Seks
alle pijlers
schaamte door ziekte
woensdag 4 maart 2015 om 12:15
Ik heb recent dit forum ontdekt en zou hier graag mijn verhaal anoniem van mij afschrijven. Alvast bedankt om het te lezen!
Mijn vriend is toen hij 21 was door ziekte urine-incontinent geworden, wat voor hem natuurlijk moeilijk te verwerken is, ook door zijn jonge leeftijd. Hij heeft verschillende operaties en behandelingen geprobeerd, maar helaas zijn deze onvoldoende gebleken. Zijn blaas functioneert nu niet meer en hij moet zich nu vijf à zes keer per dag katheteriseren.
Helaas heeft dit allemaal een zware impact gehad op zijn zelfvertrouwen. Hij was vroeger erg sportief, wat hij heeft opgegeven omdat hij bang was om wat urine te verliezen. Ook durft hij niet meer naar het strand/zwembad omdat hij denkt dat iedereen daar ziet/ruikt dat hij dit probleem heeft.
Daarnaast heeft het ook een zware impact op ons seksleven. Zijn penis is iets geworden wat vuil is. Ik mag hem niet meer aanraken. Daarnaast is hij erg terughoudend geworden en komt alle initiatief van mij. De kwantiteit is erg teruggelopen. Een standaard vrijpartij bestaat meestal uit mij verwennen met hand/mond, waarna hij vaak zichzelf kort bevredigt. Het is allemaal nogal 'klinisch' geworden. Ik vind het erg voor mijn vriend dat hij zich zo schaamt, ook bij mij. Daarnaast begin ik ons (gebrek aan) seksleven echt als een gemis te ervaren.
Weet iemand hoe ik hier het beste uitraak en hoe we opnieuw intimiteit kunnen opbouwen?
Nogmaals bedankt om mijn verhaal te lezen.
Mijn vriend is toen hij 21 was door ziekte urine-incontinent geworden, wat voor hem natuurlijk moeilijk te verwerken is, ook door zijn jonge leeftijd. Hij heeft verschillende operaties en behandelingen geprobeerd, maar helaas zijn deze onvoldoende gebleken. Zijn blaas functioneert nu niet meer en hij moet zich nu vijf à zes keer per dag katheteriseren.
Helaas heeft dit allemaal een zware impact gehad op zijn zelfvertrouwen. Hij was vroeger erg sportief, wat hij heeft opgegeven omdat hij bang was om wat urine te verliezen. Ook durft hij niet meer naar het strand/zwembad omdat hij denkt dat iedereen daar ziet/ruikt dat hij dit probleem heeft.
Daarnaast heeft het ook een zware impact op ons seksleven. Zijn penis is iets geworden wat vuil is. Ik mag hem niet meer aanraken. Daarnaast is hij erg terughoudend geworden en komt alle initiatief van mij. De kwantiteit is erg teruggelopen. Een standaard vrijpartij bestaat meestal uit mij verwennen met hand/mond, waarna hij vaak zichzelf kort bevredigt. Het is allemaal nogal 'klinisch' geworden. Ik vind het erg voor mijn vriend dat hij zich zo schaamt, ook bij mij. Daarnaast begin ik ons (gebrek aan) seksleven echt als een gemis te ervaren.
Weet iemand hoe ik hier het beste uitraak en hoe we opnieuw intimiteit kunnen opbouwen?
Nogmaals bedankt om mijn verhaal te lezen.
woensdag 4 maart 2015 om 13:15
quote:dwarsmaarnietlazy schreef op 04 maart 2015 @ 12:18:
Als hij nu 5 a 6 x per dag katheteriseert is hij dan tussendoor nog steeds incontinent?
sorry voor het trage antwoord, maar moest even zoeken hoe dit hier werkt...
Hij heeft eigenlijk nog weinig urineverlies tussendoor. Enkel bv 's nacht wanneer hij te veel heeft gedronken en zijn blaas te vol wordt. Het feit dat het vuil zou zijn, zit eigenlijk vooral in zijn hoofd. Ook is hij bang dat hij urine zou verliezen tijdens de seks (wat niet kan als hij ervoor zijn blaas leegt).
Als hij nu 5 a 6 x per dag katheteriseert is hij dan tussendoor nog steeds incontinent?
sorry voor het trage antwoord, maar moest even zoeken hoe dit hier werkt...
Hij heeft eigenlijk nog weinig urineverlies tussendoor. Enkel bv 's nacht wanneer hij te veel heeft gedronken en zijn blaas te vol wordt. Het feit dat het vuil zou zijn, zit eigenlijk vooral in zijn hoofd. Ook is hij bang dat hij urine zou verliezen tijdens de seks (wat niet kan als hij ervoor zijn blaas leegt).
woensdag 4 maart 2015 om 13:23
quote:Dubbus schreef op 04 maart 2015 @ 12:30:
Seksuoloog.Het probleem is dat hij natuurlijk al heeft veel (medische) hulp heeft gehad en dat hij hier echt wel even genoeg van heeft. En als hij nu ook nog moet toegeven dat ook dat deel niet meer lukt, vrees ik dat zijn zelfvertrouwen nog meer gaat afnemen. Ik vind dit gewoon echt moeilijk.
Seksuoloog.Het probleem is dat hij natuurlijk al heeft veel (medische) hulp heeft gehad en dat hij hier echt wel even genoeg van heeft. En als hij nu ook nog moet toegeven dat ook dat deel niet meer lukt, vrees ik dat zijn zelfvertrouwen nog meer gaat afnemen. Ik vind dit gewoon echt moeilijk.
woensdag 4 maart 2015 om 14:14
Ja maar verder wachten totdat de problemen zich opstapelen lijkt mij ook niet de bedoeling toch? Want inmiddels zie jij ook door de bomen het bos niet meer. Ik vind wel dat jij dit met je vriend moet bespreken, dat je professionele hulp wilt. Ga niet wachten totdat de bom barst want dan is het niet eerlijk naar hem toe dat hij niet wist wat er bij jou allemaal speelde.
De vastheid die je zoekt is even groot als de veranderlijkheid waar jij naar verlangt
woensdag 4 maart 2015 om 14:42
Hoe bang je je ook voelt om hem te kwetsen, zolang jij je zorgen en gevoelens opkropt en opzij zet en hem niet betrekt worden jullie beide alleen nog maar meer gekwetst.
Tijd om het aan te kaarten.
Tijd om het aan te kaarten.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
woensdag 4 maart 2015 om 14:53
quote:goddess23 schreef op 04 maart 2015 @ 14:14:
Ja maar verder wachten totdat de problemen zich opstapelen lijkt mij ook niet de bedoeling toch? Want inmiddels zie jij ook door de bomen het bos niet meer. Ik vind wel dat jij dit met je vriend moet bespreken, dat je professionele hulp wilt. Ga niet wachten totdat de bom barst want dan is het niet eerlijk naar hem toe dat hij niet wist wat er bij jou allemaal speelde.
Maar hoe moet ik hem vertellen dat ons seksleven voor mij niet meer volstaat als hij al zo'n laag zelfvertrouwen heeft? Ik wil hem echt niet kwetsen.
Ik heb hem al gezegd dat ik het zo jammer vind dat hij geen initiatief meer neemt. Ik heb hem ook beloofd om hem niet af te wijzen. Dan neemt hij éénmalig initiatief om daarna weer weken erover te laatsten gaan. Als ik initiatief neem, wijst hij mij eigenlijk nooit af. De dingen die hij bij mij doet zijn ook heerlijk. Het is zeker ook niet allemaal slecht, maar ik mis wat afwisseling en het gevoel echt begeerd te worden.
Het zelf katheteriseren is eigenlijk de laatste stap in een heel lange ziekte. Ik hoopte dat eens hij hieraan kon wennen het weer wat beter zou gaan, maar dit is nu maanden bezig en er is nog steeds geen verbetering.
Ja maar verder wachten totdat de problemen zich opstapelen lijkt mij ook niet de bedoeling toch? Want inmiddels zie jij ook door de bomen het bos niet meer. Ik vind wel dat jij dit met je vriend moet bespreken, dat je professionele hulp wilt. Ga niet wachten totdat de bom barst want dan is het niet eerlijk naar hem toe dat hij niet wist wat er bij jou allemaal speelde.
Maar hoe moet ik hem vertellen dat ons seksleven voor mij niet meer volstaat als hij al zo'n laag zelfvertrouwen heeft? Ik wil hem echt niet kwetsen.
Ik heb hem al gezegd dat ik het zo jammer vind dat hij geen initiatief meer neemt. Ik heb hem ook beloofd om hem niet af te wijzen. Dan neemt hij éénmalig initiatief om daarna weer weken erover te laatsten gaan. Als ik initiatief neem, wijst hij mij eigenlijk nooit af. De dingen die hij bij mij doet zijn ook heerlijk. Het is zeker ook niet allemaal slecht, maar ik mis wat afwisseling en het gevoel echt begeerd te worden.
Het zelf katheteriseren is eigenlijk de laatste stap in een heel lange ziekte. Ik hoopte dat eens hij hieraan kon wennen het weer wat beter zou gaan, maar dit is nu maanden bezig en er is nog steeds geen verbetering.
woensdag 4 maart 2015 om 15:18
Echt hulp voor zoeken,hier komt hij alleen (of met jou) niet uit.
Het is niet jouw verantwoordelijkheid zijn onzekerheid aan te pakken, wel om voor jezelf op te komen als je dusdanige problemen ervaart dat de situatie niet meer werkt. Benader het vanuit jezelf ipv zijn onzekerheid. Hij is niet belangrijker dan jij en jouw libido & gevoel. Altijd op je tenen lopen ga je niet volhouden.
Het is niet jouw verantwoordelijkheid zijn onzekerheid aan te pakken, wel om voor jezelf op te komen als je dusdanige problemen ervaart dat de situatie niet meer werkt. Benader het vanuit jezelf ipv zijn onzekerheid. Hij is niet belangrijker dan jij en jouw libido & gevoel. Altijd op je tenen lopen ga je niet volhouden.
woensdag 4 maart 2015 om 16:23
Doordat je vriend zo jong is, is het des te moeilijker voor jullie..
Als jullie nu nog voor " zelf oplossen " gaan is dat te begrijpen.
Koop daarom een pak kraammatrasjes. Die zijn dun en beschermen wel je matras.
Ook een matrasbeschermer met als onderkant zeil kun je kopen als je die nog niet hebt.
Je vriend gaat voor het vrijen plassen en ondertussen leg jij twee van die kraammatrasjes onder je billen.
Daarmee kun je hopelijk de angst voor urineverlies wegnemen.
Komt er toch wat is dat niet erg. Is juist intiem zeg je gewoon tegen je vriend.
Als jullie nu nog voor " zelf oplossen " gaan is dat te begrijpen.
Koop daarom een pak kraammatrasjes. Die zijn dun en beschermen wel je matras.
Ook een matrasbeschermer met als onderkant zeil kun je kopen als je die nog niet hebt.
Je vriend gaat voor het vrijen plassen en ondertussen leg jij twee van die kraammatrasjes onder je billen.
Daarmee kun je hopelijk de angst voor urineverlies wegnemen.
Komt er toch wat is dat niet erg. Is juist intiem zeg je gewoon tegen je vriend.
woensdag 4 maart 2015 om 16:54
Een dergelijk gebrek moet je meteen vertellen, aan vrienden, collega's en kennissen, liefst op facebook. Maak een blog of een site om anderen met dezelfde problemen te helpen. Het merendeel zal het dan vervelend voor je vinden en je dan bewonderen om je kracht en sterke persoonlijkheid. Dat smoort de negatieve opinies.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 4 maart 2015 om 17:33
Bedankt voor het persoonlijk verhaal! Het is echt heel herkenbaar (de onzekerheid en schaamte).
Ik vind het ook zo erg dat mijn vriend dingen laat uit angst dat anderen merken dat hij hier last van heeft, zoals zwemmen of naar het strand gaan. Als hij vooraf zijn blaas leegt dan is er geen gevaar om wat te verliezen en als het toch gebeurt, iedereen heeft ooit in zijn leven toch wel in het zwembad of de zee geplast . Ik probeer hem hier echt in gerust te stellen en hem te zeggen dat het mij niet uitmaakt.
Hij heeft tijdens de seks éénmaal op mij geplast toen ik hem aftrok en sindsdien is hij nog banger dat dit nogmaals gaat gebeuren. Ik heb hem ook al gezegd dat zijn ergste angst al is uitgekomen en er niets veranderd is (ik hou nog steeds van hem en we zijn nog steeds samen), maar dit lijkt niet te helpen. Ik hoop echt dat hij dit echt gaat geloven...
Ik vind het ook zo erg dat mijn vriend dingen laat uit angst dat anderen merken dat hij hier last van heeft, zoals zwemmen of naar het strand gaan. Als hij vooraf zijn blaas leegt dan is er geen gevaar om wat te verliezen en als het toch gebeurt, iedereen heeft ooit in zijn leven toch wel in het zwembad of de zee geplast . Ik probeer hem hier echt in gerust te stellen en hem te zeggen dat het mij niet uitmaakt.
Hij heeft tijdens de seks éénmaal op mij geplast toen ik hem aftrok en sindsdien is hij nog banger dat dit nogmaals gaat gebeuren. Ik heb hem ook al gezegd dat zijn ergste angst al is uitgekomen en er niets veranderd is (ik hou nog steeds van hem en we zijn nog steeds samen), maar dit lijkt niet te helpen. Ik hoop echt dat hij dit echt gaat geloven...
anoniem_220435 wijzigde dit bericht op 04-03-2015 17:47
Reden: te vroeg op enter geduwd
Reden: te vroeg op enter geduwd
% gewijzigd
woensdag 4 maart 2015 om 18:43
woensdag 4 maart 2015 om 21:14
Misschien nog een heel domme vraag, maar ik heb hier geen ervaring mee...
Wat zou zo'n seksuoloog precies voor ons kunnen betekenen? Is dit vergelijkbaar met relatietherapie maar met meer aandacht voor seksualiteit? Ik kan mij best voorstellen dat het moeilijk is om hierover met een derde te spreken (mijn vriend praat hier sowieso al moeilijk over). Sorry voor mijn domme vraag, maar ik zou mij hier graag wat meer in verdiepen.
Wat zou zo'n seksuoloog precies voor ons kunnen betekenen? Is dit vergelijkbaar met relatietherapie maar met meer aandacht voor seksualiteit? Ik kan mij best voorstellen dat het moeilijk is om hierover met een derde te spreken (mijn vriend praat hier sowieso al moeilijk over). Sorry voor mijn domme vraag, maar ik zou mij hier graag wat meer in verdiepen.
