Minnaar deel 40

16-07-2020 08:31 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 39 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
oranjexxx wijzigde dit bericht op 16-07-2020 08:35
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
2.78% gewijzigd
S-Meds schreef:
15-08-2020 10:33
Maar je heb nu geleerd dat het gevoel dat je had niets te maken had met dat bergdiertje maar met de leegte in jezelf?
Juist!!!
Ondersteboven19 schreef:
15-08-2020 10:35
Juist!!!
auw?
Nee... het is goed zoals het is. Ik ben heel wat wijzer, heb nu duidelijker voor ogen wat ik waard ben, wat ik vraag en kan geven binnen een relatie en dat geldt andersom ook voor de exman. En we kunnen het elkaar niet geven.

Maar het kostte heus wel wat auw momenten hoor om tot dat besef te komen. Wat heb ik op sommige tranen vergoten zeg...
Learning by doing...we leren allemaal van onze ervaringen. En juist van de ervaringen die het meeste pijn doen leren we het meest, jammer genoeg.
Ik geloof dat we allemaal - achteraf bezien- keuzes hebben gemaakt die niet zo goed afliepen als we hadden gehoopt. Kwestie van accepteren en voortaan op een andere manier kiezen.

Het verneukeratieve van keuzemogelijkheden is, is dat je in veel gevallen altijd 1 optie verliest om het andere te behouden. Links, of rechts. Achteraf had je liever de andere kant op gegaan, maar ja. Als ik voor mezelf spreek is dat hetgeen waarmee ik de meeste moeite had. Waaaarom koos ik niet de andere richting?
Want de gekozen richting bleek niet de moeite en pijn waard. Au inderdaad.

We investeren in iets omdat we geloven/hopen/denken dat het die moeite meer dan waard is. En daar zit hem de crux wat mij betreft.
Hoe bepaal je wat de moeite waard is om ervoor te kiezen? Soms is dat heel helder. Soms is het minder helder.

En dan is er nog de kracht van de hormonen :-D
anoniem_380155 wijzigde dit bericht op 15-08-2020 10:51
16.90% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Zowizo schreef:
15-08-2020 10:18
Met mijn man heb ik afspraken gemaakt. Dus op dit moment ga ik niet vreemd.
Eerder noemde je dat de partner van je minnaar niet op de hoogte is van zijn vreemdgaan.
Heb je daar helemaal geen moeite mee dan?
Een open relatie is prima, maar dan moeten alle deelnemers daar toch gelijkwaardig in staan?
Nu is er uiteindelijk toch iemand die door jouw toedoen bedrogen wordt, de vriendin van je minnaar.

En die minnaar van je gaat behalve met jou ook met een ander vreemd, daar was je laatst wat verbolgen over...
maar dat terzijde dan.
nouzegtiswat schreef:
15-08-2020 10:49
Eerder noemde je dat de partner van je minnaar niet op de hoogte is van zijn vreemdgaan.
Heb je daar helemaal geen moeite mee dan?
Een open relatie is prima, maar dan moeten alle deelnemers daar toch gelijkwaardig in staan?
Nu is er uiteindelijk toch iemand die door jouw toedoen bedrogen wordt, de vriendin van je minnaar.

En die minnaar van je gaat behalve met jou ook met een ander vreemd, daar was je laatst wat verbolgen over...
maar dat terzijde dan.
oh nee dat pleit je zeker niet vrij nee. En natuurlijk kan je niet verbolgen zijn over ontrouwe minnaars. Dat is namelijk wat ze zijn. Ook voor mannen geldt dat zij op zoek zijn naar invulling in de leegte in henzelf en het maakt in feite niet uit wie in dat gat springt. Als het maar aandacht, bevestiging en erkenning oplevert.
En dat het niet uitmaakt wie het is, is juist het pijnlijke. Het inwisselbare aspect.
Julus schreef:
15-08-2020 11:19
En dat het niet uitmaakt wie het is, is juist het pijnlijke. Het inwisselbare aspect.
ja en daarvoor zet je dan je eigen man op de tocht. De man die naast je zat toen je beviel van jullie kinderen.
Dat is wrang ja, in het geval dat je achteraf inziet dat je eigen man toch eigenlijk best wel leuk was cq je minnaar veel minder leuk bleek dan je eigen man.
Er wordt niet voor niets telkens op gehamerd om alleen te scheiden uit eigen motivatie. Er zullen best spijtoptanten zijn.
Het geeft rust als je in staat bent om te dealen met de consuequenties van je eigen gemaakte keuzes. En om zelf te kiezen, altijd.
Nouzegtiswat ik vind hem niet mijn minnaar maar meer een FWB.

Op dit moment is hij volledig ongebonden.
anoniem_394104 wijzigde dit bericht op 15-08-2020 11:36
Reden: Teveel info
54.94% gewijzigd
Julus schreef:
15-08-2020 11:30
Dat is wrang ja, in het geval dat je achteraf inziet dat je eigen man toch eigenlijk best wel leuk was cq je minnaar veel minder leuk bleek dan je eigen man.
Er wordt niet voor niets telkens op gehamerd om alleen te scheiden uit eigen motivatie. Er zullen best spijtoptanten zijn.
Het geeft rust als je in staat bent om te dealen met de consuequenties van je eigen gemaakte keuzes. En om zelf te kiezen, altijd.
ja, uit onderzoek blijkt ook dat je maar beter in je middelmatige saaie huwelijk kan blijven omdat een scheiding je niet gelukkig zal maken. https://www.welingelichtekringen.nl/lie ... ijven.html
Alle reacties Link kopieren
S-Meds, ik heb die ervaring niet, dat mijn middelmatige saaie huwelijk te verkiezen was boven een scheiding en verder gaan met de man op wie ik verliefd was geworden. Maar afgezien daarvan hebben we allemaal makkelijk praten, zo achteraf. Ik weet nu ook exact wat ik anders zou hebben aangepakt als ik het over mocht doen, maar precies die kennis had ik toen nog niet omdat ik nog niet door dat proces was gegaan. Toen mijn ex mij er niet uittrapte maar nog harder aan me begon te trekken, had ik geen idee hoe ik daarop moest reageren. Ik was nog niet sterk genoeg om met de schuldgevoelens om te gaan die mij o.a. door hem werden aangepraat. Dat kan ik alleen maar mezelf verwijten, dat ik niet bewuster en bedachtzamer met mijn hele huwelijk ben omgegaan. Maar ik ben maar wat blij dat dat huwelijk voorbij is.

Maar goed, dat is dan ook maar één anekdotisch bewijsstuk de andere kant op natuurlijk. Ik denk dat de motivatie om te scheiden doorslaggevend is voor de vraag of je daarna gelukkiger wordt. En dat vooronderstelt enorme zelfreflectie.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Ondersteboven19 schreef:
15-08-2020 09:21
De beminning zit in jezelf (idd hechtingspatronen etc etc) en is niet afhankelijk van de ander. De man in kwestie herinnerde me er bij onze eerste ontmoeting aan dat die kant van mij ook gewoon de moeite waard was. Daar had ik het bij moeten laten - dat besef - maar net als vele anderen trapte ook ik in de valkuil van de fata morgana.
Uiteindelijk is elke relatie die we aangaan ten behoeve van het vervullen van behoeften en jezelf (of delen daarvan) in de ander gereflecteerd zien. Dat kan je het opvullen van een leegte noemen in jezelf maar dat vind ik persoonlijk heel negatief benaderd omdat het volgens mij menselijk is om verbinding te zoeken met andere mensen in wat voor relatievormen dan ook. De kunst is om je daarvan bewust te zijn en te reflecteren op wat maakt dat je verliefd wordt op iemand of met iemand een relatie aangaat. Ik vind dat Julus daar erg sterk in. Heel dicht bij zichzelf blijvend en eerlijk naar zichzelf kijken wat haar motivatie is om een relatie aan te willen gaan.

Ik denk overigens dat vreemdgaan (als je geen open relatie hebt) gemakkelijker ontstaat wanneer je, te lang, niet naar je behoeften en wensen kunt/wilt kijken of ze wel ziet maar er geen gevolg aan geeft. Daar kunnen allerlei redenen voor zijn. Dat was bij mij in elk geval wel zo. Daarmee praat ik mijn daden niet goed overigens.

Fijn, dat de discussie nu tenminste wat meer inhoud krijgt.
BO: je hebt een pb
Ik lees best heel vaak hier op het forum op de relatiepijler dat in sommige relaties er een groot verschil in bijvoorbeeld seksuele behoeftes zijn.

Wanneer degene dan met partner wil praten blijkt dat dit onderwerp nogal gevoelig ligt. Je kan prima met iemand een liefdevolle reactie hebben en toch voor seks ergens anders zoeken puur omdat de libidos niet matchen.

als je daar dan over kunt praten met je partner is dat alleen maar goed, maar wat nou als er geen gesprek mogelijk is? Dan is scheiden de enige oplossing? Terwijl er geen sprake is van gebrek aan liefde...

Natuurlijk is vreemdgaan niet goed te praten, maar zo'n voorbeeld geeft eigenlijk aan dat het wel wat genuanceerder is... dat bedoel ik met in iemands schoenen staan.
Alle reacties Link kopieren
Zowizo schreef:
15-08-2020 13:37
Ik lees best heel vaak hier op het forum op de relatiepijler dat in sommige relaties er een groot verschil in bijvoorbeeld seksuele behoeftes zijn.

Wanneer degene dan met partner wil praten blijkt dat dit onderwerp nogal gevoelig ligt. Je kan prima met iemand een liefdevolle reactie hebben en toch voor seks ergens anders zoeken puur omdat de libidos niet matchen.

als je daar dan over kunt praten met je partner is dat alleen maar goed, maar wat nou als er geen gesprek mogelijk is? Dan is scheiden de enige oplossing? Terwijl er geen sprake is van gebrek aan liefde...

Natuurlijk is vreemdgaan niet goed te praten, maar zo'n voorbeeld geeft eigenlijk aan dat het wel wat genuanceerder is... dat bedoel ik met in iemands schoenen staan.
Wat als de libidos wel matchen maar de vrouw gewoon geen zin meer heeft in haar partner? Dat heb ik hier óok teruggelezen...
Saivash schreef:
15-08-2020 13:45
Wat als de libidos wel matchen maar de vrouw gewoon geen zin meer heeft in haar partner? Dat heb ik hier óok teruggelezen...

Ja in die situatie denk ik dat een scheiding voor alle partijen de beste oplossing is... want als je geen zin meer hebt in intiem contact met je eigen partner heeft dat denk ik wel een diepere grondslag dan alleen te druk, hoofdpijn of nee morgen..

Wat mij wel opvalt is dat heel veel scheidingen ontstaan door vreemdgaan. Daarmee bedoel ik eigenlijk dat er relatief minder scheidingen zijn (denk ik) waarbij geen sprake is van vreemdgaan of verliefd worden op een ander. Maar dat er gescheiden wordt omdat het gewoon op is en in goede samenspraak.

Aan de andere kant, hoe vaak kiest een mknnaar uiteindelijk voor zijn minnares ( of andersom). Als puntje bij paaltje komt kiezen de meesten eieren voor hun geld en gaan ze voor een nieuwe kans. Waarna zo'n huwelijk alsnog vaak eindigt in een scheiding.
ilysfm schreef:
15-08-2020 13:03
Uiteindelijk is elke relatie die we aangaan ten behoeve van het vervullen van behoeften en jezelf (of delen daarvan) in de ander gereflecteerd zien. Dat kan je het opvullen van een leegte noemen in jezelf maar dat vind ik persoonlijk heel negatief benaderd omdat het volgens mij menselijk is om verbinding te zoeken met andere mensen in wat voor relatievormen dan ook. De kunst is om je daarvan bewust te zijn en te reflecteren op wat maakt dat je verliefd wordt op iemand of met iemand een relatie aangaat. Ik vind dat Julus daar erg sterk in. Heel dicht bij zichzelf blijvend en eerlijk naar zichzelf kijken wat haar motivatie is om een relatie aan te willen gaan.

Ik denk overigens dat vreemdgaan (als je geen open relatie hebt) gemakkelijker ontstaat wanneer je, te lang, niet naar je behoeften en wensen kunt/wilt kijken of ze wel ziet maar er geen gevolg aan geeft. Daar kunnen allerlei redenen voor zijn. Dat was bij mij in elk geval wel zo. Daarmee praat ik mijn daden niet goed overigens.

Fijn, dat de discussie nu tenminste wat meer inhoud krijgt.
Dat is waar, maar het wordt anders als je bijvoorbeeld onveilig gehecht bent. Dan ben je afhankelijk van de aandacht en bevestiging van een ander. Laat dat nu net sleets worden in een lang huwelijk, dan is het enkel wachten op die man die voorbij komt die je wel die aandacht geeft. Je zou kunnen denken: nu heb ik wat ik nodig heb maar de waarheid is dat het gaat om dat je ergens hebt geleerd in je vroege jeugd dat je niet mag zijn wie je bent. Daarom zoek je ook die bevestiging. ben je afhankelijk van die bevestiging.

Ieder mens heeft verbinding nodig, dat is waar. Maar als er in de basis iets verkeerd is gegaan zou je kunnen denken dat je verbondenheid hebt met je minnaar die je net kent en waar je enkel seks mee hebt en vleierij en waar je de schijn mee kan ophouden. en dat je niet meer verbonden bent met je man die je al jaren kent en die je wel heeft gezien in al je mooie en ook minder mooie facetten en die nog steeds naast je staat.
anoniem_287855 wijzigde dit bericht op 15-08-2020 14:20
1.09% gewijzigd
Zowizo schreef:
15-08-2020 13:37
Ik lees best heel vaak hier op het forum op de relatiepijler dat in sommige relaties er een groot verschil in bijvoorbeeld seksuele behoeftes zijn.

Wanneer degene dan met partner wil praten blijkt dat dit onderwerp nogal gevoelig ligt. Je kan prima met iemand een liefdevolle reactie hebben en toch voor seks ergens anders zoeken puur omdat de libidos niet matchen.

als je daar dan over kunt praten met je partner is dat alleen maar goed, maar wat nou als er geen gesprek mogelijk is? Dan is scheiden de enige oplossing? Terwijl er geen sprake is van gebrek aan liefde...

Natuurlijk is vreemdgaan niet goed te praten, maar zo'n voorbeeld geeft eigenlijk aan dat het wel wat genuanceerder is... dat bedoel ik met in iemands schoenen staan.
als libido’s niet matchen en je vindt dat een enorme dealbreaker dan heb je verschillende opties:
1. accepteren
2. open relatie
3. scheiden.

Maar geen een relatie is perfect.
hannaa46 schreef:
15-08-2020 00:02
Doe maar gewoon niet, jezelf uitspreken.
Ze heeft er niets aan dat iemand huiliehuilie komt doen puur om het eigen straat je schoon te vegen.
Als bedrogene sluit ik mij hierbij aan. Het kostte mij een aantal vriendinnen en mijn huwelijk. Want toen ik er achter kwam, trapte ik hem gelijk eruit. En met die sl*t heb ik ieder contact verbroken. Ik hoef niet te horen waarom ze het nodig vond om met hem te neuken! Echt niet!!! Nooit niet!!! Ik gun haar en hem heeel veeel slechts toe en beide hebben ook te maken gehad met een flink portie karma. Ze moest uiteindelijk ver weg verhuizen! Net goed! En hij: ik hoop dat hij de ziektes krijgt die hij verdient.
Lucieanders schreef:
15-08-2020 14:28
Als bedrogene sluit ik mij hierbij aan. Het kostte mij een aantal vriendinnen en mijn huwelijk. Want toen ik er achter kwam, trapte ik hem gelijk eruit. En met die sl*t heb ik ieder contact verbroken. Ik hoef niet te horen waarom ze het nodig vond om met hem te neuken! Echt niet!!! Nooit niet!!! Ik gun haar en hem heeel veeel slechts toe en beide hebben ook te maken gehad met een flink portie karma. Ze moest uiteindelijk ver weg verhuizen! Net goed! En hij: ik hoop dat hij de ziektes krijgt die hij verdient.
heb je nog vertrouwen in andere mensen?
S-Meds schreef:
15-08-2020 14:31
heb je nog vertrouwen in andere mensen?
Ik ben nu weer 15 jaar samen met mijn huidige man, maar die heeft het heel moeilijk gehad. Je maakt van zo dichtbij mee dat je niemand dus kunt vertrouwen, zelfs niet een vriendin :bonk: gelukkig is mijn man heel geduldig en trouw en vind dat ook heel belangrijk, omdat ook hij bedonderd is. Dat vormt je voor het leven! Ik wacht nog steeds op een kans om haar terug te pakken en die komt er echt wel een keer. Hoe ver je ook verhuist bitch, mijn wraak komt echt. Wraak is heerlijk zoet...
Lucieanders schreef:
15-08-2020 14:40
Ik ben nu weer 15 jaar samen met mijn huidige man, maar die heeft het heel moeilijk gehad. Je maakt van zo dichtbij mee dat je niemand dus kunt vertrouwen, zelfs niet een vriendin :bonk: gelukkig is mijn man heel geduldig en trouw en vind dat ook heel belangrijk, omdat ook hij bedonderd is. Dat vormt je voor het leven! Ik wacht nog steeds op een kans om haar terug te pakken en die komt er echt wel een keer. Hoe ver je ook verhuist bitch, mijn wraak komt echt. Wraak is heerlijk zoet...


Nee, wraak is niet heerlijk zoet, het zorgt voor ellende.
De beste wraak is nog altijd een fijn en harmonieus leven leiden en daardoor laten zien, dat het verleden er je niet onder heeft kunnen krijgen.
Wat mooi dat hier nu ook niet-minnaressen aansluiten. Ik ben het eens met dat wij in een dergelijke relatie een behoefte vervullen die in onszelf zit, bij de minnaar komt een andere kant naar boven. Dat is ook wat Esther Perel (relatietherapeut) zegt over vreemdgaan. En ik herken het ook. Alleen, ik vind het geen probleem. We hebben allemaal anderen nodig om onszelf te zien en om bepaalde behoeften te bevredigen.
Wat mij opvalt in deze hele discussie, is de basis aanname dat monogamie de enige juiste manier van leven is. En ik vind dat onzin. Monogamie is ons aangepraat door kerk en maatschappij en vervolgens hebben we dat compleet geinternaliseerd. Prima, als dat voor je werkt is het goed natuurlijk. Maar er zijn genoeg culturen op de wereld die niet monogaam zijn en waar mensen ook gewoon functioneren en gelukkig zijn. Voor mijzelf en ook voor mijn man geldt dat we vanaf het begin van ons huwelijk al hebben afgesproken dat monogamie niet hoeft. Maar we zijn wel altijd elkaars nr 1. En dat al ruim 30 jaar. Daar doet het feit dat ik een lieve minnaar heb die ik af en toe zie en ook seks mee heb, niets aan af. En de scharreltjes van mijn man ook niet. Die gun ik hem van harte. Ben ik nou aan het vluchten? Onveilig gehecht? Ik dacht het niet. Ik geniet er gewoon van, met af en toe de ups en downs die er bij horen. Ik ben ook wel eens jaloers. Of boos. Of verdrietig
Niets menselijks is mij vreemd, gelukkig.
Smartwoman1971 schreef:
15-08-2020 14:50
Wat mooi dat hier nu ook niet-minnaressen aansluiten. Ik ben het eens met dat wij in een dergelijke relatie een behoefte vervullen die in onszelf zit, bij de minnaar komt een andere kant naar boven. Dat is ook wat Esther Perel (relatietherapeut) zegt over vreemdgaan. En ik herken het ook. Alleen, ik vind het geen probleem. We hebben allemaal anderen nodig om onszelf te zien en om bepaalde behoeften te bevredigen.
Wat mij opvalt in deze hele discussie, is de basis aanname dat monogamie de enige juiste manier van leven is. En ik vind dat onzin. Monogamie is ons aangepraat door kerk en maatschappij en vervolgens hebben we dat compleet geinternaliseerd. Prima, als dat voor je werkt is het goed natuurlijk. Maar er zijn genoeg culturen op de wereld die niet monogaam zijn en waar mensen ook gewoon functioneren en gelukkig zijn. Voor mijzelf en ook voor mijn man geldt dat we vanaf het begin van ons huwelijk al hebben afgesproken dat monogamie niet hoeft. Maar we zijn wel altijd elkaars nr 1. En dat al ruim 30 jaar. Daar doet het feit dat ik een lieve minnaar heb die ik af en toe zie en ook seks mee heb, niets aan af. En de scharreltjes van mijn man ook niet. Die gun ik hem van harte. Ben ik nou aan het vluchten? Onveilig gehecht? Ik dacht het niet. Ik geniet er gewoon van, met af en toe de ups en downs die er bij horen. Ik ben ook wel eens jaloers. Of boos. Of verdrietig
Niets menselijks is mij vreemd, gelukkig.
Maar bij jou is geen sprake van bedrog en dat maakt verschil!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven