Seks
alle pijlers
is dit ok?
woensdag 13 september 2017 om 09:31
EDIT: gezien het verloop van het hele verhaal en de huidige situatie reflecteert de OP niet wat er op dit moment aan de hand is
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
isabelles wijzigde dit bericht op 11-10-2017 09:01
2.19% gewijzigd
donderdag 12 oktober 2017 om 09:45
Het feit is dat jullie beiden nog steeds dezelfde doelen voor ogen hebben. Persoonlijk 'beter' worden, helen, werken, herstellen, groeien, hier overheen komen én met het doel om jullie huwelijk te behouden!
Zijn begrip en bewustzijn en meedenken en meeleven is echt heel fijn!
Alhoewel het natuurlijk veel makkelijker was geweest om woest te zijn op een monster....dat is weer de keerzijde
Zijn begrip en bewustzijn en meedenken en meeleven is echt heel fijn!
Alhoewel het natuurlijk veel makkelijker was geweest om woest te zijn op een monster....dat is weer de keerzijde
donderdag 12 oktober 2017 om 09:46
Fijn daar die optie (snel iets huren) er is.
Natuurlijk is het rot, maar heel de situatie gewoon dikke vette crap. En ik vind het knap hoe jullie beiden het oppakken. Dit is ook de kracht van jullie huwelijk. Hoe jullie hier ook uitkomen, wat het gevolg ook zal zijn voor jullie huwelijk de manier hoe jullie hiermee omgaan zegt (voor mij) wel iets over jullie huwelijk.
En typ lekker los hier! Gooi het uit, wie weet helpt het in het proces
Natuurlijk is het rot, maar heel de situatie gewoon dikke vette crap. En ik vind het knap hoe jullie beiden het oppakken. Dit is ook de kracht van jullie huwelijk. Hoe jullie hier ook uitkomen, wat het gevolg ook zal zijn voor jullie huwelijk de manier hoe jullie hiermee omgaan zegt (voor mij) wel iets over jullie huwelijk.
En typ lekker los hier! Gooi het uit, wie weet helpt het in het proces
donderdag 12 oktober 2017 om 10:09
Ik lees alleen maar hele goede ontwikkelingen. En verstandige mensen die met elkaar blijven communiceren en luisteren. Dat jullie verdrietig zijn voor elkaar daar spreekt liefde uit. Maar het kader voor die liefde is beschadigd en daar moeten jullie elk jullie eigen 'reparaties' voor doen.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
donderdag 12 oktober 2017 om 10:23
Miep maar een end heen hoor lieverd! Ik lees je wel en voel met je mee.isabelles schreef: ↑12-10-2017 09:39dank voor de knuffels! die heb ik echt wel effe nodig.
Ja ik heb het heel open met mijn man besproken, gewoon eerlijk geweest over hoe het zat, en dat ging best makkelijk want zijn psych had dus al gezegd dat hij rekening met die mogelijkheid moest houden. Mijn man doet ook niet moeilijk. hij lijkt het wel te snappen. Hij zei dus ook tegen mij dat dit besluiten en zeggen voor mij (hij kent me natuurlijk) waarschijnlijk vreselijk lastig was. Enige waar hij bang voor is is dat het dus eigenlijk een exit strategie is, en dat is niet zo.
Voel me gewoon zo ontzettend rot, ik vind het echt rottig voor hem, maar ben ook wel boos, nu zit ik hier te jankend aan een toetsenbord te miepen tegen mensen die ik niet ken (jullie dus, en echt serieus, heel erg bedankt dat dit mag) mijn man te vragen het huis te verlaten terwijl HIJ dit allemaal had kunnen voorkomen.
redandwhite: ik verwacht dat dat wel lukt, we wonen in een grote stad, dus huren is altijd mogelijk en zolang hij geen enorme villa wil gaan huren lukt dat financieel ook gewoon.
Ik ben blij te lezen dat je dit schrijft. Je legt de verantwoordelijkheid hiervoor precies bij je juiste. Zonder schuld te geven, maar wel duiden wie voor deze ellende verantwoordelijk is.
Het is ZIJN proces om te leren omgaan met wat hij je aangedaan heeft. Dat doet hij goed.
Het is JOUW proces om te leren jezelf weer veilig te voelen.
En hij kan je niet vragen of dit een exit strategie is. Op DIT moment niet. Volgende maand misschien wel. Of niet.
De toekomst is gewoon onzeker.
In 2 uur is er iets Heel Erg Stuk gegaan. Die miljoen stukjes moeten nu 1 voor 1 met monnikenwerk weer aan elkaar worden gelijmd en het is de vraag of dat lukt. Maar jullie hebben de stukjes in elk geval verzameld en zijn vol goede moed bezig met lijmen. Stukje voor stukje.
donderdag 12 oktober 2017 om 10:57
Oei wat heftig. Ik begrijp echt dat je enorm met je gevoelens in de knoop zit. Maar heel goed dat je het persoonlijk beter worden prioriteit geeft. Wil je van iemand anders kunnen houden, moet je ook van jezelf kunnen houden. Je zit in een enorm intern conflict nu, dat moet je oplossen.
Dat van exit strategie.
Je kan hem niet garanderen dat het goedkomt.
Je kan hem wel vertellen dat je op dit moment fysiek uit elkaar gaan niet ziet als een exit strategie. Hij zal je op je woord moeten geloven. Als hij dat niet gelooft, dan vertrouwt hij jou niet en dat zou ook ernstig zijn.
Als je hier doorheen komt en dan welbewust hem weer accepteert, dan is dat toch veel meer waard? Dat is het mooiste cadeau wat jullie elkaar zouden kunnen geven.
Maar nu moet je realistisch zijn naar hem toe. Je kan gewoonweg niet garanderen dat het goedkomt. Hoe graag je dat ook wil.
Stapje bij stapje.
Wellicht dat hij graag toch iets van je wilt weten als je niet tijdelijk niet samenwoont. kan een briefwisseling een idee zijn? Als je man begrijpt waar je gevoelsmatig doorheen gaat, begrijpt ie ook dat het geen doelbewuste exit strategie is.
Grote klasse dat je zulke sterke beslissingen kan nemen en dat je dat vanuit je gevoel doet. Echt petje af. Ik heb ook medelijden met je man. Ik zou niet graag in zijn schoenen staan. Maar hij lijkt het wel op een hele respectvolle en gewetensvolle manier te doorstaan. Ik hoop echt dat jullie dit klaren.
PS. Wat betreft die dealer. Misschien heeft het tijd nodig om allemaal neer te dalen. Voorkomen van meer ellende en dus die gast stoppen, lijkt mij wel een goede zaak. Maar als je kansen beperkt zijn en het geeft voornamelijk een hoop gedonder waar je niet wijzer van wordt kan ik me voorstellen dat je niet meer formele actie onderneemt. Als hetbij wijzen van spreke echt noodlot is, dan is het ook beter om het los te laten. Maar als het een weloverwogen actie was om meth weg te zetten, dan had ik er wel een hoop voor over gehad om em aan te pakken. Maar het probleem kan ook zijn dat het een dealer was van een dealer waar je helemaal geen grip op hebt. Dan is het wellicht wel beter om het maar te laten rusten.
Dat van exit strategie.
Je kan hem niet garanderen dat het goedkomt.
Je kan hem wel vertellen dat je op dit moment fysiek uit elkaar gaan niet ziet als een exit strategie. Hij zal je op je woord moeten geloven. Als hij dat niet gelooft, dan vertrouwt hij jou niet en dat zou ook ernstig zijn.
Als je hier doorheen komt en dan welbewust hem weer accepteert, dan is dat toch veel meer waard? Dat is het mooiste cadeau wat jullie elkaar zouden kunnen geven.
Maar nu moet je realistisch zijn naar hem toe. Je kan gewoonweg niet garanderen dat het goedkomt. Hoe graag je dat ook wil.
Stapje bij stapje.
Wellicht dat hij graag toch iets van je wilt weten als je niet tijdelijk niet samenwoont. kan een briefwisseling een idee zijn? Als je man begrijpt waar je gevoelsmatig doorheen gaat, begrijpt ie ook dat het geen doelbewuste exit strategie is.
Grote klasse dat je zulke sterke beslissingen kan nemen en dat je dat vanuit je gevoel doet. Echt petje af. Ik heb ook medelijden met je man. Ik zou niet graag in zijn schoenen staan. Maar hij lijkt het wel op een hele respectvolle en gewetensvolle manier te doorstaan. Ik hoop echt dat jullie dit klaren.
PS. Wat betreft die dealer. Misschien heeft het tijd nodig om allemaal neer te dalen. Voorkomen van meer ellende en dus die gast stoppen, lijkt mij wel een goede zaak. Maar als je kansen beperkt zijn en het geeft voornamelijk een hoop gedonder waar je niet wijzer van wordt kan ik me voorstellen dat je niet meer formele actie onderneemt. Als hetbij wijzen van spreke echt noodlot is, dan is het ook beter om het los te laten. Maar als het een weloverwogen actie was om meth weg te zetten, dan had ik er wel een hoop voor over gehad om em aan te pakken. Maar het probleem kan ook zijn dat het een dealer was van een dealer waar je helemaal geen grip op hebt. Dan is het wellicht wel beter om het maar te laten rusten.
donderdag 12 oktober 2017 om 12:14
Zo, zeg, indrukwekkend hoe je dit nu aanpakt, nu je 'wakker' lijkt te zijn geworden.
En dat je het grondig en doordacht doet, ook al is het ook verwarrend voor dat deel van jou dat van je man houdt.
Dat was ik, die dat opperde, je man ergens anders heen laten gaan (zijn broer). Waarschijnlijk is het wel waar wat jij zegt, dat je niet wil dat hij dan weer voor de deur staat als hij even niet welkom is daar. Dat zou het natuurlijk alleen maar pijnlijker maken voor jullie tweeën, want ja, wat doe je dan ?
Ik heb grote bewondering voor hoe je het nu doet, en waarschijnlijk is het zo ook de beste strategie om jullie relatie alsnog een kans te geven, een soort van opnieuw beginnen. Anders zou het met pappen en nathouden constant moeilijk en confronterend voor jullie allebei zijn.
Je zet jezelf nu voorop, en probeert naar de toekomst te kijken, in plaats van het verleden.
Ik zou bijna zeggen : ik ben trots op je, maar dat is natuurlijk heel raar omdat ik niet je moeder of vriendin ben, en je ook helemaal niet ken
En dat je het grondig en doordacht doet, ook al is het ook verwarrend voor dat deel van jou dat van je man houdt.
Dat was ik, die dat opperde, je man ergens anders heen laten gaan (zijn broer). Waarschijnlijk is het wel waar wat jij zegt, dat je niet wil dat hij dan weer voor de deur staat als hij even niet welkom is daar. Dat zou het natuurlijk alleen maar pijnlijker maken voor jullie tweeën, want ja, wat doe je dan ?
Ik heb grote bewondering voor hoe je het nu doet, en waarschijnlijk is het zo ook de beste strategie om jullie relatie alsnog een kans te geven, een soort van opnieuw beginnen. Anders zou het met pappen en nathouden constant moeilijk en confronterend voor jullie allebei zijn.
Je zet jezelf nu voorop, en probeert naar de toekomst te kijken, in plaats van het verleden.
Ik zou bijna zeggen : ik ben trots op je, maar dat is natuurlijk heel raar omdat ik niet je moeder of vriendin ben, en je ook helemaal niet ken
nounou
donderdag 12 oktober 2017 om 12:20
donderdag 12 oktober 2017 om 13:37
dank allen (heel erg veel daarvan)
en ja hij snapt dat ik alleen maar iets kan zeggen over hoe ik er NU in sta, en dat is dus dat het geen exit strategie is. Hoe dat zich gaat ontwikkelen weet ik niet, maar voor nu voelt het zo.
@zazamaenade: jij was dat inderdaad die dat zei. Jij kunt natuurlijk ook niet in onze portemonnee kijken en broer was optie geweest, echter omdat het ook anders kan heb ik dat liever. Bij broer blijft het toch bij logeren, en effe thuis wat ophalen, effe wasje meedraaien etc. Als hij gewoon zelf iets huurt dan woont hij echt en kunnen we heldere afspraken maken.
Hij bespreekt mijn zijn psych en ik met de mijne hoe we dat concreet gaan doen in termen van communicatie want dat hebben we nog niet bedacht. Maar ik ga ervan uit dat dat wel te regelen is.
en ja hij snapt dat ik alleen maar iets kan zeggen over hoe ik er NU in sta, en dat is dus dat het geen exit strategie is. Hoe dat zich gaat ontwikkelen weet ik niet, maar voor nu voelt het zo.
@zazamaenade: jij was dat inderdaad die dat zei. Jij kunt natuurlijk ook niet in onze portemonnee kijken en broer was optie geweest, echter omdat het ook anders kan heb ik dat liever. Bij broer blijft het toch bij logeren, en effe thuis wat ophalen, effe wasje meedraaien etc. Als hij gewoon zelf iets huurt dan woont hij echt en kunnen we heldere afspraken maken.
Hij bespreekt mijn zijn psych en ik met de mijne hoe we dat concreet gaan doen in termen van communicatie want dat hebben we nog niet bedacht. Maar ik ga ervan uit dat dat wel te regelen is.
donderdag 12 oktober 2017 om 16:13
Is ook een goede tip, best kans dat het nog goedkoper kan en dan heb je ook geen gedoe met gas water en licht laten aansluiten etc.
Verder wil ik je nogmaals sterkte wensen.Je bent sterk en durft voor jezelf op te komen ook al ervaar je dat nu misschien niet zo.
En als het je ook maar een beetje helpt lekker verder miepen hier op het forum.Ook al ken ik je niet ik merk toch dat ik regelmatig aan je denk en met je meeleef.
Alleen jammer dat de psycholoog vroeg of jij tijdelijk ergens anders terecht kan.
donderdag 12 oktober 2017 om 20:16
Knap hoe je erin staat. En ook goed hoe je nu je grenzen opnieuw gaat verkennen. Om te beginnen door ze helemaal ver weg te leggen.
Respect hoor.
Ik was er eerst niet zeker van of het goed moest komen met jullie maar nu ik zie hoe jij en je man ermee omgaan krijg ik steeds meer het idee dat niet scheiden een hele goede optie is als dat nog lukt. Ik hoop zo dat de littekens straks minimaal zijn.
Maar eerst dit proces door, en wat er aan de andere kant zit kan niemand zeggen.
Respect hoor.
Ik was er eerst niet zeker van of het goed moest komen met jullie maar nu ik zie hoe jij en je man ermee omgaan krijg ik steeds meer het idee dat niet scheiden een hele goede optie is als dat nog lukt. Ik hoop zo dat de littekens straks minimaal zijn.
Maar eerst dit proces door, en wat er aan de andere kant zit kan niemand zeggen.
vrijdag 13 oktober 2017 om 07:19
@doreia, ik heb dus helemaal geen moeite met dat bed, geen idee waarom niet, maar ik voel me prettig in mijn eigen bed, dus dat houden we zo
@ava, vakantie huis is goed idee, maar man wil liever in de stad blijven waar we wonen. Hij heeft wel al flink schouders eronder gezet, hij gaat morgen naar twee appartementen kijken. Aansluitingen enzo zijn daar geregeld want het is tijdelijke verhuur van mensen die voor 3 maanden naar het buitenland zijn. Dan kun je het dus tegen een redelijke prijs gemeubileerd overnemen. Na drie maanden zien we wel verder.
dank jullie wel allemaal voor de bemoedigende woorden!
@ava, vakantie huis is goed idee, maar man wil liever in de stad blijven waar we wonen. Hij heeft wel al flink schouders eronder gezet, hij gaat morgen naar twee appartementen kijken. Aansluitingen enzo zijn daar geregeld want het is tijdelijke verhuur van mensen die voor 3 maanden naar het buitenland zijn. Dan kun je het dus tegen een redelijke prijs gemeubileerd overnemen. Na drie maanden zien we wel verder.
dank jullie wel allemaal voor de bemoedigende woorden!
woensdag 18 oktober 2017 om 11:09
Ha ja, dat is gelukt, fatsoenlijk appartement gevonden, gaat hij huren voor drie maanden en hij kan er binnen twee weken in. Ideale locatie, kort genoeg in de buurt om te fietsen, ver genoeg weg dat effe thuis langslopen niet kan.
Het gaat eigenlijk wel, ik vind het allemaal maar lastig maar het is niet zo dat ik overloop, dus volgens mij loopt het allemaal zoals het moet lopen. Ik merk dat het mij heel veel rust geeft dat hij straks drie maanden niet hier woont. We hebben inmiddels ook heldere afspraken hoe we omgaan met regeldingen. Alle contact komt van mijn kant, en hij initieert dus niets. Mijn psych vond dat een goed plan (want dan hou ik controle en overvalt me niets) en zijn psych kwam met precies hetzelfde (hij moet accepteren dat hij niets mag forceren). Dus ik app of bel hem dan dus op het moment dat er iets geregeld moet worden of als we gewoon even babbelen.
Ik ben hier dus eigenlijk allemaal wel blij mee, ik denk ook echt dat als het huwelijk nog te redden is dat dit de enige goede stap is die ik kan maken.
Het gaat eigenlijk wel, ik vind het allemaal maar lastig maar het is niet zo dat ik overloop, dus volgens mij loopt het allemaal zoals het moet lopen. Ik merk dat het mij heel veel rust geeft dat hij straks drie maanden niet hier woont. We hebben inmiddels ook heldere afspraken hoe we omgaan met regeldingen. Alle contact komt van mijn kant, en hij initieert dus niets. Mijn psych vond dat een goed plan (want dan hou ik controle en overvalt me niets) en zijn psych kwam met precies hetzelfde (hij moet accepteren dat hij niets mag forceren). Dus ik app of bel hem dan dus op het moment dat er iets geregeld moet worden of als we gewoon even babbelen.
Ik ben hier dus eigenlijk allemaal wel blij mee, ik denk ook echt dat als het huwelijk nog te redden is dat dit de enige goede stap is die ik kan maken.
woensdag 18 oktober 2017 om 12:51
woensdag 18 oktober 2017 om 12:55
Ik ben de stoker? Ik dacht het niet hoor, ik lees in dit topic niks anders dan het affakkelen van Isabelles man, volgens mij was ik één van de weinigen die de boel richting man nog wat relativeerde.
Hij is er nu uitgezet, ik vrees dat de volgende stap idd een scheiding gaat worden. Werken aan je relatie doe je namelijk niet apart maar samen.
Hij is er nu uitgezet, ik vrees dat de volgende stap idd een scheiding gaat worden. Werken aan je relatie doe je namelijk niet apart maar samen.
...
