Minnaar, deel 29.

09-05-2015 18:23 3006 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 28 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.

.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees de verhalen over een open relatie met veel belangstelling. Ik voel mij soms zo hypocriet dat ik wel een minnaar heb, maar geen open relatie wil. Mijn man staat ook niet open voor een dergelijke relatie. Maar ik lees dat het hebben van een open relatie ook veel werk met zich meebrengt en ook onbegrip.



Thuis zijn er voorzichtige stapjes vooruit. Man en ik hebben weer wat meer lichamelijk contact. Ik merk ook dat ik nu minder behoefte heb om meneer2 te appen. Hij heeft het ook erg druk dus het is wel even goed zo...we appen nog wel, maar veel mind er. ..
Alle reacties Link kopieren
quote:theemok schreef op 03 juni 2015 @ 22:09:

Nee, ik ga actief de datingmarkt op. Niet wanhopig op zoek maar ook niet afwachtend. Ik weet nu wel wat ik wil en dat is al heel wat waard. Maar ik vind het nu wel even moeilijk , afscheid nemen van mensen die me iets doen. Toch voelt het als de juiste beslissing.Diep respect, knap hoor theemok
Idd respect Theemok!, Fijn dat het goed voelt,sterkte met afscheid nemen/verwerken



Nouwnouw,moeilijk voor je.

Persoonlijk zou ik mij wel aan de afspraken met mn man houden.Die heb je gemaakt om het voor jullie alle twee te laten werken.Je man heeft kennelijk problemen met deze minnaar als je door gaat zal het je relatie niet ten goede komen lijkt mij.



Gisteren heerlijk gedate met dichtbij minnaar
Waarom verdient mijn keuze respect? Ik vind dat een beetje raar. Ik vind het verdrietig omdat ik van mensen afscheid neem die ik best graag zag.



Secr, wat gun ik het jou dat het thuis met sprongen vooruit gaat!
Alle reacties Link kopieren
quote:Love_Me schreef op 04 juni 2015 @ 10:38:

Ik mag vanmiddag weer!

Een nieuwe lover...

Ernstig benieuwd naar zn minnaarskills ;-p

Sorry, Love_me, je sneeuwt een beetje onder. Hoe was je date met nieuweman?



Mok, ik kan me dat "respect" wel voorstellen. Jij neemt een beslissing en handelt er meteen naar terwijl een hele hoop schrijfsters hier juist blijven sudderen in een soort status q die niet helemaal lekker voelt maar maar er kan (nog) geen beslissing genomen worden. Dus vindt men dat bewonderenswaardig aan jou!



En natuurlijk doet het zeer, lieve schat, natuurlijk is afscheid gewoon ruk, kiezen is verliezen. (en jaja, het is ook winnen maar het is óók verliezen)

Maar dat haalt het respect niet weg, het kan naast elkaar bestaan.
.
Ah zo.



Ja, verdrietig is het nog steeds, maar dat heeft ook andere redenen. Ik laat het gewoon toe, het slijt al.
Alle reacties Link kopieren
quote:theemok schreef op 05 juni 2015 @ 08:02:

Waarom verdient mijn keuze respect? Ik vind dat een beetje raar. Ik vind het verdrietig omdat ik van mensen afscheid neem die ik best graag zag.



Secr, wat gun ik het jou dat het thuis met sprongen vooruit gaat!Omdat je die stap durft te zetten terwijl je ze graag ziet.
Alle reacties Link kopieren
Oh yes, net een date gepland met minnaar, moet nog een paar weken wachten maar het verheugen en aftellen kan beginnen. Let the sloergames begin! Vanavond ga ik jullie uitgebreid lezen met een wijntje.
Alle reacties Link kopieren
Mok, zoals je eerder aangaf wil je het niet meer seks zonder verbinding het voelt niet meer ok. Je wilt wel weer een relatie en gaat daar mee aan de slag. Dat is een duidelijke keuze en je handelt er ook meteen naar. Daar heb ik ook bewondering voor.

Is je hele kijk op een relatie aangaan, verandert door je jaar sloeren na je scheiding.

Nouw nouw het klinkt best niet fair naar de afspraken die je met je man hebt gemaakt, ben je verliefd op 2 dat je het toch doorzet. Het leek aardig in evenwicht bij jullie thuis.
Loui, wat er veranderd is, is dat ik nu wel weet wat ik wel en niet wil. Ik sta veel sterker in mijn schoenen, ben niet bang voor afwijzingen en ook niet om met mate te communiceren. Ik weet nu ook dat uiterlijk beslist niet belangrijk is. Als minnaar is dat natuurlijk meegenomen, een leuk hoofd, kek lijf. Maar voor een partner vind ik dat echt niet doorslaggevend.

Bovendien heb ik geen schroom om iemand zelf te benaderen, en durf ik op mijn gevoel af te gaan als ik denk: dit word niks. Dan zeg ik dat gewoon, ga ik daar verder geen energie aan verspillen.

Best waardevol dus, wat ik geleerd heb.



Nouw, eens met de rest. Ik vind het allemaal nogal oneerlijk klinken. Maar ik weet ook dat je niet alles hier op het forum kunt plempen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4.0 schreef op 04 juni 2015 @ 16:59:

Met vechten voor thuis is niks mis maar waar vecht je nou eigenlijk tegen? Je man is lief zeg je, jullie hebben een open relatie afgesproken maar hij is niet oké met deze minnaar. Jij wilt per sé deze minnaar en daar kan je niet tegenop kletsen. Waarom respecteer jij mans ideeën niet in hierin? Je krijgt alle ruimte maar deze vriend-minnaar voelt voor hem niet goed.

Is het knokken om het knokken?



Ik quote alleen roos even, maar de reacties van de anderen zijn me net zo waardevol en triggeren net zo goed tot antwoorden.



Waar ik voor vecht? Mijn eigen leven. Ik wil niet weg bij mijn kinderen, geen haar op m'n hoofd die daaraan denkt. Relatie thuis staat om andere redenen al lang onder druk. Ik maak de keuze om niet weg te gaan. Ja, een minnaar is idd een katalysator en dat maakt het moeilijker. Ik ben niet verliefd op mijn minnaars en wil ook niet persé die ene als minnaar. Dat het nu wel zo is, is wel heel waardevol voor mijzelf. Ik respect mijn mans ideeën al mijn hele leven. Er spelen dingen mee die ik hier uiteraard niet vertel. Mijn leven is gecompliceerd en hier uit ik graag mijn stukje minnaargebeuren. Ik ben mij er overigens terdege van bewust wat m'n minnaar(s) voor effect hebben op mijn relatie. Daar kies ik dus voor, en ik weet wat de consequenties zijn. Dat neemt niet weg dat er allerlei emoties bijhoren en die kan ik nergens kwijt. Hier doe ik dat dus graag over het minnaardeel. Een oplossing voor mijn relatie, is die te beëindigen, maar dat was alleen een keuze geweest als er geen kinderen waren. Het blijft een rollercoaster...
Alle reacties Link kopieren
Is het oneerlijk zoals het gaat? Ja, zo lezende wel, maar dat is natuurlijk maar een fractie...



En nu maar lekker de zon in allemaal!
Ik moest er ook nooit aan denken mijn partner te verlaten,we waren meer dan 10 jaar samen en een kind.Maar voor mij is het achter af wel de juiste beslissing geweest.

We hebben goed contact,bijna als goede vrienden en ons kind is gelukkig want daar zetten we ons 100% voor in,die is het belangrijkste daar draait het om.

De koek was bij ons op,we waren samen niet gelukkig en de schijn ophouden is voor de kinderen ook niet goed.

Ex heeft inmiddels een nieuwe partner en daar kinderen mee en mijn kind hoort er daar helemaal bij.

Ik heb wel weer een relatie gehad maar merkte dat ik dit vrij zijn van nu echt even nodig heb,ik geniet!

Van mijn kind,mijn leven en natuurlijk mijn heerlijke minnaars,ik voel me nu eindelijk gelukkig en vrij.

Achteraf is dat wat ik toen miste,gelukkig zijn..
Alle reacties Link kopieren
Dank je jillinada. Ik stop het deel over thuis weg. Het doet me pijn. Ik zou niets liever weer die vrijheid willen, maar krijg dat niet over m'n hart. Gelukkig zijn. Auw, dat vroeg m'n vriendin laatst ook al :( Ik duik heel diep met m'n kop in het zand. Ik wil het wel, weg, maar kan het echt niet voor mijn kinderen Schijn ophouden is niet goed, maar er speelt zo veel mee :( Ik ben steun en toeverlaat voor m'n gezin. Alles zou kapot gaan als ik ga. Dat kan ik niet aan, al zou het voor mij beter zijn :( Mijn gevecht is dit volhouden voor m'n kinderen. Hoe lang ik dat nog volhou, is de vraag...
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of ik bovenstaande laat staan hoor, de dingen over thuis ...
Alle reacties Link kopieren
Nouw, je kletst er keurig omheen.

Niemand vertelt jou dat je bij je kinderen vandaan moet gaan, hoe kom je erbij? Men vraagt zich af waarom je juist voor deze minnaar gaat terwijl dat juist de minnaar is die je man buiten de paaltjes van de grenzen heeft gezet.

Hij lijkt je de aarde te gunnen maar je wilt pluto. Mijn vraag was, "waarom wil je pluto, is dat niet nodeloos knokken om het knokken?"

Jammer dat je daar geen antwoord op geeft.
.
Alle reacties Link kopieren
Er staat niks herkenbaars. Het leest voor mij als één wollige toestand.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik klets er niet omheen roos. En ik zeg ook niet dat iemand zegt dat ik bij mijn kinderen weg moet gaan? Dat zeg ik zelf, om uit te leggen waarom ik niet uit de situatie thuis stap. Deze minnaar was er al en ik kan helaas niet vertellen waarom hij wasrdevol is voor mij en waarom man het niet wil. Zo is het nou eenmaal.

Ik probeer te beantwoorden wat gevraagd wordt, maar je knokken voor het knokken vraag doet geen enkel belletje rinkelen wat je bedoelt? Ik hoef niet alles en nog meer. Dingen en mensen komen op je pad, en soms zit daar iets heel fijns bij. Dat ga ik niet wegduwen.
Waarom is weg gaan bij je man ook weg gaan bij je kinderen? Ik ben gescheiden maar ben met m'n kinderen nog even close als altijd, misschien zelfs wel meer door wat we samen hebben meegemaakt.

Dat je behoefte hebt aan een minnaar kan ik best begrijpen en die ruimte heb je ook binnen je relatie als ik het goed begrijp.

Maar waarom moet het persé deze minnaar zijn? Wat is er zo speciaal aan hem?
Alle reacties Link kopieren
Mezelf zijn. Hou het daar maar op. Geldt voor beide minnaars trouwens.
Alle reacties Link kopieren
Zo is het nou eenmaal.

Dat is mijn antwoord en daar moet u het mee doen?



Ik snap dat je hier niet de ins en de outs kunt neergooien over je privé, dat hoeft ook niet.

Deze "zo is het nu eenmaal" zou ervoor kunnen zorgen dat je op de helling liggende relatie het meer in zou kunnen donderen. Als jij dat ervoor over hebt moet je daar lekker mee doorgaan, Nouw.

Maar niet bléren als het misgaat hè?
.
Alle reacties Link kopieren
Je bent altijd jezelf, wie zou je anders zijn?

Geen enkele man maakt jou tot iemand anders. Misschien moet je op zoek naar jezelf ipv naar de perfecte man.
.
Alle reacties Link kopieren
Sjonge jonge zeg roos, ga je lekker?
Alle reacties Link kopieren
Staat er iets dat heel gek of raar is? Confronterend wel ja, daar ben ik me van bewust. Misschien wil je het niet lezen, dat snap ik ook, hoeft ook niet.
.
Ik lees niks raars, alleen wat voer tot nadenken over je beweegredenen en dat lijkt me zeker nodig.

Waarom, als je al zoveel vrijheid krijgt, dan alsnog de grenzen zo willen overschrijden dat je zeker weet dat je je man gaat bezeren?

Waarom het risico nemen dat je huwelijk volledig strandt, terwijl dat blijkbaar het ergste is wat kan gebeuren, waar je zo hard tegen knokt?

Wat maakt jouw 'nood' groter dan die van hem, waarom mag jij zo over zijn grenzen gaan?

Waarom zou je juist deze minnaar nodig moeten hebben om 'jezelf te kunnen zijn'?

Genoeg om over na te denken lijkt me...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven