Seks
alle pijlers
It's all about the passion?
dinsdag 21 september 2010 om 14:12
Waar onze relatie vol passie, hartstocht en seks begon, lijkt het nu allemaal anders te zijn. En ik mis dat.
Ik mis de spontane vrijpartijen, het in elkaar opgaan, gewoon een geile bedoeling.
Mijn vriend is vaak moe (werkt veel) en aan seks ontbreekt het nu toch behoorlijk. Ik probeer erover te praten, hem te verleiden, maar echt zoden aan de dijk lijkt het niet te zetten.
Ik schrok, want vannacht droomde ik over seks met iemand anders (fictief, hij zag er wel goed uit overigens ) en ik stond met een 'lekker' gevoel op. Het mag duidelijk zijn dat ik me niet bevredigd voel op seksgebied en zou graag willen dat dit weer wat normaler wordt.
Ik vind het eigenlijk niet prettig dit onderwerp te delen met anderen, maar op een forum als deze voelt het redelijk veilig. Hopelijk hebben jullie wat advies en/of herkent iemand dit?
Ik mis de spontane vrijpartijen, het in elkaar opgaan, gewoon een geile bedoeling.
Mijn vriend is vaak moe (werkt veel) en aan seks ontbreekt het nu toch behoorlijk. Ik probeer erover te praten, hem te verleiden, maar echt zoden aan de dijk lijkt het niet te zetten.
Ik schrok, want vannacht droomde ik over seks met iemand anders (fictief, hij zag er wel goed uit overigens ) en ik stond met een 'lekker' gevoel op. Het mag duidelijk zijn dat ik me niet bevredigd voel op seksgebied en zou graag willen dat dit weer wat normaler wordt.
Ik vind het eigenlijk niet prettig dit onderwerp te delen met anderen, maar op een forum als deze voelt het redelijk veilig. Hopelijk hebben jullie wat advies en/of herkent iemand dit?
donderdag 23 september 2010 om 23:20
quote:Nathalie2008 schreef op 23 september 2010 @ 23:03:
Ik vind het niet erg dat mijn stukje genegeerd wordt hoor. Alleen een beetje dom.
Persoonlijk vond ik jouw post geen bijdrage levereren aan deze draad. Het gaat hier over emoties o.a. gemis en verdriet wat mensen voelen.
De stelling dat de mens moet in gaan zien niet geschikt te zijn voor langdurige relaties is op zich een boeiende stelling, maar past m.i. niet in dit topic, dat zoals ik zei, veelal gaat over emoties
Om vervolgens, als er niet gereageerd wordt op je post, dat 'dom' te noemen gaat wel ver.. althans.. zo voel ik dat.
Ik vind het niet erg dat mijn stukje genegeerd wordt hoor. Alleen een beetje dom.
Persoonlijk vond ik jouw post geen bijdrage levereren aan deze draad. Het gaat hier over emoties o.a. gemis en verdriet wat mensen voelen.
De stelling dat de mens moet in gaan zien niet geschikt te zijn voor langdurige relaties is op zich een boeiende stelling, maar past m.i. niet in dit topic, dat zoals ik zei, veelal gaat over emoties
Om vervolgens, als er niet gereageerd wordt op je post, dat 'dom' te noemen gaat wel ver.. althans.. zo voel ik dat.
vrijdag 24 september 2010 om 00:20
Ik denk dat het wel relevant is.
Niet zozeer dat "de mens moet inzien..." maar wel dat mensen zich meer zouden kunnen realiseren (ik druk mij voorzichtig uit) dat het verdwijnen van de passie een normaal proces is omdat de mens in wezen dus niet gemaakt is voor een langdurige monogame sexuele relatie. Dat is wellicht niet wetenschappelijk aangetoond, het tegendeel is dat ook niet en daarom is het dus wel degelijk relevant. Het is iets dat is opgedragen door de maatschappij, we worstelen er al eeuwen mee. Hoe zou dat komen? Dan klopt er misschien toch iets niet in de manier waarop we relaties aanpakken, althans, het sexuele aspect daarvan. Natuurlijk kun je daar heel verdrietig om zijn, maar juist door in te zien dat het eigenlijk een heel natuurlijk proces is, kun je die emotie wat meer relativeren. Het ligt niet aan "jou", het is zo omdat de passie in de meeste gevallen verdwijnt, klaar. Hoe mooi en geweldig iemand ook is. Daar heeft het, nogmaals, vaak helemaal niets mee te maken.
In plaats van je dus steeds maar af te blijven vragen hoe dat toch in vredesnaam komt, zou je je je beter kunnen richten op: hoe ga je dat oplossen?? Zijn er oplossingen voor? Zo ja, hoe ga ik die oplossingen aanwenden? Zo nee, hoe kan ik er een modus in vinden? Kan ik daarin berusten? Het accepteren?
Daarom ook zeg ik dat ik het "dom" vind dat mijn post wordt "genegeerd", omdat ik denk dat dat de essentie is van dit soort issues. TO is echt niet de enige, er zijn tig relaties waarin dit speelt. Ik denk dus dat het feit dat wij dit als een probleem zien, onder andere te wijten is aan het beeld dat ons wordt voorgespiegeld over hoe het zou moeten zijn.
Niet zozeer dat "de mens moet inzien..." maar wel dat mensen zich meer zouden kunnen realiseren (ik druk mij voorzichtig uit) dat het verdwijnen van de passie een normaal proces is omdat de mens in wezen dus niet gemaakt is voor een langdurige monogame sexuele relatie. Dat is wellicht niet wetenschappelijk aangetoond, het tegendeel is dat ook niet en daarom is het dus wel degelijk relevant. Het is iets dat is opgedragen door de maatschappij, we worstelen er al eeuwen mee. Hoe zou dat komen? Dan klopt er misschien toch iets niet in de manier waarop we relaties aanpakken, althans, het sexuele aspect daarvan. Natuurlijk kun je daar heel verdrietig om zijn, maar juist door in te zien dat het eigenlijk een heel natuurlijk proces is, kun je die emotie wat meer relativeren. Het ligt niet aan "jou", het is zo omdat de passie in de meeste gevallen verdwijnt, klaar. Hoe mooi en geweldig iemand ook is. Daar heeft het, nogmaals, vaak helemaal niets mee te maken.
In plaats van je dus steeds maar af te blijven vragen hoe dat toch in vredesnaam komt, zou je je je beter kunnen richten op: hoe ga je dat oplossen?? Zijn er oplossingen voor? Zo ja, hoe ga ik die oplossingen aanwenden? Zo nee, hoe kan ik er een modus in vinden? Kan ik daarin berusten? Het accepteren?
Daarom ook zeg ik dat ik het "dom" vind dat mijn post wordt "genegeerd", omdat ik denk dat dat de essentie is van dit soort issues. TO is echt niet de enige, er zijn tig relaties waarin dit speelt. Ik denk dus dat het feit dat wij dit als een probleem zien, onder andere te wijten is aan het beeld dat ons wordt voorgespiegeld over hoe het zou moeten zijn.
