Ouders horen vrijen..

ja psies zonder condoom kan inderdaad heftige reacties geven...vandaar dat ik me dat ineens afvroeg. Maar wel merk ? durex met extra glijmiddel?

Dat was een grapje mauj de laatste zin.

Ik vind het heel gezond dat mijn dochter sex heeft.

Ik zal ook niet van de leg zijn als ik haar hoor.

Dan loop ik gewoon naar beneden ofzo.



Ben ook weleens lomp haar kamer binnengelopen (en snel weer naar buiten)



Tsja....kan andersom ook een keer gebeuren.

Beetje eelt op je ziel kweken mauj

Ik doe ook weleens de deur op de knip als ze weg is en we het eens op de keukentafel willen doen



Als ze dan toch snel weer voor de deur staat gaat ze bellen:

Heben jullie sex ofzo....eh net wel,nu niet meer .



Ach ja,dat dramatisch doen zal wel bij de act van de leeftijd horen.



Ik kan mij best voorstellen als er thuis niet of nauwelijks over sex gesproken wordt dat het dan shokking is.

Maar ik heb de indruk dat dat bij jou thuis niet zo is.

Daarom verbaast het mij een beetje dat je er echt zo'n last van hebt.

tja ik zou toch in dit geval even weer durex proberen en dan degene met extra glijmiddel...condooms vooral de goekope worden al snel stroef..zit vaak een soort poeder op wat zelfs soms btje korrelig kan worden...maar haal gewoon eerst eens een klein doosje en de grote kan je goekoper via bij wehkamp bestellen..scheelt geld..hoe groter de verpakking hoe goedkoper.

Tjee, dat je daar zo van schrikt. Ik snap het wel hoor, ook gezien je eigen verhaal, maar toch.



Ik heb zelf een keer mijn vader betrapt met zijn minnares. Dat was ook best shocking. Vooral omdat ik zelf nog nooit seks had gehad (ik was 14 ofzo) en geen idee had wat daar allemaal voor geluiden bij kwamen kijken. Ik vond het maar eng klinken. En dan ook nog met een vrouw die ik niet kende en die 20 jaar jonger was dan hij. Neh, was niet leuk.

quote:iry schreef op 16 november 2008 @ 02:16:

Ik moet ook wel een beetje lachen om je reactie op het horen van je ouders Mauj (lees absoluut niet over je eigen problemen met sex,ik hoop dat je wat hebt aan de tips hier).



Ik heb namelijk zelf een dochter van bijna 19 rondlopen thuis.

En die kan ook af en toe zo dramatisch doen



Het is idd ook lastig om stil en "stiekem"sex te moeten hebben.

Dus soms meld ik het gewoon.

Of meer een waarschuwing eigenlijk: het is verstandig om vanavond op tijd naar je kamer te gaan en daar te blijven.....o ja enne, zet je i-pod ook maar op!



Nou dan heb ik haar zo op de kast,haha!

Maar ze doet het wel .



Ik houd er wel rekening mee natuurlijk,ik ga echt niet mijn hele steun en kreun orkest opvoeren,ik kan echter niet altijd muisstil zijn.

Tsja..ik ben pas 36 en heb een prima sexleven,daar moet ze maar mee leven.





Overigens moet ze het niet in haar hoofd halen dat ik haar geluiden hoor.

Mijn dochter die sex heeft.....ieuw!!!!!!

Mag ik even straight forward wat zeggen?

(zo nee, lees dit dan maar even niet)

-------------------



Ik vind je een gigantische mekkeraar. Echt, man, wat kan een mens zeuren. Niet dat je het probleem hebt is het probleem, maar het probleem dat jij er van máákt.



Het leven kan soms echt heel simpel zijn. Heb je steeds pijn met vrijen? Ga naar je HA. Heb je een wondje bij je vagina dat niet weg gaat? Ga naar je HA. Heb je psychische problemen? Huisarts!!

En ook zo: Heb je een seksueel probleem? Praat met je partner. Vind je de seks zoals hij is niet bevredigend? Praat met je partner.



Echt, als jij vaginistisch bent o.i.d. kun jij daar NIKS aan doen, dat is een heel vervelend probleem.

Maar dat je er vervolgens niks mee doet: Dáár ben je wél zelf verantwoordelijk voor. En daarmee vind ik je een slappeling.



In plaats van in dit topic te mekkeren over mailtjes die je niet krijgt ben ik benieuwd naar: ben je al bij de HA geweest? Wat zei deze? Ben je al doorverwezen naar de seksuoloog? En? Heb je al een open gesprek gehad met je partner? Vertel eens..



Je zwelgt in het geklaag en je doet niks. Je zwelgt in pijntje hier, viesje daar, etc. in plaats van hulp te zoeken. Je bent jezelf ook aan het ziek praten als je van diagnoses naar diagnose gaat denken (nu is het weer een gekantelde baarmoeder). Je bent geen arts!!!! Zoek er goddomme één.



Zo. En wie weet is dat wondje wel een SOA, kan ook nog. Dat je vriend ook helemaal klaar was met het gezeur.

(en ik praat dat dan niet goed, want ook voor hem zou gelden: praat erover).



---------

Tot zover de harde modus. Ik ben normaal heel wat liever en begripvoller en dat ben ik ook echt voor jouw echte probleem, maar niet voor het feit dat je alleen klaagt en niks onderneemt. Kom op meid, ga naar je huisarts en gun jezelf wat meer ontspannenheid in je leven. Je zit namelijk in een vicieuze cirkel van krampachtigheid. Dat kan écht waar veel leuker! (f)

spinster...



ik ben het wel met je eens by the way

Mauj,



Je bent 19 zeg je, en je hebt 3,5 jaar een relatie, waarbij al in het begin jullie intieme leven problemen opleverde. Ruwweg zul je toen dus 15 of 16 zijn geweest. In mijn ogen behoorlijk jong (oma spreekt ).



Als ik de rest van je verhaal zo lees, dan bekruipt me de vraag in hoeverre het beginnen aan sex voortkwam uit pure lust aan jouw kant. In alle stukjes die je schrijft lees ik weerstand van je lijf. Niet alleen in de interactie met je vriend, maak ook in de ongeëvenaard intieme relatie met jezelf. Heb je een diagnose van een arts dat je vaginisme had of hebt, of is dat de optelsom van 1 + 1 van jou en je moeder?



Al je postings belichten sex zonder dat daar lust aan ten grondslag ligt, in een aantal gevallen heb je het zelfs over het opzij zetten van je eigen gevoelens (zowel emotioneel als fysiek) om je vriend te geven waar hij volgens jou 'recht' op heeft. Ik denk niet dat je ooit van je vriend zou eisen dat hij fysiek pijn lijdt om jou zo de gelegenheid te geven je behoeften te bevredigen (toch?). Waarom leg je dat dan wel aan je eigen lichaam op? Als je slecht naar je lichaam luistert gaat je lichaam vanzelf voor zichzelf zorgen. Misschien is het een idee eerst te leren lief te zijn voor je eigen lijf, en pas daarna lief te zijn voor het lichaam van je vriend.



Het verhaal over je ouders... tja... Klinkt als iets dat je hoofd een mooie basis vindt voor een potentieel 'trauma' waar het zich achter kan verschuilen om sex even heel ver van de agenda te duwen...

Hoi Mauj,



Natuurlijk snap ik dat je het te doen hebt met je vriend. Je houdt van hem, enbovendien toont hij zich van zeer goede wil. Dat doen jullie eigenlijk alletwee. Hij verwent zonder dat één op één qua resultaat terug te verwachten, jij geeft dingen die ten koste gaan van jezelf.



Op zich hebben jullie een uitermate prima basis om samen te komen tot het punt waar jullie graag willen zijn volgens mij. Alleen kiezen jullie, waarschijnlijk alletwee in jullie wens lief te zijn voor de ander, daarvoor niet de meest constructieve route.



Je vriend heeft aangegeven dat hij het het fijnst zou vinden als jij het óók fijn zou vinden. Ik ga er voor het gemak maar even van uit dat jij het ook het fijnst zou vinden als je het fijn zou vinden (redelijke no-brainer toch?).



Dusss.

Jullie willen naar hetzelfde punt.

Jullie zijn beide (meer dan) bereid hier energie in te steken

en

Jullie kunnen open met elkaar praten.



Aardige basis voor succes lijkt me zo.



Misschien is het een idee om dit topic uit te printen, tegen hem aan te kruipen en hem dit te laten lezen.

Scheelt je weer een hoop hoofdbrekers over hoe je het ter sprake zou kunnen brengen .



Veel succes, wat je ook besluit te gaan doen.

Wat apart dat je wel reageert op de lieve post van sprankelend en niet op mijn hardere post. Terwijl het duidelijk moge zijn dat mijn intentie dezelfde is als die van sprankelend voor zover in kan inschatten, namelijk jou dingen ter overweging aan te reiken met de beste bedoelingen.

Typisch. Nou ja goed, dan blijf je er nog even lekker in hangen meid, als jij dat nodig hebt. Ík (maar ja wie ben ik) denk dat het je niet veel zal brengen...

quote:Mauj schreef op 18 november 2008 @ 16:43:

Beste Spinster, normaal gesproken had ik er wel op gereageerd als je bericht in zijn totaliteit zo aardig was geweest als de manier waarop je jouw bericht afsluit. Zo aardig ben ik in het echt ook , ik kan alleen slecht tegen mensen die om veel advies vragen en ook super goede adviezen krijgen en dan verder niks mee lijken te doen. Natuurlijk is het je eigen keuze wat je wel toepasbaar vindt en wat niet, maar ik vind het altijd netjes om dat even aan de mensen te laten weten. Is wederom geen verplichting, maar wel zo leuk. Ik kan vanaf mijn scherm niet inschatten of jij al ergens mee bezig bent of niet, als je het niet vertelt. Maar ik schrok toch wel enigszins van je manier van "aanval", althans, zo kan ik het toch wel (bijna) noemen... Aanval op het m.i. klagerige gedrag, geen persoonlijke aanval op jou (dat heb ik geloof ik wel een paar verschillende keren gezegd!).



Aan het eind van je bericht schrijf je dat je normaal “heel wat liever en begripvoller bent” en daarom begrijp ik je houding in de rest van het bericht ook niet. Je bent zó of je bent zó… nee hoor, ik ben het allebei in één post, zoals je zelf al zegt. Als ik elke zin in grijstinten moet formuleren worden mijn posts nog langer en ik denk niet dat dit de leesbaarheid ten goede komt. Maar aangezien in jouw bericht de “aanvallende stijl” nogal overheerst, had ik niet eens zin om te reageren.



Je hebt misschien niet eens alle berichtjes hier op het forum gelezen I.i.g. wel alle berichtjes van dit topic – en mocht het wel zo zijn, dan ook goed – maar je zegt dat ik er zo’n enorm probleem van máák… Ik wil even voor de duidelijkheid zeggen dat alle berichtjes nogal in een kort tijdsbestek zijn geplaatst. Zéker praat ik met mijn vriend over mijn problemen, maar misschien had ik daar in de tussentijd nog geen tijd voor gehad? Maar je zegt zelf dat deze problemen al 2 á 3 jaar spelen.

Goed, je topic is misschien nog niet zo oud.. maar ik snap eigenlijk niet waarom je het zo lang überhaupt hebt laten duren. Ik zag dat je in het begin met je moeder gepraat hebt, en misschien is het ook deels je leeftijd of schaamte of onzekerheid... dat kan allemaal natuurlijk, maar ik snap niet zo goed dat je zo'n belangrijk aspect van een gezonde relatie (te weten seks) zo lang een probleem laat zijn zonder professionele hulp te vragen.

En dat als die bel eenmaal is gaan rinkelen (mensen geven professionele hulp vragen hier als tip) dat je dan niet meteen diezelfde week nog bij de HA zit!

Maar goed, misschien ben ik met dit soort dingen heel daadkrachtig en moet ik het inderdaad niet op jou projecteren. Kennelijk heb jij er meer tijd voor nodig. En zo ook wat betreft de huisarts…



Bovendien: ik plaats hier mijn vragen en ik vind het fijn als mensen mij tips geven. Tevens is het zo dat ik die tips dan graag in de praktijk breng, maar goh: misschien had ik dáár ook nog geen tijd of mogelijkheid voor gehad?!



Ik denk niet dat jij zo simpel kunt stellen dat ik “een slappeling” ben, alleen door de berichtjes op het forum te lezen. Ik bedoel natuurlijk slappeling in dit gedrag, verder ken ik je niet dus heb ik geen mening over je. Je kunt ook op iedere slak zout leggen. Als je ze zo vervelend vindt, dan lees het niet. Ga lekker naar een ander topic, dat je wel leuk vindt om te lezen! Ik vínd het leuk (interessant) om te lezen, niet leuk voor jou dat het probleem er is, maar wel leuk voor jou als je er verder mee komt. Ik blijf dus ook gewoon meelezen en evt. reageren. Wat jammer nou, dat als je je aangevallen voelt dat je meteen naar de deur gaat wijzen.



Je bent nogal gemakkelijk in het oordelen over mensen die je totaal niet kent Waar haal je het meervoud vandaan? Overdrijven is ook een vak.. en zo’ngedrag háát ik bij mensen. Tja, en zo hou ik niet van gedrag van mensen waarbij zij allerlei problemen maar laten aanmodderen en wel blijven klagen.

Dat zijn zowel van mij als van jou oordelen, en dat doe jij zelf dus ook (is ook heel menselijk hoor... maar ben je je daar wel bewust van?) Dan is het dus ook mijn recht om niet te reageren.

Ik reageer overigens bij dezen wel, aangezien je het zo jammer vond dat ik dat in eerste instantie niet gedaan had. Daarbij wil ik mijn mening dan toch wel graag kwijt hoor, zeker als je er zo benieuwd naar bent… Dat kan ik waarderen.



Je schreef aan het eind van je bericht dat “het écht waar veel leuker kan” en zo’n reactie kan ik dan wel waarderen… Maar goed, ik denk dat het wel duidelijk is wat ik er allemaal van vind e.d. Ja, ik geloof dat ik je begrijp.

Ik denk dat je er wat aan zou hebben om soms door een toon die je niet direct aanstaat/aanspreekt héén te lezen omdat er soms nog steeds heel nuttige adviezen in staan en bovendien ook goede bedoelingen achter kunnen zitten.



Tot slot: ik vind het jammer dat je in je 2e bericht alwéér zo “oordelend” bent (“Nou ja goed, dan blijf je er nog even lekker in hangen meid, als jij dat nodig hebt.”). Maar ach, misschien heb je zelf ook wel een probleem, maar dan op het gebied van communiceren… Misschien dat wij nu even een probleem hebben in onze communicatie, maar zoals je ook vanuit je studie zal weten is communicatie iets tussen boodschapper én ontvanger. Het is misschien dus ook wel een beetje wat je wíl horen en verder dus een beetje onzinnig om onze communicatie míjn verantwoordelijkheid te maken.

Ik ken je inderdaad niet zodat ik ook mijn toon niet op jou kan aanpassen. Ik zeg het dus maar gewoon hoe het voor mijzelf zou werken. Als ik een probleem heb dan vind ik de rechtstreeks ('hard') verwoorde reactie van mensen vaak niet in eerste plaats de leukste om te horen maar als ik het even laat bezinken blijkt dat ik er vaak wél veel aan kan hebben.

Ik zou zeggen: richt je dáár op, in plaats van verongelijkt reageren vanwege een toon die niet helemaal 'fit'.



Ik denk dat na bovenstaande reactie er wel genoeg tijd is gestoken (door ons allebei) in toontje zus of zo.. afgezien daarvan: hoe gaat het nu met

- jou en je vriend?

- je seksleven?

- het vragen van hulp? (kan het zijn dat je niet weet wáár je moet zijn voor je hulpvraag? In dat geval kunnen we met je meedenken)

- jou en je ouders?

- de plannen om op jezelf te gaan?



Heb je het idee dat er al wat vooruitgangen geboekt zijn?

Gezellige discussie!

Nuttige bijdrage Q!

Zoals je van me gewend bent! En bovendien wil ik me niet in de inhoudelijke discussie mengen.

Wat ontzettend fijn Mauj dat je zo'n goede en rustige ervaring hebt gehad! Echt heel erg knap van je dat het je gelukt is om een andere insteek te vinden bij het beleven van seks samen.!!



Ik denk dat het inderdaad ook echt een eye-opener is dat je beseft dat seks veel meer kan zijn dan alleen penetratie. Zeker als je seks hebt met iemand van wie je houdt kan het echt een totaalbeleving zijn, een versterking en uiting van de gevoelens die je voor elkaar hebt. Ik vind het heel knap van jou dat jij nu op een positieve manier de ruimte neemt om jezelf deze tijd tijdens lichamelijk contact met je vriend te geven. Ik vind je ook veel rustiger klinken in in deze post (minder van wat ik noemde 'klagen' en meer accepteren en zoeken naar manieren van omgaan met).



Ik denk inderdaad dat het helemaal niet gek is om met de tips die je hier hebt gekregen rustig eens het een en ander te ontdekken. Als je merkt dat het toch weer moeilijker gaat denk ik dat je jezelf op de lange termijn écht een heel groot plezier doet om dan wel hulp te zoeken bij de HA. Het zou echt zonde zijn als je dat zou laten liggen, aangezien dat een kans zou zijn om wat met je probleem te doen.

Maar voor nu: heel goed bezig!



P.s. Ik denk dat het inderdaad goed is dat je je nu richt op het echte knelpunt en niet op een soort symbool ervan (het horen van je ouders). Goed bezig!