Seks
alle pijlers
minnaar deel 13
zondag 26 september 2010 om 21:24
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 5 oktober 2010 om 20:35
@bkstr
Dat is nu nog lastig, heb SV 1x gezien (blind date als kennismaking) wacht nu op 1e echte date. Worstel nu nog met negatieve bijwerkingen die veroorzaakt worden door hetgeen het met mijn vrouw doet. Hikken beiden daardoor tegen de eerste keer aan, duurt nog ruim twee weken. Toch heeft deze hele situatie mijn huwelijk vooralsnog geen kwaad gedaan, de laatste maanden zijn zwaar maar zijn we naar elkaar wel opener dan ooit geweest.
Contact met SV (mail, sms en soms tel.) is spannend, opwindend en smaakt naar veel meer. In dat opzicht worden het ook nog twee lange weken. Kan er verder niet echt met iemand over praten.
Dat is nu nog lastig, heb SV 1x gezien (blind date als kennismaking) wacht nu op 1e echte date. Worstel nu nog met negatieve bijwerkingen die veroorzaakt worden door hetgeen het met mijn vrouw doet. Hikken beiden daardoor tegen de eerste keer aan, duurt nog ruim twee weken. Toch heeft deze hele situatie mijn huwelijk vooralsnog geen kwaad gedaan, de laatste maanden zijn zwaar maar zijn we naar elkaar wel opener dan ooit geweest.
Contact met SV (mail, sms en soms tel.) is spannend, opwindend en smaakt naar veel meer. In dat opzicht worden het ook nog twee lange weken. Kan er verder niet echt met iemand over praten.
dinsdag 5 oktober 2010 om 20:35
@Mela: erg mooi gezegd en bijzonder dat jullie dat samen zo kunnen beleven.
@Crea: denk dat je ook wat te snel ging. Jezelf voorbij liep. Geen tijd om je afgelopen relatie met nr 1 en die hele breuk te verwerken. Alweer op weg naar leukere gevoelens als verliefdheid. Toch geloof ik daar niet in, kom je jezelf vroeg of laat tegen, zoals gisteren. En dat is akelig, confronterend, alsnog. Weet niet meer wie het was (Bkster?) die achteraf schuldgevoelens ervaren heeft, die er niet waren op het moment dat nr 1 nog nr 1 was..
Ik weet niet wat je zo raakte in deze ontmoeting van exnr 1? Was het bedoeld ter afsluiting?
Ik kan er niet over meepraten of voor een sv ernaast hebben, per se de relatie met nr 1 niet 100% zou zijn.
Verliefdheid (in de zin van de hele persoon en -onder andere omstandigheden- relatiemateriaal) vind ik wel "concurrerend' met de liefde die je op dat moment voor je nr 1 voelt. dat is immers ook ooit begonnen uit verliefdheid, dus "evenwaardiger" dan een sv uit seks om de spanning en seksuele klik en als persoon, maar die geen relatiemateriaal is.
Maar soms is het ook verliefd zijn om verliefd te willen zijn, als je begriijpt wat ik bedoel. Hier draait dit hele topic eigenlijk om: maak je elkaar & jezelf gek (en je eigen gedachten/fantasieen/beperkt beeld van diegene, het aantrekkelijke deel, wat je te zien krijgt, en dat lang kan volhouden samen ) of is het werkelijk een dieper iets/ houden van? Dat is moeilijk te onderscheiden.
En wat verliefd is verschilt ook voor iedereen. Wat ik verlust noem op een errug leuke man (seksueel aangetrokken en voornl de focus op gedachten aan seks met diegene), heet bij vriendinnen verliefd..
Ik denk wel dat het makkelijker naast elkaar kan bestaan, als de ene relatie "houden van" is (bezadigder, die vlinders niet of niet meer) en vlinders geilheid & seksuele spanning, dan wanneer je nog verliefd bent en vlinders bij nr 1 voelt.
Maar ook bij verliefdheid heb je die seksuele aantrekkingsfase (meestal), dus waar is het nu pure seksuele aantrekking en waar verliefdheid? Voor mij is het onderscheid of ik die persoon ook als relatiemateriaal zie/kan zien. (dus meerdere kliks, die er niet hoeven te zijn bij iemand die ik meer zie als "lekker").
Wat bracht je vooral in verwarring met deze ontmoeting met exnr 1?
@Crea: denk dat je ook wat te snel ging. Jezelf voorbij liep. Geen tijd om je afgelopen relatie met nr 1 en die hele breuk te verwerken. Alweer op weg naar leukere gevoelens als verliefdheid. Toch geloof ik daar niet in, kom je jezelf vroeg of laat tegen, zoals gisteren. En dat is akelig, confronterend, alsnog. Weet niet meer wie het was (Bkster?) die achteraf schuldgevoelens ervaren heeft, die er niet waren op het moment dat nr 1 nog nr 1 was..
Ik weet niet wat je zo raakte in deze ontmoeting van exnr 1? Was het bedoeld ter afsluiting?
Ik kan er niet over meepraten of voor een sv ernaast hebben, per se de relatie met nr 1 niet 100% zou zijn.
Verliefdheid (in de zin van de hele persoon en -onder andere omstandigheden- relatiemateriaal) vind ik wel "concurrerend' met de liefde die je op dat moment voor je nr 1 voelt. dat is immers ook ooit begonnen uit verliefdheid, dus "evenwaardiger" dan een sv uit seks om de spanning en seksuele klik en als persoon, maar die geen relatiemateriaal is.
Maar soms is het ook verliefd zijn om verliefd te willen zijn, als je begriijpt wat ik bedoel. Hier draait dit hele topic eigenlijk om: maak je elkaar & jezelf gek (en je eigen gedachten/fantasieen/beperkt beeld van diegene, het aantrekkelijke deel, wat je te zien krijgt, en dat lang kan volhouden samen ) of is het werkelijk een dieper iets/ houden van? Dat is moeilijk te onderscheiden.
En wat verliefd is verschilt ook voor iedereen. Wat ik verlust noem op een errug leuke man (seksueel aangetrokken en voornl de focus op gedachten aan seks met diegene), heet bij vriendinnen verliefd..
Ik denk wel dat het makkelijker naast elkaar kan bestaan, als de ene relatie "houden van" is (bezadigder, die vlinders niet of niet meer) en vlinders geilheid & seksuele spanning, dan wanneer je nog verliefd bent en vlinders bij nr 1 voelt.
Maar ook bij verliefdheid heb je die seksuele aantrekkingsfase (meestal), dus waar is het nu pure seksuele aantrekking en waar verliefdheid? Voor mij is het onderscheid of ik die persoon ook als relatiemateriaal zie/kan zien. (dus meerdere kliks, die er niet hoeven te zijn bij iemand die ik meer zie als "lekker").
Wat bracht je vooral in verwarring met deze ontmoeting met exnr 1?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 oktober 2010 om 20:51
Overigens wil ik niemands verdriet of pijnlijke momenten wegwuiven. Dit is nuttig, nodig en een bewijs dat er echt iets is geweest wat de moeite waard was.
Ik blijf echter een man: Je moet ook weer verder en er voor waken dat je verdriet geen invloed heeft op de keuzes die je moet maken. Wat niet goed voor je is moet stoppen.
Accepteren en leren van het verleden heeft een goede invloed op de toekomst. Het leven is echt een leerproces van vallen en opstaan. Ik kan gaan balen dat ik niet tien jaar eerder in gesprek ben gegaan maar kies er liever voor om blij te zijn dat ik het nu alsnog heb gedaan.
Ik blijf echter een man: Je moet ook weer verder en er voor waken dat je verdriet geen invloed heeft op de keuzes die je moet maken. Wat niet goed voor je is moet stoppen.
Accepteren en leren van het verleden heeft een goede invloed op de toekomst. Het leven is echt een leerproces van vallen en opstaan. Ik kan gaan balen dat ik niet tien jaar eerder in gesprek ben gegaan maar kies er liever voor om blij te zijn dat ik het nu alsnog heb gedaan.
dinsdag 5 oktober 2010 om 21:00
@Geminate: blijf dan maar lekker hier uitwijden, he?
dat lijkt me nog het zwaarst, dat je in je omgeving dat nergens kan bespreken.
Kan je vrouw het met vriendinnen bespreken of ook alleen met jou?
Jij hebt nog je sv om eea mee te ventileren.. en hier. Hoe gaat dat bij sv thuis?
Jee, licht op groen en dan nog weken wachten, geduld is een schone zaak, zeggen ze, maar dat wordt nog ff beproefd dus.. maar ja, dat houdt het spannend
20.51: helemaal mee eens!
Maar als het een half leven samen heeft geduurd, is dat niet altijd zo makkelijk. Toch heb je helemaal gelijk: als het niet goed voor je is en meer verdriet/frustratie oplevert, dan verlang je al naar iets wat er niet (voldoende) is (zoals Bkster altijd zei: ook samen miste ze eea) en dat is misschien nog wranger. Zoals je je ook eenzamer kan voelen bij een geliefde naast je (maar onbereikbaar) of tussen mensen (maar geen connectie voelen daarmee).
dat lijkt me nog het zwaarst, dat je in je omgeving dat nergens kan bespreken.
Kan je vrouw het met vriendinnen bespreken of ook alleen met jou?
Jij hebt nog je sv om eea mee te ventileren.. en hier. Hoe gaat dat bij sv thuis?
Jee, licht op groen en dan nog weken wachten, geduld is een schone zaak, zeggen ze, maar dat wordt nog ff beproefd dus.. maar ja, dat houdt het spannend
20.51: helemaal mee eens!
Maar als het een half leven samen heeft geduurd, is dat niet altijd zo makkelijk. Toch heb je helemaal gelijk: als het niet goed voor je is en meer verdriet/frustratie oplevert, dan verlang je al naar iets wat er niet (voldoende) is (zoals Bkster altijd zei: ook samen miste ze eea) en dat is misschien nog wranger. Zoals je je ook eenzamer kan voelen bij een geliefde naast je (maar onbereikbaar) of tussen mensen (maar geen connectie voelen daarmee).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 oktober 2010 om 21:10
@Suzy
Mijn vrouw wil het niet met een vriendin bespreken, begint er zelf ook met mij niet over maar dat doe ik af en toe. Forum is idd af en toe heel welkom, denk dat dit nog toe zal nemen. Contact met SV is wel heel open, dat scheelt.
SV heeft deze problemen niet: is in alle openheid zoals bijv. bij Lis en Soul het geval is. Heeft ook vriendinnen waar ze dit mee kan delen.
Idd: groen licht en toch wachten... Ach; wordt ws wel vuurwerk straks.
Mijn vrouw wil het niet met een vriendin bespreken, begint er zelf ook met mij niet over maar dat doe ik af en toe. Forum is idd af en toe heel welkom, denk dat dit nog toe zal nemen. Contact met SV is wel heel open, dat scheelt.
SV heeft deze problemen niet: is in alle openheid zoals bijv. bij Lis en Soul het geval is. Heeft ook vriendinnen waar ze dit mee kan delen.
Idd: groen licht en toch wachten... Ach; wordt ws wel vuurwerk straks.
dinsdag 5 oktober 2010 om 21:20
@Suzy, ik heb me er in het begin ook over verbaasd, het gebrek aan verdriet. Nu komt het inderdaad dubbel zo hard terug. En ik vind het niet erg ook al doet het pijn. Blijkbaar hoort dit erbij.
Nr1 vertelde over zijn nieuwe vriendin en dat hij het zo moeilijk heeft met mij dat hij het er ook niet met haar over heeft. Ik doe dat juist wel met minnaar. Het is zeker niet iets dat dagelijks voorbij komt in onze gesprekken, maar ik kan het wel bij hem kwijt als ik dat wil. Hij ziet het niet als bedreiging, en ik wil het soms ook kwijt omdat het iets over MIJ zegt en ik wil dat hij weet hoe ik ben.
We moesten nog wat spullen aan elkaar teruggeven (kwam weer van alles tegen tijdens de verhuizing) dus vandaar de afspraak. Hij wilde erg graag vrienden blijven maar ik liever niet. Nu twijfel ik over nog een afspraak, bang dat t alleen maar moeiljker en misschien zelfs grimmiger wordt. Ik kon echt niets met m gisteren, het leek wel alsof mn woorden niet bij hem binnenkwamen. Hij was zo veel verder leek t wel dan ik... Denk dat dat me het meest raakte. Hij was heel tegenstrijdig, dat hij nog veel aan ons dacht en het zich soms bijna niet kon voorstellen. Aan de andere kant vond hij het heel normaal dat hij een nieuwe liefde had en het raar dat het mij zo raakte. Voelde alsof ik het 'recht' niet had verdrietig te zijn omdat ik degene was die weg ging. Ook begon hij over ons laatste gesprek (toen waren we net 2/3 weken uit elkaar en hadden we nog uren huilend aan de tel gehangen), dat ik toen zo gemeen was, hem echt had geraakt met mn woorden en dat hij er daarna klaar mee was. En ik kan me dat gesprek alleen herinneren als fijn en intiem en eerlijk. Zo gek. In die maanden dat we elkaar niet spraken is zo'n verschillend idee ontstaan van onze relatie, terwijl we ook allebei toegaven hoe moeilijk t was om in 'ons' cafe te zitten of om door de stad te rijden langs t huis dat we ooit bezichtigd hadden..
En ik wil ook niet te lang blijven hangen, t is niet gelukt en het leven gaat door. Ik probeer te blijven denken aan de positieve kanten van mijn relatie met ex, maar ben gewoon bang voor dezelfde fouten. Durf niet meer op gevoel te vertrouwen..
Maar toch, ik ben vooral heel blij. Ik ben gezond, heb een prachtig huis, merk hoe veel lieve vrienden en familie ik heb, heb ondanks mn leeftijd al heel wat stappen gemaakt als freelancer, eigenlijk bof ik gewoon. Het komt wel goed met mij, dat is altijd zo.
Nr1 vertelde over zijn nieuwe vriendin en dat hij het zo moeilijk heeft met mij dat hij het er ook niet met haar over heeft. Ik doe dat juist wel met minnaar. Het is zeker niet iets dat dagelijks voorbij komt in onze gesprekken, maar ik kan het wel bij hem kwijt als ik dat wil. Hij ziet het niet als bedreiging, en ik wil het soms ook kwijt omdat het iets over MIJ zegt en ik wil dat hij weet hoe ik ben.
We moesten nog wat spullen aan elkaar teruggeven (kwam weer van alles tegen tijdens de verhuizing) dus vandaar de afspraak. Hij wilde erg graag vrienden blijven maar ik liever niet. Nu twijfel ik over nog een afspraak, bang dat t alleen maar moeiljker en misschien zelfs grimmiger wordt. Ik kon echt niets met m gisteren, het leek wel alsof mn woorden niet bij hem binnenkwamen. Hij was zo veel verder leek t wel dan ik... Denk dat dat me het meest raakte. Hij was heel tegenstrijdig, dat hij nog veel aan ons dacht en het zich soms bijna niet kon voorstellen. Aan de andere kant vond hij het heel normaal dat hij een nieuwe liefde had en het raar dat het mij zo raakte. Voelde alsof ik het 'recht' niet had verdrietig te zijn omdat ik degene was die weg ging. Ook begon hij over ons laatste gesprek (toen waren we net 2/3 weken uit elkaar en hadden we nog uren huilend aan de tel gehangen), dat ik toen zo gemeen was, hem echt had geraakt met mn woorden en dat hij er daarna klaar mee was. En ik kan me dat gesprek alleen herinneren als fijn en intiem en eerlijk. Zo gek. In die maanden dat we elkaar niet spraken is zo'n verschillend idee ontstaan van onze relatie, terwijl we ook allebei toegaven hoe moeilijk t was om in 'ons' cafe te zitten of om door de stad te rijden langs t huis dat we ooit bezichtigd hadden..
En ik wil ook niet te lang blijven hangen, t is niet gelukt en het leven gaat door. Ik probeer te blijven denken aan de positieve kanten van mijn relatie met ex, maar ben gewoon bang voor dezelfde fouten. Durf niet meer op gevoel te vertrouwen..
Maar toch, ik ben vooral heel blij. Ik ben gezond, heb een prachtig huis, merk hoe veel lieve vrienden en familie ik heb, heb ondanks mn leeftijd al heel wat stappen gemaakt als freelancer, eigenlijk bof ik gewoon. Het komt wel goed met mij, dat is altijd zo.
dinsdag 5 oktober 2010 om 21:23
@Suzy
Zelfs als mijn huwelijk nu al stuk gelopen zou zijn door het uitspreken van mijn verlangens zou ik geen spijt hebben van die keuze. Hoewel ik dan heel veel kwijt zou raken wat me lief is.
Ondanks dat het pijn doet dat ik mijn vrouw er echt veel verdriet mee heb gedaan voel ik me opgelucht en heb ik geen spijt.
Sommige dingen zijn onvermijdelijk, niets doen is ook een keuze maar wel een tijdelijke...
Zelfs als mijn huwelijk nu al stuk gelopen zou zijn door het uitspreken van mijn verlangens zou ik geen spijt hebben van die keuze. Hoewel ik dan heel veel kwijt zou raken wat me lief is.
Ondanks dat het pijn doet dat ik mijn vrouw er echt veel verdriet mee heb gedaan voel ik me opgelucht en heb ik geen spijt.
Sommige dingen zijn onvermijdelijk, niets doen is ook een keuze maar wel een tijdelijke...
dinsdag 5 oktober 2010 om 21:47
Lieve Crea: je moet juist wel op je gevoel leren vertrouwen. Je bent nu ouder en wijzer, elke keer weer dat je iets nieuws ervaart. Sommige dingen ga je eerder doorzien, je bent jong en er zullen nog veel nieuwe ervaringen en dingen op je pad komen, die je niet kan duiden met wat je op dat moment weet.
Dat is de hele leerschool die het leven is. Dat betekent dat je beter kan afstappen van het idee van "fouten gemaakt", "waar is het fout gegaan", gefaald hebben, enz. Beter kan je bekijken waar het wel en niet paste, dat merk je pas als je relaties aangaat en kan je niet vooraf weten of voelen. Je zal gedurende allerlei relaties steeds beter jezelf leren kennen en wat je wel en niet prettig vond, wat je voortaan anders zou doen/willen/zoeken.
Juist waar je tegenaanloopt kan je wat mee. Het geeft ook niet. Het is goed dat je nadenkt over knelpunten, wat je miste, wat hij miste bij jou wellicht. Je moet juist wel naar je gevoelens blijven luisteren, hoe meer je daarop vertrouwt, hoe meer je intuitie zal ontwikkelen.
Het is goed dat je het verdriet en moeilijke gevoelens niet ontloopt nu. Laat het komen zoals het komt, natuurlijk heb jij daar net zoveel recht op als je er zelf mee gestopt bent, dat doet er niet toe. Dat jij je niet "gedumpt" voelt, wil niet zeggen dat je het niet even erg vindt dat het niet werkte tussen jullie. Ook jouw verwachting was een andere, ook jij mag je teleurstelling hebben.
Misschien kan je hem nog eens duidelijk maken dat jouw verdriet betekent dat je moest concluderen dat je enorm van iemand kan houden en waarderen en dat toch soms niet genoeg is, niet past, . Dat het betekent dat hij een grote plek in jouw hart heeft. Dat voelt voor hem ook anders, dan wanneer hij denkt dat hij "niet goed genoeg" was..(dat is vaak toch het gevoel wat erbij komt of overheerst voor de "verlaten" partner).
Nogmaals; dat ie nu al zo snel een relatie heeft, is meestal om dit te "repareren", het rotgevoel te vermijden, jou te vergeten, het pijnlijke te ontlopen en zich zsm te omringen met iemand, die hem bevestigt en bewijst dat ie wel de moeite waard is. Grotendeels afleiding zoeken in (meteen al) nieuwe positieve dingen, eenzaamheid en negatieve dingen ontlopen door (te snel?) door te willen en eea achter zich te laten.
Dat is de hele leerschool die het leven is. Dat betekent dat je beter kan afstappen van het idee van "fouten gemaakt", "waar is het fout gegaan", gefaald hebben, enz. Beter kan je bekijken waar het wel en niet paste, dat merk je pas als je relaties aangaat en kan je niet vooraf weten of voelen. Je zal gedurende allerlei relaties steeds beter jezelf leren kennen en wat je wel en niet prettig vond, wat je voortaan anders zou doen/willen/zoeken.
Juist waar je tegenaanloopt kan je wat mee. Het geeft ook niet. Het is goed dat je nadenkt over knelpunten, wat je miste, wat hij miste bij jou wellicht. Je moet juist wel naar je gevoelens blijven luisteren, hoe meer je daarop vertrouwt, hoe meer je intuitie zal ontwikkelen.
Het is goed dat je het verdriet en moeilijke gevoelens niet ontloopt nu. Laat het komen zoals het komt, natuurlijk heb jij daar net zoveel recht op als je er zelf mee gestopt bent, dat doet er niet toe. Dat jij je niet "gedumpt" voelt, wil niet zeggen dat je het niet even erg vindt dat het niet werkte tussen jullie. Ook jouw verwachting was een andere, ook jij mag je teleurstelling hebben.
Misschien kan je hem nog eens duidelijk maken dat jouw verdriet betekent dat je moest concluderen dat je enorm van iemand kan houden en waarderen en dat toch soms niet genoeg is, niet past, . Dat het betekent dat hij een grote plek in jouw hart heeft. Dat voelt voor hem ook anders, dan wanneer hij denkt dat hij "niet goed genoeg" was..(dat is vaak toch het gevoel wat erbij komt of overheerst voor de "verlaten" partner).
Nogmaals; dat ie nu al zo snel een relatie heeft, is meestal om dit te "repareren", het rotgevoel te vermijden, jou te vergeten, het pijnlijke te ontlopen en zich zsm te omringen met iemand, die hem bevestigt en bewijst dat ie wel de moeite waard is. Grotendeels afleiding zoeken in (meteen al) nieuwe positieve dingen, eenzaamheid en negatieve dingen ontlopen door (te snel?) door te willen en eea achter zich te laten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 oktober 2010 om 22:12
@Geminate: je weet dat ik ook geen spijt heb? ik had nooit zoveel geleerd en zoveel met mijn vrijheid gedaan als ik was blijven hangen in mijn huwelijk en comfortabele leventje. Ik moest dit meemaken om te groeien. Klinkt misschien zweverig, maar om te groeien als persoonlijkheid en op zielsniveau de lessen te zien die me verder brengen om te weten wie ik diep van binnen ben.
Zonder die heftige shock was ik nooit zo ver gekomen, dat weet ik wel zeker. Ik sudderde maar zo'n beetje, achteraf gezien. Ik ben er een beter mens door geworden, authentieker.
Ik snap wat je zegt. Ik ben ook een ander mens, mijn innerlijk is bevrijd, mijn hart geopend, ik ben open geworden in communicatie (ik slikte alles in en mokte). Ik leef totaal op 1 lijn met en dichtbij mezelf en dat neemt niemand me meer af. Het is een tijdlang in een stroomversnelling gegaan, en dan kan het oude comfortabele leventje nog weleens lonken, maar ik heb nergens spijt van, kan mezelf aankijken in de spiegel, elke dag.
Ik heb mijn veerkracht leren kennen en bijv geleerd wat echt vergeven is, wat belangrijk is (voor mij) en door alles heen te blijven vertrouwen op "het goede" en liefde te blijven voelen. Ook "verkeerde" beslissingen zijwegen zijn niet fout en leiden vroeg of laat weer naar je juiste pad of zoiets.. het gaat er denk ik om inzicht te verkrijgen, door allerlei ervaringen.
@Crea: als je bepaalde dingen op een gegeven moment inziet, dan herken je dat eerder en herhaal je niet dezelfde "fouten" ervaringen. Dan komen er weer nieuwe uitdagingen, hahaha
Zonder die heftige shock was ik nooit zo ver gekomen, dat weet ik wel zeker. Ik sudderde maar zo'n beetje, achteraf gezien. Ik ben er een beter mens door geworden, authentieker.
Ik snap wat je zegt. Ik ben ook een ander mens, mijn innerlijk is bevrijd, mijn hart geopend, ik ben open geworden in communicatie (ik slikte alles in en mokte). Ik leef totaal op 1 lijn met en dichtbij mezelf en dat neemt niemand me meer af. Het is een tijdlang in een stroomversnelling gegaan, en dan kan het oude comfortabele leventje nog weleens lonken, maar ik heb nergens spijt van, kan mezelf aankijken in de spiegel, elke dag.
Ik heb mijn veerkracht leren kennen en bijv geleerd wat echt vergeven is, wat belangrijk is (voor mij) en door alles heen te blijven vertrouwen op "het goede" en liefde te blijven voelen. Ook "verkeerde" beslissingen zijwegen zijn niet fout en leiden vroeg of laat weer naar je juiste pad of zoiets.. het gaat er denk ik om inzicht te verkrijgen, door allerlei ervaringen.
@Crea: als je bepaalde dingen op een gegeven moment inziet, dan herken je dat eerder en herhaal je niet dezelfde "fouten" ervaringen. Dan komen er weer nieuwe uitdagingen, hahaha
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 oktober 2010 om 23:45
quote:Geminate schreef op 05 oktober 2010 @ 21:23:Sommige dingen zijn onvermijdelijk, niets doen is ook een keuze maar wel een tijdelijke...
Mijn man heeft heel lang, veel te lang eigenlijk, geduld met mij gehad. Hij hoopte dat ik nog eens vanzelf zou veranderen in een passionele vrouw. Uiteindelijk ben ik dat geworden, nadat mij pijnlijk duidelijk was geworden dat we seksueel gezien allebei op een doodlopend spoor zaten. Achteraf was het beter geweest als er niet zoveel kostbare tijd verloren was gegaan, maar ja..... We halen die tijd nu dubbel en dwars in. We genieten meer dan ooit tevoren van spanning en erotiek, samen maar ook met anderen. Het één versterkt het ander.
Het open zetten van onze relatie heeft zeker moeilijke kanten, gevoel en verstand lopen niet altijd parallel (zie mijn berichten op het topic Slapende lust). Maar de passie in ons huwelijk is in elk geval helemaal terug. We zijn weer aantrekkelijk voor elkaar, waarderen elkaar nog meer, zijn nog steeds verliefd en verlust op elkaar en laten dat ook meer merken. Er ontbreekt dus niets aan ons huwelijk, de relaties met anderen zijn een extraatje, niet meer en niet minder.
Mijn man heeft heel lang, veel te lang eigenlijk, geduld met mij gehad. Hij hoopte dat ik nog eens vanzelf zou veranderen in een passionele vrouw. Uiteindelijk ben ik dat geworden, nadat mij pijnlijk duidelijk was geworden dat we seksueel gezien allebei op een doodlopend spoor zaten. Achteraf was het beter geweest als er niet zoveel kostbare tijd verloren was gegaan, maar ja..... We halen die tijd nu dubbel en dwars in. We genieten meer dan ooit tevoren van spanning en erotiek, samen maar ook met anderen. Het één versterkt het ander.
Het open zetten van onze relatie heeft zeker moeilijke kanten, gevoel en verstand lopen niet altijd parallel (zie mijn berichten op het topic Slapende lust). Maar de passie in ons huwelijk is in elk geval helemaal terug. We zijn weer aantrekkelijk voor elkaar, waarderen elkaar nog meer, zijn nog steeds verliefd en verlust op elkaar en laten dat ook meer merken. Er ontbreekt dus niets aan ons huwelijk, de relaties met anderen zijn een extraatje, niet meer en niet minder.
woensdag 6 oktober 2010 om 09:59
@Geminate en Soul: ik denk dat het uitmaakt of je thuis ook nog seks wil met je partner of dat dat niet samengaat en je alle seksuele pijlen op de sv richt. Als je dat kan combineren en je seksleven thuis blijft gelijk of wordt er ook beter op, dan lijkt me dat anders dan wanneer dat uitblust en alle seksuele spanning/aandacht naar minnaar/minnares gaat.
Ik zou er zelf moeite mee hebben als verliefde en spannende gevoelens en gedachten naar de sv gaan en tijdens seks met nr 1 die ander in je hoofd hebt. Of omdat dat nu eenmaal ook nog gebeuren moet om haar ook nog tevreden gesteld te moeten worden.
Nu kan iedereen fantaseren over een ander tijdens seks met de partner, (en dat gebeurt ook, als je de onderzoeken ziet). Maar als je dit als nr 1 alsmaar weet of vermoedt of denkt te weten, lijkt me niet zo relaxt en bevorderend. Zeker niet als je zelf wel je aandacht (in gedachten) op nr 1 richt. Dan ben je eigenlijk niet met elkaar "connected" en dat lijkt me geen prettig idee.
Dus dan moet je toch wel goed weten dat je (zoals Soul) genoeg verlust bent en blijft op je nr 1. En juist daar ontbreekt het bij Geminate aan in de seks met nr 1.. (of is dat niet zo?)
Dat is misschien wel een verschil om bij stil te staan in vergelijking met een echt open relatie, waarbij beiden het een aanvulling vinden, en dat goed kunnen scheiden, maar samen ook een steamy en bevredigend seksleven hebben.
Ik weet niet hoor, maar dat is maar iets wat ik aan "beren op de weg" kan voorstellen. (ik vond dat zelf geen fijn idee namelijk, de seks achteraf bezoedeld, waar ik oprecht me op hem richtte en hij niet werkelijk op mij.
Dat ligt misschien anders als je thuis ook bevredigende en fijne seks hebt en houdt, maar meestal begint een (geheime) sv juist om redenen dat je thuis eea mist in de seksuele sfeer?!
(maar misschien kwam dat dubbel hard aan, omdat ik me juist al die jaren seksueel had aangepast (de gemene deler) en ik trouw bleef (ook in gedachten en fantasie hem als sekspartner bleef houden) en naar oplossingen zocht, waarin het voor mij ook spannender zou worden, maar wel met hem.. )
Voor anderen werkt dat misschien anders, zien het als een opgeschroefde algehele toename in de zin in seks en geen probleem, maar juist een voordeel, dat je meer zin krijgt iha en dus ook in seks met je nr 1.
Waar ik moeite mee zou hebben is als seks met nr 1 dan een soort eenzijdige/"egoistische" daad wordt ("ik moet mijn (met sv veroorzaakte opwinding kwijt") en daarom seks met nr 1 willen (bijv omdat de ander niet beschikbaar is). Dat je zo'n 2e keus-gevoel erbij krijgt, bedoel ik. Dat ligt anders als je echt zin hebt om met die nr 1 te seksen.
@Geminate: merk je nu al verschil? Jij moet nu weken wachten en jouw mood loopt op, heeft dat invloed op meer/minder seks met nr 1 willen?
Ik zou er zelf moeite mee hebben als verliefde en spannende gevoelens en gedachten naar de sv gaan en tijdens seks met nr 1 die ander in je hoofd hebt. Of omdat dat nu eenmaal ook nog gebeuren moet om haar ook nog tevreden gesteld te moeten worden.
Nu kan iedereen fantaseren over een ander tijdens seks met de partner, (en dat gebeurt ook, als je de onderzoeken ziet). Maar als je dit als nr 1 alsmaar weet of vermoedt of denkt te weten, lijkt me niet zo relaxt en bevorderend. Zeker niet als je zelf wel je aandacht (in gedachten) op nr 1 richt. Dan ben je eigenlijk niet met elkaar "connected" en dat lijkt me geen prettig idee.
Dus dan moet je toch wel goed weten dat je (zoals Soul) genoeg verlust bent en blijft op je nr 1. En juist daar ontbreekt het bij Geminate aan in de seks met nr 1.. (of is dat niet zo?)
Dat is misschien wel een verschil om bij stil te staan in vergelijking met een echt open relatie, waarbij beiden het een aanvulling vinden, en dat goed kunnen scheiden, maar samen ook een steamy en bevredigend seksleven hebben.
Ik weet niet hoor, maar dat is maar iets wat ik aan "beren op de weg" kan voorstellen. (ik vond dat zelf geen fijn idee namelijk, de seks achteraf bezoedeld, waar ik oprecht me op hem richtte en hij niet werkelijk op mij.
Dat ligt misschien anders als je thuis ook bevredigende en fijne seks hebt en houdt, maar meestal begint een (geheime) sv juist om redenen dat je thuis eea mist in de seksuele sfeer?!
(maar misschien kwam dat dubbel hard aan, omdat ik me juist al die jaren seksueel had aangepast (de gemene deler) en ik trouw bleef (ook in gedachten en fantasie hem als sekspartner bleef houden) en naar oplossingen zocht, waarin het voor mij ook spannender zou worden, maar wel met hem.. )
Voor anderen werkt dat misschien anders, zien het als een opgeschroefde algehele toename in de zin in seks en geen probleem, maar juist een voordeel, dat je meer zin krijgt iha en dus ook in seks met je nr 1.
Waar ik moeite mee zou hebben is als seks met nr 1 dan een soort eenzijdige/"egoistische" daad wordt ("ik moet mijn (met sv veroorzaakte opwinding kwijt") en daarom seks met nr 1 willen (bijv omdat de ander niet beschikbaar is). Dat je zo'n 2e keus-gevoel erbij krijgt, bedoel ik. Dat ligt anders als je echt zin hebt om met die nr 1 te seksen.
@Geminate: merk je nu al verschil? Jij moet nu weken wachten en jouw mood loopt op, heeft dat invloed op meer/minder seks met nr 1 willen?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 6 oktober 2010 om 11:04
@Suzy
Ik heb al behoorlijk lange tijd bijna geen seksleven met mijn nr1. Dit lag eerst vooral aan haar; ik wilde vaak wel maar voelde me zelf totaal niet gewild en werd nog al eens afgewezen. Uiteindelijk is het omgeslagen en kon ik het door alle frustraties zelf niet meer opbrengen (soms ook puur lichamelijk niet, heel pijnlijk voor ons beiden).
Mijn vrouw en ik willen wel weer seks met elkaar hebben maar nemen hier alle tijd voor. Het staat los van de seks die ik met SV hoop te beleven, met mijn vrouw wil ik vrijen op de manier die voor haar fijn voelt, zij is hier nu echter niet aan toe, dit gaat ook niet meer lukken voor mijn eerste date. Met SV wil ik seks die ik met mijn vrouw ws nooit zal hebben, vooralsnog zie ik dit helemaal los van elkaar.
Natuurlijk merk ik dat ik door het uitkijken naar mijn eerste date verschrikkelijk opgewonden aan het raken ben. Ik voel me soms een wandelende tijdbom in positieve zin, kijk er ook erg naar uit om dit deel van mezelf los te mogen laten. De neiging of behoefte om dit gevoel met mijn vrouw op te lossen (of te benutten, hoe je wilt) is er totaal niet. Ik wil wel met haar vrijen maar niet om die reden, hierin bepaald mijn vrouw het tempo en zij weet dat dit OK is.
Ik heb al behoorlijk lange tijd bijna geen seksleven met mijn nr1. Dit lag eerst vooral aan haar; ik wilde vaak wel maar voelde me zelf totaal niet gewild en werd nog al eens afgewezen. Uiteindelijk is het omgeslagen en kon ik het door alle frustraties zelf niet meer opbrengen (soms ook puur lichamelijk niet, heel pijnlijk voor ons beiden).
Mijn vrouw en ik willen wel weer seks met elkaar hebben maar nemen hier alle tijd voor. Het staat los van de seks die ik met SV hoop te beleven, met mijn vrouw wil ik vrijen op de manier die voor haar fijn voelt, zij is hier nu echter niet aan toe, dit gaat ook niet meer lukken voor mijn eerste date. Met SV wil ik seks die ik met mijn vrouw ws nooit zal hebben, vooralsnog zie ik dit helemaal los van elkaar.
Natuurlijk merk ik dat ik door het uitkijken naar mijn eerste date verschrikkelijk opgewonden aan het raken ben. Ik voel me soms een wandelende tijdbom in positieve zin, kijk er ook erg naar uit om dit deel van mezelf los te mogen laten. De neiging of behoefte om dit gevoel met mijn vrouw op te lossen (of te benutten, hoe je wilt) is er totaal niet. Ik wil wel met haar vrijen maar niet om die reden, hierin bepaald mijn vrouw het tempo en zij weet dat dit OK is.
woensdag 6 oktober 2010 om 12:36
@Geminate, ik weet precies hoe je je voelt, hahaha, nee ik zal niet lachen. Jij stuitert in de rondte en begrijpelijk, zo dichtbij nu en zo lang al naar verlangd. Het is eigenlijk niet om te lachen, ik herken het gewoon, dat tijdbom-idee. Ken het zo goed van mezelf. Zeker als je eenmaal kan overgeven in het idee dat je dat gaat invullen met iemand en nog ff moet wachten, haast ondraaglijk, he? (en dat alles door elkaar, zoiets)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 6 oktober 2010 om 14:46
Ja, ik snap het helemaal. Ken het zelf ook hoor, als het dichterbij komt, overweldigend zelfs, tot ik mezelf geen raad meer weet zelfs, dat soort proporties
Dus ik duim ook voor je dat er nu niks meer tussenkomt (griepje, zoals ik nu bijv, maar dat zal geen reden zijn denk ik, in jouw/jullie stadium), want dan word je echt gek (helaas ken ik dat ook).
Het werkt wel aanstekelijk als ik dit lees, haha (maar dan dat het ook weldra gaat gebeuren!). Vuurwerk zal het zijn, Geminate!
Dus ik duim ook voor je dat er nu niks meer tussenkomt (griepje, zoals ik nu bijv, maar dat zal geen reden zijn denk ik, in jouw/jullie stadium), want dan word je echt gek (helaas ken ik dat ook).
Het werkt wel aanstekelijk als ik dit lees, haha (maar dan dat het ook weldra gaat gebeuren!). Vuurwerk zal het zijn, Geminate!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 6 oktober 2010 om 22:15
Hier ook nog steeds een trouwe meelezer.
Het ontbreekt gewoon vaak aan de mogelijkheid om te reageren. Nu zou ik toch graag weer eens willen reageren en dat betreft het eventueel ontbreken van sexuele spanning in de relatie met nr. 1, waardoor de behoefte aan een SV ontstaat.
Mijn man heeft al zeer lang sexueel geen interesse in mij. Hij zegt zelf dat hij er "gewoon" geen behoefte aan heeft. Ik kon daar redelijk mee leven, maar het voelde toch altijd als iets wat tussen ons niet goed zat. Mede hierdoor ben ik denk ik verliefd/verlust geraakt op een collega.
Mijn collega bleek in precies dezelfde situatie te zitten met zijn vrouw. Waarbij zijn vrouw degene is die geen behoefte heeft.
Inmiddels zou ik hem niet meer mijn SC kunnen noemen maar zijn we elkaars minnaars.
Onze nrs. 1 zijn hiervan niet op de hoogte.
Sex met onze nrs. 1 hebben we (sinds het begin van onze affaire maar ook al ruim daarvoor) niet meer en eerlijk gezegd hebben we daar ook geen zin (meer) in.
Ik schrijf dit misschien een beetje "kort door de bocht" op maar in de afgelopen maanden hebben mijn minnaar en ik heel vaak gesproken over hoe onze relatie zich heeft ontwikkeld en hoe het nu verder moet.
Geminate: heel spannend dat toeleven naar een eerste date. Bij ons was 1e "date" onverwacht, maar de spanning loopt iedere keer weer behoorlijk op als er een date gepland staat.
Spanning is echter volledig op minnaar gericht en zou/kan ik niet verminderen door sex met mijn nr. 1, mocht die daar al eens een keer zin in hebben.
Het ontbreekt gewoon vaak aan de mogelijkheid om te reageren. Nu zou ik toch graag weer eens willen reageren en dat betreft het eventueel ontbreken van sexuele spanning in de relatie met nr. 1, waardoor de behoefte aan een SV ontstaat.
Mijn man heeft al zeer lang sexueel geen interesse in mij. Hij zegt zelf dat hij er "gewoon" geen behoefte aan heeft. Ik kon daar redelijk mee leven, maar het voelde toch altijd als iets wat tussen ons niet goed zat. Mede hierdoor ben ik denk ik verliefd/verlust geraakt op een collega.
Mijn collega bleek in precies dezelfde situatie te zitten met zijn vrouw. Waarbij zijn vrouw degene is die geen behoefte heeft.
Inmiddels zou ik hem niet meer mijn SC kunnen noemen maar zijn we elkaars minnaars.
Onze nrs. 1 zijn hiervan niet op de hoogte.
Sex met onze nrs. 1 hebben we (sinds het begin van onze affaire maar ook al ruim daarvoor) niet meer en eerlijk gezegd hebben we daar ook geen zin (meer) in.
Ik schrijf dit misschien een beetje "kort door de bocht" op maar in de afgelopen maanden hebben mijn minnaar en ik heel vaak gesproken over hoe onze relatie zich heeft ontwikkeld en hoe het nu verder moet.
Geminate: heel spannend dat toeleven naar een eerste date. Bij ons was 1e "date" onverwacht, maar de spanning loopt iedere keer weer behoorlijk op als er een date gepland staat.
Spanning is echter volledig op minnaar gericht en zou/kan ik niet verminderen door sex met mijn nr. 1, mocht die daar al eens een keer zin in hebben.
woensdag 6 oktober 2010 om 22:37
@Crea: Jee meid, krijg je het nu in volle omvang over je heen opeens? Is het door je contact met exnr 1? "Hoort erbij" klinkt flauw en inkopper nu, maar beeindigen gaat niet zonder verdriet, ook al was er sv aan de andere kant. Nu dringt het verdriet om de realiteit zich opeens aan je op en dat is niet niks. Veel emoties tegelijk en allebei net ontmoet, van leuk naar verdriet, heen en weer.
Enige wat erop zit is het te laten komen. Fijn dat minnaar er wel is, zij het op de achtergrond.
Itsyou: welkom hier. En je kan ook terecht bij "slapende lust" over dit onderwerp. Zelf ga ik zo mijn mandje in, heb griepje.
@Bkster: ben jij al beter? Beterschap iig.
Enige wat erop zit is het te laten komen. Fijn dat minnaar er wel is, zij het op de achtergrond.
Itsyou: welkom hier. En je kan ook terecht bij "slapende lust" over dit onderwerp. Zelf ga ik zo mijn mandje in, heb griepje.
@Bkster: ben jij al beter? Beterschap iig.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 7 oktober 2010 om 00:29
@Crea: verdriet kan pas slijten wanneer je het toelaat, je hebt er nu niet veel aan maar probeer het maar te zien als een noodzakelijk kwaad. Sterkte...
@Itsyou: hebben jullie de intentie om samen verder te gaan, of willen jullie wel beide huwelijken behouden? Ik hoop dat jullie in ieder geval gelijke verwachtingen hierover hebben.
@angel: Nog twee weken
@Itsyou: hebben jullie de intentie om samen verder te gaan, of willen jullie wel beide huwelijken behouden? Ik hoop dat jullie in ieder geval gelijke verwachtingen hierover hebben.
@angel: Nog twee weken
donderdag 7 oktober 2010 om 12:02
@angel
Ken haar een maandje denk ik; heb haar 1x gezien na eerst wat gemaild te hebben.
Kortweg: ik vind haar erg leuk, was bij de eerste (blind-) lunchdate erg gecharmeerd van haar, is grappig, opwindend en charmant.
Ze heeft een uitstraling die ik erg kan waarderen, zij denkt hetzelfde over mij.
Ik kan bij SV thuis komen, wordt een date van zeker een uur of 5/6.
Twee weken wachten wordt heel lastig; ik merk dat ik er klaar voor ben, thuis is alles wat besproken moest worden ook aan bod geweest.
Ik wil het diepe in...
Ken haar een maandje denk ik; heb haar 1x gezien na eerst wat gemaild te hebben.
Kortweg: ik vind haar erg leuk, was bij de eerste (blind-) lunchdate erg gecharmeerd van haar, is grappig, opwindend en charmant.
Ze heeft een uitstraling die ik erg kan waarderen, zij denkt hetzelfde over mij.
Ik kan bij SV thuis komen, wordt een date van zeker een uur of 5/6.
Twee weken wachten wordt heel lastig; ik merk dat ik er klaar voor ben, thuis is alles wat besproken moest worden ook aan bod geweest.
Ik wil het diepe in...
