Seks
alle pijlers
is dit ok?
woensdag 13 september 2017 om 09:31
EDIT: gezien het verloop van het hele verhaal en de huidige situatie reflecteert de OP niet wat er op dit moment aan de hand is
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
isabelles wijzigde dit bericht op 11-10-2017 09:01
2.19% gewijzigd
maandag 13 november 2017 om 14:59
ja dat weet hij allemaal, we houden elkaar via app sowieso op de hoogte van de 'grote' gebeurtenissen (EMDR begonnen, CV installateur is geweest etc) dus het is niet zo dat er geen contact is, ik had hem ook al geappt dat ik het mee vond vallen (die EMDR dus). Dus van de grote ontwikkelingen in elkaars leven zijn we op de hoogte. Maar het zijn dus die kleine dingen zoals; 'truus was op vakantie geweest naar japan, dat is echt interessant' of 'mijn collega jan maakte zo'n ontzettend geinige grap'' die we dus niet meer met elkaar bespreken, gewoon het 'dagelijkse geklets' zeg maar.
Op zich lukte het wel aardig, maar het voelde wel een beetje vreemd maar op een bepaalde manier was het wel gezellig. Hij zei nog toen we weggingen dat hij me zo mistte, en dat vond ik eigenlijk wel fijn om te horen, want ik mis hem ook.
Ik bedenk me opeens dat de feestdagen ook nog voor de deur staat, daar moet ik ook nog wat voor verzinnen.
Op zich lukte het wel aardig, maar het voelde wel een beetje vreemd maar op een bepaalde manier was het wel gezellig. Hij zei nog toen we weggingen dat hij me zo mistte, en dat vond ik eigenlijk wel fijn om te horen, want ik mis hem ook.
Ik bedenk me opeens dat de feestdagen ook nog voor de deur staat, daar moet ik ook nog wat voor verzinnen.
maandag 13 november 2017 om 15:08
Wat fijn, dat jullie toch even dan dit onverwachte contactmoment hadden! Lukt het je om het als een extraatje te zien?
Het lijkt me namelijk ook heel lastig (en tegelijkertijd is dat hetgene wat jij nodig hebt) dat alle contact uit jou moet komen. Zo kan hij je nooit weer een beetje 'terug veroveren' om het zo maar te zeggen.
Tja...de feestdagen...daar zeg je wat.
Dat zal niet makkelijk zijn..
Het lijkt me namelijk ook heel lastig (en tegelijkertijd is dat hetgene wat jij nodig hebt) dat alle contact uit jou moet komen. Zo kan hij je nooit weer een beetje 'terug veroveren' om het zo maar te zeggen.
Tja...de feestdagen...daar zeg je wat.
Dat zal niet makkelijk zijn..
maandag 13 november 2017 om 15:13
ja zie het wel als iets leuks, of positiefs, was alleen beetje vreemd.
Ik heb op zich niets met de feestdagen gevoelsmatig, vind het altijd gezellig maar that's it. We vierden altijd kerst bij de schoonfamilie (ouders van man dus) en ik weet dat ik daar dit jaar ook welkom ben, maar weet niet of ik wel wil gaan. Ik denk er even rustig over na.
Zijn ouders zijn op de hoogte van de situatie dus als ik wel wil gaan kan dat gewoon zonder me in rare bochten te wringen. Als ik het niet wil heeft iedereen daar ook wel begrip voor (heb echt leuke schoonouders), en kan ik vast wel ergens anders terecht, dus echt druk maak ik me niet.
Sinterklaas doen we sowieso niet, dus daar zit geen probleem. Oud en nieuw vierden we altijd met vrienden, dus daar moet ik ook even over nadenken, zij weten niet wat speelt alleen dat we tijdelijk uit elkaar zijn. Even bedenken wat we daarmee gaan doen...
Ik heb op zich niets met de feestdagen gevoelsmatig, vind het altijd gezellig maar that's it. We vierden altijd kerst bij de schoonfamilie (ouders van man dus) en ik weet dat ik daar dit jaar ook welkom ben, maar weet niet of ik wel wil gaan. Ik denk er even rustig over na.
Zijn ouders zijn op de hoogte van de situatie dus als ik wel wil gaan kan dat gewoon zonder me in rare bochten te wringen. Als ik het niet wil heeft iedereen daar ook wel begrip voor (heb echt leuke schoonouders), en kan ik vast wel ergens anders terecht, dus echt druk maak ik me niet.
Sinterklaas doen we sowieso niet, dus daar zit geen probleem. Oud en nieuw vierden we altijd met vrienden, dus daar moet ik ook even over nadenken, zij weten niet wat speelt alleen dat we tijdelijk uit elkaar zijn. Even bedenken wat we daarmee gaan doen...
dinsdag 14 november 2017 om 08:41
Even een vraag voor de mensen die al EDMR gehad hebben: werden jullie er ook ontzettend vergeet achtig van?
Ik ga het morgen bij mijn volgende sessie even vragen maar mijn geheugen is zo lek als een mandje: waar zijn mijn sleutels, wat was ik ook al weer aan het doen, bij boodschappen vergeet ik de helft, als ik een boodschappen lijstje maak dan vergeet ik de helft op het lijstje te zetten en vergeet ik het lijstje. Op zich allemaal geen drama, maar het valt me wel op.
Met als klapper op de vuurpijl: ik postte gisteren hier dat mijn man dakgoot zou komen schoonmaken vandaag, dat was ik dus vergeten, krijg net dus praktisch een rolberoerte toen ik iemand over het dak hoorde lopen, had ook nog bijna politie gebeld.....
Ik ga het morgen bij mijn volgende sessie even vragen maar mijn geheugen is zo lek als een mandje: waar zijn mijn sleutels, wat was ik ook al weer aan het doen, bij boodschappen vergeet ik de helft, als ik een boodschappen lijstje maak dan vergeet ik de helft op het lijstje te zetten en vergeet ik het lijstje. Op zich allemaal geen drama, maar het valt me wel op.
Met als klapper op de vuurpijl: ik postte gisteren hier dat mijn man dakgoot zou komen schoonmaken vandaag, dat was ik dus vergeten, krijg net dus praktisch een rolberoerte toen ik iemand over het dak hoorde lopen, had ook nog bijna politie gebeld.....
dinsdag 14 november 2017 om 12:45
Ja, dat vergeetachtige herken ik wel, maar dat ging wel weer over. Misschien heeft dat te maken met de herordening van gedachten-gevoelens-fixaties-emoties (ik zeg het wat onbeholpen, ik moet zo weg) die aan de gang is. Het verstandigst is het natuurlijk even te vragen morgenisabelles schreef: ↑14-11-2017 08:41Even een vraag voor de mensen die al EDMR gehad hebben: werden jullie er ook ontzettend vergeet achtig van?
Ik ga het morgen bij mijn volgende sessie even vragen maar mijn geheugen is zo lek als een mandje: waar zijn mijn sleutels, wat was ik ook al weer aan het doen, bij boodschappen vergeet ik de helft, als ik een boodschappen lijstje maak dan vergeet ik de helft op het lijstje te zetten en vergeet ik het lijstje. Op zich allemaal geen drama, maar het valt me wel op.
Met als klapper op de vuurpijl: ik postte gisteren hier dat mijn man dakgoot zou komen schoonmaken vandaag, dat was ik dus vergeten, krijg net dus praktisch een rolberoerte toen ik iemand over het dak hoorde lopen, had ook nog bijna politie gebeld.....
Ja, leuk, de politie bellen omdat je man over het dak loopt
(eigenlijk akelig omdat je er zo van schrikt, maar toch 
)
nounou
dinsdag 14 november 2017 om 21:42
donderdag 16 november 2017 om 20:57
Heftig dit... Ong een maand terug las ik je post en wist niet dat dit zo heftig was allemaal, vandaag toch de topic doorgelezen en oohh man, hoe moet jij je voelen en wat voor tijd moet je doormaken.
Ik hoop dat je hier sterker uitkomt, dat deze ervaring jou als persoon positief veranderd.
Je komt iig als een sterke vrouw over, die hier doorheen zal komen.
Ik hoop dat je hier blijft schrijven en ons meeneemt in jou verwerkingsproces, en van je laat horen hoe het gaat etc.
Van mij een dikke
Ik hoop dat je hier sterker uitkomt, dat deze ervaring jou als persoon positief veranderd.
Je komt iig als een sterke vrouw over, die hier doorheen zal komen.
Ik hoop dat je hier blijft schrijven en ons meeneemt in jou verwerkingsproces, en van je laat horen hoe het gaat etc.
Van mij een dikke
vrijdag 17 november 2017 om 09:36
hier ben ik weer!
bordorood: bedankt!
arnan: ik heb hem verder niet gesproken, ik was op mijn weg naar werk, dus ik moest de deur uit, we hebben er wel hartelijk om gelachen.
Psych heeft uitgelegd waarom ik zo vergeetachtig ben, het zit namelijk zo: EMDR is best wel een belasting op je brein, je brein is flink aan het werk dus kan andere dingen minder goed doen. Sommige mensen worden dus heel moe in hun hoofd, anderen krijgen concentratie problemen en sommige mensen worden een beetje vergeetachtig, dat is gewoon omdat je brein met iets anders bezig is.
Ik maak me er ook niet druk over, psych zei dat het wel over ging en dat klinkt ook logisch, mijn brein heeft het nu druk met emdr en dus niet met mijn boodschappenlijstje. Dat is prima, ik ben het met mijn brein eens dat mijn emdr belangrijkrijker is dan mijn boodschappen.
Verder gaat alles eigenlijk heel goed, ik had de emdr veel zwaarder verwacht, ik vind het eigenlijk goed te doen, enige waar ik last van heb is die vergeetachtigheid en die valt eigenlijk best mee, ik vergeet de kleine dingetjes die iedereen wel eens vergeet, alleen doe ik het de hele tijd. Psych vind dat ik heel erg goed reageer, er heel open insta en omdat ik het niet zo zwaar ervaar verwacht hij ook dat dit heel goed gaat werken. Ik merk zelf eigenlijk niets, maar volgens hem was dat normaal, dus dat geloof ik dan maar.
Ik ben inmiddels ook weer aan het sporten want dat mocht eerder niet ivm de schouder dus dat is heel fijn. Verder staat er een lange vakantie voor de deur, want ik heb te veel uren gemaakt dit jaar en moet dus verplicht vrij. Eigenlijk kon de timing niet beter zijn, lekker een beetje aanklooien in December.
Wat wel beetje lastig is is het volgende, ik heb van mijn schoonmoeder een brief gekregen. Ik heb altijd een geode relatie met haar gehad, vind het een leuke vrouw. Zij heeft besloten mij een brief te schrijven omdat ze me niet wilde belasten/verrassen met een telefoontje. Superlieve brief hoe erg ze het vindt, en hoe kwaad ze is op haar zoon, hoe zij denkt dat zij misschien iets verkeerd gedaan heeft waarom hij dat gedaan heeft (wat natuurlijk onzin is). De angst dat we uitelkaar gaan, en dat ze mij altijd graag gemogen heeft. Allemaal lieve dingen natuurlijk en aardig van haar dat ze de moeite neemt. Ik weet alleen niet wat ik daar nu mee moet.
Ik wil niet met haar gaan babbelen over mijn man, maar ik wil ook niet niks van me laten horen want dan lijkt het of ik geen contact met haar wil. Ik neig nu een beetje naar een kaartje sturen (schoonmoeder is volslagen digibeet) met gewoon een klein berichtje. Dan heb ik laten weten dat ik wel contact wil en haar brief waardeer, maar hoef ik ook geen eindeloze gesprekken te voeren. Iemand betere ideeen?
bordorood: bedankt!
arnan: ik heb hem verder niet gesproken, ik was op mijn weg naar werk, dus ik moest de deur uit, we hebben er wel hartelijk om gelachen.
Psych heeft uitgelegd waarom ik zo vergeetachtig ben, het zit namelijk zo: EMDR is best wel een belasting op je brein, je brein is flink aan het werk dus kan andere dingen minder goed doen. Sommige mensen worden dus heel moe in hun hoofd, anderen krijgen concentratie problemen en sommige mensen worden een beetje vergeetachtig, dat is gewoon omdat je brein met iets anders bezig is.
Ik maak me er ook niet druk over, psych zei dat het wel over ging en dat klinkt ook logisch, mijn brein heeft het nu druk met emdr en dus niet met mijn boodschappenlijstje. Dat is prima, ik ben het met mijn brein eens dat mijn emdr belangrijkrijker is dan mijn boodschappen.
Verder gaat alles eigenlijk heel goed, ik had de emdr veel zwaarder verwacht, ik vind het eigenlijk goed te doen, enige waar ik last van heb is die vergeetachtigheid en die valt eigenlijk best mee, ik vergeet de kleine dingetjes die iedereen wel eens vergeet, alleen doe ik het de hele tijd. Psych vind dat ik heel erg goed reageer, er heel open insta en omdat ik het niet zo zwaar ervaar verwacht hij ook dat dit heel goed gaat werken. Ik merk zelf eigenlijk niets, maar volgens hem was dat normaal, dus dat geloof ik dan maar.
Ik ben inmiddels ook weer aan het sporten want dat mocht eerder niet ivm de schouder dus dat is heel fijn. Verder staat er een lange vakantie voor de deur, want ik heb te veel uren gemaakt dit jaar en moet dus verplicht vrij. Eigenlijk kon de timing niet beter zijn, lekker een beetje aanklooien in December.
Wat wel beetje lastig is is het volgende, ik heb van mijn schoonmoeder een brief gekregen. Ik heb altijd een geode relatie met haar gehad, vind het een leuke vrouw. Zij heeft besloten mij een brief te schrijven omdat ze me niet wilde belasten/verrassen met een telefoontje. Superlieve brief hoe erg ze het vindt, en hoe kwaad ze is op haar zoon, hoe zij denkt dat zij misschien iets verkeerd gedaan heeft waarom hij dat gedaan heeft (wat natuurlijk onzin is). De angst dat we uitelkaar gaan, en dat ze mij altijd graag gemogen heeft. Allemaal lieve dingen natuurlijk en aardig van haar dat ze de moeite neemt. Ik weet alleen niet wat ik daar nu mee moet.
Ik wil niet met haar gaan babbelen over mijn man, maar ik wil ook niet niks van me laten horen want dan lijkt het of ik geen contact met haar wil. Ik neig nu een beetje naar een kaartje sturen (schoonmoeder is volslagen digibeet) met gewoon een klein berichtje. Dan heb ik laten weten dat ik wel contact wil en haar brief waardeer, maar hoef ik ook geen eindeloze gesprekken te voeren. Iemand betere ideeen?
vrijdag 17 november 2017 om 10:10
Wat een superlieve schoonmoeder heb je zeg! En het laat ook wel zien wat voor fijne achtergrond je man heeft.
Ik zou inderdaad zeker een kaartje terugsturen. Zou je erin kunnen zetten dat je haar steun op deze manier heel erg waardeert? En dat het allemaal wel veel tijd nodig zal hebben zoiets? Lastig inderdaad!
Ik zou inderdaad zeker een kaartje terugsturen. Zou je erin kunnen zetten dat je haar steun op deze manier heel erg waardeert? En dat het allemaal wel veel tijd nodig zal hebben zoiets? Lastig inderdaad!
vrijdag 17 november 2017 om 10:30
Dit dus, en ik denk dat ze de rest zelf wel weet.
Ze verwacht nu denk ik ook niet van jou dat je uitgebreid gaat kletsen, de situatie zegt genoeg.
vrijdag 17 november 2017 om 10:40
Eens met mijn voorgangsters. Een kaartje/briefje sturen met een berichtje dat je haar brief fijn vond om te lezen en dat je/jullie hard aan het werk zijn en het nog wel wat tijd nodig zal hebben.
Fijn om lezen dat je je 'over kan geven' aan therapie, dat je er zo open in staat. Dat had ik in het begin van dit topic niet verwacht. Je bent lief voor je zelf en dat doet me goed om te lezen.
Een tijdje vrij zijn zal zeker welkom zijn! Weer kunnen sporten doet ook deugd. Denk je nog aan elke dag iets leuks voor jezelf?
Fijn om lezen dat je je 'over kan geven' aan therapie, dat je er zo open in staat. Dat had ik in het begin van dit topic niet verwacht. Je bent lief voor je zelf en dat doet me goed om te lezen.
Een tijdje vrij zijn zal zeker welkom zijn! Weer kunnen sporten doet ook deugd. Denk je nog aan elke dag iets leuks voor jezelf?
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
vrijdag 17 november 2017 om 10:48
mooi dat mijn kaart idee inderdaad goed blijkt te zijn, ga ik dit weekend meteen regelen.
oudblond: ik vind het eigenlijk best wel makkelijk om zo open te zijn naar die therapeut, had ik zelf ook niet verwacht maar het gaat me makkelijk af, dus daar niets over te klagen.
Elke dag iets leuks probeer ik nog steeds, maar mijn ideeen beginnen langzaam op te raken, dus moet maar eens wat nieuwe ideeen op gaan doen.
Ik merk dat ik langzaam en een soort van 'ongemerkt' uit de 'gewoon niet zeuren en doorgaan' stand aan het komen ben. Voel me veel vrolijker en meer mezelf en lijk ook makkelijker te kunnen ontspannen. Komt natuurlijk ook omdat mijn lichamelijke klachten bijna helemaal weg zijn wat het leven ook makkelijker maakt.
Vooral dat ik me weer een beetje mezelf begin te voelen vind ik echt fijn, was een beetje bang dat ik dat kwijt was. Ik ben achteraf gezien zo ontzettend blij dat ik geluisterd heb naar de huisarts en toch met een psycholoog ben gaan praten in plaats van gewoon stug door te gaan, want ik denk echt dat ik dan helemaal niet zo ver zou zijn.
oudblond: ik vind het eigenlijk best wel makkelijk om zo open te zijn naar die therapeut, had ik zelf ook niet verwacht maar het gaat me makkelijk af, dus daar niets over te klagen.
Elke dag iets leuks probeer ik nog steeds, maar mijn ideeen beginnen langzaam op te raken, dus moet maar eens wat nieuwe ideeen op gaan doen.
Ik merk dat ik langzaam en een soort van 'ongemerkt' uit de 'gewoon niet zeuren en doorgaan' stand aan het komen ben. Voel me veel vrolijker en meer mezelf en lijk ook makkelijker te kunnen ontspannen. Komt natuurlijk ook omdat mijn lichamelijke klachten bijna helemaal weg zijn wat het leven ook makkelijker maakt.
Vooral dat ik me weer een beetje mezelf begin te voelen vind ik echt fijn, was een beetje bang dat ik dat kwijt was. Ik ben achteraf gezien zo ontzettend blij dat ik geluisterd heb naar de huisarts en toch met een psycholoog ben gaan praten in plaats van gewoon stug door te gaan, want ik denk echt dat ik dan helemaal niet zo ver zou zijn.
vrijdag 17 november 2017 om 12:27
Isabelles fijn dat je de therapie zo positief ervaart, dat je je vrolijker voelt en weer bij 'jezelf' raakt. Je 'klink' opgewekt.
Dingen waar ik mezelf mee verwen:
Rondneuzen in de boekhandel en na lang aarzelen dat ene boek kiezen. Om daarna in een koffietentje te gaan zitten en die eerste bladzijden te lezen!
Over de markt slenteren en mijn lunch bij elkaar 'jagen'. Lekker stukje kaas, vers brood, stukje fruit...
Een voetbadje maken en daarna voeten verzorgen en nagels lakken. Ik kan zo tien minuten vol trots naar mijn gelakte tenen kijken.
Vroeg thuis zijn van het werk en midden op de dag gewoon mijn pyjama aantrekken en lekker op de bank kruipen met mijn boek. En de telefoon en de deurbel op 'uit'. En de bel was weer aanzetten als ik Thuisbezorgd verwacht
Dingen waar ik mezelf mee verwen:
Rondneuzen in de boekhandel en na lang aarzelen dat ene boek kiezen. Om daarna in een koffietentje te gaan zitten en die eerste bladzijden te lezen!
Over de markt slenteren en mijn lunch bij elkaar 'jagen'. Lekker stukje kaas, vers brood, stukje fruit...
Een voetbadje maken en daarna voeten verzorgen en nagels lakken. Ik kan zo tien minuten vol trots naar mijn gelakte tenen kijken.
Vroeg thuis zijn van het werk en midden op de dag gewoon mijn pyjama aantrekken en lekker op de bank kruipen met mijn boek. En de telefoon en de deurbel op 'uit'. En de bel was weer aanzetten als ik Thuisbezorgd verwacht
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
vrijdag 17 november 2017 om 12:42
Ik sluit mij o.a. bij oudblond aan.
En wat lief van je schoonmoeder!
vrijdag 17 november 2017 om 13:12
Nou, dat heb ik geprobeerd, was heel leuk, boek gekocht (ben een echte lezer) in heel gezellig tentje gaan zitten en vervolgens na 4 uur (!!!) erachter komen dat ik halverwege het boek was. Doen we dus niet meer, als ik begin kan ik niet meer stoppen (met lezen dus, niet met koffie) dus ik mag van mezelf pas beginnen als ik eenmaal thuis ben want daar zit ik lekkerder (lees: hang ik beter op de bank)Oudblond schreef: ↑17-11-2017 12:27Isabelles fijn dat je de therapie zo positief ervaart, dat je je vrolijker voelt en weer bij 'jezelf' raakt. Je 'klink' opgewekt.
Dingen waar ik mezelf mee verwen:
Rondneuzen in de boekhandel en na lang aarzelen dat ene boek kiezen. Om daarna in een koffietentje te gaan zitten en die eerste bladzijden te lezen!
Over de markt slenteren en mijn lunch bij elkaar 'jagen'. Lekker stukje kaas, vers brood, stukje fruit...
Een voetbadje maken en daarna voeten verzorgen en nagels lakken. Ik kan zo tien minuten vol trots naar mijn gelakte tenen kijken.
Vroeg thuis zijn van het werk en midden op de dag gewoon mijn pyjama aantrekken en lekker op de bank kruipen met mijn boek. En de telefoon en de deurbel op 'uit'. En de bel was weer aanzetten als ik Thuisbezorgd verwacht
Ik kan me helemaal verliezen in een goed boek, dus dat is fijn, volgens de psych is dat niet erg, dat is volgens hem 'acceptable vlucht en vermijdt gedrag' (in tegenstelling tot drank en drugs wat ik toch al niet deed)
Teennagels lakken!! heel goed punt! Wordt mijn 'einde van de middag activiteit", morgen is marktdag, dus daar wilde ik sws heen en dat vind ik echt geweldig leuk, groente en fruit shoppen.
vrijdag 17 november 2017 om 13:32
vind ik dus ook, ik heb haar altijd graag gemogen en ik vind het echt aardig van haar, allereerst om wat van zich te laten horen, maar eigenlijk ook om het per brief te doen (email was ook prima geweest maar dat heeft ze niet) in plaats van te bellen. Vind het echt aardig dat ze rekening met me houdt.
Heb haar dus al twee maanden niet gesproken (sinds het gebeurde) en had eerder altijd best regelmatig contact met haar, dus eigenlijk mis ik haar ook wel een beetje. Maar wil het contact nu nog een tijdje afhouden. Dat begrijpt ze blijkbaar, want ze zegt in haar brief dat ze dat begrijpt.
vrijdag 17 november 2017 om 13:49
Qua kaartje aan schoonmoeder. Je kunt haar altijd nog daarin geruststellen dat het jouw eerste opzet is om ervoor te zorgen dat alles weer goed komt tussen jou en haar zoon. Desnoods dat jij nog steeds van hem houdt, maar dat het hele gebeuren nu nog tussen jullie in staat en jij dat nu eerst aan het verwerken bent en dat er daarna pas weer ruimte is om aan jullie onderlinge band te werken. En laat ook weten dat je haar brief zeer waardeert en ze de situatie goed heeft ingeschat.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
