Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
vrijdag 20 augustus 2010 om 12:10
@Bster: soms vraag ik me af waarom de liefde die je had niet genoeg biedt om gelukkig te kunnen zijn met hem? Ik bedoel, als ik lees dat het zo diep gaat. Ik denk weleens dat het ook erg onderschat wordt, omdat het geluksgevoel ontbreekt (het voelbare deel, zoals bij verliefdheid: levendig voelen, seksuele spanning). Dat men dat voor ogen heeft bij een Grote Liefde.. en blijvend.
Dat zou weleens de reden kunnen zijn dat veel mensen ongelukkig zijn/worden, op zoek naar diegene die daar (blijvend) aan kan voldoen. Jezelf de kans op meer (dan bijv 80%) geven.. en zal ooit iemand daar wel aan kunnen voldoen, maken we onszelf niet gek met dit idee van wat Ware Liefde is? En dat dat is wat we onszelf moeten gunnen?
Is dat geluk? Of altijd het idee dat het beter kan en moet? Zal je niet altijd (op langere duur) iets missen, is het niet een streven, waardoor bestaande liefdes ondergewaardeerd worden? Ik denk dat sommige liefdes echt heel sterk zijn, maar dat (daarbinnen) geluks(momenten) te maken hebben met jezelf en in hoeverre je je leven zelf invult..
Ik hoop dat je gelijk hebt, je voelt het zelf het beste als je zegt: "met deze man ga ik niet gelukkig worden". Maar misschien leggen we massaal de lat heel hoog in wat we verwachten van zo'n liefde?
Dat zou weleens de reden kunnen zijn dat veel mensen ongelukkig zijn/worden, op zoek naar diegene die daar (blijvend) aan kan voldoen. Jezelf de kans op meer (dan bijv 80%) geven.. en zal ooit iemand daar wel aan kunnen voldoen, maken we onszelf niet gek met dit idee van wat Ware Liefde is? En dat dat is wat we onszelf moeten gunnen?
Is dat geluk? Of altijd het idee dat het beter kan en moet? Zal je niet altijd (op langere duur) iets missen, is het niet een streven, waardoor bestaande liefdes ondergewaardeerd worden? Ik denk dat sommige liefdes echt heel sterk zijn, maar dat (daarbinnen) geluks(momenten) te maken hebben met jezelf en in hoeverre je je leven zelf invult..
Ik hoop dat je gelijk hebt, je voelt het zelf het beste als je zegt: "met deze man ga ik niet gelukkig worden". Maar misschien leggen we massaal de lat heel hoog in wat we verwachten van zo'n liefde?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 20 augustus 2010 om 14:03
Suzy, zoiets schreef je al eerder herinner ik me, en van tijd tot tijd voelt dat alsof me een spiegel voorgehouden wordt. Liefde, die met een hoofdletter, overwint die alles? En wat is alles dan? Hoe ver kan dat gaan?
Vannacht had ik Date op msn, het gesprek werd steeds emotioneler. Het ging over vluchten, hij noemde het vluchten, omdat ik leuke dingen aan het doen ben en zoveel mogelijk probeer te genieten van wat elke dag brengt. Ik kon niet anders dan toegeven dat hij gelijk had, natuurlijk ben ik aan het vluchten. Om niet toe te hoeven geven aan het verdriet, om niet in een jankbui uit te barsten waar ik nooit meer uitkom. Uiteindelijk is hij naar me toe gekomen en de hele nacht bij me gebleven.
De hele nacht hebben we in elkaars armen gelegen, gehuild, elkaar aangekeken, geslapen zelfs nog even en ook, de liefde bedreven (ja, in dit geval wel) met een vleugje porneau want dat maken we nou eenmaal in elkaar los.
Liefde met een hoofdletter, anders kan ik het echt niet noemen. En nu...? Geen idee... Nu voel ik me gebroken, heb koppijn, en de CD opstaan die Date voor me gemaakt heeft.
Met heel ons hart hebben we elkaar lief, dat is een feit.
Vannacht had ik Date op msn, het gesprek werd steeds emotioneler. Het ging over vluchten, hij noemde het vluchten, omdat ik leuke dingen aan het doen ben en zoveel mogelijk probeer te genieten van wat elke dag brengt. Ik kon niet anders dan toegeven dat hij gelijk had, natuurlijk ben ik aan het vluchten. Om niet toe te hoeven geven aan het verdriet, om niet in een jankbui uit te barsten waar ik nooit meer uitkom. Uiteindelijk is hij naar me toe gekomen en de hele nacht bij me gebleven.
De hele nacht hebben we in elkaars armen gelegen, gehuild, elkaar aangekeken, geslapen zelfs nog even en ook, de liefde bedreven (ja, in dit geval wel) met een vleugje porneau want dat maken we nou eenmaal in elkaar los.
Liefde met een hoofdletter, anders kan ik het echt niet noemen. En nu...? Geen idee... Nu voel ik me gebroken, heb koppijn, en de CD opstaan die Date voor me gemaakt heeft.
Met heel ons hart hebben we elkaar lief, dat is een feit.
vrijdag 20 augustus 2010 om 14:15
suzy / toy: de belangrijkste realisatie die ik heb gehad (schrijf je dat zo?) afgelopen tijd is dat alleen houden van echt niet genoeg is. Waar ik vroeger dacht dat liefde genoeg is, weet ik nu uit ervaring dat we het alleen daarmee niet redden.
In onze relatie voelde ik me heel alleen, niet gesteund en soms zelfs niet gehoord toen ik verdriet had, niet meer vooruit te branden was; toen ik voor het eerst in mijn leven niet in staat was de kar te trekken die 'onze realtie' heet. Ik weet nu dat ik iemand nodig heb die ook mij kan steunen als ik t nodig heb, ongeacht hoeveel je van elkaar houdt, dat heb ik ook nodig.
Ik vind t lastig om te 'horen' dat t lijkt alsof ik zomaar t bijltje erbij neer heb gegooid. Dat ik wellicht te hoge eisen stel, of op zoek zou zijn naar iets wat niet bestaat. Daar word ik op moeilijke momenten onzeker van, op sterkere momenten kan ik er zelfs wat boos om worden.
Het doet mijn proces, mijn pijn en ons harde werk vh afgelopen jaar iig geen eer aan...
In onze relatie voelde ik me heel alleen, niet gesteund en soms zelfs niet gehoord toen ik verdriet had, niet meer vooruit te branden was; toen ik voor het eerst in mijn leven niet in staat was de kar te trekken die 'onze realtie' heet. Ik weet nu dat ik iemand nodig heb die ook mij kan steunen als ik t nodig heb, ongeacht hoeveel je van elkaar houdt, dat heb ik ook nodig.
Ik vind t lastig om te 'horen' dat t lijkt alsof ik zomaar t bijltje erbij neer heb gegooid. Dat ik wellicht te hoge eisen stel, of op zoek zou zijn naar iets wat niet bestaat. Daar word ik op moeilijke momenten onzeker van, op sterkere momenten kan ik er zelfs wat boos om worden.
Het doet mijn proces, mijn pijn en ons harde werk vh afgelopen jaar iig geen eer aan...
vrijdag 20 augustus 2010 om 14:39
Lieve Bkstr, ik begrijp absoluut wat je bedoeld, voelde het zelfs ook wel eens zo! En nee, het is niet zo, je hebt niet zomaar het bijltje erbij neer gegooid, wij weten dat allemaal maar het allerbelangrijkste is dat JIJ dat weet!
HVJ, ja, ik denk dat ook, wat kan het anders zijn? En god wat hoop ik dat!
HVJ, ja, ik denk dat ook, wat kan het anders zijn? En god wat hoop ik dat!
vrijdag 20 augustus 2010 om 18:58
Toy, is lief... Ik hoor de verhalen wel vaker van mensen hoor: oh maar mijn man heeft dat ook, kan ook niet over zijn gevoel praten bijvoorbeeld. Dan voelt het soms alsof ik op elke slak zout leg en op slechte momenten ga ik dan aan mezelf twijfelen. Dan moet ik weer moeite doen om terug te gaan naar die tijd waarin ik me zo alleen voelde, waarin ex en ik (blijf ex een kutwoord vinden) alles hebben geprobeerd om er samen uit te komen, maar waarin we elkaar niet meer vonden. En dan doet het nog eens extra pijn.
Ik hoop voor jou dat het met Date gaat lopen, op wat voor manier dan ook, als het maar een manier is waar jullie je allebei in kunnen vinden.
Ik hoop voor jou dat het met Date gaat lopen, op wat voor manier dan ook, als het maar een manier is waar jullie je allebei in kunnen vinden.
vrijdag 20 augustus 2010 om 19:17
"Maar misschien leggen we massaal de lat heel hoog in wat we verwachten van zo'n liefde" vind ik persoonlijk een veel te algemene opmerking.
Houden van is in mijn ogen niet genoeg. Je moet elkaar uit kunnen dagen, op een bepaalde manier gelijkwaardig zijn, elkaar vrij kunnen laten zonder het vertrouwen in elkaar te verliezen, om er maar een paar te noemen.
Je kunt van iemand houden en toch het gevoel hebben dat je met hem of haar met de beste wil van de wereld geen 80 wilt worden.
Bkstr, uit wat jij hier op het forum hebt geschreven kan zelfs ik opmaken dat jij niet over een nacht ijs bent gegaan.
(En wat een slappe opmerking zeg 'oh maar mijn man heeft dat ook'. Zegt alles over degene die 'm maakt!)
Houden van is in mijn ogen niet genoeg. Je moet elkaar uit kunnen dagen, op een bepaalde manier gelijkwaardig zijn, elkaar vrij kunnen laten zonder het vertrouwen in elkaar te verliezen, om er maar een paar te noemen.
Je kunt van iemand houden en toch het gevoel hebben dat je met hem of haar met de beste wil van de wereld geen 80 wilt worden.
Bkstr, uit wat jij hier op het forum hebt geschreven kan zelfs ik opmaken dat jij niet over een nacht ijs bent gegaan.
(En wat een slappe opmerking zeg 'oh maar mijn man heeft dat ook'. Zegt alles over degene die 'm maakt!)
vrijdag 20 augustus 2010 om 21:13
bedankt voor het hart onder de riem Haddock; heb het weer even nodig blijkbaar. Ik voel me soms echt een zeikerd, als ik andere mensen hoor praten of reageren. Ik weet dat ik me daar niets van aan zou moeten trekken, en in goede dagen lukt me dat beter dan nu. Ik ben relatief goed in balans, maar merk dat het maar een heel fragiel basisje is. Deze week begrafenis, vorige week bruiloft, en dan merk ik dat de emoties gigantisch aan de oppervlakte zitten; alsof er maar een dun laagje overheen zit wat het 'behapbaar' houdt. Dus ook wanneer ik zulke dingen hoor of lees. Thnx dus, again.
vrijdag 20 augustus 2010 om 22:21
@bkstr .. ik ken niet je hele verhaal maar maak uit je schrijven hier op dat je 't zeker niet gemakkelijk hebt (gehad). En onthoud aub één ding: je bent nooit een zeikerd!
In de rubriek 'man in bed' (weet niet precies hoe het heet) in de Viva las ik gister één uitspraak die de hele tijd al door mn hoofd spookt: 'als je vrouw/vriendin vreemd gaat, ben je haar al kwijt, voor mannen betekent dit minder (of niets?)'. Ik vraag me af of dat nou uiteindelijk zo is (natuurlijk ook voor mijn eigen situatie..) Wat denken jullie?
In de rubriek 'man in bed' (weet niet precies hoe het heet) in de Viva las ik gister één uitspraak die de hele tijd al door mn hoofd spookt: 'als je vrouw/vriendin vreemd gaat, ben je haar al kwijt, voor mannen betekent dit minder (of niets?)'. Ik vraag me af of dat nou uiteindelijk zo is (natuurlijk ook voor mijn eigen situatie..) Wat denken jullie?
vrijdag 20 augustus 2010 om 22:32
vrijdag 20 augustus 2010 om 22:54
vrijdag 20 augustus 2010 om 23:12
vrijdag 20 augustus 2010 om 23:31
Ik had al een punt achter minnaar gezet en was het gesprek met mijn man aangegaan over een meer open relatie. Hier had ik het al vaker over gehad maar niet heel serieus, altijd een beetje lacherig. Toen ik er wel serieuzer over werd is mijn man gaan "zoeken" en kwam het uit.
Hij heeft het er natuurlijk heel moeilijk mee gehad maar, dit klinkt heel vreemd, het is zo'n keerpunt geweest in onze relatie in positieve zin.
Hij heeft het er natuurlijk heel moeilijk mee gehad maar, dit klinkt heel vreemd, het is zo'n keerpunt geweest in onze relatie in positieve zin.
vrijdag 20 augustus 2010 om 23:42
dat is alleen maar mooi, dat het uiteindelijk er alleen maar beter op geworden is. Bij ons is dat ook zo geweest, toendertijd. Jammer genoeg is het uiteindelijk toch nog mis gegaan, maar kan echt zeggen dat dat vreemdgaan van toen er niets mee te maken heeft gehad. DAt is een gepasseerd station.
WAt ik er wel van over heb gehouden, positief gezien, is dat ik weet dat ook al gaat iemand vreemd, dat dat niet wil zeggen dat men niet meer van elkaar houdt.
Wijze les
WAt ik er wel van over heb gehouden, positief gezien, is dat ik weet dat ook al gaat iemand vreemd, dat dat niet wil zeggen dat men niet meer van elkaar houdt.
Wijze les
vrijdag 20 augustus 2010 om 23:45
vrijdag 20 augustus 2010 om 23:54
Ik mag, onder bepaalde voorwaarden, met minnaar afspreken. Ik denk wel dat je kunt stellen dat dat uiteindelijk één van de gevolgen is van mijn vreemdgaan.
Het was onze wake-upp call. Hoe raar dat ook klinkt. Ik kan er pagina's over schrijven maar dat zal ik jullie besparen.
Ik ga nu lekker slapen, welterusten.
Koka, zou je een open relatie willen? Heb je dat wel eens besproken?
Het was onze wake-upp call. Hoe raar dat ook klinkt. Ik kan er pagina's over schrijven maar dat zal ik jullie besparen.
Ik ga nu lekker slapen, welterusten.
Koka, zou je een open relatie willen? Heb je dat wel eens besproken?
zaterdag 21 augustus 2010 om 00:00
zaterdag 21 augustus 2010 om 11:18
Goedemorgen
heb eindelijk een hele nacht geslapen en voel me gelijk een stuk beter. Wat minnaar betreft voel ik me wel ongelofelijk kut. Zo.
@Toy, klinkt als een hele fijne avond en nacht. Liefde is dan misschien niet in elke situatie genoeg maar het is wel het allergrootste deel! Ik hoop dat je je goed voelt erbij en tijd maakt een hoop duidelijk.
@Bkstr, ik geloof er echt in dat jouw beslissing de juiste is, maar niet de makkelijkste. Zeker bij emotionele gebeurtenissen zoals bruiloften is het heel begrijpelijk om terug te willen naar een veilige situatie, maar hij kan je geen 100 % geborgenheid geven, dat is de afgelopen jaren wel gebleken.
Gisteren nog met minnaar gehad over vreemdgaan en wat dat zegt over je relatie. Wij hebben juist zo'n openlijke en relaxte verhouding (gehad) omdat we allebei heel erg zeker waren van onze eigen relatie. Het vreemdgaan was om de spanning en de lol maar hadden we niet nodig, zat in ons en zei niks over de relatie.
Daar zijn we nu allebei op terug gekomen. Ik al maanden terug hoor, ik merkte dat mijn relatie niet 100 % was en nu zei zelfs minnaar het: ik heb dit niet zomaar gedaan of in ieder geval niet in deze mate (er zit natuurlijk een groot verschil tussen een keer sex of zoenen met iemand of 10 maanden lang bijna dagelijks contact en elkaar wekelijks zien)
heb eindelijk een hele nacht geslapen en voel me gelijk een stuk beter. Wat minnaar betreft voel ik me wel ongelofelijk kut. Zo.
@Toy, klinkt als een hele fijne avond en nacht. Liefde is dan misschien niet in elke situatie genoeg maar het is wel het allergrootste deel! Ik hoop dat je je goed voelt erbij en tijd maakt een hoop duidelijk.
@Bkstr, ik geloof er echt in dat jouw beslissing de juiste is, maar niet de makkelijkste. Zeker bij emotionele gebeurtenissen zoals bruiloften is het heel begrijpelijk om terug te willen naar een veilige situatie, maar hij kan je geen 100 % geborgenheid geven, dat is de afgelopen jaren wel gebleken.
Gisteren nog met minnaar gehad over vreemdgaan en wat dat zegt over je relatie. Wij hebben juist zo'n openlijke en relaxte verhouding (gehad) omdat we allebei heel erg zeker waren van onze eigen relatie. Het vreemdgaan was om de spanning en de lol maar hadden we niet nodig, zat in ons en zei niks over de relatie.
Daar zijn we nu allebei op terug gekomen. Ik al maanden terug hoor, ik merkte dat mijn relatie niet 100 % was en nu zei zelfs minnaar het: ik heb dit niet zomaar gedaan of in ieder geval niet in deze mate (er zit natuurlijk een groot verschil tussen een keer sex of zoenen met iemand of 10 maanden lang bijna dagelijks contact en elkaar wekelijks zien)
