Seks
alle pijlers
"Minnaar", deel 30 alweer.
donderdag 17 september 2015 om 15:48
Proost!
Al 29 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Al 29 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
.
dinsdag 29 september 2015 om 21:22
dinsdag 29 september 2015 om 21:23
dinsdag 29 september 2015 om 22:23
Pearl, wat had hij op zijn telefoon uitgeschakeld waar ze melding van kreeg? Dat traceergebeuren?
Ik vraag me dan toch stiekem wel af hoe zo'n gesprek tussen minnaar en vrouw verloopt, ik vraag me af hoe je met droge ogen alles uit de kast kan trekken om je vrouw gerust te stellen terwijl je weet dat je de waarheid heel anders ligt.
Niet dat jij daar iets mee moet hoor, Pearl maar ik heb dat vreemdgangerstechnisch nooit met zoveel woorden kunnen vragen. Als ik al een kritische vraag stelde aan mijn toen-vreemdgaande-minnaar kreeg ik een sneer. Een enorm gevalletje struisvogelpolitiek.
Ik vraag me dan toch stiekem wel af hoe zo'n gesprek tussen minnaar en vrouw verloopt, ik vraag me af hoe je met droge ogen alles uit de kast kan trekken om je vrouw gerust te stellen terwijl je weet dat je de waarheid heel anders ligt.
Niet dat jij daar iets mee moet hoor, Pearl maar ik heb dat vreemdgangerstechnisch nooit met zoveel woorden kunnen vragen. Als ik al een kritische vraag stelde aan mijn toen-vreemdgaande-minnaar kreeg ik een sneer. Een enorm gevalletje struisvogelpolitiek.
.
dinsdag 29 september 2015 om 22:47
Tja hij weet zich er op een of andere manier uit te kletsen, haar vermoedens zijn gebaseerd op een gevoel dat ze heeft. We kunnen daar gelukkig goed over praten.
Dat was bij mij toen wel anders, geen vermoedens maar harde bewijzen
Dat was bij mij toen wel anders, geen vermoedens maar harde bewijzen
anoniem_217953 wijzigde dit bericht op 30-09-2015 12:51
Reden: Herkenbaar
Reden: Herkenbaar
% gewijzigd
woensdag 30 september 2015 om 08:39
Mijn ouders hadden/hebben een open relatie en ik ondervind daar nog heel erg vaak de gevolgen van. Ondanks dat mijn ouders afspraken met elkaar hadden gemaakt over relaties naast hun relatie, betekent dat niet dat het voor de kinderen oke is wat er gebeurt. Mijn ouders ontvingen hun nrs 2 'gewoon' thuis, ook als wij als kinderen thuis waren, nrs 2 hoorden min of meer bij het gezin. Daarnaast waren mijn ouders vaak een of meer nachten van huis om bij hun nr 2 te zijn.
Nagenoeg mijn hele jeugd heb ik me onveilig gevoeld, wist nooit zo goed waar ik stond in dit geheel want de nrs 2 kregen veel aandacht. En e.e.a. veroorzaakte veel spanningen en ruzies tussen mijn ouders omdat er toch jaloerse gevoelens waren naar de nrs 2 toe.
Het heeft mij een ruimdenkend mens gemaakt, dat wel. Door veel therapie heb ik om leren gaan de gevolgen die deze open relatie van mijn ouders mij hebben gebracht.
Hoe verwarrend was het toen ik zelf verliefd ben geworden op een man buiten mijn relatie en deze man ook op mij. Toch hebben we er beide voor gekozen om hier niets mee te doen. Ik moet er niet aan denken dat mijn kinderen in dezelfde soort verwarrende situatie komen als dat ik zelf heb verkeerd. Het was hard werken om die verliefdheid 'kwijt te raken' (en soms nog) maar ik heb er een goede vriend bij waarvan ik veel houd. Mijn man is hiervan op de hoogte (dat ik verliefd was op deze man)
Daarnaast wil ik nog reageren op Pearl: Ik denk dat partners het heel vaak feilloos aanvoelen wanneer hun lief gevoelens heeft voor iemand anders. Ze praten het als het ware goed voor zichzelf om de veilige cocon van de relatie te kunnen blijven. Ik heb dat ook gezien bij de man waar ik verliefd op werd buiten mijn relatie. Zijn vrouw en mijn man wisten dat er iets mis was. Je gedraagt je anders, je straalt iets anders uit dan anders, etc.
Ik denk dat jou minnaar zich geen illusies hoeft te maken over of hij haar gerust heeft gesteld. Ze voelt dat er iets mis is en zal net zo lang blijven opletten als nodig is om te peilen of haar situatie 'veilig' is. En dat is, denk ik, pas wanneer hij weer volledig gecommiteerd is aan haar.
Mijn post is niet veroordelend bedoeld. Ik kan voor niemand inschatten in wat voor soort situatie iemand leeft en wat motivaties zijn om dingen te doen of te laten. Een mooie zin die hier weleens wordt gebruikt: bezint eer ge bemind
Nagenoeg mijn hele jeugd heb ik me onveilig gevoeld, wist nooit zo goed waar ik stond in dit geheel want de nrs 2 kregen veel aandacht. En e.e.a. veroorzaakte veel spanningen en ruzies tussen mijn ouders omdat er toch jaloerse gevoelens waren naar de nrs 2 toe.
Het heeft mij een ruimdenkend mens gemaakt, dat wel. Door veel therapie heb ik om leren gaan de gevolgen die deze open relatie van mijn ouders mij hebben gebracht.
Hoe verwarrend was het toen ik zelf verliefd ben geworden op een man buiten mijn relatie en deze man ook op mij. Toch hebben we er beide voor gekozen om hier niets mee te doen. Ik moet er niet aan denken dat mijn kinderen in dezelfde soort verwarrende situatie komen als dat ik zelf heb verkeerd. Het was hard werken om die verliefdheid 'kwijt te raken' (en soms nog) maar ik heb er een goede vriend bij waarvan ik veel houd. Mijn man is hiervan op de hoogte (dat ik verliefd was op deze man)
Daarnaast wil ik nog reageren op Pearl: Ik denk dat partners het heel vaak feilloos aanvoelen wanneer hun lief gevoelens heeft voor iemand anders. Ze praten het als het ware goed voor zichzelf om de veilige cocon van de relatie te kunnen blijven. Ik heb dat ook gezien bij de man waar ik verliefd op werd buiten mijn relatie. Zijn vrouw en mijn man wisten dat er iets mis was. Je gedraagt je anders, je straalt iets anders uit dan anders, etc.
Ik denk dat jou minnaar zich geen illusies hoeft te maken over of hij haar gerust heeft gesteld. Ze voelt dat er iets mis is en zal net zo lang blijven opletten als nodig is om te peilen of haar situatie 'veilig' is. En dat is, denk ik, pas wanneer hij weer volledig gecommiteerd is aan haar.
Mijn post is niet veroordelend bedoeld. Ik kan voor niemand inschatten in wat voor soort situatie iemand leeft en wat motivaties zijn om dingen te doen of te laten. Een mooie zin die hier weleens wordt gebruikt: bezint eer ge bemind
Your ego is not your amigo!
woensdag 30 september 2015 om 08:48
Dankjewel, Wiriehorn, wat een waardevolle post. Deze kant van het verhaal lezen we hier zelden of nooit, maar is wel heel erg belangrijk om ook in te zien.
Wat goed van je dat je ervoor hebt gekozen om niets met je verliefdheid te doen. Mooi dat jullie zo vriendschappelijk met elkaar om kunnen gaan, ondanks alle gevoelens. Het zal absoluut slijten, maar dat heeft tijd nodig.
Kinderen hebben vaak veel meer door dan je denkt, maar betrekken verwarrende situaties heel gauw op zichzelf. En dát is juist wat zoveel schade op kan leveren, doordat je de volwassen onderwerpen niet met ze als gelijkwaardige kunt bespreken.
Inderdaad, bezint eer ge bemint...
Wat goed van je dat je ervoor hebt gekozen om niets met je verliefdheid te doen. Mooi dat jullie zo vriendschappelijk met elkaar om kunnen gaan, ondanks alle gevoelens. Het zal absoluut slijten, maar dat heeft tijd nodig.
Kinderen hebben vaak veel meer door dan je denkt, maar betrekken verwarrende situaties heel gauw op zichzelf. En dát is juist wat zoveel schade op kan leveren, doordat je de volwassen onderwerpen niet met ze als gelijkwaardige kunt bespreken.
Inderdaad, bezint eer ge bemint...
woensdag 30 september 2015 om 09:42
Mooi dat je dit met ons wilde delen Wiriehorn. Zou voor veel mensen een eye opener moeten zijn. We denken te vaak dat anderen niets zullen merken en denken dan in eerste instantie nog meer aan de partner dan aan de kinderen, overtuigd als we zijn het goed verborgen te kunnen houden.
Jouw ouders gingen er wel heel open mee om, maar ik denk dat ook als je daar niet voor kiest, kinderen meer aanvoelen dan we denken. Goed om bij stil te staan.
Jouw ouders gingen er wel heel open mee om, maar ik denk dat ook als je daar niet voor kiest, kinderen meer aanvoelen dan we denken. Goed om bij stil te staan.
woensdag 30 september 2015 om 11:11
quote:Theemok1 schreef op 29 september 2015 @ 21:37:
Oké, die was misschien een beetje flauw. Sorry!
Inderdaad een beetje flauw, maar ok.
Ik lees met verbazing hoe sommigen hier in hun eigen 'niets aan de hand' kunnen geloven. En ik lees ook hele mooie open posts van degenen die hier een andere kant laten zien (maar ook met verbazing hoe zoiets uit de hand kan lopen, Diedo. Daar moet toch meer mis gegaan zijn dan alleen betrapt? Off topic en ik hoef het niet te weten maar ik vraag me af waarom dat gesprek niet veel eerder en met je toenmalige partner erbij had kunnen plaatsvinden. Dat had heel veel onduidelijkheid gescheeld).
Degenen met behoeftes kunnen we heel mooi verzinnen dat een open relatie moet kunnen, uit de verhalen hier blijkt dat dat met kinderen wel heel zorgvuldig moet gebeuren. Fijne eye opener vind ik.
(Aan de andere kant snap ik de opmerking van nouwnouw wel een beetje hoor. Maar ik hoef je toch niet elke keer op de berg boter op je hoofd te wijzen? )
Oké, die was misschien een beetje flauw. Sorry!
Inderdaad een beetje flauw, maar ok.
Ik lees met verbazing hoe sommigen hier in hun eigen 'niets aan de hand' kunnen geloven. En ik lees ook hele mooie open posts van degenen die hier een andere kant laten zien (maar ook met verbazing hoe zoiets uit de hand kan lopen, Diedo. Daar moet toch meer mis gegaan zijn dan alleen betrapt? Off topic en ik hoef het niet te weten maar ik vraag me af waarom dat gesprek niet veel eerder en met je toenmalige partner erbij had kunnen plaatsvinden. Dat had heel veel onduidelijkheid gescheeld).
Degenen met behoeftes kunnen we heel mooi verzinnen dat een open relatie moet kunnen, uit de verhalen hier blijkt dat dat met kinderen wel heel zorgvuldig moet gebeuren. Fijne eye opener vind ik.
(Aan de andere kant snap ik de opmerking van nouwnouw wel een beetje hoor. Maar ik hoef je toch niet elke keer op de berg boter op je hoofd te wijzen? )
woensdag 30 september 2015 om 11:35
Nee, dat hoef je zeker niet. Ook in mijn soerietijd heb ik me niet vergaloppeerd aan mannen binnen mijn kennissenkring, of mijn kinderen er potentieel aan blootgesteld, of andere zaken die ik not done vind. Wat jij boter op mijn hoofd noemt, is een periode die achter me ligt. Ik heb rondgeneukt, ja. Met openrelatiemannen, met vreemdgangers, met singles. Ik ben uitgeraasd, klaar ermee. Ik kijk er nu anders tegenaan. Heb er onwijs veel van geleerd, over mezelf, over anderen. Dat wil nog steeds niet zeggen dat ik geen mening mag hebben over anderen die vreemdgaan, en dat die mening niet anders mag zijn dan een poos geleden.
woensdag 30 september 2015 om 11:51
Tuurlijk mag jij je mening hebben. Maar een ander heeft ook recht op zijn eigen ervaring en dan is het fijn dat dat op een plek kan waar er op een opbouwende manier feedback gegeven wordt ipv het jeuk-krabben verhaal.
Ik krijg er persoonlijk een beetje jeuk van dat mensen nogal kritisch gaan lopen doen over dingen die ze zelf ook gedaan hebben. Ik koos er dus ook bewust voor om niet te reageren. Maar ja, dan ga jij er om zitten vragen...
Ik krijg er persoonlijk een beetje jeuk van dat mensen nogal kritisch gaan lopen doen over dingen die ze zelf ook gedaan hebben. Ik koos er dus ook bewust voor om niet te reageren. Maar ja, dan ga jij er om zitten vragen...
woensdag 30 september 2015 om 12:28
Dank je Wirie.
Mijn ouders hadden geen open relatie maar hadden wel een 70's partnerruildingetje, ik was klein, jaar of 7, 8 en ik wist het. Ik wist natuurlijk niet van de hoed en de rand maar ik wist het. Als ze hem aan de telefoon had deed ze anders, ik volgde haar op de voet want zij was mijn veiligheid en die had ik nodig, nee, die eiste ik maar het was er niet. Samen met een ander groot ding heeft dit ervoor gezorgd dat ik een kind werd met trauma's. En die moesten allemaal opgelost worden toen ik groot was.
Ik ben hier zelf ook onsecuur mee omgegaan, ook mijn kinderen hebben hier eea van meegekregen, mijn middelste doorn wilde weten waar ik ging logeren en ik verzon een smoes. Hij moet zich ook onveilig hebben gevoeld, geweten hebben dat er van alles niet in de haak was.
1 Van de dingen die ik fijn vind aan het hebben van geen minnaar meer is dat mijn gedachten eindelijk weer van mij zijn. En ik kan weer met 2 benen in het gezin staan, zonder ruis. Dat heb ik gedurende mijn gehele minnaar-tijd niet gehad, niet gehoord. Dit ruisloze bestaan weegt even ruimschoots op tegen het gemis van een arm en de seks. Mochten mijn kinderen er ooit naar vragen (zoals ik bij mijn moeder heb gedaan) ga ik met de billen bloot. Ze mogen alles weten, juist omdat ik weet dat dit een geheel eigen leven kan leiden in een kinderhoofd.
Dieddo, net als Look vind ik het jammer dat je/jullie dit niet meteen met kop en kont hebtt gepakt, aan de andere kant snap ik dat je kan denken dat je kind geen lont ruikt en zich met een kluitje in het riet laat sturen waardoor de noodzaak er niet lijkt hier over te praten.
Mijn ouders hadden geen open relatie maar hadden wel een 70's partnerruildingetje, ik was klein, jaar of 7, 8 en ik wist het. Ik wist natuurlijk niet van de hoed en de rand maar ik wist het. Als ze hem aan de telefoon had deed ze anders, ik volgde haar op de voet want zij was mijn veiligheid en die had ik nodig, nee, die eiste ik maar het was er niet. Samen met een ander groot ding heeft dit ervoor gezorgd dat ik een kind werd met trauma's. En die moesten allemaal opgelost worden toen ik groot was.
Ik ben hier zelf ook onsecuur mee omgegaan, ook mijn kinderen hebben hier eea van meegekregen, mijn middelste doorn wilde weten waar ik ging logeren en ik verzon een smoes. Hij moet zich ook onveilig hebben gevoeld, geweten hebben dat er van alles niet in de haak was.
1 Van de dingen die ik fijn vind aan het hebben van geen minnaar meer is dat mijn gedachten eindelijk weer van mij zijn. En ik kan weer met 2 benen in het gezin staan, zonder ruis. Dat heb ik gedurende mijn gehele minnaar-tijd niet gehad, niet gehoord. Dit ruisloze bestaan weegt even ruimschoots op tegen het gemis van een arm en de seks. Mochten mijn kinderen er ooit naar vragen (zoals ik bij mijn moeder heb gedaan) ga ik met de billen bloot. Ze mogen alles weten, juist omdat ik weet dat dit een geheel eigen leven kan leiden in een kinderhoofd.
Dieddo, net als Look vind ik het jammer dat je/jullie dit niet meteen met kop en kont hebtt gepakt, aan de andere kant snap ik dat je kan denken dat je kind geen lont ruikt en zich met een kluitje in het riet laat sturen waardoor de noodzaak er niet lijkt hier over te praten.
.
woensdag 30 september 2015 om 12:58
Look, Rooss, ik begrijp reactie jullie hierop. Een gesprek met toenmalige partner zat er niet meer in. Hij stond al met 1 been in een nieuwe relatie. 1 week na dit voorval was hij weg, foetsie. Er speelde destijds veel meer. Ruis, zoals jij dat beschrijft Rooss. Je denkt iets te kunnen verbergen. Alles destijds in de tijd dat ze niet bij mij waren, maar dat je met je kop er niet geheel bij bent merken ze heus wel.
Een gesprek met kids ben ik vorig jaar deels aangegaan. Toen wilden ze niet achteruit kijken, niets weten. Alleen vooruit kijken. En dat vooruit doen ze niet met mij samen. Hoe zuur ook. Als ze ooit vragen hebben zal ik ze ook eerlijk antwoord geven.
Een gesprek met kids ben ik vorig jaar deels aangegaan. Toen wilden ze niet achteruit kijken, niets weten. Alleen vooruit kijken. En dat vooruit doen ze niet met mij samen. Hoe zuur ook. Als ze ooit vragen hebben zal ik ze ook eerlijk antwoord geven.
Lijflied: Somethin' in my mouth - Gare du Nord
woensdag 30 september 2015 om 13:01
Wirie daar heb je gelijk in, ze zal niet stoppen met zoeken naar antwoorden en dat heb ik hem ook gezegd. Wat er tussen hun speelt heeft veel te maken met hoe gesloten zij is over gebrek aan intimiteit, ze is daar niet duidelijk over waar het vandaan komt. Hij loopt daar al jaren tegenaan, probeert erachter te komen hoe dit komt maar krijgt geen antwoord daarop. Ik snap ook niet dat als je al zolang samen bent dat je dat niet kan delen met je partner. Dit is moeilijk voor hem want hij kan haar daardoor niet helpen. Hierdoor is hij op zoek gegaan naar een sexmaatje, dat we gevoelens zouden krijgen was natuurlijk niet de bedoeling maar is wel gebeurd.
woensdag 30 september 2015 om 13:34
Ik snap het Dieds. En ik vind het (weer) pijnlijk te lezen dat je kinders je buitensluiten.
Hint, sta je nog in de negeerstand?
Hier moet ik even mijn subtiele bijl zoeken, hij vraagt en vraagt en het gaat op mijn irritatiespier zitten.
Ik ben veel minder goed in dingen afbreken dan ik altijd denk. Hm.
Hint, sta je nog in de negeerstand?
Hier moet ik even mijn subtiele bijl zoeken, hij vraagt en vraagt en het gaat op mijn irritatiespier zitten.
Ik ben veel minder goed in dingen afbreken dan ik altijd denk. Hm.
.
woensdag 30 september 2015 om 14:12
woensdag 30 september 2015 om 15:02
Fijn dat jullie iets aan mijn post hebben. Ik heb ook veel aan jullie posts gehad in de tijd dat ik hevig verliefd was op, mijn nu, goede vriend. Ook al schreef ik zelf niet, toch waren de adviezen die jullie aan elkaar gaven, voor mij als steun.
Theemok: ja ik denk ook dat kinderen meer merken dat ze op het eerste gezicht laten blijken. Kinderen proberen altijd 'de gaten dicht te lopen' in de relatie van de ouders en daar waar ouders zelf pijn of verdriet hebben. Een natuurlijk meganisme. Om kinderen in hun eigen rol de ruimte te geven helpt het vaak om te benoemen dat ze niet verantwoordelijk zijn voor obstakels in de relatie of in de ouder(s) zelf.
Roos: Dank je voor het delen van jouw ervaring in je jeugd! Ook herkenbaar wat je schrijft dat het fijn is om geen ruis meer te hebben en met twee benen in je gezin te kunnen staan.
Dieddo: Wat verdrietig, ik hoop voor je dat de relatie weer kan worden hersteld.
Pearl: Soms weten mensen niet waarom ze zich niet kunnen openen naar de ander, ook al is het al jaren hun partner. Dus het is mogelijk geen bewuste keuze van jouw minnaars vrouw om hem intimiteit te onthouden. En zo eenzijdig is het waarschijnlijk ook niet, hij speelt daar mogelijk ook een rol in.
Theemok: ja ik denk ook dat kinderen meer merken dat ze op het eerste gezicht laten blijken. Kinderen proberen altijd 'de gaten dicht te lopen' in de relatie van de ouders en daar waar ouders zelf pijn of verdriet hebben. Een natuurlijk meganisme. Om kinderen in hun eigen rol de ruimte te geven helpt het vaak om te benoemen dat ze niet verantwoordelijk zijn voor obstakels in de relatie of in de ouder(s) zelf.
Roos: Dank je voor het delen van jouw ervaring in je jeugd! Ook herkenbaar wat je schrijft dat het fijn is om geen ruis meer te hebben en met twee benen in je gezin te kunnen staan.
Dieddo: Wat verdrietig, ik hoop voor je dat de relatie weer kan worden hersteld.
Pearl: Soms weten mensen niet waarom ze zich niet kunnen openen naar de ander, ook al is het al jaren hun partner. Dus het is mogelijk geen bewuste keuze van jouw minnaars vrouw om hem intimiteit te onthouden. En zo eenzijdig is het waarschijnlijk ook niet, hij speelt daar mogelijk ook een rol in.
Your ego is not your amigo!
woensdag 30 september 2015 om 15:14
Nou nu ik dit allemaal lees, zal ik mijn verhaal ook opbiechten:
Een paar jaar geleden (was single toen) sprak ik altijd af bij mijn minnares thuis (haar wens). Het gebeurde een keer dat een van haar kinderen ons had gezien, hij was nog heel jong en nog steeds voel ik mij er best kut over. Want ik woonde alleen en het kon makkelijk bij mij, maar voor haar was het te ver tot dat dat gebeurde. Ze zegt wel dat haar kind er geen last van heeft, maar ik voel me nog steeds schuldig over. We hebben elkaar een jaar ofzo niet gezien daarna. Maar ja het is gebeurd en ik kan mij net als de rest die dit heeft meegemaakt alleen maar hopen dat de kinderen er op een of andere manier mee om kan gaan.
Maar ja de schaamte bij mij zal nooit weggaan denk ik.
Een paar jaar geleden (was single toen) sprak ik altijd af bij mijn minnares thuis (haar wens). Het gebeurde een keer dat een van haar kinderen ons had gezien, hij was nog heel jong en nog steeds voel ik mij er best kut over. Want ik woonde alleen en het kon makkelijk bij mij, maar voor haar was het te ver tot dat dat gebeurde. Ze zegt wel dat haar kind er geen last van heeft, maar ik voel me nog steeds schuldig over. We hebben elkaar een jaar ofzo niet gezien daarna. Maar ja het is gebeurd en ik kan mij net als de rest die dit heeft meegemaakt alleen maar hopen dat de kinderen er op een of andere manier mee om kan gaan.
Maar ja de schaamte bij mij zal nooit weggaan denk ik.
woensdag 30 september 2015 om 15:49
Soms is het ook wel heel eenzijdig, dat er niet over gesproken kan worden. Soms speelt opvoeding/kerk/ervaring in het verleden ook een hele grote rol. En dan kun je als partner nog zo welwillend zijn, die blokkade praat je er niet zo even uit.
Hint, pfff, en hoe vond je dat? Dat je niet zo moest zeuren? Misschien is de focus verleggen een héél goed idee!
Dieds, verdrietig om te lezen. En jammer het zo moest lopen
Rooss, misschien een iets minder subtiele bijl pakken en eens op papier zetten wat je wel/niet wil? Gaat je vast lukken!
Hint, pfff, en hoe vond je dat? Dat je niet zo moest zeuren? Misschien is de focus verleggen een héél goed idee!
Dieds, verdrietig om te lezen. En jammer het zo moest lopen
Rooss, misschien een iets minder subtiele bijl pakken en eens op papier zetten wat je wel/niet wil? Gaat je vast lukken!
woensdag 30 september 2015 om 16:58
quote:Lookolook schreef op 30 september 2015 @ 11:51:
...
Ik krijg er persoonlijk een beetje jeuk van dat mensen nogal kritisch gaan lopen doen over dingen die ze zelf ook gedaan hebben.
...
Kritisch lopen doen, vind ik iets heel anders als iemand proberen te waarschuwen voor een valkuil waar je zelf met open ogen ingelopen bent. Juist omdat je die ervaring hebt opgedaan, probeer je iemand wakker te schudden en te waarschuwen.
Je kan iemand wel keihard op z'n bek laten vallen en dan roepen dat je dat wel wist, maar dat iedereen recht heeft op z'n eigen ervaringen, maar dat vind ik dan wel heel gemakkelijk.
Als iemand ondanks een waarschuwing er voor kiest om toch zelf te proberen of hij/zij ook plat op z'n bek zal gaan, dan staat dat diegene natuurlijk geheel vrij, maar niet mogen waarschuwen 'omdat je het zelf ooit ook verkeerd hebt gedaan' dat vind ik persoonlijk een beetje onzin.
...
Ik krijg er persoonlijk een beetje jeuk van dat mensen nogal kritisch gaan lopen doen over dingen die ze zelf ook gedaan hebben.
...
Kritisch lopen doen, vind ik iets heel anders als iemand proberen te waarschuwen voor een valkuil waar je zelf met open ogen ingelopen bent. Juist omdat je die ervaring hebt opgedaan, probeer je iemand wakker te schudden en te waarschuwen.
Je kan iemand wel keihard op z'n bek laten vallen en dan roepen dat je dat wel wist, maar dat iedereen recht heeft op z'n eigen ervaringen, maar dat vind ik dan wel heel gemakkelijk.
Als iemand ondanks een waarschuwing er voor kiest om toch zelf te proberen of hij/zij ook plat op z'n bek zal gaan, dan staat dat diegene natuurlijk geheel vrij, maar niet mogen waarschuwen 'omdat je het zelf ooit ook verkeerd hebt gedaan' dat vind ik persoonlijk een beetje onzin.
woensdag 30 september 2015 om 16:59
Wat mooi om ervaringen te lezen van kinderen waarvan de ouders een open relatie of iets dergelijks hadden. De tijd dat ik een minnaar had was dat deels stiekem en deels open maar mijn kinderen hebben er niets van mee gekregen.
Ik worstelde er wel mee en soms nog. In mijn hoofd kreeg ik het niet goed rond. Als ik vertrok voor een nachtje bij minnaar en ik de kinderen vertelde naar een vriendin te gaan. Meestal combinerend ik mijn uitstapjes zodat ik voor mijn gevoel de leugen niet al te groot maakte. Maar het voelde miet goed.
Ik vraag me af wat voor effect het op kinderen heeft als ze erachter komen dat vader of moeder structureel heeft gelogen hierover? Dat mams of paps niet bij een bioscoopavondje zat maar in bed bij een nader lag?
Het lijkt me dat je dit soort dingen in principe niet deelt maar soms worden kinderen er dus toch, al dan niet per ongeluk, mee geconfronteerd.
Ik worstelde er wel mee en soms nog. In mijn hoofd kreeg ik het niet goed rond. Als ik vertrok voor een nachtje bij minnaar en ik de kinderen vertelde naar een vriendin te gaan. Meestal combinerend ik mijn uitstapjes zodat ik voor mijn gevoel de leugen niet al te groot maakte. Maar het voelde miet goed.
Ik vraag me af wat voor effect het op kinderen heeft als ze erachter komen dat vader of moeder structureel heeft gelogen hierover? Dat mams of paps niet bij een bioscoopavondje zat maar in bed bij een nader lag?
Het lijkt me dat je dit soort dingen in principe niet deelt maar soms worden kinderen er dus toch, al dan niet per ongeluk, mee geconfronteerd.
woensdag 30 september 2015 om 17:09
quote:Lookolook schreef op 30 september 2015 @ 11:51:
Tuurlijk mag jij je mening hebben. Maar een ander heeft ook recht op zijn eigen ervaring en dan is het fijn dat dat op een plek kan waar er op een opbouwende manier feedback gegeven wordt ipv het jeuk-krabben verhaal.
Ik krijg er persoonlijk een beetje jeuk van dat mensen nogal kritisch gaan lopen doen over dingen die ze zelf ook gedaan hebben. Ik koos er dus ook bewust voor om niet te reageren. Maar ja, dan ga jij er om zitten vragen...
Wat Puzzled zegt, en ik ben heel duidelijk dat ik die dingen juist NIET heb gedaan.
Maar dit wordt geneuzel op de vierkante centimeter en daar heb ik geen zin in. Maar ga gerust je gang, als jij je daar goed bij voelt.
Tuurlijk mag jij je mening hebben. Maar een ander heeft ook recht op zijn eigen ervaring en dan is het fijn dat dat op een plek kan waar er op een opbouwende manier feedback gegeven wordt ipv het jeuk-krabben verhaal.
Ik krijg er persoonlijk een beetje jeuk van dat mensen nogal kritisch gaan lopen doen over dingen die ze zelf ook gedaan hebben. Ik koos er dus ook bewust voor om niet te reageren. Maar ja, dan ga jij er om zitten vragen...
Wat Puzzled zegt, en ik ben heel duidelijk dat ik die dingen juist NIET heb gedaan.
Maar dit wordt geneuzel op de vierkante centimeter en daar heb ik geen zin in. Maar ga gerust je gang, als jij je daar goed bij voelt.
