Seks
alle pijlers
Minnaar deel 37
dinsdag 20 november 2018 om 18:26
Al 36 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
dinsdag 4 juni 2019 om 15:45
NGU, lijkt mij inderdaad best een goed idee om op jouw voorwaarden dat gesprek aan te gaan. Je bent bang om hem niet te kunnen weerstaan; zodra je hem ziet worden er alweer stofjes aangemaakt. Die roepen en trekken aan je. En je denkt ach, die ene keer..
Inderdaad zoals Annemarie een verslaving beschrijft. Je denkt niet zonder te kunnen. Mijn tip zou zijn om nu heel goed te bedenken wat je zo van hem nodig denkt te hebben en of hij jou exact dat kan bieden. Dat is dan je uiterste bod zeg maar. Niet minder. Net als bij het bieden op een koopwoning. Je kunt soms ietsje meer er bij doen maar je hebt een maxprijs. Tijdens dat gesprek bedenk je - terwijl hij zijn verkooppraatje houdt - of hij veel minder, iets minder of heel veel meer kan bieden. Gelukkkg ken je de uitkomst al..houd er aan vast!
Je bedankt hem maar helaas is er geen deal te sluiten en je kijkt nog even verder en succes!
1-0!
Inderdaad zoals Annemarie een verslaving beschrijft. Je denkt niet zonder te kunnen. Mijn tip zou zijn om nu heel goed te bedenken wat je zo van hem nodig denkt te hebben en of hij jou exact dat kan bieden. Dat is dan je uiterste bod zeg maar. Niet minder. Net als bij het bieden op een koopwoning. Je kunt soms ietsje meer er bij doen maar je hebt een maxprijs. Tijdens dat gesprek bedenk je - terwijl hij zijn verkooppraatje houdt - of hij veel minder, iets minder of heel veel meer kan bieden. Gelukkkg ken je de uitkomst al..houd er aan vast!
Je bedankt hem maar helaas is er geen deal te sluiten en je kijkt nog even verder en succes!
1-0!
dinsdag 4 juni 2019 om 15:47
Mwoah, hij heeft geen belang bij jou weerstaan, hij wil jou in bed maar niet als relatiemateriaal. Ga er maar niet vanuit dat het een strijd voor hem zal zijn.
.
dinsdag 4 juni 2019 om 15:47
Totaal irrelevant wat hij wil. Het gaat om jou en jouw behoeften.
De truc is om echt voor jezelf te gaan. Ik denk dat wij vrouwen veel te veel ook uit gaan van wat de ander wil. Doet hij ook, voor zichzelf gaan. En wie gaat er voor jou? Juist.
dinsdag 4 juni 2019 om 16:09
Niet voor hem hoor, hij kon je immers hebben, maar heeft niet gehapt. Wellicht zal hij het proberen, maar als jij voet bij stuk blijft houden druipt ie vanzelf af en gaat hij gewoon op zoek naar een ander.
dinsdag 4 juni 2019 om 16:12
Vind hier schrijven ook prima hoor, maar voel me een beetje een inbreker in dit topic, omdat ik wel veel herkenning lees, maar het in mijn geval niet om een minnaar gaat.
Wil het topic niet kapen met mijn emotionele instabiliteit
dinsdag 4 juni 2019 om 16:26
Ik heb ook meerder "relaties" gehad met single mannen maar er was nooit sprake van een volwaardige relatie dus zag ik ze toch als minnaars. Was er bij jou wél sprake van een volwaardige relatie of heeft hij altijd een slag om de arm gehouden?
.
dinsdag 4 juni 2019 om 16:37
Dank je, en ook Marana bedanktRooss4.0 schreef: ↑04-06-2019 15:31Hele mooie post, Annemariem. Mooi parallel trek je naar de zware verslaving want inderdaad zeg, om echt goed en zwaar verslaafd te zijn moet je een hele hoop doorstaan en in wezen sterk in je schoenen staan. Om nog maar niet te spreken van afkicken.
Ik heb die verslaving ook gekend en meer. Hij leek mijn vluchtweg maar wel een onbereikbare, het enige dat ik voelde was wanhoop, ik ben zo blij dat ik daaruit heb kunnen stappen.
Die wanhoop proef ik hier ook bij de liefdesverdrietigen, wat doen we onszelf aan!
'Hij leek mijn vluchtweg maar wel een onbereikbare' - dat vind ik ook bijzonder treffend verwoord ...
pluk de nacht
dinsdag 4 juni 2019 om 16:43
Met de nadruk op vluchtweg..zo herkenbaar! En ik denk zeker van toepassing op oa Gea en Soumis. Het is een welkome afleiding van datgene waarmee je zelf aan de slag zou moeten. Dat is wat ik heb geleerd uit mijn periode van veel daten en scharrelen. De focus op een ander verleggen voelde fijner. Maar bracht ook weer veel nieuwe shit met zich mee. De confrontatie met jezelf, je handelen.
dinsdag 4 juni 2019 om 16:47
De eerste maanden was het volwaardig. Maar na de eerste twijfel vanuit hem is er altijd een slag om de arm geweest ja.
Jullie hebben het nu over vluchtweg...
Het is geen bewuste vlucht geweest voor mij hoor, ja ik kreeg de bevestiging dat ik mooi ben en de moeite waard en dat heeft mij zeker een boost gegeven. En nu dat toch een soort van wegvalt, zie ik dat mijn eigenwaarde ook wegvalt. Dus het heeft wel mijn ogen geopend dat ik met mezelf aan de slag moet
dinsdag 4 juni 2019 om 17:21
Wellicht onbewust? Dat je leven er meer glans door kreeg, dat je kon ontsnappen aan de dagelijkse realiteit? Je hebt kinderen die fulltime bij je zijn schreef je. En nu was je eventjes niet zorgende moeder maar Soumis die leuk, lief en lekker werd gevonden. Je deed leuke dingen samen, had vast goede gesprekken. Escape from reality. En dat viel weg. Bam! Terug naar reality. Niemand die je op die manier bevestigt. Ik durf te stellen dat het eigenlijk niet perse uitmaakt wie het was..hij stond ergens voor. Een mooie invulling. Als overmorgen Pietje hetzelfde biedt dan ga je er vol voor. Klopt dat?
dinsdag 4 juni 2019 om 17:23
Mijn ooit minnaar leek een vluchtweg uit een bestaan waarin ik volledig vast leek te zitten. Met een depressieve partner en drie gediagnostiseerde kinderen, weinig geld en veel afhankelijkheid maar het allergrootste was de angst in mijn eigen kop, de apen en beren die ik zelf op mijn levenspad gegooid had. Want toen ik eenmaal de keuze maakte om ze beiden uit mijn leven te verwijderen, zowel man als minnaar ging alles bergopwaarts. Die aapjes en beertjes dienden zich in hapklare brokken aan en ik overleefde het en niet alleen dat.
Voor mij was het ook geen bewuste vlucht, ik probeerde dingen sowieso niet zo heel bewust te doen in die tijd, ik wist zeker dat ik geen relatie met hem wilde en meer van zulks moois. Maar mijn oersysteem fluisterde heel wat anders.
Wat dat betreft ben ik ook nog steeds een liegebeest, ook met deze Lief wilde ik geen relatie. Ik bewapen mezelf gewoon altijd, zodat ik terug kan zonder al te grote brokken. Misschien ben ik diep in mijn hart een beetje liefdesbang.
Of toch die bindingsangst die een vriendin me een poos geleden voor mijn voeten gooide.
Voor mij was het ook geen bewuste vlucht, ik probeerde dingen sowieso niet zo heel bewust te doen in die tijd, ik wist zeker dat ik geen relatie met hem wilde en meer van zulks moois. Maar mijn oersysteem fluisterde heel wat anders.
Wat dat betreft ben ik ook nog steeds een liegebeest, ook met deze Lief wilde ik geen relatie. Ik bewapen mezelf gewoon altijd, zodat ik terug kan zonder al te grote brokken. Misschien ben ik diep in mijn hart een beetje liefdesbang.
Of toch die bindingsangst die een vriendin me een poos geleden voor mijn voeten gooide.
.
dinsdag 4 juni 2019 om 17:25
Geinig, dit schreef ik laatst nog aan iemand per PB, misschien herkent ze het.
Je hebt een scherpe geest, Julus!
.
dinsdag 4 juni 2019 om 17:34
Wow toevallig! Er is maar 1 manier om echt te leren en dat vergt eerlijk zijn naar jezelf. Ik zie het jou doen hierboven en ik deed en doe dat ook.
Hoe vaak ik mezelf afvroeg: vind je deze man echt leuk, of vult hij een leegte? Bij alles wat ik deed ging ik het uitpluizen. Eerst deed ik ( zomaar wat). Later bedacht ik eerst voordat ik deed. En nu doe en hoef ik niet meer zo nodig.
Ik schreef elders dat ik dit samen met een vriendin deed die als klankbord en vooral als spiegel diende. Zoals ik dat voor haar ben. Als ik vertelde over een date kon zij haarfijn mijn mechanismes naar voren halen. Oh maar dat wilde je toch niet meer? O ja! Hoe ga ik dit nu aanpakken? Net als jouw vriendin die bindingsangst benoemde deed mijn vriendin dit ook. Voor mij voelde het als het opnieuw opbouwen van mezelf. Alle mechanismes gingen 1 voor 1 de deur uit. Trial and error. Keihard afzien.
En al die tijd las ik het forum, waar ik zoveel uithaalde maar waar ik nooit meeschreef. Tot voor kort.
Hoe vaak ik mezelf afvroeg: vind je deze man echt leuk, of vult hij een leegte? Bij alles wat ik deed ging ik het uitpluizen. Eerst deed ik ( zomaar wat). Later bedacht ik eerst voordat ik deed. En nu doe en hoef ik niet meer zo nodig.
Ik schreef elders dat ik dit samen met een vriendin deed die als klankbord en vooral als spiegel diende. Zoals ik dat voor haar ben. Als ik vertelde over een date kon zij haarfijn mijn mechanismes naar voren halen. Oh maar dat wilde je toch niet meer? O ja! Hoe ga ik dit nu aanpakken? Net als jouw vriendin die bindingsangst benoemde deed mijn vriendin dit ook. Voor mij voelde het als het opnieuw opbouwen van mezelf. Alle mechanismes gingen 1 voor 1 de deur uit. Trial and error. Keihard afzien.
En al die tijd las ik het forum, waar ik zoveel uithaalde maar waar ik nooit meeschreef. Tot voor kort.
dinsdag 4 juni 2019 om 17:47
Even een berichtje van een meelezer...
Om te beginnen wil ik jullie graag bedanken voor jullie openhartigheid. Wat is het een verademing om te lezen wat mensen in dezelfde situatie meemaken en hoe ze daarmee omgaan. Ik herken zo veel! Het heeft me de afgelopen maanden enorm geholpen in mijn eigen proces om jullie posts met daarin de worstelingen, nuchterheid, adviezen, wanhoop, hoop en mooie woorden van steun te lezen. Ik kwam dit draadje tegen op één van mijn wanhopigste momenten en het heeft me inzichten verschaft waar ik mee verder kon.
In verband met herleidbaarheid vind ik het nog moeilijk om mijn verhaal te delen, ik moet nog even nadenken over hoe ik dat wil gaan aanpakken. Ik wil het wel heel graag, want ik heb behoefte aan het hebben van een klankbord. Bovendien voel ik me een beetje een profiteur als ik alleen maar mee lees en profiteer van jullie verhalen en zelf niet deelneem... Wordt vervolgd...
Om te beginnen wil ik jullie graag bedanken voor jullie openhartigheid. Wat is het een verademing om te lezen wat mensen in dezelfde situatie meemaken en hoe ze daarmee omgaan. Ik herken zo veel! Het heeft me de afgelopen maanden enorm geholpen in mijn eigen proces om jullie posts met daarin de worstelingen, nuchterheid, adviezen, wanhoop, hoop en mooie woorden van steun te lezen. Ik kwam dit draadje tegen op één van mijn wanhopigste momenten en het heeft me inzichten verschaft waar ik mee verder kon.
In verband met herleidbaarheid vind ik het nog moeilijk om mijn verhaal te delen, ik moet nog even nadenken over hoe ik dat wil gaan aanpakken. Ik wil het wel heel graag, want ik heb behoefte aan het hebben van een klankbord. Bovendien voel ik me een beetje een profiteur als ik alleen maar mee lees en profiteer van jullie verhalen en zelf niet deelneem... Wordt vervolgd...
anoniem_386702 wijzigde dit bericht op 05-06-2019 08:20
Reden: herleidbaar ipv herkenbaar (met dank aan JollyRider)
Reden: herleidbaar ipv herkenbaar (met dank aan JollyRider)
0.27% gewijzigd
dinsdag 4 juni 2019 om 18:00
Het lijkt me aan één kant waanzinnig boeiend om deze fases door te gaan met een maatje, aan de andere kant doodeng. Want zij staat aan de zijlijn en pikt zo je pijnpunten eruit, is dat effe kut!
Maar mooi dat jullie het van elkaar konden pikken en wat enorm leerzaam. Kan me voorstellen dat jullie deze fase nog wel eens aanhalen?
Eerlijkheid naar jezelf is echt heel lastig vind ik! Ik kan ook een houdinkje aanmeten, zelfs naar mezelf. En dan vind ik mezelf al een hele piet maar de ware bloeding blijft uit beeld, zelfs voor mijn eigen kop en hart.
Meestal overzie ik later het hele plaatje pas. Onhandig man, andersom is veel beter. Maar ook enger.
Maar mooi dat jullie het van elkaar konden pikken en wat enorm leerzaam. Kan me voorstellen dat jullie deze fase nog wel eens aanhalen?
Eerlijkheid naar jezelf is echt heel lastig vind ik! Ik kan ook een houdinkje aanmeten, zelfs naar mezelf. En dan vind ik mezelf al een hele piet maar de ware bloeding blijft uit beeld, zelfs voor mijn eigen kop en hart.
Meestal overzie ik later het hele plaatje pas. Onhandig man, andersom is veel beter. Maar ook enger.
.
dinsdag 4 juni 2019 om 18:21
Klopt helemaal, over dat wij soms nog de vorige fases aanhalen. Vooral om te zien waar we nu staan. Ingeprente patronen ziten erg diep natuurlijk en sommigen zijn nog steeds in werking maar niet meer destructief.
Erkennen en herkennen, dat doen we bij elkaar. En ja, dat was soms slikken! Want gevoel en verstand als het mannen betrof. Maar verstand won vaker gaandeweg. Ik heb ook echt tig keer dezelfde steen gezien, maar kon steeds sneller doorgronden met als gevolg dat ik die steen niet meer aanraakte.
We zijn allemaal meesters in see no evil, hear no evil zeg maar. Ikweetnietwatikwilmaarikwilhetnu haha! Typisch vrouw. Om dan een uur later iets anders te willen. Het kost energie om tegen jezelf te vechten. Als je eerlijk bent dan moet je er wat mee en dat kost moeite. Dan maar liever de bekende route nemen toch?
Erkennen en herkennen, dat doen we bij elkaar. En ja, dat was soms slikken! Want gevoel en verstand als het mannen betrof. Maar verstand won vaker gaandeweg. Ik heb ook echt tig keer dezelfde steen gezien, maar kon steeds sneller doorgronden met als gevolg dat ik die steen niet meer aanraakte.
We zijn allemaal meesters in see no evil, hear no evil zeg maar. Ikweetnietwatikwilmaarikwilhetnu haha! Typisch vrouw. Om dan een uur later iets anders te willen. Het kost energie om tegen jezelf te vechten. Als je eerlijk bent dan moet je er wat mee en dat kost moeite. Dan maar liever de bekende route nemen toch?
dinsdag 4 juni 2019 om 18:35
Klopt dat hij glans aan mijn leven gaf en mij liet zien dat ik meer was dan alleen moeder.
Denk wel dat het een wisselwerking was, ik heb ook wat voor hem betekend. In die zin waren we therapeutisch voor elkaar, en ja dan kan je je afvragen of dat voor nu de goede basis is. Het heeft ons gebracht waar we nu zijn met de conclusie dat we zelf ook nog aan de slag moeten. Ik zou dat het liefst samen doen, hij heeft daar tijd voor zichzelf voor nodig.
En ja ik besef me maar al te goed dat ik gevoelig ben voor die aandacht. Maar ik heb alles behalve behoefte om dat opnieuw op te zoeken, ik wil nog steeds alleen hem en kan echt niet iets met een ander nu. Dus geen pietje ter vervanging nu. Daarbij moet ik ook eerst met mezelf aan de slag en mezelf de moeite waard gaan vinden.
Het proces door waar jullie de afgelopen jaren mee bezig zijn geweest.
OMG jaren
dinsdag 4 juni 2019 om 18:49
Ja sorry..bij mij iig een jaartje of 4.
En nog lerende.
Wat je nu zegt over dat therapeutische, dat is precies wat ik eigenlijk al vaker schreef: je hebt iets van elkaar nodig. En waarschijnlijk was er direct al veel herkenning wat vertrouwd voelde. Soort soulmates gevoel: hij /jij snapt zo goed wat ik bedoel! Het is een zegen en een vloek en best tricky omdat je ook - juist door die herkenning - elkaars pijnpunten raakt waardoor het op gegeven moment te dichtbij komt.
Emmer die volloopt idee. Eerst is er die euforie dat je zo iemand hebt gevonden. Je praat en praat en je voedt elkaar als een malle. Waar zat JIJ nou al die tijd?? Totdat...je op een punt komt dat er een afslag genomen moet worden. Ineens wordt het dan echter. Hij haalde er veel uit, net als jij. Maar dat heeft een houdbaarheidsdatum, zo heb ik vaak ervaren. Je praat dan steeds in hetzelfde cirkeltje en alles is al 100x besproken. En dan is het op. Klaar. Alles wat er in zat, is er uit gehaald.
Helaas voor jou ging je je enorm hechten maaaar het is ook gewenning. Degene die jou zo goed begreep en die jij zo goed kon adviseren/helpen. De valkuil van dit soort relaties is dat je heeel erg nodig bent, maar ook net zo hard niet meer nodig bent. Wil je graag nodig gevonden worden? Helpen?
En nog lerende.
Wat je nu zegt over dat therapeutische, dat is precies wat ik eigenlijk al vaker schreef: je hebt iets van elkaar nodig. En waarschijnlijk was er direct al veel herkenning wat vertrouwd voelde. Soort soulmates gevoel: hij /jij snapt zo goed wat ik bedoel! Het is een zegen en een vloek en best tricky omdat je ook - juist door die herkenning - elkaars pijnpunten raakt waardoor het op gegeven moment te dichtbij komt.
Emmer die volloopt idee. Eerst is er die euforie dat je zo iemand hebt gevonden. Je praat en praat en je voedt elkaar als een malle. Waar zat JIJ nou al die tijd?? Totdat...je op een punt komt dat er een afslag genomen moet worden. Ineens wordt het dan echter. Hij haalde er veel uit, net als jij. Maar dat heeft een houdbaarheidsdatum, zo heb ik vaak ervaren. Je praat dan steeds in hetzelfde cirkeltje en alles is al 100x besproken. En dan is het op. Klaar. Alles wat er in zat, is er uit gehaald.
Helaas voor jou ging je je enorm hechten maaaar het is ook gewenning. Degene die jou zo goed begreep en die jij zo goed kon adviseren/helpen. De valkuil van dit soort relaties is dat je heeel erg nodig bent, maar ook net zo hard niet meer nodig bent. Wil je graag nodig gevonden worden? Helpen?
dinsdag 4 juni 2019 om 20:12
Hier was wél voortdurend contact. We zagen elkaar 3, soms 4 keer per week, avonden en nachten. En verder heel veel appen en bellen. Het voelde alsof we alles deelden, behalve huis en bankrekening. En dan denk je dat je écht iets betekent... maar toch ging hij elk weekend weer naar zijn gezin. Het was zo verwarrend. Steeds verwarrender. Want ook in het weekend was er veel appcontact en soms een stiekem telefoontje. En reed hij rechtstreeks van daar naar mij, zondagavond laat. Het werd voor mij gewoon steeds moeilijker zo. Ik wilde hem ook in het weekend weleens zien, maar dat bleek moeilijk. Wilde hij wel, maar moest hij aankondigen thuis.. en dan kwam het er niet van. En ik werd alsmaar gefrustreerder en bozer eigenlijk. Totdat ik er helemaal niet meer tegen kon..
Ik ga hier dat stuk over verslaving nog eens heel goed lezen. Want het voelt nog steeds zo. Alsof ik zo kom aanrennen, als hij weer contact zou zoeken. En soms denk ik dat hij die moeite niet eens zal doen, dat hij gewoon overgestapt is naar een volgende, en nog steeds dat dubbelleven leidt. Want ja, het is toch ook wel gemakkelijk, blijven zitten waar je zit. Knopen doorhakken en ergens echt voor gaan is veel moeilijker hé.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 4 juni 2019 om 20:17
Ja, een volwaardige relatie idd, zoals ik die nu heb, is veel en veel enger. Daarin kom ik mezelf, en mijn echte eigenwaarde, wel behoorlijk tegen. Het was wel veilig, die onbereikbare man, met wie ik het niet echt hoefde aan te gaan. En daarvoor ook onbereikbare mannen, maar op een andere manier (want kort door de bocht gezegd een beetje autistisch, dus gevoelsmatig niet echt bereikbaar). Ik denk heel veel na over mijn keuzes, en 'keuzes'. En ik zie héél goed de link met hoe ikzelf vroeger opgegroeid ben, de onveiligheid en de afstand daar, de 'relatie' met mijn ouders. Ik heb het gevoel dat ik nu pas echt zie wat ik nodig heb en wat ik wil in een relatie. Dat ik bewust kies.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 4 juni 2019 om 21:08
Hoesje, bij mij zijn ook wel eens afspraken kort voor de tijd afgezegd. Ik kan dan wel een beetje opstandig denken als er weer een nieuwe date gepland staat, maar ja, als ie er dan eenmaal is.... 
Soumis, onthoud dat niemand jouw eigenwaarde bepaalt. Misschien makkelijk zeggen als het goed met je gaat, want als het dat niet doet, kunnen je gedachten makkelijk een loopje met je nemen.
Gea, ik geloof dat je op de goede weg bent !
Sally, ik heb ook ontzettend veel aan dit topic, zoveel herkenning hier, en anders moet je het (over het algemeen) geheim houden (een minnaar).
Soumis, onthoud dat niemand jouw eigenwaarde bepaalt. Misschien makkelijk zeggen als het goed met je gaat, want als het dat niet doet, kunnen je gedachten makkelijk een loopje met je nemen.
Gea, ik geloof dat je op de goede weg bent !
Sally, ik heb ook ontzettend veel aan dit topic, zoveel herkenning hier, en anders moet je het (over het algemeen) geheim houden (een minnaar).
dinsdag 4 juni 2019 om 22:02
Welkom. Ik hoop dat je de woorden kunt vinden om globaal je verhaal te doen, het lucht op.Sally04 schreef: ↑04-06-2019 17:47Even een berichtje van een meelezer...
In verband met herkenbaarheid vind ik het nog moeilijk om mijn verhaal te delen, ik moet nog even nadenken over hoe ik dat wil gaan aanpakken. Ik wil het wel heel graag, want ik heb behoefte aan het hebben van een klankbord. Bovendien voel ik me een beetje een profiteur als ik alleen maar mee lees en profiteer van jullie verhalen en zelf niet deelneem... Wordt vervolgd...
.
dinsdag 4 juni 2019 om 23:20
Voordat ik hier op inga, zal ik mezelf even opnieuw voorstellen: ik schreef hier ooit kortstondig mee, toen ik op het punt stond om me halsoverkop in een minnaars-relatie te storten - ik deed het uiteindelijk niet, vooral met dank aan dit topicElmervrouw schreef: ↑04-06-2019 20:12
Ik ga hier dat stuk over verslaving nog eens heel goed lezen. Want het voelt nog steeds zo. Alsof ik zo kom aanrennen, als hij weer contact zou zoeken. En soms denk ik dat hij die moeite niet eens zal doen, dat hij gewoon overgestapt is naar een volgende, en nog steeds dat dubbelleven leidt. Want ja, het is toch ook wel gemakkelijk, blijven zitten waar je zit. Knopen doorhakken en ergens echt voor gaan is veel moeilijker hé.
Elmervrouw, wat jij schrijft over dat het moeilijker is om knopen door te hakken en ergens echt voor te gaan... dat geloof ik niet zo. Ik denk dat veel getrouwde mensen (vooral als ze kinderen hebben) heel scherp zien dat een toekomst met die ander uiteindelijk weinig winst gaat opleveren. De winst zit hem namelijk in de vluchtige en zorgeloze cocon waarin de realiteit niet binnendringt, oftewel: de winst zit hem in de geheime affaire, juist omdát die geheim is, en juist omdát het een lichtpuntje is in de realiteit van alledag. Maar zodra die geheime affaire verandert in iets officieels, en er op de achtergrond een gezin in puin ligt, is de lichtheid er snel vanaf. De kans dat zo'n nieuwe relatie één groot romantisch feest wordt, is behoorlijk klein. Misschien wel nihil.
Als je er nuchter naar kijkt - en dat deed ik destijds, toen ik voor de keuze stond - zie je gewoon dat een stabiel gezinsleven soms heel zwaar en moeizaam kan zijn, maar dat gaat natuurlijk niet veranderen als je van partner wisselt. Sterker, je krijgt er talloze problemen bij: boze partner, verdrietige kinderen, financiële ellende, nou ja: dat kan iedereen zo wel invullen. Bovendien hebben ouders na verloop van tijd natuurlijk een volwaardige relatie met hun kinderen opgebouwd, waardoor ze niet alleen scheiden van hun partner, maar ook van de kinderen met wie ze jarenlang alles hebben gedeeld. Dáár zit de grootste verbinding.
Zo'n knoop hak je niet zo maar door. En 'ergens echt voor gaan' is in dit scenario sowieso dubbelzinnig, want iemand met een huwelijk en kinderen ís allang ergens voor gegaan. Kijk, als een huwelijk vreselijk slecht is en iedereen wordt er alleen maar ongelukkiger van... ja, dan is het terecht en logisch dat iemand opnieuw 'ergens echt voor gaat'. Maar in de realiteit hebben de meeste mensen prima relaties met de nodige ups en downs, en waarom zouden ze dat inruilen voor een volgende relatie met ups en - helaas - nog véél meer downs?
Het is mijn overtuiging dat iemand die écht ongelukkig is, uit zichzelf vertrekt. Zonder randvoorwaarden, vangnetten enzovoort. En iemand die níet uit zichzelf vertrekt, is gewoon niet ongelukkig. Die is misschien een beetje verveeld, of op zoek naar spanning, of na al die jaren wat uitgekeken op het sleetse gezinsleven. Maar dat sleetse gezinsleven is óók heel fijn, intiem en vertrouwd, en het wordt er met een geheime minna(a)r(es) allemaal nog een heel stuk fijner op. Dus knopen doorhakken? Dat doen alleen de diep ongelukkigen. Alle andere mensen zijn net als jij en ik: behoorlijk gelukkig met het leven dat ze hebben.
