Minnaar deel 28.

17-02-2015 13:08 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 27 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.

.
Dat spelen met vuur is vooral bedoeld voor wie het stiekem doet, hoor! Zolang je open en eerlijk naar elkaar bent zie ik dat toch echt anders.
Yca...knap dat je je hoofd zo koel kan houden, ik kon het destijds niet na een eerste aanraking van een andere man. Ik was toen wel in het bijzijn van mijn nr1, maar heb weken gezweefd.

En volgende week de volgende...snel, maar als het goedvoelt waarom niet.



Hint...ik zou ook de koude lucht iets klaren.

Weet hij dat jij er ook bent?



Praten met een nr2 is voor mij ook niet heel erg belangrijk, met GPM gebeurde dit dan ook niet echt.

Bovendien konden wij ons niet eens inhouden als wij elkaar zagen...

Wel wil ik, als GPM nr2 wordt, meer willen delen dan enkel hoi en wanneer zie ik je weer? Dat weet hij en daar hebben wij veel over gesproken de afgelopen weken.

Maar goed...ik wacht netjes in de wachtkamer, nog niets gehoord.



Ik moet bekennen dat ik mij in de vele verhalen van lookolook het meest herken, grappig om te lezen.
Dat snap ik Mok, enkel is het wel zo dat je verliefd kan worden...en hoe reageren wij dan.
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat weet hij.
Ah ja, tuurlijk is dat een lastige. Heb er zelf nooit echt last van gehad, dus ik heb geen idee. Beetje veel aan mijn kop momenteel, ik ga hier nu even niet mijn hersens over breken Ik trek me even terug, komt wel weer goed hoor!
Enjoy, in mijn ogen heb je dan geen minnaar maar een sv (seksvriend) en die zijn een stuk makkelijker te managen.



Zoeken jullie dan ook stellen die meer asn partnerruil doen eigenlijk? Toen wij nog een open relatie hadden, gunde ik mijn man de hele wereld, maar ik hoefde zijn sv niet te zien. Ik wilde geen deel uitmaken in hun ding. Ik zou een partner van een nr.2 niet zo nodig hoeven te ontmoeten.
Mok
Alle reacties Link kopieren
Hi.



Ik heb heel lang geleden weleens wat gepost. Ik moet zeggen dat ik vaak mee lees. En ik ben dankbaar voor de verhalen die ik lees. Die hebben mij geholpen hoe ik omga met mijn minnaarrelatie. Het is zeker geen 'perfect' verhouding. Maar je gaat voor de plezier die je ervan krijgt of hebt. Omdat je toch iets mis van thuis. Ik miste de lekker hete sex.



Ik heb een half jaar lang 2 minnaars gehad. Ik probeer nu met 1 te breken op een neutrale manier. Ik ken hem inmiddels bijna 2 jaren. We hebben het niet vaak gedaan. 1 keer in de 3 a 4 maanden.



De andere ken ik ook 2 jaar. Ik heb veel later sex met hem gehad. We mailde veel voor dat de ontmoeting plaats vond en verder liep. Ik heb nu 1 jaar een sexrelatie met hem. We zien elkaar 1 keer per maand of 1 keer 2 maanden. Ik denk steeds dat de sex steeds minder heftiger zou worden. Maar bij ons is het nog steeds heel erg heet en heftig. Hij zegt dat hij al wilde gedachten krijgt als hij met mij mailt.



Ik heb nu geleerd dat je sommige dingen niet te serieus moet nemen anders kan je er niet van genieten.



Het belangrijkste is dat je ervan geniet. Anders is het moeilijk om het vol te houden.
Ow Mok...ff een dikke

Pas goed op jezelf!



Lookolook...klopt, liever een sv dan een minnaar. Minnaar is zoveel meer in onze ogen.

Ons lijkt het het fijnst om een stel te treffen waar wij mee swingen en apart af kunnen spreken, maar helaas zijn wij die nog niet helemaal tegengekomen...wel half (als in onvoldoende 1op1 mogelijkheden)

Heerlijk swingen met z'n viertjes, daten met z'n tweetjes en dan mogen wel alle lasten en lusten gedeeld worden...misschien schijnveiligheid, maar daar hebben wij ervaring mee (met die lasten dan he).
Alle reacties Link kopieren
Ik lees nog steeds trouw mee Thuis is echt een hoop gaande. Gaat wel goed...



Maar, als grote verrassing een hele spannende (en uiteraard ontzettende geyle!) date gehad met lustminnaar ;) Ik weet veel van hem, hij weinig van mij. Prima zo. Absoluut geen verliefdheid maar we praten wel open met elkaar en de seks is gewoon primitief dierlijk heerlijk! Wil het ook niet anders. Man, wat istie lekker... :p



Bij ons geen drank ofzo, altijd nuchter want ochtenddates.



Jullie snappen, ik zit nog heerlijk te zweven :D En waar is de enige plek om dat even kwijt te kunnen... hier
Alle reacties Link kopieren
Zweefze nouw!! Heerlijk zo'n fijne date...



En ook fijn dat het thuis, ondanks dat er veel gaande is wel goed gaat!!
Alle reacties Link kopieren
Thanks ;) En verder lijkt mijn situatie wel wat op de jouwe; ook gedoogbeleid en liever helemaal open. Maar ondertussen genietend En zelfs heel misschien zo nog een date :D
Alle reacties Link kopieren
Oh, toch geen extra date. Geeft natuurlijk niet; heb meer dan genoeg genoten en genoeg aan het hoofd. Dus was heel erg fijne onverwachte afleiding date van vandaag...



Sterkte en plezier voor allen!
Alle reacties Link kopieren
Dromen jullie wel eens over jullie nr2?

Ik heel vaak en helaas ben ik dan niet altijd stil. Heb al een paar keer commentaar gehad van nr1 dat ik wel hele aparte geluiden maakte. Erg hè...

Is jullie dat ook wel eens overkomen of heb ik dat alleen weer? Gelukkig praat ik niet in mijn slaap..!
Alle reacties Link kopieren
Ja natuurlijk droom ik over mijn nrs 2, bijna altijd😜. Geluiden maak ik volgens mij niet, nog geen commentaar gehad. Mijn man slaapt bijna altijd direct dus soms kan ik mezelf nog even helpen, slaapt lekkerder
Mag ik jullie een gewetensvraag stellen (die vaak al eerder is gesteld, maar dan moet ik heel ver terugbladeren vrees ik)?



Wat is het dat jullie zo aantrekt in een minnaar en dan met name eentje die zelf ook nog een vrouw thuis heeft zitten? Brengt dat uiteindelijk niet meer sores dan wat anders?



Vraag dat omdat ik dat gewoon interessant vind om te weten. Ik ben zelf aan het einde van mijn tweede relatie in principe ook vreemdgegaan. Ik zat al anderhalf jaar op de schopstoel omdat ex eigenlijk niet door wilde met de relatie. Maar om meerdere redenen lang in een spagaat gestaan, wel of niet een einde maken aan de relatie. We durfden geloof ik allebei niet zo goed. Tot er iemand voorbij kwam. Ik wílde er vooral heel graag in geloven en opeens bakken vol aandacht terwijl ex me al tijden links liet liggen maakten dat ik om ging. Ben alleen daarna nooit meer bij ex in bed gestapt en we hebben een einde aan de relatie gemaakt.



Vraag me oprecht af hoe je dat doet, nadat je sex met nr 2 hebt gehad weer bij nr 1 in bed kruipen. En daar zelfs wellicht ook sex mee hebben? Ik zou dat gewoon écht niet kunnen. Zou opgevreten worden door m'n schuldgevoel. Zelfs in een minder goede relatie. Heb me zelfs destijds schuldig gevoeld om wat er was gebeurd omdat ik het niet vond kunnen. Terwijl het achteraf het beste is wat had kunnen gebeuren want het was heel hard nodig dat ex en ik een eigen leven gingen leiden.



En een tijd terug ben ik in mijn zoektocht naar iemand waar ik wel sex mee kon hebben maar bij wie ik niet hoefde te vrezen dat er meer van me zou worden verwacht ook bijna begonnen aan iets met een gebonden iemand. Maar ook dat is 'm niet geworden. Zowel hij als ik konden er niks mee. Ik wilde gewoon echt niet de oorzaak van andervrouws ellende zijn. Ik denk niet dat ik dat zou trekken. Ook hier weer een schuldgevoel dat me zou hebben opgevreten. Ben zó blij dat het níet is gebeurd en dat ik op zoek ben gegaan naar een ongebonden iemand om te daten. Als ik er wel aan was begonnen denk ik dat ik me echt heel ellendig zou hebben gevoeld. Alsnog sores dus.



Hoe is dat voor jullie? Geen oordelen, een oprechte vraag...
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik thuis al jaren geen sex meer had met mijn man en na veel geduld te hebben gehad, het onbewust opgezocht. Later wel bewust. Na heel wat ups en downs hebben we nu een open relatie. Vreemdgaan is niet iets wat ik lang zou kunnen volhouden denk ik.

Een minnaar moet voor mij een lekker lijf hebben, niet perse gespierd maar wel enigszins slank. Een paar mooie ogen om in te kijken maar echt knap hoeft hij niet te zijn. Mijn ene nr 2 is zeker niet knap maar hij is erg lekker en ontzettend lief en attent(hij heeft ook een open relatie dus geen sores). Mijn andere 2 is iets knapper(hij gaat vreemd dus iets meer sores) maar bij allebei is de sex super lekker en ze zoenen heerlijk.
Wat ik zoek? Stomende seks, een escape uit het echte leven, een bubbel voor een paar uur. Seksuele ervaringen die ik thuis niet vind. En nee, dat levert geen sores op.



Ik heb helemaal geen schuldgevoel eigenlijk. Niet naar mijn lief en al helemaal niet naar zijn vrouw. Het zijn twee gescheiden dingen. Ik leen mijn minnaar een dagje, we sluiten ons op in een hotelkamer, ik ben op dat moment Look. En na het douchen en op de terugweg transformeer ik weer naar vrouw van en moeder van. Seks heb ik die dag niet meer thuis, dat niet maar dat is meer lijftechnisch dan schuldgevoel. Dus nee, ik word niet verteerd door schuldgevoel. Über slecht misschien, maar zo is het.
Thx voor het delen.
Hey Yojanne, ook hier!

Ik heb destijds eigenlijk bar weinig schuldgevoelens gehad. Niet richting mijn partner iig. Ik kan me wel een moment herinneren dat ik met mijn moeder in gesprek was (ergens anders over) en dat ik toen ineens dacht 'je moest eens weten, wat zou jij dat erg vinden, als je wist waar ik mee bezig was, jouw dochter'...

Seks had ik niet op dezelfde dag weer met mijn partner toen. Maar bij hem in bed kruipen kon ik gewoon. Je schakelt dat stukje uit denk ik, uit een soort automatisch zelfbeschermingsmechanisme of zo.

En tov de vrouw van mijn minnaar voelde ik me totaal niet schuldig. Dat was zijn pakkie an, daar had ik niks mee te maken, vond ik.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook geen schuldgevoel tot het moment dat ik erachter kwam dat het met mijn 1 niet goed ging en ik al die tijd had lopen sloeren, dat was meer het soort egoïstisch schuldgevoel.. ik had die tijd ook aan hem kunnen besteden en dan had ik het misschien eerder gezien.



Ik heb ook geen sex meer thuis die dag, in een eerdere relatie is het me wel eens overkomen dat ik na de sex met 2 bij vriendlief thuis kwam en hij me verleide tot een potje horizontale communicatie.. Daar voelde ik me achteraf absoluut niet goed bij.. het voelde alsof ik beide gebruikte en heb vrij snel een punt achter die relatie gezet.
...
Alle reacties Link kopieren
Ik had juist wel een enorm schuldgevoel, en dat terwijl het toen ik vreemdging nooit verder is gegaan dan wat hand- en mondwerk. Ik denk ook dat het om die reden nooit verder is gegaan; neuksex had het "echt" vreemdgaan gemaakt voor mijn gevoel toen. Niet dat het dat nu niet was, maar het was nog minder erg. Je logica wordt heel bijzonder van vreemdgaan heb ik wel gemerkt.



Nu heb ik geen schuldgevoel want 1 weet prima wat ik doe tijdens een date met 2. Hij maakt er zelfs een bertje een sport van om me nog even te laten voelen bij wie ik ook weer "thuis" ben als ik terugkom van een date. Ik voel me daar altijd een beetje opgelaten over en juist dat vind 1 dan weer grappig. Ligt ook zeker aan het type relatie (D/s) dat hij en ik hebben.
Alle reacties Link kopieren
In mijn relatie voor mijn nr1 ben ik op het einde vreemd gegaan. Toen voelde ik me daar gigantisch schuldig over en heb de relatie ook meteen verbroken.



Nu voel ik me niet schuldig. Komt ook door de vorm waarin het nu gaat...gedoogbeleid. Mijn ex was heel bezitterig en jaloers en juist dat dreef mij in de armen van een ander.
Ja ook hier! ;)



Juist omdat het niks voor mij is vind ik het leuk om te weten wat iemand bezielt die dit soort dingen wel doet. Dat verschil in mensen vind ik razend interessant.



Je moet dus iets uit kunnen schakelen, de knop om kunnen zetten om het te kunnen doen. Dat begrijp ik. Maar is het dan niet zo dat het omzetten van die knop spanning met zich meebrengt die er op de één of andere manier toch weer uit wil? Je kunt dat schuldgevoel wel uit willen schakelen en je kunt natuurlijk net doen álsof het er niet is, maar het zit er wel, ergens...



Hoe gaan jullie daar dan mee om? Of ben je je daar niet zo bewust van?



Edit. Lees hier en daar dat relaties om die reden zijn beëindigd. En in het geval van een gedoogbeleid zal het niet zo de boventoon voeren. Maar in de andere gevallen?
Alle reacties Link kopieren
Niet iedereen ervaart dezelfde gevoelens. Sommige doen alsof, omdat dat maatschappelijk aanvaardbaar is.

Ik heb met een aantal mensen diepe gesprekken gehad de laatste tijd, als je er eerlijk op doorvraagt, vrijwel iedereen is wel vreemd gegaan, spijt kwam pas toen het is ontdekt, of toch de relatie niet sterk genoeg was om er doorheen te komen.



Ik heb medelijden om partner zijn dip, dat hij niet hetzelfde plezier wil ervaren etc.

Dat is geen persoonlijk schuldgevoel of spijt, ik neem de keuze toch bewust?!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven