Seks
alle pijlers
meerdere sexpartners
maandag 27 oktober 2008 om 14:05
Aangezien ik toch wel de behoefte heb om hier wat verder op in te gaan open ik er maar een topic over.
In de maatschappij is monogamie gangbaar voor de meeste mensen. Dat betekent eigenlijk al dat als je er meer dan 1 partner op na wilt houden je een probleem hebt. Tenminste als je vaste partner het hier niet mee eens is . Waar komt dat toch vandaan? Dat gevoel van meer dan 1 is niet goed bij de meeste mensen??
Of ben ik gewoon raar dat ik eigenlijk naast mijn partner nog graag meer wil? Kijk 1 minnaar (in mijn geval beste benaming denk ik) heb ik al, maar eigenlijk kom ik nog wel vaker mensen tegen waarvan ik denk....tja daar zou ik ook wel eens wat anders mee willen doen. Echt zo irritant, want dat gaat niet. Tenminste ik krijg dat voor mezelf dan niet goed gepraat zeg maar. Eigenlijk zou ik mijn gevoel eens wat willen uitschakelen want die lijkt de laatste tijd wel errug op hol te slaan. Wat ik er mee moet? Geen idee.
Wat ik me nu afvraag herkennen mensen zich hier in dit (warrige) verhaal?
En wat doen jullie ermee? Volg je je verstand dat misschien zegt kan niet of doe je t gewoon ?
Btw reacties als dat dit schandalig is ed liever niet dat weten we al, daar open ik dit topic dus niet voor.
In de maatschappij is monogamie gangbaar voor de meeste mensen. Dat betekent eigenlijk al dat als je er meer dan 1 partner op na wilt houden je een probleem hebt. Tenminste als je vaste partner het hier niet mee eens is . Waar komt dat toch vandaan? Dat gevoel van meer dan 1 is niet goed bij de meeste mensen??
Of ben ik gewoon raar dat ik eigenlijk naast mijn partner nog graag meer wil? Kijk 1 minnaar (in mijn geval beste benaming denk ik) heb ik al, maar eigenlijk kom ik nog wel vaker mensen tegen waarvan ik denk....tja daar zou ik ook wel eens wat anders mee willen doen. Echt zo irritant, want dat gaat niet. Tenminste ik krijg dat voor mezelf dan niet goed gepraat zeg maar. Eigenlijk zou ik mijn gevoel eens wat willen uitschakelen want die lijkt de laatste tijd wel errug op hol te slaan. Wat ik er mee moet? Geen idee.
Wat ik me nu afvraag herkennen mensen zich hier in dit (warrige) verhaal?
En wat doen jullie ermee? Volg je je verstand dat misschien zegt kan niet of doe je t gewoon ?
Btw reacties als dat dit schandalig is ed liever niet dat weten we al, daar open ik dit topic dus niet voor.
donderdag 30 oktober 2008 om 22:59
Zegge kunnen jullie niet beter gaan chatten ofzo? hihihi.
Enne dmjn wat betreft je vraag, tja met zoveel...hahaha, krijg je niet te horen dus, denk maar na en je weet het wel. (zal wel aan de leeftijd liggen dat ik van alles wil...)
Als ik het bij mijn partner heb open gegooid vertel ik er wel wat meer over.
Enne dmjn wat betreft je vraag, tja met zoveel...hahaha, krijg je niet te horen dus, denk maar na en je weet het wel. (zal wel aan de leeftijd liggen dat ik van alles wil...)
Als ik het bij mijn partner heb open gegooid vertel ik er wel wat meer over.
donderdag 30 oktober 2008 om 23:50
Hoi allemaal,
Heb (vluchtig) door de 5 blz. heen gelezen, ook ik vind dit een interessant onderwerp. Vaak het gevoel gehad dat ik niet deug, en misschien doe ik dat ook wel niet. Onderwerp meerdere malen bespreekbaar proberen te maken bij inmiddels ex-man. De reactie was zo heftig en stellig, alsof ik een moord wilde begaan. Maar goed, ik hoef het er dus niet meer over te hebben. Ik heb het wel gedaan... suste mijn schuldgevoel met de gedachte dat hij er nou eenmaal niet over wilde praten en dat ik het zeker niet deed om hem in te ruilen of wat dan ook, ik hield van hem, had zijn kinderen gebaard, wilde met hem oud worden, hij had echter weinig aandacht voor me en ruilde me in na 15 jaar. Gelukkig zonder ooit achter mijn gerotzooi gekomen te zijn.
Daarna een soort vriendje gehad die als een groen jaloers monster alles controleerde, ik haalde het nog niet in mijn hoofd, zou het niet eens gedurfd hebben! Later kwam ik erachter dat meneer zelf wel alles neukte wat los en vast zat.
Paar jaar alleen geweest, wel erg in de put gezeten en niet genoten van het vrijgezelle bestaan, wat daar ook onder verstaan wordt. Nu sinds heel kort weer iets wat op een relatie lijkt. Hij heeft me gevraagd of ik vreemd zou gaan, ik wist niet anders dan te ontkennen... Waarschijnlijk door eerdere ervaringen/reacties. Zelf zei hij overigens dat hij vind dat het niet hoort maar niet kan beloven dat het nooit zal gebeuren. Kort gezegd hebben we dus eigenlijk wel de afspraak niet te rommelen met anderen. En ik nam me ook voor om te veranderen, om dat nooit meer te doen, ook al is het nooit uitgekomen en heb ik er nooit iemand mee gekwetst.
Maar nu... het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik zie het alweer aankomen. Doe het zelf natuurlijk ook! De spanning, dat is het veel denk ik. Ik kom wat seks betreft niets te kort, wat romantiek betreft wel, ik word niet verleid, ik krijg de vraag of hij me zal/mag neuken (ook leuk soms, haha) Maar goed, beetje spanning opbouwen, beetje teasen, verleiden... Is het nu omdat ik dat mis dat ik weer de mist in dreig te gaan of ben ik gewoon onverbeterlijk?
En ja, dat het niet mag/hoort en bla bla bla, ik weet het, echt.
Dus... bij deze, ik wilde me graag even een soort van voorstellen en zou graag mee willen kletsen over dit waar je bijna met niemand over kunt kletsen (en dat snap ik ook)
Heb (vluchtig) door de 5 blz. heen gelezen, ook ik vind dit een interessant onderwerp. Vaak het gevoel gehad dat ik niet deug, en misschien doe ik dat ook wel niet. Onderwerp meerdere malen bespreekbaar proberen te maken bij inmiddels ex-man. De reactie was zo heftig en stellig, alsof ik een moord wilde begaan. Maar goed, ik hoef het er dus niet meer over te hebben. Ik heb het wel gedaan... suste mijn schuldgevoel met de gedachte dat hij er nou eenmaal niet over wilde praten en dat ik het zeker niet deed om hem in te ruilen of wat dan ook, ik hield van hem, had zijn kinderen gebaard, wilde met hem oud worden, hij had echter weinig aandacht voor me en ruilde me in na 15 jaar. Gelukkig zonder ooit achter mijn gerotzooi gekomen te zijn.
Daarna een soort vriendje gehad die als een groen jaloers monster alles controleerde, ik haalde het nog niet in mijn hoofd, zou het niet eens gedurfd hebben! Later kwam ik erachter dat meneer zelf wel alles neukte wat los en vast zat.
Paar jaar alleen geweest, wel erg in de put gezeten en niet genoten van het vrijgezelle bestaan, wat daar ook onder verstaan wordt. Nu sinds heel kort weer iets wat op een relatie lijkt. Hij heeft me gevraagd of ik vreemd zou gaan, ik wist niet anders dan te ontkennen... Waarschijnlijk door eerdere ervaringen/reacties. Zelf zei hij overigens dat hij vind dat het niet hoort maar niet kan beloven dat het nooit zal gebeuren. Kort gezegd hebben we dus eigenlijk wel de afspraak niet te rommelen met anderen. En ik nam me ook voor om te veranderen, om dat nooit meer te doen, ook al is het nooit uitgekomen en heb ik er nooit iemand mee gekwetst.
Maar nu... het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik zie het alweer aankomen. Doe het zelf natuurlijk ook! De spanning, dat is het veel denk ik. Ik kom wat seks betreft niets te kort, wat romantiek betreft wel, ik word niet verleid, ik krijg de vraag of hij me zal/mag neuken (ook leuk soms, haha) Maar goed, beetje spanning opbouwen, beetje teasen, verleiden... Is het nu omdat ik dat mis dat ik weer de mist in dreig te gaan of ben ik gewoon onverbeterlijk?
En ja, dat het niet mag/hoort en bla bla bla, ik weet het, echt.
Dus... bij deze, ik wilde me graag even een soort van voorstellen en zou graag mee willen kletsen over dit waar je bijna met niemand over kunt kletsen (en dat snap ik ook)
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:13
Toytje, als ik jouw post zo lees het je niet echt een "relatie". Dus waarom je dan vastleggen aan hem? Bovendien gaf hij toch wel een ingang omdat hij het erover had dat het misschien wel kan gebeuren..
Nu alles nog pril is (zo lees ik het althans) kun je het maar beter nu aankaarten dat je niet monogaam wilt/kunt zijn. Het begint alweer te kriebelen zeg je. Als je nu zo doorgaat ga je je nwe vriend kwetsen of je de hele tijd toch inhouden. Niet doen joh! Het leven is te kort om jezelf weg te stoppen! Succes!
Nu alles nog pril is (zo lees ik het althans) kun je het maar beter nu aankaarten dat je niet monogaam wilt/kunt zijn. Het begint alweer te kriebelen zeg je. Als je nu zo doorgaat ga je je nwe vriend kwetsen of je de hele tijd toch inhouden. Niet doen joh! Het leven is te kort om jezelf weg te stoppen! Succes!
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:28
Dank voor je lieve reactie Kleintjefijntje.
Het is op mij wel overgekomen alsof hij de relatie (het is inderdaad nog pril) echt monogaam wil hebben en houden. We kunnen het echt heel leuk hebben maar ik denk niet dat hij de ware voor me is, maar goed, daar gaat dit topic niet over...
Misschien moet ik wel eens anders gaan denken ja, alleen blijven mocht dit inderdaad eindigen of al bij het begin eerlijk vertellen dat ik de spanning niet kan/wil weerstaan.
Eerst maar eens proberen te slapen.
Braaf alleen in mijn bedje, enne... dromen mag zeg ik altijd maar!
Het is op mij wel overgekomen alsof hij de relatie (het is inderdaad nog pril) echt monogaam wil hebben en houden. We kunnen het echt heel leuk hebben maar ik denk niet dat hij de ware voor me is, maar goed, daar gaat dit topic niet over...
Misschien moet ik wel eens anders gaan denken ja, alleen blijven mocht dit inderdaad eindigen of al bij het begin eerlijk vertellen dat ik de spanning niet kan/wil weerstaan.
Eerst maar eens proberen te slapen.
Braaf alleen in mijn bedje, enne... dromen mag zeg ik altijd maar!
vrijdag 31 oktober 2008 om 10:58
@toytje ben eerlijk vanaf het begin (zeg ik jaja die dat nu niet is, maar juist daarom)! Kijk jij weet nu al dat je met anderen wat wilt doen maar hebt het nog niet gedaan, en staat aan het begin van de relatie dus het beste moment om daar iets over te praten is nu! Gooi eens een balletje op dat je toch wel voor een open relatie bent ofzoiets .Zoals iemand hier al zei het kan zijn dat hij in het begin zegt dat het niks voor hem is maar wie weet dat hij als hij merkt dat jij daar echt voor open staat toch anders over gaat denken.
En wat betreft mijn dapperheid, daar ben ik het niet helemaal mee eens want dan zou ik ook toegeven dat ik een minnaar heb , nu ga ik ervoor om onze relatie opener te krijgen.Maar vind het nog wel erg moeilijk om dit aan te pakken.
En wat betreft mijn dapperheid, daar ben ik het niet helemaal mee eens want dan zou ik ook toegeven dat ik een minnaar heb , nu ga ik ervoor om onze relatie opener te krijgen.Maar vind het nog wel erg moeilijk om dit aan te pakken.
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:04
quote:toytje schreef op 30 oktober 2008 @ 23:50:
Ik kom wat seks betreft niets te kort, wat romantiek betreft wel, ik word niet verleid, ik krijg de vraag of hij me zal/mag neuken (ook leuk soms, haha) Maar goed, beetje spanning opbouwen, beetje teasen, verleiden... Is het nu omdat ik dat mis dat ik weer de mist in dreig te gaan of ben ik gewoon onverbeterlijk?Je zegt het zelf al, je komt nu al iets tekort: romantiek, spanning opbouwen, beetje plagen en elkaar verleiden. Als je geen relatie wilt waarin je weer 'de mist ingaat' kun je beter een andere partner zoeken. Als je alles wat je nodig hebt thuis vindt, waarom zou je dan nog buiten de deur gaan zoeken?
Ik kom wat seks betreft niets te kort, wat romantiek betreft wel, ik word niet verleid, ik krijg de vraag of hij me zal/mag neuken (ook leuk soms, haha) Maar goed, beetje spanning opbouwen, beetje teasen, verleiden... Is het nu omdat ik dat mis dat ik weer de mist in dreig te gaan of ben ik gewoon onverbeterlijk?Je zegt het zelf al, je komt nu al iets tekort: romantiek, spanning opbouwen, beetje plagen en elkaar verleiden. Als je geen relatie wilt waarin je weer 'de mist ingaat' kun je beter een andere partner zoeken. Als je alles wat je nodig hebt thuis vindt, waarom zou je dan nog buiten de deur gaan zoeken?
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
vrijdag 31 oktober 2008 om 14:23
Ik heb het jaren gehad dat ik er een ik er een sex vriendin(en) erbij had. Maar uiteindelijk gaat het toch verkeerd of word je leven een heel grote leugen. Heb nu een vriendin die vanaf het begin over alles hel open is geweest. Ook over dit en we hebben allebij nog geen behoefte om wat met een ander wat tedoen hebben wel een aantal keer een extra vr of m in bed gehad maar we hebben nog een perfect sex leven.
Wat ik er mee wil zeggen heb het er in ieder geval over. En misschien vind hij het helemaal geen probleem.
SUC6
Wat ik er mee wil zeggen heb het er in ieder geval over. En misschien vind hij het helemaal geen probleem.
SUC6
zaterdag 1 november 2008 om 01:05
@weetnie, ik snap het maar ook dat is heel erg moeilijk. Alleen al het feit dat je je relatie opener wilt proberen te krijgen vind ik toch dapper! Ik moet er echt over nadenken, durf het niet echt... Wat wel een goeie is is om eens te peilen hoe hij bv over open relaties denkt, maar dat dan wel alleen weer als het 'toevallig' ter sprake komt denk ik. Ik geloof nooit dat ik het er zelf meteen 'vanuit ons' over durf te hebben...
@Roland, tja, hele goeie, daar zit ik dus ook echt over na te denken. Besluiten dat het dus niet de man is die bij me past of dat ook zo vertellen. Zoals iedereen weet, je kunt iemand niet veranderen en dat ga ik ook niet proberen/verwachten.
Off-topic, zijn vrienden en ouders zijn niet blij voor hem, met ons, ze hebben me nog niet eens ontmoet maar ik ben 10 jaar ouder, hij geeft me niet de indruk dat hij het voor me opneemt. (vanavond over gesproken) dus ik vraag me überhaupt af hoeveel energie ik er nog in wil steken...
@prima, het is ook altijd goed iets bespreekbaar te maken en wie weet vindt hij het geen probleem maar het is gewoon moeilijk en ik denk dat hij het wel een probleem zal vinden. Dat samen met de rest van de situatie maakt nu niet echt dat ik het onderwerp aan wil gaan roeren.
Ik heb het idee dat ik aardig van het onderwerp af aan het wijken ben, sorry daarvoor. Feit blijft dat ik de spanning enz. van het verleiden en laten verleiden, ook al zit ik in een relatie, onweerstaanbaar vind blijkbaar. Ik zou daar eens iets aan moeten doen, een weg in moeten vinden bedoel ik dan.
@Roland, tja, hele goeie, daar zit ik dus ook echt over na te denken. Besluiten dat het dus niet de man is die bij me past of dat ook zo vertellen. Zoals iedereen weet, je kunt iemand niet veranderen en dat ga ik ook niet proberen/verwachten.
Off-topic, zijn vrienden en ouders zijn niet blij voor hem, met ons, ze hebben me nog niet eens ontmoet maar ik ben 10 jaar ouder, hij geeft me niet de indruk dat hij het voor me opneemt. (vanavond over gesproken) dus ik vraag me überhaupt af hoeveel energie ik er nog in wil steken...
@prima, het is ook altijd goed iets bespreekbaar te maken en wie weet vindt hij het geen probleem maar het is gewoon moeilijk en ik denk dat hij het wel een probleem zal vinden. Dat samen met de rest van de situatie maakt nu niet echt dat ik het onderwerp aan wil gaan roeren.
Ik heb het idee dat ik aardig van het onderwerp af aan het wijken ben, sorry daarvoor. Feit blijft dat ik de spanning enz. van het verleiden en laten verleiden, ook al zit ik in een relatie, onweerstaanbaar vind blijkbaar. Ik zou daar eens iets aan moeten doen, een weg in moeten vinden bedoel ik dan.
