
minnaar deel 13
zondag 26 september 2010 om 21:24
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
maandag 4 oktober 2010 om 16:05
Zoals met zoveel emoties gaat er tijd overheen om het een plekje te geven en te realiseren dat er ook goede dingen zijn. Misschien kun je het zien als een rouwproces in het klein.
Nee, ik hoef niet constant bij hem te zijn. Punt is dat die mooie momenten samen spaarzaam zijn, dus die wil ik zoveel mogelijk vasthouden: dat is wat ik bedoelde met dat ik het fijn vind om een nieuwe date al te hebben staan. Dat maakt het loslaten voor mij gemakkelijker.
Nee, ik hoef niet constant bij hem te zijn. Punt is dat die mooie momenten samen spaarzaam zijn, dus die wil ik zoveel mogelijk vasthouden: dat is wat ik bedoelde met dat ik het fijn vind om een nieuwe date al te hebben staan. Dat maakt het loslaten voor mij gemakkelijker.
maandag 4 oktober 2010 om 16:40
Goedemiddag!
Bkstr, dat klinkt goed en heel bemoedigend! Ga zo door
Haddock, ik vind je reactie wat aanvallend maar ok, misschien niet zo bedoeld. Ik baalde niet omdat ik het zielig/rot wat dan ook voor hem vind maar voor mezelf. Ik heb geen zin in moeilijke vragen, ook al hoef ik aan me aan niemand te verantwoorden, ik denk niet dat mensen mij nog hetzelfde zien als ze weten dat ik nachten doorbreng met een getrouwde collega.
Maar ok, niks meer over gehoord dus ik neem aan dat hij me niet herkend heeft.
Vanavond met ex-nr1 afgesproken, toch een dubbel gevoel. We hebben elkaar al ruim 2 maanden niet gezien en amper gesproken en de laatste keer hebben we vooral huilend in elkaars armen gelegen. Ben heel benieuwd hoe het nu is om samen te zijn.
De situaties van Mela en boompje geven voor mij precies aan waarom ik ergens ‘bang’ ben voor een open relatie. Het zoeken van een (gezamelijke) grens, wel dan niet toelaten, blijft voor mij ergens balanceren op een koord.. Niet dat ik me er druk om hoef te maken, maar het zet me wel aan tot nadenken.
Bkstr, dat klinkt goed en heel bemoedigend! Ga zo door
Haddock, ik vind je reactie wat aanvallend maar ok, misschien niet zo bedoeld. Ik baalde niet omdat ik het zielig/rot wat dan ook voor hem vind maar voor mezelf. Ik heb geen zin in moeilijke vragen, ook al hoef ik aan me aan niemand te verantwoorden, ik denk niet dat mensen mij nog hetzelfde zien als ze weten dat ik nachten doorbreng met een getrouwde collega.
Maar ok, niks meer over gehoord dus ik neem aan dat hij me niet herkend heeft.
Vanavond met ex-nr1 afgesproken, toch een dubbel gevoel. We hebben elkaar al ruim 2 maanden niet gezien en amper gesproken en de laatste keer hebben we vooral huilend in elkaars armen gelegen. Ben heel benieuwd hoe het nu is om samen te zijn.
De situaties van Mela en boompje geven voor mij precies aan waarom ik ergens ‘bang’ ben voor een open relatie. Het zoeken van een (gezamelijke) grens, wel dan niet toelaten, blijft voor mij ergens balanceren op een koord.. Niet dat ik me er druk om hoef te maken, maar het zet me wel aan tot nadenken.
maandag 4 oktober 2010 om 17:25
@Mela en boompje: het weinige irl contact en mail zorgt er volgens mij voor dat je alsmaar verlangt naar het onbereikbare. Het gemis niet in verhouding staat of wordt gecompenseerd door de kruimeltjes die je in werkelijkheid krijgt. En ook niet vaker/meer van het fijne en lekkere zal krijgen in de toekomst.
Wat ik erbij voel als ik dit lees is ontevredenheid of onvrede.. Jezelf vastbijten in onmogelijkheden, in wat er niet is en niet kan of niet wenselijk is. Je kan jezelf helemaal gek verlangen als je dat wil en opgaan in gekmakend gemis, of je dat nu wel of niet naar hem toe uit.
Het is ook enorm toegeven aan jezelf, jezelf geen halt toe kunnen roepen in gevoelens en daarmee in zekere zin "blijven hangen". (en ik herken het, heb ik ook gedaan met een sv waar ik niet los van kon komen en niet bij wou neerleggen dat het niet kon). Dat is pure zelfkwelling. Je wordt heel verongelijkt en ontevreden als je alsmaar stilstaat bij wat je mist in het leven, wat je niet hebt/ontbreekt in je leven en liever wel zou willen.
Kan je het nog zo zien dat je ergens bevoorrecht bent met 2 "lovers" en het toch niet genoeg, niet goed genoeg vindt? Waarin je eigenlijk wel beseft dat je weliswaar "geen recht hebt" op meer van hem, maar toch dat verdriet meer een soort "zelfbeklag" wordt, omstandigheden (gebondenheid en liefde voor een ander) de schuld kan geven dat je hem niet helemaal voor jezelf kan hebben, dat hij die gevoelens tegenhoudt en jij die ook (daardoor) moet inhouden.
Ergens vind je dan misschien dat je recht hebt op zulke allesoverheersende en overspoelende liefdes-en lustervaringen. Is het niet in 1 alles-in-een-persoon, waar je een volle relatie mee hebt/kan hebben, dan wel verspreid over 2. En nog geeft het meer onvrede en gemis dan voldoening. En toch houd je dat in stand?!
Als een verslaafde, die eens per maand een sigaret krijgt en tussendoor blijft hunkeren en de verslaving juist in stand houdt, toeleven naar dat ene moment, wat zo voorbij is en dan alweer moet afkicken en alsmaar blijft voeden met gedachten aan hoe heerlijk het is en hoe je het mist.. hoe leeg de rest van de tijd is zonder dat, enz.
Is dat het allemaal waard? Je zou zeggen dat zoiets je leven zou moeten verrijken, een positief effect moet geven op de rest van je tijd/maand, over het geheel genomen een goed en fijn gevoel geven. Nu lijkt het erop alsof het je leven aantast, minder aantrekkelijk, ingewikkeld en leeg maakt. Afgezien van het moment van contact dan.
Die (zelf)kwelling aanziet voor (onmogelijke) liefde? Ik voel, dus ik leef? Hoe stel je je leven voor zonder dates en zonder deze persoon? Wat blijft er over of ontbreekt eraan als je je bevrijdt van dit gemis? Wat is passie waard als het je er vooral eraan herinnert dat je dat mist?
Wat zou je een ander aanraden, die een vriend heeft, die alsmaar niet voldoet aan de verwachtingen, aan behoefte, aan contact? En de frustratie groter wordt dan wat er terugkomt aan positiefs? En ligt dat anders in het geval van een sv, puur omdat het een sv is, waar je dus niks van mag verwachten, omdat je dat van tevoren wist of kon weten en bewust daarmee afstand hebt genomen van wat kan en mogelijk is?
Waarom weegt wat je hebt en die fijne momenten die er zijn niet meer op tegen wat je mist? Waar is dat veranderd, van spannend en leuk naar minder contact en vooral gemis?
Wat ik erbij voel als ik dit lees is ontevredenheid of onvrede.. Jezelf vastbijten in onmogelijkheden, in wat er niet is en niet kan of niet wenselijk is. Je kan jezelf helemaal gek verlangen als je dat wil en opgaan in gekmakend gemis, of je dat nu wel of niet naar hem toe uit.
Het is ook enorm toegeven aan jezelf, jezelf geen halt toe kunnen roepen in gevoelens en daarmee in zekere zin "blijven hangen". (en ik herken het, heb ik ook gedaan met een sv waar ik niet los van kon komen en niet bij wou neerleggen dat het niet kon). Dat is pure zelfkwelling. Je wordt heel verongelijkt en ontevreden als je alsmaar stilstaat bij wat je mist in het leven, wat je niet hebt/ontbreekt in je leven en liever wel zou willen.
Kan je het nog zo zien dat je ergens bevoorrecht bent met 2 "lovers" en het toch niet genoeg, niet goed genoeg vindt? Waarin je eigenlijk wel beseft dat je weliswaar "geen recht hebt" op meer van hem, maar toch dat verdriet meer een soort "zelfbeklag" wordt, omstandigheden (gebondenheid en liefde voor een ander) de schuld kan geven dat je hem niet helemaal voor jezelf kan hebben, dat hij die gevoelens tegenhoudt en jij die ook (daardoor) moet inhouden.
Ergens vind je dan misschien dat je recht hebt op zulke allesoverheersende en overspoelende liefdes-en lustervaringen. Is het niet in 1 alles-in-een-persoon, waar je een volle relatie mee hebt/kan hebben, dan wel verspreid over 2. En nog geeft het meer onvrede en gemis dan voldoening. En toch houd je dat in stand?!
Als een verslaafde, die eens per maand een sigaret krijgt en tussendoor blijft hunkeren en de verslaving juist in stand houdt, toeleven naar dat ene moment, wat zo voorbij is en dan alweer moet afkicken en alsmaar blijft voeden met gedachten aan hoe heerlijk het is en hoe je het mist.. hoe leeg de rest van de tijd is zonder dat, enz.
Is dat het allemaal waard? Je zou zeggen dat zoiets je leven zou moeten verrijken, een positief effect moet geven op de rest van je tijd/maand, over het geheel genomen een goed en fijn gevoel geven. Nu lijkt het erop alsof het je leven aantast, minder aantrekkelijk, ingewikkeld en leeg maakt. Afgezien van het moment van contact dan.
Die (zelf)kwelling aanziet voor (onmogelijke) liefde? Ik voel, dus ik leef? Hoe stel je je leven voor zonder dates en zonder deze persoon? Wat blijft er over of ontbreekt eraan als je je bevrijdt van dit gemis? Wat is passie waard als het je er vooral eraan herinnert dat je dat mist?
Wat zou je een ander aanraden, die een vriend heeft, die alsmaar niet voldoet aan de verwachtingen, aan behoefte, aan contact? En de frustratie groter wordt dan wat er terugkomt aan positiefs? En ligt dat anders in het geval van een sv, puur omdat het een sv is, waar je dus niks van mag verwachten, omdat je dat van tevoren wist of kon weten en bewust daarmee afstand hebt genomen van wat kan en mogelijk is?
Waarom weegt wat je hebt en die fijne momenten die er zijn niet meer op tegen wat je mist? Waar is dat veranderd, van spannend en leuk naar minder contact en vooral gemis?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 4 oktober 2010 om 19:44
Poeh Suzy, dat is weer een heel verhaal. De strekking is duidelijk. Het klopt dat ik me dat ook regelmatig afvraag. Waarom wil ik hem eigenlijk zo graag? Ik wil niet meer dan wat we gehad hebben maar dat zou ik wel weer terug willen.
Ik vind het moeilijk om afscheid te nemen en het feit dat hij daar niet duidelijk over is helpt niet. Ik moet echt zelf de knoop doorhakken als ik dat wil maar ik weet nog niet of dat echt is wat ik wil. Ik zie zeker dat ik bevoorrecht ben en ik heb een heel goed leven. Ik wil er nog even over nadenken en tot die tijd neem ik geen beslissing.
Ik vind het moeilijk om afscheid te nemen en het feit dat hij daar niet duidelijk over is helpt niet. Ik moet echt zelf de knoop doorhakken als ik dat wil maar ik weet nog niet of dat echt is wat ik wil. Ik zie zeker dat ik bevoorrecht ben en ik heb een heel goed leven. Ik wil er nog even over nadenken en tot die tijd neem ik geen beslissing.
maandag 4 oktober 2010 om 20:16
is de kern vh verhaal niet gewoon dat we niet willen dat iets wat zo lekker is en fijn voelt, eindigt? Dan bedoel ik niet dat de relatie stopt, maar dat het gevoel 'in the moment' zo lekker, fijn en 'met zijn 2en tegen de rest vd wereld' is, dat het even rot voelt als je er ook een keer mee moet stoppen om de echte wereld weer in te gaan...?
maandag 4 oktober 2010 om 22:01
Crea, het was niet aanvallend bedoelt.
Wel als een wat hardere spiegel.
De situatie waarin je zit!
Je bent een single jonge vrouw, slim, goede baan en de wereld aan je voeten.
Je ligt huilend van spanning op je hotelkamer omdat je in de lobby een bekende bent tegen gekomen die zou kunnen concluderen dat je een affaire hebt met een getrouwde man.
En die getrouwde man geniet intussen van zijn vrouw en kinderen EN van een jongere vrouw die tot over haar oren verliefd op hem is en het liefst met hem verder zou willen.
Wel als een wat hardere spiegel.
De situatie waarin je zit!
Je bent een single jonge vrouw, slim, goede baan en de wereld aan je voeten.
Je ligt huilend van spanning op je hotelkamer omdat je in de lobby een bekende bent tegen gekomen die zou kunnen concluderen dat je een affaire hebt met een getrouwde man.
En die getrouwde man geniet intussen van zijn vrouw en kinderen EN van een jongere vrouw die tot over haar oren verliefd op hem is en het liefst met hem verder zou willen.
maandag 4 oktober 2010 om 22:06
Dat was dan meteen mijn laatste bijdrage hier.
Voor mij is dit topic over de houdbaarheidsdatum heen.
Dat ligt ten eerste en voornamelijk ook vooral aan het feit dat het weer de richting van zwaai en meeleef op gaat. Prima, maar ik ben er wel klaar mee.
Verder een heel klein beetje het aan het feit dat ik de laatste tijd met een erg leuke dame in kroeg en goed restaurant zat. Het is leuk, al heb ik geen idee waar het toe gaat leiden. En dat doet er voor hier ook niet toe.
Bkstr, MissT, Stew & Toy, take care.
Haddock has left the building.
Voor mij is dit topic over de houdbaarheidsdatum heen.
Dat ligt ten eerste en voornamelijk ook vooral aan het feit dat het weer de richting van zwaai en meeleef op gaat. Prima, maar ik ben er wel klaar mee.
Verder een heel klein beetje het aan het feit dat ik de laatste tijd met een erg leuke dame in kroeg en goed restaurant zat. Het is leuk, al heb ik geen idee waar het toe gaat leiden. En dat doet er voor hier ook niet toe.
Bkstr, MissT, Stew & Toy, take care.
Haddock has left the building.
maandag 4 oktober 2010 om 23:02
Jeetje Haddock: die had ik niet aan zien komen! Ik vind het dan ook heel jammer, maar dat moge al duidelijk zijn... Weet dat ik je vast niet op andere gedachten kan brengen, maar ik zal je bijdrages hier (in de vorm van stevige spiegels, maar ook rake woorden van de mannelijke zijde) enorm missen! Ik hoop dat we elders mogelijk nog contact houden?
Ik hoop in ieder geval van harte voor je dat de dame uit de kroeg wat uitgediept gaat worden (zonder de foute betekenis die je hier aan ook zou kunnen geven), en dat het je goed gaat!
(en het meest hoop ik nog dat je af en toe toch nog aan zult komen (z)waaien!)
Ik hoop in ieder geval van harte voor je dat de dame uit de kroeg wat uitgediept gaat worden (zonder de foute betekenis die je hier aan ook zou kunnen geven), en dat het je goed gaat!
(en het meest hoop ik nog dat je af en toe toch nog aan zult komen (z)waaien!)
dinsdag 5 oktober 2010 om 08:28
Goedemorgen allemaal.
Na meer dan een jaar wil ik toch even vertellen dat het mij goed gaat met mijn (voormalig) sv'tje. Ik kan en wil niet alles meer volgen, maar als jullie een nieuwe uitdaging tegenkomen in je leven volg dan je hart. Heb ik gedaan en god... ik wist niet dat ik nog zo'n conditie had!!
Na meer dan een jaar wil ik toch even vertellen dat het mij goed gaat met mijn (voormalig) sv'tje. Ik kan en wil niet alles meer volgen, maar als jullie een nieuwe uitdaging tegenkomen in je leven volg dan je hart. Heb ik gedaan en god... ik wist niet dat ik nog zo'n conditie had!!
dinsdag 5 oktober 2010 om 19:10
Ik ga ook nergens heen!
Gisteren een ontzettend heftige avond achter de rug met ex-nr1, hele nacht liggen huilen. Ben echt kapot. Allerlei emoties ineens, schuldgevoelens. Geen fijne afsluiting in ieder geval.
Ik zat nog even na te broeden op t verhaal van Mela en Boompje. Ook over wel of niet toestaan van verliefdheden. Kwam de volgende vraag bij me op: waarom heb je een sv? Kun je dan (voor de mensen bij een nr1) zeggen dat je echt 100 % tevreden bent in je relatie? Of hoef je niet 100 % tevreden te zijn?
Gisteren een ontzettend heftige avond achter de rug met ex-nr1, hele nacht liggen huilen. Ben echt kapot. Allerlei emoties ineens, schuldgevoelens. Geen fijne afsluiting in ieder geval.
Ik zat nog even na te broeden op t verhaal van Mela en Boompje. Ook over wel of niet toestaan van verliefdheden. Kwam de volgende vraag bij me op: waarom heb je een sv? Kun je dan (voor de mensen bij een nr1) zeggen dat je echt 100 % tevreden bent in je relatie? Of hoef je niet 100 % tevreden te zijn?
dinsdag 5 oktober 2010 om 19:21
Geminate, vertel!
Crea, voel je je inmiddels wat beter? Helpt zo'n uitbarsting ook om dingen op een rij te krijgen of wat het daar te heftig voor?
Ik geloof niet in die 100% match met iemand. Mijn relatie is beslist niet perfect maar wel heel goed. Een sv is voor mij echt een aanvulling, alhoewel de gevoelens soms echt niet altijd eenvoudig te duiden zijn. Ik denk dat het al heel bijzonder is als je voor 80% -om maar een percentage te noemen- tevreden kunt zijn. Van de week zei ik tegen mijn man dat ons huwelijk op heel veel pijlers rust, en dat als één van die pijlers misschien minder sterk is, er genoeg overblijft om onze relatie sterk te houden.
Crea, voel je je inmiddels wat beter? Helpt zo'n uitbarsting ook om dingen op een rij te krijgen of wat het daar te heftig voor?
Ik geloof niet in die 100% match met iemand. Mijn relatie is beslist niet perfect maar wel heel goed. Een sv is voor mij echt een aanvulling, alhoewel de gevoelens soms echt niet altijd eenvoudig te duiden zijn. Ik denk dat het al heel bijzonder is als je voor 80% -om maar een percentage te noemen- tevreden kunt zijn. Van de week zei ik tegen mijn man dat ons huwelijk op heel veel pijlers rust, en dat als één van die pijlers misschien minder sterk is, er genoeg overblijft om onze relatie sterk te houden.
dinsdag 5 oktober 2010 om 19:26
Crea, ik ben heel tevreden over mijn nr 1. We zijn er alleen achter gekomen dat de spanning na veel jaar echt anders is ( minder dus!). Het is zo lekker om verliefde gevoelens te hebben en om te vrijen met iemand waarbij je nog middenin die fase zit. Dat gaat altijd weg ( denk ik) en dat is iets dat ik niet begrijp. Wij hebben daar lang samen over gesproken en we hebben bedacht dat we elkaar echt niet willen missen maar dat we nog wel die spanning willen voelen. We blijven gewoon bij elkaar omdat we veel van elkaar houden en omdat we graag ons leven willen delen. Ik ben dus 100% tevreden over nr 1 maar wij willen allebei die spanning voelen. Het gevoel van de eerste tijd gaat altijd weg maar daar komt iets anders voor terug ( echt!) Mijn nr 1 hoort bij mij en ik bij hem misschien wel net zo als dat de kinderen bij me horen.
dinsdag 5 oktober 2010 om 19:36
goede uitleg Mela. Ook mooi om te lezen dat dat een gezamelijke beslissing is. Ik probeer voor mezelf duidelijk te krijgen hoe ik er over denk namelijk. Wat ik in een evt. nieuwe relatie zou willen.
@Lis, voel me wel beter nu, ik was gweoon heel erg in de war vooral, zoveel dingen die door elkaar liepen. Ik wil gewoon voor mezelf weten hoe ik er op terugkijk en nu is dat heel verschillend. Wil ook weten wat ik anders zou doen, waar t nou misging, wil er van leren kortom.. Kost denk ik ook tijd.
@Lis, voel me wel beter nu, ik was gweoon heel erg in de war vooral, zoveel dingen die door elkaar liepen. Ik wil gewoon voor mezelf weten hoe ik er op terugkijk en nu is dat heel verschillend. Wil ook weten wat ik anders zou doen, waar t nou misging, wil er van leren kortom.. Kost denk ik ook tijd.
dinsdag 5 oktober 2010 om 19:41
@ Geminate: ik ben heel benieuwd hoor! Ben nergens heen. Vooralsnog alleen Haddock die weg is toch? Heb nog steeds de (stille) hoop dat Stew weer zal komen schrijven iig, en ik hoop dat je ook tevreden bent met ons
@ Crea: heavy shit zeg! Kan me er alles bij voorstellen: ex weer zien, voelen wat hij evt nog met je doet, maar ook de stress van de afgelopen tijd met minnaar erbij. Kun je wat er met je ex en jou gebeurd is los zien van de minnaar-aanloop?
@ Crea: heavy shit zeg! Kan me er alles bij voorstellen: ex weer zien, voelen wat hij evt nog met je doet, maar ook de stress van de afgelopen tijd met minnaar erbij. Kun je wat er met je ex en jou gebeurd is los zien van de minnaar-aanloop?
dinsdag 5 oktober 2010 om 20:10
nee niet helemaal. Ik had misschien moeten vechten, ook al denk ik nog steeds niet dat het uiteindelijk zin had gehad, het voelt voor hem dan tenminste eerlijker. Ex smst net dat hij t niet zo wil laten eindigen.... En ik ook niet, maar ben bang dat we t alleen maar meer kapot maken.
Nu ik in mn nieuwe huis zit voelt het ook ineens als echt afgesloten terwijl zoveel dingen me nog aan hem doen denken. Bepaalde dingen in de supermarkt, liedjes, kleding, vakantiebestemmingen... En dat doet pijn, het voelt alsof ik te kort ben geschoten. Ik ben bang dat ik nog een keer zo ver met iemand kom (we hadden gewoon bijna een huis gekocht) en het dan weer mislukt. Ik durf niet meer terwijl ik ook weet hoe heerlijk het is om een goede relatie te hebben...
Nu ik in mn nieuwe huis zit voelt het ook ineens als echt afgesloten terwijl zoveel dingen me nog aan hem doen denken. Bepaalde dingen in de supermarkt, liedjes, kleding, vakantiebestemmingen... En dat doet pijn, het voelt alsof ik te kort ben geschoten. Ik ben bang dat ik nog een keer zo ver met iemand kom (we hadden gewoon bijna een huis gekocht) en het dan weer mislukt. Ik durf niet meer terwijl ik ook weet hoe heerlijk het is om een goede relatie te hebben...
dinsdag 5 oktober 2010 om 20:14
@allen
Ik hoop geen valse verwachtingen gewekt te hebben want het eerste on-topic nieuws laat nog wel een paar weken op zich wachten. Ik kreeg even het gevoel dat dit wellicht iets te lang zou zijn voor dit topic.
Overigens ben ik van mening dat een ieder hier moet kunnen zoeken wat hij/zij nodig heeft. Bijdragen die me niet boeien sla ik wel over. Wanneer ik langer van stof of algemener wil zijn leg ik mijn ei bij Suzy op slapende lust. De feedback die ik daar krijg is voor mij heel waardevol.
Wanneer ik straks kan meepraten over alle gevoelens die er bij komen kijken zal ik mijn neus ook vaker hier laten zien. Voorlopig zal ik het met voorpret moeten doen. Overigens ga ik er wel vanuit dat ik verliefd zal worden, al is het maar op de lust. Ik hoop alleen dat ik dit kan blijven scheiden van hetgeen er met nr1 is.
Het valt me wel op dat door velen gaandeweg uit het oog verloren wordt wat de bedoeling van alles was. Ik hoop dit te ondervangen door er vooraf al rekening mee te houden dat ik meer voor SV ga voelen (en daar zelfs op te hopen; ik wil uiteindelijk een minnares geen SV). Is de valkuil niet dat er appels en peren met elkaar vergeleken gaan worden terwijl ze elkaar juist aan moeten vullen?
Het lijkt er wel op dat het hebben van een geheime minnaar in de meeste gevallen funest is voor de relatie met nummer 1, daarvan hebben we reeds vele voorbeelden gezien hier.
@Crea: Waar is de Crea van pak hem beet een half jaar terug? Haddock heeft wel een beetje gelijk: De wereld ligt aan je voeten; maak de juiste keuzes en geniet er van.
Ik hoop geen valse verwachtingen gewekt te hebben want het eerste on-topic nieuws laat nog wel een paar weken op zich wachten. Ik kreeg even het gevoel dat dit wellicht iets te lang zou zijn voor dit topic.
Overigens ben ik van mening dat een ieder hier moet kunnen zoeken wat hij/zij nodig heeft. Bijdragen die me niet boeien sla ik wel over. Wanneer ik langer van stof of algemener wil zijn leg ik mijn ei bij Suzy op slapende lust. De feedback die ik daar krijg is voor mij heel waardevol.
Wanneer ik straks kan meepraten over alle gevoelens die er bij komen kijken zal ik mijn neus ook vaker hier laten zien. Voorlopig zal ik het met voorpret moeten doen. Overigens ga ik er wel vanuit dat ik verliefd zal worden, al is het maar op de lust. Ik hoop alleen dat ik dit kan blijven scheiden van hetgeen er met nr1 is.
Het valt me wel op dat door velen gaandeweg uit het oog verloren wordt wat de bedoeling van alles was. Ik hoop dit te ondervangen door er vooraf al rekening mee te houden dat ik meer voor SV ga voelen (en daar zelfs op te hopen; ik wil uiteindelijk een minnares geen SV). Is de valkuil niet dat er appels en peren met elkaar vergeleken gaan worden terwijl ze elkaar juist aan moeten vullen?
Het lijkt er wel op dat het hebben van een geheime minnaar in de meeste gevallen funest is voor de relatie met nummer 1, daarvan hebben we reeds vele voorbeelden gezien hier.
@Crea: Waar is de Crea van pak hem beet een half jaar terug? Haddock heeft wel een beetje gelijk: De wereld ligt aan je voeten; maak de juiste keuzes en geniet er van.
dinsdag 5 oktober 2010 om 20:19
crea: herkenbaar hoor! De heftige emoties nu even niet, maar heb ze zeer zeker gehad. Wij woonden natuurlijk al geruime tijd samen, maar er is door deze scheiding een beschadiging in mijn 'zijn' aangebracht waardoor het de volgende keer mogelijk toch anders zal gaan. Ergens maar goed ook, maar toch.. Kan me ook niet voorstellen nog ooit zoveel van iemand te houden als van hem. *zucht*
Toch wederom een goede dag, gelukkig. Zelfs nog exnr1 en wat familie van hem gezien. Was beetje emotioneel, maar vooral heel fijn. Ook om te merken dat dit nu in ieder geval nog kan. Vannacht komt minnaar misschien nog langs. HOop er een beetje op maar de ervaring leert wel dat ik me niet teveel blij moeten maken. Eerst zien dan geloven
Zijn jullie ook zo snotterig en verkouden trouwens? Romantisch of erotisch is het iig niet!
Geminate: vertel er dan eens wat meer over...
Toch wederom een goede dag, gelukkig. Zelfs nog exnr1 en wat familie van hem gezien. Was beetje emotioneel, maar vooral heel fijn. Ook om te merken dat dit nu in ieder geval nog kan. Vannacht komt minnaar misschien nog langs. HOop er een beetje op maar de ervaring leert wel dat ik me niet teveel blij moeten maken. Eerst zien dan geloven
Zijn jullie ook zo snotterig en verkouden trouwens? Romantisch of erotisch is het iig niet!
Geminate: vertel er dan eens wat meer over...