Seks
alle pijlers
Minnaar deel 5
vrijdag 13 november 2009 om 14:33
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
-----------------------------------------------------------------------------
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
-----------------------------------------------------------------------------
donderdag 17 december 2009 om 21:55
@ angel: aanrecht ken ik ook! Ooit wel eens met een arm deel van het aanrecht ‘schoongeveegd’ in de gootsteen omdat er ruimte moest komen? Ik wel! Was geen wedgewood, en niet alles was stuk, maar lekker was het!
@ stew: ik ben de afgelopen dagen van een aantal posts onder de indruk geraakt. Zo ook van jouw meest recente hier. Wat kun je in ‘situaties’ verzeild raken, wat kun je je eenzaam voelen! (klote ivm breuk sv/lief en dan kun je dit met niemand delen, vooral ook niet met nr. 1, dit verscheurde mij iig enorm)
Enigszins kippenvel kreeg ik wel, omdat ik uit ervaring weet hoe dat is. En poeh he, "hoe vaak heb ik wel niet zachtjes huilend in bed gelegen na de seks"....heftig...
@ stew: ik ben de afgelopen dagen van een aantal posts onder de indruk geraakt. Zo ook van jouw meest recente hier. Wat kun je in ‘situaties’ verzeild raken, wat kun je je eenzaam voelen! (klote ivm breuk sv/lief en dan kun je dit met niemand delen, vooral ook niet met nr. 1, dit verscheurde mij iig enorm)
Enigszins kippenvel kreeg ik wel, omdat ik uit ervaring weet hoe dat is. En poeh he, "hoe vaak heb ik wel niet zachtjes huilend in bed gelegen na de seks"....heftig...
donderdag 17 december 2009 om 22:58
quote:stewardess schreef op 17 december 2009 @ 15:32:
[...]
Met een 'gewone' sv-relatie werd het seksleven thuis behoorlijk opgekrikt. wat al eerder is geschreven, een sv maakt dat je je weer begeerd voelt, geeft je zelfvertrouwen, en in mijn geval ook zeker libidoverhogend. Wat mijn nr1 natuurlijk ook ten goede kwam. Maar toen er met mijn exlief steeds meer liefde in het spel kwam kon ik me er thuis moeilijk toe zetten om seks te hebben. Het vreemde was zelfs dat ik me schuldig naar mijn lief voelde ipv naar mijn nr1, de omgekeerde wereld dus. Toen het over ging met mijn lief werd de seks thuis nog problematischer, hoe vaak heb ik wel niet zachtjes huilend in bed gelegen na de seks. Ik zag steeds mijn lief voor me, zijn ogen, ik miste de echte liefde in de seks.Ik heb er best heel lang over gedaan om dat te kunnen blokkeren. Nu heb ik een gemiddeld seksleven (denk ik), gemiddeld twee keer in de week met 1 orgasme per vrijpartij. Het is ook onvergelijkbaar met een urenlange hoteldate met een sv waarbij je de sterrren van de hemel vrijt met tig orgasmes. Maar voorlopig kan ik er weer mee leven.
Van jouw post kreeg ik echt kippevel Stew.
Zoveel gevoel spreekt er uit, liefde en verdriet liggen zó dichtbij elkaar soms.
En zó herkenbaar ook....
Met vorige sv's was mijn seksleven thuis ook prima, maar toen ik minnaar leerde kennen veranderde dat al heel snel.
Ik heb sinds ik minnaar ken nog 2 keer seks gehad met mijn man en sindsdien niet meer en dat is nu bijna 7 maanden geleden....
[...]
Met een 'gewone' sv-relatie werd het seksleven thuis behoorlijk opgekrikt. wat al eerder is geschreven, een sv maakt dat je je weer begeerd voelt, geeft je zelfvertrouwen, en in mijn geval ook zeker libidoverhogend. Wat mijn nr1 natuurlijk ook ten goede kwam. Maar toen er met mijn exlief steeds meer liefde in het spel kwam kon ik me er thuis moeilijk toe zetten om seks te hebben. Het vreemde was zelfs dat ik me schuldig naar mijn lief voelde ipv naar mijn nr1, de omgekeerde wereld dus. Toen het over ging met mijn lief werd de seks thuis nog problematischer, hoe vaak heb ik wel niet zachtjes huilend in bed gelegen na de seks. Ik zag steeds mijn lief voor me, zijn ogen, ik miste de echte liefde in de seks.Ik heb er best heel lang over gedaan om dat te kunnen blokkeren. Nu heb ik een gemiddeld seksleven (denk ik), gemiddeld twee keer in de week met 1 orgasme per vrijpartij. Het is ook onvergelijkbaar met een urenlange hoteldate met een sv waarbij je de sterrren van de hemel vrijt met tig orgasmes. Maar voorlopig kan ik er weer mee leven.
Van jouw post kreeg ik echt kippevel Stew.
Zoveel gevoel spreekt er uit, liefde en verdriet liggen zó dichtbij elkaar soms.
En zó herkenbaar ook....
Met vorige sv's was mijn seksleven thuis ook prima, maar toen ik minnaar leerde kennen veranderde dat al heel snel.
Ik heb sinds ik minnaar ken nog 2 keer seks gehad met mijn man en sindsdien niet meer en dat is nu bijna 7 maanden geleden....
donderdag 17 december 2009 om 23:07
merk dat dit topic steeds dieper gaat: mensen laten toch steeds meer van zichzelf zien; dat is mooi om te merken!
Merk aan mezelf dat ik mezelf in veel zaken herken, soms het ermee eens ben en soms ook niet. Maar merk ook dat mijn hoofd niet helder genoeg is om er voldoende (naar mijn zin) op te kunnen reageren. Het zij zo.
Maar weet dat ik meelees, en geniet van de verhalen en meeleef met jullie. En ik weet dat er hier mensen zijn die ook met mij meeleven; dat is altijd prettig!
Heb net, met frisse tegenzin, de kerstboom opgezet en toch maar wat versierselen in huis gehangen. Ook dat voelt wat hypocriet: vind niet dat er iets te vieren valt, maar wie weet komt dat toch nog wel... Zie eerlijk gezegd op tegen de vakantieperiode: nr1 is lang vrij, ik moet nog wat werken (overdag) en nr1 werkt dan tijdens de feestdagen weer in de avonden en nachten.. SC geen idee wat zijn plannen zijn, of we elkaar uberhaupt op die manier nog gaan 'zien'. Ga eigenlijk liever werken: doen waar ik goed in ben, en wat (relatief) veel minder gecompliceerd is dan wanneer ik thuis ben. Ach ja, we overleven het ook wel weer
Merk aan mezelf dat ik mezelf in veel zaken herken, soms het ermee eens ben en soms ook niet. Maar merk ook dat mijn hoofd niet helder genoeg is om er voldoende (naar mijn zin) op te kunnen reageren. Het zij zo.
Maar weet dat ik meelees, en geniet van de verhalen en meeleef met jullie. En ik weet dat er hier mensen zijn die ook met mij meeleven; dat is altijd prettig!
Heb net, met frisse tegenzin, de kerstboom opgezet en toch maar wat versierselen in huis gehangen. Ook dat voelt wat hypocriet: vind niet dat er iets te vieren valt, maar wie weet komt dat toch nog wel... Zie eerlijk gezegd op tegen de vakantieperiode: nr1 is lang vrij, ik moet nog wat werken (overdag) en nr1 werkt dan tijdens de feestdagen weer in de avonden en nachten.. SC geen idee wat zijn plannen zijn, of we elkaar uberhaupt op die manier nog gaan 'zien'. Ga eigenlijk liever werken: doen waar ik goed in ben, en wat (relatief) veel minder gecompliceerd is dan wanneer ik thuis ben. Ach ja, we overleven het ook wel weer
donderdag 17 december 2009 om 23:24
Haddock 11.11 uur, dit herken ik heel goed. Ik heb juist jaren op mijn rationele kant geleefd en daarna mijn gevoel "vrij gemaakt" en nu heb ik helemaal geen zin meer in dat rationele. Juist die onderbelichte gevoelens en aspecten lijken nu gewoon eruit te moeten. Dus mijn gevoel achterna lopen. Maar ik vind het wel moeilijk, want ik kan dat ook niet zo in proportie houden, ben het niet gewend. Maar ik kan bijna niet anders, nu dat eindelijk aan bod komt (incl intuitie).. Steeds meer moeite met me inhouden of gedragen zoals het "hoort" en met rationele of (inmiddels) onbelangrijke dingen als status bezig te zijn. Gaat me nu meer en meer om inhoud, op allerlei vlak. Niet meer om egodingen, succes en prestatie. Kan me daar vrijwel niet meer mee bezig houden, vind het zonde van mijn tijd. En ik vind het ook geen verkeerde eigenschap je te laten leiden door (allerlei) verlangens en passie. Dat wil ik ook zo mbt werk (zzp), werktijden, opdrachten zoeken, eigen baas zijn. Maar ja, die vrijheid heeft ook zijn nadelen, zeker omdat ik weinig zelfbeheersing of structuur ken.
Aangezien die dingen allemaal zoveel tijd opeisen, wil ik terwijl ik ermee bezig ben al met voldoening werken/relatie hebben. Genieten van de weg zelf, zeg maar. Ik kan haast niet meer alleen voor resultaat gaan.
Aangezien die dingen allemaal zoveel tijd opeisen, wil ik terwijl ik ermee bezig ben al met voldoening werken/relatie hebben. Genieten van de weg zelf, zeg maar. Ik kan haast niet meer alleen voor resultaat gaan.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 17 december 2009 om 23:37
Wauw iedereen, dank voor jullie antwoorden! Ik zal morgen proberen eea te beantwoorden, vind het nog moeilijk iedereen uit elkaar te houden, haha. Er zijn veel vaste bezoekers op dit lijntje!
Wat opvalt is dat zonder uitzondering iedereen "stomende" passie beleeft met de sv's. Dat je elkaar daar zo enorm in lust kan vinden. Heel bijzonder eigenlijk! Bizar, maar tegelijkertijd heel mooi om te mogen meemaken ook.. en dat je iemand vindt die zo past bij die lust. en vaak in schril contrast met thuis, waar velen van jullie toch liefde en andere dingen nog steeds delen. (of juist helemaal niets/weinig). Dat je dit dan toch tegenkomt in je leven. Men zegt: toeval bestaat niet.. misschien mocht dit juist op je pad komen, omdat je hiernaar snakte/verlangde/wenste? Soms wordt dat ingevuld, zegt men..
Bkster, ook dank! En kan me helemaal in vinden dat dat hypocriet voelt, als je het niet voelt op dat moment.
Jeroen: ook heel herkenbaar en zo gelijk in: als je ophoudt met delen en vertellen met nr 1, dan begeef je je al op een ander spoor. Dat deed ex dus en dat voel je aan alle kanten! ALs dat vertrouwelijke verdwijnt, dan is het vrij duidelijk..
Wat opvalt is dat zonder uitzondering iedereen "stomende" passie beleeft met de sv's. Dat je elkaar daar zo enorm in lust kan vinden. Heel bijzonder eigenlijk! Bizar, maar tegelijkertijd heel mooi om te mogen meemaken ook.. en dat je iemand vindt die zo past bij die lust. en vaak in schril contrast met thuis, waar velen van jullie toch liefde en andere dingen nog steeds delen. (of juist helemaal niets/weinig). Dat je dit dan toch tegenkomt in je leven. Men zegt: toeval bestaat niet.. misschien mocht dit juist op je pad komen, omdat je hiernaar snakte/verlangde/wenste? Soms wordt dat ingevuld, zegt men..
Bkster, ook dank! En kan me helemaal in vinden dat dat hypocriet voelt, als je het niet voelt op dat moment.
Jeroen: ook heel herkenbaar en zo gelijk in: als je ophoudt met delen en vertellen met nr 1, dan begeef je je al op een ander spoor. Dat deed ex dus en dat voel je aan alle kanten! ALs dat vertrouwelijke verdwijnt, dan is het vrij duidelijk..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 17 december 2009 om 23:44
Marjo, begint je man er niet over? Valt dat niet op, 7 maanden? of vindt ie het wel best zo?
Bkster: moeilijk voor je momenteel. En dan die "gezellige" feestdagen, pff. Dan is je werk idd een welkome afleiding. Richt je zoveel mogelijk op fijne gevoelens en scenario's als je je wat depri voelt rondom deze dagen. Juist met zijn allen op een kluitje is het laatste waar je op zit te wachten natuurlijk. Maar zo te zien helpt het werk jullie er wel doorheen. En wie weet een fijn begin van het nieuwe jaar, alvast over fantaseren, iets om over na te denken?
Bkster: moeilijk voor je momenteel. En dan die "gezellige" feestdagen, pff. Dan is je werk idd een welkome afleiding. Richt je zoveel mogelijk op fijne gevoelens en scenario's als je je wat depri voelt rondom deze dagen. Juist met zijn allen op een kluitje is het laatste waar je op zit te wachten natuurlijk. Maar zo te zien helpt het werk jullie er wel doorheen. En wie weet een fijn begin van het nieuwe jaar, alvast over fantaseren, iets om over na te denken?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 17 december 2009 om 23:45
donderdag 17 december 2009 om 23:54
Kan het ook nog niet bijhouden, hoor, ik probeer hier en daar ff terug te lezen.
@Stewardess: heb je nog een sv of begrijp ik het goed dat dat over is? Sinds kort?
@Haddock, jij over met sv?
Ja, ik weet hoe heftig afkicken dat kan zijn, van zo'n klik. Het is meer een verslaving, lijkt het wel. Zit in je wezen, toch iemand die heel dichtbij je is gekomen en veel indruk achter laat (en dus veel leegte ook, daarna). Jeetje, ik ken het maar al te goed..Heb dat zelf ook meegemaakt en heeft me wel een jaartje gekost om dat weer een beetje uit mijn systeem te krijgen.. kan me dus ook nogal in inleven, wat Stew hierover zegt, pff. Mooi ook, Stewardess, maar harde val en gemis als het over gaat.
Iedereen die het nodig heeft van mij ook alvast een dikke pakkerd. Ja
@Stewardess: heb je nog een sv of begrijp ik het goed dat dat over is? Sinds kort?
@Haddock, jij over met sv?
Ja, ik weet hoe heftig afkicken dat kan zijn, van zo'n klik. Het is meer een verslaving, lijkt het wel. Zit in je wezen, toch iemand die heel dichtbij je is gekomen en veel indruk achter laat (en dus veel leegte ook, daarna). Jeetje, ik ken het maar al te goed..Heb dat zelf ook meegemaakt en heeft me wel een jaartje gekost om dat weer een beetje uit mijn systeem te krijgen.. kan me dus ook nogal in inleven, wat Stew hierover zegt, pff. Mooi ook, Stewardess, maar harde val en gemis als het over gaat.
Iedereen die het nodig heeft van mij ook alvast een dikke pakkerd. Ja
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 17 december 2009 om 23:58
quote:Suzy65 schreef op 17 december 2009 @ 23:37:
Wat opvalt is dat zonder uitzondering iedereen "stomende" passie beleeft met de sv's. Dat je elkaar daar zo enorm in lust kan vinden. Heel bijzonder eigenlijk! Bizar, maar tegelijkertijd heel mooi om te mogen meemaken ook.. en dat je iemand vindt die zo past bij die lust. en vaak in schril contrast met thuis, waar velen van jullie toch liefde en andere dingen nog steeds delen. (of juist helemaal niets/weinig). Dat je dit dan toch tegenkomt in je leven. Men zegt: toeval bestaat niet.. misschien mocht dit juist op je pad komen, omdat je hiernaar snakte/verlangde/wenste? Soms wordt dat ingevuld, zegt men..
Ik vraag me dan wel steeds af - eigenlijk net als in jouw post - zou je dat ook met je nr. 1 kunnen bereiken, als je daar maar beiden de aandacht legt. Of is het zo dat door de historie die je hebt gebouwd dat er eigenlijk te veel tussen in staat om de echte passie en lust te laten stromen... Ik weet het antwoord niet.
Zoals al vaker is geschreven: tussen de sv/sc/minnaar en de nr 1. is het een ongelijke strijd. Na verloop van tijd gaat de spanning er af, moet je een huishouden en eventueel een gezin runnen met alle leuke en zeker ook minder leuke kanten. Een aanraking voelt helaas nooit meer als die eerste keer.
Wat opvalt is dat zonder uitzondering iedereen "stomende" passie beleeft met de sv's. Dat je elkaar daar zo enorm in lust kan vinden. Heel bijzonder eigenlijk! Bizar, maar tegelijkertijd heel mooi om te mogen meemaken ook.. en dat je iemand vindt die zo past bij die lust. en vaak in schril contrast met thuis, waar velen van jullie toch liefde en andere dingen nog steeds delen. (of juist helemaal niets/weinig). Dat je dit dan toch tegenkomt in je leven. Men zegt: toeval bestaat niet.. misschien mocht dit juist op je pad komen, omdat je hiernaar snakte/verlangde/wenste? Soms wordt dat ingevuld, zegt men..
Ik vraag me dan wel steeds af - eigenlijk net als in jouw post - zou je dat ook met je nr. 1 kunnen bereiken, als je daar maar beiden de aandacht legt. Of is het zo dat door de historie die je hebt gebouwd dat er eigenlijk te veel tussen in staat om de echte passie en lust te laten stromen... Ik weet het antwoord niet.
Zoals al vaker is geschreven: tussen de sv/sc/minnaar en de nr 1. is het een ongelijke strijd. Na verloop van tijd gaat de spanning er af, moet je een huishouden en eventueel een gezin runnen met alle leuke en zeker ook minder leuke kanten. Een aanraking voelt helaas nooit meer als die eerste keer.
vrijdag 18 december 2009 om 00:09
Suzy, met mijn exlief is het al over sinds eind april, vanaf juni geen contact meer op zijn verzoek. Ik noem hem bewust geen sv omdat hij voor mij nog steeds aanvoelt als de grote liefde.
Gizzy, ik vind het eigenlijk ook wel logisch. Ten eerste ken je het lichaam en de reakties van je partner door en door, wat trouwens ook heel fijn is. Het spannende zit natuurlijk ook in het ontdekken van elkaar. Maar ook deel je geen dagelijkse problemen met je sv, dus veel makkelijker om je dan helemaal aan de seks over te geven.
Gizzy, ik vind het eigenlijk ook wel logisch. Ten eerste ken je het lichaam en de reakties van je partner door en door, wat trouwens ook heel fijn is. Het spannende zit natuurlijk ook in het ontdekken van elkaar. Maar ook deel je geen dagelijkse problemen met je sv, dus veel makkelijker om je dan helemaal aan de seks over te geven.
vrijdag 18 december 2009 om 00:48
Sorry, niet alles gelezen. Niet te doen. Suzy, ook jou interessante teksten ben ik op een gegeven moment over gaan slaan, anders zat ik hier om 6 uur nog. Maar je geeft zeer mooie input. Blijf vooral schrijven.
@ Marjo: Herkenbaar sinds minnaar geen sex meer met nr. 1.
@ Stew: stiekem een ook al hou je er niet van.
@ All: Hier vandaag de kerstboom opgetuigd. In mijn eentje. Blijkbaar vinden jongens in de sneeuw spelen leuker.
Kaart voor minnaar is verstuurd. Ik ben benieuwd.
Wordt vervolgd.
@ Marjo: Herkenbaar sinds minnaar geen sex meer met nr. 1.
@ Stew: stiekem een ook al hou je er niet van.
@ All: Hier vandaag de kerstboom opgetuigd. In mijn eentje. Blijkbaar vinden jongens in de sneeuw spelen leuker.
Kaart voor minnaar is verstuurd. Ik ben benieuwd.
Wordt vervolgd.
vrijdag 18 december 2009 om 00:51
Gizzy.. dat is waar en ook heel verdrietig eigenlijk, ik kan daar nog regelmatig verdriet over hebben (intens), dat je dat samen ook kan kwijtraken, die liefde en verliefdheid die er ooit was.. deels hebben we dat nog, als beste vrienden of zo, die verbondenheid voelt voor mij nog steeds als Ware Liefde, maar toch kan ik het niet meer, is er teveel gebeurd en staat er teveel in.
Maar moet erbij zeggen dat ik het (om die reden) ook meteen opgegeven heb toen hij het vertelde. Toen was ik helemaal klaar ermee en heb hem laten gaan, meteen, ik voelde het ook niet meer, teveel gebeurd en teveel ertussenin staand..
En toch, als persoon, als geheel, voelt het alsof we wel bij elkaar horen en dit niet had hoeven/mogen gebeuren. Toch kan ik dat gevoel niet meer terugroepen, geen seksuele aantrekking, te lang niet meer en ik denk dat dat voor hem ook geldt.
Maar moet erbij zeggen dat ik het (om die reden) ook meteen opgegeven heb toen hij het vertelde. Toen was ik helemaal klaar ermee en heb hem laten gaan, meteen, ik voelde het ook niet meer, teveel gebeurd en teveel ertussenin staand..
En toch, als persoon, als geheel, voelt het alsof we wel bij elkaar horen en dit niet had hoeven/mogen gebeuren. Toch kan ik dat gevoel niet meer terugroepen, geen seksuele aantrekking, te lang niet meer en ik denk dat dat voor hem ook geldt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 18 december 2009 om 00:54
Stewardess, jeetje.. en helemaal geen contact meer, dat vind ik ook zooooo moeilijk! Misschien, gezien jullie passie, kan het niet anders, laait het anders op. Kan ik ook nog inkomen, dat dat de enige manier is om los te komen van elkaar. Maar ook zo'n harde manier!!
Ik kan daar slecht tegen, zo'n einde. Heb dat zelf ook 2 jaar geleden gehad, en dat afkicken duurde errug lang, juist misschien door helemaal geen contact, geen vriendschap mogelijk, niks. Die overgang is zo'n contrast, en ik had nog wel niet echt een relatie of zo. Kan me wel voorstellen dat als iemand zoveel met je heeft gedeeld aan passie en zelfs liefde erbij, dat dat veel tijd kost daarna, om los te laten.
Zeker rond deze tijd, he?
Wens je veel sterkte en big hug! Truste, ik ga ff de hond uitlaten in de sneeuw nu.
Ik kan daar slecht tegen, zo'n einde. Heb dat zelf ook 2 jaar geleden gehad, en dat afkicken duurde errug lang, juist misschien door helemaal geen contact, geen vriendschap mogelijk, niks. Die overgang is zo'n contrast, en ik had nog wel niet echt een relatie of zo. Kan me wel voorstellen dat als iemand zoveel met je heeft gedeeld aan passie en zelfs liefde erbij, dat dat veel tijd kost daarna, om los te laten.
Zeker rond deze tijd, he?
Wens je veel sterkte en big hug! Truste, ik ga ff de hond uitlaten in de sneeuw nu.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 18 december 2009 om 01:22
Hahaha, Cabrioladie, gelijk heb je! Word er zelf ook moe van en heb meteen soort rsi. Ik typ zo snel als ik denk, dat scheelt, haha. Maar dat houd ik zelf ook niet vol, hoor. Is het verslavende van hier zoveel mensen van een bepaald geestelijk niveau vinden.. de herkenning, in veel onderwerpen. Gaat er ook wel weer vanaf.. en ik heb wel wat tijd hiervoor, maar neemt zelfs voor mij te grote proporties aan nu :-)Heb ook eea to do.. mijn administratie bijvoorbeeld. Vandaag de 1e deurwaarder op de stoep. En ik moet opdrachtgevers erbij zoeken (zzp).. dus kan het me helemaal niet veroorloven, maar ik heb hier zekere passie voor en ik vind het ook belangrijk in het leven, dit soort issues.
Zelfs denk ik weleens dat er nog grotere verbanden zijn in het denken als groep in deze tijd. Een massale (tegen)reactie op het vertrouwde, tevredene en voorspelbare van de generatie van onze ouders. Ik denk dat wat je mist in een vorige relatie je vooral zoekt in de volgende. En dat ook per generatie geldt. Die vorige generatie(s) misten passie. Werkten voor geld, gingen voor zekerheid (ook sociale zekerheid), gehoorzaamden, streefden naar "hoe het hoort", (voorgeschreven door anderen iig, kerk, staat, sociale omgeving) en wij maken ons daar dan weer los van. Een overgangsgeneratie die weer zoekt naar eigen antwoorden en eigen innerlijke richtlijn/geweten/passie/uitdaging/risico.
Wij zijn ook een generatie die alle zekerheden als schijnzekerheden ontmantelt en ziet afbrokkelen. Veel eigen verantwoordelijkheid, dan ook qua welzijn en geluk het heft in eigen handen. Zoiets. Veel mensen worstelen toch individueel en "eenzaam" met veel dezelfde issues. En zolang oudere normen en waarden nog volop leven, levert dat veel innerlijke strijd op. Best logisch eigenlijk. Losmaken van normen en waarden waar je mee opgegroeid bent, oa trouw en betrouwbaarheid, hechting en onthechting. Ik vind dat reuze-interessant, als massa geven we toch een draai aan de cultuur en opvattingen. Nu nog individueel, maar ik denk dat dat straks in alle openheid gaat. Veel confrontatie met jezelf en binnenste. En als groep ook. Antwoorden zoeken met zijn allen, maar vaak nog ieder voor zich. Die bevestiging en zekere gelijkgestemdheid vind je dan via internet, maar vaak (nog) niet in je eigen omgeving..
Zelfs denk ik weleens dat er nog grotere verbanden zijn in het denken als groep in deze tijd. Een massale (tegen)reactie op het vertrouwde, tevredene en voorspelbare van de generatie van onze ouders. Ik denk dat wat je mist in een vorige relatie je vooral zoekt in de volgende. En dat ook per generatie geldt. Die vorige generatie(s) misten passie. Werkten voor geld, gingen voor zekerheid (ook sociale zekerheid), gehoorzaamden, streefden naar "hoe het hoort", (voorgeschreven door anderen iig, kerk, staat, sociale omgeving) en wij maken ons daar dan weer los van. Een overgangsgeneratie die weer zoekt naar eigen antwoorden en eigen innerlijke richtlijn/geweten/passie/uitdaging/risico.
Wij zijn ook een generatie die alle zekerheden als schijnzekerheden ontmantelt en ziet afbrokkelen. Veel eigen verantwoordelijkheid, dan ook qua welzijn en geluk het heft in eigen handen. Zoiets. Veel mensen worstelen toch individueel en "eenzaam" met veel dezelfde issues. En zolang oudere normen en waarden nog volop leven, levert dat veel innerlijke strijd op. Best logisch eigenlijk. Losmaken van normen en waarden waar je mee opgegroeid bent, oa trouw en betrouwbaarheid, hechting en onthechting. Ik vind dat reuze-interessant, als massa geven we toch een draai aan de cultuur en opvattingen. Nu nog individueel, maar ik denk dat dat straks in alle openheid gaat. Veel confrontatie met jezelf en binnenste. En als groep ook. Antwoorden zoeken met zijn allen, maar vaak nog ieder voor zich. Die bevestiging en zekere gelijkgestemdheid vind je dan via internet, maar vaak (nog) niet in je eigen omgeving..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 18 december 2009 om 01:26
Cabriolady: die boom heb ik vorige week in mijn eentje naar binnen gehaald en opgetuigd. De kinderen vinden het erg belangrijk, maar hebben dit jaar niet meegeholpen idd. Elk jaar weer een gevecht met de lichtjes.Buiten ook wat lichtjes in bestaande bomen gedropt. Voor mijn doen vroeg voor kerst, normaal laatste dag voor vakantie, maar de kinderen zijn er komende week niet, vandaar zo vroeg.
Maar die sneeuw maakt het af, he? Echt leuk en voor de kinderen best zeldzaam, zo'n pak sneeuw! Dus begrijpelijk wel van je kinderen, komt zo weinig voor hier! Truste zo.. Ik ga ook ff wat rust nemen, hahaha.
Maar die sneeuw maakt het af, he? Echt leuk en voor de kinderen best zeldzaam, zo'n pak sneeuw! Dus begrijpelijk wel van je kinderen, komt zo weinig voor hier! Truste zo.. Ik ga ook ff wat rust nemen, hahaha.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 18 december 2009 om 06:19
Hoi Allemaal.
Stew, Wat moeilijk moet het zijn voor je, mooi geschreven wat je voelt.
Even een update. Sinds vorige week weer contact met sv. Het loopt goed, geen eisen en smeekbedes meer. Af en toe een mailtje of een smsje.
Gevolg is dat ik weer goed in mijn vel ziet en weer zin heb om dingen aan te pakken.
De boom is vorige week al door nr1 opgetuigd. Kerstsfeer binnen en buiten.
Voor iedereen die het nodig heeft En voor iedereen met een fijne (sv)relatie
Stew, Wat moeilijk moet het zijn voor je, mooi geschreven wat je voelt.
Even een update. Sinds vorige week weer contact met sv. Het loopt goed, geen eisen en smeekbedes meer. Af en toe een mailtje of een smsje.
Gevolg is dat ik weer goed in mijn vel ziet en weer zin heb om dingen aan te pakken.
De boom is vorige week al door nr1 opgetuigd. Kerstsfeer binnen en buiten.
Voor iedereen die het nodig heeft En voor iedereen met een fijne (sv)relatie
vrijdag 18 december 2009 om 08:22
@ Suzy; voel je vooral niet verplicht om op iedereen te reageren he: dat doen wij ook niet altijd En voor wat betreft jouw posts: herkenbaar, soms wat lang. Voor mij same as CL: ik sla soms de hele lappen over, omdat ik niet altijd de concentratie op kan brengen om 'erbij' te blijven.
@ stew: hoe staan de zaken er nu voor inmiddels? En hoe gaat het met jou?
@ CL en avonduurtje: waarom is die boom toch altijd vrouwenwerk?
De sneeuw is inderdaad prachtig! Er komt een soort rust over de wereld he?
Ik ga werken; heb er zin an
@ stew: hoe staan de zaken er nu voor inmiddels? En hoe gaat het met jou?
@ CL en avonduurtje: waarom is die boom toch altijd vrouwenwerk?
De sneeuw is inderdaad prachtig! Er komt een soort rust over de wereld he?
Ik ga werken; heb er zin an
vrijdag 18 december 2009 om 08:39
Sv heeft niet gebeld , dus is zijn nr1 niet weg , helaas....
Maar realistisch gezien misschien ook maar beter , ben altijd heel erg emotioneel na een date, bij thuiskomst dan hoor!! Denk ik weer veel te veel aan hem en aan alles wat we niet hebben.
Heb nu lekker 3 dagen vrij en wil me niet 3 dagen rot voelen , maar genieten van het leven met mijn nr1 en kids.
Zij moeten weer op de 1e plek komen en mijn sv zal toch meer naar de achtergrond moeten verdwijnen.
Heb gemerkt dat het liegen en het dubbelleven leiden niks voor mij is....
Fijne dag allemaal!!!! groetjes Jas
Maar realistisch gezien misschien ook maar beter , ben altijd heel erg emotioneel na een date, bij thuiskomst dan hoor!! Denk ik weer veel te veel aan hem en aan alles wat we niet hebben.
Heb nu lekker 3 dagen vrij en wil me niet 3 dagen rot voelen , maar genieten van het leven met mijn nr1 en kids.
Zij moeten weer op de 1e plek komen en mijn sv zal toch meer naar de achtergrond moeten verdwijnen.
Heb gemerkt dat het liegen en het dubbelleven leiden niks voor mij is....
Fijne dag allemaal!!!! groetjes Jas
vrijdag 18 december 2009 om 11:40
Bkster: heb je gelijk in, kan zelf ook niet zoveel volgen of lezen. Die lange lappen tekst gaat er ook wel vanaf, er staat voorlopig wel genoeg geschreven, door mij althans, hahaha 
Jasmijn: goed van je dat je er fijne dagen van gaat maken!
Hier sneeuw en zon erop, net wintersport. Echt prachtig!
Jasmijn: goed van je dat je er fijne dagen van gaat maken!
Hier sneeuw en zon erop, net wintersport. Echt prachtig!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 18 december 2009 om 12:27
quote:Suzy65 schreef op 18 december 2009 @ 00:51:
En toch, als persoon, als geheel, voelt het alsof we wel bij elkaar horen en dit niet had hoeven/mogen gebeuren. Toch kan ik dat gevoel niet meer terugroepen, geen seksuele aantrekking, te lang niet meer en ik denk dat dat voor hem ook geldt.
@ Suzy, je weet het mooi te verwoorden!
Ik vraag me - zeker met wat je in een volgende post aangeeft ook in mijn achterhoofd - wel af of we nu echt een wegwerp generatie aan het worden zijn.
Vrouwen zijn (financieel) zelfstandiger/onafhankelijker en kunnen dus ook echt voor zichzelf kiezen. In een tijd met veel meer keuzes, ga je dan al snel voor het proberen van iets anders als je uitgekeken bent op wat je hebt. Dat was ook mijn eerste reactie toen mijn relatie bijna vergelijkbaar met die van jou naar de knoppen begon te gaan. Jammer, over, next.
Ben ik nou een te grote idealist als ik denk dat dit ook iets is waar je relatie juist interessant begint te worden, waar het makkelijke van de eerste aantrekking en verliefdheid eraf is en waar het gaat om de echte persoonlijkheden. Iets dus waar je juist niet van weg moet lopen.
Ik heb al mijn weglooproutes (gerommel buiten de deur) in elk geval een tijd in de koelkast gezet. Voor mij heeft dat wel geholpen.
En toch, als persoon, als geheel, voelt het alsof we wel bij elkaar horen en dit niet had hoeven/mogen gebeuren. Toch kan ik dat gevoel niet meer terugroepen, geen seksuele aantrekking, te lang niet meer en ik denk dat dat voor hem ook geldt.
@ Suzy, je weet het mooi te verwoorden!
Ik vraag me - zeker met wat je in een volgende post aangeeft ook in mijn achterhoofd - wel af of we nu echt een wegwerp generatie aan het worden zijn.
Vrouwen zijn (financieel) zelfstandiger/onafhankelijker en kunnen dus ook echt voor zichzelf kiezen. In een tijd met veel meer keuzes, ga je dan al snel voor het proberen van iets anders als je uitgekeken bent op wat je hebt. Dat was ook mijn eerste reactie toen mijn relatie bijna vergelijkbaar met die van jou naar de knoppen begon te gaan. Jammer, over, next.
Ben ik nou een te grote idealist als ik denk dat dit ook iets is waar je relatie juist interessant begint te worden, waar het makkelijke van de eerste aantrekking en verliefdheid eraf is en waar het gaat om de echte persoonlijkheden. Iets dus waar je juist niet van weg moet lopen.
Ik heb al mijn weglooproutes (gerommel buiten de deur) in elk geval een tijd in de koelkast gezet. Voor mij heeft dat wel geholpen.
vrijdag 18 december 2009 om 12:44
quote:gizzy schreef op 18 december 2009 @ 12:27:
[...]
@ Suzy, je weet het mooi te verwoorden!
....
Ben ik nou een te grote idealist als ik denk dat dit ook iets is waar je relatie juist interessant begint te worden, waar het makkelijke van de eerste aantrekking en verliefdheid eraf is en waar het gaat om de echte persoonlijkheden. Iets dus waar je juist niet van weg moet lopen.
Ik heb al mijn weglooproutes (gerommel buiten de deur) in elk geval een tijd in de koelkast gezet. Voor mij heeft dat wel geholpen.Even een beetje gehakt in je tekst. Wat heeft er toe geleid dat je toch weer hier te vinden bent? Geloof je nog wel in je relatie? Het gerommel buiten de deur staat in de koelkast en heeft geholpen. Waarom dan toch kat om spek binden?
[...]
@ Suzy, je weet het mooi te verwoorden!
....
Ben ik nou een te grote idealist als ik denk dat dit ook iets is waar je relatie juist interessant begint te worden, waar het makkelijke van de eerste aantrekking en verliefdheid eraf is en waar het gaat om de echte persoonlijkheden. Iets dus waar je juist niet van weg moet lopen.
Ik heb al mijn weglooproutes (gerommel buiten de deur) in elk geval een tijd in de koelkast gezet. Voor mij heeft dat wel geholpen.Even een beetje gehakt in je tekst. Wat heeft er toe geleid dat je toch weer hier te vinden bent? Geloof je nog wel in je relatie? Het gerommel buiten de deur staat in de koelkast en heeft geholpen. Waarom dan toch kat om spek binden?
vrijdag 18 december 2009 om 13:03
Gizzy, dank. Beetje veel, zoals in van alles kan ik nogal doorslaan als het interessante onderwerpen zijn..;-(
Ja, ik denk zelf net als jij, tenminste lange tijd. Mijn ex heeft hiervoor gekozen, ik had daar geen inbreng meer in. Hij heeft dit 1 of 2 jaar verborgen gehouden en daarna viel er niks meer te lijmen/proberen. En daar stond ik zelf ook niet meer open voor, gezien zijn houding naar mij in die 2 jaar. Ik heb ernaar gevraagd en zelfs gesmeekt om eerlijk te zijn, vanaf het begin gevoeld en niet serieus genomen. Geen poging of gesprek van zijn kant geweest in die 2 jaar, alleen verwijten en dat ik maar moest veranderen, wilde ik nog interessant worden voor hem. Hij vond niet dat hij er iets aan hoefde te doen en 2 jaar van een kant moeite doen (terwijl ik niet mocht weten wat er aan de hand was) vond ik wel genoeg (en achteraf vernederend ook). Heeft er zo ingehakt, dat ik niet meer okee was zoals ik was, voor hem, hij mijn waarde niet meer leek te zien, dat het voor mij tegen die tijd ook een bevrijding was..
Ik had het graag anders gezien, ik geloofde nog wel dat je passie en lol weer samen kan terugkrijgen, mits je daar (allebei) aandacht aan besteedt, maar was al te laat (voor hem) en misschien was het dan ook spaakgelopen, maar iig alles aan gedaan. Dat is het enige waar ik moeite mee heb, nog steeds. Ja, je voelt je weggegooid, ook al weet ik hoeveel moeite dat heeft gekost. Door niet te praten bleef hij 2 jaar met dezelfde gedachtencircels denken en aannames (over mij) doen, die ik anders wellicht uit de wereld had kunnen helpen..
Het is fijn dat we daarna wel in staat blijken over eea te praten (geen belangen meer bij) en eea alsnog hebben opgehelderd tegenover elkaar (mijn initiatief). Daardoor is hij zichzelf en onze relatie beter gaan begrijpen. Huwelijk is dan wel over, maar de relatie sterk verbeterd! Hij is er voor me als het nodig is en andersom. We zien elkaar eens per week zeker wel ff en misschien was dit nodig, ook voor mij, om "wakker" te worden en in aktie te komen. (zie mijn topic).. Beiden van geleerd en dat is iets goeds, wat eruit gekomen is.
Ja, ik denk zelf net als jij, tenminste lange tijd. Mijn ex heeft hiervoor gekozen, ik had daar geen inbreng meer in. Hij heeft dit 1 of 2 jaar verborgen gehouden en daarna viel er niks meer te lijmen/proberen. En daar stond ik zelf ook niet meer open voor, gezien zijn houding naar mij in die 2 jaar. Ik heb ernaar gevraagd en zelfs gesmeekt om eerlijk te zijn, vanaf het begin gevoeld en niet serieus genomen. Geen poging of gesprek van zijn kant geweest in die 2 jaar, alleen verwijten en dat ik maar moest veranderen, wilde ik nog interessant worden voor hem. Hij vond niet dat hij er iets aan hoefde te doen en 2 jaar van een kant moeite doen (terwijl ik niet mocht weten wat er aan de hand was) vond ik wel genoeg (en achteraf vernederend ook). Heeft er zo ingehakt, dat ik niet meer okee was zoals ik was, voor hem, hij mijn waarde niet meer leek te zien, dat het voor mij tegen die tijd ook een bevrijding was..
Ik had het graag anders gezien, ik geloofde nog wel dat je passie en lol weer samen kan terugkrijgen, mits je daar (allebei) aandacht aan besteedt, maar was al te laat (voor hem) en misschien was het dan ook spaakgelopen, maar iig alles aan gedaan. Dat is het enige waar ik moeite mee heb, nog steeds. Ja, je voelt je weggegooid, ook al weet ik hoeveel moeite dat heeft gekost. Door niet te praten bleef hij 2 jaar met dezelfde gedachtencircels denken en aannames (over mij) doen, die ik anders wellicht uit de wereld had kunnen helpen..
Het is fijn dat we daarna wel in staat blijken over eea te praten (geen belangen meer bij) en eea alsnog hebben opgehelderd tegenover elkaar (mijn initiatief). Daardoor is hij zichzelf en onze relatie beter gaan begrijpen. Huwelijk is dan wel over, maar de relatie sterk verbeterd! Hij is er voor me als het nodig is en andersom. We zien elkaar eens per week zeker wel ff en misschien was dit nodig, ook voor mij, om "wakker" te worden en in aktie te komen. (zie mijn topic).. Beiden van geleerd en dat is iets goeds, wat eruit gekomen is.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 18 december 2009 om 13:10
Enne, niet elke vrouw is financieel zelfstandig, je kan ook je baan/werk kwijtraken, crisis, ziek worden enz. Het is toch een financiele teruggang, onderschat dat niet: beiden een huis, vaste lasten enz.Ik vind dat niet geweldig allemaal en de toekomst ook niet zeker, heb een cv-gat en de leeftijd niet bepaald mee. Daar maak ik me weleens zorgen om. Terwijl hij dat allemaal heeft opgebouwd en voor elkaar heeft, moet ik dat allemaal nog maar zien waar te maken. En dat alles in je eentje, al die verantwoordelijkheden, ik vind het best heel zwaar, omdat ik ook onderhand wel eens wil genieten van het leven en mijn vrijheid beperkt is, omdat ik nog 1 kind thuis heb wonen. Dan haal je ook niet allerlei mannen over de vloer en is de kans al kleiner om echt iets opnieuw op te bouwen (zeker gezien mijn "voorkeuren"..
Ik vind eigenlijk dat ik ook wel recht heb op een leuk leven en tijd voor ontspanning. (niet ook nog alles zelf moeten doen). Ik vind het niet makkelijk, hoor!
En al die tijd heb ik nodig gehad om te verwerken en zoekende naar mijzelf en evt een partner, seksueel kunnen/mogen genieten eindelijk, terwijl hij vanaf het begin dus iig een vriendin had, en leuks ertegenover, seks, 12 van de 14 vrije avonden, uit eten, een vrijgezellenbestaan en alle mogelijkheden (en geld) voor genieten en ontspannen. Dat is weleens wrang.. En gun ik mijzelf ook!
Ik vind eigenlijk dat ik ook wel recht heb op een leuk leven en tijd voor ontspanning. (niet ook nog alles zelf moeten doen). Ik vind het niet makkelijk, hoor!
En al die tijd heb ik nodig gehad om te verwerken en zoekende naar mijzelf en evt een partner, seksueel kunnen/mogen genieten eindelijk, terwijl hij vanaf het begin dus iig een vriendin had, en leuks ertegenover, seks, 12 van de 14 vrije avonden, uit eten, een vrijgezellenbestaan en alle mogelijkheden (en geld) voor genieten en ontspannen. Dat is weleens wrang.. En gun ik mijzelf ook!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 18 december 2009 om 13:11
quote:cabrioladie schreef op 18 december 2009 @ 12:44:
[...]
Wat heeft er toe geleid dat je toch weer hier te vinden bent? Geloof je nog wel in je relatie? Het gerommel buiten de deur staat in de koelkast en heeft geholpen. Waarom dan toch kat om spek binden?
Juist omdat het zo leuk en fijn kan zijn om weer alles van een nieuw iemand te ontdekken, om die eerste aanrakingen te ervaren, om de spanning.
En ja, ik geloof zeker nog in mijn relatie, wat dat betreft is het voor mij ook anders dan wat er eerder door anderen werd geschreven. Volgens kan je alleen een sv relatie aangaan als je nr.1 relatie goed is, anders leg je een tijdbom er onder. Dat strookt niet met mijn principes: maak dan expliciet de keuze om bij elkaar te blijven en de 'lasten' te delen, maar de lusten buiten de deur te zoeken, of ga uit elkaar.
Als je open en eerlijk naar elkaar bent en uit sterkte in plaats van uit gemis de relatie opent, dan hoop ik dat het niet 'de kat op het spek binden' wordt, maar dat het juist bijdraagt aan mijn nr. 1 relatie.
[...]
Wat heeft er toe geleid dat je toch weer hier te vinden bent? Geloof je nog wel in je relatie? Het gerommel buiten de deur staat in de koelkast en heeft geholpen. Waarom dan toch kat om spek binden?
Juist omdat het zo leuk en fijn kan zijn om weer alles van een nieuw iemand te ontdekken, om die eerste aanrakingen te ervaren, om de spanning.
En ja, ik geloof zeker nog in mijn relatie, wat dat betreft is het voor mij ook anders dan wat er eerder door anderen werd geschreven. Volgens kan je alleen een sv relatie aangaan als je nr.1 relatie goed is, anders leg je een tijdbom er onder. Dat strookt niet met mijn principes: maak dan expliciet de keuze om bij elkaar te blijven en de 'lasten' te delen, maar de lusten buiten de deur te zoeken, of ga uit elkaar.
Als je open en eerlijk naar elkaar bent en uit sterkte in plaats van uit gemis de relatie opent, dan hoop ik dat het niet 'de kat op het spek binden' wordt, maar dat het juist bijdraagt aan mijn nr. 1 relatie.
