Seks
alle pijlers
meerdere sexpartners
maandag 27 oktober 2008 om 14:05
Aangezien ik toch wel de behoefte heb om hier wat verder op in te gaan open ik er maar een topic over.
In de maatschappij is monogamie gangbaar voor de meeste mensen. Dat betekent eigenlijk al dat als je er meer dan 1 partner op na wilt houden je een probleem hebt. Tenminste als je vaste partner het hier niet mee eens is . Waar komt dat toch vandaan? Dat gevoel van meer dan 1 is niet goed bij de meeste mensen??
Of ben ik gewoon raar dat ik eigenlijk naast mijn partner nog graag meer wil? Kijk 1 minnaar (in mijn geval beste benaming denk ik) heb ik al, maar eigenlijk kom ik nog wel vaker mensen tegen waarvan ik denk....tja daar zou ik ook wel eens wat anders mee willen doen. Echt zo irritant, want dat gaat niet. Tenminste ik krijg dat voor mezelf dan niet goed gepraat zeg maar. Eigenlijk zou ik mijn gevoel eens wat willen uitschakelen want die lijkt de laatste tijd wel errug op hol te slaan. Wat ik er mee moet? Geen idee.
Wat ik me nu afvraag herkennen mensen zich hier in dit (warrige) verhaal?
En wat doen jullie ermee? Volg je je verstand dat misschien zegt kan niet of doe je t gewoon ?
Btw reacties als dat dit schandalig is ed liever niet dat weten we al, daar open ik dit topic dus niet voor.
In de maatschappij is monogamie gangbaar voor de meeste mensen. Dat betekent eigenlijk al dat als je er meer dan 1 partner op na wilt houden je een probleem hebt. Tenminste als je vaste partner het hier niet mee eens is . Waar komt dat toch vandaan? Dat gevoel van meer dan 1 is niet goed bij de meeste mensen??
Of ben ik gewoon raar dat ik eigenlijk naast mijn partner nog graag meer wil? Kijk 1 minnaar (in mijn geval beste benaming denk ik) heb ik al, maar eigenlijk kom ik nog wel vaker mensen tegen waarvan ik denk....tja daar zou ik ook wel eens wat anders mee willen doen. Echt zo irritant, want dat gaat niet. Tenminste ik krijg dat voor mezelf dan niet goed gepraat zeg maar. Eigenlijk zou ik mijn gevoel eens wat willen uitschakelen want die lijkt de laatste tijd wel errug op hol te slaan. Wat ik er mee moet? Geen idee.
Wat ik me nu afvraag herkennen mensen zich hier in dit (warrige) verhaal?
En wat doen jullie ermee? Volg je je verstand dat misschien zegt kan niet of doe je t gewoon ?
Btw reacties als dat dit schandalig is ed liever niet dat weten we al, daar open ik dit topic dus niet voor.
maandag 27 oktober 2008 om 14:17
Ik snap je niet zo goed ben ik bang.
Heb je zelf het gevoel dat het niet goed is? Dan weet je meteen waarom dat in de maatschappij de heersende norm is; de meeste mensen hebben dat gevoel.
Of heb jij zelf het gevoel dat het wel oké is en vraag je je af waarom de heersende norm één partner is? In dat geval wil ik wel met je meedenken
Ik ben zelf extreem trouw aan een partner en kan me niet voorstellen met anderen seks te hebben/lief te hebben. Máár ik weet dat er mensen zijn, die dat wel kunnen, zonder jaloeziegevoelens.
En ik denk dat er meer vormen van relaties zijn dan kerken en dat er voor iedereen wel een geschikte mengvorm bij zit. Dus afkeuren? Neehoor, iedereen moet voor zichzelf weten wat hij of zij wil. Zo ook jij.
Je zegt dat je al een minnaar hebt. Weet je partner hiervan? Zo ja, waarom denk je dan dat hij problemen zou hebben met andere minnaars? Zolang je 's avonds bij je partner thuis komt eten, slapen en liefhebben zou de rest eigenlijk niet uit moeten maken (hoewel ik zelf dus die scheiding niet kan maken hoor).
Heb je zelf het gevoel dat het niet goed is? Dan weet je meteen waarom dat in de maatschappij de heersende norm is; de meeste mensen hebben dat gevoel.
Of heb jij zelf het gevoel dat het wel oké is en vraag je je af waarom de heersende norm één partner is? In dat geval wil ik wel met je meedenken
Ik ben zelf extreem trouw aan een partner en kan me niet voorstellen met anderen seks te hebben/lief te hebben. Máár ik weet dat er mensen zijn, die dat wel kunnen, zonder jaloeziegevoelens.
En ik denk dat er meer vormen van relaties zijn dan kerken en dat er voor iedereen wel een geschikte mengvorm bij zit. Dus afkeuren? Neehoor, iedereen moet voor zichzelf weten wat hij of zij wil. Zo ook jij.
Je zegt dat je al een minnaar hebt. Weet je partner hiervan? Zo ja, waarom denk je dan dat hij problemen zou hebben met andere minnaars? Zolang je 's avonds bij je partner thuis komt eten, slapen en liefhebben zou de rest eigenlijk niet uit moeten maken (hoewel ik zelf dus die scheiding niet kan maken hoor).
maandag 27 oktober 2008 om 14:19
Hoi weetnie,
Klinkt wel herkenbaar je verhaal.
Maar misschien bij je partner ook wel.
Je zou eens iets kunnen proberen met een ander stel.
Ik heb eens een programma op tv gezien van een vrouw met en
minnaar. Dat kwam bij mij wel wat vreemd over omdat de vrouw in kwestie dan met haar vriend naar boven ging terwijl haar man dan wist dat ze niet gingen scrabbelen zeg maar....
Vreemdgaan is inderdaad niet voor iedereen weggelegd en ook niet mijn ding. ik zou toch voor de bespreekbaar maken versie gaan.
Klinkt wel herkenbaar je verhaal.
Maar misschien bij je partner ook wel.
Je zou eens iets kunnen proberen met een ander stel.
Ik heb eens een programma op tv gezien van een vrouw met en
minnaar. Dat kwam bij mij wel wat vreemd over omdat de vrouw in kwestie dan met haar vriend naar boven ging terwijl haar man dan wist dat ze niet gingen scrabbelen zeg maar....
Vreemdgaan is inderdaad niet voor iedereen weggelegd en ook niet mijn ding. ik zou toch voor de bespreekbaar maken versie gaan.
maandag 27 oktober 2008 om 14:22
@ stew ja tuurlijk dat ga ik doen.
@ BM je had net zo'n goed gesprek met jezelf? Of heb je iemand waar je daarover kan praten? Volgens mij denk jij er ook zo over dat je vindt dat het zou moeten kunnen of niet dan?
@Sarinadanae ik heb het gevoel dat het de heersende norm is en met die norm ben ik ook opgevoed maar eigenlijk druist die norm dus tegen mijn gevoel in.
Mijn partner weet dus niet dat ik een minnaar heb , als ik had geweten dat ik die ooit zou krijgen had ik t al voor de minnaar ooit bespreekbaar willen maken of we met anderen sex zouden mogen hebben maar ja nu is dat te laat vind ik.
@ BM je had net zo'n goed gesprek met jezelf? Of heb je iemand waar je daarover kan praten? Volgens mij denk jij er ook zo over dat je vindt dat het zou moeten kunnen of niet dan?
@Sarinadanae ik heb het gevoel dat het de heersende norm is en met die norm ben ik ook opgevoed maar eigenlijk druist die norm dus tegen mijn gevoel in.
Mijn partner weet dus niet dat ik een minnaar heb , als ik had geweten dat ik die ooit zou krijgen had ik t al voor de minnaar ooit bespreekbaar willen maken of we met anderen sex zouden mogen hebben maar ja nu is dat te laat vind ik.
maandag 27 oktober 2008 om 14:23
Hoi Weetnie, grappig dat jij hier nu net over schrijft want ik zit eigenlijk net een beetje op de Viva site wat te lezen over datgene wat mijn vrouw en ikzelf nu meemaken alszijnde een soort bevestiging dat er "meer zijn zoals zij" Wij hebben al 21 jaar een relatie, ben zelf altijd monogaam gebleven maar had voor mijn relatie met haar verschillende vriendinnetjes. Zij heeft voor mij maar eenmaal met een ander het bed gedeeld, zij is inmiddels 41 en bij haar begon het steeds meer te kriebelen dat ze wil weten hoe het met een andere man zou zijn. Inmiddels heeft zij twee mannen leren kennen via msn waarmee ze nu heeft afgesproken, met de één ongeveer een maand geleden en met de andere spreekt zij vanavond af. Voordat zij de eerste heeft ontmoet ging ik met haar mee om wat leuke kleding voor haar uit te zoeken, leuke lingerie e.d. De afspraak die zij had was geweldig voor haar ze heeft genoten (hij ook) en binnenkort spreken ze nogmaals af. Vanavond heeft zij een dat met die andere man, ben ook heel benieuwd hoe dat zal gaan. Tja wat zal ik zeggen op je vraag probeer met je huidge vriend / man over je verlangens te praten en of dit voor hem acceptabel is, volg je hart hierin. Onze relatie is na 21 jaar nog steeds heel passioneel en voor ons is het heel leuk om deze geheimen met elkaar te delen.
heel veel plezier
heel veel plezier
maandag 27 oktober 2008 om 15:01
Heel herkenbaar, wij hebben een 21 jaar een relatie.
Ik heb nooit zo in monogamie gelooft, had in mijn vorige relaties al heel snel het gevoel van onrust, dacht dat dat kwam omdat je nog niet de ware tegen bent gekomen. Toen ik mijn huidige man leerde kennen was de onrust eerst weg, ik had alleen genoeg aan hem.
maar langzaamaan kwam toch de onrust terug, dit ook eerlijk besproken hoe we hier mee om zouden gaan en hoe mijn partner erover dacht. Hij is helemaal monogaan en heeft helemaal geen behoefte aan meerdere relaties maar begreep mijn onrust wel, verder dan praten zijn we nooit gekomen.
5 jaar geleden heeft mijn man een erge burn-out gekregen, is daar nooit helemaal weer van hersteld, is daarna een heel poos depressief geweest, gebruikt hier nog medicijnen voor, kan daar ook niet meer zonder.
Seks stond op een heel laag pitje.
Ik ben toen vreemd gegaan, ik ben er niet trots op, maar het was ook heel dubbel, ik heb er verschrikkelijk van genoten, had het gevoel dat ik weer een beetje leefde. Ik kon mijn gevoelens heel goed scheiden, van mijn man hou ik we hebben veel meegemaakt en konden altijd overal over praten, deze seks was gewoon genieten.
Mijn gevoel over monogamie klopte gewoon, het hoeft dus niet perse.
Ik heb het mijn man verteld, hij was vreselijk verdrietig en kon er maar moeilijk mee dealen, maar wou mij ook niet kwijt en ik hem ook niet, dus geen seks meer buiten ons tweeen.
Het kost mij zo vreselijk veel moeite, dat ik er soms gek van de onrust wordt en ook wel verdrietig.Heel soms denk ik wel eens zal ik bij hem weg gaan, maar als mijn buien van onrust weer voorbij zijn, verklaar ik mezelf weer voor gek, alleen voor de seks bij iemand weg gaan, terwijl je verdere relatie goed is.
Ik heb nooit zo in monogamie gelooft, had in mijn vorige relaties al heel snel het gevoel van onrust, dacht dat dat kwam omdat je nog niet de ware tegen bent gekomen. Toen ik mijn huidige man leerde kennen was de onrust eerst weg, ik had alleen genoeg aan hem.
maar langzaamaan kwam toch de onrust terug, dit ook eerlijk besproken hoe we hier mee om zouden gaan en hoe mijn partner erover dacht. Hij is helemaal monogaan en heeft helemaal geen behoefte aan meerdere relaties maar begreep mijn onrust wel, verder dan praten zijn we nooit gekomen.
5 jaar geleden heeft mijn man een erge burn-out gekregen, is daar nooit helemaal weer van hersteld, is daarna een heel poos depressief geweest, gebruikt hier nog medicijnen voor, kan daar ook niet meer zonder.
Seks stond op een heel laag pitje.
Ik ben toen vreemd gegaan, ik ben er niet trots op, maar het was ook heel dubbel, ik heb er verschrikkelijk van genoten, had het gevoel dat ik weer een beetje leefde. Ik kon mijn gevoelens heel goed scheiden, van mijn man hou ik we hebben veel meegemaakt en konden altijd overal over praten, deze seks was gewoon genieten.
Mijn gevoel over monogamie klopte gewoon, het hoeft dus niet perse.
Ik heb het mijn man verteld, hij was vreselijk verdrietig en kon er maar moeilijk mee dealen, maar wou mij ook niet kwijt en ik hem ook niet, dus geen seks meer buiten ons tweeen.
Het kost mij zo vreselijk veel moeite, dat ik er soms gek van de onrust wordt en ook wel verdrietig.Heel soms denk ik wel eens zal ik bij hem weg gaan, maar als mijn buien van onrust weer voorbij zijn, verklaar ik mezelf weer voor gek, alleen voor de seks bij iemand weg gaan, terwijl je verdere relatie goed is.
maandag 27 oktober 2008 om 15:29
quote:weetnie schreef op 27 oktober 2008 @ 14:36:
@ anaconda mooi dat jij dat kan voor haar.En dan zelfs nog mee lingerie uitzoeken etc.
Krijg jij nu zelf ook de kriebels om met een andere vrouw het bed in te duiken?Nee die behoefte is er bij mij totaal niet, is er eigenlijk nooit geweest tijdens mijn relatie en wordt nu zeker niet aangewakkerd door datgene wat zij doet. Integendeel ik merk dat ik opeens veel meer voor haar doe meer aandacht geef, meer meehelp in het huishouden en als ik haar weer zie de vlinders door mijn buik gaan.
@ anaconda mooi dat jij dat kan voor haar.En dan zelfs nog mee lingerie uitzoeken etc.
Krijg jij nu zelf ook de kriebels om met een andere vrouw het bed in te duiken?Nee die behoefte is er bij mij totaal niet, is er eigenlijk nooit geweest tijdens mijn relatie en wordt nu zeker niet aangewakkerd door datgene wat zij doet. Integendeel ik merk dat ik opeens veel meer voor haar doe meer aandacht geef, meer meehelp in het huishouden en als ik haar weer zie de vlinders door mijn buik gaan.
maandag 27 oktober 2008 om 20:26
quote:weetnie schreef op 27 oktober 2008 @ 14:05:
In de maatschappij is monogamie gangbaar voor de meeste mensen. Dat betekent eigenlijk al dat als je er meer dan 1 partner op na wilt houden je een probleem hebt. Tenminste als je vaste partner het hier niet mee eens is . Waar komt dat toch vandaan??[/i]Volgens mij is hèt probleem dat je eerste partner dan bang wordt je te verliezen. Los dat op en je bent een heel eind.
In de maatschappij is monogamie gangbaar voor de meeste mensen. Dat betekent eigenlijk al dat als je er meer dan 1 partner op na wilt houden je een probleem hebt. Tenminste als je vaste partner het hier niet mee eens is . Waar komt dat toch vandaan??[/i]Volgens mij is hèt probleem dat je eerste partner dan bang wordt je te verliezen. Los dat op en je bent een heel eind.
maandag 27 oktober 2008 om 20:34
maandag 27 oktober 2008 om 20:47
@Enigma, geen idee wat ik daarvan zou vinden maar nu denk ik wel dat ik dat prettig zou vinden maar misschien zou ik wel heel jalours zijn al vind ik dat dat dus echt niet mag hoor, dus zou ik dan dat gevoel bij mijzelf niet toestaan.
@ Zeno tja los dat op dat zou mooi zijn . Even zeggen dat je echt niet bij hem weggaat maar gewoon sex met een ander wilt. Dat zal niet werken denk ik.
@Jan41 goed dat je je gevoelens in toom kan houden. Ik ben het wel met je eens dat je niet weg hoeft te gaan alleen voor de sex. Het stomme is die zit ook wel goed bij ons dus dat is het niet. Ik heb ook geen idee waar de behoefte vandaan komt bij mij.
@ Zeno tja los dat op dat zou mooi zijn . Even zeggen dat je echt niet bij hem weggaat maar gewoon sex met een ander wilt. Dat zal niet werken denk ik.
@Jan41 goed dat je je gevoelens in toom kan houden. Ik ben het wel met je eens dat je niet weg hoeft te gaan alleen voor de sex. Het stomme is die zit ook wel goed bij ons dus dat is het niet. Ik heb ook geen idee waar de behoefte vandaan komt bij mij.
maandag 27 oktober 2008 om 21:47
Zal wel dom klinken.. maar goed... als je relatie zo goed is, ben je helemaal niet op zoek..dan krijg je toch wat je nodig hebt?...ik bedoel mijn sv kwam pas toen ik echt ( al heeeeeel lang) niet kreeg wat ik nodig had.... zal wel weer onnozel overkomen... maar ja, mijn relatie lag toch echt wel op zijn reet toen ik buiten de deur ging kijken.
maandag 27 oktober 2008 om 22:38
@Weetnie, er zijn er toch bij wie dat wèl werkt? Kijk maar eens op het topic "Minnaar".
@Ladylion, dan ben jij duidelijk zowel emotioneel als seksueel een monogaam iemand.
Andere mensen kunnen soms (bv. tijdens een bepaalde levensfase) wèl behoefte hebben aan seks met iemand anders - ook al is hun relatie opperbest en hebben ze op seksueel gebied helemaal niet te klagen over hun partner.
@Ladylion, dan ben jij duidelijk zowel emotioneel als seksueel een monogaam iemand.
Andere mensen kunnen soms (bv. tijdens een bepaalde levensfase) wèl behoefte hebben aan seks met iemand anders - ook al is hun relatie opperbest en hebben ze op seksueel gebied helemaal niet te klagen over hun partner.
maandag 27 oktober 2008 om 23:26
quote:Graaggedaan schreef op 27 oktober 2008 @ 22:43:
Het is heel simpel. Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet. Sommige relaties kunnen ertegen, andere niet.
Als momentopname zou dat kunnen.
Maar mensen evolueren. Hun behoeften blijven niet hun hele leven hetzelfde als op hun trouwdag.
Het is heel simpel. Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet. Sommige relaties kunnen ertegen, andere niet.
Als momentopname zou dat kunnen.
Maar mensen evolueren. Hun behoeften blijven niet hun hele leven hetzelfde als op hun trouwdag.
dinsdag 28 oktober 2008 om 09:04
Mijn vriend en ik hebben al ruim 15 jaar vaste relatie. Wij kennen elkaar van de lagere school en zijn beiden elkaars eerste geliefden. De eerste jaren kwam de gedachte om sex te hebben met anderen niet bij ons op. Maar na een aantal jaren samenwonen begon het bij mij te kriebelen. Ik vond dat ik eigenlijk wat gemist had. Zeker als ik met vriendinnen praatte die wel meerdere vriendjes hadden gehad. Daar kon ik echt jaloers op worden.
Gelukkig kunnen mijn vriend en ik heel goed met elkaar over dit soort gevoelige onderwerpen praten, en het bleek dat hij min of meer hetzelfde gevoel had. We wisten niet goed of een open relatie iets voor ons was. Vooral mijn vriend was heel onzeker of hij niet jaloers zou worden en was bang dat ik misschien verliefd zou worden op een ander. Ik heb hem verzekerd dat hij echt degene is met wie ik samen oud wil worden en uiteindelijk stemde hij ook in. Dit is nu zo'n 3 jaar gaande en het werkt heel goed voor ons.
Het is niet zo dat ik iedere week met een andere vent het bed in duik, maar het gemis aan andere vriendjes is ruimschoots goed gemaakt. Ik vind het heerlijk om weer met een nieuwe man het bed te delen. Iedere man is tenslotte weer anders. Ik ben altijd weer benieuwd hoe het zal zijn als we eindelijk in bed belanden en lekker tegen elkaar aanliggen. Iedere man is tenslotte weer anders en heeft zijn eigen stijl.
Als ik bij een andere man ben geweest (of hij bij een andere vrouw) vertellen we elkaar altijd tot in details hoe het was geweest
Ons sexleven heeft hierdoor een enorme boost gekregen. We doen het nu zelfs vaker met elkaar dan toen we nog geen open relatie hadden.
Gelukkig kunnen mijn vriend en ik heel goed met elkaar over dit soort gevoelige onderwerpen praten, en het bleek dat hij min of meer hetzelfde gevoel had. We wisten niet goed of een open relatie iets voor ons was. Vooral mijn vriend was heel onzeker of hij niet jaloers zou worden en was bang dat ik misschien verliefd zou worden op een ander. Ik heb hem verzekerd dat hij echt degene is met wie ik samen oud wil worden en uiteindelijk stemde hij ook in. Dit is nu zo'n 3 jaar gaande en het werkt heel goed voor ons.
Het is niet zo dat ik iedere week met een andere vent het bed in duik, maar het gemis aan andere vriendjes is ruimschoots goed gemaakt. Ik vind het heerlijk om weer met een nieuwe man het bed te delen. Iedere man is tenslotte weer anders. Ik ben altijd weer benieuwd hoe het zal zijn als we eindelijk in bed belanden en lekker tegen elkaar aanliggen. Iedere man is tenslotte weer anders en heeft zijn eigen stijl.
Als ik bij een andere man ben geweest (of hij bij een andere vrouw) vertellen we elkaar altijd tot in details hoe het was geweest
Ons sexleven heeft hierdoor een enorme boost gekregen. We doen het nu zelfs vaker met elkaar dan toen we nog geen open relatie hadden.
dinsdag 28 oktober 2008 om 14:10
Allen bedankt voor de reacties!
Wat ik me nog afvraag als je t aankaart met je partner hoe kun je dat dan doen zonder dat hij doorkrijgt dat er al een minaar in t spel is? Iemand daar ervaring mee?
@Jessica mooi dat dit bij jullie werkt , hoe heb je t aangekaart na zoveel jaren?
@Zeno helemaal mee eens dat mensen evolueren,daarom is t ook zo belangrijk om te blijven praten met elkaar. Nu is t al moeilijker als je al een minnaar hebt om t nog op een open relatie te gooien vind ik.
@LL mijn relatie ligt niet op zijn kont die is op zich nog wel ok met hier en daar wat ergernissen maar ja volgens mij is dat wel normaal . Zeker de sex is nog steeds op zijn tijd wel spannend en onverwacht enzo.En over de ergernissen praten we nog.
@BM een rustpauze ; komt dan tijdens zo'n rustpauze schuldgevoel naar bovendrijven of toch niet?
Het lijkt mij wel heel prettig als je een goede vriend hebt waar je ermee over kan praten. Kijk hier op het forum kan dat en er zijn wel een paar mensen waar ik ermee over praat, maar iemand die dichtbij mij staat , veel van mij weet dat zou prettig zijn en die dan kan luisteren zonder oordelen en zonder iets te willen. Kijk met een minnaar kun je er ook wel over praten maar die praat toch in zijn eigen straatje.
Enne intriges nee daar houd ik ook absoluut niet van maar ik denk dat je dat al wist.
Wat ik me nog afvraag als je t aankaart met je partner hoe kun je dat dan doen zonder dat hij doorkrijgt dat er al een minaar in t spel is? Iemand daar ervaring mee?
@Jessica mooi dat dit bij jullie werkt , hoe heb je t aangekaart na zoveel jaren?
@Zeno helemaal mee eens dat mensen evolueren,daarom is t ook zo belangrijk om te blijven praten met elkaar. Nu is t al moeilijker als je al een minnaar hebt om t nog op een open relatie te gooien vind ik.
@LL mijn relatie ligt niet op zijn kont die is op zich nog wel ok met hier en daar wat ergernissen maar ja volgens mij is dat wel normaal . Zeker de sex is nog steeds op zijn tijd wel spannend en onverwacht enzo.En over de ergernissen praten we nog.
@BM een rustpauze ; komt dan tijdens zo'n rustpauze schuldgevoel naar bovendrijven of toch niet?
Het lijkt mij wel heel prettig als je een goede vriend hebt waar je ermee over kan praten. Kijk hier op het forum kan dat en er zijn wel een paar mensen waar ik ermee over praat, maar iemand die dichtbij mij staat , veel van mij weet dat zou prettig zijn en die dan kan luisteren zonder oordelen en zonder iets te willen. Kijk met een minnaar kun je er ook wel over praten maar die praat toch in zijn eigen straatje.
Enne intriges nee daar houd ik ook absoluut niet van maar ik denk dat je dat al wist.
dinsdag 28 oktober 2008 om 14:31
Jessica, heerlijk dat het voor jullie zo goed werkt en dat jullie er hetzelfde over leken te denken.
Bij mij is het na 7 jaar nu ook gaan kriebelen.......ik heb jaren geen leuke man voorbij zien komen en nu zie ik overal lekkere mannen en krijg ik de kriebels, 1x heeft dit geleid tot een zoen met een ander. Mijn man heb ik het direct verteld en gelukkig bleek hij er hetzelfde over te denken, ik ben voor hem nl ook zijn eerste. Maar hoe ga je dan verder? Als we samen uitgaan, gedragen we ons niet als een getrouwd stel en flirten er op los, wat ons sexleven zeker ten goede komt. Ik zou best eens met een ander willen zoenen of wat verder gaan, maar de echte daad.....ik ben zo bang dat daar problemen van komen, zoals jaloezie of verliefdheid. Je kunt elkaar nog zo vertrouwen en elkaar het genot van sex met anderen gunnen, maar gevoelens kun je niet dwingen?
Tot nu toe is het dus alleen bij praten gebleven...
Het verhaal van Jessica klinkt zeer bekend en hopelijk heeft ons verhaal dezelfde afloop
Bij mij is het na 7 jaar nu ook gaan kriebelen.......ik heb jaren geen leuke man voorbij zien komen en nu zie ik overal lekkere mannen en krijg ik de kriebels, 1x heeft dit geleid tot een zoen met een ander. Mijn man heb ik het direct verteld en gelukkig bleek hij er hetzelfde over te denken, ik ben voor hem nl ook zijn eerste. Maar hoe ga je dan verder? Als we samen uitgaan, gedragen we ons niet als een getrouwd stel en flirten er op los, wat ons sexleven zeker ten goede komt. Ik zou best eens met een ander willen zoenen of wat verder gaan, maar de echte daad.....ik ben zo bang dat daar problemen van komen, zoals jaloezie of verliefdheid. Je kunt elkaar nog zo vertrouwen en elkaar het genot van sex met anderen gunnen, maar gevoelens kun je niet dwingen?
Tot nu toe is het dus alleen bij praten gebleven...
Het verhaal van Jessica klinkt zeer bekend en hopelijk heeft ons verhaal dezelfde afloop
dinsdag 28 oktober 2008 om 14:40
quote:Zeno2 schreef op 27 oktober 2008 @ 23:26:
[...]
Als momentopname zou dat kunnen.
Maar mensen evolueren. Hun behoeften blijven niet hun hele leven hetzelfde als op hun trouwdag.
Misschien heb je iets niet begrepen. Wie heeft ooit gezegd dat een huwelijk, de rest van je leven delen met een persoon, makkelijk is? Is dit niet precies de reden waarom je elkaar iets belooft als je gaat trouwen, 'for better or for worse', in voorspoed en tegenspoed? Waarom zou je anders de moeite doen om met iemand te trouwen, als die belofte toch eenzijdig en zonder medeweten van de ander verbroken mag worden? Hou er dan gewoon wat losse vrijblijvende relaties op na.
Maar als je trouwt dan zeg je bijvoorbeeld: 'wat er ook gebeurt, wij zijn er voor elkaar en wij gaan samen verder. Voel ik me een beetje rot dan ren ik niet direkt weg, want ik heb besloten met jou verder te gaan. Zie ik een andere man op straat die er ook lekker uitziet dan ga ik geen kinderen met hem maken, want dat heb ik aan jou beloofd'.
Nu mag die trouwbelofte alles bevatten wat je maar wilt. Beloof elkaar voor mijn part dat je elk jaar met minstens tien vreemde mannen naar bed mag, of dat hij elke gewillige dame mag neuken zolang hij 's avonds thuis eet...als jullie daar beiden mee kunnen leven, prima! Of praat met elkaar als de trouwbelofte te beperkend voor je is. Maar dingen stiekum doen in een huwelijk is wat mij betreft gewoon geen optie. Je kunt het niet maken tegenover je partner, die zich misschien wel de naad uit de broek werkt om wat van die trouwbelofte te maken.
Ik blijf me verbazen hier
[...]
Als momentopname zou dat kunnen.
Maar mensen evolueren. Hun behoeften blijven niet hun hele leven hetzelfde als op hun trouwdag.
Misschien heb je iets niet begrepen. Wie heeft ooit gezegd dat een huwelijk, de rest van je leven delen met een persoon, makkelijk is? Is dit niet precies de reden waarom je elkaar iets belooft als je gaat trouwen, 'for better or for worse', in voorspoed en tegenspoed? Waarom zou je anders de moeite doen om met iemand te trouwen, als die belofte toch eenzijdig en zonder medeweten van de ander verbroken mag worden? Hou er dan gewoon wat losse vrijblijvende relaties op na.
Maar als je trouwt dan zeg je bijvoorbeeld: 'wat er ook gebeurt, wij zijn er voor elkaar en wij gaan samen verder. Voel ik me een beetje rot dan ren ik niet direkt weg, want ik heb besloten met jou verder te gaan. Zie ik een andere man op straat die er ook lekker uitziet dan ga ik geen kinderen met hem maken, want dat heb ik aan jou beloofd'.
Nu mag die trouwbelofte alles bevatten wat je maar wilt. Beloof elkaar voor mijn part dat je elk jaar met minstens tien vreemde mannen naar bed mag, of dat hij elke gewillige dame mag neuken zolang hij 's avonds thuis eet...als jullie daar beiden mee kunnen leven, prima! Of praat met elkaar als de trouwbelofte te beperkend voor je is. Maar dingen stiekum doen in een huwelijk is wat mij betreft gewoon geen optie. Je kunt het niet maken tegenover je partner, die zich misschien wel de naad uit de broek werkt om wat van die trouwbelofte te maken.
Ik blijf me verbazen hier
dinsdag 28 oktober 2008 om 14:56
quote:weetnie schreef op 27 oktober 2008 @ 14:05:
Aangezien ik toch wel de behoefte heb om hier wat verder op in te gaan open ik er maar een topic over.
In de maatschappij is monogamie gangbaar voor de meeste mensen. Nee, niet per se. De maatschappij heeft niks te zeggen over wat ik wel of niet met mijn vriendin/vrouw afspreekquote:Dat betekent eigenlijk al dat als je er meer dan 1 partner op na wilt houden je een probleem hebt. Tenminste als je vaste partner het hier niet mee eens is . Waar komt dat toch vandaan? Dat gevoel van meer dan 1 is niet goed bij de meeste mensen??Ik denk niet dat het een norm is, het is gewoon praktisch niet haalbaar voor veel mensen. Bijvoorbeeld, ik wil 's avonds graag thuiskomen in een warm nest waar het eten bij wijze van spreken klaar staat, niet in een bordeel waar mijn vrouw net tot een hoogtepunt wordt gebracht door de buurman. Dus als mijn leven wil delen met iemand, dan stel ik die simpele eis: monogamie (en drie maal per jaar op vakantie, tijd voor mij hobby etc. etc. etc.) Niet dus, omdat de maatschappij dat wil.quote:Of ben ik gewoon raar dat ik eigenlijk naast mijn partner nog graag meer wil? Kijk 1 minnaar (in mijn geval beste benaming denk ik) heb ik al, maar eigenlijk kom ik nog wel vaker mensen tegen waarvan ik denk....tja daar zou ik ook wel eens wat anders mee willen doen. Echt zo irritant, want dat gaat niet. Tenminste ik krijg dat voor mezelf dan niet goed gepraat zeg maar.Nee, ik zou ook wel eens met die geile conductrice het toilet in willen duiken, maar ik heb genoeg redenen om dat niet daadwerkelijk te doen. Mijn gespreide bedje thuis is belangrijker dan dat avontuurtje bijvoorbeeld. Maar als voor jou de zaken anders liggen, ga je gang? Wat let je? Vertel het wel eerst je partner.quote:Eigenlijk zou ik mijn gevoel eens wat willen uitschakelen want die lijkt de laatste tijd wel errug op hol te slaan. Wat ik er mee moet? Geen idee.
Wat ik me nu afvraag herkennen mensen zich hier in dit (warrige) verhaal?
En wat doen jullie ermee? Volg je je verstand dat misschien zegt kan niet of doe je t gewoon ?
Btw reacties als dat dit schandalig is ed liever niet dat weten we al, daar open ik dit topic dus niet voor.Het is niet schandalig, vertel het gewoon aan je partner, misschien vindt hij het heel opwindend!!! Of misschien zegt hij toedelodoki.
Aangezien ik toch wel de behoefte heb om hier wat verder op in te gaan open ik er maar een topic over.
In de maatschappij is monogamie gangbaar voor de meeste mensen. Nee, niet per se. De maatschappij heeft niks te zeggen over wat ik wel of niet met mijn vriendin/vrouw afspreekquote:Dat betekent eigenlijk al dat als je er meer dan 1 partner op na wilt houden je een probleem hebt. Tenminste als je vaste partner het hier niet mee eens is . Waar komt dat toch vandaan? Dat gevoel van meer dan 1 is niet goed bij de meeste mensen??Ik denk niet dat het een norm is, het is gewoon praktisch niet haalbaar voor veel mensen. Bijvoorbeeld, ik wil 's avonds graag thuiskomen in een warm nest waar het eten bij wijze van spreken klaar staat, niet in een bordeel waar mijn vrouw net tot een hoogtepunt wordt gebracht door de buurman. Dus als mijn leven wil delen met iemand, dan stel ik die simpele eis: monogamie (en drie maal per jaar op vakantie, tijd voor mij hobby etc. etc. etc.) Niet dus, omdat de maatschappij dat wil.quote:Of ben ik gewoon raar dat ik eigenlijk naast mijn partner nog graag meer wil? Kijk 1 minnaar (in mijn geval beste benaming denk ik) heb ik al, maar eigenlijk kom ik nog wel vaker mensen tegen waarvan ik denk....tja daar zou ik ook wel eens wat anders mee willen doen. Echt zo irritant, want dat gaat niet. Tenminste ik krijg dat voor mezelf dan niet goed gepraat zeg maar.Nee, ik zou ook wel eens met die geile conductrice het toilet in willen duiken, maar ik heb genoeg redenen om dat niet daadwerkelijk te doen. Mijn gespreide bedje thuis is belangrijker dan dat avontuurtje bijvoorbeeld. Maar als voor jou de zaken anders liggen, ga je gang? Wat let je? Vertel het wel eerst je partner.quote:Eigenlijk zou ik mijn gevoel eens wat willen uitschakelen want die lijkt de laatste tijd wel errug op hol te slaan. Wat ik er mee moet? Geen idee.
Wat ik me nu afvraag herkennen mensen zich hier in dit (warrige) verhaal?
En wat doen jullie ermee? Volg je je verstand dat misschien zegt kan niet of doe je t gewoon ?
Btw reacties als dat dit schandalig is ed liever niet dat weten we al, daar open ik dit topic dus niet voor.Het is niet schandalig, vertel het gewoon aan je partner, misschien vindt hij het heel opwindend!!! Of misschien zegt hij toedelodoki.
dinsdag 28 oktober 2008 om 15:20
Hoi Weetnie,
Ik heb me niet de moeite genomen om alle reacties te lezen maar waar jij mee opent is zoooo herkenbaar. Ook ik doe dingen die maatschappelijk gezien niet door de beugel kunnen, zoals je wellicht wel weet. 2 sv, geen probleem...
Ik heb het ook wel eens vaker met hun over (gehad) dat we soms niet begrijpen waarom monogamie zo'n issue is. Sommige mensen zijn gewoon niet zo denk ik.
En het verhaal dat je dan geen goede relatie hebt met je man, dat geloof ik ook niet. Ik heb een hartstikke goeie relatie en toch blijft die drng naar het onbekende,het spannende, naar andere mannen.
Ik heb het er ook inderdaad wel eens met mijn eigen man over gehad zelfs. Hij weet idd wel hoe ik ben maar weet niet echt wat ik allemaal uitspook om het maar zo te zeggen.
Misschien zit het gewoon in onze natuur?En nee, dit zeg ik echt niet om mijn eigen gedrag goed te praten want dat doe ik niet.
Gewoon steeds dat onrustige gevoel....
Ik herken het zooooo goed.... helaas....
Ik heb me niet de moeite genomen om alle reacties te lezen maar waar jij mee opent is zoooo herkenbaar. Ook ik doe dingen die maatschappelijk gezien niet door de beugel kunnen, zoals je wellicht wel weet. 2 sv, geen probleem...
Ik heb het ook wel eens vaker met hun over (gehad) dat we soms niet begrijpen waarom monogamie zo'n issue is. Sommige mensen zijn gewoon niet zo denk ik.
En het verhaal dat je dan geen goede relatie hebt met je man, dat geloof ik ook niet. Ik heb een hartstikke goeie relatie en toch blijft die drng naar het onbekende,het spannende, naar andere mannen.
Ik heb het er ook inderdaad wel eens met mijn eigen man over gehad zelfs. Hij weet idd wel hoe ik ben maar weet niet echt wat ik allemaal uitspook om het maar zo te zeggen.
Misschien zit het gewoon in onze natuur?En nee, dit zeg ik echt niet om mijn eigen gedrag goed te praten want dat doe ik niet.
Gewoon steeds dat onrustige gevoel....
Ik herken het zooooo goed.... helaas....
