Seks
alle pijlers
Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
zondag 17 maart 2013 om 19:15
Hallo allemaal,
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
donderdag 21 maart 2013 om 21:07
quote:sassie67 schreef op 21 maart 2013 @ 09:33:
Bloske vermoeidheid is zo'n lekker vaag begrip waar jij als partner dus helemaal niets mee kunt. Ik zou nog eens goed ook op vitamines laten checken (B12 en D met name) Maar meestal zijn er dan ook andere symptomen dan alleen vermoeidheid.
Doordat het zo vaag blijft kunnen jullie er dus ook helemaal niets mee.Is onderzocht, is prima op orde.
Bloske vermoeidheid is zo'n lekker vaag begrip waar jij als partner dus helemaal niets mee kunt. Ik zou nog eens goed ook op vitamines laten checken (B12 en D met name) Maar meestal zijn er dan ook andere symptomen dan alleen vermoeidheid.
Doordat het zo vaag blijft kunnen jullie er dus ook helemaal niets mee.Is onderzocht, is prima op orde.
donderdag 21 maart 2013 om 21:08
quote:Lilith75 schreef op 21 maart 2013 @ 15:37:
Hier even een verdrietige maar nog steeds vastbesloten Lilith.
Heb ex net gesproken, goed gesprek, heb hem nog eens duidelijk gezegd, dat ik voor mezelf kies en waarom.
Hij begreep het, is inmiddels ook wat verder gekomen bij zijn psych , en beseft dat er voor hem naar zichzelf toe veel werk aan de winkel is.
Dat ik oprecht hoop dat hij rust in zijn hoofd en leven krijgt , maar dat ik daarvan geen deelnemer meer van zal zijn.
Ja als moeder van onze zoon.
Ik voel rust, geen boosheid meer.
Wat fijn dat je nu rust voelt
Hopelijk krijgt hij alles op orde.
Hier even een verdrietige maar nog steeds vastbesloten Lilith.
Heb ex net gesproken, goed gesprek, heb hem nog eens duidelijk gezegd, dat ik voor mezelf kies en waarom.
Hij begreep het, is inmiddels ook wat verder gekomen bij zijn psych , en beseft dat er voor hem naar zichzelf toe veel werk aan de winkel is.
Dat ik oprecht hoop dat hij rust in zijn hoofd en leven krijgt , maar dat ik daarvan geen deelnemer meer van zal zijn.
Ja als moeder van onze zoon.
Ik voel rust, geen boosheid meer.
Wat fijn dat je nu rust voelt
Hopelijk krijgt hij alles op orde.
donderdag 21 maart 2013 om 21:29
vrijdag 22 maart 2013 om 08:32
quote:Lilith75 schreef op 21 maart 2013 @ 20:45:
Wowhoow Mopsie Sassie...ik blijf bij mijn besluit ja ja echt .
Enne eens echt genomen worden ja daar heb ik wel oren naar.
Is het heel erg een soort van vals als ik seks ga hebben met een man waarvan ik weet dat hij mij heel erg ziet zitten, maar ik hem niet, althans geen relatie materiaal ( voorlopig sowieso niet) als in een reboundje?
Vind het zelf naar hem niet fair....
Of pluk ik morgen een lekkere vent uit de kroeg?Als er een lekkere vent is natuurlijk.
Hell ik wil seks ongeremde seks rebound seks......Doe gewoon allebei
Wowhoow Mopsie Sassie...ik blijf bij mijn besluit ja ja echt .
Enne eens echt genomen worden ja daar heb ik wel oren naar.
Is het heel erg een soort van vals als ik seks ga hebben met een man waarvan ik weet dat hij mij heel erg ziet zitten, maar ik hem niet, althans geen relatie materiaal ( voorlopig sowieso niet) als in een reboundje?
Vind het zelf naar hem niet fair....
Of pluk ik morgen een lekkere vent uit de kroeg?Als er een lekkere vent is natuurlijk.
Hell ik wil seks ongeremde seks rebound seks......Doe gewoon allebei
vrijdag 22 maart 2013 om 13:07
Ladies! (en heren ook natuurlijk, als jullie nog meelezen)
Ik laat me niet zo vaak meer zien hier, maar lees nog wel regelmatig mee. Nu er een nieuw topic is, dacht ik me maar weer eens te melden, ook omdat het afgelopen dagen over dat vermaledijde schuldgevoel gaat. Dat schuldgevoel van weggaan 'alleen maar omdat er geen seks is', dat schuldgevoel van 'je partner in de steek laten', dat schuldgevoel dat voelt als 'doorrijden na een aanrijding'...
Ik weet (in elk geval deels) hoe het is, weet wat jullie meemaken. Voor de nieuwe lezers: m hele verhaal is even te lang om nu te typen, maar ook ik had een man met medisch gedoe, geen seks, vervolgens ook weinig intimiteit en lang geworsteld met de situatie. Uiteindelijk afgelopen zomer de knoop doorgehakt en vertrokken. Dat was niet makkelijk, en is het soms nog niet.
Heb overigens een tijdje, met soort van instemming van man, een voosvriendje gehad, vanuit het idee dat dat het issue uit de weg zou ruimen. Klopt. En pas toen kon ik helder naar de rest van mn relatie kijken. Die dus ook niet goed meer was. Er was niet alleen geen seks meer tussen ons, maar ook geen intimiteit, geen echte interesse, we leefden vrij leeg langs elkaar heen. Man hield daar erg aan vast, wilde vooral dat ik wat minder zou werken en ook minder 'leuke dingen met anderen' zou doen, en dan kwam het wel goed. Hij zocht het totaal niet bij zichzelf, zijn houding, zijn manier van omgaan met zn medische situatie en hoe we daar allebei in veranderden. Het kwam door mij en mn carriere. Blijkbaar.
Nu, na acht maanden, kan ik zeggen dat het een goed besluit is geweest om weg te gaan. Niet dat ik er geen verdriet van heb, maar ik ben rustiger, minder opgefokt en onmachtig. Natuurlijk heb ik pijn, bij vlagen, omdat dit niet is wat ik wilde, maar het gevoel dat het goed is zo overheerst.
En ja: ik heb ook weer seks. Met datzelfde voosvriendje, nog steeds. Die na bijna een jaar ook wel eens moe is of minder zin heeft - het is niet meer de stomende seks van elkaar net leren kennen. Ik merk dat ik daar heel onzeker van kan worden, als hij een keertje wat minder enthousiast is, maar dat is ook niet zo gek, denk ik. Ik bouw aan mn zelfvertrouwen. Dat was op het vlak van vrouw-zijn behoorlijk afgebroken, en is natuurlijk ook niet zomaar weer terug.
En nu ik er zo over denk: onzeker zijn is idioot. Ik heb nu vrijwel elke week wel twee of drie keer seks - en lekkere ook! - , terwijl ik niet eens samenwoon. Da's per week meer dan in het hele laatste jaar dat ik getrouwd was... Ik klaag niet.
Een heel verhaal. Zonder een duidelijke clou, geloof ik. Ik hoop dat jullie er wat aan hebben...
Ik laat me niet zo vaak meer zien hier, maar lees nog wel regelmatig mee. Nu er een nieuw topic is, dacht ik me maar weer eens te melden, ook omdat het afgelopen dagen over dat vermaledijde schuldgevoel gaat. Dat schuldgevoel van weggaan 'alleen maar omdat er geen seks is', dat schuldgevoel van 'je partner in de steek laten', dat schuldgevoel dat voelt als 'doorrijden na een aanrijding'...
Ik weet (in elk geval deels) hoe het is, weet wat jullie meemaken. Voor de nieuwe lezers: m hele verhaal is even te lang om nu te typen, maar ook ik had een man met medisch gedoe, geen seks, vervolgens ook weinig intimiteit en lang geworsteld met de situatie. Uiteindelijk afgelopen zomer de knoop doorgehakt en vertrokken. Dat was niet makkelijk, en is het soms nog niet.
Heb overigens een tijdje, met soort van instemming van man, een voosvriendje gehad, vanuit het idee dat dat het issue uit de weg zou ruimen. Klopt. En pas toen kon ik helder naar de rest van mn relatie kijken. Die dus ook niet goed meer was. Er was niet alleen geen seks meer tussen ons, maar ook geen intimiteit, geen echte interesse, we leefden vrij leeg langs elkaar heen. Man hield daar erg aan vast, wilde vooral dat ik wat minder zou werken en ook minder 'leuke dingen met anderen' zou doen, en dan kwam het wel goed. Hij zocht het totaal niet bij zichzelf, zijn houding, zijn manier van omgaan met zn medische situatie en hoe we daar allebei in veranderden. Het kwam door mij en mn carriere. Blijkbaar.
Nu, na acht maanden, kan ik zeggen dat het een goed besluit is geweest om weg te gaan. Niet dat ik er geen verdriet van heb, maar ik ben rustiger, minder opgefokt en onmachtig. Natuurlijk heb ik pijn, bij vlagen, omdat dit niet is wat ik wilde, maar het gevoel dat het goed is zo overheerst.
En ja: ik heb ook weer seks. Met datzelfde voosvriendje, nog steeds. Die na bijna een jaar ook wel eens moe is of minder zin heeft - het is niet meer de stomende seks van elkaar net leren kennen. Ik merk dat ik daar heel onzeker van kan worden, als hij een keertje wat minder enthousiast is, maar dat is ook niet zo gek, denk ik. Ik bouw aan mn zelfvertrouwen. Dat was op het vlak van vrouw-zijn behoorlijk afgebroken, en is natuurlijk ook niet zomaar weer terug.
En nu ik er zo over denk: onzeker zijn is idioot. Ik heb nu vrijwel elke week wel twee of drie keer seks - en lekkere ook! - , terwijl ik niet eens samenwoon. Da's per week meer dan in het hele laatste jaar dat ik getrouwd was... Ik klaag niet.
Een heel verhaal. Zonder een duidelijke clou, geloof ik. Ik hoop dat jullie er wat aan hebben...
vrijdag 22 maart 2013 om 14:15
Bing, wat leuk om van jou weer te horen!
Fijn dat het goed met je gaat!
Zoals je gelezen hebt , heb ik er voor de 2e x een punt achter gezet.
Sta er volledig achter, maar pijn doet het wel, maar dat is logisch.
Ik ga vanavond de weer eens ouderwets de (voorjaars) bloemetjes buiten zetten.
Lekker een avondje op stap.
Fijn weekend iedereen!
Fijn dat het goed met je gaat!
Zoals je gelezen hebt , heb ik er voor de 2e x een punt achter gezet.
Sta er volledig achter, maar pijn doet het wel, maar dat is logisch.
Ik ga vanavond de weer eens ouderwets de (voorjaars) bloemetjes buiten zetten.
Lekker een avondje op stap.
Fijn weekend iedereen!
vrijdag 22 maart 2013 om 15:53
Jeetje..... Ik heb het topic in een adem uitgelezen. Ik geloof niet dat ik hier thuishoor: ik ben "van het andere kamp". Mijn man en ik zijn al jaren bij elkaar, en het enige probleem in onze relatie is ons seksleven. En dat komt door mij. Eerst een onverwerkt verkrachtingsverhaal, daarna een medisch verhaal. En toen dat was opgelost, had ik geen "smoes" meer. Het lijkt wel of ik in een vast patroon zit waar ik maar niet uitkom. En langzamerhand... langzamerhand stevenen we af op de ondergang van onze relatie. Van beide kanten overigens: ik ben al zo lang aan het vechten met mijzelf, al zo lang aan het proberen om ongeremd te zijn en van sex te genieten. En hij, hij wacht al zo lang, wil het niet buiten de deur zoeken ook al heb ik hem vaak de kans geboden. Maar kan ook geen genoegen meer nemen met het feit dat we sex hebben omdat ik het hem gun, in plaats van ongeremde sex omdat ik ook wil (jullie snappen vast het verschil ). En daar word ik dan weer gefrustreerd van.
Nouja, nogmaals: ik hoor hier geloof ik niet thuis. En toch begrijp ik jullie strijd, maar ik begrijp ook de strijd van de andere kant... Sterkte. Een relatie bestaat niet alleen uit sex, maar een verstoorde sexrelatie kan wel het einde betekenen van je relatie....
Nouja, nogmaals: ik hoor hier geloof ik niet thuis. En toch begrijp ik jullie strijd, maar ik begrijp ook de strijd van de andere kant... Sterkte. Een relatie bestaat niet alleen uit sex, maar een verstoorde sexrelatie kan wel het einde betekenen van je relatie....
vrijdag 22 maart 2013 om 16:30
Ashanita,
Je zegt je nare verleden verwerkt te hebben , maar na verloop van tijd is de zin in seks verdwenen.
Hebben jullie verder ook geen intimiteit/passie meer?
Praat je erover met je man , en weet hij dat seks er voor julllie samen ook niet meer in zit?
Hoe neemt hij dat op, net als"wij" vol frustratie/verdriet/machteloosheid neem ik aan.
Is hij bereidt het te accepteren? of is het einde van jullie relatie in zicht?
Je zegt je nare verleden verwerkt te hebben , maar na verloop van tijd is de zin in seks verdwenen.
Hebben jullie verder ook geen intimiteit/passie meer?
Praat je erover met je man , en weet hij dat seks er voor julllie samen ook niet meer in zit?
Hoe neemt hij dat op, net als"wij" vol frustratie/verdriet/machteloosheid neem ik aan.
Is hij bereidt het te accepteren? of is het einde van jullie relatie in zicht?
vrijdag 22 maart 2013 om 16:48
Ha Lilith,
E is zeker wel intimiteit in onze relatie. We knuffelen, we slapen lepeltje-lepeltje, we kijken tv terwijl we tegen elkaar aan hangen. En we hebben ook sex. Het is niet dat ik nooit meer sex wil. I wil niets liever dan een ongeremd sexleven, maar ik weet niet hoe. Klinkt stom, dat snap ik. Tot nu toe nam mijn man genoegen met het sexleven dat we hadden, soms makkelijk en soms met moeite. Maar mijn man krijgt er steeds meer moeite mee. Hij wil niet vrijen als ik niet wil. Hij wil geen eenrichtingsverkeer meer (ik hem wel aanraken en bevredigen, maar hij mij niet). Hij wil aandacht, en liefde, en mijn volledige vertrouwen. En dat lijk ik hem niet te kunnen geven.
Momenteel gaat het niet goed tussen ons. We zijn allebei onzeker over elkaar, willen niet weggooien wat we hebben, houden van elkaar, maar zien langzamerhand ook geen oplossing meer geloof ik. En dat terwijl we al bijna 20 jaar bij elkaar zijn. We willen allebei vechten maar zijn ook allebei moe, snap je wat ik bedoel? En het stomme is: naast de sex hebben we echt een goede relatie.
E is zeker wel intimiteit in onze relatie. We knuffelen, we slapen lepeltje-lepeltje, we kijken tv terwijl we tegen elkaar aan hangen. En we hebben ook sex. Het is niet dat ik nooit meer sex wil. I wil niets liever dan een ongeremd sexleven, maar ik weet niet hoe. Klinkt stom, dat snap ik. Tot nu toe nam mijn man genoegen met het sexleven dat we hadden, soms makkelijk en soms met moeite. Maar mijn man krijgt er steeds meer moeite mee. Hij wil niet vrijen als ik niet wil. Hij wil geen eenrichtingsverkeer meer (ik hem wel aanraken en bevredigen, maar hij mij niet). Hij wil aandacht, en liefde, en mijn volledige vertrouwen. En dat lijk ik hem niet te kunnen geven.
Momenteel gaat het niet goed tussen ons. We zijn allebei onzeker over elkaar, willen niet weggooien wat we hebben, houden van elkaar, maar zien langzamerhand ook geen oplossing meer geloof ik. En dat terwijl we al bijna 20 jaar bij elkaar zijn. We willen allebei vechten maar zijn ook allebei moe, snap je wat ik bedoel? En het stomme is: naast de sex hebben we echt een goede relatie.
vrijdag 22 maart 2013 om 17:20
Het eenrichtings verhaal herken ik enigzins , daar is dus ook niet veel aan, ja even om de druk van de ketel te halen.
Maar met je geliefde wil je de sterren van de hemel vrijen, of gewoon ongeremde stomende seks hebben.
Logisch 20 jaar gooi je zomaar ook niet weg, maar zo door gaan is eigenlijk ook geen optie.
Moeilijk hoor.
Maar met je geliefde wil je de sterren van de hemel vrijen, of gewoon ongeremde stomende seks hebben.
Logisch 20 jaar gooi je zomaar ook niet weg, maar zo door gaan is eigenlijk ook geen optie.
Moeilijk hoor.
vrijdag 22 maart 2013 om 20:19
Schildklier medicijn van vriend opgehoogd, vitamine D boost gehad( die zal nog niks doen) verandering van anti histamine. Vriend lijkt zowaar iets meer energie. Hij wilde gaan kijken voor nieuwe jas vandaag. Gelijk een supergezellige middag van gemaakt, gewinkeld even ergens een bakkie gedaan, veel geknuffel op zijn initiatief, gelachen samen.......
Jeetje straks weer een sexleven....hahaha
Jeetje straks weer een sexleven....hahaha
vrijdag 22 maart 2013 om 20:43
vrijdag 22 maart 2013 om 20:47
quote:Lilith75 schreef op 22 maart 2013 @ 20:43:
Oh Sassie ik hoop het zo voor jullie!
Heb die ene man toch een mailtje getsuurd, gewoon kort luchtig mailtje.
Krijg ik me daar toch een lange blije mail terug, oh hij had nog zo vaak aan me gedacht enz enz....( toch wel leuk
Ik reageer morgen wel.
Straks lekker stappen en plezier maken......
Lets party Go Lilith Go.
Heerlijk gevoel zo'n mail.
En ik zou al blij zijn met af en toe sex maar dan spontaan. Ik zit hier van alles te typen om het uit te leggen wat ik bedoel. Maar dat hoeft hier juist een keertje niet!
Oh Sassie ik hoop het zo voor jullie!
Heb die ene man toch een mailtje getsuurd, gewoon kort luchtig mailtje.
Krijg ik me daar toch een lange blije mail terug, oh hij had nog zo vaak aan me gedacht enz enz....( toch wel leuk
Ik reageer morgen wel.
Straks lekker stappen en plezier maken......
Lets party Go Lilith Go.
Heerlijk gevoel zo'n mail.
En ik zou al blij zijn met af en toe sex maar dan spontaan. Ik zit hier van alles te typen om het uit te leggen wat ik bedoel. Maar dat hoeft hier juist een keertje niet!
