Minnaar deel 39

Ondersteboven ging het inderdaad over dat bedrijfsfeestje of was het wat anders?

En Elize, ik heb hem ook even niet helder. Jullie minnaarden al niet meer en je zocht zelf geen contact en antwoordde alleen op zijn berichtjes, zoiets was het toch? Nu negeer je hem helemaal?

Klopt. Zijn al een tijd exen en ook een poos geen contact gehad.
Ex bleef contact zoeken.
Hij bleef berichten sturen en soms elke dag, deed moeite, zo leek.
Uiteindelijk toch gezwicht (niet voor sex) en ook af en toe eens een bericht gestuurd, hij blijft een zwakke plek en ja iemand die aandacht aan je besteed.
Nu ik ook weer wat stuur trekt hij zich terug, stuurt weinig tot niks meer en bungel ik weer in al die emoties van onze minnaar tijd. Schijnbaar is dat zoals het tussen ons gaat en daar heb ik geen zin meer in.
Ik wil en kan het gewoon nu niet meer opbrengen, heb het punt bereikt.
(Hij wil/beloofd van alles maar komt niks na)
Tijd om aan mezelf te werken en eerst uit te zoeken wat ik met eigen man wil en hierin knopen door te hakken.
En Ja, het voelt stom dat ik weer ik zijn mooie praatjes ben getrapt..
Kan mezelf wel voor mn kop slaan.
Maar achteraf is altijd makkelijk praten. Het is tijd voor verandering. Het moet!

Slecht gesprek gehad bo?
Dus de aanpak van ja, amen, sorry werkte niet?
Balen! Ga je zelf opzoek naar wat anders nu hierdoor?
Balen!!!!!

Ah Elize, terug bij af dus... wat vervelend, je was voor mijn idee net zo goed bezig.
Nou, opkrabbelen en weer doorgaan dus.

Los van minnaar:
Ik lees hier en in eerdere prive berichten over je twijfel om je huidige relatie al dan niet door te zetten. Wat zou je een vriendin in jouw situatie adviseren? En wat moet er in jouw ogen tussen jullie veranderen wil je huwelijk wel slagen? Waar ben je bang voor als je de knoop doorhakt om te scheiden?

Ik heb lang met Conan gesproken over het antwoord op vraag 2. En me afgevraagd wat ik nodig heb, maar niet van/bij hem krijg en hoe dat voor hem is. Wat een verandering van ons beiden aan inzet zou vragen, of dat realistisch is. En of we beiden genoegen konden nemen met het uitblijven daarvan.

Ben je met je man in gesprek? En zo niet, wil je met je man in gesprek?

Goedemorgen allen,
Ik lees al geruime tijd mee, en vind veel steun op dit forum! Ook geniet ik vaak van de gegeven reacties!
Ik zal mijzelf later vandaag voorstellen oké?

Je vragen kom ik nog op terug ondersteboven. Moet er even over na denken...

Wat Ik mij wel afvraag waarom hij nu ineens niks meer stuurt.. Ja tuurlijk kan ik dat aan hem vragen maar dat lijkt mij geen goed idee.
Wat vinden jullie? Negeren? Toch vragen? Wat zouden jullie doen?
Vandaag een onrustige dag, bah

Eh nou. Dat hangt er vanaf wat je er uit hoopt te halen. Is elk ander antwoord dan ‘mijn brein en telefoon waren ontvoerd door Aliens en ik probeerde je telepathische berichten te sturen, maar die kwamen niet aan. Nadat Superman met hulp van Batman mijn telefoon terugveroverde, was jij de eerste die ik appte’ iets waar je wat mee kan? Een antwoord dat hem vrijpleit? Of is het je aandachtsmonster?

Kan slecht tegen dingen die niet afgesloten zijn. Ik zou bijvoorbeeld liever hebben dat we uitspreken geen contact meer te hebben dan is het duidelijk. Nu blijft het voor mij vragen oproepen waarom het stil is.
Maar goed, je kan niet alles hebben...

Misschien is ook deels het monster actief....

Even stuk wandelen..

Wat let jou om dat te zeggen? Zelf de regie in handen nemen en zeggen dat je contact verbreekt? Dan is het afgesloten. Door het van hem af te laten hangen houd jij die onrust.

Ik zou bijvoorbeeld liever hebben dat we uitspreken geen contact meer te hebben dan is het duidelijk.

Onzin je hebt er meermaals een streep onder gezet, maar net als iedere verslaafde blijf je je volgende shotje nodig hebben.
Als je zijn blijvende gehengel naar seks niet kan aan kan blokkeer je hem toch gewoon?

En misschien is hij wel druk met een ander waar hij wel succes heeft en is hij daarom stil.

Nou hier ook gedoe met minnaar opeens. Zit ik hier een paar dagen geleden nog te vertellen dat wij het goed geregeld hebben, komt hij ineens met het bericht dat hij weg wil bij zijn nr 1......En voor mij wil kiezen. En dat wil ik dus niet. Ivm herkenbaarheid kan ik geen details geven, maar bottom line is hij het zat dat hij thuis weinig seks heeft en bovendien vaak kritiek krijgt van haar op van alles. Met mij vliegen de vonken er vanaf qua erotiek en ik ben wel lief voor hem. Ja, nogal wiedes....Ik ben zijn minnares en dat is juist de essentie er van. We leven met elkaar in een bubbel natuurlijk. Maar goed. Ik heb duidelijk gemaakt dat ik niet w scheiden van mijn nr 1 maar het wil laten zoals het is. Sindsdien complete radiostilte van zijn kant. F#ck...... Weet nu echt even niet wat wijsheid is......

Smartwoman: hem laten...
Hij had toch andere verwachtingen of hoopte iets tegen beter weten in blijkbaar. Jij was duidelijk. Laat hem even zijn wonden likken in zijn schulpje...

Het kan twee kanten op: of hij meldt zich weer en gaat voor de ‘tweede viool’ of hij stopt het om zichzelf te beschermen. Meer smaken zijn er volgens mij ook niet.

Maar als je zo duidelijk bent geweest, is er ook even weinig dat je nu kan doen. Behalve hem dus laten voor nu.

Julus schreef: ↑

29-01-2020 18:53

Wat let jou om dat te zeggen? Zelf de regie in handen nemen en zeggen dat je contact verbreekt? Dan is het afgesloten. Door het van hem af te laten hangen houd jij die onrust.

Smartwoman, dat had je niet zien aankomen denk ik? Eens met Bo. Het is jammer voor hem maar jullie zijn op gelijkwaardige voet iets begonnen en nu verandert hij de spelregels eenzijdig. Hij zal moeten bedenken wat hij nu wil. Dikke kans dat hij gewoon bij zijn vrouw blijft, als jij niet met hem verder wil.

Kom op Elize! Laat je niet gek maken hoor! Wat mij helpt is om me niet meer druk te maken om wel/geen contact en vooral te focussen op mezelf. Ook nu met nieuwe en ex minnaar. Het gaat me goed af. En ik wil gewoon niet meer mijn eigen geluk laten afhangen van wel/geen bericht/contact van een man. Zonde van m’n tijd en energie. Daardoor sta ik er nu veel luchtiger in.

Misschien is het nu tijd om je op thuis te richten. Ook als dat betekend dat je niet verder gaat met man.
Wens je veel wijsheid toe de komende tijd!

Smart. Wat een wending ( waar je niet om hebt gevraagd ). Zou hem idd even laten en je bent altijd duidelijk geweest dat je niet bij je partner weg zou gaan.
Het zou fijn zijn als hij kan accepteren hoe jij erin staat. Kan of wil hij dat niet dan moet hij de keuze daar in maken.
Gaat hij die keus ook maken nu hij weet dat jij niet voor hem gaat?

Nou met ‘oude’ nog steeds heel fijn contact ( hebben elkaar onlangs even gezien ). Hij zit gewoon diep en er is veel liefde tussen ons. Ik denk dat het heel goed is dat hij nu de ruimte heeft en zich kan focussen op thuis. Dat gaat echt heel moeizaam en denk dat het uiteindelijk wel zal uitdraaien op een scheiding.
Maar het geeft mij ( en hem ) ook rust om even geen dubbelspel meer te spelen.
En mocht het ooit wel meer worden tussen ons dan is elkaar nu loslaten wel de juiste manier. Geen verwachtingen en teleurstelling. Daar maak je denk soms meer stuk mee ( gevoel ).
Ik voel me nu prima en zie het wel.

Goede dingen lees ik hier......dat wachten op berichtjes, ik ben er ook zooooo klaar mee. Los van de situatie nu (ik laat hem nu inderdaad maar even) doe ik dat ook heel vaak. Het is toch een forse verslaving, dat minnaren.
Visje goed hoe jij daar nu in staat. Dat wil ik ook.
En Chiwe, hoe is het nu?

Ha julus, hoe 'simpel' kan het zijn. Vaak denk Ik teveel aan anderen en hun gevoelens dat ik meestal vergeet dat ik zelf natuurlijk ook nog wat te zeggen heb. Heft in eigen hand!

Gister was een boooeeehooee ik ben zo zielig dagje maar na jullie berichten, een schop onder mn kont en een goede nacht slaap gaat het beter.

En visje het klopt hoor, dat ik thuis nog genoeg heb om aan te werken, maar daar hanteer ik voor nu de 'kop in het zand' methode.. dat dat de meest slechte methode is ben ik me van bewust.

Bo vroeg waar ik bang voor was?
Voor alle emoties, alle rompslomp, de regelzaken, ons fijne huis, kan ik het wel alleen maar vooral het verdriet van mijn kinderen omdat moeders niet meer gelukkig blijkt te zijn. Misschien herkenbaar? Overige vragen zitten nog in mijn hoofd.. praten moeten man en ik sowieso meer!

Hey!

Ik ben nieuw en wil graag aansluiten als dat kan. Als je mij loept dan weet je wel waarom ik hier zit. Ik heb via sl een leuke minnaar gevonden, alhoewel we hebben nog geen sex gehad. Wel een superleuke 1e kennismakingsdate. Duurde meteen 3 uur incl lunch. Vanaf de eerste seconden was er die klik, vibe, chemie of hoe je het noemt.
Ik vind het nog wel lastig in het kader van 'hoe regel je de ontmoetingen' dus tips welkom.

Wie ik ben?
One, getrouwd, eind 30. Mijn man heeft totaal geen interesse in intimiteit en sex en ik wel. Zelf ben ik daar eigenlijk aan onderdoor gegaan, vandaar een sl. Om dat stukje in te vullen en om voor mijzelf op een rij te krijgen of ik het huwelijk zo nog wel wil, want soms is liefde (van 1 kant) gewoon echt niet genoeg. Bloemetjes gaan dood zonder grond, water en frisse lucht.

Bloemetjes gaan dood zonder grond, water en frisse lucht.

En dat wil je gaan oplossen door een ander tuintje te gaan bewateren dan jullie eigen tuin? En daarna te constateren dat je eigen tuin inderdaad dood is?

Mijn eerste post hier, gek hoeveel van jullie zich in hetzelfde schuitje bevinden.. Ik probeer mijn verhaal even kort te schetsen. Ik zeg proberen, want kort is het niet echt, helaas. 10 jaar geleden leerde ik een geweldige man kennen, laten we hem 'Nico' noemen. Ik viel als een blok voor hem. Bizar, want het was niet bepaald een erg knappe man en hij was 19 jaar ouder dan ik én getrouwd. Ik was op dat moment 20 jaar (cliché hé) en zat in een doodgebloede relatie. Wat begon als iets oppervlakkig groeide uit tot véél meer. 2 jaar hebben we dit volgehouden zonder tegen de lamp te lopen. Op het einde van deze 2 jaar kon het ons nog weinig schelen dat er iets zou uitkomen of niet. Gevolg ... het kwam uit. Ik had het inmiddels al gedaan gemaakt met mijn toenmalige vriend. Nico koos in eerste instantie tóch voor zijn vrouw. 2 weken later ... je kan het al raden... Huilend aan de telefoon omdat hij zo dom is geweest en niet zonder me kan. Ik was single, dus voor mij was het simpel... Als je me zo mist, kies dan voor mij. Zo gezegd, zo gedaan. We zochten samen een leuk appartement, spraken alle financiële en praktische zaken goed en duidelijk door en besloten ervoor te gaan. Wat er mij toen plots bezielde weet ik niet meer, maar ik deed het domste wat ik ooit kon doen, er zelf de stekker uit trekken. Ik denk uit angst, onzekerheid, 'zal hij mij niet bedriegen', 'zal hij na enkele weken niet gewoon teruggaan', ... en ik stortte mij niet lang daarna in de armen van een single, die even oud was als mezelf en alles best wel op een rijtje had. Het contact met Nico bleef echter wel. Stiekem natuurlijk, want contact tussen ons was ten strengste verboden door zijn vrouw (logisch natuurlijk). Met contact bedoel ik wel, ENKEL praten! We kwamen mekaar af en toe wel eens tegen en konden dan op een gewone manier met elkaar omgaan. Toch is het gevoel voor Nico nooit verdwenen. Het is een gevoel dat jullie allemaal kennen, en niet te omschrijven is. We zijn nu 8 jaar later en dat gevoel is hier nog steeds. De relatie met mijn huidige vriend, met wie ik intussen 8 jaar samen ben, is uitgedoofd. Ik denk zelfs dat ik nooit echt verliefd was op deze jongen. Ik heb het gevoel dat ik echt in zijn armen ben gevlucht. Voel me hier zo kl*te over. Ik heb alles gegeven voor onze relatie maar het voelt gewoon op. Ik heb dan ook besloten om alles op een rijtje te zetten en weg te gaan. Wanneer ik de moed ga vinden om hem dit te vertellen... ik heb er geen idee van, hij zal erg gekwetst zijn. Om nog maar te zwijgen over alle praktische miserie die hiermee gepaard gaat.. Huis verkopen, waar ga ik intussen leven, kan ik dit wel betalen, ...? Sinds enkele maanden is het contact met Nico weer veel intenser geworden. De passie van vroeger die er altijd was, maar opgeborgen werd, is weer helemaal terug en lijkt nóg intenser dan toen. Ook bij Nico zit het gevoel dieper dan ooit. Hij is natuurlijk wel erg terughoudend wat betreft, 'kiezen we nu voor elkaar of niet' Hij heeft bang dat ik alsnog niet helemaal voor hem wil gaan. Je moet weten, ik ben 30 en hij is net 50 geworden... Van kindjes is gelukkig in beide relaties geen sprake. Dit is gewoon niet voor ons weggelegd. Ik kan hem zijn onzekerheid niet kwalijk nemen natuurlijk.. Hij is erg materialistisch ingesteld en heeft veel opgebouwd met zijn vrouw. Ik wil hem niet pushen, maar ik heb wel het gevoel dat als we ooit samen iets willen starten, dat we het nu moeten doen. Ik zie hem straks en kan deze gevoelens ook gewoon met hem bespreken. Het is moeilijk.. Zit zo vast..

xxxonexxx schreef: ↑

30-01-2020 10:03

Ik vind het nog wel lastig in het kader van 'hoe regel je de ontmoetingen' dus tips welkom.

Wat bedoel je precies, het emotionele stuk of het praktische? Over hotelgedoe overdag enzo zijn hier een paar zeer nuttige tips gegeven op de vorige pagina(s).

Als ik het goed begrijp twijfel je over scheiden en is er niet alleen geen seks maar ook amper intimiteit? Je bent potdikke nog jong... ik hoop echt dat je ooit voor je geluk gaat.

Annelies, jij trok de drol in en toen was Nico weer welkom bij zijn vrouw op voorwaarde dat hij het contact met jou verbrak? En nu is hij nog steeds bij diezelfde vrouw maar is altijd met jou in contact gebleven?

En jij hebt er echt een puinhoop van gemaakt, allemensen. Je zegt dat je werkelijk alles eraan hebt gedaan om je relatie te laten slagen maar kom op, dat is niet waar hè? Dat wat je had moeten doen, namelijk stoppen met Nico warm/heet houden heb je nagelaten. Ik vind het niet zo gek dat deze relatie het niet gaat redden.

En nu... iedereen aan de kant en samen verder.
Ik denk zomaar dat jullie ondertussen verslaafd zijn geraakt aan een beeld, een fantasie. Jullie hebben constant om elkaar heen gedanst in een schaduwdans, elkaar nét nooit grijpend en daar kunnen jullie nu niet meer mee stoppen. Ik krijg zelf een beetje het gevoel dat het alleen maar tegen kan vallen mochten jullie ooit gezellig gaan huisgenoten.

Oef... en ik schiet al in de stress om geen bericht....

Die eerste zin deed me hardop lachen roos.

Chiwi hoe is het met je?

Dag dames, hier kuren met forum via telefoon, zal straks even uitgebreid via pc doen.
Maar het gaat redelijk. De rust door mogelijkheden qua contact M is werkelijk een verademing.

Wat een verhalen, One en Annelies....One ik hoop dat het lukt om voor jezelf te kiezen. Een relatie waar intimiteit en sex ontbreken is zwaar en moeilijk vol te houden. Is een minnaar een oplossing? Vraag je zelf af of je niet liever aan andere relatie wilt met het "totale pakket" dan twee halve pakketjes. Vooral op jouw leeftijd, zo wil je toch bij voorkeur niet oud worden?
Annelies, wat heftig allemaal. Het zou zo maar kunnen dat Roos gelijk heeft. Jullie dansen een schaduwdans. Aan de andere kant, er zijn geen kinderen bij betrokken dus als jullie echt denken elkaars ware te zijn, dan is dat zo. Hoe lullig ook voor jullie huidige partners. Aan de andere kant denk ik dat zij misschien ook niet met de relatie door willen, als ze merken dat ze beide eigenlijk de tweede keus zijn.