Seks
alle pijlers
Minnaar deel 35
woensdag 26 april 2017 om 18:47
Al 34 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Of niet
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Of niet
woensdag 19 juli 2017 om 18:56
Ik denk dat het er vooral mee te maken heeft dat mensen egocentrischer zijn dan ze willen toegeven. Je eigen belang staat voorop. Toen je de bedrogen partij was, was jou onrecht aangedaan. Natuurlijk was dat pijnlijk en was je verdrietig! Als je zelf de bedriegende partij bent, krijg je er wel iets voor terug. De beloning, de seks, de spanning, de rush, het weegt zwaarder dan het verdriet dat je je partner aandoet. Want dat is dus niet jouw gevoel, maar dat van iemand anders. En gevoelens van een ander zijn minder intens dat je eigen gevoel.
~ I want to be shaken to my core, like the wild winds disrobe the trees ~
woensdag 19 juli 2017 om 19:25
Wat ik me afvraag is heeft hij wel echt een open relatie? Ik weet even niet meer of je zelf in een relatie zit. Maar heb je misschien ooit aangegeven geen gebonden mannen te willen daten en heeft hij zijn eigen verhaal daar op aangepast?Liefheksje schreef: ↑19-07-2017 16:46Zoals ik al aangaf, zijn het niet mijn afspraken en dus ook niet mijn taak hem daar op te wijzen. Ik mag het toch wel minder prettig vinden en dat eventueel aangeven?
Gevleid omdat hij de moeite nam naar me toe te komen om me te zien, al was het niet helemaal 'legaal'
woensdag 19 juli 2017 om 20:17
Poly, ik sluit me aan bij de rest. Als je relatie therapie hebt en je partner daarmee denkt dat jullie proberen om jullie monogame relatie te redden, maar jij wil dat eigenlijk niet, heeft het toch geen zin. Ik denk dat je eerlijk moet zijn. Is een monogame relatie niet wat je wil? Dat kan, maar breng je partner op de hoogte.
Jack, spijt of berouw heb ik nooit gehad. Heeft denk ik inderdaad met egoïsme te maken, eigen geluk voor dat van een ander? Toch voel ik me nu wel schuldig als ik denk aan de vrouw van mijn minnaar. Ik ben daar niet verantwoordelijk voor, dat weet ik en hun relatie was al totaal niet goed meer. Maar ik hou er een volledige liefdes relatie op na met haar man, veeeel meer dan lust maar een serieus toekomst idee, en vooral, gaat zij straks mede door mij door een hele moeilijke tijd. Dat doet me wel wat.
Jack, spijt of berouw heb ik nooit gehad. Heeft denk ik inderdaad met egoïsme te maken, eigen geluk voor dat van een ander? Toch voel ik me nu wel schuldig als ik denk aan de vrouw van mijn minnaar. Ik ben daar niet verantwoordelijk voor, dat weet ik en hun relatie was al totaal niet goed meer. Maar ik hou er een volledige liefdes relatie op na met haar man, veeeel meer dan lust maar een serieus toekomst idee, en vooral, gaat zij straks mede door mij door een hele moeilijke tijd. Dat doet me wel wat.
woensdag 19 juli 2017 om 21:53
@Jack
Hier ook nulkommanix spijt. Zou me er bijna voor gaan schamen. Vrouwlief had trouwens ook geen spijt van haar avontuurtje van jaren terug. Ik denk dat de open relatie een logisch gevolg is van het feit dat we opener en vrijer tegenover onze relatie zijn gaan staan.
Wat misschien wel spijtig zou kunnen zijn geweest was wanneer zij of ik onze relatie zou hebben beëindigd omdat we ons even geen raad wisten met onze gevoelens van liefde (en geilheid).
Hier ook nulkommanix spijt. Zou me er bijna voor gaan schamen. Vrouwlief had trouwens ook geen spijt van haar avontuurtje van jaren terug. Ik denk dat de open relatie een logisch gevolg is van het feit dat we opener en vrijer tegenover onze relatie zijn gaan staan.
Wat misschien wel spijtig zou kunnen zijn geweest was wanneer zij of ik onze relatie zou hebben beëindigd omdat we ons even geen raad wisten met onze gevoelens van liefde (en geilheid).
woensdag 19 juli 2017 om 22:08
woensdag 19 juli 2017 om 22:43
Met mijn minnaar begon het ook ooit als vreemdgaan van mijn kant. We waren al vrienden en ik werd verliefd op hem en hij op mij en de eerste keer dat we gezoend en elkaar aangeraakt hadden, voelde ik me op mijn kop staan van alle gevoelens die door elkaar liepen. Daar zat zeker wel een stuk schuldgevoel bij maar de lust, de spanning en de adrenaline overheersten. Ik heb mijn avontuurtje na een paar weken opgebiecht aan mijn partner omdat ik wist dat ik niet monogaan meer kon en wilde leven en toen zijn we de lange weg van een open relatie ingeslagen. Dat was niet meteen geregeld al stond hij er wel meteen voor open. Het heeft veel gesprekken en veel tijd gekost om er beiden helemaal achter te staan, afspraken te maken. En praten moeten we blijven doen. Had iemand me een paar jaar geleden gezegd dat ik nu een open relatie zou hebben, had ik hem compleet voor gek verklaard. Toch heb ik het diep van binnen altijd wel geweten dat ik heel makkelijk gevoelens krijg voor andere mannen.
woensdag 19 juli 2017 om 23:30
Soetelieve...hoe lang ik wel niet heb gepraat...jaren.. en we zijn ook (voor mij) een x naar een pc geweest... wel met strakke afspraken en we hadde een hele leuke avond... gaf ze ook toe... maar helaas nooit geen vervolg gehad.
Omdat ik zielsveel van mijn vrouw hou kan en wil ik haar niet verlaten.
De minnaressen zijn ook nooit bewust gezocht... maar ik stond er wagenwijd voor open en kan heel charmand en direct zijn. Niet goed te praten maar wel gebeurd. Als mijn vrouw met mij een beetje meegegaan was en bv pc bezoeken mogelijk geweest waren had ik waarschijnlijk nooit vreemd gegaan omdat dat niet nodig geweest zou zijn.
Mijn vrouw is 5 jaar vrijgezel geweest en in die tijd flink los gegaan. Ik van de ene lange relatie in mijn huidige lange relatie. Dat breekt nu op
Omdat ik zielsveel van mijn vrouw hou kan en wil ik haar niet verlaten.
De minnaressen zijn ook nooit bewust gezocht... maar ik stond er wagenwijd voor open en kan heel charmand en direct zijn. Niet goed te praten maar wel gebeurd. Als mijn vrouw met mij een beetje meegegaan was en bv pc bezoeken mogelijk geweest waren had ik waarschijnlijk nooit vreemd gegaan omdat dat niet nodig geweest zou zijn.
Mijn vrouw is 5 jaar vrijgezel geweest en in die tijd flink los gegaan. Ik van de ene lange relatie in mijn huidige lange relatie. Dat breekt nu op
you can't handle the truth
woensdag 19 juli 2017 om 23:48
Jack_Off schreef: ↑19-07-2017 23:30De minnaressen zijn ook nooit bewust gezocht... maar ik stond er wagenwijd voor open en kan heel charmand en direct zijn. Niet goed te praten maar wel gebeurd. Als mijn vrouw met mij een beetje meegegaan was en bv pc bezoeken mogelijk geweest waren had ik waarschijnlijk nooit vreemd gegaan omdat dat niet nodig geweest zou zijn.
Mijn vrouw is 5 jaar vrijgezel geweest en in die tijd flink los gegaan. Ik van de ene lange relatie in mijn huidige lange relatie. Dat breekt nu op
Hoho, het is nog altijd jouw eigen keuze. Niet indirect de schuld van je vrouw en niet vanwege je relatiegehop.
anoniem_301155 wijzigde dit bericht op 20-07-2017 09:44
15.17% gewijzigd
woensdag 19 juli 2017 om 23:51
Ja Jack, ik begrijp het helemaal. Moeilijk als zij er niet voor open staat. Ook wat je zegt dat zij een wilde periode heeft gehad en zich lekker heeft kunnen uitleven terwijl jij steeds serieuze lange relaties had herken ik wel. Niet dat mijn man een wilde tijd heeft gehad, maar ik ook niet en dat ben ik voor mijn gevoel nu behoorlijk aan het inhalen. Ik sta ook erg open voor contact met leuke mannen, flirt openlijk en geniet erg van mannelijke aandacht. Mijn partner weet dat, ziet dat soms en vindt het prima. Leuk zelfs om mij zo te zien. Hij is daar nog wat makkelijker in dan ik.
Ik weet zo even ook geen oplossing voor je. DADT is misschien wel een goeie voor jullie zoals Max zei. Voor mij werkt dat ook. Ik hoef niet precies te weten wat mijn geliefden uitspoken zolang ze er ook maar voor mij zijn.
Een parenclub lijkt mij dan weer niets, ik hoef er niet bij te zijn als mijn man een ander versiert en wil niet dat hij ziet wie ik versier.
Zou je door blijven gaan met vreemdgaan als je zeker wist dat je vrouw er nooit achter zou komen? Hoe goed ben jij in het geheim houden van dingen en het leiden van een dubbel leven? Ik heb bij mezelf gemerkt dat mij dat onverwacht goed af ging. Te goed bijna. Ik kan liegen dat het gedrukt staat, mensen geloven mij altijd. Ik vergeet ook geen details en wat ik aan wie heb verteld. Had altijd een goed alibi als ik bij minnaar was geweest en vragen kreeg. Altidj douchen bij thuiskomst voordat er iemand thuis was, en zorgen dat ik een andere weg fietste dan de gebruikelijke waar ik bekenden tegen kon komen. Pfff, ben blij dat dat niet meer hoeft want ben toch wel een paar keer bijna betrapt.
Ik weet zo even ook geen oplossing voor je. DADT is misschien wel een goeie voor jullie zoals Max zei. Voor mij werkt dat ook. Ik hoef niet precies te weten wat mijn geliefden uitspoken zolang ze er ook maar voor mij zijn.
Een parenclub lijkt mij dan weer niets, ik hoef er niet bij te zijn als mijn man een ander versiert en wil niet dat hij ziet wie ik versier.
Zou je door blijven gaan met vreemdgaan als je zeker wist dat je vrouw er nooit achter zou komen? Hoe goed ben jij in het geheim houden van dingen en het leiden van een dubbel leven? Ik heb bij mezelf gemerkt dat mij dat onverwacht goed af ging. Te goed bijna. Ik kan liegen dat het gedrukt staat, mensen geloven mij altijd. Ik vergeet ook geen details en wat ik aan wie heb verteld. Had altijd een goed alibi als ik bij minnaar was geweest en vragen kreeg. Altidj douchen bij thuiskomst voordat er iemand thuis was, en zorgen dat ik een andere weg fietste dan de gebruikelijke waar ik bekenden tegen kon komen. Pfff, ben blij dat dat niet meer hoeft want ben toch wel een paar keer bijna betrapt.
donderdag 20 juli 2017 om 00:47
Al geruime tijd, al voor het begin van de relatietherapie is er geen afspraak of intentie meer geweest om vreemd te gaan..
Zoals in mijn eerste bericht vermeld is de relatie met minnares voorbij, ook al hebben we nog contact als vrienden..
we hebben lief en leed gedeeld en het contact was behalve fijn in bed ook respectvol, compleet breken is pijnlijk voor beiden maar wellicht onvermijdelijk
Point of no return...
Als dat het gevolg is van openheid is het nogal wrang..
Ik heb aangegeven niet monogaam te willen en kunnen zijn
Daar is het laatste nog niet over gezegd
Het resultaat? Geen idee, ik zie het wel
Geen bedrog in deze situatie lijkt mij logisch, maar in de toekomst als het niet lukt om tot een consensus te komen??
Ik heb ervaren hoe bevrijdend en fijn het voelt om te genieten van een ander.. spijt, nee ook ik niet.. behoefte? Ja nog steeds.. gaat dat veranderen? Ik geloof het niet..
Ik geloof er in dat je als partner je moet kunnen verplaatsen in de ander, de ander gelukkig wil zien en maken. Daar hoort acceptatie ook bij. Onbegrip, boosheid en vertwijfeling door bedrog is logisch, maar dat betekent niet dat het onbespreekbaar moet blijven om de pijn enerzijds en behoefte anderzijds uit de weg te gaan... er zijn zoveel stellen die dit wel doen en langs elkaar leven en daar ga ik niet voor
Ik ga voor passie en liefde...
Ik vraag me vaak af of het wel verstandig was om te proberen het open te breken, maar is ondergronds gaan wel een duurzame optie?
Een reden was ook de dreiging dat als het weer zou uitkomen het huwelijk voorbij zou zijn. Dat is leven met een zwaard van Damocles boven je hoofd en belemmerd ook het vrije gevoel wat je met een minnares juist wil kunnen ervaren..
Ik weet echt niet waar dit gaat eindigen maar scheiden doe ik liever niet. We hebben een leven samen opgebouwd en samen oud worden is nog steeds het doel wat mij betreft..
Het enige punt is dat door ervaring over langere tijd ik tot een ander inzicht ben gekomen wat betreft monogamie en overtuigd ben dat liefde en intimiteit in brede zin, of het nou lust of diepre gevoelens betreft, iets moois en de moeite waard is om te delen met meer dan enkel je partner..
Zoals in mijn eerste bericht vermeld is de relatie met minnares voorbij, ook al hebben we nog contact als vrienden..
we hebben lief en leed gedeeld en het contact was behalve fijn in bed ook respectvol, compleet breken is pijnlijk voor beiden maar wellicht onvermijdelijk
Point of no return...
Als dat het gevolg is van openheid is het nogal wrang..
Ik heb aangegeven niet monogaam te willen en kunnen zijn
Daar is het laatste nog niet over gezegd
Het resultaat? Geen idee, ik zie het wel
Geen bedrog in deze situatie lijkt mij logisch, maar in de toekomst als het niet lukt om tot een consensus te komen??
Ik heb ervaren hoe bevrijdend en fijn het voelt om te genieten van een ander.. spijt, nee ook ik niet.. behoefte? Ja nog steeds.. gaat dat veranderen? Ik geloof het niet..
Ik geloof er in dat je als partner je moet kunnen verplaatsen in de ander, de ander gelukkig wil zien en maken. Daar hoort acceptatie ook bij. Onbegrip, boosheid en vertwijfeling door bedrog is logisch, maar dat betekent niet dat het onbespreekbaar moet blijven om de pijn enerzijds en behoefte anderzijds uit de weg te gaan... er zijn zoveel stellen die dit wel doen en langs elkaar leven en daar ga ik niet voor
Ik ga voor passie en liefde...
Ik vraag me vaak af of het wel verstandig was om te proberen het open te breken, maar is ondergronds gaan wel een duurzame optie?
Een reden was ook de dreiging dat als het weer zou uitkomen het huwelijk voorbij zou zijn. Dat is leven met een zwaard van Damocles boven je hoofd en belemmerd ook het vrije gevoel wat je met een minnares juist wil kunnen ervaren..
Ik weet echt niet waar dit gaat eindigen maar scheiden doe ik liever niet. We hebben een leven samen opgebouwd en samen oud worden is nog steeds het doel wat mij betreft..
Het enige punt is dat door ervaring over langere tijd ik tot een ander inzicht ben gekomen wat betreft monogamie en overtuigd ben dat liefde en intimiteit in brede zin, of het nou lust of diepre gevoelens betreft, iets moois en de moeite waard is om te delen met meer dan enkel je partner..
donderdag 20 juli 2017 om 00:52
Ja hij is getrouwd, open relatie. Daar was hij vanaf dag 1 heel duidelijk in. Als het aan mij ligt blijft hij getrouwd
Afgezien van mijn date heb ik geen relatie. Hij is nogal intensief haha.
Ik trof hem in een online snoepjeswinkel, en ik had wel zin in dat lekker ding. Het pakte leuk uit, en we plakken nog steeds.
donderdag 20 juli 2017 om 08:16
Poly, je zit in dezelfde klemmende situatie als 1,5. Mijn ex-minnaar. Zij zijn uiteindelijk van een gesloten naar een open relatie en weer naar een gesloten relatie gegaan, zij trok het opene niet meer. Hij is daar volgens mij best gelukkig mee, ook al schuurt het nog steeds af en toe. Zij is voor hem toch de belangrijkste vrouw en daar heeft hij voor gekozen. Een point of no return wordt het pas als je echt ongelukkig wordt in deze setting.
donderdag 20 juli 2017 om 08:55
Maar dit geldt dan toch ook voor je vrouw? Je zou je dan toch ook in háár moeten kunnen verplaatsen? Zij wordt ongelukkig van jouw wens voor een open relatie. Hoort daar acceptatie van dat feit daar dan ook niet bij?
donderdag 20 juli 2017 om 09:28
Dat hij getrouwd is twijfelt niemand aan. Maar weet je heel zeker dat hij een open relatie heeft? Als hij liegt over het bij jou zijn? Of is hij de enige die op de hoogte is van het open deel van zijn relatie....Liefheksje schreef: ↑20-07-2017 00:52Ja hij is getrouwd, open relatie. Daar was hij vanaf dag 1 heel duidelijk in. Als het aan mij ligt blijft hij getrouwd
Afgezien van mijn date heb ik geen relatie. Hij is nogal intensief haha.
~ I want to be shaken to my core, like the wild winds disrobe the trees ~
donderdag 20 juli 2017 om 09:34
goedemorgen Phoebal
Ja, dat is zo en daar heb ik ook oog voor..
Maar hoe met deze verschillen om te gaan is iets wat van twee kanten moet komen toch?
donderdag 20 juli 2017 om 09:34
goedemorgen Phoebal
Ja, dat is zo en daar heb ik ook oog voor..
Maar hoe met deze verschillen om te gaan is iets wat van twee kanten moet komen toch?
donderdag 20 juli 2017 om 09:46
Maar dan nog, het is Jacks eigen keuze om van de ene relatie in de andere te stappen. Dat hij dat nu aanvoert als argument om nu los te gaan, vind ik geen steek houden. Je kunt achteraf vinden dat je andere keuzes had moeten maken, maar dat geeft je geen vrijbrief om nu maar te doen wat je wilt, ook al wil je wederhelft dat niet.SoeteLieve schreef: ↑19-07-2017 23:51Ja Jack, ik begrijp het helemaal. Moeilijk als zij er niet voor open staat. Ook wat je zegt dat zij een wilde periode heeft gehad en zich lekker heeft kunnen uitleven terwijl jij steeds serieuze lange relaties had herken ik wel
donderdag 20 juli 2017 om 09:46
Poly, dat klopt. En ik hoop ook dat je dat voor ogen kunt houden. Ik lees vaak bij mensen die een open relatie willen dat er van de partner bijna verwacht wordt dat ze mee gaan bewegen 'omdat ik nu eenmaal niet monogaam ben'. Ik vind dat een lastige (ik ben ervaringsdeskundige). Ik vind nl niet dat je van je partner kunt verwachten dat een relatie 'dus' maar open moet omdat je zelf niet monogaam bent. Het zou heel fijn zijn wanneer ze haar angst kan laten varen en serieus over de mogelijkheid na kan denken. Maar ik zou toch ook rekening houden met de teleurstelling dat zij geen open relatie wil omdat ze wel monogaam is. Je staat op achterstand, want je bent begonnen in een monogame relatie en wil iets wat je partner niet wil. Wat nou als zij niet mee kan bewegen, heb je daar ook al een scenario voor?
donderdag 20 juli 2017 om 09:47
Het is stikken of slikken vrees ik, Poly. Als je vrouw echt echt echt geen open relatie wil, en jij echt echt echt wel, dan zit er niet veel anders op. Een van de twee geeft zijn/haar wensen op uit liefde voor de ander, en schikt zich in de relatievorm die de ander wil. Of je gaat uit elkaar.
Edit: je kunt ook het don't ask, don't tell beleid afspreken. Dat jij je gang mag gaan, zolang zij er maar niets van merkt.
Weet je vrouw dat je nog contact hebt met je minnares?
Edit: je kunt ook het don't ask, don't tell beleid afspreken. Dat jij je gang mag gaan, zolang zij er maar niets van merkt.
Weet je vrouw dat je nog contact hebt met je minnares?
donderdag 20 juli 2017 om 10:03
Met point of no return werd volgens mij bedoelt dat het opengooien van de situatie het einde is van heimelijke liefde...Oranjexxx schreef: ↑20-07-2017 08:16Poly, je zit in dezelfde klemmende situatie als 1,5. Mijn ex-minnaar. Zij zijn uiteindelijk van een gesloten naar een open relatie en weer naar een gesloten relatie gegaan, zij trok het opene niet meer. Hij is daar volgens mij best gelukkig mee, ook al schuurt het nog steeds af en toe. Zij is voor hem toch de belangrijkste vrouw en daar heeft hij voor gekozen. Een point of no return wordt het pas als je echt ongelukkig wordt in deze setting.
De definitie van geluk is ook een moelijke
Dat komt in onze discussies vaak ter sprake
De een neemt genoegen met minder dan de ander en als dat scheef loopt dan krijg je al snel verwijten naar elkaar
Ik ben blij met jullie reacties, positief en negatief, bedankt!
Het lijkt er op dat de meeste van jullie al in een open relatie zitten en vreemd gaan veroordelen
Ik ben juist benieuwd naar de ervaringen van gelijkgestemden, waar de dilemma's waar ik het over heb ook spelen
donderdag 20 juli 2017 om 10:06
Ik lees hier niet in dat hij de oorzaak maar bij zijn vrouw legt. Het is ook niet de oorzaak, maar het speelt wel mee. Ik had het ook: mijn ex was voor mij lekker los gegaan. Hij was mijn eerste. Ik werd zo enorm nieuwsgierig naar een ander... En ik ben zo blij dat ik de kans heb gekregen te experimenteren.Jack_Off schreef: ↑19-07-2017 23:30Soetelieve...hoe lang ik wel niet heb gepraat...jaren.. en we zijn ook (voor mij) een x naar een pc geweest... wel met strakke afspraken en we hadde een hele leuke avond... gaf ze ook toe... maar helaas nooit geen vervolg gehad.
Omdat ik zielsveel van mijn vrouw hou kan en wil ik haar niet verlaten.
De minnaressen zijn ook nooit bewust gezocht... maar ik stond er wagenwijd voor open en kan heel charmand en direct zijn. Niet goed te praten maar wel gebeurd. Als mijn vrouw met mij een beetje meegegaan was en bv pc bezoeken mogelijk geweest waren had ik waarschijnlijk nooit vreemd gegaan omdat dat niet nodig geweest zou zijn.
Mijn vrouw is 5 jaar vrijgezel geweest en in die tijd flink los gegaan. Ik van de ene lange relatie in mijn huidige lange relatie. Dat breekt nu op
~ I want to be shaken to my core, like the wild winds disrobe the trees ~
donderdag 20 juli 2017 om 10:07
Nee, ik ben single. Open relatie gehad. Er wordt hier niet geoordeeld, er wordt niet alleen maar met je meegepraat, we geven je juist een completer beeld. Uit ervaring weet ik hoe groot dat verlangen kan zijn naar een ander, dat je dan inderdaad de behoeftes van je wederhelft marginaliseert.
Wij zijn destijds van een open relatie naar een monogame relatie gegaan doordat mijn toen-echtgenoot het niet kon. Hij gunde het me wel, maar kon het niet. We hebben toen samen besloten om weer monogaam te zijn. Niet lang daarna zijn we gescheiden, hoewel daar andere redenen voor waren (en de open relatie eigenlijk alleen maar een tussenstap was), er zaten grote scheuren in ons fundament.
Wij zijn destijds van een open relatie naar een monogame relatie gegaan doordat mijn toen-echtgenoot het niet kon. Hij gunde het me wel, maar kon het niet. We hebben toen samen besloten om weer monogaam te zijn. Niet lang daarna zijn we gescheiden, hoewel daar andere redenen voor waren (en de open relatie eigenlijk alleen maar een tussenstap was), er zaten grote scheuren in ons fundament.
