Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
zondag 22 augustus 2010 om 13:22
haha Mela, dat had ik wel in de gaten, dat je dat bedoelde. Maar goed dat je duidelijk bent Fijn om op de hoogte gehouden te worden hier; ben niet nieuwsgierig, ik wil gewoon graag alles weten
MIjn weekend was een warboel aan emoties Stew; fijne en niet zo'n fijne gebeurtenissen die maken dat ik me steeds realiseer dat ik mezelf maar tot beperkte hoogte in de hand heb. Er hoeft maar íets emotioneels te gebeuren en ik zit te brullen. Maar redelijk rustig aan gedaan dit weekend. Jij een uit de hand gelopen weekend, én erg leuk? Vertel vertel vertel! (niet omdat ik zo nieuwsgierig ben, maar omdat ik het graag wil weten)
MIjn weekend was een warboel aan emoties Stew; fijne en niet zo'n fijne gebeurtenissen die maken dat ik me steeds realiseer dat ik mezelf maar tot beperkte hoogte in de hand heb. Er hoeft maar íets emotioneels te gebeuren en ik zit te brullen. Maar redelijk rustig aan gedaan dit weekend. Jij een uit de hand gelopen weekend, én erg leuk? Vertel vertel vertel! (niet omdat ik zo nieuwsgierig ben, maar omdat ik het graag wil weten)
zondag 22 augustus 2010 om 13:29
@Crea: moeilijke positie, hoor. Weten dat er meer gevoelens zijn, maar het kan/mag gewoon niet zo zijn..
Misschien kan je bepaalde persoonlijke groei ook alleen maar meemaken als je los komt van je "oude vertrouwde leventje" en vanzelfsprekendheid, als je op jezelf bent aangewezen. Maar heel soms vraag ik me af waarom ik dat niet "opgepakt" heb tijdens mijn relatie en pas door de shock die "wake-up calls" zag en er iets mee deed. Dat blijft me bezighouden want dat zal ik nooit weten..
Blijft soms knagen dat ik zoveel liefde heb mogen meemaken, maar dat toch verloren kan gaan (wederzijds) en dat ik daar destijds te weinig aan gedaan heb.
@All: Vandaar soms mijn opmerkingen als ik lees dat eea gepaard gaat met veel pijn (en dus ook veel liefde!).. Ik denk dat je het in het leven zowiezo grotendeels zelf moet maken/invullen, ook met een nr 1 en/of minnaar. Geen van die wegen zal over rozen gaan, maar kost (vroeg of laat) inspanning.
Met en zonder partner periodes dat het moeizaam gaat of juist in de "flow". Jezelf motiveren kan best ook zwaar zijn (helemaal geen support van een partner), en soms juist beter, omdat je wel moet en helemaal niet KAN leunen op iemand anders..
Persoonlijk kan ik zeggen dat het per saldo goed heeft uitgepakt voor mij en ik me overwegend gelukkig voel omdat ik overwegend lekker in mijn vel zit en het fijn vindt om mijn eigen weg te gaan. Dat komt ook omdat ex mij tegenhield in mijn ontwikkeling, ergens ook de ogen opende, maar me tegelijkertijd niet steunde..juist mij demotiveerde door zijn houding/manier waarop, het getwijfel, ik werd er onzekerder van.. omdat ik me niet wou ontwikkelen zoals hem dat voor ogen stond, maar zoals bij mijzelf paste.
Maar ergens blijf ik het gevoel houden dat ik sommige van die "verwijten"/eisen aan mij achteraf gezien wel degelijk heb ingevuld en hij deels de zijne. En dan denk ik: waarom doen we dat wel los van elkaar en destijds niet opgepakt? Zie het ook wel bij anderen die uit elkaar zijn en juist die dingen nu doen/aanpakken die ze binnen de relatie hardnekkig niet nodig vonden.
Dan bedenk ik me weleens dat het zo moet zijn. Dat je veel van iemand kan houden, maar samen niet meer groeit of juist tegenhoudt om te groeien en dat misschien met andere personen en/of partners moet ervaren. Wat dat betreft ben ik het zeker wel met Haddock eens (maar die schrijft het wat korter)
En denk ik ook dat je het meest groeit van pijn(lijk), dat dat kansen zijn op enorme persoonlijke groei.
Soms wil ik anderen dat besparen, terwijl ik weet dat iedereen dat zelf moet ervaren en zijn eigen proces moet doorlopen. Ik wil geen spiegel voorhouden oid.
Misschien kan je bepaalde persoonlijke groei ook alleen maar meemaken als je los komt van je "oude vertrouwde leventje" en vanzelfsprekendheid, als je op jezelf bent aangewezen. Maar heel soms vraag ik me af waarom ik dat niet "opgepakt" heb tijdens mijn relatie en pas door de shock die "wake-up calls" zag en er iets mee deed. Dat blijft me bezighouden want dat zal ik nooit weten..
Blijft soms knagen dat ik zoveel liefde heb mogen meemaken, maar dat toch verloren kan gaan (wederzijds) en dat ik daar destijds te weinig aan gedaan heb.
@All: Vandaar soms mijn opmerkingen als ik lees dat eea gepaard gaat met veel pijn (en dus ook veel liefde!).. Ik denk dat je het in het leven zowiezo grotendeels zelf moet maken/invullen, ook met een nr 1 en/of minnaar. Geen van die wegen zal over rozen gaan, maar kost (vroeg of laat) inspanning.
Met en zonder partner periodes dat het moeizaam gaat of juist in de "flow". Jezelf motiveren kan best ook zwaar zijn (helemaal geen support van een partner), en soms juist beter, omdat je wel moet en helemaal niet KAN leunen op iemand anders..
Persoonlijk kan ik zeggen dat het per saldo goed heeft uitgepakt voor mij en ik me overwegend gelukkig voel omdat ik overwegend lekker in mijn vel zit en het fijn vindt om mijn eigen weg te gaan. Dat komt ook omdat ex mij tegenhield in mijn ontwikkeling, ergens ook de ogen opende, maar me tegelijkertijd niet steunde..juist mij demotiveerde door zijn houding/manier waarop, het getwijfel, ik werd er onzekerder van.. omdat ik me niet wou ontwikkelen zoals hem dat voor ogen stond, maar zoals bij mijzelf paste.
Maar ergens blijf ik het gevoel houden dat ik sommige van die "verwijten"/eisen aan mij achteraf gezien wel degelijk heb ingevuld en hij deels de zijne. En dan denk ik: waarom doen we dat wel los van elkaar en destijds niet opgepakt? Zie het ook wel bij anderen die uit elkaar zijn en juist die dingen nu doen/aanpakken die ze binnen de relatie hardnekkig niet nodig vonden.
Dan bedenk ik me weleens dat het zo moet zijn. Dat je veel van iemand kan houden, maar samen niet meer groeit of juist tegenhoudt om te groeien en dat misschien met andere personen en/of partners moet ervaren. Wat dat betreft ben ik het zeker wel met Haddock eens (maar die schrijft het wat korter)
En denk ik ook dat je het meest groeit van pijn(lijk), dat dat kansen zijn op enorme persoonlijke groei.
Soms wil ik anderen dat besparen, terwijl ik weet dat iedereen dat zelf moet ervaren en zijn eigen proces moet doorlopen. Ik wil geen spiegel voorhouden oid.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 22 augustus 2010 om 13:36
Mela, dat had ik ook goed begrepen, en dat schuldgevoel naar zijn nr1 herken ik ook wel.
Vrijdagavond ben ik uitgeweest, te weinig gegeten en teveel gedronken. De 'swinger' was er ook en hij was duidelijk in the mood,verder nog weer een hele andere leuke man tegengekomen. De minnaar van mijn vriendin was er ook en hij wilde met me praten, dat zag er volgens mijn man een beetje te gezelig uit dus op een gegeven moment ben ik bijna letterlijk de kroeg uitgesleurd. En jawel, zaterdag was daar de bekende kater, terwijl ik die avond weer een afspraak had staan. Gisteravond netjes aan de spa-rood en cola-light gegaan en wéér een ontzettend leuke avond gehad.
Vrijdagavond ben ik uitgeweest, te weinig gegeten en teveel gedronken. De 'swinger' was er ook en hij was duidelijk in the mood,verder nog weer een hele andere leuke man tegengekomen. De minnaar van mijn vriendin was er ook en hij wilde met me praten, dat zag er volgens mijn man een beetje te gezelig uit dus op een gegeven moment ben ik bijna letterlijk de kroeg uitgesleurd. En jawel, zaterdag was daar de bekende kater, terwijl ik die avond weer een afspraak had staan. Gisteravond netjes aan de spa-rood en cola-light gegaan en wéér een ontzettend leuke avond gehad.
zondag 22 augustus 2010 om 13:37
@Bkster: dat zal nog wel een tijdje aanhouden, dat emotionele. en dat is eigenlijk ook goed, zo krijgt eea zijn plek, denk ik. Je kan het beter in het nu voelen dan later eea moeten verwerken. Brullen kan soort van fijn zijn, is ook voelen van je gevoelens. Je staat dan heel dicht bij jezelf.
@Stew: ha, heerlijk te lezen dat er nog mensen zijn die heftig leuks meemaken! Hoop dat je er 100% van geniet!
*zelf veel uithuizig, avondje uit tot straatbbq, babykatje koesteren als een baby, beetje ruimen, lange avonden met vrienden. En ik geniet daar ook erg van!*
Fijne zondag nog iedereen!
@Stew: ha, heerlijk te lezen dat er nog mensen zijn die heftig leuks meemaken! Hoop dat je er 100% van geniet!
*zelf veel uithuizig, avondje uit tot straatbbq, babykatje koesteren als een baby, beetje ruimen, lange avonden met vrienden. En ik geniet daar ook erg van!*
Fijne zondag nog iedereen!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 22 augustus 2010 om 13:50
@Bkster: nou, dat bekruipt me soms wel, hoe hardnekkig je kan vasthouden aan hoe je op dat moment bent, in verzet ook (achteraf) tegen veranderingen en ik vond dat dat "vanzelf" wel weer (goed)kwam.. en dat iemand van me moest houden zoals ik was en ik van hem zoals hij was.. dat onvoorwaardelijke wat je dan kan willen van een relatie.
Maar zelf ben je niet een vaststaand persoon, van "zo ben ik nu eenmaal en als dat niet goed genoeg is..". Die denkwijze/overtuiging van toen ligt helemaal onderuit, en nu weet ik ook dat bepaalde dingen helemaal geen karaktertrekken waren en wel degelijk kunnen (en soms moeten) veranderen.. Ofwel karakter wordt niet alleen door aanleg bepaald, je kan bepaalde "trekken" (aangeleerd of overtuigd dat je zo bent) bijv als heel goede eigenschappen van jezelf zien, maar blijken later ook je zwaktes juist, en die loop je alsmaar te herhalen en versterken in die rol.
Terwijl je juist daarin wat had kunnen afremmen en andere minder ontwikkelde eigenschappen aktiveren (en zo wat evenwichtiger ontwikkelen).
Bijv ambitieus kan goed zijn, maar alles waar TE voor staat is soms niet goed. Of te zorgzaam of te lief enz. De fout die ik maakte is te denken: dat zijn nu eenmaal mijn (goede) eigenschappen en ik heb/ben nu eenmaal niet zo ambitieus/regelend/organiserend, enz. Soms is het alleen minder geaktiveerd en ook minder aangemoedigd, maar dat kan je alleen maar zelf inzien en leren.
Je gaat ook heel anders over jezelf denken en dingen inzien. Dus dat is goed. Ik verbaas me alleen (na 5 jaar) dat ik toen zo vasthoudend en hardnekkig in mijn overtuigingen geloofde en in bepaalde opzichten zo enorm veel ruimer ben gaan denken. Misschien was zo'n ontwikkeling er toch wel gekomen (maar langzamer) in die comfortzone, maar ik denk van niet. Sommige dingen moet je met anderen meemaken, die passen weer in die fase kennelijk.
Dus nee, kan niet zeggen dat dat me spijt. Het zijn wel harde lessen, maar omdat het zoveel heeft opgeleverd, ben ik er achteraf dankbaar om.
Jawel, het doet er wel toe, want daardoor kan ik nu zeggen: "zeg nooit nooit", en zal ik iig niet meer dezelfde fouten maken als toen..als ik weer in een liefdesrelatie zal belanden. En ook voortaan altijd mijn eigen rol en aandeel ergens in zien bijv. Ipv waarom die ander mij niet gelukkig maakt. Altijd eerst kijken hoe ik zelf in mijn vel zit, enzo.
Maar zelf ben je niet een vaststaand persoon, van "zo ben ik nu eenmaal en als dat niet goed genoeg is..". Die denkwijze/overtuiging van toen ligt helemaal onderuit, en nu weet ik ook dat bepaalde dingen helemaal geen karaktertrekken waren en wel degelijk kunnen (en soms moeten) veranderen.. Ofwel karakter wordt niet alleen door aanleg bepaald, je kan bepaalde "trekken" (aangeleerd of overtuigd dat je zo bent) bijv als heel goede eigenschappen van jezelf zien, maar blijken later ook je zwaktes juist, en die loop je alsmaar te herhalen en versterken in die rol.
Terwijl je juist daarin wat had kunnen afremmen en andere minder ontwikkelde eigenschappen aktiveren (en zo wat evenwichtiger ontwikkelen).
Bijv ambitieus kan goed zijn, maar alles waar TE voor staat is soms niet goed. Of te zorgzaam of te lief enz. De fout die ik maakte is te denken: dat zijn nu eenmaal mijn (goede) eigenschappen en ik heb/ben nu eenmaal niet zo ambitieus/regelend/organiserend, enz. Soms is het alleen minder geaktiveerd en ook minder aangemoedigd, maar dat kan je alleen maar zelf inzien en leren.
Je gaat ook heel anders over jezelf denken en dingen inzien. Dus dat is goed. Ik verbaas me alleen (na 5 jaar) dat ik toen zo vasthoudend en hardnekkig in mijn overtuigingen geloofde en in bepaalde opzichten zo enorm veel ruimer ben gaan denken. Misschien was zo'n ontwikkeling er toch wel gekomen (maar langzamer) in die comfortzone, maar ik denk van niet. Sommige dingen moet je met anderen meemaken, die passen weer in die fase kennelijk.
Dus nee, kan niet zeggen dat dat me spijt. Het zijn wel harde lessen, maar omdat het zoveel heeft opgeleverd, ben ik er achteraf dankbaar om.
Jawel, het doet er wel toe, want daardoor kan ik nu zeggen: "zeg nooit nooit", en zal ik iig niet meer dezelfde fouten maken als toen..als ik weer in een liefdesrelatie zal belanden. En ook voortaan altijd mijn eigen rol en aandeel ergens in zien bijv. Ipv waarom die ander mij niet gelukkig maakt. Altijd eerst kijken hoe ik zelf in mijn vel zit, enzo.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 22 augustus 2010 om 13:55
zondag 22 augustus 2010 om 13:59
Ik niet gelukkig...ja, hoe maf dat ook moge klinken, ik heb liever een kinderarm in het gips dan mezelf, moeders en ziek zijn, dat werkt niet!!
Ik dacht dat het klaar was maar dit avontuurtje krijgt waarschijnlijk nog een staartje... met een overnachting in het ziekenhuis voor Roos en doorn.
Er liep wel een leuke dokter btw...met dezelfde naam als mijn sv....
Ik dacht dat het klaar was maar dit avontuurtje krijgt waarschijnlijk nog een staartje... met een overnachting in het ziekenhuis voor Roos en doorn.
Er liep wel een leuke dokter btw...met dezelfde naam als mijn sv....
zondag 22 augustus 2010 om 14:40
quote:stewardess schreef op 22 augustus 2010 @ 14:30:
Rooss, ik voel een spannend verhaal opkomen
Laat je fantasie niet met je op de loop gaan, Stew! Geen doktersromannetjes voor Roos!!
Hoewel....en fijne ragpartij waarbij iemand hard genomen wordt over een ziekenhuis bed met behulp van diverse instrumentarium aldaar aanwezig...
*Roos denkt er nog éven over na!*
Rooss, ik voel een spannend verhaal opkomen
Laat je fantasie niet met je op de loop gaan, Stew! Geen doktersromannetjes voor Roos!!
Hoewel....en fijne ragpartij waarbij iemand hard genomen wordt over een ziekenhuis bed met behulp van diverse instrumentarium aldaar aanwezig...
*Roos denkt er nog éven over na!*
zondag 22 augustus 2010 om 19:46
Nou Roossje, dat is ook wat! Sterkte met de kroost, en ik hoop op een 'mild staartje'!
Suzy: dat bedoel ik dus eigenlijk gewoon: terugkijkend zie je dat het anders kan, omdat je dat door ervaring en levenswijsheid geleerd of gedaan hebt. Maar op dat moment kon dat niet, om wat voor reden dan ook. Toen was je er niet klaar voor, had je er de capaciteiten niet voor, het gevoel niet voor, wat dan ook. En nu heb je, door schade en schande geleerd dat het ook anders kan.
Stew: nice nice
*bkstr's leven voelt soms wat saaitjes en sexloos *
Suzy: dat bedoel ik dus eigenlijk gewoon: terugkijkend zie je dat het anders kan, omdat je dat door ervaring en levenswijsheid geleerd of gedaan hebt. Maar op dat moment kon dat niet, om wat voor reden dan ook. Toen was je er niet klaar voor, had je er de capaciteiten niet voor, het gevoel niet voor, wat dan ook. En nu heb je, door schade en schande geleerd dat het ook anders kan.
Stew: nice nice
*bkstr's leven voelt soms wat saaitjes en sexloos *
zondag 22 augustus 2010 om 21:26
zondag 22 augustus 2010 om 21:30
Ik hoop ook op een mild staartje Bkstr!
Lisa, het viel bijna(!!) niet op hoor, je berichtje tussen de anderen...echt héél onopvallend...maar toch gespot!! Sowieso weinig date verhalen hè, de laatste tijd...hmmm. Zou dat betekenen dat we in brave besjes veranderen? Of zijn de dates zo porneauw en 18 plus dat het niet gedeeld kan en mag worden??
Lisa, het viel bijna(!!) niet op hoor, je berichtje tussen de anderen...echt héél onopvallend...maar toch gespot!! Sowieso weinig date verhalen hè, de laatste tijd...hmmm. Zou dat betekenen dat we in brave besjes veranderen? Of zijn de dates zo porneauw en 18 plus dat het niet gedeeld kan en mag worden??
