seks na bevalling, libido enz

Hoi,



Ik ben 3,5 maanden geleden bevallen van onze dochter. Ik geef haar fulltime borstvoeding. Ik had wel gelezen dat je libido kan verminderen hierdoor...maar ik ben het volgens mij helemaal kwijt! Mijn partner geeft wel eens aan dat hij het mist. We hebben 1 keer seks gehad na de bevalling en daarna niet meer. Ik voel mij een beetje incompleet doordat ik geen "zin" meer heb. Zin maken voel ik ook niet zoveel voor. Partner accepteerd het en zegt geduld te hebben maar zelf kan ik het moeilijk los laten. Ik ben benieuwd of ik hier alleen in sta of dat het "normaal" is.

Ik durf wel seks te hebben masr heb gewoon totaal geen zin. Mij laatste loodjes waren heel zwaar en ik begin nu pas een beetje bij te komen en te beseffen dat het leed is geleden. Ik geef nu bijna 4 maanden borst voeding en we hebben 1 keer seks gehad. Een blowjob? Daar grappen we over wsnt hij weet dat ik het nu niet wil. Ja ik krijg wel eens een klap op mijn kont voor de lol en hij vind mijn borsten interessant nu maar ik voel geen wederzijdse interesse omdat ik zo druk bezig ben met overleven. Moet zeggen dat ik ook een oude depressie heb die om de hoek kwam kijken na de kraamweek. Ik druk hem goed weg en ben bijna weer de oude...maar seks pffff nee aub ff niet.



Kroelen wel, te weinig volgens hem. Doe daar nu bewuster mee omgaan en probeer dat niet te verslonzen. Voel me alleen zo half af omdat ik geen seks meer heb nu. Vroeger was dat heel belangrijk voor mij, bij mijn vriend veel minder. We hebben zoveel meegemaakt in een jaar tijd... drie keer moeten verhuizen, financieel twee weken aan de grond en schulden opgebouwd want hij had een blessure als zzper, ruzie,liefde,weer ruzie en tussendoor dus een zware zwangerschap. Twee weken na de bevalling was alles opgelost en zaten we weer op peil met alles. En nu zo moe dat ik geen zin heb. Geef de borst, zorg voor ons kind en hond die ziek is, de liefde tussen ons schiet erbij in.



Hij zegt geduld te hebben maar ik mis het zelf wel. Soms mis ik hoe we waren en dan denk ik wat een verschil met nu. We konden geen moment zonder en nu als hij soms wil zoenen draai ik mijn hoofd weg. Niet omdat ik niet wil maar het is constant het moment niet.



wat betreft vreemdgaan kan ik alleen maar lachen, sorry. Er bestaan niet alleen maar slechte relaties en slechte mannen. Ik durf mijzelf erop te wedden dat hij zoiets niet zou doen. Hij is er veel te goed voor, en ik ook. Ondanks geen seks zie ik hem wel als mijn vriend en vader van ons kind, zonder hem zijn we niet compleet, ben ik dat niet. Maar de seks... ik voel een maatschappelijke druk die nergens op slaat.