Seks
alle pijlers
Minnaar deel 8
dinsdag 2 maart 2010 om 15:14
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
anoniem_38662 wijzigde dit bericht op 02-03-2010 20:25
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
woensdag 10 maart 2010 om 16:00
KJ, neem in dit geval Stew als voorbeeld! Iedereen weet hier hoe verscheurd ze door verdriet was, we voelden het door het beeldscherm heen (ik wel tenminste) En kijk, daar staat ze weer, onze Stew, met raad en daad, plezier, eerlijkheid en een hart onder de riem voor iedereen.
Het bewijs dat het echt ooit over gaat. Vergeet dat niet! Voor nu, brul maar, kan het zo goed begrijpen X
Het bewijs dat het echt ooit over gaat. Vergeet dat niet! Voor nu, brul maar, kan het zo goed begrijpen X
woensdag 10 maart 2010 om 16:15
Ik vind het echt zo Stew!
En het lijkt mij slecht als hij nu alsnog contact op gaat nemen, denk dat het de wond open trekt die weer moeizaam dicht zal gaan omdat alles weer naar boven komt. Dat wil je niet!
Goed zo KJ, jezelf verwennen is altijd goed, of dat nu met eten, wijntje of wat anders is. Leg jezelf lekker in de watten, je hebt het nu harder nodig dan anders denk maar! En even zwak zijn mag altijd, vandaag, morgen, volgende week, laat die momenten maar gewoon even komen.
En het lijkt mij slecht als hij nu alsnog contact op gaat nemen, denk dat het de wond open trekt die weer moeizaam dicht zal gaan omdat alles weer naar boven komt. Dat wil je niet!
Goed zo KJ, jezelf verwennen is altijd goed, of dat nu met eten, wijntje of wat anders is. Leg jezelf lekker in de watten, je hebt het nu harder nodig dan anders denk maar! En even zwak zijn mag altijd, vandaag, morgen, volgende week, laat die momenten maar gewoon even komen.
woensdag 10 maart 2010 om 16:25
@ Toy, ik weet dat hij nooit meer contact op zal nemen. Hij heeft deze beslissing genomen en daar blijft hij bij, zo'n man is het wel. En eigenlijk voelt dat ook wel prima, het is gewoon klaar.
@ KJ, pas je op dat je niet verzuurd raakt, uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat er echt nog leuke mannen zijn.
@ KJ, pas je op dat je niet verzuurd raakt, uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat er echt nog leuke mannen zijn.
woensdag 10 maart 2010 om 16:27
@ KJ: Tuurlijk mag je hier komen brullen. En NEE!!! Je bent niet eoa snol.
Je verdriet is heel herkenbaar, maar dat wist je al. Graag Gedaan schreef me laatst misschien heb je wel sc nodig om minnaar uit je systeem te krijgen en te vergeten. Volgens mij heeft ze gelijk.
Maar ook tijd heelt een heleboel wonden. Ik hoop voor je dat die tijd heel snel zal gaan.
Je zal voor jou gevoel weinig toe te voegen hebben. Maar wil je die mening graag aan ons overlaten?
Dat gevoel had ik overigens ook. Maar langzaam maar zeker merk je dat je weer wat beter in je vel komt te zitten en dan ga je automatisch meer reageren. Komt goed. Blijf maar gewoon bij ons en reageer wanneer je zin hebt. Maar niet helemaal onder je steen verdwijnen hoor!
Je verdriet is heel herkenbaar, maar dat wist je al. Graag Gedaan schreef me laatst misschien heb je wel sc nodig om minnaar uit je systeem te krijgen en te vergeten. Volgens mij heeft ze gelijk.
Maar ook tijd heelt een heleboel wonden. Ik hoop voor je dat die tijd heel snel zal gaan.
Je zal voor jou gevoel weinig toe te voegen hebben. Maar wil je die mening graag aan ons overlaten?
Dat gevoel had ik overigens ook. Maar langzaam maar zeker merk je dat je weer wat beter in je vel komt te zitten en dan ga je automatisch meer reageren. Komt goed. Blijf maar gewoon bij ons en reageer wanneer je zin hebt. Maar niet helemaal onder je steen verdwijnen hoor!
woensdag 10 maart 2010 om 16:28
woensdag 10 maart 2010 om 16:44
Ik ben zeker ook niet van de ONS hoor. Voel me zeker prettiger bij SV. En ja mijn nummer 1 weet overal van. We hebben een "open" relatie. In het begin vond ik dat moeilijk, maar als jaloezie geen rol speelt en de eerlijkheid en het vertrouwen is er, dan verrijkt het alleen maar je leven.
Ook wij mannen kunnen ons druk maken over niet terug mailen of sms'en. Misschien dat ik daar een beetje overdreven in ben.
Ik sms altijd ook direct terug. Mailen dito.
En Kortjakje: "ik ben zo zijn leven uitgegooid" Probeer te bedenken
dat het helemaal niet bij jou ligt maar juist bij hem. Ik heb daar ook mee gezeten en vooral het waarom. Later kwam ik erachter dat het helemaal niet aan mij lag en ik dus onterecht schuldgevoelens kreeg. Je kunt nu eenmaal niet altijd raden wat er aan de hand is.
Ook wij mannen kunnen ons druk maken over niet terug mailen of sms'en. Misschien dat ik daar een beetje overdreven in ben.
Ik sms altijd ook direct terug. Mailen dito.
En Kortjakje: "ik ben zo zijn leven uitgegooid" Probeer te bedenken
dat het helemaal niet bij jou ligt maar juist bij hem. Ik heb daar ook mee gezeten en vooral het waarom. Later kwam ik erachter dat het helemaal niet aan mij lag en ik dus onterecht schuldgevoelens kreeg. Je kunt nu eenmaal niet altijd raden wat er aan de hand is.
woensdag 10 maart 2010 om 16:47
Natuurlijk ligt het bij hem.... maar dat voelt niet altijd zo!!
Daar begint ook het onbegrip...waarom doet hij dit? Waarom heb ik niet meer waarde... het was toch allemaal zo mooi?
Hoe prachtig je ook weet dat je het bij hem moet neerleggen..hoe lastig kan dat gevoelsmatig liggen.
Mooi te lezen dat jullie een open relatie hebben, Nick... als er goed over gesproken kan worden, kan je als stel idd enorm naar elkaar toegroeien.
De haken en ogen...die zijn er vast ook.
Daar begint ook het onbegrip...waarom doet hij dit? Waarom heb ik niet meer waarde... het was toch allemaal zo mooi?
Hoe prachtig je ook weet dat je het bij hem moet neerleggen..hoe lastig kan dat gevoelsmatig liggen.
Mooi te lezen dat jullie een open relatie hebben, Nick... als er goed over gesproken kan worden, kan je als stel idd enorm naar elkaar toegroeien.
De haken en ogen...die zijn er vast ook.
woensdag 10 maart 2010 om 17:10
Ja het is allemaal niet zo gemakkelijk als dat ik het neerschrijf.
Tuurlijk vraag je je af, van waarom?, het ging toch zo goed en was mooi.
En dat moet je verwerken en dat duurt even. Tijd heelt de wonden en dat is ook zo. Maar je moet ook je tijd nemen om het te verwerken. Dat kost pijn en verdriet. Echter je komt er sterker uit dan je nu denkt.
Dat mijn nr 1 en ik alles met elkaar delen kent ook zo zijn haken en ogen hoor. Daar hebben we ook naartoe moeten groeien.
Maar heel belangrijk is het vertrouwen en de eerlijkheid. Daar valt en staat zo'n beetje alles mee.
Tuurlijk vraag je je af, van waarom?, het ging toch zo goed en was mooi.
En dat moet je verwerken en dat duurt even. Tijd heelt de wonden en dat is ook zo. Maar je moet ook je tijd nemen om het te verwerken. Dat kost pijn en verdriet. Echter je komt er sterker uit dan je nu denkt.
Dat mijn nr 1 en ik alles met elkaar delen kent ook zo zijn haken en ogen hoor. Daar hebben we ook naartoe moeten groeien.
Maar heel belangrijk is het vertrouwen en de eerlijkheid. Daar valt en staat zo'n beetje alles mee.
woensdag 10 maart 2010 om 18:52
@ Toy,.. ik geloof dat de "toi toi toi" wel gelukt is he
@ Nick.. mooi geschreven!
@ HVJ,.. mooi verwoord hoe je op een manier van SV kunt houden zonder dat het een bedreiging vormt.. Het voelt (ook voor mij) zeker als een houden van,.. maar anders, inderdaad, net zo als ik ook van familieleden, vrienden en bijvoorbeeld mijn katten kan houden..
Het is een houden van (zeker als je sv al lang kent) maar een niet bedreigende houden van, en ik kan me voorstellen dat zoiets heel bedreigend over kan komen als een ander dat uit, terwijl je zelf nog niet tot die conclusie bent gekomen..
@ Kortjakje en Stew.. De post van HVJ , de conclusie van een vorm van houden van verklaard ook waarom jullie zo'n pijn hebben (gehad) Je raakt iemand kwijt waar je op een bepaalde manier van houdt, je gaat toch een vorm van rouwperiode in.. Je bent iets kwijt, en het is niet meer dan normaal dan dat je daar pijn van hebt, op welke manier dan ook...
Het 'probleem' echter is dat bij het verlies van een dierbare je normaal steun kunt krijgen, je kunt er over praten, je kunt 'openbaar' huilen en rouwen.. bij het verlies van een sv sta je er (naast dit forum) toch alleen voor wat het toch behoorlijk heftig kan maken..
We kunnen alleen maar hopen dat het einde van een sv relatie op een moment gebeurd dat je daar beide aan toe bent, zo niet dan blijft 1 van de twee rouwend achter.. Een utopie wellicht.. maar laten we maar denken dat dat een mooi streven wordt..
Of inderdaad een ONS... maar na de beschrijving van Toy ga ik dat niet eens meer uitproberen hahaha (Ik zag Toy in gedachten daar al strompelend, verward die trap af komen hahaha )
@ Nick.. mooi geschreven!
@ HVJ,.. mooi verwoord hoe je op een manier van SV kunt houden zonder dat het een bedreiging vormt.. Het voelt (ook voor mij) zeker als een houden van,.. maar anders, inderdaad, net zo als ik ook van familieleden, vrienden en bijvoorbeeld mijn katten kan houden..
Het is een houden van (zeker als je sv al lang kent) maar een niet bedreigende houden van, en ik kan me voorstellen dat zoiets heel bedreigend over kan komen als een ander dat uit, terwijl je zelf nog niet tot die conclusie bent gekomen..
@ Kortjakje en Stew.. De post van HVJ , de conclusie van een vorm van houden van verklaard ook waarom jullie zo'n pijn hebben (gehad) Je raakt iemand kwijt waar je op een bepaalde manier van houdt, je gaat toch een vorm van rouwperiode in.. Je bent iets kwijt, en het is niet meer dan normaal dan dat je daar pijn van hebt, op welke manier dan ook...
Het 'probleem' echter is dat bij het verlies van een dierbare je normaal steun kunt krijgen, je kunt er over praten, je kunt 'openbaar' huilen en rouwen.. bij het verlies van een sv sta je er (naast dit forum) toch alleen voor wat het toch behoorlijk heftig kan maken..
We kunnen alleen maar hopen dat het einde van een sv relatie op een moment gebeurd dat je daar beide aan toe bent, zo niet dan blijft 1 van de twee rouwend achter.. Een utopie wellicht.. maar laten we maar denken dat dat een mooi streven wordt..
Of inderdaad een ONS... maar na de beschrijving van Toy ga ik dat niet eens meer uitproberen hahaha (Ik zag Toy in gedachten daar al strompelend, verward die trap af komen hahaha )
En ik vraag me af wat goed is voor ons allebei. Op blote voeten loop ik langzaam door. We zijn één.
woensdag 10 maart 2010 om 19:27
