Seks
alle pijlers
sexloos bestaan? of een SV
maandag 1 februari 2010 om 21:26
Ik zal me eerste even voorstellen op dit forum, mijn naam is Rob. Ik ben 44 jaar, getrouwd en twee kids. Ik heb een leuke vrije job en heb weinig te klagen en best een tevreden open en vrolijk mens, maar in mijn hart niet meer zo gelukkig soms.
Om mijn verhaal te beginnen : Ik leerde mijn mijn vrouw 20 jaar geleden kennen, nadat ik een weer tijdje alleen was. Na twee jaar zijn we getrouwd, onze verstandelijke verhouding is prima we doen veel dingen samen maar ook repect voor elkaars keuzes vrienden en hobby's. Na een paar jaar werd (maar dat is in de lijn der verwachtingen) de sex minder, althans zij had er minder zin in. Langzaam werd het afgebouwd, tot het nulpunt (al 5 jaar) ,maar zij wilde en kon er ook niet over praten. Na en tijdje heb ik geprobeerd om via de huisarts professionele hulp in te schakelen. Zij is maar eenmaal meegeweest. Natuurlijk heb ik ook naar kritisch naar mezelf gekeken, in mijn vorige relaties (ik wil absoluut niet opscheppen) heb ik altijd fijne en opbouwende open sex gegeven en gekregen.
Daarna heb ik nog vaak geprobeerd over dit onderwerp te praten. Zij s erg geloten op dit gebied en komt uit een conservatief gezin: over dit soort dingen wordt niet gepraat, klaar!.
Omdat het op andere redelijk gaat, geef je niet zomaar op. Sex is voor mij wel een van de voorwaarden voor en goede relatie.Op een bepaald moment kom je in een isolement, je kunt bij niemand terecht. Een scheiding vind ik niet de oplossing, zeker niet als er kids in t spel zijn
Je staat onbewust open voor de avances van andere vrouwen. Ik ben absoluut geen vreemdganger, keur het zelfs af maar je kunt dit niet volhouden. Zo ben ik een jaar geleden weer in bed beland bij een ex vriendin die eveneens getouwd is. (zij had hetzelfde probleem) Dit was supersex. Dit hebben we daarna niet meer gedaan ivm respect voor elkaars gezin. We voelen ons niet schuldig. We willen dit wel vaker,maar toch doen we het niet (zomaar) meer, het is te dichtbij.
Ik merk dat best veel mensen (zowel mannen als vrouwen) met deze problemen rondlopen. Niet voor iets wordt er zoveel vreemdgegaan. Het is geen oplossing maar wel een pleister op de wonde. Zoals ik al zei een scheiding is geen oplossing, een SV wel.
Diverse gespecialiseerde sites haken in op dit probleem/behoefte. Dit zijn vooral betaalsites die er en slaatje uit willen slaan?? werken deze sites echt, ik doel dan op secondlove enzo?
(SVriendjes,s en SViriendinnetjes die elkaar zoeken)
Zo kan ik wel meer van dit soort sites vinden. Wie heeft hier ervaring mee?
Rob
Om mijn verhaal te beginnen : Ik leerde mijn mijn vrouw 20 jaar geleden kennen, nadat ik een weer tijdje alleen was. Na twee jaar zijn we getrouwd, onze verstandelijke verhouding is prima we doen veel dingen samen maar ook repect voor elkaars keuzes vrienden en hobby's. Na een paar jaar werd (maar dat is in de lijn der verwachtingen) de sex minder, althans zij had er minder zin in. Langzaam werd het afgebouwd, tot het nulpunt (al 5 jaar) ,maar zij wilde en kon er ook niet over praten. Na en tijdje heb ik geprobeerd om via de huisarts professionele hulp in te schakelen. Zij is maar eenmaal meegeweest. Natuurlijk heb ik ook naar kritisch naar mezelf gekeken, in mijn vorige relaties (ik wil absoluut niet opscheppen) heb ik altijd fijne en opbouwende open sex gegeven en gekregen.
Daarna heb ik nog vaak geprobeerd over dit onderwerp te praten. Zij s erg geloten op dit gebied en komt uit een conservatief gezin: over dit soort dingen wordt niet gepraat, klaar!.
Omdat het op andere redelijk gaat, geef je niet zomaar op. Sex is voor mij wel een van de voorwaarden voor en goede relatie.Op een bepaald moment kom je in een isolement, je kunt bij niemand terecht. Een scheiding vind ik niet de oplossing, zeker niet als er kids in t spel zijn
Je staat onbewust open voor de avances van andere vrouwen. Ik ben absoluut geen vreemdganger, keur het zelfs af maar je kunt dit niet volhouden. Zo ben ik een jaar geleden weer in bed beland bij een ex vriendin die eveneens getouwd is. (zij had hetzelfde probleem) Dit was supersex. Dit hebben we daarna niet meer gedaan ivm respect voor elkaars gezin. We voelen ons niet schuldig. We willen dit wel vaker,maar toch doen we het niet (zomaar) meer, het is te dichtbij.
Ik merk dat best veel mensen (zowel mannen als vrouwen) met deze problemen rondlopen. Niet voor iets wordt er zoveel vreemdgegaan. Het is geen oplossing maar wel een pleister op de wonde. Zoals ik al zei een scheiding is geen oplossing, een SV wel.
Diverse gespecialiseerde sites haken in op dit probleem/behoefte. Dit zijn vooral betaalsites die er en slaatje uit willen slaan?? werken deze sites echt, ik doel dan op secondlove enzo?
(SVriendjes,s en SViriendinnetjes die elkaar zoeken)
Zo kan ik wel meer van dit soort sites vinden. Wie heeft hier ervaring mee?
Rob
dinsdag 2 februari 2010 om 10:10
quote:zoisdat schreef op 01 februari 2010 @ 23:10:
[...]
Dank voor je verhaal. Jou verhaal is de vrouwelike variant van mijn verhaal. Het verschil is dat ik me nog wel fysiek tot haar aangetrokken voel. Verder wil ik de kids voor de helft van de tijd niet een geweldige moeder ontnemen, want dat is zij wel. Kiezen voor een SV is dan (ook al is het stiekem) een optie voor mij,
Robje ontwijkt de essentie van mijn verhaal, en die is dat het wel eens zou kunnen zijn dat zij je niet meer aangetrokken voelt tot jou, in plaats van omgekeerd. Dat jij je nog wel tot haar aangetrokken voelt is duidelijk. Kan het niet zijn dat ze het probleem negeert totdat er geen ontwijkend gedrag meer mogelijk is? Durf je haar op de vrouw af te vragen of ze nog opgewonden wordt van je, of ben je bang voor de waarheid, dat ze straks zegt niet warm of koud te worden van het idee seks met je te hebben? Is dat dan voor jou/jullie het begin van het einde, en 'vlucht' je daarom maar in een anonieme seksrelatie met een sv?
[...]
Dank voor je verhaal. Jou verhaal is de vrouwelike variant van mijn verhaal. Het verschil is dat ik me nog wel fysiek tot haar aangetrokken voel. Verder wil ik de kids voor de helft van de tijd niet een geweldige moeder ontnemen, want dat is zij wel. Kiezen voor een SV is dan (ook al is het stiekem) een optie voor mij,
Robje ontwijkt de essentie van mijn verhaal, en die is dat het wel eens zou kunnen zijn dat zij je niet meer aangetrokken voelt tot jou, in plaats van omgekeerd. Dat jij je nog wel tot haar aangetrokken voelt is duidelijk. Kan het niet zijn dat ze het probleem negeert totdat er geen ontwijkend gedrag meer mogelijk is? Durf je haar op de vrouw af te vragen of ze nog opgewonden wordt van je, of ben je bang voor de waarheid, dat ze straks zegt niet warm of koud te worden van het idee seks met je te hebben? Is dat dan voor jou/jullie het begin van het einde, en 'vlucht' je daarom maar in een anonieme seksrelatie met een sv?
dinsdag 2 februari 2010 om 10:53
quote:zoisdat schreef op 02 februari 2010 @ 00:06:
[...]
Ik denk dat het weigeren van communicatie op dit punt de oorzaak is van mijn gedrag. Voordat ik een SV neem neem ik mij voor en dat ik haar ga vertellen hoeveel verdriet me dit doet dat het risico bestaat dat we uit elkaar gaan als er niets veranderd. Wellicht kan ik een SV voorstellen.
Ik denk dat de meesten de eerste stap vergeten, een SV dient zich nooit op voorhand aan, je staat er voor open en het gebeurt.
Als je het dan nog moet vertellen ben je te laat.
Rob
@allemaal, dank voor de nuttige feedback
Je draait dingen om zoisdat.
Eerst zorg je voor een potentiele SV en dan ga je er pas over praten. Dat is iemand emotioneel chanteren.
Ik krijg er een erg vervelend gevoel bij. Slikken of stikken, zoiets.
Je zou eens kunnen proberen om interesse in het probleem van je vrouw te hebben i.p.v. jouw probleem steeds te benadrukken.
Wie weet dat je zo ontdekt wat haar tegenhoud seks met je te hebben.
[...]
Ik denk dat het weigeren van communicatie op dit punt de oorzaak is van mijn gedrag. Voordat ik een SV neem neem ik mij voor en dat ik haar ga vertellen hoeveel verdriet me dit doet dat het risico bestaat dat we uit elkaar gaan als er niets veranderd. Wellicht kan ik een SV voorstellen.
Ik denk dat de meesten de eerste stap vergeten, een SV dient zich nooit op voorhand aan, je staat er voor open en het gebeurt.
Als je het dan nog moet vertellen ben je te laat.
Rob
@allemaal, dank voor de nuttige feedback
Je draait dingen om zoisdat.
Eerst zorg je voor een potentiele SV en dan ga je er pas over praten. Dat is iemand emotioneel chanteren.
Ik krijg er een erg vervelend gevoel bij. Slikken of stikken, zoiets.
Je zou eens kunnen proberen om interesse in het probleem van je vrouw te hebben i.p.v. jouw probleem steeds te benadrukken.
Wie weet dat je zo ontdekt wat haar tegenhoud seks met je te hebben.
dinsdag 2 februari 2010 om 12:07
quote:houvanjezelf schreef op 02 februari 2010 @ 10:53:
[...]
Je draait dingen om zoisdat.
Eerst zorg je voor een potentiele SV en dan ga je er pas over praten. Dat is iemand emotioneel chanteren.
Ik krijg er een erg vervelend gevoel bij. Slikken of stikken, zoiets.
Je zou eens kunnen proberen om interesse in het probleem van je vrouw te hebben i.p.v. jouw probleem steeds te benadrukken.
Wie weet dat je zo ontdekt wat haar tegenhoud seks met je te hebben.
Ik ben bang dat je het verhaal verkeerd interpreteert. Ik heb momenteel geen SV.. Het liefst heb ik open communicatie met mijn vrouw over dit onderwerp, maar als dit geweigerd wordt, zelfs met externe hulp erbij wordt het afgeblazen. Interesse in haar gevoelens heb ik eveneens in haar probleem, maar zij wil en kan niet over gevoelens praten, ook niet met een derde. Er gaat een hele lange voorgeschiedenis aan vooraf.
Omdat ik toch eerlijk wil zijn wil ik evt mededelen dat ik een SV overweeg, dit is dus geen chantage, zij heeft recht om mijn gevoelens te kennen .
Van de andere kant kan ik ook niets zeggen, misschien is dat verstandiger, anders zou ze het als chantage kunnen opvatten en dat is nooit mijn bedoeling.
Zij moet niet haar gedrag gaan veranderen om de verkeerde redenen. Het moet desnoods stiekem.
[...]
Je draait dingen om zoisdat.
Eerst zorg je voor een potentiele SV en dan ga je er pas over praten. Dat is iemand emotioneel chanteren.
Ik krijg er een erg vervelend gevoel bij. Slikken of stikken, zoiets.
Je zou eens kunnen proberen om interesse in het probleem van je vrouw te hebben i.p.v. jouw probleem steeds te benadrukken.
Wie weet dat je zo ontdekt wat haar tegenhoud seks met je te hebben.
Ik ben bang dat je het verhaal verkeerd interpreteert. Ik heb momenteel geen SV.. Het liefst heb ik open communicatie met mijn vrouw over dit onderwerp, maar als dit geweigerd wordt, zelfs met externe hulp erbij wordt het afgeblazen. Interesse in haar gevoelens heb ik eveneens in haar probleem, maar zij wil en kan niet over gevoelens praten, ook niet met een derde. Er gaat een hele lange voorgeschiedenis aan vooraf.
Omdat ik toch eerlijk wil zijn wil ik evt mededelen dat ik een SV overweeg, dit is dus geen chantage, zij heeft recht om mijn gevoelens te kennen .
Van de andere kant kan ik ook niets zeggen, misschien is dat verstandiger, anders zou ze het als chantage kunnen opvatten en dat is nooit mijn bedoeling.
Zij moet niet haar gedrag gaan veranderen om de verkeerde redenen. Het moet desnoods stiekem.
dinsdag 2 februari 2010 om 12:16
quote:Malta schreef op 02 februari 2010 @ 10:10:
[...]
Durf je haar op de vrouw af te vragen of ze nog opgewonden wordt van je, of ben je bang voor de waarheid, dat ze straks zegt niet warm of koud te worden van het idee seks met je te hebben? Is dat dan voor jou/jullie het begin van het einde, en 'vlucht' je daarom maar in een anonieme seksrelatie met een sv?
Ja , dat heb ik gevraagd, en ze bevestigd dat ze me aantrekelijk vind en graag wil. Vervolgens wil zij geen intimiteit, das het kromme van alles, maar wil er ook niet verder over praten. Ze is aan t rekken, maar waarom?
Ja ik ga vluchten, is dat gek?
[...]
Durf je haar op de vrouw af te vragen of ze nog opgewonden wordt van je, of ben je bang voor de waarheid, dat ze straks zegt niet warm of koud te worden van het idee seks met je te hebben? Is dat dan voor jou/jullie het begin van het einde, en 'vlucht' je daarom maar in een anonieme seksrelatie met een sv?
Ja , dat heb ik gevraagd, en ze bevestigd dat ze me aantrekelijk vind en graag wil. Vervolgens wil zij geen intimiteit, das het kromme van alles, maar wil er ook niet verder over praten. Ze is aan t rekken, maar waarom?
Ja ik ga vluchten, is dat gek?
dinsdag 2 februari 2010 om 14:22
quote:zoisdat schreef op 02 februari 2010 @ 12:16:
[...]
Ja , dat heb ik gevraagd, en ze bevestigd dat ze me aantrekelijk vind en graag wil. Vervolgens wil zij geen intimiteit, das het kromme van alles, maar wil er ook niet verder over praten. Ze is aan t rekken, maar waarom?
Ja ik ga vluchten, is dat gek?ik weet niet wie in jullie relatie nou wie voor de gek houdt, maar als je fysiek wordt aangetrokken door iemand (is niet hetzelfde als iemand aantrekkelijk vinden, by the way) en zegt graag te willen (met wie?), dan lijkt me een logisch gevolg dat je seks hebt. Ergo: ergens klopt iets niet. Als het alleen iets is van de gewoonte van elkaar niet meer aanraken doorbreken, dan zou je haar bij wijze van spreken in je armen moeten nemen en kussen, en is de weerstand gebroken. Maar ik verwacht niet dat het zo makkelijk gaat, dus er moet meer zijn. En dan kan degene die roept 'ik weet het niet' dat nog zo hard roepen, diep in je hart weet je het dan wél. De liefde is over, de aantrekkingskracht is weg, ze irriteert zich aan je op een manier die de aantrekkingskracht overstijgt, ze zit fysiek niet lekker in haar vel, you name it. Maar er moet iets zijn. Het lost niets op als zij niet wil praten en jij het maar elders zoekt om de schijn van het leuke gezinnetje op te houden. Misschien moet je haar wel voor het blok zetten: 'ik wil nu weten waarom we geen seks hebben, want anders vrees ik dat ik of vreemd zal gaan, of onze relatie ga beëindigen, want dit trek ik niet meer'. Confronterend, maar wel eerlijker dan sowieso je heil buiten de deur zoeken. Ik heb bewust de keuze gemaakt om er een minnaar op na te houden en mijn gezin intact te houden (voor zolang het duurt), maar dat moet je wel kunnen en willen op die manier. Wil jij dat zo?
[...]
Ja , dat heb ik gevraagd, en ze bevestigd dat ze me aantrekelijk vind en graag wil. Vervolgens wil zij geen intimiteit, das het kromme van alles, maar wil er ook niet verder over praten. Ze is aan t rekken, maar waarom?
Ja ik ga vluchten, is dat gek?ik weet niet wie in jullie relatie nou wie voor de gek houdt, maar als je fysiek wordt aangetrokken door iemand (is niet hetzelfde als iemand aantrekkelijk vinden, by the way) en zegt graag te willen (met wie?), dan lijkt me een logisch gevolg dat je seks hebt. Ergo: ergens klopt iets niet. Als het alleen iets is van de gewoonte van elkaar niet meer aanraken doorbreken, dan zou je haar bij wijze van spreken in je armen moeten nemen en kussen, en is de weerstand gebroken. Maar ik verwacht niet dat het zo makkelijk gaat, dus er moet meer zijn. En dan kan degene die roept 'ik weet het niet' dat nog zo hard roepen, diep in je hart weet je het dan wél. De liefde is over, de aantrekkingskracht is weg, ze irriteert zich aan je op een manier die de aantrekkingskracht overstijgt, ze zit fysiek niet lekker in haar vel, you name it. Maar er moet iets zijn. Het lost niets op als zij niet wil praten en jij het maar elders zoekt om de schijn van het leuke gezinnetje op te houden. Misschien moet je haar wel voor het blok zetten: 'ik wil nu weten waarom we geen seks hebben, want anders vrees ik dat ik of vreemd zal gaan, of onze relatie ga beëindigen, want dit trek ik niet meer'. Confronterend, maar wel eerlijker dan sowieso je heil buiten de deur zoeken. Ik heb bewust de keuze gemaakt om er een minnaar op na te houden en mijn gezin intact te houden (voor zolang het duurt), maar dat moet je wel kunnen en willen op die manier. Wil jij dat zo?
dinsdag 2 februari 2010 om 15:19
quote:Malta schreef op 02 februari 2010 @ 14:22:
[...]Misschien moet je haar wel voor het blok zetten: 'ik wil nu weten waarom we geen seks hebben, want anders vrees ik dat ik of vreemd zal gaan, of onze relatie ga beëindigen, want dit trek ik niet meer'. Confronterend, maar wel eerlijker dan sowieso je heil buiten de deur zoeken.Voor sommige mensen is confrontatie inderdaad de enige manier om het goed tot ze te laten doordringen. En met een beetje geluk komt ze hierdoor van schrik wel op andere ideeën? Ik spreek uit ervaring. Zie mijn posts op
vriend niet sexueel ingesteld
[...]Misschien moet je haar wel voor het blok zetten: 'ik wil nu weten waarom we geen seks hebben, want anders vrees ik dat ik of vreemd zal gaan, of onze relatie ga beëindigen, want dit trek ik niet meer'. Confronterend, maar wel eerlijker dan sowieso je heil buiten de deur zoeken.Voor sommige mensen is confrontatie inderdaad de enige manier om het goed tot ze te laten doordringen. En met een beetje geluk komt ze hierdoor van schrik wel op andere ideeën? Ik spreek uit ervaring. Zie mijn posts op
vriend niet sexueel ingesteld
dinsdag 2 februari 2010 om 16:05
quote:houvanjezelf schreef op 02 februari 2010 @ 15:17:
Ze heeft dus op twee plaatsen weerstand.
Over seks en problemen ermee, te praten en het te doen.
Dit kan wijzen op een traumatische ervaring op dit gebied.
Ja daar heb ik ook over nagedacht, maar blijkbaar wil ze geen hulp. Misschien is het te confronterend erover te praten omdat er misschien vroeger dingen hebben afgespeeld die niet door de beugel kunnen, in de angst iets te verliezen waar ze toch waarde aan hecht, wie zal het zeggen. Ondertussen ....komt er geen oplossing.
De huisarts dacht bij haar aan een vorm van asperger, maar ja daarvoor moet ze zich laten diagnosteren en dat wordt geweigerd.
Deze papa blijft wel met een probleem zitten. Zoals ik al zei een vreemdganger is wat anders dat een SV zoeken deze basis.
Ondanks alles blijf ik een positief ingesteld mens die ervan overtuigd is dat voor elk probleem een oplossing te zoeken is, al is dat een uitvlucht (sv)
Ik zal ook eens kijken op dat andere onderwerp
Ze heeft dus op twee plaatsen weerstand.
Over seks en problemen ermee, te praten en het te doen.
Dit kan wijzen op een traumatische ervaring op dit gebied.
Ja daar heb ik ook over nagedacht, maar blijkbaar wil ze geen hulp. Misschien is het te confronterend erover te praten omdat er misschien vroeger dingen hebben afgespeeld die niet door de beugel kunnen, in de angst iets te verliezen waar ze toch waarde aan hecht, wie zal het zeggen. Ondertussen ....komt er geen oplossing.
De huisarts dacht bij haar aan een vorm van asperger, maar ja daarvoor moet ze zich laten diagnosteren en dat wordt geweigerd.
Deze papa blijft wel met een probleem zitten. Zoals ik al zei een vreemdganger is wat anders dat een SV zoeken deze basis.
Ondanks alles blijf ik een positief ingesteld mens die ervan overtuigd is dat voor elk probleem een oplossing te zoeken is, al is dat een uitvlucht (sv)
Ik zal ook eens kijken op dat andere onderwerp
dinsdag 2 februari 2010 om 18:36
Ik ga mee met Malta: confronteren. Geef haar een kans om naar een oplossing te werken. Maar wel een gedwongen kans: nu of nooit. Een sexlose relatie is zeer frustrerend weet ik uit ervaring. En dan krijg je zin. Veel zin. En voor je het weet laat je je leiden door je lust. Dat proef ik wel bij je. Ook omdat je diep in je hart weet dat als de sex en niet te vergeten de intimiteit weer terug komt in jullie relatie, je nog een lange weg te gaan hebt. Toch, als je vindt dat je relatie het waard is, zou ik voor deze weg kiezen.
dinsdag 2 februari 2010 om 20:41
quote:zoisdat schreef op 02 februari 2010 @ 00:06:
[...]
Ik denk dat het weigeren van communicatie op dit punt de oorzaak is van mijn gedrag. Voordat ik een SV neem neem ik mij voor en dat ik haar ga vertellen hoeveel verdriet me dit doet dat het risico bestaat dat we uit elkaar gaan als er niets veranderd. Wellicht kan ik een SV voorstellen.
Rob
Dank voor je antwoord. Ik kan me voorstellen dat het frusterend voor je is dat er niet over gepraat kan worden. Ik hoop dat een gesprek waarin je beschrijft wat het met je doet, jullie verder helpt. Sterkte ermee.
[...]
Ik denk dat het weigeren van communicatie op dit punt de oorzaak is van mijn gedrag. Voordat ik een SV neem neem ik mij voor en dat ik haar ga vertellen hoeveel verdriet me dit doet dat het risico bestaat dat we uit elkaar gaan als er niets veranderd. Wellicht kan ik een SV voorstellen.
Rob
Dank voor je antwoord. Ik kan me voorstellen dat het frusterend voor je is dat er niet over gepraat kan worden. Ik hoop dat een gesprek waarin je beschrijft wat het met je doet, jullie verder helpt. Sterkte ermee.
dinsdag 2 februari 2010 om 22:00
@allemaal
Dank voor de positieve feedback en het meedenken.
Confronteren heb ik een paar jaar geleden ook al eens een aantal maal gedaan, met het gevolg dat ze zich opsluit of gewoon dagen niets meer zegt. Ze klapt volledig dicht. Met vriendinnen praat zij nooit over gevoelens en sexualiteit. Haar vriendinnen confronteren mij met haar gedrag op dit punt zonder dat ik er zelf om vraag. Heb haar een brief gescheven, huisarts erbij..... alles wordt weggedrukt. Dit kun je niet hebben als je een gezin met opgroeiende kids en een drukke baan hebt. Toch zegt ze, als (ik het vraag) dat ze van me houd en dat ze wil, vervolgens .... niets. ik snap het niet meer.
Ben daardoor medicijnen gaan gebruiken en dat onderdrukt je gevoelens. Dit vond ik geen oplossing en ben ermee gestopt.
Dat we samen heel oud gaan worden ..... weinig hoop meer. Dat we samen de kids gaan grootbrengen in een bepaalde . harmonie .. dus accepteren dat het niet veranderd zie ik als een mogelijkheid.
Het voor het blok zetten (SV optie.... gedwongen stijl) is niet mijn stijl......al zal het moeten om voor mezelf meer duidelijkheid te krijgen
SV zie ik niet meer als vreemdgaan meer eerlijkheid tov eigen gevoelens.
Dank voor de positieve feedback en het meedenken.
Confronteren heb ik een paar jaar geleden ook al eens een aantal maal gedaan, met het gevolg dat ze zich opsluit of gewoon dagen niets meer zegt. Ze klapt volledig dicht. Met vriendinnen praat zij nooit over gevoelens en sexualiteit. Haar vriendinnen confronteren mij met haar gedrag op dit punt zonder dat ik er zelf om vraag. Heb haar een brief gescheven, huisarts erbij..... alles wordt weggedrukt. Dit kun je niet hebben als je een gezin met opgroeiende kids en een drukke baan hebt. Toch zegt ze, als (ik het vraag) dat ze van me houd en dat ze wil, vervolgens .... niets. ik snap het niet meer.
Ben daardoor medicijnen gaan gebruiken en dat onderdrukt je gevoelens. Dit vond ik geen oplossing en ben ermee gestopt.
Dat we samen heel oud gaan worden ..... weinig hoop meer. Dat we samen de kids gaan grootbrengen in een bepaalde . harmonie .. dus accepteren dat het niet veranderd zie ik als een mogelijkheid.
Het voor het blok zetten (SV optie.... gedwongen stijl) is niet mijn stijl......al zal het moeten om voor mezelf meer duidelijkheid te krijgen
SV zie ik niet meer als vreemdgaan meer eerlijkheid tov eigen gevoelens.
dinsdag 2 februari 2010 om 22:20
Even kort door de bocht: dus doordat ze niet reageert, vindt je dat je een goede reden hebt om er een SV op na te houden, en zie je het niet meer als vreemdgaan maar als eerlijkheid tov je eigen gevoelens.
Vertel eens, als je besluit om een aap voortaan krokodil te noemen, wordt het daardoor een krokodil? Nee toch? Wees dan een vent en geef eerlijk toe dat je van plan bent om vreemd te gaan met een vaste partner omdat je het gemis aan seks thuis niet trekt. Ik snap je hoor, dat voorop gesteld. Maar om er werkelijk de 'eerlijke' SV van te maken zou je dit toch moeten bespreken met je vrouw. 'Lieve schat, ik kan er niet mee leven dat ik nooit meer seks heb. Het liefst heb ik dat met jou. Maar er gebeurt al tijden niets meer tussen ons. Ik trek dat niet, echt niet. Daarom heb ik besloten een minnares te zoeken, ik heb simpelweg behoefte aan seks en intimiteit.' Pats, boem. Dat zou ik dapper vinden. En dan kijken hoe ze reageert. Je hebt 4 mogelijkheden: of ze geeft je gelijk en je 'mag' van haar, of je opent haar de ogen en ze probeert zichzelf te motiveren om zich open te stellen voor seks met jou, of ze stuurt je de laan uit als je het lef hebt om het te proberen, of er komt een gesprek waaruit blijkt dat het al lang niet meer goed zit met de gevoelens tussen jullie. Mogelijkheid 5 is overigens dat ze op de proppen komt met een verleden waar jij niets van weet. Maar dat geloof ik niet als jullie seksleven in het begin wel goed was.
Vertel eens, als je besluit om een aap voortaan krokodil te noemen, wordt het daardoor een krokodil? Nee toch? Wees dan een vent en geef eerlijk toe dat je van plan bent om vreemd te gaan met een vaste partner omdat je het gemis aan seks thuis niet trekt. Ik snap je hoor, dat voorop gesteld. Maar om er werkelijk de 'eerlijke' SV van te maken zou je dit toch moeten bespreken met je vrouw. 'Lieve schat, ik kan er niet mee leven dat ik nooit meer seks heb. Het liefst heb ik dat met jou. Maar er gebeurt al tijden niets meer tussen ons. Ik trek dat niet, echt niet. Daarom heb ik besloten een minnares te zoeken, ik heb simpelweg behoefte aan seks en intimiteit.' Pats, boem. Dat zou ik dapper vinden. En dan kijken hoe ze reageert. Je hebt 4 mogelijkheden: of ze geeft je gelijk en je 'mag' van haar, of je opent haar de ogen en ze probeert zichzelf te motiveren om zich open te stellen voor seks met jou, of ze stuurt je de laan uit als je het lef hebt om het te proberen, of er komt een gesprek waaruit blijkt dat het al lang niet meer goed zit met de gevoelens tussen jullie. Mogelijkheid 5 is overigens dat ze op de proppen komt met een verleden waar jij niets van weet. Maar dat geloof ik niet als jullie seksleven in het begin wel goed was.
dinsdag 2 februari 2010 om 22:48
Doe je niet feitelijk hetzelfde als je vrouw?
Hoe we ook praten en wat we ook zeggen....
Het is niet jouw stijl, jouw stijl is stiekum, in het geniep vreemdgaan.
Je wilt je vrouw niet kwetsen. Maar ik verzeker je, je kwets haar pas echt als het uitkomt.
Komt bij dat je haar bevestigd in haar idee dat seks iets is dat alleen maar kwetst......
Hoe we ook praten en wat we ook zeggen....
Het is niet jouw stijl, jouw stijl is stiekum, in het geniep vreemdgaan.
Je wilt je vrouw niet kwetsen. Maar ik verzeker je, je kwets haar pas echt als het uitkomt.
Komt bij dat je haar bevestigd in haar idee dat seks iets is dat alleen maar kwetst......
woensdag 3 februari 2010 om 09:04
quote:Malta schreef op 02 februari 2010 @ 22:20:
Je hebt 4 mogelijkheden: of ze geeft je gelijk en je 'mag' van haar, of je opent haar de ogen en ze probeert zichzelf te motiveren om zich open te stellen voor seks met jou, of ze stuurt je de laan uit als je het lef hebt om het te proberen, of er komt een gesprek waaruit blijkt dat het al lang niet meer goed zit met de gevoelens tussen jullie. Mogelijkheid 5 is overigens dat ze op de proppen komt met een verleden waar jij niets van weet. Maar dat geloof ik niet als jullie seksleven in het begin wel goed was.
Wat dacht je van mogelijkheid zes; heel veel verdriet, je vrouw kan dit nooit toestaan, wil er aan werken, ze houd van je en vervolgens gebeurt er helemaal niets en wordt het onderwerp weer vermeden. Dan is het weer aan jou om daar mee om te gaan. Nog een keer zeggen, elke week zeggen?
Het is nooit zo zwart wit.
Je hebt 4 mogelijkheden: of ze geeft je gelijk en je 'mag' van haar, of je opent haar de ogen en ze probeert zichzelf te motiveren om zich open te stellen voor seks met jou, of ze stuurt je de laan uit als je het lef hebt om het te proberen, of er komt een gesprek waaruit blijkt dat het al lang niet meer goed zit met de gevoelens tussen jullie. Mogelijkheid 5 is overigens dat ze op de proppen komt met een verleden waar jij niets van weet. Maar dat geloof ik niet als jullie seksleven in het begin wel goed was.
Wat dacht je van mogelijkheid zes; heel veel verdriet, je vrouw kan dit nooit toestaan, wil er aan werken, ze houd van je en vervolgens gebeurt er helemaal niets en wordt het onderwerp weer vermeden. Dan is het weer aan jou om daar mee om te gaan. Nog een keer zeggen, elke week zeggen?
Het is nooit zo zwart wit.
zaterdag 6 februari 2010 om 14:03
Hi Rob,
Wat een moeilijke situatie.
Ik begeef me momenteel in eenzelfde soort situatie, alleen dan ben ik de vrouwelijke kant en ben ík degene die niet wil en afstand hou.
Om een lang verhaal kort te maken; ik vond het ook moeilijk om erover te praten. Ik vermeed iedere vorm van lichamelijk contact "om 't maar niet af te hoeven kappen" en erover praten kon ik ook niet. Puur en alleen omdat ik ook niet wist waar het door kwam of hoe het opgelost kon worden.
Laatst heeft mijn vriend me met mijn gedrag geconfronteerd. Dat deed even pijn ja, maar hij gaf aan dat hij eraan wilde werken. Dat hij mij/ons niet kwijt wilde, maar dat er wel echt iets moest gebeuren want hij trok het zo niet meer.
Door die heftige uitspraak kwam ik los. Hij zette me wel voor het blok, maar gaf me ook het idee dat hij me op zou vangen als het ware. Daardoor heb ik maar gewoon alles gezegd wat er was, waar ik van baalde, maar dat ik heel veel dingen ook zelf niet wist.
Dit heeft bij ons dus geholpen, maar het hoeft natuurlijk in jouw situatie niet zo te gaan. Ik denk wel dat het niet handig is om aan je vrouw mede te delen dat je een sexvriendinnetje wil. Waarschijnlijk is je vrouw zich er van bewust dat ze je niet alles kan bieden wat jij zoekt, en waarschijnlijk heeft ze het hier al moeilijk mee.
Of je het buiten de deur moet zoeken of niet, daar ga ik niets over zeggen omdat ik dat niet in kan schatten. Maar nogmaals, als ik me zo in je vrouw verplaats denk ik dat het dus niet bevorderlijk werkt als je haar vertelt dat je denkt aan een sv.
Ik hoop heel erg voor je dat ze ooit wil vertellen wat er in haar om gaat. Sterkte ermee!
Wat een moeilijke situatie.
Ik begeef me momenteel in eenzelfde soort situatie, alleen dan ben ik de vrouwelijke kant en ben ík degene die niet wil en afstand hou.
Om een lang verhaal kort te maken; ik vond het ook moeilijk om erover te praten. Ik vermeed iedere vorm van lichamelijk contact "om 't maar niet af te hoeven kappen" en erover praten kon ik ook niet. Puur en alleen omdat ik ook niet wist waar het door kwam of hoe het opgelost kon worden.
Laatst heeft mijn vriend me met mijn gedrag geconfronteerd. Dat deed even pijn ja, maar hij gaf aan dat hij eraan wilde werken. Dat hij mij/ons niet kwijt wilde, maar dat er wel echt iets moest gebeuren want hij trok het zo niet meer.
Door die heftige uitspraak kwam ik los. Hij zette me wel voor het blok, maar gaf me ook het idee dat hij me op zou vangen als het ware. Daardoor heb ik maar gewoon alles gezegd wat er was, waar ik van baalde, maar dat ik heel veel dingen ook zelf niet wist.
Dit heeft bij ons dus geholpen, maar het hoeft natuurlijk in jouw situatie niet zo te gaan. Ik denk wel dat het niet handig is om aan je vrouw mede te delen dat je een sexvriendinnetje wil. Waarschijnlijk is je vrouw zich er van bewust dat ze je niet alles kan bieden wat jij zoekt, en waarschijnlijk heeft ze het hier al moeilijk mee.
Of je het buiten de deur moet zoeken of niet, daar ga ik niets over zeggen omdat ik dat niet in kan schatten. Maar nogmaals, als ik me zo in je vrouw verplaats denk ik dat het dus niet bevorderlijk werkt als je haar vertelt dat je denkt aan een sv.
Ik hoop heel erg voor je dat ze ooit wil vertellen wat er in haar om gaat. Sterkte ermee!
zaterdag 6 februari 2010 om 14:24
He zoisdat,
Ergens zit er iets dubbels in je verhaal. Het is alsof je hier al lange tijd over hebt nagedacht, en nu deze optie overweegt van een sv. Dat het je puur om de seks en het genieten daarvan gaat. Maar aan de andere kant geef je zelf aan dat je wel graag begeerd wilt worden. Dit bijt in mijn ogen met elkaar, want je laten begeren betekent dat je ergens wel iets voor een ander voelt, anders kun je dat niet zo ervaren. Richting je vrouw zou het dan toch zijn alsof je een nieuwe relatie opbouwt met deze SV. Wat ergens ook zo is. Je kunt ervoor kiezen geen slapende honden wakker te maken, en het stiekem te doen. Maar zelf geef je aan dat je relatie op alle andere fronten wel goed is. Is het dan niet zo dat je juist over dingen goed kunt praten, elkaar door moeilijke dingen ook heen kunt helpen? Juist nu is er een moment dat jullie twee elkaar harder nodig hebben dan ooit. Het is denk ik goed haar over een barrière te helpen. Zij heeft je nu harder nodig dan ooit. Wees er dan ook voor haar. Misschien betekent eerlijk zijn naar elkaar, dat het over is. En natuurlijk is het heel erg, ook voor de kinderen. Maar ik denk dat dit anders iets wordt wat steeds groter wordt, een 'gezwel' in je relatie. Los het op, nu het misschien nog kan. Als je echt van haar houd, ben je eerlijk en betrek je haar juist hierbij. Soms moet je in je leven de confrontatie aangaan. Heb moed en doe het.
Ergens zit er iets dubbels in je verhaal. Het is alsof je hier al lange tijd over hebt nagedacht, en nu deze optie overweegt van een sv. Dat het je puur om de seks en het genieten daarvan gaat. Maar aan de andere kant geef je zelf aan dat je wel graag begeerd wilt worden. Dit bijt in mijn ogen met elkaar, want je laten begeren betekent dat je ergens wel iets voor een ander voelt, anders kun je dat niet zo ervaren. Richting je vrouw zou het dan toch zijn alsof je een nieuwe relatie opbouwt met deze SV. Wat ergens ook zo is. Je kunt ervoor kiezen geen slapende honden wakker te maken, en het stiekem te doen. Maar zelf geef je aan dat je relatie op alle andere fronten wel goed is. Is het dan niet zo dat je juist over dingen goed kunt praten, elkaar door moeilijke dingen ook heen kunt helpen? Juist nu is er een moment dat jullie twee elkaar harder nodig hebben dan ooit. Het is denk ik goed haar over een barrière te helpen. Zij heeft je nu harder nodig dan ooit. Wees er dan ook voor haar. Misschien betekent eerlijk zijn naar elkaar, dat het over is. En natuurlijk is het heel erg, ook voor de kinderen. Maar ik denk dat dit anders iets wordt wat steeds groter wordt, een 'gezwel' in je relatie. Los het op, nu het misschien nog kan. Als je echt van haar houd, ben je eerlijk en betrek je haar juist hierbij. Soms moet je in je leven de confrontatie aangaan. Heb moed en doe het.
zondag 25 juli 2010 om 20:00
@zoisdat
Ik las zojuist dat je je vrouw er van verdacht dat zij vreemdgaat. Ik lees ook dat je opzoek bent naar bevestiging. Je controleert haar, kijkt als het kan in haar mobiel en houdt zelfs haar kilometerteller bij.
Ik weet je hele situatie niet, maar zoals ik het lees, ben jij vreemdgegaan en verdenk je jouw vrouw nu van vreemdgaan. Is het niet hoogtijd voor een goed gesprek i.p.v. elkaar voor de gek te houden? Of zij vreemdgaat weet ik niet, maar zoals jullie nu met elkaar leven lijkt me niet geheel gezond.
Talking is the key! Ook over moeilijke dingen...
Ik las zojuist dat je je vrouw er van verdacht dat zij vreemdgaat. Ik lees ook dat je opzoek bent naar bevestiging. Je controleert haar, kijkt als het kan in haar mobiel en houdt zelfs haar kilometerteller bij.
Ik weet je hele situatie niet, maar zoals ik het lees, ben jij vreemdgegaan en verdenk je jouw vrouw nu van vreemdgaan. Is het niet hoogtijd voor een goed gesprek i.p.v. elkaar voor de gek te houden? Of zij vreemdgaat weet ik niet, maar zoals jullie nu met elkaar leven lijkt me niet geheel gezond.
Talking is the key! Ook over moeilijke dingen...
