Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?

quote:Meiroosje schreef op 10 juni 2015 @ 13:32:

dat van die 'toegewijde echtgenote' tja.. ik heb precies het zelfde. ik ben nooit in de gelegenheid geweest om ontrouw te zijn. Zoek het ook niet op internet, moet ik zeggen, maar ik ben wel heel bang, dat àls de omstandigheden er naar zijn, ik het ook niet volhoudt om weg te lopen. seksualiteit is een wezenlijk deel van mensen en relaties.



we weten wel wat hem tegenhoudt, maar dat weten we al jaren.al ver voor de seksuologe. En dat schiet gewoon niet op. We blijven zo in kringetjes draaien. Ik denk steeds bij mezelf; Man; wat is er nou zo moeilijk? dat geaarzel... (hij durft niet meer want; (lach niet) 'het is zo lang geleden' ) Wordt je toch moe van? ik accepteer mezelf wezenloos maar het schiet niet op



daarnaast denk ik dat het ook een vorm is van macht en controle hebben; hij over mij dus. Hij eist (jawel) monogamie. Voor mij is een van de speerpunten bij de gesprekken dan ook het feit dat ik dat niet pik. (zijn macht over mij dus). Voor mezelf heb ik de beslissing blijven of weggaan uitgesteld tot na het traject met de seksuologe. Desalsniettemin, ik vind het wel fijn om hier mee te lezen (wat ik dus ook regelmatig doe) al zal ik lang niet altijd wat plaatsen. Het houdt me scherp, zeg maar.







Dat.van die macht lijkt herkenbaar.

sponogab:



ik herken dat van die smoesjes zo goed! Gekmakend! en ja, ook hier het idee van 'ah, dat mens dat blijft wel...' Je voelt je zo'n deurmat.



Anders dan jij, straal ik totaal geen seks uit. Nooit gedaan. Ik moest ze altijd neerknuppelen en meesleuren Dat is in dit geval wel een geluk (of niet) ik kan me jouw frustratie dan ook goed voorstellen: weten dat er mannen zijn die zo zouden willen ruilen met je partner die achterover hangt. (letterlijk) Wat beteken je dan nog voor je partner, vraag je jezelf af. Ben ik een stukje witgoed? een verlengde van aanrecht en koelkast? Of ben ik een mens van vlees en bloed en zo ja: waarom houdt je mij dan in zo;n greep?



Wij hebben geen kinderen maar ook ik stel me de vraag " mijn leven overhoop gooien voor seks? waarom ? Over een paar jaar slaat de menopauze toe (al doe ik steevast alsof ik half dertig ben) en ben ik hormonaal in slaap gesukkeld. Waarom die paar jaar dan niet uitzingen? " Nou, omdat ik het niet wil pikken dat je me klein houdt! Daarom! Dus kom ik in opstand.



zucht.. Ik ben een gecompliceerd mens.

Voor degenen die in een seks-arme of seksloze relatie zitten, wat doe je als je in de fik staat van verlangen? Hoe zorg je dat die spanning uit je lijf gaat?



Ik masturbeer vaak maar dat wil niet altijd helpen. Of ik maak een wandeling met de hond en betrap ik mezelf dat ik naar vrouwen staar als een enge creep. Dat ik moeite moet doen om vrouwen gewoon normaal aan te kijken in de dagelijkse omgang. Dan schaam ik me echt kapot.

Intern, het is bij mij meer het idee dat degene die mij het best kent hierin zo afwijzend is



Meiroosje, dat menopauze gedoe is juist wat me zo benauwt. Dan ruik je anders etc en ik ben bang dat ik het beste van mijn leven aan het vergooien ben.

Verder alles wat je schrijft zo herkenbaar. In vorige relaties weleens bijv nav iets medisch geen sex even mogelijk.

Nou, dan deed ik mijn best echt wel met handwerk etc, zo wilde ik mijn toenmalige partners echt niet laten rondlopen. Daarom ben ik soms ook zo boos. Ik kan me er vanuit mezelf niks bij voorstellen.

Ik heb al meermalen voorgesteld dat hij heus wel met collega x (iemand die hem leuk vind) mag sexen. Omdat ik het voor hem ook jammer vind en wellicht komt hij tot een doorbraak, in welke richting dan ook.

Andersom moet ik het maar uitzoeken. Niet dat ik eraan moet denken om een affaire te hebben maar het idee dat het je gegund is.... Of dat hij meedenkt.

Aan de andere kant heb ik daarvoor relaties gehad waarbij de partners alleen maar bezig waren met sex.

Dat is ook nogal vermoeiend. Maar heb dus genoeg herinneringen haha.



Lekker, even klagen!

Beukenootje, ik vind het heel bijzonder en knap hoe je er in staat. Toch denk ik: doe je jezelf niet tekort? Normaal ben ik tegen vreemdgaan, maar in dit soort gevallen krijg ik bijna het idee dat je geen kant op zou kunnen. Maar goed, alsnog knap dat je het zo volhoudt en dat je zoveel voor je gezin over hebt! Ik denk dat je een fantastische moeder en echtgenote bent.



Vrouwtje2015, ik herken je verhaal wel, al word ik ook bijna niet nat. Ik loop hiervoor bij een seksuoloog en kreeg van haar de opdracht om elke dag verplicht 10 min te fantaseren, inmiddels zit het daardoor veel meer in mijn systeem. Daarnaast moest ik ook een aantal keer per week porno kijken of erotische verhalen lezen (maar net wat bij je past). Wellicht is dat ook iets voor jou en helpt het je?



Sponogap, ik kan me voorstellen dat het heel moeilijk is als andere mensen zo naar je kijken, zoals je wil dat je partner naar je kijkt. Dat lijkt me erg frustrerend, maar ook verdrietig. Aan de andere kant ook juist weer ego-strelend, moeilijke situatie. Knap hoe je ermee om gaat.

Ik vroeg me af of jullie het oke vinden als ik hier mee kom posten? Ik voel me een beetje een indringer, omdat het al zolang loopt en jullie hier zo open en eerlijk naar elkaar zijn. Maar ik merk dat ik graag mijn verhaal kwijt wil en er iets mee moet.

Ik zit dan wel aan de andere kant van het verhaal, maar toch. Topics over niet opgewonden kunnen raken, lopen altijd dood na 1 of 2 pagina's...

Mochten jullie het liever niet hebben, snap ik dat hoor

Je bent welkom hoor Rosaaa

sponogab: hebben wij soms hetzelfde leven ? mijn vorige relatie was seks het enige dat klopte. Dat is het dus ook niet voor mij. Dat maakt zo'n dilemma nog groter. Want je weet dat seks ook niet zaligmakend is. en ook ik ben overigens van de : zelf geen zin? dan gewoon helpen ... in mijn vorige relatie. Lastig.



Rosaa: wat mij betreft wel hoor. ik geloof niet dat het topic specifiek van iemand hoeft te zijn en je toestemming moet hebben. ik ben geen supertrouwe schrijver, sowieso niet op het forum, maar wel fervent meelezer.



intern: mijn man heeft een onregelmatige baan, waarbij hij ineens voor mijn neus kan staan. dat maakt masturbatie moeilijk. En als het dan een keer voorkomt dat er wat tijd is, lukt het bij mij weer niet niet want: 'nu moet je'. En dan blokkeer ik dus. mijn seksualiteit is daarom slapende op enkele momenten op de helft van mijn cyclus na. ik heb geleerd het gevoel te negeren. dat is onwenselijk en ook dat wordt gesproken bij de peut.

Natuurlijk mag dat Rosaaa! Graag zelfs wat mij betreft, wel fijn om te lezen hoe het is 'om aan de andere kant te staan'.

Meiroosje dat doe ik ook, gewoon dat gevoel negeren. Masturberen helpt soms wel om even stoom af te blazen, maar bevredigt mijn behoefte niet om intiem te zijn met mijn vriend.

Rosaaa, ik brak ook zomaar in hier hoor. Leuk je te lezen!



Stoomafblazen: Thank god for porno. Vooral filmpjes met erom smekende mannen om de een of andere reden, begrijp het ook niet

quote:sponogap schreef op 10 juni 2015 @ 22:24:



Stoomafblazen: Thank god for porno. Vooral filmpjes met erom smekende mannen om de een of andere reden, begrijp het ook niet Nu je het zegt...

@mopsie41 ach, of het knap is dat ik trouw blijf weet ik niet hoor. Ik vind het ook heel knap als je voor jezelf kunt kiezen en het roer omgooit! Zolang ik, zoals jij zegt, het behang nog niet met regelmaat van de muur afvreet hou ik het vol. Tot nu toe is mijn liefde voor hem nog altijd sterker dan mijn seksuele behoeftes. Wil niet zeggen dat ik dit altijd blijf volhouden hoor.

Helemaal eens met Mopsie, maar wij kennen elkaar al een tijd vanuit dit en het vorige topic.



Wat je hier ook veel ziet , bij hen die besluiten te blijven , eerst het uiten van frustratie , het gemis van genegenheid intimiteit en natuurlijk de normaal gesproken stomende seks wat men mist , hoewel men al al blij is als er naar hen gekeken wordt zo ver is het al.

Vervolgens wordt er teruggekrabbeld en komt het , ja maar ik hou van hem/haar , ja maar ik ga geen relatie voor seks opbreken , en ja maar er komt vast een tijd ( meno pauze ) dat seks niet echt meer belangrijk is voor me. Oftewel het enigszins bagatelliseren van het probleem.

Het goed praten van iets wat je gewoon mist , je er maar bij neerleggen oftewel je eigen gevoelens negeren ten bate van je partner , wat is zijn/haar aandeel precies ? Oh ja jou afwijzen.





Wat Mopsie zegt , dit wordt niet anders nu niet nooit niet.

Degene die seks moet missen en niet alleen seks want vaak verdwijnt ( ik durf je geeneens meer een kus te geven uit angst ( pffff ) dat je meer van me wil ) knuffelen en zoenen ook , delft altijd het onderspit , want ja seks kun je niet dwingen , GEEN SEKS dus wel???



Wil je echt gaan wachten tot je zelf misschien geen of minder seksuele gevoelens hebt?



Zeg eens eerlijk , als jullie aan het begin van deze relatie hadden geweten dat seks zou gaan ontbreken en zelfs zo een gemis zou gaan worden dat je op een topic lotgenoten zou zoeken zou je dan ook in die relatie zijn gestapt?

Zou je ooit met al je seksuele gevoelens bewust voor een seksloze relatie gekozen hebben?

En de daarbij komende gevoelens van afwijzing frustratie gemis?



Ik zou als ik dit geweten had nooit aan mijn ex zijn begonnen , maar ja ik dacht dat komt wel goed , ik hield hoop , ik slikte mijn gemis en frustratie , ik deed alles hij deed niks , behalve seks weigeren en een smoezenlijst van jewelste opsommen , ( moe , druk , pijntje hier pijntje daar , je legt te veel druk nu kan het helemaal niet , je bent teveel met seks bezig , er is meer dan seks hoor , kun jij ook aan anderen dingen denken. )



Het wordt niet beter ( behalve in hoge hoge uitzondering echt hoge uitzondering )

Ik snap eigenlijk best wel dat je op een gegeven moment vreemdgaat als je partner je consequent van iets onthoudt wat een soort basisbehoefte is. Het blijft toch gewoon een fysiologische drang en één die moeilijk te onderdrukken is. Een partner die daar geen begrip voor heeft zou eigenlijk openlijk moeten toestaan om dat gebrek ergens anders aan te vullen. Bij weigering gaat het niet meer om liefde maar puur om bezit en dat is een heel andere invalshoek.



Ik moet zeggen dat mijn man het niet leuk vond toen ik een open relatie voorstelde maar het wel moest begrijpen, tis nooit gebeurd want hij maakte een prima doorstart. Ik weet wel dat als ik het wel had gedaan dat dan ook het eind van onze relatie in zicht was aangezien ik die 2 niet van elkaar kan loskoppelen en dat weten de partners die seksuele gevoelens ontberen ook en vandaar dat sommige dit weigeren. Dat zijn de gene die het prima voor elkaar hebben, je hebt je partner volledig in de tang en die houdt je daar ook schaamteloos in vast.



Voor mij zou het wel anders zijn als de partner om fysieke redenen het niet zou kunnen, het is dan geen kwestie van niet willen maar niet kunnen en ik hou genoeg van mijn partner om hem nooit te kwetsen door hem op dat punt zijn tekortkoming te benadrukken.



Partners echter die weigeren naar een arts en psycholoog te gaan mag je bedriegen, dat klinkt zo bot en hard maar die vinden jouw gevoelens gewoon niet belangrijk dus waarom dan wel rekening houden met die van hun op dit gebied.

Waterplant met dat laatste ben ik het niet eens. Vreemdgaan is begrijpelijk, maar nooit goed te praten. Partners die geen moeite doen voor de relatie zijn natuurlijk lullo's (m/v) eerste klas, maar da's geen reden om je te verlagen dmv vreemdgaan. Wees dan degene die ballen heeft en verbreek de relatie gewoon.



Ik zou mijn partner in elk geval nóóit bedriegen. Dat vind ik tegenover hem niet kunnen, maar ook vooral niet tegenover mezelf. Mijn eigenwaarde is gelukkig nog altijd sterker dan mijn behoefte aan seks.

quote:Zeg eens eerlijk , als jullie aan het begin van deze relatie hadden geweten dat seks zou gaan ontbreken en zelfs zo een gemis zou gaan worden dat je op een topic lotgenoten zou zoeken zou je dan ook in die relatie zijn gestapt?

eerlijk? Ja.



En ik denk in alle eerlijkheid dat dat juist het verschil maakt. Ik wist vrij goed waar ik aan begon.

Wat naar Mopsie, hoe jouw ex er mee omging. Mijn ex ging ook vreemd, toen wij geen seks hadden, in mijn geval was dat omdat het door ziekte niet ging. Ik merk dat ik daar nu zelf nog steeds vertrouwensissues door heb. Maar ik begrijp in jouw geval heel goed dat je daar voor hebt gekozen.

Wauw Mopsie, dus ik ken geen warmte en ben een vrieskist en er is fundamenteel iets mis met mij? Misschien moet ik toch maar wegblijven uit dit topic



(Of vond je dat alleen van je ex en niet van mensen die dit probleem hebben in het algemeen? Want ik hoop dat je begrijpt dat niet iedereen is zoals je ex. Je brengt het in dit bericht namelijk heel algemeen.)



Ik begrijp dat je ex er wel heel anders mee omging, op een hele nare manier en dat je daar veel tekort bent gekomen. Dat vind ik heel rot voor je. Ik hoop alleen wel dat je begrijpt dat niet iedereen zo is en dat we er ook niet zelf voor kiezen. En dat het voor sommigen hier, Vrouwtje2015 en ik bijvoorbeeld, ook heel erg frustrerend en verdrietig is.

Ik herken mij ook niet in de woorden van Mopsie zoals zij haar ex omschrijft, maar dat is niet erg. Ik leg ze naast me neer. Mijn man is geen vrieskist, en doet ook niet alsof



Wat ik mij wel realiseer is dat mijn seksleven inderdaad niet anders wordt dan het nu is, en dat vind ik soms best moeilijk, want hoewel ik denk dat je in je leven best zonder seks kunt, is het natuurlijk heel jammer dat het je opgelegd wordt dat je moet leven zonder seks. Want ooooh, wat zou ik me graag eens helemaal laten gaan in bed (tegen het aanrecht, buiten, enz.) ipv die 3 minuutjes met mijn partner



En nee, ik ben geen heilige, ben één keer in een aangeschoten bui toen ik voor mijn werk in het buitenland was met een andere (volslagen vreemde) man in bed beland. Wat een ongelofelijke openbaring was dat!! Is inmiddels alweer jaren geleden, maar denk er nog degelijks aan (en dat zegt iets)

Wat ik wel herken uit de post van Mops en Lilith is dat andere vormen van genegenheid ook minder worden met exact de reden die geschreven staat:"bang dat je meer wil".

Heb jij dat ook Beukenootje?

Hallo allemaal,



Hier ook weer eens een oudgediende, maar ik lees nog steeds trouw mee en ik vind het ook ongelooflijk hoe sommige mensen hier en met name Waterplant, Meiroosje en Beukenootje het zo lang volhouden.



Velen kennen mijn verhaal en ik zou zeggen, loep me en dan lees je in welke cirkel ik terecht was beland.



Eerlijk gezegd ben ik het wel met Mopsie eens. Ik wil ook echt niemand kwetsen of er op aandringen van "ga weg", maar ik vind het best pathologisch als iemand zo verschrikkelijk spastisch is op het gebied van seks, elke aanraking van je interpreteert alsof je urenlang wilde seks wil, je een rotgevoel bezorgt en nog net niet hysterisch wordt als je erover wil praten nadat je weer een paar weken of maanden droog hebt gestaan om dan ook nog eens het verwijt te krijgen dat je alleen maar aan seks denkt . En ik vind dat dit door artsen en de hulpverlening best wel wordt onderschat. En zeker het gevoel van de zgn. "oversekste"



Bij seksuologen heerst nu ook de tendens dat diegene met het lage libido niet als patiënt behandeld dient te worden, want anders voelt hij/zij zich zo rot en het is ook al zo moeilijk voor hem/haar, want er komt zóóóó veel druk op hem/haar te staan. Het zal best mensen, maar ik heb het met deze houding echt helemaal gehad. Ik weiger gewoon nog ooit in een relatie te zitten met een vent die als een kind loopt te pruilen dat ik seks wil. Voor ieder is het een eigen keuze om te blijven, maar het is toch ook een keuze van de niet-willende partner om te blijven, toch? En ja, wat Mopsie zegt, ik vind zo'n vent abnormaal. Ik heb nog veel gelezen over dit onderwerp op sites va seksuologen. Er stonden zelfs tips hoe je met een aseksuele partner om kunt gaan. Ik gun hier echt iedereen een hartstikke fijn seksleven, maar we doen toch vaak dingen tegen beter weten in, niet. Als iemand van jongs af aan zeer geremd is op het gebied van seks, dan zal dat echt niet veranderen op zijn of haar pakweg 40ste. De uitkomst zal toch zijn dat jij als sekswillende je dient aan te passen. Met al dat verplichte geaai thuis wat je dan als huiswerk opkrijgt word je ook niet blij.



En dan nog iets. Bij vele mannen heersen ook erectieproblemen en ook hierin vind ik dat artsen maar bar weinig aan doen. Mijn ex-vriend had dit ook, maar er wordt steevast een recept Viagra of Cialis uitgeschreven, want het zit toch allemaal tussen de oren. Misschien heb je dan weer een paar nachten lol, maar op den duur werkt zo'n pil ook niet meer. Mijn ex rookte als een ketter en blowde, maar daar werd niets over gezegd, terwijl langdurig stevig roken en ongezond leven tot erectieproblemen kan leiden. Ik werd hier ook woest over. Niet netjes dat weet ik, maar het verneukeratieve - excusez le mot - is dat als je jong bent, je lichaam nog een hoop kan verdragen. Je kunt lekker blowen, je een keer toeterzat drinken en voor jonge mannen geldt dan dat seks (nog) geen problemen oplevert. En wellicht kortzichtig, een rokende, blowende of stevig drinkende man is voor mij absoluut een no go. Ik vind het behoorlijk hypocriet van artsen om maar met die Cialis of wat dan ook te gooien, terwijl zo'n kerel hartstikke ongezond leeft. Ja, ze gaan pas gezond leven als ze problemen krijgen met cholesterol, hoge bloeddruk, dichtgeslibde aderen en zo, maar ja, dan is het te laat, want al die medicijnen hiertegen hebben vaak als bijwerking impotentie en de schade die het lichaam heeft ondervonden is vaak niet meer terug te draaien en als vrouw dien je er maar weer mee te leven. De farmaceutische industrie en veel artsen verdienen bakken met geld hieraan. Ik weet zeker dat dat ook een rol speelt.



Ik ga weer even in de leesstand mensen. Ik moet zo weer weg, maar ik kom zo weer terug. Allemaal de groetjes en heel veel knuffels van Loreley

Erectieproblemen bezorgen geen hartproblemen, maar zijn wel een indicator voor dichtgeslibde aderen. En dichtgeslibde aderen krijg je oa door een ongezonde levensstijl (slecht vet eten en roken bijvoorbeeld).



Google maar, het staat er bol van.



Succes een ieder hier met alle problemen.

quote:rosaaa schreef op 11 juni 2015 @ 09:23:

Wauw Mopsie, dus ik ken geen warmte en ben een vrieskist en er is fundamenteel iets mis met mij? Misschien moet ik toch maar wegblijven uit dit topic



(Of vond je dat alleen van je ex en niet van mensen die dit probleem hebben in het algemeen? Want ik hoop dat je begrijpt dat niet iedereen is zoals je ex. Je brengt het in dit bericht namelijk heel algemeen.)



Ik begrijp dat je ex er wel heel anders mee omging, op een hele nare manier en dat je daar veel tekort bent gekomen. Dat vind ik heel rot voor je. Ik hoop alleen wel dat je begrijpt dat niet iedereen zo is en dat we er ook niet zelf voor kiezen. En dat het voor sommigen hier, Vrouwtje2015 en ik bijvoorbeeld, ook heel erg frustrerend en verdrietig is.



Ik denk niet dat je het persoonlijk moet nemen wat mopsie schrijft. Ieder doet hier zijn verhaal en de frustratie van Mopsie geldt voor haar ex. Jij doet alle moeite om je libido op te krikken maar dat is, zeker bij mannen, niet bij iedereen het geval. Ik denk voornamelijk omdat mannen een hoog libido een verlengstuk is van hun man zijn, hun identiteit. Bij vrouwen is het veel meer geaccepteerd door hormonen, menstruatie, bevalling en er zijn massa's grappen over hoofdpijn of gewoon geen zin. Als een man in gezelschap zegt dat hij geen zin meer heeft in seks of met erectieproblemen kampt dan is dat not done onder mannen. Je bent pas een echte vent als je 24/7 paraat staat voor urenlange seks.



Vrouwen gaan sowieso makkelijker naar de huisarts maar mannen niet en al helemaal niet om te bekennen dat ze hem niet omhoog krijgen. Zelfs als hun relatie er aan onderdoor gaat weigeren ze nog en hebben nog liever dat hun partner een complex er aan over houdt dan erkennen dat zegeen echte man zijn (in hun beleving dan).



Dus blijf gewoon schrijven maar probeer jouw probleem los te zien van de problemen die de anderen hebben. Het is een spui topic, niet meer, niet minder.