Minnaar deel 41

Zielsverwant schreef: ↑

20-11-2020 16:22

@Loisnvt;

Je klinkt erg stellig over het niet willen van een monogame relatie. Je zegt dat je vreemdgaan van iemand kan accepteren als je de bewegingreden kent.

Klopt inderdaad!

Je eerste zin klinkt voor mij (mijn eigen interpretatie) zoals je niemand kunt vertrouwen en in je verdere schrijven dat je niet meer voor de gek laat houden door je ervaringen.
Klopt het een beetje? Of lees ik het verkeerd?

Dat klopt deels, maar heeft niets te maken met vreemdgaan mijn geval. Vertrouwen gaat dieper dan alleen vreemdgaan en het “dat ik mezelf niet meer voor de gek laat houden” is iets te zwaar beladen. Laat ik stellen dat ik zeer alert ben en niet meer zo goedgelovig als 20 jaar geleden.

Komt dit omdat je al in alle mogelijke situaties hebt gezeten en je weet hoe mannen in minnaarswereld kunnen reageren?

Wat is “in alle mogelijke situaties hebben gezeten”? Er zullen vast vele zaken zijn die (gelukkig) aan mijn persoontje voorbij zijn gegaan, maar ik heb meer dan genoeg doorstaan om te komen tot wie ik nu ben. Heb ook zeker mijn fouten gemaakt en zeker ook verkeerde keuzes, daar ben ik me zeer van bewust, maar daar heb ik ook enorm van geleerd. Ik weet heel goed wat ik absoluut niet meer wil en wat wel, daar leer ik dagelijks over bij. Dat ik zo’n 18 jaar geleden bewust de keuze heb gemaakt nooit meer een traditionele relatie te willen, dat is bijv alleen maar steeds bevestigd in de loop der jaren. Waar mensen in mijn directe omgeving mij toen steeds zeiden “ach, dat zeg je nu, wacht maar......”, zeggen mij nu dit nooit geloofd te hebben destijds, nu dol ik er vaak met hen over en zien zij ook hoe gelukkig ik ben met mijn single bestaan. Erg fijn om mij nu niet meer steeds te hoeven verantwoorden, want zo voelde het vaak wel (oké, behalve op dit topic dan Blijkbaar is het voor velen vaak onbegrijpelijk dat iemand happy single kan zijn, terwijl ik me ook goed kan voorstellen dat iemand liever in een relatie zit. Niet dat ik me überhaupt hoefde te verantwoorden, maar ik voelde dat wel zo als bijv een tante weer met een blik vol medelijden vroeg “nog steeds niemand tegengekomen?”.

Mbt de 2e vraag: ik wil het niet beperken tot mannen in de minnaarswereld, liever mannen in het algemeen. Ik ben een echte levensgenieter, keihard werken als zelfstandig ondernemer, maar daar tegenover erg relaxed privé. De balans was goed (ik spreek nu even in verleden tijd ivm mijn huidige arbeidsongeschiktheid). Ieder weekend wel te vinden in het uitgaansleven, festivals, restaurantje, live-muziek in de kroeg etc. en daar heb ik aardig wat mensenkennis opgedaan, vooral wat betreft mannen. Wat ik in een eerdere post schreef, niets is wat het lijkt en daarmee bedoel ik dat een misstap qua ‘trouw zijn’ in een heel klein hoekje ligt. En dan heb ik het over mannen (je kunt ook vrouwen invullen) van alle categorieën en uit alle milieu’s, ook mannen die in zgn goede/lange monogame relaties zitten. Ik kan er boeken over schrijven en mijn voelsprieten zitten er zelden naast. Als ze dan ook nog eens zien dat iemand totaal niet geïnteresseerd is, dan ben je blijkbaar nóg interessanter werkelijk tegen het gênante af, zelfs soms als desbetreffende partner erbij was, vreselijk.

Of is er een andere reden?

Zie antwoord hierboven.

Uit me eigen ervaring weet ik dat ik zo stellig reageer als ik niet meerdere keren dezelfde fouten wil maken.
Dit hoeft niet voor jou te gelden.

Jazeker, denk dat dit wel voor de meesten geldt, al heb ik echt soms mijn hoofd meerdere malen gestoten hoor. Geeft niks, what doesn't kill you, makes you stronger

Heb je ooit een relatie gehad met monogame man?

Jazeker, 3 langdurige monogame relaties gehad. Overigens bij mijn laatste relatie deels monogaam (of hoe noem ik dat?), gezien ik mijn nieuwsgierigheid naar vrouwen wilde uitzoeken. Dit besprak ik eerst met hem en hij vond dat niet raar of vreemd en gunde mij dat zoals hij het noemde. Hij zag dit niet als een gevaar voor onze relatie en dat was het ook niet, ik vond het erg fijn dat hij er zo in kon staan.

blijfgewoonbianca schreef: ↑

20-11-2020 16:46

. En dat is : je vertrouwt hem net zo ver als dat je hem ziet / je steekt je hand voor hem in het vuur dat hij niet met nog anderen vreemdgaat ?
Dit zijn wel 2 uitersten, deze voorbeelden. Ik ga voor de middenweg, zoals ik al schreef, genoeg vertrouwen in onze situatie.


Ik persoonlijk heb dan meer begrip voor mensen die al een hele poos verliefd zijn op de buurvrouw en dan eens een keer voor de bijl gaan. Lijkt mij , als minnares , ook een fijner idee.
Nee hoor, wij zijn beiden op zoek gegaan naar dezelfde gemene deler, seks! Voor een vrouw bleek daar de keuze reuze, voor een man ligt dat wat ingewikkelder heb ik begrepen.



Het vertrouwen werkt ook 2 kanten op, want ook hij vertrouwt mij in zoverre dat ik er geen andere neukertjes op nahoudt. Zijn vertrouwen richting mij zal zelfs groter moeten zijn gezien het feit ik hem heel makkelijk zou kunnen ‘verraden’ als ik dat zou willen. We hebben over het wederzijds vertrouwen heel vaak gesproken en voor ons is dat genoeg zoals dat er is. Wél heb ik hem altijd gezegd dat als zijn vrouw mijn telefoonnummer zou ontdekken in zijn telefoon en mij zou bellen, ik niet voor hem zou gaan liegen

Waarom niet ? Zodat hij dan misschien toch naar jou komt ?
ik begrijp je “waarom niet” vraag niet helemaal, althans, niet waarnaar deze verwijst icm de 2e vraag?

en haar de waarheid zou vertellen. Ik weet zeker dat ik hem dan ‘kwijt’ zou zijn. Dat zou ik jammer vinden, maar wel de consequentie van mijn eerlijkheid en dat zou ik direct accepteren, zonder hem te gaan stalken oid.