Seks
alle pijlers
is dit ok?
woensdag 13 september 2017 om 09:31
EDIT: gezien het verloop van het hele verhaal en de huidige situatie reflecteert de OP niet wat er op dit moment aan de hand is
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
isabelles wijzigde dit bericht op 11-10-2017 09:01
2.19% gewijzigd
zondag 26 mei 2019 om 22:04
Nou dit dus.S-Meds schreef: ↑26-05-2019 22:00in het begin heb ik gereageerd, daarna niet meer omdat ik het niet meer kon opbrengen. Jouw ex is een gewelddadige verkrachter, mooier kan je het niet maken. Therapie kan dat misschien veranderen maar dan heb je het over zeer intensieve therapie en niet wat gewauwel bij een relatietherapeut. Het is inderdaad schokkend dat veel vrouwen jou hebben toegejuicht toen je met hem door wilde. De waarheid is dat je zover weg bent bij jezelf dat je ook nu hem nog verdedigt en denkt dat dit liefde is.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zondag 26 mei 2019 om 22:10
hij heeft je dus zo mishandeld dat je vier dagen in het ziekenhuis lag???!!!!! Bedenk dit: als jij geen aangifte doen wordt hij niet gedwongen tot een intensief hulptraject, zijn volgende vriendin kan hij wel dood slaan. Jij had ook dood kunnen zijn. Dan is het toch wel zo prettig dat, door een aangifte, mensen weten dat hij een verkrachter en gewelddadige sociopaat is en wie weet dwingt straf en gedwongen behandeling hem ook tot ander gedrag.
zondag 26 mei 2019 om 22:14
Dank je, en gelukkig maar. Ik was even bang dat men dacht dat ik het goedkeurde wat er met je is gebeurd. Integendeel, dat hij je de eerste keer onder invloed je heeft mishandeld en je hem een herkansing hebt gegeven begrijp ik aangezien hij er oprecht spijt van had en aan zichzelf leek te werken. Emoties zijn zelden zwart-wit en een one strike out komt maar weinig voor, of je moet extreem sterk in je schoenen staan. (Psychisch) mishandeld worden en toch met iemand om blijven gaan is mij niet vreemd.
Daarom complimenten dat je bij de tweede keer meteen de stekker eruit hebt getrokken
anoniem_648d485e974d4 wijzigde dit bericht op 26-05-2019 22:17
1.19% gewijzigd
zondag 26 mei 2019 om 22:14
hij komt er twee keer mee weg.
Daarom doet hij dit ook, deze man is gewend zijn zin door te drijven, desnoods met geweld en niemand houdt hem tegen.
zondag 26 mei 2019 om 22:14
ik heb toen het de tweedekeer gebeurde jouw bericht nog terug gelezen, en niemand hoort graag dat iemand anders dat al voorspeld had, maar je had wel gelijk. ik heb gedaan wat ik goed achtte. ik heb geen spijt dat ik gedaan heb wat ik dacht dat goed was, ik had wel misschien moeten kijken naar of wat ik goed achtte wel reeel was.S-Meds schreef: ↑26-05-2019 22:00in het begin heb ik gereageerd, daarna niet meer omdat ik het niet meer kon opbrengen. Jouw ex is een gewelddadige verkrachter, mooier kan je het niet maken. Therapie kan dat misschien veranderen maar dan heb je het over zeer intensieve therapie en niet wat gewauwel bij een relatietherapeut. Het is inderdaad schokkend dat veel vrouwen jou hebben toegejuicht toen je met hem door wilde. De waarheid is dat je zover weg bent bij jezelf dat je ook nu hem nog verdedigt en denkt dat dit liefde is.
wat betreft aangifte: ik begrijp het punt dat ik iets voor de toekomst zou moeten doen, maar ik moet nu doen wat IK trek, en ik ben verdomd blij dat ik die scheiding achter de rug heb, en eindelijk kan gaan opbouwen, als ik nu nog een jaar moet gaan wachten op een zaak ( en dat is wel de realiteit) wil ik dat niet. Dat anderen daar het niet mee eens zijn,snap ik helemaal, ik trek het nu gewoon niet, ik heb mijn eigen herstel om aan te denken. het is misschien niet heel sterk van mij, maar het is wel wat ik nu voor mij kies. En iedereen die dat anders ziet: jullie hebben vast gelijk maar ik wil nu voor mij kiezen.
zondag 26 mei 2019 om 22:18
Ik snap dat je nu voor jezelf kiest, maar een aangifte is geen belemmering om iets op te bouwen of om iets te verwerken. In tegendeel het kan je juist helpen om de zaken in perspectief te zien: je bent door het oog van de naald gegaan en hebt twee keer een gewelddadige verkrachting overleeft. Niemand heeft het recht om dit ongestraft te doen. De dader mag hier niet mee wegkomen. Aangifte doe je ook voor jezelf.isabelles schreef: ↑26-05-2019 22:14ik heb toen het de tweedekeer gebeurde jouw bericht nog terug gelezen, en niemand hoort graag dat iemand anders dat al voorspeld had, maar je had wel gelijk. ik heb gedaan wat ik goed achtte. ik heb geen spijt dat ik gedaan heb wat ik dacht dat goed was, ik had wel misschien moeten kijken naar of wat ik goed achtte wel reeel was.
wat betreft aangifte: ik begrijp het punt dat ik iets voor de toekomst zou moeten doen, maar ik moet nu doen wat IK trek, en ik ben verdomd blij dat ik die scheiding achter de rug heb, en eindelijk kan gaan opbouwen, als ik nu nog een jaar moet gaan wachten op een zaak ( en dat is wel de realiteit) wil ik dat niet. Dat anderen daar het niet mee eens zijn,snap ik helemaal, ik trek het nu gewoon niet, ik heb mijn eigen herstel om aan te denken. het is misschien niet heel sterk van mij, maar het is wel wat ik nu voor mij kies. En iedereen die dat anders ziet: jullie hebben vast gelijk maar ik wil nu voor mij kiezen.
zondag 26 mei 2019 om 22:18
Eens.S-Meds schreef: ↑26-05-2019 22:10hij heeft je dus zo mishandeld dat je vier dagen in het ziekenhuis lag???!!!!! Bedenk dit: als jij geen aangifte doen wordt hij niet gedwongen tot een intensief hulptraject, zijn volgende vriendin kan hij wel dood slaan. Jij had ook dood kunnen zijn. Dan is het toch wel zo prettig dat, door een aangifte, mensen weten dat hij een verkrachter en gewelddadige sociopaat is en wie weet dwingt straf en gedwongen behandeling hem ook tot ander gedrag.
Lees dit alsjeblieft goed want ik lees nog steeds verplaatsingsvermogen van jou in hem. Hoe je dat lukt snap ik niet maar je laat tot nu toe geen verplaatsingsvermogen zien in de vrouw die zijn volgende target zal gaan zijn. Zonder aangifte van jouw kant komt zij er zeker want hij wordt niet gestopt door de wet.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 26 mei 2019 om 22:18
Dat jij tussen haakjes schrijft dat het geen blauwe plek was, maar dat je 4 dagen in het ziekenhuis hebt gelegen, zegt mij dat jij helemaal niet begrijpt hoe een impact deze man nog op je gaat hebben en heeft. Alsof het een onbenullig feitje betreft!
Scheiden EN aangifte doen.
Hij komt er nu 2 keer mee weg.
Dat kan niet. Voor alle verdere vrouwen die zijn pad nog gaan kruisen, moet je hem aangeven.
Wacht je tot de volgende vrouw dit moet ondergaan en dan aangifte moet doen? Of wacht je tot een familie een vrouw moet begraven en hij vastzit voor moord of doodslag? Je kent hem en je heb gezien dat hij niet kan verbeteren nu.
Je laat een gevaarlijke gek zonder conseuqenties op Tinder en in de kroeg.
Scheiden EN aangifte doen.
Hij komt er nu 2 keer mee weg.
Dat kan niet. Voor alle verdere vrouwen die zijn pad nog gaan kruisen, moet je hem aangeven.
Wacht je tot de volgende vrouw dit moet ondergaan en dan aangifte moet doen? Of wacht je tot een familie een vrouw moet begraven en hij vastzit voor moord of doodslag? Je kent hem en je heb gezien dat hij niet kan verbeteren nu.
Je laat een gevaarlijke gek zonder conseuqenties op Tinder en in de kroeg.
doreia* wijzigde dit bericht op 26-05-2019 22:23
27.52% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 26 mei 2019 om 22:20
Snap ik sterkte. En het gaat niet om sterk zijn het gaat om het stoppen van zijn agressie naar anderen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 26 mei 2019 om 22:22
ik bedoel dit niet persoonlijk naar jou.
maar wat dan, moet ik ten onder gaan omdat hij in de toekomst misschien iemand anders iets aandoet. Ik heb nu genoeg aan mijn eigen herstel, ik kan het drama van iemand anders er niet bijhebben en ben daar ook niet verantwoordelijk voor. Het lijkt heel makkelijk, joh effe aangifte doen… Ik kan niet verder met mijn leven. Ik kan dan mijn scheiding niet doorzetten, niet mijn financien regelen, huis niet verkopen, niet afsluiten. Ik wil dat niet, en ja ik vind dat erg als hij dat bij iemand anders doet, maar ik wil ook nog blijven bestaan in de tussentijd. Ik neem niemand kwaliijk dat hij of zij dat zegt, ik snap het, ik zou dat ook doen, maar je word zo vast gezet met een aangifte, ik wil afsluiten, herstellen, en ik wil verder. Dat staat allemaal on hold met een aangifte, daarnaast was hij niet akkoord gegaan met scheiding als ik geen pressie middel had, dan zat ik aan hem vast. Overigens zou hij dan op zijn best veroordeeld worden voor zware mishandeling, daar staat 12 jaar op, maar aangezien het de eerste keer was en er geen getuigen waren zou hij het met 3 jaar kunnen doen, dus eruit na 2. Als ik zou winnen. En dat is een gevecht waar ik alleen zou verliezen, want het gevecht zelf zou me kosten. (emotioneel dus)
zondag 26 mei 2019 om 22:25
je gaat niet ten onder door een aangifte. In tegendeel, het is een mooie stap in je proces om assertiever te worden en te leren zeggen dat niemand het recht heeft je kapot te meppen. Ja je bent slachtoffer maar je bent geen dood vogeltje. kop op, dit kan je wel. je kan ook scheiden en je financieen regelen hoor, denk maar niet dat hij steun krijgt vanuit van een rechter met dit verhaal. Maar dan moet dat verhaal wel bekend zijnisabelles schreef: ↑26-05-2019 22:22ik bedoel dit niet persoonlijk naar jou.
maar wat dan, moet ik ten onder gaan omdat hij in de toekomst misschien iemand anders iets aandoet. Ik heb nu genoeg aan mijn eigen herstel, ik kan het drama van iemand anders er niet bijhebben en ben daar ook niet verantwoordelijk voor. Het lijkt heel makkelijk, joh effe aangifte doen… Ik kan niet verder met mijn leven. Ik kan dan mijn scheiding niet doorzetten, niet mijn financien regelen, huis niet verkopen, niet afsluiten. Ik wil dat niet, en ja ik vind dat erg als hij dat bij iemand anders doet, maar ik wil ook nog blijven bestaan in de tussentijd. Ik neem niemand kwaliijk dat hij of zij dat zegt, ik snap het, ik zou dat ook doen, maar je word zo vast gezet met een aangifte, ik wil afsluiten, herstellen, en ik wil verder. Dat staat allemaal on hold met een aangifte, daarnaast was hij niet akkoord gegaan met scheiding als ik geen pressie middel had, dan zat ik aan hem vast. Overigens zou hij dan op zijn best veroordeeld worden voor zware mishandeling, daar staat 12 jaar op, maar aangezien het de eerste keer was en er geen getuigen waren zou hij het met 3 jaar kunnen doen, dus eruit na 2. Als ik zou winnen. En dat is een gevecht waar ik alleen zou verliezen, want het gevecht zelf zou me kosten. (emotioneel dus)
zondag 26 mei 2019 om 22:26
Je bent dus gewoon schijtens doodsbenauwd voor hem.
Je geeft hem ontzettend veel macht in gedachten.
Een scheiding gaat makkelijker dan je denkt, zeker in jullie geval, zonder kinderen.
Geen getuigen? Je hebt 4 dagen in het ziekenhuis gelegen! Je bent bang voor represailles na zijn straf. Denkt dat je altijd over je schouder zal moeten blijven kijken omdat hij jou er dan de schuld voor gaat geven.
Ik snap het.
Maar ik begrijp het niet.
Je geeft hem ontzettend veel macht in gedachten.
Een scheiding gaat makkelijker dan je denkt, zeker in jullie geval, zonder kinderen.
Geen getuigen? Je hebt 4 dagen in het ziekenhuis gelegen! Je bent bang voor represailles na zijn straf. Denkt dat je altijd over je schouder zal moeten blijven kijken omdat hij jou er dan de schuld voor gaat geven.
Ik snap het.
Maar ik begrijp het niet.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 26 mei 2019 om 22:28
Klopt. Ik snap het ook niet.Enn schreef: ↑26-05-2019 22:18Eens.
Lees dit alsjeblieft goed want ik lees nog steeds verplaatsingsvermogen van jou in hem. Hoe je dat lukt snap ik niet maar je laat tot nu toe geen verplaatsingsvermogen zien in de vrouw die zijn volgende target zal gaan zijn. Zonder aangifte van jouw kant komt zij er zeker want hij wordt niet gestopt door de wet.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zondag 26 mei 2019 om 22:28
het is een hele sterke zaak, hulpverlening, politie en ziekenhuis kunnen getuigen.Doreia* schreef: ↑26-05-2019 22:26Je bent dus gewoon schijtens doodsbenauwd voor hem.
Je geeft hem ontzettend veel macht in gedachten.
Een scheiding gaat makkelijker dan je denkt, zeker in jullie geval, zonder kinderen.
Geen getuigen? Je hebt 4 dagen in het ziekenhuis gelegen! Je bent bang voor represailles na zijn straf. Denkt dat je altijd over je schouder zal moeten blijven kijken omdat hij jou er dan de schuld voor gaat geven.
Ik snap het.
Maar ik begrijp het niet.
TO kan ook schadevergoeding en smartegeld eisen.
aangifte maakt het alleen maar beter.
zondag 26 mei 2019 om 22:30
Precies. Ze hebben al therapie achter de rug. hij is in herhaling gevallen. Ernstig in herhaling.
Loze beloften en spijt kan hij nu niet meer gebruiken evenmin als beloven zijn leven te beteren en eraan te werken.
doreia* wijzigde dit bericht op 26-05-2019 22:31
28.83% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 26 mei 2019 om 22:30
zondag 26 mei 2019 om 22:31
Ik vind het nogal wat dat to nu bijna verantwoordelijk wordt gemaakt voor eventueel toekomstig gedrag van ex. Aangifte is eigen keus, en voor velen van ons denk ik makkelijk oordelen. Ik denk dat ik in to dr situatie ook geen aangifte zou willen doen.
Sterkte Isabelles, wat een onwijs heftig verhaal
Sterkte Isabelles, wat een onwijs heftig verhaal
zondag 26 mei 2019 om 22:33
ja dat zie je goed, ik ben bang voor hemDoreia* schreef: ↑26-05-2019 22:26Je bent dus gewoon schijtens doodsbenauwd voor hem.
Je geeft hem ontzettend veel macht in gedachten.
Een scheiding gaat makkelijker dan je denkt, zeker in jullie geval, zonder kinderen.
Geen getuigen? Je hebt 4 dagen in het ziekenhuis gelegen! Je bent bang voor represailles na zijn straf. Denkt dat je altijd over je schouder zal moeten blijven kijken omdat hij jou er dan de schuld voor gaat geven.
Ik snap het.
Maar ik begrijp het niet.
hij heeft aangegeven dat bij scheiding niet accepteerde en dat als ik aangifte deed ik niet ons huis kon verkopen. Politie heeft aangegeven dat dat waar is, ik kan niet het huis verkopen zonder hem, ook niet scheiden zonder hem. kort door de bocht: hoe dan ook ,ik heb zijn medewerking nodig. Ik heb het uit onderhandeld, en binnen 2 maanden was alles het geregeld. Hij is heel duidelijk geweest dat als ik zou gaan vechten dat hij het uit zou spleen, en hij iser beter in dan ik. Hij zou me stagneren op elk punt en ik zou over 10 jaar nog aan het vechten zijn. Ik heb dat aan politie gevraagd en zij zeiden dat dat inderdaad kon.
ik wilde verder ik heb hem zijn zin gegeven zodat ik verder kon.
ík snap echt dat ik dit ander aan had kunnen pakken zeker om toekomstige mensen te beschermen, maar ik ben klaar, ik kan niet meer, alles wat ik nog heb wil ik in mijzelf steken.
