Seks
alle pijlers
Ik zou wel willen dat ik net zo vaak zin had als hij...
zaterdag 3 april 2010 om 17:22
Hallo allemaal,
Nu is het wel 'normaal' dat mannen wat vaker zin hebben dan vrouwen, maar ik heb het idee dat de 'zin' tussen mijn vriend en mij wel héél erg verschilt. Hij heeft eigenlijk vrijwel altijd wel zin (behalve dan als hij echt heel erg moe is), terwijl ik echt in de 'mood' gebracht moet worden (en dat lukt vaak nog niet eens)...
Nu merk ik ook vaak dat ik me niet zo lekker voel als ik naakt ben. Ik ben denk ik niet helemaal tevreden met mijn lichaam en ik zou wel een paar kilootjes kwijt willen, maar dat gevoel heb ik veel minder als ik mijn kleding áán heb. Als we gewoon lekker op de bank een filmpje kijken, neem ik dan ook graag een zak chips erbij. Ik ben overigens niet dik, dat zegt hij ook wel - maar als ik naakt ben, voel ik me gewoon niet optimaal. En daardoor heb ik volgens mij ook veel minder vaak zin dan hij.
Ik zou me graag wat beter in mijn lijf voelen op de momenten dat ik naakt ben. We zijn tenslotte alweer bijna 5 jaar een stel en ik vind het eigenlijk al 'best wat' dat hij nog altijd zoveel zin heeft! Alleen is dat bij mij dus minder, terwijl ik wel vaak denk: 'Hád ik maar zin...' Daardoor doen we het overigens ook wel eens op momenten dat ik er eigenlijk niet helemaal aan toe ben, waardoor het wel eens vaker pijn doet en mijn vagina ook wel eens geïrriteerd wordt (en blijft - en dan heb ik de keer erna des te mínder zin, want dan irriteert het zelfs als hij mij daar streelt..)
Hebben jullie hier misschien tips voor? Hoe maken jullie 'zin'? Of hoe zorgen jullie dat je je beter voelt als je naakt bent?
Alvast bedankt voor de antwoorden/reacties....
Nu is het wel 'normaal' dat mannen wat vaker zin hebben dan vrouwen, maar ik heb het idee dat de 'zin' tussen mijn vriend en mij wel héél erg verschilt. Hij heeft eigenlijk vrijwel altijd wel zin (behalve dan als hij echt heel erg moe is), terwijl ik echt in de 'mood' gebracht moet worden (en dat lukt vaak nog niet eens)...
Nu merk ik ook vaak dat ik me niet zo lekker voel als ik naakt ben. Ik ben denk ik niet helemaal tevreden met mijn lichaam en ik zou wel een paar kilootjes kwijt willen, maar dat gevoel heb ik veel minder als ik mijn kleding áán heb. Als we gewoon lekker op de bank een filmpje kijken, neem ik dan ook graag een zak chips erbij. Ik ben overigens niet dik, dat zegt hij ook wel - maar als ik naakt ben, voel ik me gewoon niet optimaal. En daardoor heb ik volgens mij ook veel minder vaak zin dan hij.
Ik zou me graag wat beter in mijn lijf voelen op de momenten dat ik naakt ben. We zijn tenslotte alweer bijna 5 jaar een stel en ik vind het eigenlijk al 'best wat' dat hij nog altijd zoveel zin heeft! Alleen is dat bij mij dus minder, terwijl ik wel vaak denk: 'Hád ik maar zin...' Daardoor doen we het overigens ook wel eens op momenten dat ik er eigenlijk niet helemaal aan toe ben, waardoor het wel eens vaker pijn doet en mijn vagina ook wel eens geïrriteerd wordt (en blijft - en dan heb ik de keer erna des te mínder zin, want dan irriteert het zelfs als hij mij daar streelt..)
Hebben jullie hier misschien tips voor? Hoe maken jullie 'zin'? Of hoe zorgen jullie dat je je beter voelt als je naakt bent?
Alvast bedankt voor de antwoorden/reacties....
zaterdag 3 april 2010 om 17:34
Er zijn nou eenmaal vrouwen die niet meteen bloedgeil zijn, maar eerst in de stemming gebracht moeten worden. Dat is niet gek. Het kan zijn dat je daarvoor zelf ook even een knop moet omzetten. Doe net alsof je zin hebt, laat hem je een beetje opgeilen en prompt krijg je ook zin. Voor de meeste vrouwen werkt het nou eenmaal anders dan voor mannen.
Dat niet lekker in je vel zitten: dat remt natuurlijk ook af. Sport je? Als je sport, voel je je vaak beter over je lijf en voel je je in het algheel beter, wat een moodbooster kan zijn.
Succes!
Dat niet lekker in je vel zitten: dat remt natuurlijk ook af. Sport je? Als je sport, voel je je vaak beter over je lijf en voel je je in het algheel beter, wat een moodbooster kan zijn.
Succes!
zaterdag 3 april 2010 om 17:37
Ik sportte een tijd geleden meer dan nu. Door omstandigheden kan het nu helaas wat minder... Ik kan me inderdaad voorstellen dat dat er ook aan bijdraagt.
Ik baal ervan. Ik wil vaak helemaal niet dat hij aan me zit. Terwijl ik soms klaag dat hij altijd vraagt of ik hem wil aftrekken of pijpen en hij niks bij mij doet... Maar áls hij dan aan me wil komen, wil ik het niet. Af en toe word ik er nogal zwaarmoedig van.
Ik baal ervan. Ik wil vaak helemaal niet dat hij aan me zit. Terwijl ik soms klaag dat hij altijd vraagt of ik hem wil aftrekken of pijpen en hij niks bij mij doet... Maar áls hij dan aan me wil komen, wil ik het niet. Af en toe word ik er nogal zwaarmoedig van.
zaterdag 3 april 2010 om 17:52
Ik houd heel veel van hem. We gaan binnenkort samenwonen en daar verheug ik mij enorm op. Ik hoop ook dat de seks dan weer beter wordt... Ergens houd ik me voor dat ik 'als we samenwonen mezelf meer durf laten gaan'... Geen idee of dat ook zo is.
Maar het is ergens wel zo, doordat hij vaak genoeg naakt door het huis loopt als we samenzijn, dat ik wel eens denk: ja, nu mag je wel weer even een broek aan doen. Ik vind hem vaak ook veel aantrekkelijker met een mooie spijkberbroek en een mooi overhemd aan, dan naakt...
En wat betreft de anticonceptie: wat is volgens jou dan beter? Ik gebruik nu Microg. 30.. En ik las inderdaad ook ergens dat het ook door de pil kan komen als de ph-waarde van je vagina niet meer optimaal is - dat is bij mij ook wel vaker het geval - met irritatie, jeuk etc. als gevolg...
Maar het is ergens wel zo, doordat hij vaak genoeg naakt door het huis loopt als we samenzijn, dat ik wel eens denk: ja, nu mag je wel weer even een broek aan doen. Ik vind hem vaak ook veel aantrekkelijker met een mooie spijkberbroek en een mooi overhemd aan, dan naakt...
En wat betreft de anticonceptie: wat is volgens jou dan beter? Ik gebruik nu Microg. 30.. En ik las inderdaad ook ergens dat het ook door de pil kan komen als de ph-waarde van je vagina niet meer optimaal is - dat is bij mij ook wel vaker het geval - met irritatie, jeuk etc. als gevolg...
zaterdag 3 april 2010 om 18:05
Empje, volgens mij ben je niet helemaal eerlijk. In je openingspost schrijf je in voorzichtige bewoordingen dat je je "niet zo lekker" voelt als je naakt bent. Je zegt: "Ik ben denk ik niet helemaal tevreden met mijn lichaam".
Op een ander topic zeg je letterlijk dat je het verschrikkelijk vindt om naakt te zijn bij hem. Daar zit nogal een verschil tussen. Volgens mij zit jullie seksprobleem voornamelijk bij jouw onvrede over jouw lichaam. Hij hupst vrolijk in zijn blootje rond door het huis en vindt het erg als blijkt dat jullie gevreeën hebben terwijl jij geen zin had. Klinkt als een lieve man.
Je moet hier echt iets mee doen meid. Zorg dat je weer lekker in je eigen vel komt te zitten. Want met samenwonen zit je nog veel dichter op elkaars lip dan nu en ik kan je bijna garanderen dat dit probleem dan nog veel groter wordt.
Op een ander topic zeg je letterlijk dat je het verschrikkelijk vindt om naakt te zijn bij hem. Daar zit nogal een verschil tussen. Volgens mij zit jullie seksprobleem voornamelijk bij jouw onvrede over jouw lichaam. Hij hupst vrolijk in zijn blootje rond door het huis en vindt het erg als blijkt dat jullie gevreeën hebben terwijl jij geen zin had. Klinkt als een lieve man.
Je moet hier echt iets mee doen meid. Zorg dat je weer lekker in je eigen vel komt te zitten. Want met samenwonen zit je nog veel dichter op elkaars lip dan nu en ik kan je bijna garanderen dat dit probleem dan nog veel groter wordt.
zaterdag 3 april 2010 om 18:10
Haley, dat denk ik inderdaad ook. Ik moet je gelijk geven. Ik moet zelfs bekennen dat wanneer ik een tv-programma zie zoals 'Look of love' (over getrouwde stellen die na jaren in een sleur zijn gekomen en dan deelnemen aan dat programma om uit die sleur te komen) dat ik bang ben dat bij ons hetzelfde zou gebeuren. Terwijl ik tegelijkertijd mezelf voor gek verklaar: we moeten nog gaan samenwonen en ik zie nu al dergelijke scenario's voor me?!!
Maar je hebt gelijk. Ik vind het inderdaad vreselijk om naakt bij hem te zijn en daar ben ik best verdrietig over, als ik alleen ben. Bij hem probeer ik er zo min mogelijk over na te denken eigenlijk.
Hij is ook veel te lief en eigenlijk verdient hij veel meer. Ik verwen hem gelukkig wel regelmatig en ik ben blij dat hij daarmee enigszins 'aan zijn trekken komt', maar ik denk dat het voor beiden leuker zou zijn als ik wat tevredener zou worden over mezelf en me ook wat beter zou kunnen laten gaan... Want áls hij mij probeert te bevredigen, duurt het echt eeuwen voordat ik klaar kom en uiteindelijk stoppen we vaak maar omdat ik pijn heb van alle stimulatie.
Ik denk dat ik misschien toch maar iets van hulp moet gaan zoeken... Dankjewel in elk geval, voor het begrip en het meedenken.
Maar je hebt gelijk. Ik vind het inderdaad vreselijk om naakt bij hem te zijn en daar ben ik best verdrietig over, als ik alleen ben. Bij hem probeer ik er zo min mogelijk over na te denken eigenlijk.
Hij is ook veel te lief en eigenlijk verdient hij veel meer. Ik verwen hem gelukkig wel regelmatig en ik ben blij dat hij daarmee enigszins 'aan zijn trekken komt', maar ik denk dat het voor beiden leuker zou zijn als ik wat tevredener zou worden over mezelf en me ook wat beter zou kunnen laten gaan... Want áls hij mij probeert te bevredigen, duurt het echt eeuwen voordat ik klaar kom en uiteindelijk stoppen we vaak maar omdat ik pijn heb van alle stimulatie.
Ik denk dat ik misschien toch maar iets van hulp moet gaan zoeken... Dankjewel in elk geval, voor het begrip en het meedenken.
zaterdag 3 april 2010 om 18:12
Oh en Roos, wij gebruiken pil én condooms - ik ben van de dubbele zekerheid. Ik vind het trouwens zonder condoom ook helemaal niet fijn (en vies). Ik vind het eerlijk gezegd vies als ik hem zonder condoom voel klaarkomen in mij en als alles erna weer eruit loopt. Misschien zou ik daar niet vies van moeten zijn, maar helaas heb ik dat tot nu toe altijd zo gehad...
zaterdag 3 april 2010 om 18:40
zaterdag 3 april 2010 om 18:46
Ja, in het begin heb ik er meer van genoten. Maar 'het' is altijd nogal een probleem geweest, aangezien ik de eerste maanden last had van vaginisme en erna heel lang van dyspareunie (pijn bij het vrijen). Dat is nu gelukkig niet iédere keer meer zo, en ik dacht eigenlijk dat ik allang blij moest zijn dat ik niet áltijd meer pijn heb, maar het is jammer dat ik ongeveer 1 à 2 op de tien keer denk: "wauw, seks! dat moet ik vaker doen..."
zaterdag 3 april 2010 om 18:48
Ben nu op internet aan 't kijken naar info over seksuologen en zo.. Misschien moet ik de stap dan toch maar eens zetten. Maar kan ik daar ook naartoe gaan zonder dat andere mensen daarachter komen? Ik denk namelijk dat hij het "te" vindt als ik daar naartoe zou gaan, terwijl ik het wel vaker heb overwogen, maar altijd dacht "ach, het komt wel goed..."
zaterdag 3 april 2010 om 18:50
Empje, met alles wat je hier vanmiddag verteld hebt, wil ik je adviseren om een afspraak met een sexuoloog te maken. Echt, dat meen ik, ik denk dat jij/jullie hier zelf niet uitkomen, het is te groot. En het wordt nog groter als je samenwoont want dan lig je elke nacht in hetzelfde bed.
Het zou zonde zijn als je relatie hierop stukliep en het is ook zonde dat jij niet geniet van seks met je vriend!
Ik hoop dat je hulp zoekt, zal niet makkelijk zijn om over die drempel heen te stappen maar ik denk echt dat je erbij gebaat bent!
Het zou zonde zijn als je relatie hierop stukliep en het is ook zonde dat jij niet geniet van seks met je vriend!
Ik hoop dat je hulp zoekt, zal niet makkelijk zijn om over die drempel heen te stappen maar ik denk echt dat je erbij gebaat bent!
zondag 4 april 2010 om 09:31
zondag 4 april 2010 om 12:57
Misschien dat je mijn reactie als man ook kunt waarderen:
Mijn vriendin zat in het begin van onze relatie ook met haar lichaam in de knoop. Ze wilde geen orale seks van me ontvangen, want ze durfte zich niet zo ver bloot te geven. Mijn hoofd in de buurt van haar vagina was voor haar een walgelijke gedachte.
Toen ze stopte met roken kwam ze een kilo of 10 aan. Ik heb toen de grootste moeite gehad met haar onzekerheid, want ze voelde zich niet aantrekkelijk meer. Ik heb haar ontelbaar veel keren verteld dat ik haar nog altijd opwindend vond, een mannenlichaam geeft dat *kuch* ook redelijk duidelijk aan. Toch merkte ik dat ik als vriend niks aan die gedachten van haar kon veranderen.
Wat bij haar speelde is dat ze niet zozeer met haar figuur bleek te zitten, maar met haar leven in het geheel. Psychologische problemen dus, waardoor ze in bed meer lag te piekeren dan dat ze open stond voor goede seks. Als man is dat frustrerend omdat je het gevoel krijgt dat je iets niet goed doet en hoe hard zij dat ook ontkende, ik werd er erg onzeker van. Uiteindelijk is ze bij een psycholoog geweest en kwam bovenstaande oorzaak dus boven water. Een heel raar idee dat iets een oorzaak voor je problemen kan zijn, terwijl je niet eens weet dat je ermee zit.
Ik wil je in ieder geval aanraden hier heel open over te blijven praten met je vriend. Schaam je alsjeblieft niet, want als je hem ergens pijn mee doet, is het wel dat je niet alles met hem deelt. Ik was in ieder geval heel blij toen mijn vriendin me eerlijk vertelde hoe ze zich voelde en dat we blijkbaar een relatie hadden waarin ze me dit soort dingen in vertrouwen kon vertellen.
Inmiddels is haar leven op de rit, werken we aan ons figuur (er mag bij mij ook wel wat af :o) en is ons seksleven geweldig Ik wens je veel succes met je relatie, ik ben ervan overtuigd dat het (gezien de instelling van je vriend) helemaal goed gaat komen.
Mijn vriendin zat in het begin van onze relatie ook met haar lichaam in de knoop. Ze wilde geen orale seks van me ontvangen, want ze durfte zich niet zo ver bloot te geven. Mijn hoofd in de buurt van haar vagina was voor haar een walgelijke gedachte.
Toen ze stopte met roken kwam ze een kilo of 10 aan. Ik heb toen de grootste moeite gehad met haar onzekerheid, want ze voelde zich niet aantrekkelijk meer. Ik heb haar ontelbaar veel keren verteld dat ik haar nog altijd opwindend vond, een mannenlichaam geeft dat *kuch* ook redelijk duidelijk aan. Toch merkte ik dat ik als vriend niks aan die gedachten van haar kon veranderen.
Wat bij haar speelde is dat ze niet zozeer met haar figuur bleek te zitten, maar met haar leven in het geheel. Psychologische problemen dus, waardoor ze in bed meer lag te piekeren dan dat ze open stond voor goede seks. Als man is dat frustrerend omdat je het gevoel krijgt dat je iets niet goed doet en hoe hard zij dat ook ontkende, ik werd er erg onzeker van. Uiteindelijk is ze bij een psycholoog geweest en kwam bovenstaande oorzaak dus boven water. Een heel raar idee dat iets een oorzaak voor je problemen kan zijn, terwijl je niet eens weet dat je ermee zit.
Ik wil je in ieder geval aanraden hier heel open over te blijven praten met je vriend. Schaam je alsjeblieft niet, want als je hem ergens pijn mee doet, is het wel dat je niet alles met hem deelt. Ik was in ieder geval heel blij toen mijn vriendin me eerlijk vertelde hoe ze zich voelde en dat we blijkbaar een relatie hadden waarin ze me dit soort dingen in vertrouwen kon vertellen.
Inmiddels is haar leven op de rit, werken we aan ons figuur (er mag bij mij ook wel wat af :o) en is ons seksleven geweldig Ik wens je veel succes met je relatie, ik ben ervan overtuigd dat het (gezien de instelling van je vriend) helemaal goed gaat komen.
zondag 4 april 2010 om 15:41
Dank voor jullie reacties!
@Soppie: Ik zie Mirena niet echt als een oplossing, aangezien ik vaginisme heb gehad en nog altijd enigszins 'bang' ben als er iets 'in' me komt. Bij zijn penis gaat het nu wel oké, maar tampons vind ik nog altijd vreselijk - laat staan een spiraaltje... Dus ik ben bang dat dat niet echt de oplossing wordt. Toch dank voor de tip natuurlijk..
@Rene: Ik herken veel in je verhaal. Ik vind het ook verschrikkelijk als zijn hoofd richting mijn vagina gaat. Ik laat het soms wel toe, omdat hij het perse wil, maar echt genieten kan ik er meestal niet van.. Ik voel me er gewoon niet gemakkelijk bij.
En ik herken het ook dat ik vaak meer lig te piekeren dan dat ik m open stel voor goeie seks. Ik denk dan aan zóveel andere dingen... Daardoor merk ik bijvoorbeeld ook dat als hij mij bevredigt, ik soms het gevoel heb bíjna te komen, maar dan opeens weer aan andere dingen denk.. en zo stelt het zich maar uit en uit en uit... Uiteindelijk word ik er zó gek van dat het niet lukt, dat ik me er helemaal door ga frustreren. En dat maakt het voor hem natuurlijk ook niet leuker.
Ik denk dat een paar kilootjes eraf mij heel erg zouden kunnen helpen om me beter te gaan voelen, vooral als ik naakt ben. Maar erover praten zal inderdaad ook wel goed doen, denk ik...
@Paloma: Ik probeer hem inderdaad wel vaker te zeggen dat ik eraan wil werken, maar ik zal het hem nogmaals duidelijk zeggen...
@Soppie: Ik zie Mirena niet echt als een oplossing, aangezien ik vaginisme heb gehad en nog altijd enigszins 'bang' ben als er iets 'in' me komt. Bij zijn penis gaat het nu wel oké, maar tampons vind ik nog altijd vreselijk - laat staan een spiraaltje... Dus ik ben bang dat dat niet echt de oplossing wordt. Toch dank voor de tip natuurlijk..
@Rene: Ik herken veel in je verhaal. Ik vind het ook verschrikkelijk als zijn hoofd richting mijn vagina gaat. Ik laat het soms wel toe, omdat hij het perse wil, maar echt genieten kan ik er meestal niet van.. Ik voel me er gewoon niet gemakkelijk bij.
En ik herken het ook dat ik vaak meer lig te piekeren dan dat ik m open stel voor goeie seks. Ik denk dan aan zóveel andere dingen... Daardoor merk ik bijvoorbeeld ook dat als hij mij bevredigt, ik soms het gevoel heb bíjna te komen, maar dan opeens weer aan andere dingen denk.. en zo stelt het zich maar uit en uit en uit... Uiteindelijk word ik er zó gek van dat het niet lukt, dat ik me er helemaal door ga frustreren. En dat maakt het voor hem natuurlijk ook niet leuker.
Ik denk dat een paar kilootjes eraf mij heel erg zouden kunnen helpen om me beter te gaan voelen, vooral als ik naakt ben. Maar erover praten zal inderdaad ook wel goed doen, denk ik...
@Paloma: Ik probeer hem inderdaad wel vaker te zeggen dat ik eraan wil werken, maar ik zal het hem nogmaals duidelijk zeggen...
maandag 5 april 2010 om 09:22
Die kilootjes eraf is een eufemisme voor waar het -denk ik- in werkelijkheid om gaat. Wat je schrijft over dat je het niet leuk vindt wanneer hij naakt door het huis loopt, vaginisme, dat je het vies vindt wanneer hij zonder condoom klaarkomt etc. Deze dingen komen niet zomaar in een vrouw op. Er kan iets zijn wat je hebt weggestopt en je kunt er duizend bakstenen op gooien maar het zal altijd naar boven willen komen. Naar een seksuologe gaan - eerst alleen en dan samen - zou een stap in de goede richting kunnen zijn. Praten met je partner en aan jezelf en hem tonen dat je eraan wilt werken.
maandag 5 april 2010 om 13:53
Dank Paloma.. Ik denk inderdaad dat ik niet op alle gebieden helemaal 'normaal' ben, gezien die 'ticjes'.. Ik vinger mezelf bijvoorbeeld ook niet (als ik alleen ben wel heel soms, maar dan altijd met een onderbroek aan, anders vind ik het vies). En als ik dan in bed alweer eens hartstikke droog ben en hij probeert daar wat aan te veranderen, maar het niet echt wil lukken, zegt hij ook wel eens: "vinger jezelf dan even", maar dat vind ik dus zó vreselijk, dat ik daar alleen maar droger van zal worden dan wat anders...
