Seks
alle pijlers
sex lastig
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:25
Ik ben een meelezer, die nu graag wat advies wil over een probleem. Ik heb moeite met sex: Ik ben in een vorige relatie vaginistisch geworden. Nu heb ik een erg lang voorspel nodig voor hij naar binnen kan zonder dat ik bang ben voor pijn. (en als je bang bent dat je je spieren daar aanspant, doe je het juist. ik wel iig).
Met mijn huidige vriend (sinds 7 maanden) gaat het wel echt steeds beter, hij is lief en begripvol, doet echt z'n best zich in mij te verplaatsen, maar wordt er soms wel chagrijnig van. Dat uit hij dan heel voorzichtig en lief, zonder mij iets te verwijten. Hij kan er dus wat mij betreft niet beter mee omgaan dan hij doet: wel eerlijk over wat hij moeilijk vindt, maar ook met (veel) begrip voor mij.
Voor dit hele gedoe vond ik sex gewoon vooral heel leuk en erg lekker. Dat komt ondertussen steeds meer terug. Steeds vaker doet het geen pijn, ontspan ik mijn bekkenbodemspieren helemaal. Laatst lukte het ons om tegelijkertijd klaar te komen door penetratie. Er zit dus echt een stijgende lijn in. Maar ik moet echt een uur uittrekken voor hij naar binnen kan zonder pijn. Een vluggertje zit er dus niet echt in (understatement). Na een voorspel van een uur is maar 5 minuten neuken ook zo'n deceptie, dus dat worden wel altijd lekker lange sessies met veel standjes, waar ik echt van geniet. Maar hoe krijg ik dat voorspel korter, en hoe zorg ik dat die 'pauze' niet meer nodig is?
Ik heb hier overigens een psycholoog voor, die vooral adviseert veel te proberen, m'n eigen sexualiteit te onderzoeken, te ontdekken wat ik allemaal mag van mezelf en niet over grenzen heen te gaan. Dat doe ik allemaal, ik blijf oefenen met mezelf, ook met vibrator, ik geniet ervan als hij geil van me wordt, raak opgewonden van hem, vind hem mooi en aantrekkelijk en denk 'wow' als ik naast m wakker word.
En dan wil ik gaan vrijen, en dan loop ik mezelf voorbij in ambities... Tips?
Met mijn huidige vriend (sinds 7 maanden) gaat het wel echt steeds beter, hij is lief en begripvol, doet echt z'n best zich in mij te verplaatsen, maar wordt er soms wel chagrijnig van. Dat uit hij dan heel voorzichtig en lief, zonder mij iets te verwijten. Hij kan er dus wat mij betreft niet beter mee omgaan dan hij doet: wel eerlijk over wat hij moeilijk vindt, maar ook met (veel) begrip voor mij.
Voor dit hele gedoe vond ik sex gewoon vooral heel leuk en erg lekker. Dat komt ondertussen steeds meer terug. Steeds vaker doet het geen pijn, ontspan ik mijn bekkenbodemspieren helemaal. Laatst lukte het ons om tegelijkertijd klaar te komen door penetratie. Er zit dus echt een stijgende lijn in. Maar ik moet echt een uur uittrekken voor hij naar binnen kan zonder pijn. Een vluggertje zit er dus niet echt in (understatement). Na een voorspel van een uur is maar 5 minuten neuken ook zo'n deceptie, dus dat worden wel altijd lekker lange sessies met veel standjes, waar ik echt van geniet. Maar hoe krijg ik dat voorspel korter, en hoe zorg ik dat die 'pauze' niet meer nodig is?
Ik heb hier overigens een psycholoog voor, die vooral adviseert veel te proberen, m'n eigen sexualiteit te onderzoeken, te ontdekken wat ik allemaal mag van mezelf en niet over grenzen heen te gaan. Dat doe ik allemaal, ik blijf oefenen met mezelf, ook met vibrator, ik geniet ervan als hij geil van me wordt, raak opgewonden van hem, vind hem mooi en aantrekkelijk en denk 'wow' als ik naast m wakker word.
En dan wil ik gaan vrijen, en dan loop ik mezelf voorbij in ambities... Tips?
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:50
Haha, ja, daar heb je gelijk in. Het duurt ook altijd het langst als ik een vluggertje wil :S
Hij vindt het soms prima, als ik mezelf niet voorbij loop, soms ook wel vermoeiend. Vooral als ik veel te snel van start ben gegaan, dan bang wordt voor pijn en als afleidingsmanoeuvre een verhaal ga houden over (vul hier random dagelijkse ditjes en datjes in). Daar wordt die lekkere harde paal waar ik het even daarvoor nog over had nou niet echt harder van. Tja.
Hij vindt het soms prima, als ik mezelf niet voorbij loop, soms ook wel vermoeiend. Vooral als ik veel te snel van start ben gegaan, dan bang wordt voor pijn en als afleidingsmanoeuvre een verhaal ga houden over (vul hier random dagelijkse ditjes en datjes in). Daar wordt die lekkere harde paal waar ik het even daarvoor nog over had nou niet echt harder van. Tja.
vrijdag 7 augustus 2009 om 14:02
(Je schrijft leuk )
Ik denk echt dat je té snel té veel wilt Kan erg goed begrijpen dat het soms vervelend is, maar zolang jij toch nog last blijft houden moet je vooral niet forceren, dat kan alleen maar weer de andere kant op slaan. Dat zou zonde zijn toch?
Is een bezoek aan een seksuoloog misschien nog iets?
zondag 16 augustus 2009 om 12:14
Heeej
Ik heb hier ook last van. Mijn eerste had ook geen kleintje (zwak uitgedrukt)... Bij mijn tweede was ik ook weer bang dat het niet zou lukken, maar die jongen winde me zo op en was zo ontzettend lief dat dat eigenlijk wel goed ging. Na 2x sex bleek dat hij me echter alleen leuk genoeg vond voor de sex. AU! En nu heb ik er dus ook weer ontzettend last van bij nr.3, omdat ik denk tijdens de sex: vindt hij me echt leuk, of is het alleen maar voor de sex. Sindskort heeft hij (nr.3) me ook aan de kant gezet, vond me te onzeker. AU! Maar het is goed om te lezen dat er dus wel lieve mannen zijn die daar rekening mee houden. En dit klinkt vast heel cliche, ben je er niet gewoon te veel mee bezig? Lastig! Maar gelukkig gaat het steeds beter!
Ik heb hier ook last van. Mijn eerste had ook geen kleintje (zwak uitgedrukt)... Bij mijn tweede was ik ook weer bang dat het niet zou lukken, maar die jongen winde me zo op en was zo ontzettend lief dat dat eigenlijk wel goed ging. Na 2x sex bleek dat hij me echter alleen leuk genoeg vond voor de sex. AU! En nu heb ik er dus ook weer ontzettend last van bij nr.3, omdat ik denk tijdens de sex: vindt hij me echt leuk, of is het alleen maar voor de sex. Sindskort heeft hij (nr.3) me ook aan de kant gezet, vond me te onzeker. AU! Maar het is goed om te lezen dat er dus wel lieve mannen zijn die daar rekening mee houden. En dit klinkt vast heel cliche, ben je er niet gewoon te veel mee bezig? Lastig! Maar gelukkig gaat het steeds beter!
