is dit ok?

13-09-2017 09:31 1307 berichten
Alle reacties Link kopieren
EDIT: gezien het verloop van het hele verhaal en de huidige situatie reflecteert de OP niet wat er op dit moment aan de hand is

Goedemorgen,

ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.

De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.

gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.

Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.

Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.

We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.

Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
isabelles wijzigde dit bericht op 11-10-2017 09:01
2.19% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dank voor de tips, natuurlijk is alles voor iedereen persoonlijk, maar hier kan ik wel wat mee. Als ik dan minder moe en gesloopt blijk te zijn is er ook niets aan de hand, dan heb ik gewoon wat extra voorbereiding getroffen. Beter dat dan dat ik inderdaad doodmoe ben en nog een waslijst met afspraken en dingen om te doen heb.

Ijsje en bad houden we er sowieso in, ik heb de "opdracht" gekregen van de psych om elke dag iets leuks voor mezelf te doen. Blijkt was lastiger dan gedacht. Heb al bloemen en chocolade van mezelf gekregen.
Alle reacties Link kopieren
Lief voor jezelf zijn is natuurlijk sowieso een goed idee!


Al met al heb je nu (bijna) 2 weken dus geen contact met je man?
Of sturen jullie wel een appje heen en weer?
Hoe voelt dat?
Mis je bijvoorbeeld je man? Of 'jullie'?
Alle reacties Link kopieren
Klopt, nu al ongeveer 1.5 week dat we elkaar niet gezien hebben. We appen wel maar houden het minimaal. Dus wel de standard dingen als 'goed aangekomen op vakantie bestemming' etc maar geen lange gesprekken. Dat was ook de afspraak.

Ik mis hem enorm en ik mis 'ons' ook, maar ik mis hem eigenlijk al de hele tijd, ook toen hij er wel was. Door de ontstane situatie lijkt het net alsof 'ons' in de ijskast staat geparkeerd en er niet uitkomt. Ik ben mijn beste maatje kwijt en dat doet goed zeer.
Ik heb best vaak dat ik eigenlijk een knuffel wil, of gezellig op de bank wil hangen maar dat op het moment dat ik denk 'dat doe ik gewoon' het me enorm tegenstaat. Ik wil eigenlijk gewoon dat hij er voor me is, en dat ik gewoon even kei hard mag gaan huilen en hij me helpt, maar als hij dat probeert krijg ik geen lucht meer. Dus ja, ik mis hem echt heel erg. Ik zou er heel veel voor over hebben om gewoon terug te gaan in de tijd en dat dit allemaal nooit gebeurd was.
Alle reacties Link kopieren
Ah Bah :( Wat lijkt me dat ontzettend moeilijk!
En verwarrend.

Voel je het 'tegenstaan' van die gedachtes minder als er afstand tussen jullie zit? Of stel je je op de app ook niet zo makkelijk open als je zou willen en gewend was?
Alle reacties Link kopieren
Nee ik voel het eigenlijk constant hetzelfde, dus aan de ene kant wil ik heel graag me voor hem openstellen en intiem (ik bedoel hier even niet op de seksuele manier) zijn, maar als ik dan er over na denk dit feitelijk te doen dan lukt het me niet. De afstand maakt niet uit. Wel voel ik me vrijer nu hij er niet is, ik slaap eindelijk (beter) en kan me makkelijker ontspannen, ik krijg gewoon meer lucht. Ik schrik ook niet meer de hele dag van elk geluid dat hij maakt, ik merk gewoon dat mijn hele lichaam zich beter voelt, dat er minder stress op al mijn spieren staat, en dat is prima, want daarom deden we dit ook.
Voor mijn gevoel wil ik het dus wel maar lukt het niet. Er is iets wat blokkeert, en volgens de psych gaan we daar dus aan werken met die EDMR.

Wat betreft die app, man en ik zijn beide eigenlijk geen echt goede appers, informatie op de app was altijd al alleen informatief. Nooit babbelen, dat deden we altijd in person, app is altijd geweest voor berichtjes als 'neem ook even wat kaas mee als je toch boodschappen doet', of 'wordt wat later vergadering loopt uit'.

Voor hem is dit nu dus ook super moeilijk, hij mist mij ook heel erg zegt hij (en dat geloof ik) maar hij moet dus meegaan in het contact afhouden. Ik wil dat graag, maar dat moet ook van zijn therapeut. Dus initiatief moet bij mij liggen. Hij is nog steeds doodsbang dat ik straks de stekker uit de relatie trek en voelt zich machteloos omdat hij niets mag/kan doen om dat te proberen te voorkomen of om het proberen goed te maken. Voor een nogal pro-actief type zoals hij is dat een hele klus. Hij respecteert het allemaal wel, dat is niet het probleem, ik vind het gewoon moeilijk om te merken dat hij het zo moeilijk heeft.
Alle reacties Link kopieren
Dat gemis inderdaad, mooi omschreven al dekt dat wellicht niet helemaal de lading. Je had een man, die heb je nog steeds maar je kunt er niet bij komen want iets in je blokkeert. Pijnlijk.
Ik hoop echt dat je dit trauma goed verwerkt, dan kunnen jullie weer opbouwen. Wat een rotperiode dit.
...
Wat fijn voor je dat je lichaam wat meer kan ontspannen! Maar wat een vervelende situatie zo he?! Dat je wel toenadering wilt, maar je lijf gewoon letterlijk protesteert.
Hopelijk valt er nog veel resultaat te behalen met de EMDR en door het de tijd te geven die het nodig heeft.
Fijn om te lezen dat je schrik en paniekreacties nu verminderen nu het 'gevaar' niet meer continu om je heen is. Want zo ziet je lijf hem op dit moment. En dat lijkt me ontzettend heftig.

Aan de andere kant is het ook heel heftig wat hij je heeft aangedaan en is het niet gek dat je daarom zo op hem reageert.

Ik hoop ook dat de EMDR je gaat helpen bij het verwerken van de 2 uur.

Maar ik denk dat je daarna nog wel heel veel werk hebt met het vertrouwen terug krijgen in je man. Hij is niet meer 100% vertrouwd en voorspelbaar en ik denk maar zo dat dit gevoel ( van 100% )voor altijd kapot is... :-|
Alle reacties Link kopieren
Isabelles, heb je inmiddels je eerste EMDR-sessie achter de rug ? Hoe ging het ?

Hoe gaat het verder met je ?
nounou
Alle reacties Link kopieren
Morgen middag de eerste keer dus ik ben benieuwd.

Man is inmiddels gestetteld op zijn nieuwe plek. Is wel een beetje apart hoor, om opens alleen te wonen.
Alle reacties Link kopieren
isabelles schreef:
07-11-2017 10:15
Morgen middag de eerste keer dus ik ben benieuwd.

Man is inmiddels gestetteld op zijn nieuwe plek. Is wel een beetje apart hoor, om opens alleen te wonen.
heel veel succes isabelles! en ja dat dat apart is snap ik wel,maar het zal je echt rust brengen.. ik denk aan je!
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Isabelles! Leef (overwegend in stilte) erg met jullie mee.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Isabelles! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Hopelijk is de emdr meegevallen!
Alle reacties Link kopieren
Ha allen,

ja dit viel echt heel erg mee, was al voorbereid op totale uitputting maar het viel echt mee. Wel moe in mijn hoofd, maar daarna nog gesport en dat was super lekker.
Nu werd mij ook verteld dat EMDR makkelijker is als het trauma recent is en gaat over een losse gebeurtenis (in tegenstelling tot een langdurende situatie van bijvoorbeeld Jaren). Dus ik heb eigenlijk heel goede hoop.
Ik merk eigenlijk nog niets, maar dat is blijkbaar normaal dus ik laat het gewoon op me af komen.

Man gaat ook lekker, volgens zijn therapeut boekt hij ontzettend veel vooruitgang, en die therapeut is van mening dat als alles zo blijft doorgaan en de wil is er bij beide partijen dat we als ik klaar ben met edmr langzaam kunnen beginnen met relatie therapie. Ik heb gezegd dat ik dat dan pas wil bekijken en dat ik wil dat de psych van man, en mijn psych contact met elkaar zoeken op dat moment om te kijken waar we staan, en om te kijken naar welke relatie therapeut we zouden kunnen gaan. Dat was geen probleem (we moeten natuurlijk allebei toestemming geven voor het delen van informatie maar dat doen we wel)
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het heel knap van jullie beiden, hoe jullie aan het werk zijn hiermee!

Zowel voor jullie persoonlijk, als voor jullie huwelijk.
Echt hoor, petje af!

Doe je wel nog een beetje rustig aan :)
Lekker eten in huis gehaald?
Alle reacties Link kopieren
Goede berichten, zeg, Isabelles !
Het klinkt alsof je op een heel reële manier naar je situatie kunt kijken, en het ook kan blijven voelen.
Houd je er wel rekening mee dat je een terugval kunt krijgen, dat het allemaal opeens weer (even) moeilijk kan worden ?
Dat is natuurlijk geen wet van Meden en Perzen, maar dat besef kan wel helpen, zodat je niet enorm schrikt wanneer dat gebeurt.

Fijn ook dat je man vooruitkomt. Voor hem zal alles erg kwetsbaar aanvoelen, lijkt me, na de verwoesting die is aangericht, toen.

Dank dat je af en toe iets komt schrijven. Ondanks dat ik je niet ken leef ik mee. :)
zazamaenade wijzigde dit bericht op 09-11-2017 10:07
0.08% gewijzigd
nounou
Alle reacties Link kopieren
Goed om te lezen dat de emdr goed is mee gevallen! En idd, emdr is perfect voor eenmalige gebeurtenissen! Mijn verkrachting heb ik daar eigenlijk ook relatief vlot mee kunnen verwerken. In die zin dat ik over die gebeurtenis kon praten zonder emotioneel te worden en dat het puur een herinnering was geworden. Bij mij zijn er bij de emdr echter wel nog een hoop jeugdtrauma's naar boven gekomen, vandaar wss dat het bij mij zo pittig was.
Alle reacties Link kopieren
Ik sluit me helemaal aan bij wat Sarkast post! En niet vergeten om echt elke dag even iets liefs/leuks voor jezelf te blijven doen!
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
Alle reacties Link kopieren
Goed van je dat je het bent aangegaan met emdr, fijn dat dat kan en dat ook je man goed aan het werk is!
Hoe voel je je nu, heb je wat kunnen rusten?
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
31-10-2017 15:17
Dat gemis inderdaad, mooi omschreven al dekt dat wellicht niet helemaal de lading. Je had een man, die heb je nog steeds maar je kunt er niet bij komen want iets in je blokkeert. Pijnlijk.
Ik hoop echt dat je dit trauma goed verwerkt, dan kunnen jullie weer opbouwen. Wat een rotperiode dit.
Mooi geschreven.

Sterkte Isabelles.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Isabelles, hoe gaat het nu met je?
Wat ben jij ijzersterk zeg! Heb ontzettend veel bewondering voor je.
Alle reacties Link kopieren
dank allen, hier gaat het nog steeds prima, ik merk wel dat ik na de EMDR wat moe in mijn hoofd ben maar ik voel me niet slecht of beroerd of verdrietig of iets dergelijks. Ik heb eigenlijk wel een positief gevoel.

Alleen zaterdag was een beetje vreemd, ik kwam mijn man dus tegen in de supermarkt, en dat voelde heel gek, een beetje van 'wat moeten we nu met elkaar?'. Op mijn initiatief zijn we dus maar ergens thee gaan drinken kort. Was wel fijn maar op een bepaalde manier ongemakkelijk. Eigenlijk wil je gewoon babbelen, maar dat voelt onnatuurlijk omdat er zo'n grote dingen aan de hand zijn voelt het gek om gewoon over koetjes en kalfjes te praten. Het was in elk geval allemaal heel vreemd gevoelsmatig.
Morgen komt hij nog even langs om de dakgoot schoon te maken, maar ik weet niet of ik dan thuis ben want we hebben niet goed afgesproken hoe laat hij komt.
Alle reacties Link kopieren
Kan me goed voorstellen dat dat ongemakkelijk is...maar heb je nog wel een beetje kunnen babbelen? Of hebben jullie in stilte ieder je eigen thee opgedronken?
Heb je verteld dat je met EMDR bent begonnen bijvoorbeeld?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven