of je relatie niet).
Net zoals het volgens hem volslagen normaal is om als je jaren bij elkaar bent en de hectiek van (ouders van) een gezin met jonge kinderen en de combi werk/gezin/vrije tijd minder spannende lustgevoelens voor elkaar als stel/partners te hebben. Het vervelende is als 1 van de 2 dat nog wel volop voelt (of misschien wel gewoon zin in/eigen behoefte aan seks iha heeft en niet zozeer zin in de partner) en dus "maar" 1 van de 2 er last van heeft omdat hij/zij tekort komt en de ander tekortschiet, bij van elkaar verschillende behoeften/verwachtingen.
Net zoals niet iedereen even klef is, aanrakerig, aanhankelijk of dezelfde smaak heeft qua werk, eten en drinken, kleding, wonen en in andere opzichten als je een stel vormt, is het misschien eigenlijk juist raar dat we verwachten dat dat op gebied van seks hetzelfde zou horen te zijn als je van elkaar houdt? Ook in gelijke omstandigheden die je allebei meemaakt zijn er gewoon fysieke verschillen en hormonen en stoffen die oa behoeften bepalen of fysieke seksegebonden levensfasen die voor zoveel seksegenoten herkenbaar zijn en gelden, ook al zijn daar uitzonderingen op hoe gevoelig men daarvoor is of welke klachten optreden. Net als niet iedereen hetzelfde op dezelfde medicijnen reageert en sommigen helemaal geen bijwerkingen hebben uit de bijsluiter.
Misschien zou het goed zijn als mensen eens doordrongen raken van het feit dat niet iedereen hetzelfde is (of zou horen te zijn)en dus niet hetzelfde reageert, wil of vindt, leeft, aan smaak en behoeftes heeft en dat daar niks mis mee is als dat niet hetzelfde is als wat je zelf vindt en nodig heeft, wil enz.
Het lastige is dat je als stel juist in seks en intimiteit zo op elkaar bent aangewezen dat je allebei eigen belangen en voorkeuren hebt en altijd aanpassing of middenweg moet zien te vinden als dat niet (meer) overeenkomt en liefde ervoor zorgt dat je dat exclusief met dié ene geliefde/partner wil, terwijl die gevoelens niet zo heftig blijven als in het begin (toen verliefd en verlust nog volop voelbaar samenvielen), dat is met gewenning altijd zo, alleen in andere opzichten geeft dat niet, dan zoek je ander werk, hobby's enz waar je niet je partner bij nodig hebt en ook met anderen kunt uitoefenen.
Maar meer zin in juist intiem zijn met deze ene partner los je niet op met een ander of zelfbevrediging.
Juist hierin ontmoet liefde/lust voor een andere persoon en eigenliefde/behoefte elkaar en dat blijven lastige vraagstukken, omdat liefde voor een ander niet wil onderdoen voor "egoisme" of eigenliefde en andersom liefde voor een ander ook niet betekent dat je jezelf hoort te verloochenen of wegcijferen.
En er is geen gelijk in, beiden hebben gelijk in hun van elkaar verschillende, maar uiterst valide behoeften.
Blijft ingewikkeld, maar elkaar(s anderszijn) begrijpen is iig de eerste stap naar tegemoetkomen.
Denk ik.
Probleem is dat jullie nu in de valkuil aan het lopen zijn van seks beschouwen als recht-plicht.
Hij in de zin van rechten opgebouwd uit het verleden, wat jullie gezamenlijke "normaalwaarde" (frequentie) is geworden, en uit het feit dat je intimiteit en seks exclusief met elkaar deelt en dat jaar in jaar uit, dag in dag uit.
Jij voelt je nu verplicht, uit gewoonte maar ook omdat hij daarvoor dus exclusief op jou is aangewezen, terwijl je zelf (momenteel) niet (langer) "vanzelf" opgewonden/geil voelt en ook niet (bepaald/bepaald niet) raakt bij de gedachte.
Het is niet zo raar dat iets wat je al zoveel keer herhaald hebt zijn magische uitwerking verliest: gewoonte en vertrouwdheid gaat op den duur ten koste van spannend en (aangename) spanning, dat vinden we met vanalles heel logisch en normaal, behalve als het om (zin in) seks gaat. Wat (over)bekend is, gewoonte, routine en op de automatische piloot gaat, verliest het opwindende ervan.
Mensen denken imo ten onrechte dat ze opgewonden worden ván hun partner of dat dat zo hoort. Maar nu krijg je te maken met je eigen natuurlijke libido, wat los staat van je/een partner, jouw unieke & persoonsgebonden behoefte dus, van binnenuit, als dat niet getriggerd wordt van buitenaf.
En dat is geen vaststaand gegeven, die zin in seks en of/wanneer/hoe vaak jij je opgewonden/geil voelt, dat wordt door allerlei factoren beinvloed, sommige bewuste factoren (bijv de tijd ervoor uittrekken, relaxen, badderen, scheren en insmeren en dergelijke, je sexy kleden misschien, iig je zélf (van binnen) sexy voelen, je verheugen, vooraf kunnen fantaseren (je voorstellen wat je straks (samen) gaat doen met die opwinding) enzo) op jouw tijd en timing dat jij zelf (al) helemaal in de mood bent. En dan heb je wél zin in diezelfde toenaderingen, of om zelf initiatief te nemen.
Daarnaast onbewuste factoren, die meer invloed hebben dan je zelf kunt bedenken: hormonen, fasen waar elke vrouw min of meer mee te maken krijgt en niet in gelijke mate dus (pubertijd, ongesteldheid, PMS, zwangerschap en bevalling, "ontzwangeren", overgang enz, maar ook je algehele (mentale en fysieke) conditie die je belastbaarheid bepalen, en daarnaast hoezeer je "belast" wordt (qua werk, zorgen voor jezelf en anderen, zorgen maken en stress, hoeveel tijd je echt ongestoord in alle rust en privacy met jezelf door kunt brengen (en ook néémt) om alles te verwerken wat je dagelijks meemaakt en doet (en "moet", want (ooit) voor gekozen, of zo hoort, en niet zomaar ff naar wens "uit" kunt zetten, zoals de zorg voor een ziek kind waar jullie 24/7 verantwoordelijk voor zijn en zelfs met alle liefde op je neemt. Een (nieuwe) baan, ook (misschien zelfgekozen? dan nogeen behoorlijke) verandering, maar nu misschien wel ff spannend en nieuw/onbekend genoeg is terwijl alles verder doordraait zoals anders. Nieuwe namen, werkzaamheden, collega's, cultuur daar, vanalles wat je je weer dient "eigen te maken" en misschien alles bij elkaar wel een behoorlijke belasting oplevert.
Je hoort weleens "vrouwen moeten ontspannen zijn voor seks (voorwaarde om in de stemming te raken) en voor mannen IS seks ontspanning (een van de middelen óm te kunnen ontspannen). Als je van nature een hoog libido hebt en elke dag uit jezelf al zin hebt en zomaar spontaan en gemakkelijk geil wordt (alleen al bij de gedachte + "succesverwachting" die gebaseerd is op élke keer belonend geweest met climax, ontlading en vele vele euforie- en geluksstoffen), is het vanuit hem gezien een uiterst prettige ervaring die nooit gaat vervelen, energie geeft, de meest geweldige gewoonte is en op is gaan rekenen (incl die frequentie), en zijn lijf en hormonen enz ook helemaal op afgestemd zijn. Nu dat (voor hem) plots (zonder aanleiding) verandert krijgt hij "ontwenningsverschijnselen" en gaat nog meer verlangen dan hij al deed, omdat het nu onvoorspelbaar, onberekenbaar en zelfs soms onbeschikbaar is geworden, ipv vanzelfsprekend (want "in het exclusieve bezit van een geliefde/partner" daarvoor immers, samen deze fijne gewoonte delend en dus gewend geraakt en zelfs kunnen rekenen opde ander, die daarvoor nodig is (zichzelf een handje helpen is niet hetzelfde als seks met een ander en dat compenseert de behoefte aan samen seksen niet).
Het misverstand dat je opgewonden hoort te worden van je partner en andersom als dat niet (meer) vanzelf gebeurt er iets (ten negatieve) is veranderd in aantrekkelijkheid moet je zsm wegnemen. Het gaat hier om je eigen libido die langzaamaan de laatste tijd veranderd is, om welke reden ook, jouw vermogen om je opgewonden te voelen en te verlangen naar een terugkerend iets (hoe fijn ook) is beinvloed ergens anders door, los van hem en hoe aantrekkelijk je hem vindt.
Probeer dat verschil duidelijk te maken: het gaat nu niet over "zin in hem" waar iets loos aan zou zijn, het gaat om "zin in seks" waar het aan schort.
Dit wordt alleen maar sterker door een (nieuw) patroon te starten van seks-zonder-zin/geilheid/seksueel opgewonden te zijn!!
Zo sterk (nu al) dat het zelfs weerzin wordt (been there), plichtmatig voelt (als hij een beroep doet op gewoonte(recht) en jullie gezamenlijke "normaalwaarde" tot en met kortgeleden nog).
Niet alleen vrouwen maken dat soort veranderingen door in bepaalde periodes of (fysieke/mentale) invloeden, ook mannen, al lijkt het weleens alsof met name de man in kwestie altijd in no time in is voor seks, ongeacht omstandigheden en wat ie voor zijn kiezen krijgt.
Mannen en vrouwen zitten verschillend in elkaar, oa hormonaal, dat is een bekend gegeven, al doen vrouwen nog zo hun best om in alles "gelijk" te zijn aan mannen en tegenwoordig vinden dat ze geen last van typisch vrouwelijke dingen mogen hebben (en zelfs gezien worden als "vrouwenkwalen" en dus niks mogen (laten) merken van stemmingswisselingen en fysieke ongemakken rondom ongesteldheid, pms, zwangerschap, post-zwangerschaps- en bevallingshormonen, overgang enz.
Wij moeten ons gedragen en precies hetzelfde kunnen (en willen) als mannen, dat is dan de emancipatiegedachte.
Waarbij de norm intussen is bepaald door wat mannen belangrijk vonden, konden, deden en wilden: dat is het "goede" en om naar te streven, en alles wat/wie daar niet aan voldoet is "minderwaardig"/ "slechter", mankeert iets aan?
Iha zijn er gewoon verschillen tussen de seksen (voorbeelden van uitzonderingen zat van het omgekeerde, zo ook hier op forum: vrouwen met hoger libido dan hun partner, mannen die om eoa reden of van nature weinig lust in seks hebben en dat net zo goed als afwijkend wordt beschouwd, omdat er eoa algemeen beeld is ontstaan van wat een "gezond libido" zou zijn voor mentaal en fysiek gezonde m/v met een niet (door opvoeding/ervaringen) verstoorde seksuele ontwikkeling en wat dus "normale" behoefte aan seks en intimiteit zou zijn.
En dan per sekse ook nog verschillen (die heel normaal zijn, maar niet normaal gevonden én vaak niet begrepen worden, zeker niet verschillen per stel: eigenlijk verwacht men iha ongeveer eenzelfde behoefte van de ander als de eigen behoefte).
Dat zie je ook in de antwoorden terug trouwens: meestal vanuit eigen ervaring en dus herkenning danwel onbegrip, want zelf het anders beleven en dan kun je je dat vaak ook niet voorstellen hoe dat is.
En waar jij nu tegenaan loopt: jezelf niet begrijpen en niet herkennen, want eerder voelde je die lust en zin wél, het is voor jou net zo ongewoon en (tot voor kort) onbekend als voor je man en voor anderen (hier, van buitenaf).
Kan vanalles zijn, van overbelasting wat allemaal al "moet"dagelijks, of minstens al zoveel energie opslurpt dat zelfs fijne en leuke dingen iets worden "wat (eigenlijk) moet", qua seks is er, als je het jarenlang dag in dag uit doet, ook nauwelijks tijd om weer eens te verlangen; het ís er al, het is altijd beschikbaar, geen verrassing meer, maar automatisme, waar je de klok op gelijk kunt zetten.
Net als bij vanalles wat je "hebt" vervalt het verlangen daarnaar: je hébt het immers al.
Elke dag warmte en volle zon doet mensen naar regen en afkoeling verlangen, elke dag kou en regen doet naar zon verlangen, als je die zo gewenste auto een paar weken hébt wordt het gewoner, en zo blijft ook het verlangen niet vanzelf even groot naar iets wat vanzelfsprekend en gewoon is geworden.
Als single heb je misschien een beter idee van je eigen natuurlijke behoefte aan/verlangen naar seks en intimiteit (en veranderingen daarin), als dat niet getriggerd wordt door (iemand/iets) van buitenaf, als niemand iets verwacht daaromtrent en je geen druk/invloed hebt van je aan moeten passen aan "hoe het hoort, wat normaal is, wie er afwijkt of "gelijk" heeft, van je geliefde teleurstellen of "tekort doen" als je niemand hebt met wie je je hoeft te vergelijken en het helemaal zelf kunt bepalen naar eigen wens/behoefte. (in theorie dan, he, blijft iets wat je sámen doet, of en wie naar wens beschikbaar is, en dan krijg je het ook niet zomaar zoals je het zelf wilt, maar dat ff terzijde).
Je begeerd voelen is dan ook nog iets anders dan geliefd voelen: het een compenseert het ander niet en mensen (m/v) verwarren dat nog weleens met elkaar en/of betrekken gebrek aan begeerte (zin in seks iha hebben, (niet of niet vaak) geil zijn) op zichzelf, gaan twijfelen aan hun aantrekkelijkheid voor hun partner (of iha), worden onzeker of er iets mis is met de relatie, met de liefde, omdat begeerte gezien wordt als een belangrijk(st)e manier om liefde fysiek te uiten (anders dan in woorden, gedachten, gebaren, attenties, enz). Het is letterlijk het meest voelbare gedeelte van liefde, als die met/in lust uitgedrukt wordt: je lust elkaar graag, zin in fysieke nabijheid, lichaamscontact, in elkaar opgaan, een bijzondere (en uiterst plezierige) wisselwerking waarin je tegelijkertijd op jezelf én de ander gefocust bent en die met niks te vergelijken is. Dus ook niet door iets anders te compenseren als 1 de ander wil en de ander wil niet (of minder vaak of iets anders).
Alsof liefde ervoor hoort te zorgen dat die behoefte aan elkaar automatisch gelijk loopt, en dat is denk ik zelden zo.
Omdat jij jezelf de laatste tijd niet herkent in je reacties en gebrek aan in de stemming raken (zelfs weerzin ontwikkelt) is het wel een aandachtspunt idd om erachter te komen waar dat vandaan komt. En dat is dus lastig als zowel bewuste als onbewuste factoren aan de hand kunnen zijn (binnenin jou, maak dat dus helder voor hem!).
Sommigen komen vervroegd in de overgang oid, hormonale redenen, maar kijk allereerst naar je algehele conditie: vermoeidheid, gezondheid, meer belasting dan gewoonlijk, te weinig tijd voor jezelf of jezelf (ontspannen) ergens achteraan het lijstje is gekomen en misschien al jaren, wat nu opeens opbreekt nu je extra energie nodig hebt voor je nieuwe werk.
Sommige dingen kun je jarenlang handellen tot het een bepaald niveau bereikt heeft en dan pas voelen/merken.
Ook lange tijd stress (vanalles bij elkaar?) zorgt er bijv voor dat hormonen als cortisol zorgen dat je zelf niet ziek wordten alsmaar door kunt gaan, terwijl dat gehalte intussen andere lichaamsprocessen in de wacht zet, tot je er echt last van ondervindt.
En een om seks "bedelende" man die aan je "trekt" om zíjn behoeftebevredigingwaar hij jou voor nodig heeft is niet bepaald aantrekkelijk, terwijl jij met andere dingen (in je hoofd) rondloopt die jouw aandacht al zo vragen. En verhinderen dat je in contact staat met je gevoelens, (dus ook seksuele gevoelens, waaronder je sexy voelen) en dat de ander zin heeft in jou zorgt niet automatisch dat dat is wat jij nodig hebt om in de "rol" van "sexy vrouw" te komen.
Deels kan het zijn dat je al jarenlang meer toegeeft aan zijn behoefte, waar jij "maar" (een eveneens totaal normale) behoefte aan 2x per week hebt, of wisselend vaker en minder vaak, is ook normaal. Misschien heb je daardoor al het gevoel dat je hem altijd (eenzijdig) tegemoet komt en jij degene bent die zich altijd heeft aangepast aan zijn timing en frequentie?
En nu jij dan een keer écht niet kan opbrengen en (tijdelijk, vanwege oa verandering van werk in combi met andere dagelijkse plichten en verantwoordelijkheden) van hém aanpassing verwacht, lijkt hij daar niet toe bereid of serieus te nemen.
Op dat moment is het niet meer helemaal vanuit vrije wil, en wringt het tussen liefde voor jezelf (en wat jij ff nodig hebt) versus liefde voor hem (en zorgen voor wat hij nodig heeft van jou) als dat (nu en al langere tijd) niet samenvalt.
Als je al opgejaagd voelt door je dagelijkse leven, dan heb je misschien alleen maar wat meer tijd nodig om in die stemming te (kunnen) komen. En niet alleen om te ontspannen dus, (de dag en gebeurtenissen van je af te laten glijden, wat niet altijd even makkelijk is of voor iedereen even makkelijk is), maar ook nog eens om er in een overbekend en vertrouwd "riedeltje" (weer) de nodige leuke spanning (die geilheid is, of voor nodig is) erin te brengen (of bij te fantaseren, of dingen te doen die jou doorgaans in de stemming kunnen brengen).
Voor jou is nu misschien even de kwaliteit van de seks belangrijker dan de kwantiteit, juist omdát het zaak is dat je nu vooral weer opwindende seks nodig hebt, die uitnodigt tot en zorgt voor zin in een volgende keer! (pavlov-effect: wat je kunt verwachten, beloond wordt met een goede, fijne, aangename en opwindende ervaring, dat is wat zorgt voor wat je graag zou willen herhalen).
Doorgaans dus niet wat je als "vervelend" beleeft, dus seks zonder opwinding of energie/lust/zin is gewoon geen goed plan, als je dan niet gaandeweg alsnog zin krijgt. Dan zet je een negatieve spiraal in, die (helaas) al snel bergafwaarts leidt en dan zijn jullie verder van huis.
Ga dus svp bij jezelf na wat er (nog meer) aan de hand is, niet zozeer in jullie relatie maar in jezelf, je conditie, algemene energieniveau en of je niet alles bij elkaar teveel hooi op je vork neemt.
Bij mij zegt zoiets (me sexy voel of niet, veel/weinig in contact sta met de sexy vrouw in mij) veel over hoe ik zelf in mijn vel zit, en bepaalde keuzes of levenswijzen beter kan heroverwegen, dus of ik wel goed bezig ben in wat energie kost en wat energie oplevert.
En of daar andere keuzes in mogelijk zijn, of je meer tijd voor jezelf zou kunnen maken, en/of bewust voor opwinding kunt máken, door te fantaseren of op andere manieren mee bezig te zijn.
Overigens is het algemeen bekend dat vrouwen iha meer nodig hebben om in de stemming te komen, en meer tijd/focus/aandacht of iets anders dan signalen van zijn zin in jóu, een enkele aanraking of blik of verzoek is daar meestal niet genoeg voor.
Ook al was dat het altijd wel genoeg, dan nog blijft het niet vanzelf zo, dat is iets wat je duidelijk kunt maken zonder dat dat kwetsend zou zijn, dat is gewoon dat je anders in elkaar zit (en hij het op de manier doet die hij kent en bij hém (al) voldoende zou "werken": projectie dus -en dat dat bij jou hetzelfde hoort te zijn).
Dat het bij jou nu anders werkt staat los van hem, maar kun je misschien (zodra jij er zelf achter bent waar het aan ligt) wel vragen om jou te geven wat jij nodig hebt daarvoor (meer tijd, ander tijdstip, andere benaderingswijze, meer spanningsopbouw, whatever jou helpt om in de stemming te komen).
En dat kan voor hem evengoed leuk uitpakken, spanning toevoegen, als het minder vanzelfsprekend en vertrouwd wordt, als je het niet als "moeite doen" brengt, maar als iets nieuws en ook voor hem uitdagend.
Hij merkt zelf al dat die spanning oploopt als het niet elke dag bevredigd wordt, maak hem duidelijk dat dat voor jou ook geldt: dat je verlangen en zin kunt opbouwen dus, júist door het niet een dagelijkse, vanzelfsprekende gewoonte te laten worden.
Misschien meer variatie ook, niet het afdraaien van een succeservaring, maar gaan focussen op de inhoud en weer eea ontdekken, onbekende dingen te proberen, nieuwe toevoegingen?
Ook al lijkt het alsof mannen meer behoefte hebben aan nieuw (in de zin van nieuwe sekpartners ontdekken, behoefte aan vreemdgaan, aan spanning) heb ik ergens een onderzoek gelezen dat juist voor vrouwen variatie zo belangrijk is!
(ik geloof in Alain de Boutton).
De mannenbreinen (onder een scan) reageerden volop met oplichten van lust-hersengebieden bij het tonen van een foto van eigen vrouw, terwijl bij vrouwen dat veel minder of niet gebeurde (of andere gebieden). Zo ook met het horen van en sexy verhaal met eigen man in de hoofdrol of een onbekende (glazenwasser oid): bij mannen maakte het geen verschil, het waren juist de vrouwen die opgewonden(er) raakten bij hetzelfde verhaal met de glazenwasser.
In zijn boek (meer denken over seks" heet het geloof ik) zo nog meer misverstanden over wat aangepraat is door maatschappij, media enz, terwijl dat tijds- en cultuurbepaald is en zo eeuwenlang wordt aangenomen wat "normaal" is of wat we verwachten van onszelf en partners (voor het leven, exclusief en liefde levenslang vanzelf lust hoort op te wekken voor die ene enkele persoon, als je die eenmaal gevonden hebt). Dat zijn vaak diep in de samenleving en in mannen en vrouwen ingesleten overtuigingen waaraan we onszelf meten (en denken dat er iets mis moet zijn met je als je daar niet aan voldoet, of je relatie niet).
Net zoals het volgens hem volslagen normaal is om als je jaren bij elkaar bent en de hectiek van (ouders van) een gezin met jonge kinderen en de combi werk/gezin/vrije tijd minder spannende lustgevoelens voor elkaar als stel/partners te hebben. Het vervelende is als 1 van de 2 dat nog wel volop voelt (of misschien wel gewoon zin in/eigen behoefte aan seks iha heeft en niet zozeer zin in de partner) en dus "maar" 1 van de 2 er last van heeft omdat hij/zij tekort komt en de ander tekortschiet, bij van elkaar verschillende behoeften/verwachtingen.
Net zoals niet iedereen even klef is, aanrakerig, aanhankelijk of dezelfde smaak heeft qua werk, eten en drinken, kleding, wonen en in andere opzichten als je een stel vormt, is het misschien eigenlijk juist raar dat we verwachten dat dat op gebied van seks hetzelfde zou horen te zijn als je van elkaar houdt? Ook in gelijke omstandigheden die je allebei meemaakt zijn er gewoon fysieke verschillen en hormonen en stoffen die oa behoeften bepalen of fysieke seksegebonden levensfasen die voor zoveel seksegenoten herkenbaar zijn en gelden, ook al zijn daar uitzonderingen op hoe gevoelig men daarvoor is of welke klachten optreden. Net als niet iedereen hetzelfde op dezelfde medicijnen reageert en sommigen helemaal geen bijwerkingen hebben uit de bijsluiter.
Misschien zou het goed zijn als mensen eens doordrongen raken van het feit dat niet iedereen hetzelfde is (of zou horen te zijn)en dus niet hetzelfde reageert, wil of vindt, leeft, aan smaak en behoeftes heeft en dat daar niks mis mee is als dat niet hetzelfde is als wat je zelf vindt en nodig heeft, wil enz.
Het lastige is dat je als stel juist in seks en intimiteit zo op elkaar bent aangewezen dat je allebei eigen belangen en voorkeuren hebt en altijd aanpassing of middenweg moet zien te vinden als dat niet (meer) overeenkomt en liefde ervoor zorgt dat je dat exclusief met dié ene geliefde/partner wil, terwijl die gevoelens niet zo heftig blijven als in het begin (toen verliefd en verlust nog volop voelbaar samenvielen), dat is met gewenning altijd zo, alleen in andere opzichten geeft dat niet, dan zoek je ander werk, hobby's enz waar je niet je partner bij nodig hebt en ook met anderen kunt uitoefenen.
Maar meer zin in juist intiem zijn met deze ene partner los je niet op met een ander of zelfbevrediging.
Juist hierin ontmoet liefde/lust voor een andere persoon en eigenliefde/behoefte elkaar en dat blijven lastige vraagstukken, omdat liefde voor een ander niet wil onderdoen voor "egoisme" of eigenliefde en andersom liefde voor een ander ook niet betekent dat je jezelf hoort te verloochenen of wegcijferen.
En er is geen gelijk in, beiden hebben gelijk in hun van elkaar verschillende, maar uiterst valide behoeften.
Blijft ingewikkeld, maar elkaar(s anderszijn) begrijpen is iig de eerste stap naar tegemoetkomen.
Denk ik.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 23 september 2017 om 15:59
Niks raars hoor Beetjegek, Roos slaat de spijker precies op z'n kop denk ik. Duidelijkheid, that's all..
Mijn man zou overigens ook zo iets kunnen zeggen en daar droog ik (doorgaans) niet van op.. maar als ik dat dan wel heb dan zeg ik hem dat hij em even door de brievenbus mag schuiven of iets dergelijks. Manlief op zijn beurt accepteert dat volledig, waarop hij vaak met een praktische opmerking komt.. 'Wil je koffie?' Ofzo.. waarna we dan we keihard lachen..
Komt goed vrouw.. geen angst
Mijn man zou overigens ook zo iets kunnen zeggen en daar droog ik (doorgaans) niet van op.. maar als ik dat dan wel heb dan zeg ik hem dat hij em even door de brievenbus mag schuiven of iets dergelijks. Manlief op zijn beurt accepteert dat volledig, waarop hij vaak met een praktische opmerking komt.. 'Wil je koffie?' Ofzo.. waarna we dan we keihard lachen..
Komt goed vrouw.. geen angst
Nou ja.. dat dus..
zaterdag 23 september 2017 om 17:47
[quote=bloosje post_id=27583399 time=1506175144 user_id=172084]
Niks raars hoor Beetjegek, Roos slaat de spijker precies op z'n kop denk ik. Duidelijkheid, that's all..
Mijn man zou overigens ook zo iets kunnen zeggen en daar droog ik (doorgaans) niet van op.. maar als ik dat dan wel heb dan zeg ik hem dat hij em even door de brievenbus mag schuiven of iets dergelijks. Manlief op zijn beurt accepteert dat volledig, waarop hij vaak met een praktische opmerking komt.. 'Wil je koffie?' Ofzo.. waarna we dan we keihard lachen..
Komt goed vrouw.. geen angst
[/quote
Niks raars hoor Beetjegek, Roos slaat de spijker precies op z'n kop denk ik. Duidelijkheid, that's all..
Mijn man zou overigens ook zo iets kunnen zeggen en daar droog ik (doorgaans) niet van op.. maar als ik dat dan wel heb dan zeg ik hem dat hij em even door de brievenbus mag schuiven of iets dergelijks. Manlief op zijn beurt accepteert dat volledig, waarop hij vaak met een praktische opmerking komt.. 'Wil je koffie?' Ofzo.. waarna we dan we keihard lachen..
Komt goed vrouw.. geen angst
[/quote
zondag 24 september 2017 om 09:49
Téring. Mijn 1e gedachte.
zondag 24 september 2017 om 12:04
Oh nee hoor echt niet elke dag!
Maar goed, hij laat me nog steeds niet met rust, stuurde net nog een Dickpic vanuit de douche en wilde weer meteen aandacht en zoenen en all over me. Ik vind het moeilijk worden om hem niet af te snauwen. Hij vraagt ook steeds of ik niet meer van hem hou of of ik een ander wil. Hij is dus onzeker idd.
zondag 24 september 2017 om 12:24
Ik heb een keer een aflevering gezien met Goedele Liekens, de Belgische seksuologe en het ging over dit onderwerp.
Het stel in die aflevering werd aangeraden om een maand geen seks te hebben, maar ze mochten wel zoenen en knuffelen.
Seks was verboden, zodat de lust bij de vrouw weer kon terugkomen en niet telkens weer werd doodgeslagen door zijn (te) onstuimige verlangen.
Daarna mochten ze het dan weer rustig gaan opbouwen.
Het stel in die aflevering werd aangeraden om een maand geen seks te hebben, maar ze mochten wel zoenen en knuffelen.
Seks was verboden, zodat de lust bij de vrouw weer kon terugkomen en niet telkens weer werd doodgeslagen door zijn (te) onstuimige verlangen.
Daarna mochten ze het dan weer rustig gaan opbouwen.
zondag 24 september 2017 om 12:26
Maar dat komt dus voort uit onzekerheid. Die man is ook maar mens hè.francieneke schreef: ↑24-09-2017 12:19Ik vind wel dat hij zich vreselijk irritant gedraagt TO. Heel drammerig.
Beschouw het als een griep Beetjegek; je bent tijdelijk even uitgeschakeld omdat je teveel op je bordje hebt liggen.
Vertel hem dat, zodat hij in elk geval weet dat het niet aan hem ligt.
zondag 24 september 2017 om 12:46
Ik zal het hem straks nog een keer zeggen, maar die onzekerheid blijft wel denk ik, en dat snap ik ook wel. Maar hij hoeft echt niet bang te zijn, ik ga nergens heen en heb al helemaal geen behoefte aan een ander.
zondag 24 september 2017 om 12:59
Ik vertelde over het nieuwe werk, mijn pms, dat ik niet lekker in mijn vel zit enzo, dat snapte hij wel, maar toen hadden we seks en nam hij aan dat het weer Ok was denk ik, want hij doet nu weer precies hetzelfde, en zegt dan " wees blij dat ik nog zo gek op je ben " en ik word weer geïrriteerd van zijn gedrag, hij maakt de hele dag toespelingen, kwam net ook de badkamer in terwijl ik aan het douchen was, en toen werd ik boos en stuurde hem weg, toen zei hij je houdt niet meer van me he en knalde de deur dicht. Ik wil gewoon rust, iedereen in huis wil altijd wat van me...
zondag 24 september 2017 om 13:12
Hij relateert het niet willen hebben van seks meteen aan "niet meer houden van"...
Terwijl het toch heel normaal is wanneer iemand's hoofd even helemaal niet naar seks staat!
En dat je nog precies even veel van hem houdt als anders, maar dat je dat gebedel om seks nu helemaal niet kunt verdragen.
Je zult het vast al gedaan hebben, maar zo niet, misschien loont het wanneer je hem dat duidelijk maakt?
Terwijl het toch heel normaal is wanneer iemand's hoofd even helemaal niet naar seks staat!
En dat je nog precies even veel van hem houdt als anders, maar dat je dat gebedel om seks nu helemaal niet kunt verdragen.
Je zult het vast al gedaan hebben, maar zo niet, misschien loont het wanneer je hem dat duidelijk maakt?
zondag 24 september 2017 om 13:17
Helaas is dit herkenbaar.
Ik vind 1 keer per week sex ook wel genoeg.
Gelukkig ben ik nu single.
Dat gebedel "om sex zo vaak per week kan mij ook enorm irriteren.
Ik heb ook genoeg andere dingen aan mijn hoofd en dan spring ik niet gelijk in het g*le standje
Misschien eens samen praten bij een relatietherapeut/sexuoloog?
Ik vind 1 keer per week sex ook wel genoeg.
Gelukkig ben ik nu single.
Dat gebedel "om sex zo vaak per week kan mij ook enorm irriteren.
Ik heb ook genoeg andere dingen aan mijn hoofd en dan spring ik niet gelijk in het g*le standje
Misschien eens samen praten bij een relatietherapeut/sexuoloog?
zondag 24 september 2017 om 13:22
Jij hebt gezegd dat je zijn pusherige gedrag eventjes zat bent en hij stuurt vervolgens een dick pic? Daar zou ik ook niet zo blij mee zijn. Hij komt erg op zichzelf gericht over.beetjegek schreef: ↑24-09-2017 12:04Oh nee hoor echt niet elke dag!
Maar goed, hij laat me nog steeds niet met rust, stuurde net nog een Dickpic vanuit de douche en wilde weer meteen aandacht en zoenen en all over me. Ik vind het moeilijk worden om hem niet af te snauwen. Hij vraagt ook steeds of ik niet meer van hem hou of of ik een ander wil. Hij is dus onzeker idd.
zondag 24 september 2017 om 13:50
En nog blijven aandringen en dan met de deuren gooien en lekker druk uit oefenen door over geen liefde te beginnen. Allemaal nadat je al 2x eerlijk zegt wat er is.
Klinkt echt niet als een fijne vent. Sorry.
