Minnaar, deel 29.

09-05-2015 18:23 3006 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 28 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.

.
Alle reacties Link kopieren
Ik leef met je mee. Hier kan je inderdaad helemaal niks mee en het maakt het wachten alleen maar moeilijker...
Elk einde is een nieuw begin
Ik ben even helemaal zen, heb leuke contacten op de kik en dates (al dan niet horizontaal) binnen afzienbare tijd. En thuis gaat het ook erg fijn. We hebben samen een paar activiteiten opgepakt die ons veel tijd samen geven, het is goed om te zien dat we nog steeds blij met elkaar zijn.
Dat klinkt helemaal goed Oranje, ben oprecht blij voor je dat je deze goede balans hebt kunnen vinden
Oranje wat fijn,heerlijk dat het zo ook kan!
Alle reacties Link kopieren
Mag ik komen meekletsen? Ik zit ergens mee en weet ff niet wat te doen 😞
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk, doe je verhaal!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben getrouwd, zwanger en supergelukkig.

Alleen ben ik vorig jaar vreemd gegaan. Niet bewust, ook niet onbewust.. Maar ik was niet echt mezelf, man van sportschool, personal trainer, ging elke keer een stapje verder. Ik was onzeker over m'n lichaam, en hij vertelde me steeds hoe mooi hij me vond en dat ik niet dik was enz enz. Uiteindelijk heeft ie me gezoend, vond ik niet erg.. Juist wel spannend. Maar daar is het niet bij gebleven. Hij wou elke keer als er een mogelijkheid was, met me zoenen. Daagde me uit en vroeg steeds meer of ie dingen mocht doen. Ik zei in eerste instantie dat af en toe zoenen ik geen kwaad in zag, maar uiteindelijk had ie het over handwerk, oraal bevredigen enz. Ik zei dat ik dat nooit zou doen en nooit zou durven. Maar hij hield vol. Zei dat ie geduld had en t wel voor elkaar kreeg om de spanning zo op te bouwen dat ik wel graag wou. Hij kwam een keer iets langsbrengen, en hij had t al gewoon bedacht dat ie aan me ging zitten me geil maken enz. Ik heb hem gauw van me af gehaald, keer erop bleef hij drammen en zeuren 'je durft niet na me toe he schijterd, je bent bang dat je jezelf niet onder controle hebt' nou.. Ik ben niet bang, durfde wel en ben gegaan. Hij wou een massage geven na al die harde trainingen. Heeft me toen geving! en ik hem gepij! Je weet wel. Dit is 2 keer gebeurd. Ik heb zo'N spijt dat ik me heb laten meeslepen, hij heeft zo gedramt en wou zo graag seks met me. Gelukkig is dit niet gebeurd anders zou seks nooit meer zo fijn zijn met me man als er voor, omdat ik er dan aan word herinnerd. Ik heb me zo laten gaan en ben zo dom geweest, kan die man niet alleen de schuld geven want ik ben er zelf bij geweest maar hoe iemand kan pushen niet normaal. Als ik dit aan m'n man vertel ben ik bang dat ik hem kwijt raak. Misschien is dat het beste en heb ik dat verdiend. Maar ik wil mijn man niet kwetsen want ik ben zo gelukkig met hem, wil met hem oud worden en voel ke zo'n domme doos dat ik dit heb gedaan. Ik heb zo erge schuldgevoelens dat ik elke dag er aan word herinnerd. Het is ondertussen 9 maand terug en nog voel ik me zo. M'n man verdiend het niet om gekwetst te worden, maar ik weet niet of ik het nog langer voor me moet houden.
Alle reacties Link kopieren
Secretmommy, ik hoop dat je dit al oplucht. Ik denk dat het niets toevoegt om het je man te vertellen, het is gebeurd, je bent te ver gegaan, je hebt spijt. Stel, je vertelt het hem. Dan ben jij opgelucht, maar zadel je hem met een gigantisch probleem op. En dan? Wat is de toekomst dan van jullie gezin?



Probeer het los te laten (hopelijk zie je die eikel van een trainer niet meer, en anders onmiddellijk mee kappen), zie het als een leerpunt. Dit gaat je niet nog eens gebeuren. Je was er inderdaad zelf bij, je hebt zelf de keuze gemaakt om te doen wat je hebt gedaan. Je hebt je aandeel erin, maar die trainer net zo goed. Ongelooflijke drammer en pusher, respectloze eikel.



Hoezo word je er elke dag aan herinnerd? Kom je hem nog geregeld tegen? Of zijn het gedachten die steeds de kop opsteken? Dwing jezelf op die momenten om iets te gaan doen, om je gedachten te verzetten. Ga een puzzel oplossen, lezen, een eind wandelen met muziek in je oren. Het is gebeurd, het is voorbij en het gebeurt nooit meer.
Alle reacties Link kopieren
Secretmommy, op mij komt het over alsof die trainer echt misbruik heeft gemaakt van jouw onzekerheid. En hij heeft daarna zitten drammen en pushen en jou zo zitten bewerken. Je bent natuurlijk een volwassen vrouw en je was er niet op uit, en er is toch meer gebeurd dan jij wilde. Ik vind zijn gedrag heel fout! En als je zoiets zou melden bij die sportschool, zou hij zijn baan nog kwijt zijn ook, denk ik. Je bent er zelf bij geweest zeg je, maar hij was (als ik het zo lees) echt uit op iets en heeft misbruik gemaakt van jouw situatie. Rotstreek! Je komt daar hopelijk niet meer? Ik denk dat je iets genuanceerder naar jezelf mag kijken. Als je niet jezelf bent, kan er veel misgaan als iemand dat in de gaten heeft (ik spreek uit ervaring). Verder eens met Theemok.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Wat Elmervrouw zegt, het zou mooi zijn als je sterk genoeg staat in je schoenen om hem te melden op de sportschool. Hij zal hetzelfde kunstje vast vaker geflikt hebben. Maar ik begrijp het als je dat een brug te ver vindt.



Vel jezelf niet te hard, inderdaad.
Alle reacties Link kopieren
Tja, we lezen het verhaal van 1 kant. Hij klinkt nu als de nare-sportschool-drammer en jij, secretmom. als het onzekere hertje die het sort of overkomen is.

De waarheid ligt ergens in het midden denk ik dan. Ik weet niet hoe je uit je ogen gekeken hebt, misschien heb je net zoveel aandeel als hij.



Waar voel je je nu precies schuldig over? En waarom zou je het aan je man vertellen? Is hij de allerliefste van de wereld en kan je echt niet meer met jezelf door 1 deur of denk je van je schuldgevoel af te raken door het op zijn bord te gooien?

Wat verwacht je van deze eerlijkheid?

En wat verwacht je als je het niet vertelt?
.
Alle reacties Link kopieren
Secretmommy, heeft hij het daarna nog geprobeerd of was hij 'tevreden' met wat hij voor elkaar had gekregen?
Wat je kunt verwachten van eerlijkheid? Dat hij zelf kan bepalen of hij bij zijn vrouw wil blijven of niet. Je ontneemt de ander de keuze. Waarom is jouw geluk belangrijker?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vandaag zo'n heerlijke date gehad met mijn minnaar, ik zit nog lekker na te gloeien
Alle reacties Link kopieren
quote:viavia2013 schreef op 03 augustus 2015 @ 21:28:

Wat je kunt verwachten van eerlijkheid? Dat hij zelf kan bepalen of hij bij zijn vrouw wil blijven of niet. Je ontneemt de ander de keuze. Waarom is jouw geluk belangrijker?Had ik het tegen jou?
.
Alle reacties Link kopieren
Soms is het beter gewoon te zwijgen. Wat haalt het uit? Je hebt er spijt van en wil het nooit meer doen. Zouden het je zwangerschapshormonen kunnen zijn die nu de kop op steken? Heb je de verschillende mogelijke scenario's overlopen? Je partner kan beslissen om te vertrekken en dan ben jij alleen zwanger.

Bovendien, het lijkt er eerder op dat die sportleraar gewoon misbruik van je heeft gemaakt tijdens een moeilijke periode. Ga je hem toelaten om je relatie ook nog kapot te maken?
Elk einde is een nieuw begin
Alle reacties Link kopieren
Secretmommy wees niet te streng voor jezelf. Als je het verteld veranderd heel je relatie, verstandhouding, enz. het is jouw beslissing maar een dergelijke mededeling zal alles veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Hallo dames,



zijn er hier ook vrouwen die al langer een minnaar uit het buitenland hebben? Helaas zien we elkaar daardoor (te) weinig, maar het verlangen naar hem blijft.

Ook al zie ik hem soms een jaar niet, ik weet alle details nog, hoe hij ruikt, hoe hij voelt, hoe hij smaakt en de eerste keer dat we elkaar zagen op Schiphol.



Ik heb me in mijn leven nog nooit zo tot iemand aangetrokken gevoeld en ik denk dat dit ook nooit gaat veranderen.
Alle reacties Link kopieren
We hebben een poosje een schrijfster gehad met een buitenland minnaar idd. En de minnaar/potentiele vriend van Jill woont ook (nog) in het buitenland.
.
Secretmommy Als je het verteld heb je een grote kans dat je man niet meer verder met je wil. Kun je hier met iemand over praten?Ik vind het nl wel een heftige gebeurtenis,je voelde je gedwongen en dat is nooit goed.



Amante is het een minnaar of meer? Uit je verhaal klinkt het meer dan alleen een minnaar of misschien lees ik dat verkeerd hoor...
Alle reacties Link kopieren
Secretmommy: kom je nog in contact met die personal trainer en hoe komt het dat hij je adres weet?

Het feit dat je er na 9 maanden nog zo mee zit, vind ik echt heel naar voor je. Je zei wel dat het twee keer was gebeurd, had je dan na de eerste keer niet zoiets van.. dit is niks voor me?

Ik zou het niet vertellen, ik denk dat je alleen je relatie erdoor kapot maakt... sterkte meid..



jill: we kennen elkaar al heel lang, dat creëert natuurlijk een band. Ik heb hem leren kennen toen ik nog geen relatie had en hij wel. Hij is altijd eerlijk geweest dat hij nooit zijn relatie zal verlaten voor mij.

Als we elkaar zien is het een soort mini vakantie, we verblijven een week samen of een weekend in hotels en we doen allemaal leuke dingen samen.

Hij geeft me ook allemaal opdrachten en ik vind het ontzettend spannend. Ik weet niet hoe het komt, maar met 1 woord of een uitgesproken zin maakt hij mij meer opgewonden dan mijn eigen partner kan doen met bijvoorbeeld een aanraking.
Alle reacties Link kopieren
Ik moet een beetje lachen om het verhaal van secretmommy....ga lekker in de slachtofferrol zitten....gewoon je mond dicht houden al had je dit advies waarschijnlijk beter kunnen krijgen voordat je hem de BJ gaf....maak er een mooie herinnering van. Er zijn echt ergere dingen in het leven.
Alle reacties Link kopieren
quote:secretmommy2be schreef op 03 augustus 2015 @ 19:46:

Als ik dit aan m'n man vertel ben ik bang dat ik hem kwijt raak. Misschien is dat het beste en heb ik dat verdiend. Maar ik wil mijn man niet kwetsen want ik ben zo gelukkig met hem, wil met hem oud worden en voel ke zo'n domme doos dat ik dit heb gedaan. Ik heb zo erge schuldgevoelens dat ik elke dag er aan word herinnerd. Het is ondertussen 9 maand terug en nog voel ik me zo. M'n man verdiend het niet om gekwetst te worden, maar ik weet niet of ik het nog langer voor me moet houden.



Mijn stelregel is. Wil je je relatie behouden. Vertel het dan niet.

Nu voel jij je mega schuldig.. Tja.. Das dan jouw probleem..

Vertel je het aan hem, dan ben jij er van af.. En dan zit hij elke avond als je bv gaat sporten.. Ze zal toch niet...?
Ik snap de adviezen over niks zeggen wel, maar ben het er niet helemaal mee eens. Allereerst: als je echt wordt verteerd door schuldgevoel, moet je daar wat mee. Zware geheimen meezeulen kan mensen echt ongelukkig en zelfs ziek maken. Of het de oplossing is om het je partner te vertellen? Dat is aan jou. Zeker als er op een of andere manier een kans is dat het bekend wordt (opscheppende sportschoolman enz) kun je beter de regie in eigen hand nemen. Klagen bij de sportschool zou je kunnen doen, maar dat kan dus ook een sneeuwbaleffect krijgen wat je niet kunt overzien.



En via heeft natuurlijk wel een punt, je partner leeft nu in een illusie over jullie relatie. Jij hebt eenzijdig de spelregels van jullie veranderd door met een ander te rommelen. Dat kun je hem vertellen. Of je besluit om het echt nooit weer te doen omdat je gewoon in je hart echt geen vreemdganger bent en gaat op de blaren zitten. Beschouw dit dan vooral als leergeld, het k*tgevoel dat je nu al een poos hebt beschouw je dan maar als de straf.
quote:Minniemous1981 schreef op 30 juli 2015 @ 10:39:

Ik heb mezelf altijd opzij geschoven, hem zijn ding laten doen (hij heeft een tijd terug gestudeerd, is zelfstandig geworden,...) knip



Ik zie mezelf idd niet in het bejaardenhuis terecht komen samen met hem. Ik zie het ook niet meer goed komen.



Tja, het is niet goed om jezelf zo lang te negeren.

Je kunt er ook op een heel andere manier naar kijken. Dit is hoe ik het ook kan zien:

Je man heeft gestudeerd, werkt nu keihard als zelfstandige en probeert voor een goed inkomen voor zijn gezin te zorgen. Veel mannen denken dat zij hun betrokkenheid laten zien door hard te werken en zo voor genoeg gezinsinkomen te zorgen. Ze hebben dan het idee dat ze zichzelf wegcijferen.

Dan klaagt hun vrouw dat ze te weinig tijd aan de kinderen en de relatie besteden.

Ik weet niet of dit bij jullie ook speelt, maar omdat je man op zondag bezig is met offertes, denk ik dat hij dat niet doet voor zijn eigen plezier.



Hebben jullie het hier ook samen over gehad? Wat jij belangrijk vindt aan wat hij doet? Of waarom jij vindt dat hij zijn prioriteiten verkeerd heeft?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven