Seks
alle pijlers
Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
zondag 17 maart 2013 om 19:15
Hallo allemaal,
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
donderdag 1 augustus 2013 om 01:51
Wij zijn bijna 3 jaar samen (wonen ookal bijna 3 jaar samen), helaas heeft mijn partner (man) een zeer laag libido. Heb al van alles door mijn hoofd gehaald (homo?, pijn?, ligt het aan mij?, ga zo maar door)... We zijn zelfs naar een seksuoloog doorverwezen, deze mevrouw hoorde ons 10 minuten aan en verwees ons door naar de relatietherapeut... WTF? Ze vertelde mij (vrouw) dat het onmogelijk was om hem te veranderen, want iemand van 1.80m kun je ook geen 2.00m laten worden (terwijl ik toen dacht 'jawel hoor, hakken aan)... Wat heb je nu aan zulk advies? Ik baal er heel erg van... Ik 26 en hij 30 en nu eens per 5 weken seks.... Voorheen 1 à 2 keer per maand. Momenteel hebben we 2x per 5 weken seks, omdat we met onze kinderwens bezig zijn, om deze te proberen vervullen... Ik weet niet meer wat te doen.... Iemand tips (vitamine tekort etc?)? Waar kunnen we nog (naar laten) kijken? Alvast bedankt voor het meedenken!
vrijdag 2 augustus 2013 om 06:35
Ik heb even meegeschreven hier.
Nu wil ik komen melden dat ik een punt achter onze relatie heb gezet.
Tenminste, dat had ik. Vriend doet nog een poging om me terug te winnen maar mijn gevoel is gewoon helemaal weg. Dus ik ben opzoek naar andere woonruimte e.d.
Veel sterkte voor iedereen die nog opzoek is naar een oplossing.
Nu wil ik komen melden dat ik een punt achter onze relatie heb gezet.
Tenminste, dat had ik. Vriend doet nog een poging om me terug te winnen maar mijn gevoel is gewoon helemaal weg. Dus ik ben opzoek naar andere woonruimte e.d.
Veel sterkte voor iedereen die nog opzoek is naar een oplossing.
dinsdag 6 augustus 2013 om 16:39
Net zoveel mogelijk pagina's gelezen..Herkenning alom.
In mijn situatie is het nu al zeker 7 maanden geleden dat wij seks hadden. 7 jaar samen en volledig met elkaar verweven (vrienden, familie, huis, bezittingen). Terugkijkend was zijn libido altijd al stukken minder dan dat van mij, maar ik heb nooit gedacht dat dit een deal breaker zou zijn. Momenteel ben ik gefrustreerd en boos. Ik voel me niet onzeker o ver mezelf of over mijn lichaam. Totaal niet zelfs, maar ik voel me wel afgewezen. "het ligt niet aan jou". Dat hoor ik vaak. Echter hij masturbeert wel regelmatig. De enige conclusie die ik daar bij kan trekken is dat hij wel behoefte heeft, maar niet samen met mij.
Het is ontzettend verwarrend. De relatie is altijd echt heel goed geweest. Hij is lief, zorgzaam. We hebben veel respect voor elkaar en waardering. Het is in alles een goede man. Zo één waarvan anderen zeggen dat ik in mijn handjes mag knijpen met zo'n fijne vent.
Aan de ene kant kan ik er niet eens over nadenken om weg te gaan hierom. Aan de andere kant. Ik ben 32...ik wil geens seksloos bestaan. Hopelijk kunnen we met een aantal die er nog middenin zitten en op zoek zijn naar een oplossing verder schrijven hier. Ik voel me namelijk echt ongelukkig bij tijd en wijle en ook eenzaam. Zat mensen om me heen, maar niet om dit issue mee te bespreken.
Bloske. Ik heb jouw verhaal niet mee gekregen. Kan je er iets meer over vertellen?
Truelove. Heb je nooit getwijfeld of je wel kinderen met hem wilt? Stel dat het nooit beter wordt met zijn libido. Heb je geen angst dat het de relatie in de weg kan gaan staan?
In mijn situatie is het nu al zeker 7 maanden geleden dat wij seks hadden. 7 jaar samen en volledig met elkaar verweven (vrienden, familie, huis, bezittingen). Terugkijkend was zijn libido altijd al stukken minder dan dat van mij, maar ik heb nooit gedacht dat dit een deal breaker zou zijn. Momenteel ben ik gefrustreerd en boos. Ik voel me niet onzeker o ver mezelf of over mijn lichaam. Totaal niet zelfs, maar ik voel me wel afgewezen. "het ligt niet aan jou". Dat hoor ik vaak. Echter hij masturbeert wel regelmatig. De enige conclusie die ik daar bij kan trekken is dat hij wel behoefte heeft, maar niet samen met mij.
Het is ontzettend verwarrend. De relatie is altijd echt heel goed geweest. Hij is lief, zorgzaam. We hebben veel respect voor elkaar en waardering. Het is in alles een goede man. Zo één waarvan anderen zeggen dat ik in mijn handjes mag knijpen met zo'n fijne vent.
Aan de ene kant kan ik er niet eens over nadenken om weg te gaan hierom. Aan de andere kant. Ik ben 32...ik wil geens seksloos bestaan. Hopelijk kunnen we met een aantal die er nog middenin zitten en op zoek zijn naar een oplossing verder schrijven hier. Ik voel me namelijk echt ongelukkig bij tijd en wijle en ook eenzaam. Zat mensen om me heen, maar niet om dit issue mee te bespreken.
Bloske. Ik heb jouw verhaal niet mee gekregen. Kan je er iets meer over vertellen?
Truelove. Heb je nooit getwijfeld of je wel kinderen met hem wilt? Stel dat het nooit beter wordt met zijn libido. Heb je geen angst dat het de relatie in de weg kan gaan staan?
dinsdag 6 augustus 2013 om 16:46
Ik vergeet eggnog.
Voor mij zou 1-2 x per maand zeer acceptabel zijn. Je hebt echter wel hetzelfde probleen. Namelijk dat jouw libido hoger ligt dan de zijne.
Ga in ieder geval niet aan jezelf twijfelen! Je weet waarschijnlijk zelf ook wel donders goed dat een kilootje meer of minder niets uit maakt.
Voor mij zou 1-2 x per maand zeer acceptabel zijn. Je hebt echter wel hetzelfde probleen. Namelijk dat jouw libido hoger ligt dan de zijne.
Ga in ieder geval niet aan jezelf twijfelen! Je weet waarschijnlijk zelf ook wel donders goed dat een kilootje meer of minder niets uit maakt.
zaterdag 10 augustus 2013 om 06:14
quote:charp schreef op 06 augustus 2013 @ 16:39:
Net zoveel mogelijk pagina's gelezen..Herkenning alom.
In mijn situatie is het nu al zeker 7 maanden ruim een jaar geleden dat wij seks hadden. 7 jaar samen en volledig met elkaar verweven (vrienden, familie, huis, bezittingen). Terugkijkend was zijn libido altijd al stukken minder dan dat van mij, maar ik heb nooit gedacht dat dit een deal breaker zou zijn. Momenteel ben ik gefrustreerd en boos. Ik voel me niet onzeker o ver mezelf of over mijn lichaam. Totaal niet zelfs, maar ik voel me wel afgewezen. "het ligt niet aan jou". Dat hoor ik vaak. Echter hij masturbeert wel regelmatig. De enige conclusie die ik daar bij kan trekken is dat hij wel behoefte heeft, maar niet samen met mij.
Het is ontzettend verwarrend. De relatie is altijd echt heel goed geweest. Hij is lief, zorgzaam. We hebben veel respect voor elkaar en waardering. Het is in alles een goede man. Zo één waarvan anderen zeggen dat ik in mijn handjes mag knijpen met zo'n fijne vent.
Aan de ene kant kan ik er niet eens over nadenken om weg te gaan hierom. Aan de andere kant. Ik ben 32... 33 ik wil geen seksloos bestaan. Hopelijk kunnen we met een aantal die er nog middenin zitten en op zoek zijn naar een oplossing verder schrijven hier. Ik voel me namelijk echt ongelukkig bij tijd en wijle en ook eenzaam. Zat mensen om me heen, maar niet om dit issue mee te bespreken.
Bloske. Ik heb jouw verhaal niet mee gekregen. Kan je er iets meer over vertellen?
Nou, dat is mijn verhaal
Samengevat: Mijn eh... ja, ex inmiddels, is heel moe. Diverse onderzoeken gedaan waar niks uit komt maar dat is eigenlijk de oorzaak. Hij is extreem moe. Daardoor heeft hij niet de energie om leuke dingen te doen, knuffelen, lieve dingen te zeggen en seks te hebben. Na veel praten, frustratie, huilen, frustratie en weer praten, zijn we dus uit elkaar. Met veel pijn en verdriet. Want als die moeheid er niet zou zijn, zouden we het fantastisch hebben.
Het was juni vorig jaar dat we voor het laatst seks hadden. Daarvoor was het maart. De afgelopen 3 jaar, hebben we misschien 4x seks gehad. Je begrijpt, ik rij uit frustratie tegen de deurkozijnen aan. Ik was onzeker over mezelf, maar nee, het lag nooit aan mij. Dus ik herken waar je nu in zit.
Net zoveel mogelijk pagina's gelezen..Herkenning alom.
In mijn situatie is het nu al zeker 7 maanden ruim een jaar geleden dat wij seks hadden. 7 jaar samen en volledig met elkaar verweven (vrienden, familie, huis, bezittingen). Terugkijkend was zijn libido altijd al stukken minder dan dat van mij, maar ik heb nooit gedacht dat dit een deal breaker zou zijn. Momenteel ben ik gefrustreerd en boos. Ik voel me niet onzeker o ver mezelf of over mijn lichaam. Totaal niet zelfs, maar ik voel me wel afgewezen. "het ligt niet aan jou". Dat hoor ik vaak. Echter hij masturbeert wel regelmatig. De enige conclusie die ik daar bij kan trekken is dat hij wel behoefte heeft, maar niet samen met mij.
Het is ontzettend verwarrend. De relatie is altijd echt heel goed geweest. Hij is lief, zorgzaam. We hebben veel respect voor elkaar en waardering. Het is in alles een goede man. Zo één waarvan anderen zeggen dat ik in mijn handjes mag knijpen met zo'n fijne vent.
Aan de ene kant kan ik er niet eens over nadenken om weg te gaan hierom. Aan de andere kant. Ik ben 32... 33 ik wil geen seksloos bestaan. Hopelijk kunnen we met een aantal die er nog middenin zitten en op zoek zijn naar een oplossing verder schrijven hier. Ik voel me namelijk echt ongelukkig bij tijd en wijle en ook eenzaam. Zat mensen om me heen, maar niet om dit issue mee te bespreken.
Bloske. Ik heb jouw verhaal niet mee gekregen. Kan je er iets meer over vertellen?
Nou, dat is mijn verhaal
Samengevat: Mijn eh... ja, ex inmiddels, is heel moe. Diverse onderzoeken gedaan waar niks uit komt maar dat is eigenlijk de oorzaak. Hij is extreem moe. Daardoor heeft hij niet de energie om leuke dingen te doen, knuffelen, lieve dingen te zeggen en seks te hebben. Na veel praten, frustratie, huilen, frustratie en weer praten, zijn we dus uit elkaar. Met veel pijn en verdriet. Want als die moeheid er niet zou zijn, zouden we het fantastisch hebben.
Het was juni vorig jaar dat we voor het laatst seks hadden. Daarvoor was het maart. De afgelopen 3 jaar, hebben we misschien 4x seks gehad. Je begrijpt, ik rij uit frustratie tegen de deurkozijnen aan. Ik was onzeker over mezelf, maar nee, het lag nooit aan mij. Dus ik herken waar je nu in zit.
zaterdag 10 augustus 2013 om 15:41
Charp, ik vind het eerlijk gezegd moeilijk te rijmen dat jouw partner geen sex met jou heeft terwijl hij volgens jou dus wel regelmatig aan z'n pielemuis sjort. Voer voor psychologen.
Misschien als hij eens een tijdlang stopt met rukken, dat hij dan wel bij je kan komen? Heb je hem trouwens wel eens betrapt en hoe reageert hij dan?
Sterkte in elk geval.
Misschien als hij eens een tijdlang stopt met rukken, dat hij dan wel bij je kan komen? Heb je hem trouwens wel eens betrapt en hoe reageert hij dan?
Sterkte in elk geval.
dinsdag 13 augustus 2013 om 14:13
Nou, dat is mijn verhaal
Samengevat: Mijn eh... ja, ex inmiddels, is heel moe. Diverse onderzoeken gedaan waar niks uit komt maar dat is eigenlijk de oorzaak. Hij is extreem moe. Daardoor heeft hij niet de energie om leuke dingen te doen, knuffelen, lieve dingen te zeggen en seks te hebben. Na veel praten, frustratie, huilen, frustratie en weer praten, zijn we dus uit elkaar. Met veel pijn en verdriet. Want als die moeheid er niet zou zijn, zouden we het fantastisch hebben.
Het was juni vorig jaar dat we voor het laatst seks hadden. Daarvoor was het maart. De afgelopen 3 jaar, hebben we misschien 4x seks gehad. Je begrijpt, ik rij uit frustratie tegen de deurkozijnen aan. Ik was onzeker over mezelf, maar nee, het lag nooit aan mij. Dus ik herken waar je nu in zit.
Jeetje Bloske. Heftig hoor. Vooral omdat je zegt dat je relatie fantastisch geweest zou zijn als intimiteit er wel een onderdeel van uit maakte. Hoe sta je er nu in? Sta je nog steeds achter je besluit om uit elkaar te gaan. Ik moet toe geven dat ik daar zeker ook aan denk. Ben alleen op zo'n lafachtige manier heel bang om alles te verliezen/ achter te laten.
Wat het bij mij ook nog lastiger maakt is dat ik een kinderwens heb. Hij ook. Op dit moment kan het daar echter niet van komen. Ten eerste, om een kindje te maken moet je sex hebben en ten tweede is hoe we er nu voor staan natuurlijk geen goede basis om aan een gezin te denken.
Hoe was dit bij jullie? Ik hoop echt dat je het goed maakt! Veel sterkte met alles
Samengevat: Mijn eh... ja, ex inmiddels, is heel moe. Diverse onderzoeken gedaan waar niks uit komt maar dat is eigenlijk de oorzaak. Hij is extreem moe. Daardoor heeft hij niet de energie om leuke dingen te doen, knuffelen, lieve dingen te zeggen en seks te hebben. Na veel praten, frustratie, huilen, frustratie en weer praten, zijn we dus uit elkaar. Met veel pijn en verdriet. Want als die moeheid er niet zou zijn, zouden we het fantastisch hebben.
Het was juni vorig jaar dat we voor het laatst seks hadden. Daarvoor was het maart. De afgelopen 3 jaar, hebben we misschien 4x seks gehad. Je begrijpt, ik rij uit frustratie tegen de deurkozijnen aan. Ik was onzeker over mezelf, maar nee, het lag nooit aan mij. Dus ik herken waar je nu in zit.
Jeetje Bloske. Heftig hoor. Vooral omdat je zegt dat je relatie fantastisch geweest zou zijn als intimiteit er wel een onderdeel van uit maakte. Hoe sta je er nu in? Sta je nog steeds achter je besluit om uit elkaar te gaan. Ik moet toe geven dat ik daar zeker ook aan denk. Ben alleen op zo'n lafachtige manier heel bang om alles te verliezen/ achter te laten.
Wat het bij mij ook nog lastiger maakt is dat ik een kinderwens heb. Hij ook. Op dit moment kan het daar echter niet van komen. Ten eerste, om een kindje te maken moet je sex hebben en ten tweede is hoe we er nu voor staan natuurlijk geen goede basis om aan een gezin te denken.
Hoe was dit bij jullie? Ik hoop echt dat je het goed maakt! Veel sterkte met alles
dinsdag 13 augustus 2013 om 14:19
quote:1ntern3t schreef op 10 augustus 2013 @ 15:41:
Charp, ik vind het eerlijk gezegd moeilijk te rijmen dat jouw partner geen sex met jou heeft terwijl hij volgens jou dus wel regelmatig aan z'n pielemuis sjort. Voer voor psychologen.
Misschien als hij eens een tijdlang stopt met rukken, dat hij dan wel bij je kan komen? Heb je hem trouwens wel eens betrapt en hoe reageert hij dan?
Sterkte in elk geval.1intern3t, haha. Moet echt even lachen om je prachtige woordenkeuze. We zijn eigenlijk heel open over zelfbevrediging en het zou dus ook absoluut niet aanvoelen als "betrappen"als ik hem bezig zou zien met hemzelf. Wel heb ik mijn twijfels geuit over het feit dat hij dat blijkbaar wel kan. Mijn conclusie was hetzelfde als de jouwe. Misschien eens met iemand gaan praten. Dit gaat hij nu dus ook doen. Zijn eerste afspraak is aanstaande donderdag. Zelf geeft hij aan dat de angst om bij mij te falen zo groot is geworden en dat zijn lichaam (zijn pielemuis dus) niet wil meewerken.
Charp, ik vind het eerlijk gezegd moeilijk te rijmen dat jouw partner geen sex met jou heeft terwijl hij volgens jou dus wel regelmatig aan z'n pielemuis sjort. Voer voor psychologen.
Misschien als hij eens een tijdlang stopt met rukken, dat hij dan wel bij je kan komen? Heb je hem trouwens wel eens betrapt en hoe reageert hij dan?
Sterkte in elk geval.1intern3t, haha. Moet echt even lachen om je prachtige woordenkeuze. We zijn eigenlijk heel open over zelfbevrediging en het zou dus ook absoluut niet aanvoelen als "betrappen"als ik hem bezig zou zien met hemzelf. Wel heb ik mijn twijfels geuit over het feit dat hij dat blijkbaar wel kan. Mijn conclusie was hetzelfde als de jouwe. Misschien eens met iemand gaan praten. Dit gaat hij nu dus ook doen. Zijn eerste afspraak is aanstaande donderdag. Zelf geeft hij aan dat de angst om bij mij te falen zo groot is geworden en dat zijn lichaam (zijn pielemuis dus) niet wil meewerken.
dinsdag 13 augustus 2013 om 15:40
Ik wil het niet te negatief brengen, maar lees de thread en verschillende verhalen maar eens door.
Die met positieve afloop zijn heel erg dun bezaaid.
Nu, aan de andere kant kan je de relaties die gestopt zijn ook als positieve afloop beschouwen. Dan is er tenminste ook zich op beterschap! Niks doen mag nooit een optie zijn.
Die met positieve afloop zijn heel erg dun bezaaid.
Nu, aan de andere kant kan je de relaties die gestopt zijn ook als positieve afloop beschouwen. Dan is er tenminste ook zich op beterschap! Niks doen mag nooit een optie zijn.
Don't cry because it's over, smile because it happened.
dinsdag 13 augustus 2013 om 19:55
@ Charp: Ik sta, nu 1,5 week later, nog steeds achter mijn besluit. Maar ik heb daar wel een tijd over gedaan. Ik was niet gelukkig zonder seks/intimiteit. Dan liever zonder hem dan in die frustratie te moeten leven.
En ex wilde geen kinderen ivm gebrek aan energie. Dus daar was bij ons sowieso geen sprake van.
En ex wilde geen kinderen ivm gebrek aan energie. Dus daar was bij ons sowieso geen sprake van.
dinsdag 13 augustus 2013 om 21:25
Charp, geef in elk geval therapie een kans. Goed dat hij er naartoe wil gaan, maar ik denk dat jullie ook zeker samen moeten gaan.
Enig idee waar zijn notie van faalangst vandaan komt?
Succes!
PS bij ons is het de laatste tijd wel verbeterd. We doen "het" nog steeds niet elke week, maar het gaat de goede kant op.
Enig idee waar zijn notie van faalangst vandaan komt?
Succes!
PS bij ons is het de laatste tijd wel verbeterd. We doen "het" nog steeds niet elke week, maar het gaat de goede kant op.
dinsdag 13 augustus 2013 om 21:40
Dit is een topic wat ik vaak heb gelezen. Mijn partner had nooit zin, als ik geluk had gebeurde het 1 keer per maand. Soms ook weer tijden niet. Nu is hij m'n ex. Hij masturbeerde wel, en als het kon iedere dag.
Ondertussen ben ik 2 jaar met mijn nieuwe partner. We hebben zeker 4x per week seks. Als ik er nu op terug kijk, dan word ik echt verdrietig van jaren energie steken in iets wat niet gaat werken.
Mijn ex en ik waren zo'n leuk stel.....ja tot op een bepaalde hoogte. Dat heet bij mij beste vrienden.
Het is heerlijk dat ik nu een partner heb die mij opwindend vind etc. Ik voel me daardoor op en top vrouw. Ik gun het iedereen.
Ondertussen ben ik 2 jaar met mijn nieuwe partner. We hebben zeker 4x per week seks. Als ik er nu op terug kijk, dan word ik echt verdrietig van jaren energie steken in iets wat niet gaat werken.
Mijn ex en ik waren zo'n leuk stel.....ja tot op een bepaalde hoogte. Dat heet bij mij beste vrienden.
Het is heerlijk dat ik nu een partner heb die mij opwindend vind etc. Ik voel me daardoor op en top vrouw. Ik gun het iedereen.
dinsdag 13 augustus 2013 om 21:54
@pedroso. Ja ik ben me er van bewust dat het moeilijk wordt en dat we er beide hard aan moeten werken. Me voorhouden dat het aflopen van de relatie ook positief kan zijn is iets wat ik me ook voor houd. Zover ben ik alleen nog niet.
@ Bloske. Het is echt nog heel vers zeg. 1,5 week pas. Wat zal je moeilijke momenten hebben, maar misschien ook wel opluchting?
@1ntern3t. Hij heeft zelf de afspraak gemaakt. We hadden het er wel over gehad, maar dat hij het daadwerkelijk ging doen verraste me wel. Ik geef dat een kans en als het nodig is zal ik zeker mee gaan. Zijn libido was altijd al minder dan de mijne en toen ik opmerkingen maakte dat ik het fijn zou vinden als hij het initiatief eens nam heeft een druk gelegd zegt hij. Het feit dat hij hem de afgelopen 3 keren niet stijf kon krijgen/houden heeft niet meegeholpen. Het is nu een blokkade zegt hij zelf.
@ Vast. Weer een voorbeeld waarbij de relatie het niet gered heeft. Ik houd hier ook rekening mee, al zou ik het zo verdrietig vinden. Wat je echter zegt over alleen goede vrienden zijn is ook niet wat ik wil. Dan zou ik met vele andere mensen kunnen samen wonen. Het loslaten van je beste vriend doe je echter niet zonder slag op stoot. Dat zal jij waarschijnlijk ook ervaren hebben toen? Wat fijn dat je nu een relatie hebt met regelmatig seks!
@ Bloske. Het is echt nog heel vers zeg. 1,5 week pas. Wat zal je moeilijke momenten hebben, maar misschien ook wel opluchting?
@1ntern3t. Hij heeft zelf de afspraak gemaakt. We hadden het er wel over gehad, maar dat hij het daadwerkelijk ging doen verraste me wel. Ik geef dat een kans en als het nodig is zal ik zeker mee gaan. Zijn libido was altijd al minder dan de mijne en toen ik opmerkingen maakte dat ik het fijn zou vinden als hij het initiatief eens nam heeft een druk gelegd zegt hij. Het feit dat hij hem de afgelopen 3 keren niet stijf kon krijgen/houden heeft niet meegeholpen. Het is nu een blokkade zegt hij zelf.
@ Vast. Weer een voorbeeld waarbij de relatie het niet gered heeft. Ik houd hier ook rekening mee, al zou ik het zo verdrietig vinden. Wat je echter zegt over alleen goede vrienden zijn is ook niet wat ik wil. Dan zou ik met vele andere mensen kunnen samen wonen. Het loslaten van je beste vriend doe je echter niet zonder slag op stoot. Dat zal jij waarschijnlijk ook ervaren hebben toen? Wat fijn dat je nu een relatie hebt met regelmatig seks!
dinsdag 13 augustus 2013 om 22:02
Sorry....ik hoefde maar een paar pagina's terug te lezen. Ik ben nu een beetje op de hoogte van jouw situatie. Je klinkt heel positief en ook moet ik opmerken dat je erg lief en begripvol bent naar je vrouw toe. Momenteel ben ik juist soms erg boos en gefrustreerd. De spanning is hier soms om te snijden. Ik ga dan maar weer eens hardlopen met keiharde muziek aan. Het is in ieder geval goed voor mijn conditie en figuur
woensdag 14 augustus 2013 om 07:33
Ja, heel vers nog Charp. Aan de ene kant opluchting dat het klaar is, de knoop is doorgehakt en het is wat gezelliger thuis (en nu gaan we opeens wel leuke dingen doen, dus ook wel weer verwarrend) maar ook vooral heel verdrietig dat het gewoon niet werkt. Door die moeheid. Dus ja, ook af en toe huilbuien (als ik spullen sta in te pakken) en dan vangen we elkaar op (en ja, NU knuffelen we wel )
@Vast: Dat is wat mensen om ons heen ook roepen: Maar jullie zijn zo leuk stel! Ja. Dat klopt. Wat mij betreft verandert dat niet. Alleen ga ik in een ander huis wonen en verandert onze status van 'relatie' naar 'vriendschap'. We zitten nog steeds op 1 lijn samen en voelen elkaar nog steeds goed aan. Ik hoop echt met heel mijn hart dat we contact blijven houden want het is een fantastische leuke man waar ik me heel fijn bij voel. Hoewel hij meer van het 'over, uit en klaar' is. Daar ga ik maar vanuit. We zien wel.
@Vast: Dat is wat mensen om ons heen ook roepen: Maar jullie zijn zo leuk stel! Ja. Dat klopt. Wat mij betreft verandert dat niet. Alleen ga ik in een ander huis wonen en verandert onze status van 'relatie' naar 'vriendschap'. We zitten nog steeds op 1 lijn samen en voelen elkaar nog steeds goed aan. Ik hoop echt met heel mijn hart dat we contact blijven houden want het is een fantastische leuke man waar ik me heel fijn bij voel. Hoewel hij meer van het 'over, uit en klaar' is. Daar ga ik maar vanuit. We zien wel.
donderdag 15 augustus 2013 om 14:20
Bloske. Verwarrend hoor. Toch vind ik het logisch dat jullie elkaar nu meer opzoeken. Je hebt namelijk geen ruzie en bent beide verdrietig dat het hier op misloopt. Jullie zoeken troost bij elkaar en zijn waarschijnlijk ook best wel angstig om elkaar volledig los te laten.
Mocht het zo zijn dat je door de leuke dingen doen en de knuffels gaat twijfelen, dan weet je dat het patroon op een later moment wel weer terug komt.
Leef met je mee!
Mocht het zo zijn dat je door de leuke dingen doen en de knuffels gaat twijfelen, dan weet je dat het patroon op een later moment wel weer terug komt.
Leef met je mee!
dinsdag 3 september 2013 om 15:38
Misschien wat (te) laat om nog te reageren maar ik wil dit (als man) toch delen:
Mijn libido is niet erg hoog. Ik weet niet precies waar dat aan ligt: misschien is mijn hormoonspiegel te laag, of ligt het deels aan mijn wat verbitterde moeder die vaak afgaf op mannen en dat ze “allemaal maar 1 ding willen”. Ik raak in elk geval niet erg snel geprikkeld, ik beleef sex niet zo intens als mijn vriendinnen en na verloop van tijd wordt in een relatie mijn zin alleen maar lager.
De langste relatie (4 jaar) die ik heb gehad is hierdoor kapot gegaan. Het was erg frustrerend; we konden het supergoed met elkaar vinden, waren lekker knuffelig en hadden veel lol samen: uren over van alles kletsen, concerten bezoeken enz. Ik kan het vaak erg goed kameraadschappelijk vinden met mijn vriendinnetjes. Werken aan je relatie in de zin van “quality time” gold in ons geval totaal niet. Na 5 maanden sexloosheid besloten er een punt achter te zetten en hele goede vrienden geworden (nog steeds).
Hoewel de relaties daarna niet uit gingen om sexuele redenen is het wel een aspect dat altijd is blijven spelen.
Ik heb sinds kort een fantastisch leuke vriendin waar ik bijna elke avond sex mee heb (al zou ze wel vaker willen, ze is erg lichamelijk en knuffelig). Ik ga nu preventief (zonder haar medeweten) naar een seksuoloog. Ik hoop dat het helpt. Ook naar de huisarts om hormoonspiegel na te laten kijken, het zou erg makkelijk zijn als dat de oorzaak was want daar zijn pleisters en pillen voor. En als dat allemaal niet helpt ga ik psychotherapie volgen om mijn moeder’s vreemde gedachten een plaats te geven, mocht dat de oorzaak zijn. Als dat allemaal geen resultaat oplevert zou ik niet meer weten wat ik zou moeten doen. Een vrouw zoeken met een (heel) laag libido? Hoe vind je die?
Het is allemaal best lastig. Soms lees ik dat je in een emotioneel te intieme en vriendschappelijke relatie te weinig spanning hebt om langdurig opgewonden te blijven. Dus zou te veel “vrienden in de relatie” of “soulmates” zijn juist contraproductief zijn?
Mijn libido is niet erg hoog. Ik weet niet precies waar dat aan ligt: misschien is mijn hormoonspiegel te laag, of ligt het deels aan mijn wat verbitterde moeder die vaak afgaf op mannen en dat ze “allemaal maar 1 ding willen”. Ik raak in elk geval niet erg snel geprikkeld, ik beleef sex niet zo intens als mijn vriendinnen en na verloop van tijd wordt in een relatie mijn zin alleen maar lager.
De langste relatie (4 jaar) die ik heb gehad is hierdoor kapot gegaan. Het was erg frustrerend; we konden het supergoed met elkaar vinden, waren lekker knuffelig en hadden veel lol samen: uren over van alles kletsen, concerten bezoeken enz. Ik kan het vaak erg goed kameraadschappelijk vinden met mijn vriendinnetjes. Werken aan je relatie in de zin van “quality time” gold in ons geval totaal niet. Na 5 maanden sexloosheid besloten er een punt achter te zetten en hele goede vrienden geworden (nog steeds).
Hoewel de relaties daarna niet uit gingen om sexuele redenen is het wel een aspect dat altijd is blijven spelen.
Ik heb sinds kort een fantastisch leuke vriendin waar ik bijna elke avond sex mee heb (al zou ze wel vaker willen, ze is erg lichamelijk en knuffelig). Ik ga nu preventief (zonder haar medeweten) naar een seksuoloog. Ik hoop dat het helpt. Ook naar de huisarts om hormoonspiegel na te laten kijken, het zou erg makkelijk zijn als dat de oorzaak was want daar zijn pleisters en pillen voor. En als dat allemaal niet helpt ga ik psychotherapie volgen om mijn moeder’s vreemde gedachten een plaats te geven, mocht dat de oorzaak zijn. Als dat allemaal geen resultaat oplevert zou ik niet meer weten wat ik zou moeten doen. Een vrouw zoeken met een (heel) laag libido? Hoe vind je die?
Het is allemaal best lastig. Soms lees ik dat je in een emotioneel te intieme en vriendschappelijke relatie te weinig spanning hebt om langdurig opgewonden te blijven. Dus zou te veel “vrienden in de relatie” of “soulmates” zijn juist contraproductief zijn?
zaterdag 7 september 2013 om 21:08
Hoi thorsson,
Ik vind het erg moedig dat je er serieus naar kijkt wat eventueel de oorzaak zou kunnen zijn van je lage libido. Veel partners van mensen op dit topic zouden er een voorbeeld aan kunnen nemen.
Je hebt de wil om toch kritisch naar jezelf te kijken. Dat heeft mijn vriend ook gedaan en het kan zeker zoden aan de dijk zetten. Trouwens, starre ideeën over seks die je hebt meegekregen via je opvoeding en tijdens je jeugd kunnen zeer zeker ook een saboteur zijn.
Ik wens je veel sterkte.
Bloske, mocht je dit nog lezen, ik vind het ontzettend kl*te voor je. Ik weet als geen ander hoe moeheid je hele seksuele relatie om zeep kan helpen. Oké, hij kan er niks aan doen, maar het blijft fucking frustrerend. Ik ben zo blij dat dit nauwelijks meer aan de orde is in mijn relatie. Ik kon op den duur het woordje "moe" niet meer aanhoren ...
Ik vind het erg moedig dat je er serieus naar kijkt wat eventueel de oorzaak zou kunnen zijn van je lage libido. Veel partners van mensen op dit topic zouden er een voorbeeld aan kunnen nemen.
Je hebt de wil om toch kritisch naar jezelf te kijken. Dat heeft mijn vriend ook gedaan en het kan zeker zoden aan de dijk zetten. Trouwens, starre ideeën over seks die je hebt meegekregen via je opvoeding en tijdens je jeugd kunnen zeer zeker ook een saboteur zijn.
Ik wens je veel sterkte.
Bloske, mocht je dit nog lezen, ik vind het ontzettend kl*te voor je. Ik weet als geen ander hoe moeheid je hele seksuele relatie om zeep kan helpen. Oké, hij kan er niks aan doen, maar het blijft fucking frustrerend. Ik ben zo blij dat dit nauwelijks meer aan de orde is in mijn relatie. Ik kon op den duur het woordje "moe" niet meer aanhoren ...
zondag 8 september 2013 om 07:49
Bloske , sterkte ,een moeilijk maar goed besluit.
Vrienden blijven is een "leuk " uitgaanspunt , ik heb ervaren dat het me belemmerde om verder te gaan .
Het houden van was er nog een hele lange tijd , we deden samen nog veel dingen.
In feite gebeurde nadat het uit was het volgende , we leken wel op dezelfde voet verder te gaan als toen we samen waren , alleen woonden we apart....loslaten was zo moeilijk.
Maar er veranderde niks , natuurlijk niet , dat was echt een idee fixe.
Pedroso, Hoe is het met je?
Thorson , Goed dat je er aan werkt , weet je huidige vriendin wel van je "probleem "?
Bij mijn ex is ondertussen de diagnose ppd-nos en add gesteld , daarbij had hij een enorme faalangst , ( met zijn testosteron bleek niks aan de hand te zijn )
Masturberen is nooit een probleem geweest , maar seks met mij ( en voorgaande vriendinnen ) liep altijd uit in een fiasco.
Zijn diagnose verklaard veel , maar daar kan en wil ik verder niks meer mee.
Heb nog steeds na 1,5 jr dat het uit is een naar gevoel als ik denk aan al die jaren van afwijzing.
Mijn ervaring en die van velen van oa dit topic is helaas , het wordt niet beter , nooit.
Vroeg een tijdje terug aan ex , hoe ga je om met seksualiteit in een eventuele volgende relatie?
"Ik zie wel " was zijn antwoord....oftewel net als toen hij met mij in zee ging , weten dat seks een probleem is , maar iemand er toch in meeslepen , en " wel zien " hoe het uitpakt.
Als ik niet al wist een juiste beslissing genomen te hebben , wist ik het na dit antwoord wel.
Ik wens iedereen in deze situatie heel veel moed en wijsheid toe.
Vrienden blijven is een "leuk " uitgaanspunt , ik heb ervaren dat het me belemmerde om verder te gaan .
Het houden van was er nog een hele lange tijd , we deden samen nog veel dingen.
In feite gebeurde nadat het uit was het volgende , we leken wel op dezelfde voet verder te gaan als toen we samen waren , alleen woonden we apart....loslaten was zo moeilijk.
Maar er veranderde niks , natuurlijk niet , dat was echt een idee fixe.
Pedroso, Hoe is het met je?
Thorson , Goed dat je er aan werkt , weet je huidige vriendin wel van je "probleem "?
Bij mijn ex is ondertussen de diagnose ppd-nos en add gesteld , daarbij had hij een enorme faalangst , ( met zijn testosteron bleek niks aan de hand te zijn )
Masturberen is nooit een probleem geweest , maar seks met mij ( en voorgaande vriendinnen ) liep altijd uit in een fiasco.
Zijn diagnose verklaard veel , maar daar kan en wil ik verder niks meer mee.
Heb nog steeds na 1,5 jr dat het uit is een naar gevoel als ik denk aan al die jaren van afwijzing.
Mijn ervaring en die van velen van oa dit topic is helaas , het wordt niet beter , nooit.
Vroeg een tijdje terug aan ex , hoe ga je om met seksualiteit in een eventuele volgende relatie?
"Ik zie wel " was zijn antwoord....oftewel net als toen hij met mij in zee ging , weten dat seks een probleem is , maar iemand er toch in meeslepen , en " wel zien " hoe het uitpakt.
Als ik niet al wist een juiste beslissing genomen te hebben , wist ik het na dit antwoord wel.
Ik wens iedereen in deze situatie heel veel moed en wijsheid toe.
zaterdag 14 september 2013 om 22:15
hoi allemaal,
pas sinds kort lees ik mee (en zo mogelijk reageer ik) op dit forum.
Zelf heb ik ook een minimaal seksleven. ik zal niet direct zeggen dat ik een een laag libido heb, als wel een mega drempel.
het is net of elke keer, weer de eerste keer is.
zenuwen, klamme handjes, wel niet wel niet wel niet.
geen move durven maken. Ik kan echt dagen doen over 1 toenadering poging. vervolgens ben ik dan bang dat het al te lang heeft geduurd en doe ik maar niks meer.
laatst toch weer al mijn moed verzameld, weet ook niet goed hoe te beginnen. krijg dan volgende dag sms van mijn vriend, dat hij heeft genoten en hoopt niet weer zo langt te hoeven wachten.
lang, ja wat is lang. 1, 2, 4 dagen, na een week denk ik eh ja dit is vast te lang, en durf vervolgens niks meer.
Mijn vriend is maar opgehouden met het maken van de eerste move.
ik ben na na de zwangerschap niet het het beebie vet kwijtgeraakt. ik ben onzeker over mijn lijf, maar ach, in het donker kan ik er uit zien als sidonia Toch merk ik dat ik tijdens het vrijen erg bezig ben met' ay, ziet ie deze ribbel??, is dit mijn goede kant?, niet op zijn hondjes, want dan heeft ie niet het mooiste uitzicht, en dat ontneemt het plezier waardoor ik steeds meer ga op zien tegen een volgende keer.
ook wij hadden in het begin van de relatie vaak sex, we waren amper binnen en de kleren lagen over al. tja, moet gezegt dat ik toen ook 30 kg minder woog. Zelf zegt mijn vriend dat hij niet afknapt op mijn lichaam.
Zo, en eigelijk wilde ik alleen maar het eerste blokje tekst plaatsen, hihihi.
pas sinds kort lees ik mee (en zo mogelijk reageer ik) op dit forum.
Zelf heb ik ook een minimaal seksleven. ik zal niet direct zeggen dat ik een een laag libido heb, als wel een mega drempel.
het is net of elke keer, weer de eerste keer is.
zenuwen, klamme handjes, wel niet wel niet wel niet.
geen move durven maken. Ik kan echt dagen doen over 1 toenadering poging. vervolgens ben ik dan bang dat het al te lang heeft geduurd en doe ik maar niks meer.
laatst toch weer al mijn moed verzameld, weet ook niet goed hoe te beginnen. krijg dan volgende dag sms van mijn vriend, dat hij heeft genoten en hoopt niet weer zo langt te hoeven wachten.
lang, ja wat is lang. 1, 2, 4 dagen, na een week denk ik eh ja dit is vast te lang, en durf vervolgens niks meer.
Mijn vriend is maar opgehouden met het maken van de eerste move.
ik ben na na de zwangerschap niet het het beebie vet kwijtgeraakt. ik ben onzeker over mijn lijf, maar ach, in het donker kan ik er uit zien als sidonia Toch merk ik dat ik tijdens het vrijen erg bezig ben met' ay, ziet ie deze ribbel??, is dit mijn goede kant?, niet op zijn hondjes, want dan heeft ie niet het mooiste uitzicht, en dat ontneemt het plezier waardoor ik steeds meer ga op zien tegen een volgende keer.
ook wij hadden in het begin van de relatie vaak sex, we waren amper binnen en de kleren lagen over al. tja, moet gezegt dat ik toen ook 30 kg minder woog. Zelf zegt mijn vriend dat hij niet afknapt op mijn lichaam.
Zo, en eigelijk wilde ik alleen maar het eerste blokje tekst plaatsen, hihihi.
maandag 16 september 2013 om 16:49
quote:smootylama schreef op 14 september 2013 @ 22:15:
hoi allemaal,
pas sinds kort lees ik mee (en zo mogelijk reageer ik) op dit forum.
Zelf heb ik ook een minimaal seksleven. ik zal niet direct zeggen dat ik een een laag libido heb, als wel een mega drempel.
het is net of elke keer, weer de eerste keer is.[...]
Zo, en eigelijk wilde ik alleen maar het eerste blokje tekst plaatsen, hihihi.
Welkom, smooty, en bedankt voor je dappere posting. Dat is een vervelend patroon waar jij inzit, en ook zeker bedreigend voor jullie relatie. Doe er iets aan! En wacht daar niet te lang mee, dit soort dingen bederft het gevoel dat je voor elkaar hebt en voor je het weet ben je te ver om nog terug te gaan en gaat een van jullie op zoek naar een ander. Dat je je verhaal hier hebt opgeschreven is een goede eerste stap en het laat zien dat je er iets aan wilt doen.
Ik zie op het eerste gezicht drie ingangen voor verbetering:
- praat eens over je angstigheid en onzekerheid met een psycholoog;
- ga sporten en/of afvallen zodat je je weer beter gaat voelen over je eigen lichaam;
- praat met je partner! Vertel hem dit verhaal, en hoe je ermee zit. Daardoor wordt jouw gedrag voor hem een stuk begrijpelijker en dus beter te verdragen. Uit wat je schrijft (na een geslaagde poging een sms-je dat hij zo genoten heeft, en dat hij je niet onder druk zet) lijkt het een lieverd, wees er maar zuinig op.
Hij zal je vast ook vertellen dat jij meer met je veranderde uiterlijk zit dan hij. Hij wil met je vrijen hoe je er ook uitziet, en waarschijnlijk geldt dat zelfs met het licht aan en ook voor doggystyle. Maar als dat niet genoeg is om je onzekerheid weg te nemen, probeer er dan zelf vanaf te komen. Het zou toch jammer zijn als je zo jullie fijne relatie kwijtraakt en jullie kindje(s) een veilig gezin. Hoe langer je wacht, hoe meer schade en hoe hoger de drempel lijkt (terwijl er in werkelijkheid helemaal geen is!).
Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Hou ons op de hoogte en als je nog met dingen zit, gooi het in de groep, daar zitten we hier voor!
hoi allemaal,
pas sinds kort lees ik mee (en zo mogelijk reageer ik) op dit forum.
Zelf heb ik ook een minimaal seksleven. ik zal niet direct zeggen dat ik een een laag libido heb, als wel een mega drempel.
het is net of elke keer, weer de eerste keer is.[...]
Zo, en eigelijk wilde ik alleen maar het eerste blokje tekst plaatsen, hihihi.
Welkom, smooty, en bedankt voor je dappere posting. Dat is een vervelend patroon waar jij inzit, en ook zeker bedreigend voor jullie relatie. Doe er iets aan! En wacht daar niet te lang mee, dit soort dingen bederft het gevoel dat je voor elkaar hebt en voor je het weet ben je te ver om nog terug te gaan en gaat een van jullie op zoek naar een ander. Dat je je verhaal hier hebt opgeschreven is een goede eerste stap en het laat zien dat je er iets aan wilt doen.
Ik zie op het eerste gezicht drie ingangen voor verbetering:
- praat eens over je angstigheid en onzekerheid met een psycholoog;
- ga sporten en/of afvallen zodat je je weer beter gaat voelen over je eigen lichaam;
- praat met je partner! Vertel hem dit verhaal, en hoe je ermee zit. Daardoor wordt jouw gedrag voor hem een stuk begrijpelijker en dus beter te verdragen. Uit wat je schrijft (na een geslaagde poging een sms-je dat hij zo genoten heeft, en dat hij je niet onder druk zet) lijkt het een lieverd, wees er maar zuinig op.
Hij zal je vast ook vertellen dat jij meer met je veranderde uiterlijk zit dan hij. Hij wil met je vrijen hoe je er ook uitziet, en waarschijnlijk geldt dat zelfs met het licht aan en ook voor doggystyle. Maar als dat niet genoeg is om je onzekerheid weg te nemen, probeer er dan zelf vanaf te komen. Het zou toch jammer zijn als je zo jullie fijne relatie kwijtraakt en jullie kindje(s) een veilig gezin. Hoe langer je wacht, hoe meer schade en hoe hoger de drempel lijkt (terwijl er in werkelijkheid helemaal geen is!).
Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Hou ons op de hoogte en als je nog met dingen zit, gooi het in de groep, daar zitten we hier voor!
vrijdag 20 september 2013 om 22:04
Ik weet dat veel mensen mij hier wel weer een zeur zullen vinden, maar ik hoop dat ik toch even mijn verhaal mag doen.
Ik ben momenteel volledig in shock. De seks stond weer eens op een laag pitje en dat was ik onderhand wel gewend, dus geen gezeur meer van mijn kant.
Ik weet dat mijn vriend vóór hij mij ontmoette gedate had met een andere vrouw. Ze hebben drie jaar vriendschap gehad. Mijn vriend was op den duur stapelverliefd op haar en zij heeft hem bruut afgewezen.
Mijn vriend ken ik nog van vroeger en o, wat is (was) hij blij mij weer te hebben ontmoet en hij had zo'n spijt nooit eerder een relatie te zijn begonnen met mij, want hij heeft na een slepende echtscheiding psychoses gehad en is chronisch ziek geworden en dat zou allemaal niet gebeurd zijn als we eerder met elkaar wat waren begonnen.
Iedereen weet dat ik ook worstelde met zeer lage libido van mijn vriend en het ging een tijd goed, want de moeheid is over(!) en hij is zelfs gestopt met roken sinds een half jaar. Je zou zeggen dat de seks dan toch beter zou moeten gaan, nou het tegendeel is waar! Het is er nooit meer en hij heeft mij gezegd dat hij eigenlijk die date nooit echt vergeten is en nu is hij volledig geblokkeerd. Hij beweert zelfs dat hij er al maanden mee zit. Hij vindt het erg voor mij, maar hij zegt er niks aan te kunnen doen. Hij heeft er met tig vrienden en peuten over gepraat, maar de pijn blijft. Hij denkt dat hij er z'n leven lang mee zal zitten en het dus ook niet zeker is of de gevoelens voor mij terug zullen komen, laat staan de seks, want hij is totááááál geblokkeerd. En VROEGAAAAH, met andere grieten zou hij het ááállemaal op zij kunnen zetten, maar sinds zijn echtscheiding en psychoses en die nare ervaring met die date niet meer en daar zal ik het mee moeten doen.
Nou, sorry voor mijn gezeur, maar ik moest het even kwijt. Ik voel me echt een stomme trut. Ik maar denken dat alles zou verbeteren als hij zich niet meer moe en slap zou voelen. Krijgen we dit.
Ik ben momenteel volledig in shock. De seks stond weer eens op een laag pitje en dat was ik onderhand wel gewend, dus geen gezeur meer van mijn kant.
Ik weet dat mijn vriend vóór hij mij ontmoette gedate had met een andere vrouw. Ze hebben drie jaar vriendschap gehad. Mijn vriend was op den duur stapelverliefd op haar en zij heeft hem bruut afgewezen.
Mijn vriend ken ik nog van vroeger en o, wat is (was) hij blij mij weer te hebben ontmoet en hij had zo'n spijt nooit eerder een relatie te zijn begonnen met mij, want hij heeft na een slepende echtscheiding psychoses gehad en is chronisch ziek geworden en dat zou allemaal niet gebeurd zijn als we eerder met elkaar wat waren begonnen.
Iedereen weet dat ik ook worstelde met zeer lage libido van mijn vriend en het ging een tijd goed, want de moeheid is over(!) en hij is zelfs gestopt met roken sinds een half jaar. Je zou zeggen dat de seks dan toch beter zou moeten gaan, nou het tegendeel is waar! Het is er nooit meer en hij heeft mij gezegd dat hij eigenlijk die date nooit echt vergeten is en nu is hij volledig geblokkeerd. Hij beweert zelfs dat hij er al maanden mee zit. Hij vindt het erg voor mij, maar hij zegt er niks aan te kunnen doen. Hij heeft er met tig vrienden en peuten over gepraat, maar de pijn blijft. Hij denkt dat hij er z'n leven lang mee zal zitten en het dus ook niet zeker is of de gevoelens voor mij terug zullen komen, laat staan de seks, want hij is totááááál geblokkeerd. En VROEGAAAAH, met andere grieten zou hij het ááállemaal op zij kunnen zetten, maar sinds zijn echtscheiding en psychoses en die nare ervaring met die date niet meer en daar zal ik het mee moeten doen.
Nou, sorry voor mijn gezeur, maar ik moest het even kwijt. Ik voel me echt een stomme trut. Ik maar denken dat alles zou verbeteren als hij zich niet meer moe en slap zou voelen. Krijgen we dit.
