Minnaar, deel 34

Gun hem en jezelf een gezin waar hij gelukkig mee is. Waar de kinderen een vader hebben die met zijn aandacht bij hun is. Gun hem een vaderschap zonder schuldgevoel en falen.



Maak jezelf niet zo afhankelijk en geniet van wat er is, er kan zijn. Iedere verliefdheid gaat over, duurt langer als het een verboden liefde is maar uiteindelijk went alles. Ook deze allesoverheersende liefde. Leer omgaan met het gemis, zoek afleiding en geniet van de momenten dat je even samen kunt zijn.

quote:Butterflytje schreef op 24 april 2017 @ 09:15:

Dat probeer ik zeker ook, hij is 'maar' iemand waar ik toevallig een heerlijk gevoel bij heb.. mijn gezin gaat ook voor, maar dat gevoel...pff... ik ben ook bang, bang dat nu hij intensief met zijn gezin leuke dingen doet, hij zelf ook tot de conclussie komt, dat wat wij hebben over is...En wat als hij tot de conclusie komt dat dat wat jullie hebben zo geweldig is dat hij zijn gezin aan de kant gaat zetten? Zou je dat echt willen?

Nee dat wil ik absoluut niet, daarom heb ik gezegd niet te appen.. wist ik veel dat dat zo moeilijk zou zijn.. ik wil hem niet bij zijn gezin weg halen, net zo min als ik mijn gezin houd.. maar het idee dat het over is.. en hij niet meer is dan 'somebody that I use to know..

Met die nieuwe nicks volg ik nauwelijks meer waar het over gaat... Maar eens met de opmerking dat het wel heel veel drama werd. Ik herken het wel, dat je er zo vol van bent, dat je je erin verliest. Lees je later jezelf terug, denk je waarschijnlijk: oeps, dat was misschien wat overdreven... Ga ik van uit dan.



Ik heb gister nog wel met Fling geappt. En duidelijk aangegeven dat als hij me niet kan of wil bieden wat ik wil, hij me de ruimte moet geven om dat met anderen te hebben. Ik weet niet goed wat ik ermee aan moet. Bij hem verlies ik me snel in hem. En ik weet niet of ik die wervelstorm wil elke keer... Ik heb nagedacht over wat jij schreef Rooss. Dat het hevige gevoel vaak betekent dat er meer speelt. Ik denk voor mijzelf, dat ik heel graag iemand wil die meer is dan alleen een date. Dat zou Fling kunnen zijn, om meerdere redenen. Maar er zijn ook redenen waardoor dat niet kan. Ik blijf gevoelsmatig hangen aan de redenen waarom hij het zou kunnen zijn, tot ik weer bedenk waarom het niet zou werken. Hebben we weer contact, zit ik weer volop in het gevoelsdeel.

Ik weet niet hoe lang je een minnaar hebt gehad Butterflytje, zo'n relatie kan echt heel vluchtig lopen. Op dat gebied is het best hard. En als het voorbij is, kan je nergens uithuilen.

Alleen hier.

Aan vrijwel elke minnaarsrelatie komt een keer een eind, inderdaad. Zoek afleiding, ga een eind wandelen met muziek in je oren, je huis enorm poetsen, de tuin schoffelen. Doe iets fysieks, reageer je af. Op de bank blijven jammeren brengt je niets, alleen maar meer ellende. Afleiding helpt echt.

quote:Butterflytje schreef op 24 april 2017 @ 09:52:

Nee dat wil ik absoluut niet, daarom heb ik gezegd niet te appen.. wist ik veel dat dat zo moeilijk zou zijn.. ik wil hem niet bij zijn gezin weg halen, net zo min als ik mijn gezin houd.. maar het idee dat het over is.. en hij niet meer is dan 'somebody that I use to know..



Mijn eerste dateman, daar viel ik als een blok voor. Niet als relatiemateriaal, maar ik absorbeerde hem gewoon. De seks wat het beste dat ik ooit had, de man was prachtig, zijn persoonlijkheid daagde me op alle vlakken uit. En toen kwam er een kink in de kabel en het was over. Zo ineens. De eerste maanden miste ik hem enorm. Ik zocht een stukje van hem in elke nieuwe lover. Ik was verdrietig soms, zocht hem op online. Ik heb hem van mijn fb gegooid, zijn WA gearchiveerd en ben gaan daten. En nu, na een maand of 5 kan ik zeggen dat het pijnlijke eraf is. Soms verlang ik naar hem, wil ik hem appen, maar het gevoel slijt wel. Don't cry because it's over, smile because it happened.

(Zei ze stoer, wetende dat het lastig is allemaal...)

Don't cry because it's over, smile because it happened.



Deze is spot on! Mooi gezegd Vlam.

Pijnlijk maar mooie spreuk Vlam



Van de week heeft H. me via de app weer helemaal gek gekregen. Heerlijk maar t maakt me ook weer aan t twijfelen of ik wel durf in bed. Durf ik ook mijn wat dominantere kant te laten zien? Hij triggert het wel maar ik weet niet goed wat ik moet doen.

quote:Kralenketting83 schreef op 24 april 2017 @ 11:09:

Pijnlijk maar mooie spreuk Vlam



Van de week heeft H. me via de app weer helemaal gek gekregen. Heerlijk maar t maakt me ook weer aan t twijfelen of ik wel durf in bed. Durf ik ook mijn wat dominantere kant te laten zien? Hij triggert het wel maar ik weet niet goed wat ik moet doen.Ik zit ook met een gevalletje dat ik helemaal gek gemaakt ben via de app. Die persoon wilt graag afspreken, alleen ik weet niet zo goed of ik het durf. Kans is groot dat er meer gaat gebeuren dan.

Ik besef me ook goed, dat er een einde aan komt. En relatiemateriaal, nee absoluut niet.. hoewel, in the heat of the moment... niks liever dan hem 24/7 van mij.. net tijd voor mezelf gemaakt, leuke dingen gedaan, maar dan nog even dat moment he.. zou hij ook aan mij denken.. pff voel me echt een trut... ik ben blij met dit topic, ook omdat ik weet dat jullie eerlijk zijn, en een mens ook weer met 2 benen terug op aarde krijgen... lees al een hele tijd mee, en dit is de enige manier om ook mijn hart een beetje te luchten..

quote:Tea-lover schreef op 24 april 2017 @ 11:37:

[...]





Ik zit ook met een gevalletje dat ik helemaal gek gemaakt ben via de app. Die persoon wilt graag afspreken, alleen ik weet niet zo goed of ik het durf. Kans is groot dat er meer gaat gebeuren dan.Daar gaat het toch juist om?

quote:GV72 schreef op 24 april 2017 @ 14:28:

[...]





Daar gaat het toch juist om?Ja dat klopt wel, maar is toch wel spannend als dat de 1e keer ooit wordt met een andere man.

Tja, dan spreek je niet af

Of je ziet het als het begin van nog veel meer leuks

Oke, dan toch maar besloten mijn verhaal met jullie te delen, goeie uitlaadklep



Ik, al 14 jaar (happy) single en wil eigenlijk ook nooit een relatie meer. Heb mn leven goed op orde, ben zelfstandig ondernemer, financieel onafhankelijk en heb geweldige vrienden en familie in mijn leven. Alles prima voor elkaar dus en heb me in mijn single leven echt nog geen moment 'alleen' gevoeld.



Maar nu de reden waarom ik hier schrijf........

Zo'n 8 weken geleden (virtueel) contact gekregen met een getrouwde man. Wat mailcontact wat diezelfde avond overging in chatten. Nachtenlang hebben wij over van alles en nog wat gechat, ook seksueel getinte chats uiteraard. We hadden werkelijk op alle gebieden een klik, althans, voor zo ver je dit kunt inschatten. Na 3 weken dagelijks chatcontact gaf hij aan mij op neutraal terrein te willen ontmoeten, zo gezegd zo gedaan, op een terras afgesproken. Wauw, het leek op vuurwerk toen wij elkaar in real life ontmoette! Bij afscheid wel even gezoend



3 dagen later een appje, of hij die avond naar mij kon komen?! Ik heb het serieus 3 uur overdacht, doe ik hier (vooral voor mezelf) goed aan? Ik heb uiteindelijk gezegd dat het goed was en werkelijk waar, vanaf het moment dat ik de voordeur achter hem dichtsloeg hebben we de gezoend, geknuffeld etc. Hij is een aantal uren gebleven en we hebben verschrikkelijk heerlijke seks gehad.



Hij heeft een baan waarvoor hij zeer regelmatig een aantal dagen in het buitenland verblijft en op deze dagen hebben wij veel facetime contact (afhankelijk van een gunstig tijdsverschil), maar daarnaast ook dagelijks app contact. In die 8 weken is er nog geen dag voorbij gegaan dat we geen contact hebben gehad, zelfs niet tijdens zijn recente vakantie met zijn vrouw. Inmiddels elkaar al 3 keer ontmoet. En jullie raden het al, wat nog geen enkele man is gelukt in de afgelopen 14 jaar (genoeg one night stands gehad en leuke mannen getroffen) is dus nu wél het geval...........hij heeft iets in mij losgemaakt waarvan ik dacht dat het door mijn laatste ex volledig dood was gelegd......



Door zijn vakantie heb ik hem nu 3 weken niet live gezien (wel gisteren nog via 2 uur facetimen) en hebben we een date gepland op 30 april. En ja, We kunnen niet wachten elkaar weer te zien en te voelen, maar verstandelijk weet ik dat het zo niet goed is voor mezelf. Hij is nú al verslavend, laat staan over een paar maanden. Ik moet het eigenlijk NU een halt toeroepen, maar ik kan het niet op de 1 of andere manier.



1 vriendin van mij weet hiervan en zij zegt, geniet ervan zolang het duurt, maar hoe doe je dat als je ook diep in je achterhoofd weet dat hij je uiteindelijk verdriet gaat doen? Als een vriendin mij dit verhaal zou vertellen dan zou ik adviseren het nu te stoppen, maar zelf lijk ik dit niet te kunnen...........



Ik lees dus al wat weken mee op deze pijler en herken heel veel dingen in wat jullie schrijven. Alleen zitten de meeste van jullie zelf ook in een relatie en dat is bij mij dus niet het geval. Goed, wilde dus graag mijn situatie even kwijt zonder oordelen en commentaar, want ik weet zelf ook wel dat ik heel dom bezig ben



Aanvulling: svp niet quoten

Tja jullie hebben gelijk...risico van vreemdgaan weten we hier allemaal! Ik heb er veel over nagedacht en stoppen is de beste optie. Als deze bom barst , dan maken we heel veel stuk!



Iemand vroeg of een nieuwe minnaar een optie is, maar nooit de intentie gehad om minnaar te nemen. Gevalletje gevoelens gekregen.



Troon , wij kennen elkaars partners en zien elkaar regelmatig. Dus ook heel dom en maakt het heel ingewikkeld.



Lois als je meer wilt of meer voor hem voelt dan goed voor je is, zou ik stoppen!

Kan zijn dat jij nu jaren misschien alleen zijn minnares bent en dat je je eigen toekomst hiermee op pauze zet...



Gister tijdens vrijpartij thuis merk ik wel dat het thuis niet helemaal goed zit.

degene waar ik echt naar verlang is minnaar.



Wil jullie vragen niet te quoten ivm herkenning.

quote:Romaatje_1 schreef op 24 april 2017 @ 15:48:

Lois als je meer wilt of meer voor hem voelt dan goed voor je is, zou ik stoppen!

Kan zijn dat jij nu jaren misschien alleen zijn minnares bent en dat je je eigen toekomst hiermee op pauze zet...

.



Hoop dat je het niet erg vindt dat ik alleen dit stukje quote?



Ik wil nog niet meer van hem, maar schrik ervan wat voor gevoelens hij in mij losmaakt. Mijn toekomst zet ik voor mijn gevoel niet op pauze, want ik wil eigenlijk helemaal geen relatie of vaste partner meer, dus ben verre van 'op zoek'. Het is op dit moment gewoon erg verwarrend, herken deze verwardheid niet meer in mezelf. Wat ik wél weet is dat de gedachte dat wij elkaar weer gaan treffen de 30e een heerlijk idee is. Zie het als een engeltje en een duiveltje op mijn schouders.........NIET afspreken, WEL afspreken.........

Dames, in dit topic wordt vrijwel nooit gequote, het is niet nodig om dat onder je stukje te zetten. Als iemand wel onnodige quote wordt diegene altijd daarop aangesproken door de anderen.



Eigenlijk zeggen jullie allebei: stoppen is de beste optie, dat weet ik, maar ik kan het niet.

Lois, zolang je met deze man blijft omgaan kom je geen andere (single) man tegen die jou eigenlijk hetzelfde kan bieden, of zelfs nog meer omdat hij makkelijker afspraakjes kan maken. Wie weet wat voor heerlijke mannen jij nu laat lopen...

Ik was ook absoluut niet op zoek, en mocht het met mijn minnaar eindigen, denk ik ook niet dat ik een nieuwe wil. Dat er zoveel gevoel bij kwam, schrik ik al van eigenlijk.. en een minaar alleen voor sex, daar heb ik niks mee denk ik.. geen idee, en wil ik ook nog niet over nadenken.. ik mis hem, en zijn genoeg emoties om mee te dealen..

Lois...sorry had er even overheen gelezen dat je geen vaste partner wilt.

Dat duivelse dilemma heb ik al 1 jaar last van, wel stoppen, niet stoppen. De enige reden dat ik nu zou stoppen is omdat het heet onder m'n voeten word. Hij is nu na dat jaar alleen maar belangrijker voor me geworden en voel heel veel voor hem.



Butterfly het is idd veel en ingewikkeld en soms een achtbaan aan emoties. Als ik dit van tevoren had geweten had ik er niet aan begonnen. ( of toch wel ).

Eigenlijk best fijn dat ik eigenlijk alleen kick op de aandacht van H. en alleen gruwelijk geile seks met hem wil.

quote:Rooss4.0 schreef op 24 april 2017 @ 18:19:

[...]

Lois, ipv stoppen met je minnaar zou ik in jouw plaats proberen een andere visie aan te nemen, gewoon even je gedachten onder de loep nemen en van pijnlijke gedachten helpende gedachten maken.

Dit is wat het is, jij krijgt dit stukje en de rest niet. En weet je, een minnares krijgt vaak een héél mooi stukje, een lekker stukje, een fris, opgepoetst roze stukje! En ehm, de rest wíl je waarschijnlijk niet eens, toch? En weet je, wat men al eerder schreef hier, hoe diep een man ook zit, als het over is doet het pijn, dan lik je je wonden en ga je weer door. Dat kan jij ook!



Dank Rooss voor weer zo'n heerlijk heldere kijk op zaak! Verstandelijk weet ik dat je echt helemaal gelijk hebt, ik wil geen vuile onderbroeken en sokken van een man meer in mijn wasmand haha, maar jeetje........wat maakt hij veel in mij los. En ik weet dat ik goed kan zelfreflecteren, misschien wel té goed, vandaar ook mijn verwardheid. En het klopt, ik ben al zoveel jaar een happy single en er past eigenlijk niet eens een man meer in mijn leven, maar waarom is gevoel zo sterk?!



14 jaar geleden, nadat mijn 3e langdurige relatie stukliep (incl. samenwonen) heb ik met mezelf afgesproken dat ik echt never nooit (hoe duidelijk kun je zijn ) meer 1 traan om een man zou laten. En dan ontmoet ik HEM, wetende dat hij mij in de toekomst pijn gaat doen en tóch kies ik ervoor om hiermee door te gaan.......het is zo tegenstrijdig dat het verwarrend is. Fijn dat ik het hier kwijt kan dames

quote:Soumis schreef op 24 april 2017 @ 00:05:

Ik vind dat wel lastig hoor hakkietakkie. En denk je niet dat die grens gaat verschuiven? Als hij maar niet de knoop doorhakt. Zou je er ook zo in staan als minnaar heel duidelijk zegt niet thuis weg te gaan?



We hebben het over een periode gehad waarin hij de knoop gaat doorhakken, het heeft bepaalde redenen waarom dan pas. Wegens herkenbaarheid kan ik het niet heel duidelijk uitleggen, maar ik heb met mezelf afgesproken dat, als hij uiteindelijk niet op dat moment de knoop door hakt, ik de hele situatie ga herzien. Ik ga niet eeuwig blijven wachten. Dit vertel ik hem overigens niet, geeft me het gevoel dat ik er druk op leg om voor mij te kiezen en dat wil ik niet.

Maar als hij dan dus niet kiest, denk ik dat ik ermee ga moeten stoppen. Ik zou hem heel graag houden voor erbij, maar ik denk niet dat ik mezelf zou kunnen openstellen voor een nieuwe relatie als ik hem erbij hou, een andere man voor een relatie maakt geen kans nu. Maar dat is wel wat ik uiteindelijk weer wil. Het zou echt vreselijk lastig zijn, maar ik zou er dus een punt achter zetten denk ik.