Minnaar deel 39

22-10-2019 13:38 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
Julus schreef:
02-02-2020 23:58
Twee voor de prijs van 1, meer dan ik had durven dromen :-D
Leuk om die twee leukerds samen te zien. Dat zit wel snor. I gotta feeling... :) :flirting:
Hahahaha wat lief!!! :-$
En ja, hij moest gewoon even controleren of zijn meisje wel veilig was :proud: :facepalm:
Ondersteboven19 schreef:
28-01-2020 16:44
Millie... help me even! Je had een minnaar, die had zijn vrouw niks verteld. Toen toch wel, waardoor er iets van een opening ontstond voor een Polyamoureuze relatie. Maar toen toch niet helemaal, puntje bij paaltje. Klopt dat? En nu van minnaar naar geen fysieke (inter)actie met dezelfde man?

Ik probeer het te snappen... weet zijn vrouw nu van jullie af? Beide partijen praten met jou over hun relatie, klopt dat?
En van de man die goed kon luisteren, waar je een emotionele klik mee had, is hij nu een rationele man waar het mee botst.

Help me even, watskebeurt?! :blond: :sigh:
En n.a.v. de discussie over dat iemand niet voor niet je pad kruist, zegt Erna Snellen ook wel iets interessants:

Het is namelijk het gewonde kind in mij die zorgde dat ik me net tot DEZE partner aangetrokken voelde. En die zorgde voor veel passie en vuurwerk in de relatie.

Ik geloof dat je te leren hebt om in contact te komen met het gewonde kind in jou. En dit te gaan helen. En jezelf helemaal lief te gaan hebben. Onvoorwaardelijk. Zoals een hele warme, liefdevolle moeder/vader of vriendin die je als kind zo nodig had, maar die er waarschijnlijk niet was.

Als jij jezelf een gezonde, fijne liefdespartner gunt die jou moeiteloos de liefde kan geven die je nodig hebt. En jij niet meer met minder genoegen neemt, zal die persoon op je pad komen. Daar ben ik van overtuigd. Alleen JIJ moet hem kunnen herkennen!

En of je nu wel of niet een partner hebt. Het is essentieel dat je jezelf alle liefde, waardering, erkenning en bevestiging kunt geven die je nodig hebt en je niet meer emotioneel afhankelijk bent van iemand. Alleen dan kan een relatie gezond worden, evenwichtig en stabiel.

JIJ hebt de keuze te maken of die liefde goed genoeg is voor jou of niet. Die check kun je alleen zelf maken. Laat nooit die keuze liggen bij een ander. Niet bij je partner, je vriendinnen, je familie, het universum, God of wat en wie dan ook. Zo lang je dat doet, blijf je namelijk het slachtoffer. Het slachtoffer van keuzes die voor jou worden gemaakt.


Zit wel wat in, vind ik. Mijn innerlijke kleine meisje is er lang van overtuigd geweest dat ze bij de gratie van een ander iets waard is. Of iets goed was, werd in mijn ogen beslist door het waardeoordeel van een ander. Dus ja, Conan was de god waar ik tegenop keek. Hij zou wel voor dat kleine, miskende meisje zorgen. Haha, what was I thinking?!?

Soumis, je attendeerde me op het daadwerkelijk alleen zijn en vroeg me hoe ik zeker wist dat ik het kon, aangezien De Marmot een snelle opvolger van Conan was.

Zeker weten doe je het nooit, er kan altijd iets of iemand zijn die je innerlijke, gekwetste kind weer overhoop haalt. Maar ik merk wel een enorme groei in het Vermogen om mijn eigen emoties te reguleren. Ik heb over het algemeen geen bevestiging van De Marmot meer nodig om mijn onzekerheid weg te nemen. Geen positieve feedback om zelf te bepalen of ik iets goed heb gedaan. En zelfs niet altijd de troost van een ander om tranen en wonden te helen. Ik kan en durf nu naar mezelf te kijken en te denken: ‘ja, ik ben leuk. Precies zoals ik ben. En ik heb dat toch maar mooi geflikt!’

In mijn beleving zegt dat vermogen meer over zelfstandigheid dan een x aantal maanden geen partner hebben.
Wat leuk Julus en boven! Zo’n gezellige spontane date.
En wat lees ik weer ontzettend mooie berichtjes en inzichten.

Boven herkenbaar.
Ik ben eigenlijk na m’n huwelijk ook niet écht alleen geweest. Meteen met minnaar verder en toen door naar ‘nieuwe’. Maar toch heb ik ontzettende stappen gemaakt en ben ik bewust geworden van mezelf. Ik vind mezelf ook gewoon leuk en kan het prima vinden met mezelf :-). Ik ben gelukkig met kleine dingetjes en wéét dat ik het alleen kan. Ik kan ook m’n verdriet alleen verwerken en laat ook m’n geluk niet meer afhangen van de omstandigheden. Ik wil gewoon de controle over mijn eigen leven en niet afhankelijk zijn van keuzes die iemand anders maakt ( minnaar ). En dat is bevrijdend voor mij.

Nieuwe heb ik vanaf ons eerste contact dagelijks contact mee. Ik denk dat er deze week een nieuwe date uit komt rollen.
Het is wel een lekkerding hoor.
Oe Visje, spannend! Is hij relatiemateriaal?

Haha, ik ben eigenlijk van plan om De Marmot gewoon maar te houden :mrgreen:

Hij moest even mee van zichzelf om me ‘af te leveren’, zoals ik al zei: even checken of zijn meisje veilig was en hij schoof anderhalf uur later gezellig bij mij en Julus aan tafel aan. Ik kan dan echt onwijs genieten van het gemak waarmee hij zich er dan bij voegt. Hij weet de connectie tussen mij en Julus (zonder te weten dat het hier op het Viva forum is) maar voelde zich daar totaal niet ongemakkelijk over.

Zo fijn om dan rustig er naast te zitten in de wetenschap dat je niet ‘conversatie hoeft te maken’ om anderen op hun gemak te stellen. Dat was met Conan echt wel anders. Ik vind het fijn om zo’n sociale en relaxte man naast me te hebben.

Verder ben ik heus niet verliefd ofzo :flirting:
Alle reacties Link kopieren
Bo en Julus, wat leuk zeg! Klinkt ook heel relaxed.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Millie-x schreef:
03-02-2020 08:38
Het verschil zit wat mij betreft in het verschil in de basis van waaruit we allebei handelen. Ik vanuit mijn gevoel en hij vanuit zijn verstand.
Ik vind dit altijd een beetje een lastige. Wat bedoel je precies met handelen vanuit je gevoel? En bedoel je gevoel (waar zit dat precies?) of bedoel je emotie? Kort gezegd, ben je wellicht niet vies van een beetje drama?

En handelen vanuit verstand, wat is dat dan? Wordt overal pen en papier bijgehaald en voors en tegens afgewogen om ergens onder een streep ergens uit te komen? Of parkeert hij zijn drama emoties wat makkelijker en is hij gewoon praktisch?

Ik kan weinig met termen als "gevoelsmens" of de eeuwige gevoel versus verstand discussie. Ik denk werkelijk dat gevoel heel vaak verklutst wordt met emotie. En emoties zijn reguleerbaar.
Je kunt prima handelen met verstand én emotie, dat is een prachtige combi. Het ontwikkelen van je praktische ik en bij hevige emoties proberen om een beetje hand in eigen boezem te steken zijn daar uitstekende tools voor.
...
Alle reacties Link kopieren
Bo, prachtig hoor, die theorie maar het is wel makkelijk redeneren vanuit de heerlijke wetenschap dat er iemand rondloopt op deze aardkloot waar je de zon, de maan en de sterren voor bent.
Ik voel mezelf ook stevig en o zo zelfstandig en guttegut wat ben ik goed bezig maar ik weet ook dat ik emotioneel in de goot lig als Vent de stekker eruit trekt. Dan zal ik écht wel weer wat tijd en bemoediging nodig hebben om die leuke, zelfstandige powertroela te worden die ik nu ben (lijk?)

Dan zal ik dat stukje tekst nog een keer lezen en bij elke zin hoogstwaarschijnlijk "auw kut" denken, in plaats van "oh, dat kan ik, ja dat doe ik, zie je wel, ik zit goed".
...
Ondersteboven19 schreef:
03-02-2020 09:26
Ik heb een tijdje geleden gevraagd hoe het nu zat, is zijn vrouw wel of niet op de hoogte en waarom is polyamorie nu geen optie meer?
Die vraag heb ik gemist.
Partner is op de hoogte van de vriendschap, maar heeft naar hem toe uitgesproken dat het einde relatie is als het verder gaat dan dat. Hij denkt/hoopt nog altijd dat ze bijdraait in de toekomst, als ze zelf ook ziet hoe leuk ik ben.
Rooss4.0 schreef:
03-02-2020 13:00
Dan zal ik dat stukje tekst nog een keer lezen en bij elke zin hoogstwaarschijnlijk "auw kut" denken, in plaats van "oh, dat kan ik, ja dat doe ik, zie je wel, ik zit goed".
Tuurlijk! Ik lig er waarschijnlijk ook volkomen vanaf en ben letterlijk even ziek van verdriet als het eindigt met De Marmot. Ik was ook echt ziek van verdriet toen Conan en ik de conclusie trokken dat we beiden beter af waren zonder elkaar.

En dat mag. Net als ‘boehoeh auw kut’ denken. Ga ik on-ge-twij-feld ook doen. Weken, vrees ik 😁 Maar het zit ‘m meer in het zelf weer opkrabbelen. Niet denken dat het alleen maar ‘goed’ kan komen als de ander je weer ziet staan. Dat je zonder een ander net zo veel waard bent.
Ondersteboven19 schreef:
03-02-2020 09:45
En van de man die goed kon luisteren, waar je een emotionele klik mee had, is hij nu een rationele man waar het mee botst.
Die klik is er nog steeds. We kunnen nog altijd over alles praten. Tenminste als het over de dagelijkse dingen gaat. Maar als het over 'ons en de situatie' gaat ben ik degene die praat en probeert hij mij vooral te begrijpen.
Millie-x schreef:
03-02-2020 13:10
Die klik is er nog steeds. We kunnen nog altijd over alles praten. Tenminste als het over de dagelijkse dingen gaat. Maar als het over 'ons en de situatie' gaat ben ik degene die praat en probeert hij mij vooral te begrijpen.
Ah oke. Helder. Ik was even benieuwd hoe het zat, aangezien je volgens mij eerder de indruk had dat zijn vrouw er wel voor openstond. Is ze dan toch van gedachten veranderd? Zag jij jezelf dan ook in een liefdesrelatie met haar, of was dat alleen vriendschappelijk gebleven?

Als ik het goed begrijp, heeft zijn vrouw aangegeven niet open te staan voor een open relatie/poly relatie. En mocht jouw minnaar toch een contact dat verder gaat dan vriendschap voortzetten, zijn relatie stukloopt. Maar jullie willen beiden meer dan vrienden zijn, gezien jouw vraag over ‘hoe nu verder’. Klopt dat?
Rooss, ik hou absoluut niet van drama en kan mijn emoties zeker in de hand houden. Even huilen en weer doorgaan.
Wat Boven ook zegt. Ik weet dat ik het zonder hem ook wel red.

Wat ik bedoel met handelen vanuit gevoel vs verstand heeft te maken met de basis van waaruit je keuzes maakt. Dat is bij mij mijn gevoel. Uit ervaring weet ik dat ik daar op blind kan varen. Anderen vertrouwen erop dat hun verstand ze de juiste weg wijst. En natuurlijk heb je de gouden combi als beide in evenwicht zijn. Maar dat is zowel bij mij als bij hem in deze situatie niet het geval.
Alle reacties Link kopieren
Millie-x schreef:
03-02-2020 13:25

Wat ik bedoel met handelen vanuit gevoel vs verstand heeft te maken met de basis van waaruit je keuzes maakt. Dat is bij mij mijn gevoel.
Maar hoe weet je dan zo zeker dat het je gevoel is dat spreekt? Waar voel je dat dan?
...
Hocus, Pocus, POEF voor Millie :biggrin:
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 03-02-2020 14:33
90.15% gewijzigd
Rooss4.0 schreef:
03-02-2020 13:29
Maar hoe weet je dan zo zeker dat het je gevoel is dat spreekt? Waar voel je dat dan?
In mijn lijf ...
Heeft even wat oefening gekost hoor om te herkennen welke gevoelens/emoties zich op welke plek manifesteren. Het verschil tussen hoofd en hart is bij mij gelukkig inmiddels wel duidelijk.
Jullie redeneren mbt ratio vs gevoel iets anders dan ik merk ik. De aanleiding was de vraag of een rationele partner samen kan gaan met een emotionele partner. En ik denk dat dat op termijn lastig kan worden, maar vast niet onmogelijk.
Zoals ik opmerkte zit hem dat voor mij ook in de mate van kunnen inleven. Hoe zit het met het empathisch vermogen? En normen en waarden?
Rationeel zegt: ik wil geen kind dus we laten het weghalen want te duur, ik vrijheid inleveren etc. De emotioneel zegt: waaaaaat, dat kan ik echt niet ( opsomming gevoelsmatige redenen).
Zelfde voorbeeld mbt het kopen van een huis. Beiden zullen ieder hun eigen argumenten aanvoeren obv gevoel vs ratio. En ja, ik ben dus van mening dat dat dan op den duur - als je te vaak niet nader tot elkaar kunt komen- het niet werkt. Begrip en inlevingsvermogen wegen hierin wel zwaar.
Jules, het leuke (maar tegelijkertijd ook wrange) is dat we het op heel veel andere gebieden met elkaar eens zijn. Maar als het op de liefde aankomt ...

Begrip en inlevingsvermogen is er bij beide meer dan voldoende. Maar toch kunnen we elkaar nu even niet vinden.
Handelen obv gevoel kan ook ingegeven vanuit andere motieven. Angst, veiligheid, zekerheid etc. Handelen vanuit ratio idem. Maar dan zullen praktische redenen worden aangevoerd als argument en niet gevoelsmatige redenen. Zo zie ik het.
Eea kan door elkaar heen lopen.
Alle reacties Link kopieren
Millie-x schreef:
03-02-2020 13:51
In mijn lijf ...
Ik heb nog steeds geen beeld. Je arm of je been geeft niet aan wat je doen moet, ik denk dat je een onderbuik gevoel bedoelt, een soort zesde zintuig ofzo.
Op het moment dat iets je raakt is het aller- allereerste dat reageert je hoofd, je hebt áltijd als eerste een gedachte, dat is uitgebreid getest en psychologisch uitgedacht.
Heel veel mensen anticiperen aan deze allereerste gedachte en noemen dat"gevoel", omdat het zo keihard binnenkomt. Het is interessant om dat te onderzoeken, juist omdat dat eerste "gevoel" (dat dus eigenlijk een gedachte is) zo hard lijkt te schreeuwen. En dan heb je jezelf zomaar als gevoelsmens neergezet terwijl je eigenlijk een gedachtenmens bent die wat (te) impulsief handelt of reageert.

Ik hamer er zo op omdat het behulpzaam is. Als je je eigen gevoelens/emoties/gedachten en zelfs je lijf wat beter onder controle hebt communiceer je veel makkelijker met een praktisch persoon. Ook over relaties, gevoelens, pijntjes en hartezaken.
...
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
03-02-2020 13:53
Jullie redeneren mbt ratio vs gevoel iets anders dan ik merk ik. De aanleiding was de vraag of een rationele partner samen kan gaan met een emotionele partner.
Ik denk dat rationele en emotionele partners in wezen niet bestaan. Elk mens heeft zijn ratio en zijn emo. De truc is om het bij jezelf en de ander te herkennen en te bedenken of je de bereidheid in je hebt elkaars taal te leren verstaan.

Als ZIJN ratio constant in conflict is met JOUW gevoel is het goed om te kijken of je toch niet per ongeluk een kleine dramaminner bent. En als hij te kort door de bocht is, altijd zijn verstand voorrang geeft en geen ruimte geeft voor jouw emoties, dan kun je dat benoemen en daar een weg in proberen te vinden.

Met een man die daar absoluut geen ruimte voor kan geven kan ik geen relatie hebben. Dan voel ik mij in een heel groot stuk vrouwzijn niet gehoord.
...
Alle reacties Link kopieren
Ondersteboven19 schreef:
03-02-2020 13:30
Hocus, Pocus, POEF voor Millie :biggrin:
Ik heb gelezen wat er eerst stond en ik snap het ook nog steeds niet....
...
Millie-x schreef:
26-01-2020 22:36
En juist dat is mijn toegevoegde waarde in zijn leven.
...
En ja ik weet het. Dat het vreemd is dat ik er voldoening uit haal om daar een (hopelijk) positieve rol in te spelen.
...

Maar als het over 'ons en de situatie' gaat ben ik degene die praat en probeert hij mij vooral te begrijpen
Hoe voelt dit dan nu, na je beslissing om een knoop door te hakken en de discussie over ratio en emoties?

No judgement, ik ben gewoon benieuwd hoe het zit. Het lijkt best wel heen en weer te gaan, van jij die hem zijn gevoel laat ontdekken en bijdraagt aan betere communicatie in zijn relatie, naar hij die voornamelijk luistert naar jouw gevoelens en daar begrip voor op probeert te brengen.
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 03-02-2020 17:05
32.90% gewijzigd
Millie-x schreef:
03-02-2020 13:01
Hij denkt/hoopt nog altijd dat ze bijdraait in de toekomst, als ze zelf ook ziet hoe leuk ik ben.
Ik hoop het voor je Millie, dat ze bijdraait en het ook zo gaat zien, en je die toegevoegde waarde in hun relatie toekent, waarover je zelf spreekt. Zodat het in openheid kan gebeuren, zonder haar buiten te sluiten als de onwetende derde waar we al eerder over spraken. Want anders is de kans wellicht groot dat zij het niet als “positieve bijdrage” beschouwt.
Alle reacties Link kopieren
ilysfm schreef:
01-02-2020 15:26
Nouwnouw; leuk om weer eens iets van jou te lezen! Uiteindelijk toch gescheiden van je man. Ik kan me jouw verhaal nog goed herinneren en ook het gevoel dat je eigenlijk thuis niet weg kon gaan (scheiden) Wat heeft gemaakt dat je toch die stap hebt kunnen zetten?
Oh, jullie schrijven zo veel! En ook zo veel interessants! En leuk die ontmoeting!

Om nog even op je vraag te reageren Ilysm: we zijn officieel gescheiden maar doen aan birdnesting momenteel. Ik woon tijdelijk elders en vlieg in en uit. Totdat de woningmarkt een beetje meewerkt. Het is niet ideaal, maar gezien de omstandigheden goed genoeg zoals het nu gaat. Er is meer rust.
En waarom kon ik de stap zetten? Mijn lichaam gaf aan dat ik een keuze moest maken

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven