Seks
alle pijlers
Minnaar, deel 31
donderdag 10 december 2015 om 00:33
Al 30 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
.
donderdag 7 januari 2016 om 22:46
Nog even een berichtje van mij, al is het al even geleden.
Heb niet echt bijgelezen, hoofd vol zeg maar...
Geloof dat het Look-o-Look en Rooss waren die iets zeiden over dat ik er al uit was, maar nog moest durven. Voor mezelf ben ik er wel uit denk ik ja...maar voor mijn dochtertje daarentegen...Ik kom zelf uit een gebroken gezin, mijn man ook. Ik herinner me heel goed hoeveel pijn dat me gedaan heeft. Dat wil ik haar niet aan doen. Desondanks hebben we afgelopen weken meerdere keren uitgesproken te willen scheiden, daarna weer ingetrokken. Mijn man probeert zich meestal lief op te stellen, maar hij is mijn getwijfel zat. Wat ik heel goed begrijp. Ik heb een time-out gevraagd, maar hij wil geen afstand nemen. Als onze dochter op bed ligt regelmatig woordenwisselingen, soms een ijzige sfeer. Hij wil wel relatietherapie. Hier hik ik erg tegen op, ik twijfel of het wel zinnig is, of ik wel durf. Of er niet nog meer kapot gaat en we als exen niet meer door 1 deur kunnen. Of we onze dochter niet aan het beschadigen zijn in dit proces. Want hoe je ook je best doet het te voorkomen, kinderen voelen een hoop aan. Andere kant is dat ik het mijn dochter verschuldigd ben het alles te geven wat ik heb.
Ik loop tegen meerdere dingen aan. Verbaal geweld, schelden, dreigen, dingen in huis slopen, wat eigenlijk al terug gaat tot het begin van onze relatie. Na een lange break leek het over, langzaam aan wat terug gekomen. Voelde me er niet echt gelukkig bij, En afgelopen zomer is het volledig geëscaleerd door mijn escapades met mijn minnaar. Na die break heb ik gezworen het nooit meer te accepteren...en toch is het steeds meer mis gegaan. En het raakt me best diep. Meestal niet eens zozeer verdriet om wat hij zegt, maar mijn eigenwaarde en mijn vertrouwen in mijn man en onze relatie krijgt steeds zo'n knauw. Mijn eigen lontje wordt ook steeds korter. Ik sluit me steeds meer af. Iemand schreef over haar ervaring, dat het in haar relatie met therapie goed gekomen was? Ik zou hier graag meer over horen. Ik denk dat ik altijd bang zou zijn dat deze schaduwkant terug zou komen. Ook omdat ik echt dacht dat hij weg was na onze break. Hij zegt dat hij al jaren bang is voor mijn reactie op dingen, ik kom blijkbaar ook niet altijd prettig uit de hoek. Al weet ik zeer zeker dat ik me nooit zo gedragen heb als hij.
Mijn man geeft nu toe echt veranderd te zijn door de dingen die we een paar jaar geleden hebben meegemaakt. Hij wil er nu ook wel aan werken. Hij heeft me gevoelsmatig volledig buitengesloten. Ik liep steeds tegen een muur op. Hij is keihard geworden. En als hij nu gevoelig uit de hoek komt voelt dat voor mij soort van "toneel". Gewoon omdat ik die kant niet meer ken. Die kant zie ik alleen oprecht als hij met onze dochter aan het spelen is. En dat is eigenlijk één van de weinige momenten dat ik oprecht liefde voel. Dan nog gebrek aan seksuele aantrekking en problemen op dat vlak, ook terug gaand tot vrijwel het begin. En die problemen zijn alleen maar groter en voor mijn gevoel onoverkomelijker geworden. Mijn man zegt dan ook dat het al jaren is alsof hij me verkracht...lijkt me voor hem toch ook niet prettig. Mijn man is vooral van mening dat ik niet zo naar het negatieve moet kijken...maar als ik me niet vergis zijn dit toch belangrijke dingen?
Mijn man zegt me een SV/minnaar te gunnen...maar uit zijn acties blijkt echt iets anders. Hij wil ook compensatie op seksueel gebied, wat me helaas niet lukt. Week of 2 geleden bij een ruzie zijn woord gevraagd dat hij de vrouw van mijn minnaar niet op de hoogte zou stellen...dat kon hij me niet beloven. Mijn minnaar en ik mogen niet bellen van mijn man, appjes worden regelmatig nagelezen. Afspreken maximaal 1x per maand, vooraf toestemming vragen, en de koele houding maar accepteren. Nogal wat regels tijdens de date, wat wel en niet kan/mag. Voel me alles behalve vrij in het contact. Het staat dan ook op een laag pitje. Nog steeds in twijfel of ik het niet af moet kappen. Ik wil hem nog steeds, maar mijn toch al kapotte huwelijk krijgt er nog steeds klappen van. Al is het maar doordat hij steeds in mijn hoofd schiet. En eigenlijk geef ik teveel om mijn minnaar om hem, zelfs zonder dat hij het echt weet, dit risico te laten lopen. Vind het al zo lullig, hij mag mijn man graag, en zoekt ook af en toe contact met hem. Geloof dat mijn man gestopt is met mooi weer spelen en hem nu is gaan negeren. Ben al lang blij dat ik daar geen vragen over gekregen heb, want dan ben ik verplicht te liegen of te doen of ik van niets weet. Heb hem helemaal niet meer gesproken, zelf ook geen contact gezocht. Gewoon omdat ik het allemaal niet meer weet.
Sorry voor de veeeeel te lange ego-post, zit er echt een beetje doorheen geloof ik. Knallende koppijn, morgen vroeg werken. Ik ga maar eens naar bed.
Heb niet echt bijgelezen, hoofd vol zeg maar...
Geloof dat het Look-o-Look en Rooss waren die iets zeiden over dat ik er al uit was, maar nog moest durven. Voor mezelf ben ik er wel uit denk ik ja...maar voor mijn dochtertje daarentegen...Ik kom zelf uit een gebroken gezin, mijn man ook. Ik herinner me heel goed hoeveel pijn dat me gedaan heeft. Dat wil ik haar niet aan doen. Desondanks hebben we afgelopen weken meerdere keren uitgesproken te willen scheiden, daarna weer ingetrokken. Mijn man probeert zich meestal lief op te stellen, maar hij is mijn getwijfel zat. Wat ik heel goed begrijp. Ik heb een time-out gevraagd, maar hij wil geen afstand nemen. Als onze dochter op bed ligt regelmatig woordenwisselingen, soms een ijzige sfeer. Hij wil wel relatietherapie. Hier hik ik erg tegen op, ik twijfel of het wel zinnig is, of ik wel durf. Of er niet nog meer kapot gaat en we als exen niet meer door 1 deur kunnen. Of we onze dochter niet aan het beschadigen zijn in dit proces. Want hoe je ook je best doet het te voorkomen, kinderen voelen een hoop aan. Andere kant is dat ik het mijn dochter verschuldigd ben het alles te geven wat ik heb.
Ik loop tegen meerdere dingen aan. Verbaal geweld, schelden, dreigen, dingen in huis slopen, wat eigenlijk al terug gaat tot het begin van onze relatie. Na een lange break leek het over, langzaam aan wat terug gekomen. Voelde me er niet echt gelukkig bij, En afgelopen zomer is het volledig geëscaleerd door mijn escapades met mijn minnaar. Na die break heb ik gezworen het nooit meer te accepteren...en toch is het steeds meer mis gegaan. En het raakt me best diep. Meestal niet eens zozeer verdriet om wat hij zegt, maar mijn eigenwaarde en mijn vertrouwen in mijn man en onze relatie krijgt steeds zo'n knauw. Mijn eigen lontje wordt ook steeds korter. Ik sluit me steeds meer af. Iemand schreef over haar ervaring, dat het in haar relatie met therapie goed gekomen was? Ik zou hier graag meer over horen. Ik denk dat ik altijd bang zou zijn dat deze schaduwkant terug zou komen. Ook omdat ik echt dacht dat hij weg was na onze break. Hij zegt dat hij al jaren bang is voor mijn reactie op dingen, ik kom blijkbaar ook niet altijd prettig uit de hoek. Al weet ik zeer zeker dat ik me nooit zo gedragen heb als hij.
Mijn man geeft nu toe echt veranderd te zijn door de dingen die we een paar jaar geleden hebben meegemaakt. Hij wil er nu ook wel aan werken. Hij heeft me gevoelsmatig volledig buitengesloten. Ik liep steeds tegen een muur op. Hij is keihard geworden. En als hij nu gevoelig uit de hoek komt voelt dat voor mij soort van "toneel". Gewoon omdat ik die kant niet meer ken. Die kant zie ik alleen oprecht als hij met onze dochter aan het spelen is. En dat is eigenlijk één van de weinige momenten dat ik oprecht liefde voel. Dan nog gebrek aan seksuele aantrekking en problemen op dat vlak, ook terug gaand tot vrijwel het begin. En die problemen zijn alleen maar groter en voor mijn gevoel onoverkomelijker geworden. Mijn man zegt dan ook dat het al jaren is alsof hij me verkracht...lijkt me voor hem toch ook niet prettig. Mijn man is vooral van mening dat ik niet zo naar het negatieve moet kijken...maar als ik me niet vergis zijn dit toch belangrijke dingen?
Mijn man zegt me een SV/minnaar te gunnen...maar uit zijn acties blijkt echt iets anders. Hij wil ook compensatie op seksueel gebied, wat me helaas niet lukt. Week of 2 geleden bij een ruzie zijn woord gevraagd dat hij de vrouw van mijn minnaar niet op de hoogte zou stellen...dat kon hij me niet beloven. Mijn minnaar en ik mogen niet bellen van mijn man, appjes worden regelmatig nagelezen. Afspreken maximaal 1x per maand, vooraf toestemming vragen, en de koele houding maar accepteren. Nogal wat regels tijdens de date, wat wel en niet kan/mag. Voel me alles behalve vrij in het contact. Het staat dan ook op een laag pitje. Nog steeds in twijfel of ik het niet af moet kappen. Ik wil hem nog steeds, maar mijn toch al kapotte huwelijk krijgt er nog steeds klappen van. Al is het maar doordat hij steeds in mijn hoofd schiet. En eigenlijk geef ik teveel om mijn minnaar om hem, zelfs zonder dat hij het echt weet, dit risico te laten lopen. Vind het al zo lullig, hij mag mijn man graag, en zoekt ook af en toe contact met hem. Geloof dat mijn man gestopt is met mooi weer spelen en hem nu is gaan negeren. Ben al lang blij dat ik daar geen vragen over gekregen heb, want dan ben ik verplicht te liegen of te doen of ik van niets weet. Heb hem helemaal niet meer gesproken, zelf ook geen contact gezocht. Gewoon omdat ik het allemaal niet meer weet.
Sorry voor de veeeeel te lange ego-post, zit er echt een beetje doorheen geloof ik. Knallende koppijn, morgen vroeg werken. Ik ga maar eens naar bed.
donderdag 7 januari 2016 om 22:47
Zodeknetters, lekker geschreven hier! Kan ook nog een dagje shoppen.
Orange spannend hoor. Maar wel gaan zoenen hoor!! Ga ervoor.
Look wat mega jaloers met je tripje wauwie zeg!!
Qua cadeautjes nog nooit iets gehad, maar ex minaar en ik hebben wel massages gedaan ja heerlijk, om in de stemming te komen. Lekker body to body ook heerlijk.
Speeltjes wel leuk idd om te krijgen.
Orange spannend hoor. Maar wel gaan zoenen hoor!! Ga ervoor.
Look wat mega jaloers met je tripje wauwie zeg!!
Qua cadeautjes nog nooit iets gehad, maar ex minaar en ik hebben wel massages gedaan ja heerlijk, om in de stemming te komen. Lekker body to body ook heerlijk.
Speeltjes wel leuk idd om te krijgen.
donderdag 7 januari 2016 om 22:53
quote:Lookolook schreef op 07 januari 2016 @ 21:48:
[...]
Vind je? Want? We neuqen toch al buiten de deur dus we pikken er nog eentje mee?
Neuh, meer "we vergapen ons aan de geile verhalen schrijven een graantje mee om in het vizier te komen".
Snap ik wel hoor. Volgens mij heeft het menig man al een minnaresje opgeleverd
[...]
Vind je? Want? We neuqen toch al buiten de deur dus we pikken er nog eentje mee?
Neuh, meer "we vergapen ons aan de geile verhalen schrijven een graantje mee om in het vizier te komen".
Snap ik wel hoor. Volgens mij heeft het menig man al een minnaresje opgeleverd
.
donderdag 7 januari 2016 om 22:56
quote:oranjexx schreef op 07 januari 2016 @ 22:02:
Natuurlijk mot hij lekker soenuh! Kom op zeg, ik investeer niet voor niks al bijna een week! Loop ik nou zelf te miepen of komt dat door je vragen? Ik heb het man netjes gemeld, aanbidder weet hoe ik er in sta en morgen ga ik hem proeven. Zo. Punt. Ik weet niet of het door mijn vragen komt, ik zie dat je heel bewust de lijntjes weer opzoekt en vroeg me af waarom. Maar als het daar niet meer over mag gaan, ook goed hoor.
Natuurlijk mot hij lekker soenuh! Kom op zeg, ik investeer niet voor niks al bijna een week! Loop ik nou zelf te miepen of komt dat door je vragen? Ik heb het man netjes gemeld, aanbidder weet hoe ik er in sta en morgen ga ik hem proeven. Zo. Punt. Ik weet niet of het door mijn vragen komt, ik zie dat je heel bewust de lijntjes weer opzoekt en vroeg me af waarom. Maar als het daar niet meer over mag gaan, ook goed hoor.
.
donderdag 7 januari 2016 om 22:57
quote:Rooss4.0 schreef op 07 januari 2016 @ 22:53:
[...]
Neuh, meer "we vergapen ons aan de geile verhalen schrijven een graantje mee om in het vizier te komen".
Snap ik wel hoor. Volgens mij heeft het menig man al een minnaresje opgeleverd
Zou je denken? Maar dan ben je toch al vet te laat, als je in dit topic moet scoren, hier zijn ze toch al voorzien?
Orange, ging ik te ver?
Brietje, is al lang geleden hoor... Weet bijna al niet meer hoe dat was. Gelukkig hebben we het dagboek nog
Sunshine, ga hulp zoeken. Samen of alleen. Hier ga je in je eentje niet uitkomen.
[...]
Neuh, meer "we vergapen ons aan de geile verhalen schrijven een graantje mee om in het vizier te komen".
Snap ik wel hoor. Volgens mij heeft het menig man al een minnaresje opgeleverd
Zou je denken? Maar dan ben je toch al vet te laat, als je in dit topic moet scoren, hier zijn ze toch al voorzien?
Orange, ging ik te ver?
Brietje, is al lang geleden hoor... Weet bijna al niet meer hoe dat was. Gelukkig hebben we het dagboek nog
Sunshine, ga hulp zoeken. Samen of alleen. Hier ga je in je eentje niet uitkomen.
donderdag 7 januari 2016 om 23:05
donderdag 7 januari 2016 om 23:20
quote:Brietje29 schreef op 07 januari 2016 @ 23:15:
Nou look doe ga ik nog eens even terug lezen. Heb je nog idee welk deel het stond.
Zou toen met ex minaar een nacht hebben maar vlak daarvoor maakte hij het "uit" och wat baalde ik toen zeg! Kon hem wel schieten.
Dat heeft hier niet gestaan hoor! Dat was een verslagje voor een heel select gezelschap. Als dank voor het mede mogelijk maken van de trip
Mijn eigen dagboek is overigens nog veel langer.
Nou look doe ga ik nog eens even terug lezen. Heb je nog idee welk deel het stond.
Zou toen met ex minaar een nacht hebben maar vlak daarvoor maakte hij het "uit" och wat baalde ik toen zeg! Kon hem wel schieten.
Dat heeft hier niet gestaan hoor! Dat was een verslagje voor een heel select gezelschap. Als dank voor het mede mogelijk maken van de trip
Mijn eigen dagboek is overigens nog veel langer.
donderdag 7 januari 2016 om 23:28
quote:Rooss4.0 schreef op 07 januari 2016 @ 22:56:
[...]
Ik weet niet of het door mijn vragen komt, ik zie dat je heel bewust de lijntjes weer opzoekt en vroeg me af waarom. Maar als het daar niet meer over mag gaan, ook goed hoor.
Nee hoor, dat is het niet, ik vraag het mezelf ook af en ik weet het allemaal niet zo precies. Het ene moment roep ik heel zen dat ik geen behoefte meer heb om een nieuw account aan te maken, het andere moment springt er iemand uit onverwachtse hoek in mijn inbox. En daar tussenin mocht ik 1,5 weer even diep in de ogen kijken maar niet aanraken en meerde de bootsman af. In een tijdsbestek van ongeveer een dag of drie.
En in de tussentijd geniet ik van de kriebels en knaagt het uiteraard een beetje dat ik de lijntjes toch opzoek.
Een verslag in 4 delen? Dat is vast weg gepoeft
[...]
Ik weet niet of het door mijn vragen komt, ik zie dat je heel bewust de lijntjes weer opzoekt en vroeg me af waarom. Maar als het daar niet meer over mag gaan, ook goed hoor.
Nee hoor, dat is het niet, ik vraag het mezelf ook af en ik weet het allemaal niet zo precies. Het ene moment roep ik heel zen dat ik geen behoefte meer heb om een nieuw account aan te maken, het andere moment springt er iemand uit onverwachtse hoek in mijn inbox. En daar tussenin mocht ik 1,5 weer even diep in de ogen kijken maar niet aanraken en meerde de bootsman af. In een tijdsbestek van ongeveer een dag of drie.
En in de tussentijd geniet ik van de kriebels en knaagt het uiteraard een beetje dat ik de lijntjes toch opzoek.
Een verslag in 4 delen? Dat is vast weg gepoeft
donderdag 7 januari 2016 om 23:36
Ah, dat kan ik snappen Madame Orange. Ik zal je niet meer lastig vallen met nare vragen
Niet weggepoeft hoor, zoals Look al schrijft was dat niet echt openbaar-forum-materiaal!
Een tripje, oh ja, dat heb ik ook wel eens gedaan, was leuk! Nieuwe man, in de sneeuw in een superromantisch hotelletje, sjiek de friemel uit eten en weet ik wat nog meer.
Ik wilde hem bedanken met een dag sauna maar toen kwam ineens het bericht dat hij een minnaresloze periode ging inlassen. Hij was een stuk ouder dan ik maar toch... best leuk geconserveerde brandweerman die ook goed wist hoe hij fikkies op kon laaien zeg maar. Ja, best jammer.
Niet weggepoeft hoor, zoals Look al schrijft was dat niet echt openbaar-forum-materiaal!
Een tripje, oh ja, dat heb ik ook wel eens gedaan, was leuk! Nieuwe man, in de sneeuw in een superromantisch hotelletje, sjiek de friemel uit eten en weet ik wat nog meer.
Ik wilde hem bedanken met een dag sauna maar toen kwam ineens het bericht dat hij een minnaresloze periode ging inlassen. Hij was een stuk ouder dan ik maar toch... best leuk geconserveerde brandweerman die ook goed wist hoe hij fikkies op kon laaien zeg maar. Ja, best jammer.
.
donderdag 7 januari 2016 om 23:46
Weet eigenlijk ook niet direct waar jullie bij kunnen helpen. Beetje mijn zorgen van me af typen denk ik? Mening vragen? Ervaringen horen?
Wat er precies wel gelukkig is in onze relatie...momenteel niet zo veel. Als gezin gaat het meestal wel redelijk gelukkig. Mijn man doet meestal zijn best, maar ik sta er ook niet echt voor open geloof ik. Soms wel redelijk open gesprekken, ook niet altijd vijandig. Net voor de kerst mocht ik een middagje alleen naar de stad, ik zat er zo doorheen. Even mijn dochtertje thuis mogen laten. Hoe lief ze ook is, je handen even vrij is fijn. Maar alles kan zomaar ineens omslaan.
Sinds tot me doordrong dat verbale agressie in principe een vorm van mishandeling is en ik terug ging kijken in onze relatie ben ik ontzettend gaan twijfelen of dit wel veranderbaar is. Als iemand je steeds slaat (doet mijn man niet hoor) geloof je ook niet zomaar dat dat veranderd. En zeg je ook dat het niet goed gepraat kan worden, ook al deed je zelf lelijk. Is dit echt anders?
Wat er precies wel gelukkig is in onze relatie...momenteel niet zo veel. Als gezin gaat het meestal wel redelijk gelukkig. Mijn man doet meestal zijn best, maar ik sta er ook niet echt voor open geloof ik. Soms wel redelijk open gesprekken, ook niet altijd vijandig. Net voor de kerst mocht ik een middagje alleen naar de stad, ik zat er zo doorheen. Even mijn dochtertje thuis mogen laten. Hoe lief ze ook is, je handen even vrij is fijn. Maar alles kan zomaar ineens omslaan.
Sinds tot me doordrong dat verbale agressie in principe een vorm van mishandeling is en ik terug ging kijken in onze relatie ben ik ontzettend gaan twijfelen of dit wel veranderbaar is. Als iemand je steeds slaat (doet mijn man niet hoor) geloof je ook niet zomaar dat dat veranderd. En zeg je ook dat het niet goed gepraat kan worden, ook al deed je zelf lelijk. Is dit echt anders?
vrijdag 8 januari 2016 om 00:01
Met alle respect Sunshine, ik denk ook niet dat je hier je antwoorden vindt. Je man en enkele dames hier zeggen het al. Je kunt het niet alleen en moet hulp zoeken. Hij noemt het een relatietherapeut. Wil je een andere omschrijving?
Hoe dan ook, op deze topic zul je niet je antwoorden vinden. Op de relatiefora zul je meer zinvolle reacties krijgen. Ik wil je dus niet wegsturen, maar denk dat je hier op de foute plaats bent.
Met dit soort opmerkingen ben ik snel de gebeten hond, maar ik heb een brede rug....
Hoe dan ook, op deze topic zul je niet je antwoorden vinden. Op de relatiefora zul je meer zinvolle reacties krijgen. Ik wil je dus niet wegsturen, maar denk dat je hier op de foute plaats bent.
Met dit soort opmerkingen ben ik snel de gebeten hond, maar ik heb een brede rug....
Geloof me nou maar, ik heb er een studie van gemaakt
vrijdag 8 januari 2016 om 00:39
De antwoorden zijn hier ook niet en ik denk dat Sunshine dat ook niet verwacht. De ellende met die kloterelatiepijler is alleen dat mensen je gaan loepen, erachterkomen dat je een minnaar hebt (had) en dan heb je het sowieso gevreten. Jullie zijn echt veel beter af met real life hulp.
En eerlijk, ik denk dat jij beter af bent zonder hem. Iemand die je verbaal aanvalt, iemand bij wie je op je knieën gaat liggen van dankbaarheid als hij een middagje voor jullie (dus ook zijn!) dochter zorgt zodat jij even weg kan. Pelease, zo laat je toch niet met je omgaan?
En eerlijk, ik denk dat jij beter af bent zonder hem. Iemand die je verbaal aanvalt, iemand bij wie je op je knieën gaat liggen van dankbaarheid als hij een middagje voor jullie (dus ook zijn!) dochter zorgt zodat jij even weg kan. Pelease, zo laat je toch niet met je omgaan?
.
vrijdag 8 januari 2016 om 08:25
Je mocht even de stad in? En je bent zelf ook niet zo aardig? Nogmaals, zoek hulp. Een forum gaat je niet helpen. Jullie gaan zo verrot met elkaar om, zorg dat je daar een professional bij krijgt om daar uit te komen. Al is het alleen maar voor je kind. Deze neerwaartse spiraal doorbreek je niet door hier je hart te luchten en een minnaar te nemen. Ik wens jullie heel veel succes, moed en sterkte.
