Seks
alle pijlers
is dit ok?
woensdag 13 september 2017 om 09:31
EDIT: gezien het verloop van het hele verhaal en de huidige situatie reflecteert de OP niet wat er op dit moment aan de hand is
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
isabelles wijzigde dit bericht op 11-10-2017 09:01
2.19% gewijzigd
zondag 8 september 2019 om 02:32
Nare situatie lijkt me dit. Definitieve oplossing zou misschien verhuizen zijn maar wellicht is dit niet echt een optie. Vooralsnog zou inderdaad enigszins voorzichtig zijn in mijn doen en laten, in ieder geval voor zover hij er lucht van zou kunnen krijgen. Je zou nog een keer met een advocaat kunnen spreken in hoeverre je kans maakt om hem in een klap achter de tralies te krijgen, indien nodig. Misschien is het ook wel nodig om jezelf in geval van nood tegen hem te kunnen verdedigen. Verder denk ik dat de situatie met de jaren wel minder gespannen zal worden, dus tijd is wel in je voordeel denk ik. Zeker ook als hij ooit een nieuwe vriendin krijgt.
Erg rot voor je en dit heb je niet verdient. Hoop dat het na verloop van tijd weer beter voor je gaat worden.
Erg rot voor je en dit heb je niet verdient. Hoop dat het na verloop van tijd weer beter voor je gaat worden.
zondag 8 september 2019 om 02:39
ik kan relatief makkelijk verhuizen want ik zit in een huurappartement, maar hij vindt ergens anders vast ook wel weer dus dat heeft weinig zin.Antoon69 schreef: ↑08-09-2019 02:32Nare situatie lijkt me dit. Definitieve oplossing zou misschien verhuizen zijn maar wellicht is dit niet echt een optie. Vooralsnog zou inderdaad enigszins voorzichtig zijn in mijn doen en laten, in ieder geval voor zover hij er lucht van zou kunnen krijgen. Je zou nog een keer met een advocaat kunnen spreken in hoeverre je kans maakt om hem in een klap achter de tralies te krijgen, indien nodig. Misschien is het ook wel nodig om jezelf in geval van nood tegen hem te kunnen verdedigen. Verder denk ik dat de situatie met de jaren wel minder gespannen zal worden, dus tijd is wel in je voordeel denk ik. Zeker ook als hij ooit een nieuwe vriendin krijgt.
Erg rot voor je en dit heb je niet verdient. Hoop dat het na verloop van tijd weer beter voor je gaat worden.
Hem in een klap achter de tralies krijgen is niet realistisch volgens de politie, dus ik zit dan met de situatie dat hij al weet dat ik aangifte gedaan heb maar er nog geen rechtzaak is. Daarnaast zit ik ook met het probleem dat als er een rechtzaak komt hij ook ooit weer vrijkomt, of misschien wel helemaal niet veroordeeld wordt. Dus hoe dan ook, als hij wil kan hij vroeger, of later, daar heel erg boos over worden en hij is vrij duidelijk geweest dat hij dat niet over zijn kant zal laten gaan.
Ik denk ook dat het wel zal slijten maar in de tussentijd voel ik me vreselijk klem gezet. Hoe ik me dan zou moeten verdedigen weet ik eigenlijk niet, dat is de vorige keren ook mislukt en ook toen hij langskwam om te vertellen dat hij erg boos zou worden als ik aangifte zou doen. Hij heeft me toen niets gedaan maar ik wilde hem eigenlijk helemaal niet binnen laten maar hij zwiepte gewoon de deur open en toen was hij binnen. Ik heb er weinig vertrouwen in dat een of andere interessante vechtsport me zou helpen, hij is een ervaren vechtsporter en twee keer zo groot als ik.
zondag 8 september 2019 om 02:46
hij heeft duidelijk gemaakt dat als ik aangifte zou doen of een nieuwe partner zou krijgen hij heel erg boos zou zijn en dat ook fysiek zou uiten, hij heeft me ook uitgelegd wat hij dan zou doen. Ik ben daar dusdanig bang van geworden dat ik het inderdaad wel bedreiging zou noemen. Vanaf dat moment heeft hij me wel met rust gelaten, dus het is niet zo dat hij me stalkt of iets dergelijks, maar ik vind het gewoon eng, dus ik word er echt heel erg nerveus van.
zondag 8 september 2019 om 02:55
Zo midden in de nacht is het moeilijk alles enigszins voor jezelf te relativeren lijkt me. Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk hebt nu. Heb je nog met de politie gesproken over zijn laatste bedreigingen? Hij weet zelf (lijkt mij) ook wel dat als hij echt weer gewelddadig naar jou wordt dat dat ook zijn eigen ondergang zal worden. Het is in ieder geval belangrijk om goed voor te bereiden dat dat ook echt onherroepelijk het geval zal zijn, mocht het zover komen. Dat is vooralsnog misschien de slimste zet (voor zover je dat nog niet gedaan had). Heeft hij zelf iets te verliezen, als een goede baan of contact met zijn eigen vrienden/familie?
zondag 8 september 2019 om 02:59
Daar heb je sowieso gelijk in, dat relatieveren lukt niet goed, zeker niet 's nachts. Politie weet ervan, maar het enige wat zij kunnen doen op dit moment is een contactverbod (en dan weet hij dus dat ik dat aangevraagd heb) en vaker door de straat rijden, en daar koop ik niet zo veel voor want als je echt iemand iets aan wil doen ga je je ook niet tegen laten houden door dat contactverbod.Antoon69 schreef: ↑08-09-2019 02:55Zo midden in de nacht is het moeilijk alles enigszins voor jezelf te relativeren lijkt me. Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk hebt nu. Heb je nog met de politie gesproken over zijn laatste bedreigingen? Hij weet zelf (lijkt mij) ook wel dat als hij echt weer gewelddadig naar jou wordt dat dat ook zijn eigen ondergang zal worden. Het is in ieder geval belangrijk om goed voor te bereiden dat dat ook echt onherroepelijk het geval zal zijn, mocht het zover komen. Dat is vooralsnog misschien de slimste zet (voor zover je dat nog niet gedaan had). Heeft hij zelf iets te verliezen, als een goede baan of contact met zijn eigen vrienden/familie?
Hij heeft wel een baan te verliezen, meeste van zijn vrienden zijn inmiddels geen vrienden meer na onze scheiding. Ik weet ook niet of hij daadwerkelijk zou doen wat hij zegt dat hij zou doen, maar ik vind het doodeng.
zondag 8 september 2019 om 03:07
Dan zal hij wel beseffen dat nog meer geweld richting jou het definitief de das om zal doen. Ik zou nu proberen wat afleiding te zoeken, met een dekentje op de bank naar shark week op discovery gaan kijken (of lekker forummen) en je morgen misschien weer eens verder te orienteren op hoe je het verder veiliger voor jezelf kan maken. Niet dat je daar iets aan hebt maar ik voel met je mee.
zondag 8 september 2019 om 09:27
Nou, die laat z'n ware aard wel zien nu. Wat een ellende.
Ik zou toch overwegen om bij de politie te melden dat hij je woning is binnengedrongen en heeft bedreigd. Het lijkt me het beste dat zij volledig op de hoogte zijn van alles wat hij doet. Des te sneller komen ze als het uit de hand loopt.
Een contactverbod lijkt me helemaal geen slecht idee en misschien dat je ook een paniekknop kunt krijgen?
En verder zou ik vooral de deur niet meer opendoen voor hem. Of desnoods zo'n ketting op de deur laten zetten, waardoor hij niet verder open kan dan een klein stukje. Misschien dat je je dan ook iets veiliger voelt.
Sterkte hoor! Echt heel naar dit.
Ik zou toch overwegen om bij de politie te melden dat hij je woning is binnengedrongen en heeft bedreigd. Het lijkt me het beste dat zij volledig op de hoogte zijn van alles wat hij doet. Des te sneller komen ze als het uit de hand loopt.
Een contactverbod lijkt me helemaal geen slecht idee en misschien dat je ook een paniekknop kunt krijgen?
En verder zou ik vooral de deur niet meer opendoen voor hem. Of desnoods zo'n ketting op de deur laten zetten, waardoor hij niet verder open kan dan een klein stukje. Misschien dat je je dan ook iets veiliger voelt.
Sterkte hoor! Echt heel naar dit.
zondag 8 september 2019 om 09:42
antoon: dank je, ik heb nog wel een paar uur geslapen dus vandaag nieuwe dag.
Meds: ja is besproken, veilig thuis had ik niet zo veel aan, maar slachtofferhulp heeft wel meegedacht, ik heb toen ook met een organisatie die ook opvanghuizen heeft gesproken. Idee is nu dat eigen veiligheid altijd voor gaat, dus als ik veiliger ben door hem nu zijn zin te geven is dat het verstandigste, zeker omdat hij me dus vooralsnog voor de rest met rust laat.
RikM: politie is op de hoogte, maar die zijn ook gebonden, als ik een contactverbod aanvraag dan komt hij daar natuurlijk achter, zo'n velletje papier geeft natuurlijk helemaal geen veiligheid en maakt me waarschijnlijk onveiliger. Ik heb een enorme partij sloten op mijn deur dus ik woon een beetje in Alcatraz. Ik zou de deur sowieso niet voor hem open doen, toen hij die betreffende keer langs kwam stond hij opeens achter me toen ik zelf naar binnen wilde gaan. Dus ik had de sleutel al in het slot om mezelf binnen te laten en toen duwde hij mij naar binnen en liep hij gewoon mee.
Ik vond het vreselijk intimiderend. Hij is toen heel erg duidelijk geweest wat hij zou doen, en op dat moment realiseer je je gewoon dat hij, als hij dat echt zou willen, dat ook gewoon kan.
Meds: ja is besproken, veilig thuis had ik niet zo veel aan, maar slachtofferhulp heeft wel meegedacht, ik heb toen ook met een organisatie die ook opvanghuizen heeft gesproken. Idee is nu dat eigen veiligheid altijd voor gaat, dus als ik veiliger ben door hem nu zijn zin te geven is dat het verstandigste, zeker omdat hij me dus vooralsnog voor de rest met rust laat.
RikM: politie is op de hoogte, maar die zijn ook gebonden, als ik een contactverbod aanvraag dan komt hij daar natuurlijk achter, zo'n velletje papier geeft natuurlijk helemaal geen veiligheid en maakt me waarschijnlijk onveiliger. Ik heb een enorme partij sloten op mijn deur dus ik woon een beetje in Alcatraz. Ik zou de deur sowieso niet voor hem open doen, toen hij die betreffende keer langs kwam stond hij opeens achter me toen ik zelf naar binnen wilde gaan. Dus ik had de sleutel al in het slot om mezelf binnen te laten en toen duwde hij mij naar binnen en liep hij gewoon mee.
Ik vond het vreselijk intimiderend. Hij is toen heel erg duidelijk geweest wat hij zou doen, en op dat moment realiseer je je gewoon dat hij, als hij dat echt zou willen, dat ook gewoon kan.
zondag 8 september 2019 om 09:43
Kwam hij dan zomaar aan de deur? Kan je van te voren zien wie er belt?
Die " man" laat zich inderdaad kennen. Ben blij dat je zo snel na de mishandeling hebt kunnen scheiden/ huis verkopen en op je eigen plek zit. Dat waren goede zetten in die zware tijd!
Het is een appartement schreef je. Dus dat is wel veiliger dan begane grond.
Ik zou zo oninteressant mogelijk voor hem worden.
Dus laat hem in de waan....geef het tijd.
En je voelt je nu niet veilig, dat is een logisch gevolg, het is nogal wat wat je hebt meegemaakt.
Op welke andere manieren zoekt hij nog contact naast die deur?
Die " man" laat zich inderdaad kennen. Ben blij dat je zo snel na de mishandeling hebt kunnen scheiden/ huis verkopen en op je eigen plek zit. Dat waren goede zetten in die zware tijd!
Het is een appartement schreef je. Dus dat is wel veiliger dan begane grond.
Ik zou zo oninteressant mogelijk voor hem worden.
Dus laat hem in de waan....geef het tijd.
En je voelt je nu niet veilig, dat is een logisch gevolg, het is nogal wat wat je hebt meegemaakt.
Op welke andere manieren zoekt hij nog contact naast die deur?
zondag 8 september 2019 om 09:47
nee, niet meer in dezelfde stad, dus we komen elkaar nooit toevallig tegen, we werken ook op andere plekken. Hij laat me verder eigenlijk gewoon met rust dus het is niet zo dat hij me de hele tijd lastig valt, maar hij heeft me gewoon ontzettend bang gemaakt. Ik weet dat dat bij mij ligt, ik moet omgaan met die angst, maar dat is nou net wat makkelijker gezegd dan gedaan.WeidseVelden schreef: ↑08-09-2019 09:44En wonen jullie (nog) in hetzelfde dorp/ dezelfde stad?
Hoever van elkaar?
Volgens mij heeft hij het ook met opzet gedaan, gewoon om te laten zien dat hij het kan, dat als hij wil dat hij me heel erg pijn kan doen
zondag 8 september 2019 om 09:56
Wat vreselijk zeg om je nu nog voortdurend zo onveilig te voelen.
Het gaat ook zo tegen het rechtvaardigheidsgevoel in om niks te doen, maar wat veilig thuis zegt lijkt me zinnig. Je eigen veiligheid is het belangrijkste en als dat betekent voorlopig niks doen dan zou ik dat voorlopig proberen. En hopen dat hij loslaat op een gegeven moment.
Het gaat ook zo tegen het rechtvaardigheidsgevoel in om niks te doen, maar wat veilig thuis zegt lijkt me zinnig. Je eigen veiligheid is het belangrijkste en als dat betekent voorlopig niks doen dan zou ik dat voorlopig proberen. En hopen dat hij loslaat op een gegeven moment.
I like being a mess. It's who I am.
zondag 8 september 2019 om 10:02
Omgaan met die angst is echt heel moeilijk, zeker omdat je weet waar hij toe in staat is. Heel herkenbaar. Ik heb het - in andere context - meegemaakt. Uiteindelijk is de persoon bij mij wel veroordeeld (dat was mijn laatste strohalm om enige controle terug te krijgen). Maar de angst was nooit verdwenen. De dag dat hij vrij kwam, is de dag dat ik NL achter me heb gelaten voor een aantal jaren. Die afstand heeft me geholpen om mezelf terug te vinden. Nu al weer een aantal jaren terug. Ik snap dat dat niet voor iedereen een optie is.
Maar ik ben het wel met S-meds eens: dit soort mannen laat niet los. Dus ja, hij heeft dit met opzet gedaan. Zorg dat je veilig bent, houd contact met de politie en neem een goede advocaat. Als je wilt kan ik je in een pb de gegevens van mijn advocaat destijds doorsturen. Zonder haar had ik het echt niet gered. Zij vocht als een tijger toen ik het niet meer kon. Ook met de politie om mijn veiligheid te borgen. Echt heel veel aan haar te danken.
Maar ik ben het wel met S-meds eens: dit soort mannen laat niet los. Dus ja, hij heeft dit met opzet gedaan. Zorg dat je veilig bent, houd contact met de politie en neem een goede advocaat. Als je wilt kan ik je in een pb de gegevens van mijn advocaat destijds doorsturen. Zonder haar had ik het echt niet gered. Zij vocht als een tijger toen ik het niet meer kon. Ook met de politie om mijn veiligheid te borgen. Echt heel veel aan haar te danken.
zondag 8 september 2019 om 10:20
Jezus, het blijft een bak ellende bij jou! Heftig zeg!
Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen! Maar meer dan een panniekknop en evt camera's voor jouw deuren (zodat je in ieder geval bewijs hebt dat hij jouw huis binnendringt), kan ik niet bedenken.
Hoewel jouw vrijheid absoluut voor gaat, gun ik die man zo enorm de cel, voor heel lang!
Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen! Maar meer dan een panniekknop en evt camera's voor jouw deuren (zodat je in ieder geval bewijs hebt dat hij jouw huis binnendringt), kan ik niet bedenken.
Hoewel jouw vrijheid absoluut voor gaat, gun ik die man zo enorm de cel, voor heel lang!
zondag 8 september 2019 om 11:42
dank voor het aanbod, voor nu ben ik even klaar met vechten, ik ben al gelukkig als ik gewoon mijn bed uitkom. Ik heb op een moment zelfs gewoon gedacht; "ik ga gewoon terug, zeg dat de scheiding me spijt en blijf gewoon bij hem en dan hoef ik deze stress niet meer door". Soms overvalt het me gewoon, het gaat gewoon even echt niet lekker. Ik vind dit gewoon lastiger dan al het andere, dat hij gewoon elk moment me ergens op kan wachten en dat er dan niets is wat ik kan doen.Kikkertje79 schreef: ↑08-09-2019 10:02Omgaan met die angst is echt heel moeilijk, zeker omdat je weet waar hij toe in staat is. Heel herkenbaar. Ik heb het - in andere context - meegemaakt. Uiteindelijk is de persoon bij mij wel veroordeeld (dat was mijn laatste strohalm om enige controle terug te krijgen). Maar de angst was nooit verdwenen. De dag dat hij vrij kwam, is de dag dat ik NL achter me heb gelaten voor een aantal jaren. Die afstand heeft me geholpen om mezelf terug te vinden. Nu al weer een aantal jaren terug. Ik snap dat dat niet voor iedereen een optie is.
Maar ik ben het wel met S-meds eens: dit soort mannen laat niet los. Dus ja, hij heeft dit met opzet gedaan. Zorg dat je veilig bent, houd contact met de politie en neem een goede advocaat. Als je wilt kan ik je in een pb de gegevens van mijn advocaat destijds doorsturen. Zonder haar had ik het echt niet gered. Zij vocht als een tijger toen ik het niet meer kon. Ook met de politie om mijn veiligheid te borgen. Echt heel veel aan haar te danken.
Hij heeft me beloofd dat als ik geen aangifte doe en geen nieuwe partner krijg dat hij me met rust laat, ik geloof dat op zich wel, maar hij heeft me ook tot in detail uitgelegd wat hij gaat doen als ik dat niet doe, en dat geloof ik ook.
zondag 8 september 2019 om 11:56
Snap ik helemaal, heel begrijpelijk. En geloof me: ik snap welke impact het leven met een constante dreiging heeft, in je hele doen en laten en psychisch. In mijn geval was het een ontzettend agressieve stalker (en de politie ook vrij weinig kon doen) jarenlang, dus de context is iets anders. Dat geef ik toe. Maar ook hij vertelde mij in detail wat er zou gaan gebeuren.isabelles schreef: ↑08-09-2019 11:42dank voor het aanbod, voor nu ben ik even klaar met vechten, ik ben al gelukkig als ik gewoon mijn bed uitkom. Ik heb op een moment zelfs gewoon gedacht; "ik ga gewoon terug, zeg dat de scheiding me spijt en blijf gewoon bij hem en dan hoef ik deze stress niet meer door". Soms overvalt het me gewoon, het gaat gewoon even echt niet lekker. Ik vind dit gewoon lastiger dan al het andere, dat hij gewoon elk moment me ergens op kan wachten en dat er dan niets is wat ik kan doen.
Hij heeft me beloofd dat als ik geen aangifte doe en geen nieuwe partner krijg dat hij me met rust laat, ik geloof dat op zich wel, maar hij heeft me ook tot in detail uitgelegd wat hij gaat doen als ik dat niet doe, en dat geloof ik ook.
Het aanbod staat. Laat maar weten als je van gedachten veranderd. En mocht je een keer van je af willen praten met iemand die enigszins weet waar je door heen gaat, mijn pb staat altijd open.
Zorg goed voor jezelf, stay safe
zondag 8 september 2019 om 11:57
Kortom, die ex van jou is een levensgevaarlijke gast die eigenlijk in een TBS kliniek thuishoort. Ik neem aan dat jij ooit weer een nieuwe partner zou willen en ook verder een gewoon en veilig leven wilt leiden.isabelles schreef: ↑08-09-2019 11:42dank voor het aanbod, voor nu ben ik even klaar met vechten, ik ben al gelukkig als ik gewoon mijn bed uitkom. Ik heb op een moment zelfs gewoon gedacht; "ik ga gewoon terug, zeg dat de scheiding me spijt en blijf gewoon bij hem en dan hoef ik deze stress niet meer door". Soms overvalt het me gewoon, het gaat gewoon even echt niet lekker. Ik vind dit gewoon lastiger dan al het andere, dat hij gewoon elk moment me ergens op kan wachten en dat er dan niets is wat ik kan doen.
Hij heeft me beloofd dat als ik geen aangifte doe en geen nieuwe partner krijg dat hij me met rust laat, ik geloof dat op zich wel, maar hij heeft me ook tot in detail uitgelegd wat hij gaat doen als ik dat niet doe, en dat geloof ik ook.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
zondag 8 september 2019 om 12:01
het laatste waar ik op dit moment behoefte aan heb is een man, hoe ik daar over een paar jaar in sta weet ik niet, maar voor nu in elk geval niet, niet alleen omdat ik bang ben voor wat ex gaat doen, maar ik ben wel even klaar met relaties.
zondag 8 september 2019 om 12:02
dank je!Kikkertje79 schreef: ↑08-09-2019 11:56Snap ik helemaal, heel begrijpelijk. En geloof me: ik snap welke impact het leven met een constante dreiging heeft, in je hele doen en laten en psychisch. In mijn geval was het een ontzettend agressieve stalker (en de politie ook vrij weinig kon doen) jarenlang, dus de context is iets anders. Dat geef ik toe. Maar ook hij vertelde mij in detail wat er zou gaan gebeuren.
Het aanbod staat. Laat maar weten als je van gedachten veranderd. En mocht je een keer van je af willen praten met iemand die enigszins weet waar je door heen gaat, mijn pb staat altijd open.
Zorg goed voor jezelf, stay safe
Dat is het precies, die constante dreiging, het hele idee dat hij er elk moment zou kunnen staan, dat er dan niets is wat je kunt doen.
zondag 8 september 2019 om 12:03
Dat kan ik me heel goed indenken. Ik heb het ook over een paar jaar of langer natuurlijk. Maar dat je in angst voor je ex moet leven vind ik iets dat onaanvaardbaar is, of je nu wel of geen relatie aan wilt gaan.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
zondag 8 september 2019 om 12:07
ik word er ook echt niet blij van, ik sta stijf van de stress, maar ik heb niet veel andere opties. Ik ben, in elk geval op dit moment, veiliger als ik geen aangifte tegen hem doe dan wanneer ik dat wel doe.
Het advies is nu, kies voor je veiligheid en laat het bedaren. Dus ik moet dit gewoon uitzitten.
zondag 8 september 2019 om 12:10
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe. Wie weet bedaart je ex of vindt hij een ander slachtoffer om zijn gemankeerde karakter op bot te vieren. Je kunt ook later alsnog aangifte doen uiteraard.isabelles schreef: ↑08-09-2019 12:07ik word er ook echt niet blij van, ik sta stijf van de stress, maar ik heb niet veel andere opties. Ik ben, in elk geval op dit moment, veiliger als ik geen aangifte tegen hem doe dan wanneer ik dat wel doe.
Het advies is nu, kies voor je veiligheid en laat het bedaren. Dus ik moet dit gewoon uitzitten.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
