Minnaar, deel 29.

09-05-2015 18:23 3006 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 28 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.

.
@
anoniem_63cf94b22c261 wijzigde dit bericht op 27-07-2015 07:30
Reden: Mogelijk herkenbaar
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Was het in de buurt waar je woont?

Een kennis van me had het laatst, ze sprak met haar minnaar af in een hotel 10 km van hier. Ik heb haar toen ook gezegd, stel dat je iemand tegenkomt. Er kunnen zelfs mensen die je kent werken. Ze gingen lunchen in het restaurant en haar vriend ging even buiten roken toen ze ineens een kennis buiten zag staan. Die was daar toevallig aan het werk, ze heeft toen gezegd dat wij daar aan het lunchen waren. Tegen haar man had ze al gezegd dat wij samen weg waren die dag.

We gaan waarschijnlijk eens samen op pad met overnachting maar dan gaan we allebei met onze minnaar overnachten, wel handig zo. Ook is het prettig dat we dingen met elkaar kunnen delen, niet zomaar een kennis dus.
Ik zit te prutsen met berichten wijzigen : hoe kun je iets verwijderen?
Ik wou dat ik ook een gelijk gestemd iemand had waarmee ik weg zou kunnen maar ik zou niet weten wie. Dat zou het wel makkelijker maken idd.

Mijn man gaat informeren bij 'diegene waarmee ik weg' ben, dat weet ik zeker! Dat wordt niet zomaar aangenomen thuis. En ik heb er ook geen zin in om iemand voor mij te laten liegen.

En voor mezelf een wellness-weekend....dat gaat hem denk ik ook niet worden.
anoniem_63cf94b22c261 wijzigde dit bericht op 27-07-2015 07:31
Reden: Herkenbaarheid
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
bedenk een goed alibi ( oude vriendin opzoeken verder in het land etc) doe dit vervolgens ook echt herhaal dat en dan ga je de 4x op date met je minnaar.
Alle reacties Link kopieren
Ik gebruik ook nooit iemand en ik zou normaal nooit iemand voor me laten liegen maar wij doen dat dan voor elkaar, dat is toch anders. Inmiddels hebben we een open relatie maar hij wil liever niet weten wat ik dan ga doen dus eigenlijk moet ik nu nog steeds iets 'verzinnen'.



Ik heb dat toen gedaan onder het mom van, ik heb even een dag voor mezelf nodig. Mijn man doet dat ook af en toe alleen doet hij dan niet zulke dingen.
Alle reacties Link kopieren
Toch gek hoor Pearl, ik noem dat niet echt een open relatie. Voor mij is een open relatie niet bddneuken maar juist de open communicatie die je hierover kunt voeren.

Nu ben je dus nog steeds aan het smoezen bedenken en liegen. Jammer.
.
Alle reacties Link kopieren
Ja roos dat vind ik ook jammer, ik had het liever anders gehad maar het is dit of niks. Je kunt het beter gedoogbeleid noemen. Maar verder niks te klagen hoor, de sfeer is de laatste tijd prima.
Lijkt me lastig pearl,wel fijn dat de sfeer goed is!



Hier vandaag onverwacht een heel lang en emotioneel gesprek met verweg gehad.We zijn beide in love....

De komende periode is hij aan de andere kant vd wereld,niet thuis en niet bij mij.

Deze periode moet hij gebruiken om er achter te komen wat hij echt wil,daar blijven bij haar of terug naar hier bij mij.

Hij moet beslissingen nemen en ik moet het loslaten,heel lastig!!

De afspraak is nu wel dat als hij daar blijft ons contact echt stopt want dat is te moeilijk.

Ik ben er nu echt achter hoe ver mijn gevoelens gingen,ik heb dat altijd weg gestopt en niet toegelaten.Ons contact niet kwijt willen?Bang gekwetst te worden? Ik weet het niet...

En nu heb ik het zo moeilijk

Ik functioneer amper,moet om alles huilen en krijg hem niet uit mijn hoofd.De knop moet om maar het lukt me niet....

Gelukkig niks te klagen Pearl: als je thuis elke keer redelijk gemakkelijk wegkomt zou ik ook niet klagen!

Roos: open communicatie zorgt volgens voor meer jaloezie. Ik zou het ook liever niet weten wat mijn man uitspookt met een ander als we een open relatie zouden hebben.



Ik zal even uitleggen hoe ik zo kom om vreemd te gaan. Mijn man en ik zijn al heel lang samen en hebben kinderen: de kids is eigenlijk de reden dat ik niet bij hem wegga. We gaan nog goed met elkaar om hoor, hebben ook nog wel seks, maar veel te weinig naar m'n zin en dan is ook nog eens de intimiteit ver te zoeken. Het is eigenlijk voor mij een liefdeloos huwelijk; hij is nou eenmaal geen prater en kan me ook niet troosten als ik verdriet heb.



Toen minnaar zich aanbood ("boek jij een hotel, dan kom ik") hoefde ik niet lang na te denken. Wat een lekker ding! Hem zag ik wel zitten en het was super... Wauw, als ik daar nog aan denk... Meteen alles erop en eraan: heerlijk gewoon. Ik dacht toen nog dat het bij één keer zou blijven, maar ook hij vond het geweldig! Ongelofelijk vond ik dat! Hij zegt dat het voor hem de eerste keer was dat hij vreemd ging en ik denk dat dat nog waar is ook. We spraken een paar maanden later weer af en hij wilde me blijven zien: wauw!!



Hij is heel erg lief voor me, vind me ook heel lief, zegt dat laatste elke keer als we elkaar zien, is gek met me en heeft al vaker gezegd dat hij van me houdt, dan mijn eigen man in al die jaren! Ik zweef al drie jaar op die wolk rond... Heerlijk is het!! We kunnen gewoon geen genoeg van elkaar krijgen...



Tussen de afspraakjes door appen we, maar niet dagelijks, jammergenoeg. Ik wil hem niet van z'n werk af houden en hem zeker niet tot last zijn. Ik zeur ook niet over dat het soms lang duurt voordat we weer een afspraakje hebben, want ik wil het wel leuk houden. En mannen zitten nou eenmaal weleens een poosje in hun hol en dan moeten vrouwen afwachten tot ie daar vanzelf weer uitkomt 😁



Maar helaas, hij gaat niet bij zijn vrouw weg, zegt ie. Dat is volgens mij een geldkwestie want hij is ook nog eens schatrijk. Ik wacht rustig af en zeur er niet over, maar ik moet eerlijk zeggen als hij de stap neemt, dan ben ik ook bereid om alles wat ik nu heb op te geven (behalve m'n kids hoor) en met hem verder te gaan.



Maar u wil hij dus naast me wakker worden.... Mmmmm....

Mijn man krijgt echt wel een vermoeden als ik opper dat ik een nacht alleen weg wil. Hij gaat dat vermoedelijk tot op de bodem uitzoeken. Hij gelooft het zeker niet als ik zeg dat ik tijd voor mezelf nodig heb.Dus, het zal erg lastig worden en het heerlijke weekendje zal niet niet door kunnen gaan ben ik bang 😥. En dan moet ook minnaar nog thuis weg zien te komen natuurlijk.
Achch....jillinada..... Wat vreselijk rot voor je! Nog onbereikbaar ook....wat een kl*te zooi...

Ik hoop voor je dat hij je zo gaat missen dat ie voor jou kiest!!
Moeilijk Jill. Gevoelens kunnen heel mooi zijn, maar soms ook een enorm blok aan je been.



Voor mij is een open relatie meer dan dat gedoogd wordt dat je buiten de deur neukt, maar ik vind ook dat iedereen dat op zijn eigen wijze in mag kleuren. Ik ben al regelmatig mannen tegengekomen die zeiden een open relatie te hebben, maar ze waren in mijn ogen gewoon vreemdgangers.



Naam 0911: waarom zou jouw man alles uitpluizen waar je bent en zit? Heeft hij reden om aan te nemen dat je niet eerlijk bent? Als je een nachtje weg wilt, of als je iemand ergens tegen komt: mijn tip is blijf zo dicht mogelijk bij de waarheid en breng dat zo neutraal mogelijk. Hoe ingewikkelder het excuus, hoe groter de argwaan. Een van mijn flirts had overigens wel een vrij sterke: hij ging al jaren 1-2 keer per jaar een weekend naar een klooster voor bezinning. Toen hij een affaire kreeg, nam hij zijn minnares gewoon mee. Ze konden heel goed samen bezinnen en kwamen als herboren weer thuis ;)
Alle reacties Link kopieren
Naam, jaloezie is nou juist één van de dingen die goed bespreekbaar zijn in een open relatie daarom zou de basis van elke open relatie mogen zijn dat de "thuisrelatie" inclusief de seks goed is. Roepen dat de ander zijn of haar goddelijke gang mag gaan maar dat je er niks van wil weten is natuurlijk geen open relatie, dat is een soort gedoogbeleid, min of meer gebaseerd (naar mijn idee) op onverschilligheid. Alsof het de ander niet boeit wat je doet en met wie als hij er maar geen last van heeft.



Als jij thuis niet kan hardmaken waarom je een nacht weg bent moet je er niet aan beginnen. Waarom zoekt je man dit tot op de bodem uit, vertrouwt hij je niet? Het lijkt me zo'n armoe om maar bij elkaar te blijven omdat het wel comfortabel is en te wachten tot je minnaar zijn vrouw wil verlaten voor je.

Ik zie dit in mijn zeer directe omgeving, diegene gaat daar aardig aan onderdoor.

Jilinada zit eigenlijk in hetzelfde bootje, het levensgeluk ligt in handen van diegene die alle touwtjes vast heeft, wauw.

Kan me voorstellen dat je daar ongelukkig van wordt.
.
Alle reacties Link kopieren
Naam je schrijft meermaals dat je niet wilt zeuren of anderzijds negatief wilt uiten naar minnaar, je wacht af. Zo maak je je erg afhankelijk hoe hij het invult. Klinkt voor mij ongelijkwaardig, alsof jij een deel van je gevoel en verlangens achterhoudt om het maar vooral leuk te laten blijven? Uiteindelijk is dat zwijgen en onderdrukken vaak een reden waarom een relatie opbreekt. En jilinada ook hier is het raar, dat je de beslissing bij hem legt. Waarschijnlijk was je eerder gestopt of jullie omgang verandert als je wel je gevoelens had geuit.

Nou ja beiden veel wijsheid en sterkte.
Misschien hebben jullie wel gelijk..



Ik heb geen open relatie en durf de vraag of m'n man dit ook zou willen al niet eens te stellen 😁 Er valt bijna nergens met hem over te praten eigenlijk.

Hij heeft wel degelijk redenen om me niet te vertrouwen: ga al heel lang vreemd want dit is niet mijn eerste minnaar. Ik denk dat man er ook niet over durft te beginnen... uit een soort zelfbescherming denk ik.

Hij ziet miss ook wel in het uitgaansleven dat ik veel aandacht van andere mannen krijg, hoewel ik helemaal niet knap ben ofzo. Daarom denk ik dat ie het helemaal gaat uitpluizen als ik weg zou gaan. En als ik gewoon weg zou blijven heb ik dikke ruzie met hem...en valt er weer eens niet over te praten.



Maar ik ben heel tevreden met de situatie zoals ie nu is: af en toe een flinke beurt is fantastisch en ik wordt er zielsgelukkig van!! Maar de frequentie zou wel wat hoger kunnen dus. Ik heb bij hem geleerd dat hoe meer ik aan hem trek, hoe afstandelijker hij wordt. Miss heeft ie zo'n situatie thuis al. Maar afhankelijk ben ik idd en schik me naar zijn mogelijkheden...
Naam lijkt me lastig om een nacht weg de blijven terwijl je partner je kennelijk niet vertrouwd.

Waarom gaat hij het anders tot op de bodem uitzoeken?

Waarom blijf je bij hem terwijl je zo veel mist bij hem?



Verweg heeft het ontzettend moeilijk en ik ook.Als er aan zijn kant geen partner was geweest waren we nu samen.

Maar die partner is er wel

Om mij te "hebben" moet hij daar echt alles opgeven,niet alleen relatie maar ook werk,zaken,contacten,ontroerendgoed.Echt heel veel.

Dus geen 1 nacht ijs beslissing vind ik.



Andere minnaar apt vanochtend om dit weekend wat af te spreken,ik heb ja gezegd.

Enorm aan toe om even ergens anders mee bezig te zijn en lekker genieten.

Aan de andere kant begint dat nu ook weer een beetje dubbel te voelen,bleh zo mijn dag niet dit
Alle reacties Link kopieren
Ik kan soms echt schrikken van de afhankelijkheid, de overgave waarmee het geluk zomaar hoppetee aan andermans grillen wordt overgelaten.



Weinig girlpower, meiden!
.
Aan de ene kant lekker om wat achter de hand en in het vooruitzicht te hebben, maar ik snap jouw gedachte jillinada! Lastig hoor want je wilt meneer 'verweg' zo te horen... Moeilijk.

Ik zou hem even met rust laten: kan hij rustig nadenken en komt ie miss naar jou.. Maar miss moet je nu juist toeslaan...ik heb geen idee.
En niet alleen hun eigen geluk, maar zelfs het hele gezin wordt geofferd als de minnaar maar even kikt. Ik snap er ook niks meer van...
De mijne wilde tot 2x toe stoppen met onze relatie maar kwam toch weer bij me terug... 😊

Ik stuurde beide keren nog 1x een app na een week of twee waar hij gelukkig altijd op reageerde. Hij had ook niet kunnen reageren toch?

Hij is heel respectvol richting mij maar ik weet dat ik op de tweede plaats kom: dat is nou eenmaal niet anders.



We nemen beide het initiatief voor een volgende afspraak maar het komt ons beide weleens niet uit.
Naam, als jij jezelf op een presenteerblaadje aanbiedt, natuurlijk hapt hij dan wel... Dat is geen teken van liefde, dat is gewoon zijn geilheid.



Lees je eigen posts eens terug:

Maar helaas, hij gaat niet bij zijn vrouw weg, zegt ie. Dat is volgens mij een geldkwestie want hij is ook nog eens schatrijk. Ik wacht rustig af en zeur er niet over, maar ik moet eerlijk zeggen als hij de stap neemt, dan ben ik ook bereid om alles wat ik nu heb op te geven (behalve m'n kids hoor) en met hem verder te gaan.



Hij hoeft maar met zijn vingers te knippen en jij springt in de houding. Hij wil graag een nachtje samen en jij gaat bedenken hoe je je man zodanig kunt voorliegen dat je er mee weg komt. Besef je wat je op het spel zet, niet alleen voor jou, maar ook voor je kinderen? Is dat het waard?

En ik bedoel dit niet als veroordeling, heb het zelf ook gedaan, maar ik had voor mijzelf de keuze toen al gemaakt en ben inmiddels ook gescheiden. Is dat de kant die jij op wil? Weet je eigenlijk nog wel wat je zelf wil? Of doe je gewoon wat hij je vraagt?
Vergeten loslaten of wat dan ook lukt nu helaas niet.Ik kan mijn gevoel niet uitschakelen.Wij kennen elkaar ook al meer dan 10 jaar he en delen echt alles behalve een "normale" relatie.

Komende tijd moet ik wel loslaten omdat hij dan totaal onbereikbaar is.Goed voor beide,voor hem zeker om alles op een rijtje te krijgen.



Gezin hier valt niks aan op te geven,ik ben alleen met mijn kind.
Alle reacties Link kopieren
@jillinada

Stel nou dat hij dit allemaal opgeeft voor jou, voel jij je dan niet super verantwoordelijk dat hij de rest van zijn leven geen spijt krijgt van deze beslissing?
Hatsjikideee...
Ik zou me niet verantwoordelijk voelen omdat het zijn keus is.

Ik ben hem niet aan het overhalen naar mij toe trekken of wat dan ook.Klinkt nu bijna als of het mij niks zou doen,dat is een ander verhaal...

Feit is dat we er achter zijn dat we ons zelf al die jaren voor de gek hebben gehouden en elkaar daar mee ook.

Als hij daar wil blijven verbreek ik ook denk ik alle contact,niet omdat ik boos of verdrietig ben(dat laatste wel natuurlijk) maar omdat het alleen maar moeilijker zou worden als het contact blijft.
Alle reacties Link kopieren
quote:jillinada schreef op 21 juli 2015 @ 14:39:

Hij moet beslissingen nemen en ik moet het loslaten,heel lastig!!

En nu heb ik het zo moeilijk

Ik functioneer amper,moet om alles huilen en krijg hem niet uit mijn hoofd.De knop moet om maar het lukt me niet....

Ik wil je even heel veel sterkte wensen. Moeilijk hè als er liefde bij komt kijken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven