Minnaar deel 41

Anoniem_22918 dinsdag 3 november 2020 om 12:15

anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 03-11-2020 17:09
Reden: Link deel 39 erbij geplakt

0.97% gewijzigd

Anoniem_394104 dinsdag 8 december 2020 om 12:08

Hmmm confronterend jazeker...
Ook ik heb een pestverleden waar ik eigenlijk nooit met iemand over gesproken heb, en jeugdvriendjes die mij verre van goed behandeld hebben wat ook terug te voeren is naar pesten... ik weet alleen niet of dat te maken heeft met die achterlijke drang om in contact te blijven met iemand die dat niet wil? Je zou juist denken dat je daardoor mensen niet dichtbij laat komen?

Anoniem_366979 dinsdag 8 december 2020 om 12:18

Zowizo schreef: ↑
08-12-2020 12:08
Hmmm confronterend jazeker...
Ook ik heb een pestverleden waar ik eigenlijk nooit met iemand over gesproken heb, en jeugdvriendjes die mij verre van goed behandeld hebben wat ook terug te voeren is naar pesten... ik weet alleen niet of dat te maken heeft met die achterlijke drang om in contact te blijven met iemand die dat niet wil? Je zou juist denken dat je daardoor mensen niet dichtbij laat komen?

Nee zo zit het niet. Juist een afwijzing kan dit gevoel triggeren. De een laat iemand niet meer toe, de ander claimt en laat niet los.

Hexopbezemsteel dinsdag 8 december 2020 om 12:29

Roodkapjeendewolf schreef: ↑
08-12-2020 10:58
Je hechtingstijl speelt een grote rol in aantrekkingskracht en relaties. Ik zie dit in dit topic continu terug.
Hoe meer zicht je hierop krijgt hoe beter je voor jezelf kunt zorgen.

Op moment dat een minnaar je afwijst of niet bevestigd word je hechtingssysteem geactiveerd waardoor je juist alles inzet om het contact te herstellen. Dit is een overlevingsmechanisme wat sterker is dan het verstand.
In het boek Verbonden van Amir Levine en Rachel Heller leggen ze dit heel helder uit.

Daar was, achteraf gezien, mijn hele huwelijk op gebaseerd.

Ik kom uit een gewoon gezin, met super lieve ouders. En toch viel ik het grootste deel van mijn leven op beschadigde, emotioneel onbereikbare mannen. Geen idee waar dat vandaan komt, mijn vader is echt niet zo.

Her gevoel van leegte en de behoefte aan verbinding heb ik jarenlang ervaren.

Nu dat weg is, heb ik ook geen enkele behoefte meer aan derden in onze relatie.

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Anoniem_64d8786a5ff9a dinsdag 8 december 2020 om 12:43

Rooss4.0 schreef: ↑
08-12-2020 11:15
Mooi inzicht.
Terugkijkend kan ik zien dat dit ooit voor mij gold. Stervensongelukkig viel ik als een blik voor de Grote Onbereikbare. Hij was mijn schijnvluchtweg uit een zeer vervelende situatie. Toen dit stopte was ik niet alleen mijn maatje, mijn minnaar, mijn neukvriendje kwijt maar ook mijn vluchtweg. Het drukte me met mijn neus op de realiteit, ik moest voor mezelf gaan zorgen, hoe eng ik dat ook vond.

Nu ik in een gelukkige situatie zit ben ik totaal onbeschikbaar voor wie dan ook. Elk pad is dichtgetimmerd, er komt geen man doorheen. Ex minnaars kunnen contact zoeken, mannen kunnen naar me knipogen en dat is allemaal prima maar ik sta 100% dicht. En dat geeft pas echt rust.

Dus, als je openstaat voor een ander, ben je niet samen met de juiste partner. Wat ik al die tijd al zeg!

Anoniem_326375 dinsdag 8 december 2020 om 12:43

2hard2handle73 schreef: ↑
08-12-2020 11:41
Ja, ik ken haar sinds we klein zijn, 2 handen op 1 buik heel erg veel meegemaakt samen. maar ik hou ook heel veel van mijn ouders en zus. Ook hen spreek ik met veel regelmaat, minimaal 1 keer per week.
Is dat werkelijk zo vreemd dan?

Kan je dit ook over je partner zeggen je gezin?

Anoniem_372700 dinsdag 8 december 2020 om 12:45

@Zowizo, dat verbaasde mij ook dat ik mij ineens zo liet behandelen. Zeker omdat ik na een onveilig verleden wel in staat was om lieve partners aan te trekken. Ik kan het dus wel. Dan is het erg schrikken om je ineens in een positie te bevinden waarin de ander onbereikbaar is, die ongezonde shit dynamiek. Blijkbaar werd er van alles getriggerd. Het voelde alsof het mij overkwam, ik dacht dat een stevigere basis had gecreëerd (je weet wel beschermingsmuurtje) maar er komt nu bij mij heel veel oude shit naar boven. Ik ben letterlijk mijn verleden aan het herbeleven. Nu pas besef ik hoezeer ik verlang naar verbinding en inderdaad het gevoel van leegte is pittig. Gezien mijn verleden is het allemaal niet zo vreemd, ik kan het verklaren. Ik richt me nu maar weer op het heeel lief zijn voor mezelf, goede gesprekken en verdiepen en voelen van alles.
@Roodkapje, het is zeker interessante materie. Best droevig dat zo weinig mensen veilig zijn gehecht. Het hoeft ook niet perse slecht uit te pakken maar het is verdomd handig om voor jezelf je eigen mechanismes te herkennen.

Hexopbezemsteel dinsdag 8 december 2020 om 12:47

Lucieanders schreef: ↑
08-12-2020 12:43
Dus, als je openstaat voor een ander, ben je niet samen met de juiste partner. Wat ik al die tijd al zeg!

Ik denk dat er in een lange relatie vaak wel een moment is waarop mensen openstaan voor een ander. Het zou een alarmbel moeten zijn voor het verlies van de verbinding.

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Anoniem_366979 dinsdag 8 december 2020 om 12:54

Hexopbezemsteel schreef: ↑
08-12-2020 12:29
Daar was, achteraf gezien, mijn hele huwelijk op gebaseerd.

Ik kom uit een gewoon gezin, met super lieve ouders. En toch viel ik het grootste deel van mijn leven op beschadigde, emotioneel onbereikbare mannen. Geen idee waar dat vandaan komt, mijn vader is echt niet zo.

Her gevoel van leegte en de behoefte aan verbinding heb ik jarenlang ervaren.

Nu dat weg is, heb ik ook geen enkele behoefte meer aan derden in onze relatie.

Ik herken dit wel. Waarschijnlijk heb je nu een relatie met een veilig gehechte man of jullie hechtingstijlen passen beter waardoor het geactiveerde hechtingssysteem tot rust is gekomen. Dat is een heerlijk gevoel hierdoor kom ik ook weer bij mezelf terug.

Anoniem_64d8786a5ff9a dinsdag 8 december 2020 om 12:56

Hexopbezemsteel schreef: ↑
08-12-2020 12:47
Ik denk dat er in een lange relatie vaak wel een moment is waarop mensen openstaan voor een ander. Het zou een alarmbel moeten zijn voor het verlies van de verbinding.

Juist. Als het gras aan de andere er groener begint uit te zien, dan verzorg je je eigen gras niet goed genoeg. Het leven bestaat uit het maken van keuzes. Je kunt kiezen om aan je relatie te werken of je kiest ervoor om een ander te neuken. Het een helpt, het ander niet.

Anoniem_366979 dinsdag 8 december 2020 om 13:03

Lucieanders schreef: ↑
08-12-2020 12:43
Dus, als je openstaat voor een ander, ben je niet samen met de juiste partner. Wat ik al die tijd al zeg!

Zo zwart wit zou ik het niet neer zetten. Roos zit nog in de verliefdheidfase waarschijnlijk Hex ook. Dan sta je sowieso minder open voor een ander.
Op moment dat je lang samen bent kun je best geprikkeld raken door een ander. Hoe je hiermee omgaat en dit labelt zegt meer iets over jezelf.

Anoniem_366979 dinsdag 8 december 2020 om 13:16

Zowizo schreef: ↑
08-12-2020 12:08
Hmmm confronterend jazeker...
Ook ik heb een pestverleden waar ik eigenlijk nooit met iemand over gesproken heb, en jeugdvriendjes die mij verre van goed behandeld hebben wat ook terug te voeren is naar pesten... ik weet alleen niet of dat te maken heeft met die achterlijke drang om in contact te blijven met iemand die dat niet wil? Je zou juist denken dat je daardoor mensen niet dichtbij laat komen?

Dat is best heftig Zowiso, deze ervaringen hebben zeker weten invloed op je zelfbeeld en eigenwaarde. De afwijzing van ex-minnaar kan precies die pijn triggeren. Het gevoel van weer niet goed genoeg zijn. Jouw hele hechtingssysteem is hiermee geactiveerd ( op hol geslagen) waardoor je kosten wat kost contact wil. Die trekkracht is enorm. Het boek wat ik aanhaalde legt dit heel goed uit. Je bent echt niet gek om in zo’n situatie te komen en er staan goeie adviezen in.

blijfgewoonbianca dinsdag 8 december 2020 om 13:31

Zowizo schreef: ↑
08-12-2020 12:08
Je zou juist denken dat je daardoor mensen niet dichtbij laat komen?

Ik vermoed dat je jezelf er van overtuigd hebt dat je dat doet. Dat jij, met het daten etc enorm in control bent. Omdat jij nu graag degene wilt zijn die afwijst / toe laat. Maar onder die vrouw van de wereld act zit nog steeds dat gepeste meisje .

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

2hard2handle73 dinsdag 8 december 2020 om 13:32

Zielsverwant schreef: ↑
08-12-2020 12:43
Kan je dit ook over je partner zeggen je gezin?

Ja

blijfgewoonbianca dinsdag 8 december 2020 om 13:33

Hexopbezemsteel schreef: ↑
08-12-2020 12:47
Ik denk dat er in een lange relatie vaak wel een moment is waarop mensen openstaan voor een ander. Het zou een alarmbel moeten zijn voor het verlies van de verbinding.

Dus dat.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Anoniem_22918 dinsdag 8 december 2020 om 13:45

2hard2handle73 schreef: ↑
08-12-2020 11:41
Ja, ik ken haar sinds we klein zijn, 2 handen op 1 buik heel erg veel meegemaakt samen. maar ik hou ook heel veel van mijn ouders en zus. Ook hen spreek ik met veel regelmaat, minimaal 1 keer per week.
Is dat werkelijk zo vreemd dan?

Wat is vreemd? Wat voor je één vreemd is is voor een ander normaal, maar een vriendin enorm missen als je haar een paar dagen niet hebt gezien of gehoord vind ik persoonlijk wel wat extreem.

Ik vond de post van Oranje zo mooi, omdat zij vroeg naar een cijfer van jouw leven zonder minnaar hierin mee te nemen. Dan kom je namelijk bij jouw huidige basis, je gezin, werk, familie en vrienden. Wat maakt dat jij jouw vriendin zo enorm mist als je haar een paar dagen niet ziet of spreekt, wat geeft zij jou? In mijn ogen schuilt daar namelijk ook een soort van disbalans. Ik denk dat als je daar antwoord op kunt geven, je ook kunt achterhalen wat je mist bij jouw man. Het is namelijk een gemis wat in jezelf zit.

De post van Oranje over disbalans zet mij ook aan het denken mbt mijn eigen leven. Niets in mijn leven is in balans, dat is het eerste wat ik dacht toen ik de post van Oranje las. Niet om het al te zwaar te maken, ik heb in mijn leven aardig wat ups en downs gehad, maar iedereen herkent vlgs mij wel een aantal periodes in je leven dat je dacht dat je de halve wereld al op je schouders had gehad, maar dat niets minder waar bleek bij de volgende zware tegenslag en al het vorige peanuts leek. Hoe je daarmee omgaat is bepalend voor je toekomst. De één blijft vluchten, kop in het zand steken, omdat dat voor hen op dat moment het makkelijkst lijkt. Veel moeilijker is het om de confrontatie met jezelf aan te gaan, verdriet en pijn te erkennen en te voelen. Op een bepaald punt in mijn leven, heeeeeeel wat jaren geleden, heb ik bewust gekozen deze confrontatie met mezelf aan te gaan, mezelf in het diepe gegooid om er vervolgens zeer sterk uit te komen. Bewuste keuzes gemaakt en vooral veel van mezelf gaan houden. Ik ken mezelf inmiddels van haver tot gort, mijn kracht maar ook mijn valkuilen en deze mogen er van mezelf ook zijn, niemand is perfect (al houd ik mezelf voor dat ik aardig in de buurt kom hahahahahaha). Belangrijkste is dat ik ze herken en daar dus ook naar kan handelen, vooral emotioneel. Mijn levenslessen zijn mij dierbaar, ik heb er zoveel van geleerd.

En vooral nu pluk ik daar zo enorm de vruchten van, op een moment in mijn leven dat er een overtreffende trap van disbalans is.
De disbalans is veroorzaakt door mijn ziekte. Gevoel van totale machteloosheid, angst voor wat er nog komen gaat, verdriet als ik mijn dierbaren spreek of zie..........

Maar dan lees ik de vraag van Oranje, wat voor punt geef ik mijn leven op dit moment en dan is dat toch een dikke 8. Het enige wat ik echt echt echt mis is mijn werk, mijn werk als zelfstandig ondernemer en alles wat daarbij hoort. De kick van een nieuwe opdracht scoren, het netwerken, het resultaatgericht zijn etc.

Maar dan kom ik uiteindelijk neer bij mijn persoontje en realiseer ik me dat ikzelf eigenlijk nog steeds best in balans ben, en dat wist ik eigenlijk al wel, maar het is het afgelopen jaar aardig op de proef gesteld. Ondanks alle ongemakken die mijn ziekte met zich meebrengt, ben ik gelukkig met mezelf. En natuurlijk ook door de mensen die ik in mijn leven heb, zonder hen was het een heel stuk zwaarder geweest. Maar de balans is niet veranderd. Minnaar is nog steeds in mijn leven, hetzij op een hele andere manier, maar ik heb hem ook nu niet méér nodig dan voorheen. Mijn moeder belt mij iedere dag, gewoon een kattebelletje, want dat heeft zij nu nodig en dat is prima.

Fijn om door een simpele post als van Oranje aan iemand anders na te denken over wat ik zou antwoorden. Disbalans is inderdaad het exacte woord en het hoeft niet altijd aan hechting of wat dan ook te liggen. Soms gaat iemand door een bepaalde periode die je totaal uit balans brengt, soms is de oorzaak een persoon, soms door ziekte of wat dan ook. De kracht is dan wel er iets mee te doen, het durven erkennen en er dan naar te gaan handelen. Dus niet simpelweg vluchten en opgeven onder de noemer ‘het gevoel is weg’ of ‘hij maakt mij zo gelukkig’, want dan doe je die ander, maar vooral jezelf veel tekort. Gelukkig zijn met jezelf geeft zo heerlijk veel rust!

Pfffff het was niet de bedoeling zo uit te wijden, maar het is soms heerlijk hardop te denken en te voelen

Anoniem_326375 dinsdag 8 december 2020 om 13:45

2hard2handle73 schreef: ↑
08-12-2020 13:32
Ja

Nu nog steeds?????

Ben je echt eerlijk naar jezelf?

Ik lees heel iets anders in je eigen posten.

Anoniem_366979 dinsdag 8 december 2020 om 13:50

Mooie post Lois

Anoniem_326375 dinsdag 8 december 2020 om 14:16

Mooie post Loisnvt.

Ja, disbalans/ tegeslagen/ ongemaak/ en de manier hoe je daar mee omgaat.

Ja dat denk ik ook, maar niet alleen.
Waarom?
Omdat iedere persoon een bepaalde persoonlijkheid heeft ontwikkeld. De basis van je, een soort eigen kenmerken die je van je ouders hebt gekregen en een bagage aan je ervaringen (opvoeding, waarden en normen van je ouders en de omgeving) gaande je leven. En dat al maakt dat je bent zoals je bent en reageert zo als je reageert. In dat bagage van je zitten ervaringen die je veer plezier hebben gegeven, maar ook nare ervaringen en oplossingen ( strategieën) hoe je ermee om kunt gaan.

Al je ervaringen en strategieën bepalen hoe je in heden handelt. Soms handelen mensen vanuit herkenning, onbewust en soms bewust.

Sorry, voor me eigen reflectie, een aanvulling voor de reflectie van Loisnvt.

Oranjexxx dinsdag 8 december 2020 om 15:47

Kijk, heb ik gewoon onbewust een goede daad gedaan vandaag

, graag gedaan Lois.

Bedankt ook dat je mijn vraag aan 2hard2 herhaalde, ik ben daar ook nieuwsgierig naar.

Rooss4.0 dinsdag 8 december 2020 om 17:41

Lucieanders schreef: ↑
08-12-2020 12:43
Dus, als je openstaat voor een ander, ben je niet samen met de juiste partner. Wat ik al die tijd al zeg!

Ik heb op dit forum nog nooit een zin gelezen die begon met "dus" en ook daadwerkelijk klopte.
De jouwe dus ook niet. Dus.

zeb was de juiste partner voor mij, prachtig uitgezocht ooit met mijn klapperende eierstokken. Hij is nu niet meer de juiste partner voor mij en daarom zijn we 7 jaar geleden zeer harmonieus uit elkaar gegaan.

...

Rooss4.0 dinsdag 8 december 2020 om 17:43

Hexopbezemsteel schreef: ↑
08-12-2020 12:47
Ik denk dat er in een lange relatie vaak wel een moment is waarop mensen openstaan voor een ander. Het zou een alarmbel moeten zijn voor het verlies van de verbinding.

En zelfs dat hoeft niet. Kijk maar naar bv Madame Orange. Zij staat al sinds jaar en dag open (pun!!) voor anderen maar dat knaagt niks af aan de thuisrelatie.

...

Rooss4.0 dinsdag 8 december 2020 om 17:50

Loïs!

...

Hexopbezemsteel dinsdag 8 december 2020 om 18:10

Roodkapjeendewolf schreef: ↑
08-12-2020 12:54
Ik herken dit wel. Waarschijnlijk heb je nu een relatie met een veilig gehechte man of jullie hechtingstijlen passen beter waardoor het geactiveerde hechtingssysteem tot rust is gekomen. Dat is een heerlijk gevoel hierdoor kom ik ook weer bij mezelf terug.

Ja, dat heb je wel mooi verwoord inderdaad.

Inderdaad ben ik nog steeds verliefd. Na 2 1/2 jaar wordt het nog steeds alleen maar beter. Geen blinde verliefdheid, waarbij je jezelf opzij zet en de rafelrandjes van de ander negeert.

Hoe beter ik deze man leer kennen, hoe beter het wordt. Ik vind hem alleen maar steeds leuker, ook nu nog. De afgelopen maanden waren voor hem super onzeker (baan ernstig op de tocht) en hij was veel thuis (werd nauwelijks gevlogen). De ultieme relatietest. Maar zo voelde het geen moment.

Het was en is zo gezellig, ook nu. Het past gewoon als vanzelfsprekend. Zonder conflicten, zonder "gedoe".

Het resoneert gewoon heel goed, zoals een vriend van mij het omschreef.

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Anoniem_63d26b421e129 dinsdag 8 december 2020 om 19:25

Lois. Jij wijze vrouw.

Anoniem_394104 dinsdag 8 december 2020 om 19:41

Lois

ik hou van je posts!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Minnaar deel 41

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten. Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.