Oh nee! Wat denken jullie?

12-04-2010 00:13 130 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heb ik weer.....na weken gesjans en geflirt, spannende zoen-partijen en smsjes, kwam het er eindelijk van; ik en mijn minnaar kregen de kans om verder te gaan. Hij (46 en 27 jaar getrouwd) en ik (39 vrijgezel) belanden in een soort van vrijpartij, maar....hij kreeg 'm niet omhoog. Geen beweging in te krijgen.... Heb ik eindelijk de stap genomen en me over mijn principes heengezet om mezelf een spannende nacht met een aantrekkelijke (helaas getrouwde) man te gunnen; krijg je dit! Mijn vraag is; zou zijn "tekortkoming" door de spanning komen? (als je na bijna 30 jaar opeens met een ander in bed ligt) Hij is best zenuwachtig en behoorlijk gek op me (zijn woorden) en we draaien er al zo lang om heen, dat die spanning zich behoorlijk heeft opgebouwd. Of zou dit een chronische tekortkoming zijn? Ik kan het natuurlijk het beste aan hem vragen, maar ik wil in deze romance niet "een issue hebben waar we over moeten praten" ik wil gewoon genieten! Heeft iemand ervaring met een minnaar die door de zenuwen even niet presteerde, maar na een wenningsperiode wilde nachten heeft gehad??? (moet ook zeggen dat we behoorlijk wat gedronken hadden...kan natuurlijk ook oorzaak zijn). Dank alvast!
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 april 2010 @ 10:33:

Ik geloof dat ik toch altijd redelijk mild ben en verschillende kanten belicht als het gaat over vreemdgaan.



Maar dat maakt me nog geen Heilig Boontje en zijn er situaties ( topics ) waarin ik er ook de gek mee kan/ wil steken.Ik spreek je ook niet persoonlijk daarop aan. Ik merk vanuit het swingerswereldje óók een sterke veroordeling van vreemdgaan maar als ik dan toch even persoonlijk mag zijn ben jij daarop inderdaad een iets mildere uitzondering en hey, een beetje de draak steken met... ik ben ook geen heilige wat dat betreft. Maar ik begrijp die swingers-veroordeling wel hoor: als iemand het geluk heeft dat de partner mee wil in het doorbreken van die starre 1 op 1 relatie, dan lijkt een vreemdganger wel een sukkel die het blijkbaar niet voor mekaar krijgt. Maar ja, koppel A is koppel B niet en niet iedereen vindt in het swingen een gepast antwoord op de situatie die zich stelt.quote:Nu weet ik nog niet wat jij voor afwijkends doet of denkt, Geve.

Daar heb je vast niet overheen gelezen........ Nee, daar heb ik niet overheen gelezen maar ik vind het niet relevant. Mijn situatie is zoals ze is. Dat is misschien niet wenselijk vanuit meerdere perspectieven maar binnen de mogelijkheden die er zijn is dit mijn beste oplossing en daar heb ik vrede mee wat een ander er ook van denkt. Ik voel niet de behoefte daarover uit te wijden en ik heb al evenmin zin dit topic naar me toe te trekken. Als je zou geïnteresseerd zijn in meer dan dit dan weet je me wel te vinden.
Alle reacties Link kopieren
quote:geve schreef op 14 april 2010 @ 11:02:

[...]



Maar ik begrijp die swingers-veroordeling wel hoor: als iemand het geluk heeft dat de partner mee wil in het doorbreken van die starre 1 op 1 relatie, dan lijkt een vreemdganger wel een sukkel die het blijkbaar niet voor mekaar krijgt. Maar ja, koppel A is koppel B niet en niet iedereen vindt in het swingen een gepast antwoord op de situatie die zich stelt.

Tuurlijk is het deels geluk dat je als je wilt swingen je een partner hebt die denkt " welja, meid, gezellig " , maar je gaat wel voorbij aan het feit dat er één moet zijn die er over begint. Dat is toch ook wel behoorlijk met je billen bloot gaan, hoor.

Vanuit dát aspect vind ik iemand die het stiekem doet wel degelijk een slappeling. Als ik kijk naar hoe leuk ik bepaalde dingen zelf vind begrijp ik héél goed wat voor lol een vreemdgang(st)er aan bepaalde dingen beleeft.

Ik ben het dan ook niet geheel oneens met de term " legaal vreemd gaan " ....







[...]



Nee, daar heb ik niet overheen gelezen maar ik vind het niet relevant. Mijn situatie is zoals ze is. Dat is misschien niet wenselijk vanuit meerdere perspectieven maar binnen de mogelijkheden die er zijn is dit mijn beste oplossing en daar heb ik vrede mee wat een ander er ook van denkt. Ik voel niet de behoefte daarover uit te wijden en ik heb al evenmin zin dit topic naar me toe te trekken. Als je zou geïnteresseerd zijn in meer dan dit dan weet je me wel te vinden. O, het is niet zo dat ik wakker lig als ik het nooit te weten kom, ik verbaas me er alleen over dat ik daar kennelijk - al die keren? - over heen heb gelezen. That's all.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
@Geve, 10.18 uur: spijker op zijn kop. Mensen oordelen vanuit hun eigen situatie en -angsten en - onzekerheden. Ik heb het zelf meegemaakt als bedrogen partner en er viel heel wat op mijn eigen aandeel aan te merken, hoor, al vond ik toen van niet en had ik mij tussen de verontwaardigde veroordelende dames bevonden destijds.



Jammere is dat wat we als "normaal" beoordelen soms niets meer is dan "heersende moraal" en die verandert ook nog eens naar tijd en cultuur. Iedereen volgt dit klakkeloos en probeert er ook nog eens aan te voldoen, of erger, rekent erop, en voelen zich eenmaal getrouwd ook veilig en levenslang "zekergesteld". Die tijden zijn voorbij, DAT is de realiteit!



En ja, dat is hard werken om het spannend te houden thuis, weet er alles van. De vraag is alleen: kan dat wel? Misschien is het wel een natuurwet, na zoveel jaar dezelfde baan (hoe leuk ook) of dezelfde vent/vrouw.. Bedreigend, maar zou soms weleens goed zijn om die vanzelfsprekendheid en "recht op iemand, want mee getrouwd, "van mij"" wakker te schudden en te houden. Kan jullie ook overkomen, hoeveel m/v dachten voorheen niet precies zoals jullie, en werden toch zelf verliefd?! Nooit van zichzelf gedacht..



Misschien is lust belangrijker geworden in deze maatschappij en dat IS ook bedreigend, want misschien zit daar biologisch gezien wel een levensduur aan gekoppeld.

Vroeger was dat niet, was tevredenheid genoeg. Nu over en ondergewaardeerd (dwz met een sekspartner wellicht over- en door de partner thuis ondergewaardeerd). Een hele shock, maar liefde overwint niet altijd alles, en zeker op den duur een gebrek aan lekker seksleven niet.. Dat werd vroeger niet zo verwacht, maar nu wel. Eng, maar waar. En veroordelen doe ik niet meer aan, omdat je zelf ff (hopelijk) niet in die situatie zit, maar dat zegt niets over jezelf over een paar jaar..



Hoe zelfverzekerder en hoe meer je op jezelf kan rekenen, hoe aantrekkelijker je blijft. Hoe meer je rekent op een ander, omdat ooit voor jou gekozen is, die liefde kan eindigen. Maar mensen zijn erg geneigd op hun "zekerheden" te leunen en te vertrouwen. Eng idee dat alles zomaar anders kan zijn, daarom juist vasthouden aan het bekende, materiele zaken en hoe het nu is..



"Het hoort niet" verandert langzaam en verbieden en wantrouwen, daarmee red je het niet. Beter kan je zorgen dat je bij tegenslag en onverwachte dingen ook goed met jezelf kan opschieten en op jezelf kan leunen. Ik weet hoe het is als die bodem onder je vandaan is, maar ook mijn veerkracht en ruimdenkendheid leren kennen en dat is me ook heel wat waard nu.



Ieder mag denken zoals ie wil, maar beter kan je inzicht proberen te krijgen in hoe dat in zijn werk gaat, oorzaken weten en dan kan je misschien gericht voorkomen.



De paus verbiedt ook condooms, onder het mom van "als je trouw bent" kan je het voorkomen. Ondertussen gaat half Afrika dood.. normen staan niet vast, maar veranderen (langzaam). Ook in jezelf. Ook in je partner. Zelf je aandeel nemen in je relatie is het enige wat je kan doen, niet laten inslapen, blijven communiceren en verder hopen dat je elkaar blijft boeien en genoeg geeft/ investeert in liefde en andere dingen, zoals seksleven.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
Geve 11.02: ik had daar ook niet voor opengestaan destijds. En nog zou dat mijn ding niet zijn. Maar ik ben bijv helemaal niet jaloers op ex zijn vriendin of hun seksleven.Ik hoef het alleen niet onder mijn neus te zien, dat vind ik toch wat anders. In die zin wil ik een partner niet delen. Of zelf meerdere sekspartners..



Al denk ik genuanceerder dan vroeger. Soms kan het best samengaan (seks en passie met een ander) en huwelijken zelfs redden, als dat niet overeenkomt in behoeftes.

Toch blijft het ook pijnlijk voor sommigen, omdat je dan duidelijk ziet wat je zelf had en bent kwijtgeraakt. Maar er zijn stellen die dat helemaal (nog) niet kwijt zijn met elkaar en juist een welkome aanvulling vinden.



Je ontwikkelt jezelf ook in normen en behoeftes, naarmate je ouder wordt, vind ik. Ik vind passionele seks nu ook veeeeeel belangrijker dan in mijn huwelijk (toen vond ik liefde veel belangrijker dan seks, zonder te beseffen dat seks HET bindmiddel is bij uitstek, om die liefde te uiten)..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 april 2010 @ 13:04:

Tuurlijk is het deels geluk dat je als je wilt swingen je een partner hebt die denkt " welja, meid, gezellig " , maar je gaat wel voorbij aan het feit dat er één moet zijn die er over begint. Dat is toch ook wel behoorlijk met je billen bloot gaan, hoor.

Vanuit dát aspect vind ik iemand die het stiekem doet wel degelijk een slappeling. Als ik kijk naar hoe leuk ik bepaalde dingen zelf vind begrijp ik héél goed wat voor lol een vreemdgang(st)er aan bepaalde dingen beleeft.

Ik ben het dan ook niet geheel oneens met de term " legaal vreemd gaan " .... Daar zit zeker wat in, BGB. De swing-vraag heb ik mezelf nooit gesteld wegens niet geïnteresseerd (nu ja, op nieuwsgierigheid na), het legaal vreemdgaan wel. Meestal volgt hier dan een lang verhaal maar ik zal het kort houden: het kon niet om allerlei redenen.quote:O, het is niet zo dat ik wakker lig als ik het nooit te weten kom, ik verbaas me er alleen over dat ik daar kennelijk - al die keren? - over heen heb gelezen. That's all.Nou, enkele keren in elk geval wel. Ik ben voorstander van open relaties: een man meerdere vrouwen, een vrouw meerdere mannen, kriskras door elkaar, allemaal netjes geregeld en perfect legaal. In onze zogenaamd multiculti samenleving wordt een bescheiden opening gemaakt voor instroom-medelanders die polygaam zijn in hun land van herkomst maar die tolerantie bestaat niet voor de eigen onderdanen: die moeten maar blijven hun relatie ondergaan volgens de leer van Christus. Er zal ongetwijfeld nog veel water naar zee stromen vooraleer de noodzakelijke aan wetswijziging voorafgaande mentaliteitswijziging er komt en iedereen in eer en geweten zelf kan en mag beslissen hoeveel partners je hebt. Ik heb niet de illusie dat ik dat nog zal meemaken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven