Seks
alle pijlers
Minnaar, deel 34
maandag 9 januari 2017 om 21:38
Al 33 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Of niet
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Of niet
.
zaterdag 15 april 2017 om 21:29
Concubine, goed dat je je kinderen op de eerste plaats zet. Hoe recent ben je gescheiden?
Wat goed is voor de kinderen laat ik echt aan hem over, daar kan ik niet over oordelen.
Bij hem gaat het uitdraaien op om omgangsregeling waarschijnlijk. Ze zijn ook nog heel jong, de jongste gaat het zich niet eens anders kunnen herinneren.
Roos, wat jij een Henk hebben klinkt heel vrij, fijn en gezond. Het was ook niet mijn/onze bedoeling om in deze situatie te komen maar het is nogal snel behoorlijk uit de hand gelopen. Gevoelens gevoelens pff
Wat goed is voor de kinderen laat ik echt aan hem over, daar kan ik niet over oordelen.
Bij hem gaat het uitdraaien op om omgangsregeling waarschijnlijk. Ze zijn ook nog heel jong, de jongste gaat het zich niet eens anders kunnen herinneren.
Roos, wat jij een Henk hebben klinkt heel vrij, fijn en gezond. Het was ook niet mijn/onze bedoeling om in deze situatie te komen maar het is nogal snel behoorlijk uit de hand gelopen. Gevoelens gevoelens pff
zaterdag 15 april 2017 om 21:52
Dat komt omdat Henk en ik daarvoor kiezen, we hebben elkaar niet nodig, we zoeken elkaar steeds op omdat dat onze levens verrijkt. En als het morgen over is dan jank ik een dag, vreet ik alle chocola uit de kast op, zuip 2 flessen rosé én een fles Hugo leeg en dan ga ik dinsdag gewoon weer naar mijn werk. Je bent zo sterk als waar je voor kiest.
Dat geldt voor jou net zo goed.
Dat geldt voor jou net zo goed.
.
zaterdag 15 april 2017 om 21:58
We zien elkaar dagelijks maar dan met Pokerface op. We daten steeds meer, eerst ongeveer om de week maar de laatste tijd wel wekelijks. Afgelopen week twee keer zelfs.
Dat is zeker zo Roos en als ik er nuchter over na denk, denk ik ook: al kiest hij straks niet voor mij, dan heb ik in ieder geval een geweldige tijd met hem gehad. Maar soms lukt het me even niet om nuchter te denken en ben stiekem gewoon bang. Daarom is het wel fijn om hier te schrijven, zet me terug op aarde.
Dat is zeker zo Roos en als ik er nuchter over na denk, denk ik ook: al kiest hij straks niet voor mij, dan heb ik in ieder geval een geweldige tijd met hem gehad. Maar soms lukt het me even niet om nuchter te denken en ben stiekem gewoon bang. Daarom is het wel fijn om hier te schrijven, zet me terug op aarde.
zaterdag 15 april 2017 om 22:19
quote:Hakkietakkie schreef op 15 april 2017 @ 21:29:
Concubine, goed dat je je kinderen op de eerste plaats zet. Hoe recent ben je gescheiden?
Zo hoort het bij een scheiding, Hakkie. Kinderen gaan voor. Dat jij zo graag wilt hokken met je nieuwe lief, daar hebben zij geen boodschap aan. Ze zijn dan nog wel klein, maar hebben wel degelijk véél last van een scheiding. Ze hebben rust nodig. Ik vind het eerlijk gezegd nogal (ik zoek hier even naar het juiste woord maar kan het niet vinden) wanstaltelijk dat geen van jullie beide daar de prioriteit aan geven.
Concubine, goed dat je je kinderen op de eerste plaats zet. Hoe recent ben je gescheiden?
Zo hoort het bij een scheiding, Hakkie. Kinderen gaan voor. Dat jij zo graag wilt hokken met je nieuwe lief, daar hebben zij geen boodschap aan. Ze zijn dan nog wel klein, maar hebben wel degelijk véél last van een scheiding. Ze hebben rust nodig. Ik vind het eerlijk gezegd nogal (ik zoek hier even naar het juiste woord maar kan het niet vinden) wanstaltelijk dat geen van jullie beide daar de prioriteit aan geven.
zaterdag 15 april 2017 om 22:31
Hakkie, mijn ex en ik zijn sinds begin dit jaar uit elkaar.
Mag ik vragen waarom het op een omgangsregeling uit zou draaien? Standaard uitgangspunt is tegenwoordig co-ouderschap. Geen kritiek oid (snap dat al mijn opmerkingen en vragen zo over kunnen komen maar dat is absoluut niet wat er van mijn kant achter zit).
Je angst dat hij alsnog voor zijn vrouw zal kiezen vind ik heel herkenbaar. Ook je "geniet van het moment" herken ik heel erg.
Ik ben niet om mijn minnaar bij ex weg gegaan, die relatie is daarna pas ontstaan. En als hij bij zijn partner weg zou gaan zou dat ook niet om mij zijn maar omdat er erg veel erg scheef zit in dat huwelijk. Aan de ene kant vind ik het een geruststellende gedachte dat hij niet om mij weg zou gaan, aan de andere kant maakt het ook machteloos. Want stel dat zijn partner ineens het licht ziet en ze elkaar weer gaan begrijpen en nader tot elkaar komen... tja.
Dus ik geniet van het moment. En dat gaat me eigenlijk heel erg goed af. Geen toekomstdromen, misschien ook wel juist omdat we al wel besproken hebben dat als hij toch gaat scheiden, we de eerste jaren niet samen een huishouden op gaan zetten. Wat we nu hebben zal dan hooguit in frequentie en geheimheid veranderen, verder zal e.e.a. grotendeels hetzelfde blijven.
Mag ik vragen waarom het op een omgangsregeling uit zou draaien? Standaard uitgangspunt is tegenwoordig co-ouderschap. Geen kritiek oid (snap dat al mijn opmerkingen en vragen zo over kunnen komen maar dat is absoluut niet wat er van mijn kant achter zit).
Je angst dat hij alsnog voor zijn vrouw zal kiezen vind ik heel herkenbaar. Ook je "geniet van het moment" herken ik heel erg.
Ik ben niet om mijn minnaar bij ex weg gegaan, die relatie is daarna pas ontstaan. En als hij bij zijn partner weg zou gaan zou dat ook niet om mij zijn maar omdat er erg veel erg scheef zit in dat huwelijk. Aan de ene kant vind ik het een geruststellende gedachte dat hij niet om mij weg zou gaan, aan de andere kant maakt het ook machteloos. Want stel dat zijn partner ineens het licht ziet en ze elkaar weer gaan begrijpen en nader tot elkaar komen... tja.
Dus ik geniet van het moment. En dat gaat me eigenlijk heel erg goed af. Geen toekomstdromen, misschien ook wel juist omdat we al wel besproken hebben dat als hij toch gaat scheiden, we de eerste jaren niet samen een huishouden op gaan zetten. Wat we nu hebben zal dan hooguit in frequentie en geheimheid veranderen, verder zal e.e.a. grotendeels hetzelfde blijven.
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
zaterdag 15 april 2017 om 22:55
Hakkie, waarom heb je die pokerface nodig? Zijn jullie collega's?
Hakkie, je gevoel van twijfel is terecht denk ik. Je gezin en je kinderen achterlaten is toch (volkomen terecht) een hele grote stap. Die nemen is vele malen verder dan samen met je minnares fantaseren over hoe leuk je het samen had kunnen hebben als je elkaar eerder tegen was gekomen.
Hakkie, je gevoel van twijfel is terecht denk ik. Je gezin en je kinderen achterlaten is toch (volkomen terecht) een hele grote stap. Die nemen is vele malen verder dan samen met je minnares fantaseren over hoe leuk je het samen had kunnen hebben als je elkaar eerder tegen was gekomen.
zondag 16 april 2017 om 10:22
@Concubine: thanks! Dat is flink recent ook nog, sterkte met alle afwikkeling.
Hij en zijn vrouw zien een omgangsregeling meer zitten, ook ivm werkuren. Daarnaast is een vriend van hem laatst gescheiden met ook een jong kindje, omdat het kindje onder de drie was, werd er juist enorm gestuurd op een omgangsregeling. Co-ouderschap zou voor hele kleine kinderen te veel heen en weer zijn. Goed hoor, dat genieten van het moment. Mij lukt het vaak ook wel hoor, maar er zit wel eens een slechte dag tussen. Hoe meer ik om hem geef, hoe moeilijker het wordt.
@Oranje, dat klopt.... Hoe raad je dat zo snel, kennen wij elkaar? Ohh jeee haha. Precies dat is inderdaad die angst. Het begon inderdaad met fantaseren over hoe het zo zijn, waren we elkaar maar eerder tegengekomen etc.. Maar nu is het serieus en steeds meer concreet en doet het ook veel meer pijn als hij toch af haakt. Ik zou het volledig begrijpen hoor, als er ook maar iets van verbetering bij hem thuis ontstaat dat hij daarvoor gaat, maar dat brengt voor mij natuurlijk die onzekerheid.
Hij en zijn vrouw zien een omgangsregeling meer zitten, ook ivm werkuren. Daarnaast is een vriend van hem laatst gescheiden met ook een jong kindje, omdat het kindje onder de drie was, werd er juist enorm gestuurd op een omgangsregeling. Co-ouderschap zou voor hele kleine kinderen te veel heen en weer zijn. Goed hoor, dat genieten van het moment. Mij lukt het vaak ook wel hoor, maar er zit wel eens een slechte dag tussen. Hoe meer ik om hem geef, hoe moeilijker het wordt.
@Oranje, dat klopt.... Hoe raad je dat zo snel, kennen wij elkaar? Ohh jeee haha. Precies dat is inderdaad die angst. Het begon inderdaad met fantaseren over hoe het zo zijn, waren we elkaar maar eerder tegengekomen etc.. Maar nu is het serieus en steeds meer concreet en doet het ook veel meer pijn als hij toch af haakt. Ik zou het volledig begrijpen hoor, als er ook maar iets van verbetering bij hem thuis ontstaat dat hij daarvoor gaat, maar dat brengt voor mij natuurlijk die onzekerheid.
zondag 16 april 2017 om 10:28
Hakkie, was je ook gescheiden als je je minnaar niet had ontmoet?
Ik weet, net wat Rooss zegt, dat het lastig is redeneren als je zo'n enorme roze bril op hebt. Maar neem van deze en andere ervaringsdeskundigen hier aan dat je ècht tijd nodig hebt om tot jezelf te komen als je een scheiding hebt doorgemaakt. Jij, en je minnaar. Maar vooral zijn kinderen (ik begrijp dat je zelf geen kinderen hebt?) Ik snap dat je het nogal onzinnig vindt om eerst voor allebei woonruimte te zoeken als het toch de bedoeling is om samen verder te gaan, maar dit gaat verder dan financiële en praktische zaken. Het gaat om meer mensen dan jullie twee alleen, hoe lastig dat nu ook te bevatten is.
En wat Oranje ook zegt: zijn stap is vele malen moeilijker te zetten dan die van jou, zonder kinderen. Het zou inderdaad zomaar kunnen dat hij alsnog voor zijn gezin kiest. Vandaar mijn vraag, had je zonder je minnaar ook je relatie beëindigd? Zie je het zitten om zelfstandig verder te gaan, afgezien van het feit dat je dan liefdesverdriet zult hebben?
Ik weet, net wat Rooss zegt, dat het lastig is redeneren als je zo'n enorme roze bril op hebt. Maar neem van deze en andere ervaringsdeskundigen hier aan dat je ècht tijd nodig hebt om tot jezelf te komen als je een scheiding hebt doorgemaakt. Jij, en je minnaar. Maar vooral zijn kinderen (ik begrijp dat je zelf geen kinderen hebt?) Ik snap dat je het nogal onzinnig vindt om eerst voor allebei woonruimte te zoeken als het toch de bedoeling is om samen verder te gaan, maar dit gaat verder dan financiële en praktische zaken. Het gaat om meer mensen dan jullie twee alleen, hoe lastig dat nu ook te bevatten is.
En wat Oranje ook zegt: zijn stap is vele malen moeilijker te zetten dan die van jou, zonder kinderen. Het zou inderdaad zomaar kunnen dat hij alsnog voor zijn gezin kiest. Vandaar mijn vraag, had je zonder je minnaar ook je relatie beëindigd? Zie je het zitten om zelfstandig verder te gaan, afgezien van het feit dat je dan liefdesverdriet zult hebben?
zondag 16 april 2017 om 15:03
Ja zeker. Het is nu sneller gegaan door mijn minnaar. Ik heb sneller door gehad wat ik allemaal mis en hoe slecht het was, en vooral dat het ook niet beter ging worden. Ik weet nu echt wat ik wil en zoek in een partner en dat kon mijn ex mij niet geven. Andersom het zelfde overigens. Als mijn minnaar straks niet voor mij kiest doet dat pijn, maar heb ik zeker geen spijt van mijn keuze. Alleen deze tussenperiode van onzekerheid, niet echt verder kunnen/willen is gewoon niets voor mij. Maar goed, ik heb mezelf in deze situatie gezet.
Ik snap dat het om meer dan ons gaat hoor en hij wil echt zijn kinderen op de eerste plaats straks, en terecht. We zijn er op dit gebied ook nog niet uit en hebben nog veel te bespreken. Maar wat goed is voor de kinderen laat ik echt bij hem, ik kan daar niet over oordelen en dat is ook niet aan mij.
Ik snap dat het om meer dan ons gaat hoor en hij wil echt zijn kinderen op de eerste plaats straks, en terecht. We zijn er op dit gebied ook nog niet uit en hebben nog veel te bespreken. Maar wat goed is voor de kinderen laat ik echt bij hem, ik kan daar niet over oordelen en dat is ook niet aan mij.
zondag 16 april 2017 om 15:11
Hakkie, begrijp ik dat je minnaar de scheiding thuis al heeft aangegeven? Omdat hij en zijn vrouw meer zien in een omgangsregeling?
En misschien ken ik je inderdaad wel. Maar de kans is groter dat ik hier de afgelopen vijf jaar veel geleerd heb over hoe het werkt, hoe andere vrouwen in hetzelfde schuitje zaten en hoe dat proces bij hen verliep.
Maar je hebt mijn vraag niet gelezen denk ik: jullie leven in elkaars nabije omgeving?
En misschien ken ik je inderdaad wel. Maar de kans is groter dat ik hier de afgelopen vijf jaar veel geleerd heb over hoe het werkt, hoe andere vrouwen in hetzelfde schuitje zaten en hoe dat proces bij hen verliep.
Maar je hebt mijn vraag niet gelezen denk ik: jullie leven in elkaars nabije omgeving?
zondag 16 april 2017 om 15:18
Nou, niet helemaal maar het gaat bij hem thuis al langere tijd niet goed en hij heeft met zijn vrouw gesprekken gehad waarin ze beide hebben aangegeven dat ze al uit elkaar waren als er geen kinderen waren en zo dus ook al gesproken over wat als..
En ja we leven in elkaars nabije omgeving, kennen elkaar via werk.
En ja we leven in elkaars nabije omgeving, kennen elkaar via werk.
zondag 16 april 2017 om 16:16
Mijn advies: ga nog niet samenwonen. Samenwonen is zo ontzettend anders dan niet-samenwonen. Zeker als er kinderen in het spel zijn is het tricky... Ga eerst allebei apart wonen. Ga eerst samen in elkaars huis zijn, leer elkaars gewone kant kennen. Gaat dat goed, ga dan voorzichtig kennismaken met de kinderen. Als dat klikt, ga dan tijd doorbrengen als samengesteld gezin.
Doe je dat niet, ga je toch direct samenwonen, dan worden de kinderen gast in het huis van papa. Of jij buitenstaander in je eigen huis. Of jij gaat een rol vervullen waar je nog niet in hoort. Ik snap de haast, ik snap het verlangen, maar het is niet de juiste weg. Voor zijn kinderen ben jij niet de liefde van papa, jij bent een vreemde die hun wereld ontwricht. Er gaat geen prachtige gelukkige wolk ontstaan, er gaat veel verdriet en gedoe zijn. Heb geduld, als je wil dat er iets moois kan ontstaan uit dat wat jullie nu voelen.
Doe je dat niet, ga je toch direct samenwonen, dan worden de kinderen gast in het huis van papa. Of jij buitenstaander in je eigen huis. Of jij gaat een rol vervullen waar je nog niet in hoort. Ik snap de haast, ik snap het verlangen, maar het is niet de juiste weg. Voor zijn kinderen ben jij niet de liefde van papa, jij bent een vreemde die hun wereld ontwricht. Er gaat geen prachtige gelukkige wolk ontstaan, er gaat veel verdriet en gedoe zijn. Heb geduld, als je wil dat er iets moois kan ontstaan uit dat wat jullie nu voelen.
~ I want to be shaken to my core, like the wild winds disrobe the trees ~
zondag 16 april 2017 om 16:40
Eens. En ook als "vriendin van" mag je gerust een klein beetje verantwoording voor het welzijn van de kinderen tentoonspreiden. Je hoeft geen oordeel te vellen, dat wordt ook helemaal niet van jou gevraagd maar het is wel super makkelijk om alle verantwoording op dat gebied naar hem te schuiven. Jep, zijn kinderen maar jullie zijn beiden volwassen en soms weet een ouder ook niet helemaal 100% wat nou eigenlijk het beste is voor de kinders.
.
