Seks
alle pijlers
ik heb hier echt een heel naar gevoel over...
dinsdag 6 mei 2008 om 15:37
Afgelopen zondag waren mijn vriend en ik aan het vrijen toen we een discussie kregen. We waren samen in de jacuzzi en allebi naakt, elkaar een beetje aan het strelen. Hij wilde mij beffen, maar ik wilde niet, toen duwde hij zijn penis in mij, onverwacht onder water. Ik zei dat ik nog niet klaar was en hij zei sorry. Ik vond dat hij dit even had moeten''aankondigen" en voor je 't wist, hadden we een discussie over ons seksleven. Ik bedacht dat ik het eigenlijk ook nogal hufterig vind dat hij vaak mijn hoofd aanstuurt tijdens het pijpen en beschuldigde hem er min of meer van dat hij een klootzak was. Hij werd ook ongeduldig en duwde twee keer zachtjes zijn penis in mijn mond terwijl hij mijn hoofd van achteren vastpakte en zei als ik een klootzak was, dan zou ik het zó doen, maar zo doe ik nooit. Ik heb hier echt een rotgevoel over, het voelde alsof hij mij aanrandde. Ik heb dit ook tegen hem gezegd, hij schrok ervan en zei dat hij het alleen als voorbeeld wilde aangeven. Ik weet wel dat ie het deed omdat ie de discussie zat was en duidelijk wilde maken wat ie bedoelde, maar ik heb hier echt een rotgevoel bij. Ben ik nou zo overgevoelig?
dinsdag 13 mei 2008 om 18:26
Iemand met een psychose ziet misschien ook wel Freggels in de hagelslag. Voor die persoon echt, maar of het reëel is....
Ik vind dat TO de werkelijkheid een beetje uit het oog is verloren en ik denk dat er veel meer aan de hand is dan dit. Mijn advies: zoek eens contact met een professioneel hulpverlener.
dinsdag 13 mei 2008 om 20:37
Pupetta, als jij er nog mee zit dan heb jij alle recht om dat te uiten. Dat is geen gezeur, dat is het gevolg van zijn aktie.
Dat jij niet bij hem wil slapen omdat je het gevoel hebt dat je de controle kwijt bent over de situatie is een direct gevolg van het feit dat hij jou idd (hoe kort ook) de controle over je eigen lijf heeft ontnomen. Dat kan een flinke kras op de relatie veroorzaken. Niet zozeer door de handeling zelf, wat misschien een futiliteit kan lijken, maar meer door wat het betekend en door de intentie erachter. Dat iemand die van jou dient te houden jou op een dergelijke manier kan behandelen...dat is idd heel wat! Ga jezelf niet forceren dingen te doen die je niet wilt, dat heeft hij al gedaan en met flinke gevolgen zoals nu blijkt.
Wil je verder met hem dan zal er een keer echt goed gepraat moeten worden. En dan niet onderbroken door een geirriteerde "sorry" om er maar vanaf te zijn, maar echt praten.
Als hij voor jou gevoel één keer goed zou luisteren, dan had jij geen reden om te "drammen" zodat je een keer gehoord wordt. Want je voelt je nu niet gehoord, kan dat kloppen?
Dat jij niet bij hem wil slapen omdat je het gevoel hebt dat je de controle kwijt bent over de situatie is een direct gevolg van het feit dat hij jou idd (hoe kort ook) de controle over je eigen lijf heeft ontnomen. Dat kan een flinke kras op de relatie veroorzaken. Niet zozeer door de handeling zelf, wat misschien een futiliteit kan lijken, maar meer door wat het betekend en door de intentie erachter. Dat iemand die van jou dient te houden jou op een dergelijke manier kan behandelen...dat is idd heel wat! Ga jezelf niet forceren dingen te doen die je niet wilt, dat heeft hij al gedaan en met flinke gevolgen zoals nu blijkt.
Wil je verder met hem dan zal er een keer echt goed gepraat moeten worden. En dan niet onderbroken door een geirriteerde "sorry" om er maar vanaf te zijn, maar echt praten.
Als hij voor jou gevoel één keer goed zou luisteren, dan had jij geen reden om te "drammen" zodat je een keer gehoord wordt. Want je voelt je nu niet gehoord, kan dat kloppen?
dinsdag 13 mei 2008 om 20:44
Ik geloof best wel dat hij spijt heeft, maar op één of andere manier heeft het mij echt angst aangejaagd. Ik zie op tegen de momenten waarop hij thuis is. Ik heb constant het gevoel dat ik mijn lichaam moet 'beschermen' en ik voel me slecht omdat ik nog bij hem ben. Alsof ik mezelf daarmee blootstel aan eventuele dingen die ik niet wil, in plaats van mezelf in bescherming te nemen zoals een zichzelf respecterend persoon zou moeten doen. Heel irrationeel allemaal, maar zo voelt het wel. En ik wil zo graag van dat gevoel af. Ik probeer er niet over te piekeren en zolang ik bezig ben, lukt dat aardig. Maar op de momenten dat ik dat niet ben, spookt het door mijn hoofd. Heb ik het gevoel dat ik op mijn hoede moet zijn. Hoewel ik rationeel weet dat er niets aan de hand is.
dinsdag 13 mei 2008 om 20:52
Dat lijkt me een logisch gevolg als iemand al een keer over de grens is gegaan. Het is niet vreemd dat jij het vertrouwen in hem kwijt bent.
Bekijk het zo: Als hij was vreemdgegaan zou het toch ook niet raar zijn als jij enige tijd nog wantrouwig bent? En dan zou niemand daar van opkijken.... Maar nu moet je ineens binnen no time weer 100% vertrouwen in hem hebben omdat hij je "maar" bij je hoofd heeft gepakt en zijn geslachtsdeel naar binnen heeft geduwd? Nou....er zijn mensen om minder veroordeeld...
In feite heeft hij nu jouw vertrouwen beschaamd, en dat vertrouwen zal hij terug moeten winnen. Jij zult hem die kans ook moeten geven natuurlijk, anders is het een hopeloze zaak.
Heb je nu ook het gevoel dat jij zelf ook over je eigen grenzen heen gaat door bij hem te blijven?
Bekijk het zo: Als hij was vreemdgegaan zou het toch ook niet raar zijn als jij enige tijd nog wantrouwig bent? En dan zou niemand daar van opkijken.... Maar nu moet je ineens binnen no time weer 100% vertrouwen in hem hebben omdat hij je "maar" bij je hoofd heeft gepakt en zijn geslachtsdeel naar binnen heeft geduwd? Nou....er zijn mensen om minder veroordeeld...
In feite heeft hij nu jouw vertrouwen beschaamd, en dat vertrouwen zal hij terug moeten winnen. Jij zult hem die kans ook moeten geven natuurlijk, anders is het een hopeloze zaak.
Heb je nu ook het gevoel dat jij zelf ook over je eigen grenzen heen gaat door bij hem te blijven?
dinsdag 13 mei 2008 om 21:01
woensdag 14 mei 2008 om 22:01
Wat maakt t uit of wij vinden of je overgevoelig bent?
Waarom dat waarde-oordeel erin ?
Iedereen is op een bepaald gebied 'over'-gevoelig, iedereen heeft zwakkere plekken.
T gaat erom dat jij er een rotgevoel aan overgehouden hebt.
Persoonlijk vind ik t niets gek, dat gevoel ..zeker niet als ik lees dat jouw lichaam in een vroeg stadium van je leven als een boksbal heeft mogen fungeren voor je ouders...(dit meen ik eerder gelezen te hebben maar kan t niet terugvinden)
Ik denk dat jouw lichamelijke integriteit, het zelfbeschikkingsrecht erg belangrijk voor je is, omdat je de andere kant (mishandeling) hebt meegemaakt
Ondanks de antwoorden van mede-forummers dat je mss daadwerkelijk overgevoelig zou zijn, kan je er weinig mee....
Wat er gezegd wordt, beklijft niet (die conclusie trek ik, doordat je nu op een andere kamer slaapt)
Niet omdat je dat niet zou willen (het beklijven)
Je hebt t recht om hierover gevoelig (of welke stempel die wij er ook maar opplakken) te zijn.
Waarom ?
Omdat iedereen recht heeft op zijn of haar gevoelens.
Blijkbaar is er iets geschonden in jou, je gevoel van veiligheid naar je vriend toe.
Als je dat ontkent, kom je er niet verder mee.
Zoals ik al zei heeft iedereen recht op zijn gevoelens, t gaat er om wat je ermee gaat doen.
Jij bent jij en dat is ok.
Als je de relatie niet meer ziet zitten en je kan niet meer in 1 huis, zou ik persoonlijk de optie ouders als allerlaatste en bij hoogste nood verkiezen.
Blijkbaar voel je je niet gehoord door je vriend, dat niet hij maar jij bepaalt wat er met jouw lichaam gebeurd en dat hij niet lijkt in te zien, daadwerkelijk, wat dit met jou doet.
ps.
Kan me voorstellen dat hij zich machteloos gevoeld heeft door de openbaring van jou en het uitschelden.
Maar dat op deze wijze oplossen door jou zo te behandelen is totaal niet ok.
Als ik het heel bot stel, heeft ie zo zijn macht weer teruggenomen.
Waarom dat waarde-oordeel erin ?
Iedereen is op een bepaald gebied 'over'-gevoelig, iedereen heeft zwakkere plekken.
T gaat erom dat jij er een rotgevoel aan overgehouden hebt.
Persoonlijk vind ik t niets gek, dat gevoel ..zeker niet als ik lees dat jouw lichaam in een vroeg stadium van je leven als een boksbal heeft mogen fungeren voor je ouders...(dit meen ik eerder gelezen te hebben maar kan t niet terugvinden)
Ik denk dat jouw lichamelijke integriteit, het zelfbeschikkingsrecht erg belangrijk voor je is, omdat je de andere kant (mishandeling) hebt meegemaakt
Ondanks de antwoorden van mede-forummers dat je mss daadwerkelijk overgevoelig zou zijn, kan je er weinig mee....
Wat er gezegd wordt, beklijft niet (die conclusie trek ik, doordat je nu op een andere kamer slaapt)
Niet omdat je dat niet zou willen (het beklijven)
Je hebt t recht om hierover gevoelig (of welke stempel die wij er ook maar opplakken) te zijn.
Waarom ?
Omdat iedereen recht heeft op zijn of haar gevoelens.
Blijkbaar is er iets geschonden in jou, je gevoel van veiligheid naar je vriend toe.
Als je dat ontkent, kom je er niet verder mee.
Zoals ik al zei heeft iedereen recht op zijn gevoelens, t gaat er om wat je ermee gaat doen.
Jij bent jij en dat is ok.
Als je de relatie niet meer ziet zitten en je kan niet meer in 1 huis, zou ik persoonlijk de optie ouders als allerlaatste en bij hoogste nood verkiezen.
Blijkbaar voel je je niet gehoord door je vriend, dat niet hij maar jij bepaalt wat er met jouw lichaam gebeurd en dat hij niet lijkt in te zien, daadwerkelijk, wat dit met jou doet.
ps.
Kan me voorstellen dat hij zich machteloos gevoeld heeft door de openbaring van jou en het uitschelden.
Maar dat op deze wijze oplossen door jou zo te behandelen is totaal niet ok.
Als ik het heel bot stel, heeft ie zo zijn macht weer teruggenomen.
donderdag 15 mei 2008 om 16:40
In de situatie dat het niet lekker loopt tussen jou en je vriend, en je het gevoel hebt dat hij je grenzen sowieso niet voldoende respecteert, kan ik me goed voorstellen dat zijn actie hard aankomt. Wéér een bevestiging dat hij je niet respecteert, op een heel heftige manier.
Ik vind dat zijn actie absoluut te ver gaat, maar mensen maken fouten, en dat heeft hij wél ingezien en hij heeft zijn excuses gemaakt. Het feit dat jij hem uitscheldt geeft mijns inziens aan, dat jij je op dieper vlak niet goed voelt bij hem, het getuigt van gekwestheid, boosheid en onmacht.
Misschien zou je er minder zwaar aan tillen aIs je je over het algemeen wél gerespecteerd en veilig zou voelen. Misschien is het nu goed om na te denken over hoe jij je structureel voelt in de relatie, wat er moet gebeuren waardoor jij je wel (weer?) veilig voelt.
Bij mij en mijn vriend spelen machtspelletjes ongewild ook een rol in de relatie, en dat vertaalt zich door in sex. Soms heb ik ook het gevoel dat hij een kick krijgt als hij dingen doet, of ik dingen moet doen, waarbij ik een mentaal eerst paar grenzen over moet, voordat ik er aan toe ben. Soms is het me niet meteen helemaal duidelijk óf ik het wel wil, die twijfel bemerkt hij wakkert bij hem juist iets aan. Soms wekt het bij mij uiteindelijk juist veel lust op, en een soort roes, als ik die grenzen voor mezelf heb verlegd, en me er aan over kan geven. Maar, als ik iets écht niet wil, stop ik en zeg hem dat heel duidelijk. Dan stopt hij.
Voor mij is het soms ook verwarrend of hij mijn grenzen nou over gaat, mij niet voldoende respecteert, of dat het voor hem onduidelijk is wat mijn grenzen zijn omdat ik die niet voldoende aageef. Zeker is dat ikzelf niet precies weet waar mijn grenzen liggen. Zeker is dat ik mij buiten sex in de relatie niet altijd gerespecteerd en begrepen voel.
Ik ben nu bezig om hier over na te denken, en heb wat afstand genomen zodat ik dichter bij mijn eigen gevoel kom te staan. Ik hoop voor je dat jij ook de mogelijkhebt om echt tot jezelf te komen, om erachter te komen wat je nodig hebt in je relatie. Daarna een gesprek met hem voeren om te kijken of jullie behoeftes voldoende op elkaar aansluiten.
Ik vind dat zijn actie absoluut te ver gaat, maar mensen maken fouten, en dat heeft hij wél ingezien en hij heeft zijn excuses gemaakt. Het feit dat jij hem uitscheldt geeft mijns inziens aan, dat jij je op dieper vlak niet goed voelt bij hem, het getuigt van gekwestheid, boosheid en onmacht.
Misschien zou je er minder zwaar aan tillen aIs je je over het algemeen wél gerespecteerd en veilig zou voelen. Misschien is het nu goed om na te denken over hoe jij je structureel voelt in de relatie, wat er moet gebeuren waardoor jij je wel (weer?) veilig voelt.
Bij mij en mijn vriend spelen machtspelletjes ongewild ook een rol in de relatie, en dat vertaalt zich door in sex. Soms heb ik ook het gevoel dat hij een kick krijgt als hij dingen doet, of ik dingen moet doen, waarbij ik een mentaal eerst paar grenzen over moet, voordat ik er aan toe ben. Soms is het me niet meteen helemaal duidelijk óf ik het wel wil, die twijfel bemerkt hij wakkert bij hem juist iets aan. Soms wekt het bij mij uiteindelijk juist veel lust op, en een soort roes, als ik die grenzen voor mezelf heb verlegd, en me er aan over kan geven. Maar, als ik iets écht niet wil, stop ik en zeg hem dat heel duidelijk. Dan stopt hij.
Voor mij is het soms ook verwarrend of hij mijn grenzen nou over gaat, mij niet voldoende respecteert, of dat het voor hem onduidelijk is wat mijn grenzen zijn omdat ik die niet voldoende aageef. Zeker is dat ikzelf niet precies weet waar mijn grenzen liggen. Zeker is dat ik mij buiten sex in de relatie niet altijd gerespecteerd en begrepen voel.
Ik ben nu bezig om hier over na te denken, en heb wat afstand genomen zodat ik dichter bij mijn eigen gevoel kom te staan. Ik hoop voor je dat jij ook de mogelijkhebt om echt tot jezelf te komen, om erachter te komen wat je nodig hebt in je relatie. Daarna een gesprek met hem voeren om te kijken of jullie behoeftes voldoende op elkaar aansluiten.
vrijdag 16 mei 2008 om 15:34
[quote]:
Wat maakt t uit of wij vinden of je overgevoelig bent?
Waarom dat waarde-oordeel erin ? Iedereen is op een bepaald gebied 'over'-gevoelig, iedereen heeft zwakkere plekken.
T gaat erom dat jij er een rotgevoel aan overgehouden hebt.
Persoonlijk vind ik t niets gek, dat gevoel ..zeker niet als ik lees dat jouw lichaam in een vroeg stadium van je leven als een boksbal heeft mogen fungeren voor je ouders...(dit meen ik eerder gelezen te hebben maar kan t niet terugvinden)
quote]
Helemaal mee eens en wat mij betreft des te respectlozer dat vriend van TO op zijn ''pijpmanier'' zijn standpunt duidelijk wilde maken.
Verder is het jacuzzi-incident volgens mij alleen maar een afgeleide van wat er (nog) meer speelt (TO die zich vaak niet begrepen voelt, vriend die haar vindt zeuren, 'leuke' bijnaampjes als ms. Complexica voor haar heeft, zijn sekszin toch beetje doordramt -terwijl hij weet dat TO nog met jacuzzi-incident zit- etc).
Wat maakt t uit of wij vinden of je overgevoelig bent?
Waarom dat waarde-oordeel erin ? Iedereen is op een bepaald gebied 'over'-gevoelig, iedereen heeft zwakkere plekken.
T gaat erom dat jij er een rotgevoel aan overgehouden hebt.
Persoonlijk vind ik t niets gek, dat gevoel ..zeker niet als ik lees dat jouw lichaam in een vroeg stadium van je leven als een boksbal heeft mogen fungeren voor je ouders...(dit meen ik eerder gelezen te hebben maar kan t niet terugvinden)
quote]
Helemaal mee eens en wat mij betreft des te respectlozer dat vriend van TO op zijn ''pijpmanier'' zijn standpunt duidelijk wilde maken.
Verder is het jacuzzi-incident volgens mij alleen maar een afgeleide van wat er (nog) meer speelt (TO die zich vaak niet begrepen voelt, vriend die haar vindt zeuren, 'leuke' bijnaampjes als ms. Complexica voor haar heeft, zijn sekszin toch beetje doordramt -terwijl hij weet dat TO nog met jacuzzi-incident zit- etc).
zaterdag 17 mei 2008 om 09:35
Sodeju, loopt dit topic nog steeds? Dat is niet goed hoor...
Pupetta, eerlijk advies: zoek hulp bij een therapeut. Uit je posts blijkt dat het niet alleen om dit voorval gaat, maar dat je in andere situaties ook een piekeraar bent. Je zit er in vast. Je blijft maar hangen in je rotgevoel en je bent niet in staat daar zelfstandig uit te stappen. Dat is ook moeilijk, maar dat kun je leren - met hulp van een therapeut.
Niet wachten tot je vriend dit voor je op gaat lossen, zelluf doen!
Pupetta, eerlijk advies: zoek hulp bij een therapeut. Uit je posts blijkt dat het niet alleen om dit voorval gaat, maar dat je in andere situaties ook een piekeraar bent. Je zit er in vast. Je blijft maar hangen in je rotgevoel en je bent niet in staat daar zelfstandig uit te stappen. Dat is ook moeilijk, maar dat kun je leren - met hulp van een therapeut.
Niet wachten tot je vriend dit voor je op gaat lossen, zelluf doen!
