Seks
alle pijlers
Sexloos op je 29e en beter weten
vrijdag 31 oktober 2008 om 18:36
Lieve,
ik heb inmiddels 7 jaren een relatie met een geweldig, lieve, zorgzame en knappe man. Ik ben 29 en hij is 2 jaar ouder.
In het begin hadden we wel eens sex. Daarna werd het al snel minder; mijn 2 keer in de week wens, was voor hem al vrij veel.
Ik ben geen sexbeest, maar ik geniet er wel van en zonder.. dat is eigenlijk onmogelijk.
Onze laatste keer intiem betrof inmiddels 2 jaren geleden. Het jaar daar aan voorafgaand, betrof het een tweetal keren. Verder terug hoef ik niet te gaan, om te vertellen hoe vervelend deze situatie is. Het maakt me gek! Ik word er dol onzeker van. Ik heb alle mogelijke redenen de revue doen passeren. En geen van allen blijkt een mogelijke reden.
We hebben samen regelmatig de situatie besproken. Ik ben blijkbaar meer behoeftig dan hij; tsja, en laat dat nu net hetgeen zijn wat mij al was opgevallen. Hij is dus wel behoeftig... maar het komt er niet van.
Ik heb zo veel geïnvesteerd.. ik ben het vechten denk ik moe. Maar op de een of andere manier, kan ik het er toch niet zomaar bij laten. Mijn gehele omgeving vindt hem geweldig. Hij is het ook. Ik ben bang dat onze relatie ten einde is. Misschien weet ik het wel zeker, maar durf ik het niet toe te geven. Ik ben actiehouder.. maar het nemen van actie tel ik uit. Het verschil tussen het verstand en het hart is nog veel te groot.
Ga ik nu echt.. mijn maatje, mijn liefde en de man voor rest van mijn leven, de vader van mijn hopelijk ooit te mogen krijgen kinderen.. verliezen??? Ik ben niet onaantrekkelijk en hij ook niet. Ik begrijp het echt niet. Ik ben radeloos.. of is het angstig..
Maar desondanks; mijn/onze situatie.. die is toch niet normaal?
Hoe kun je jezelf het recht op gelukkig leven onthouden? Want blijkbaar doe ik dat.. ik cijfer mijn gevoel weg.. omdat hij dit verdriet, het uit elkaar gaan, niet verdient. Verdien ik dit gevoel dan wel? Ik weet het antwoord ook wel. Eigenlijk ben ik me heel bewust, verstandelijk, van de acties die ik zou moeten nemen en aldus of deze situatie normaal is. Ik heb al zoveel jaren het geprobeerd. Het verandert niets.
Rest mij dan echt nog maar een mogelijkheid? De mogelijkheid die mijn hart niet verdragen kan?
Liefs,
ik heb inmiddels 7 jaren een relatie met een geweldig, lieve, zorgzame en knappe man. Ik ben 29 en hij is 2 jaar ouder.
In het begin hadden we wel eens sex. Daarna werd het al snel minder; mijn 2 keer in de week wens, was voor hem al vrij veel.
Ik ben geen sexbeest, maar ik geniet er wel van en zonder.. dat is eigenlijk onmogelijk.
Onze laatste keer intiem betrof inmiddels 2 jaren geleden. Het jaar daar aan voorafgaand, betrof het een tweetal keren. Verder terug hoef ik niet te gaan, om te vertellen hoe vervelend deze situatie is. Het maakt me gek! Ik word er dol onzeker van. Ik heb alle mogelijke redenen de revue doen passeren. En geen van allen blijkt een mogelijke reden.
We hebben samen regelmatig de situatie besproken. Ik ben blijkbaar meer behoeftig dan hij; tsja, en laat dat nu net hetgeen zijn wat mij al was opgevallen. Hij is dus wel behoeftig... maar het komt er niet van.
Ik heb zo veel geïnvesteerd.. ik ben het vechten denk ik moe. Maar op de een of andere manier, kan ik het er toch niet zomaar bij laten. Mijn gehele omgeving vindt hem geweldig. Hij is het ook. Ik ben bang dat onze relatie ten einde is. Misschien weet ik het wel zeker, maar durf ik het niet toe te geven. Ik ben actiehouder.. maar het nemen van actie tel ik uit. Het verschil tussen het verstand en het hart is nog veel te groot.
Ga ik nu echt.. mijn maatje, mijn liefde en de man voor rest van mijn leven, de vader van mijn hopelijk ooit te mogen krijgen kinderen.. verliezen??? Ik ben niet onaantrekkelijk en hij ook niet. Ik begrijp het echt niet. Ik ben radeloos.. of is het angstig..
Maar desondanks; mijn/onze situatie.. die is toch niet normaal?
Hoe kun je jezelf het recht op gelukkig leven onthouden? Want blijkbaar doe ik dat.. ik cijfer mijn gevoel weg.. omdat hij dit verdriet, het uit elkaar gaan, niet verdient. Verdien ik dit gevoel dan wel? Ik weet het antwoord ook wel. Eigenlijk ben ik me heel bewust, verstandelijk, van de acties die ik zou moeten nemen en aldus of deze situatie normaal is. Ik heb al zoveel jaren het geprobeerd. Het verandert niets.
Rest mij dan echt nog maar een mogelijkheid? De mogelijkheid die mijn hart niet verdragen kan?
Liefs,
maandag 3 november 2008 om 10:58
Bellaperez, als single heb ik er absoluut geen moeite mee zonder seks te leven, ik heb het afgelopen jaar lekker zorgeloos en rustig geleefd. Het had van mij best langer mogen duren maar op een gegeven moment gaat het kriebelen en is het tijd om een man te zoeken. Die heb ik sinds kort en dat gaat de machine meteen weer lopen en lust ik er wel pap van.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
maandag 3 november 2008 om 11:42
Bellaperez, ik ben sinds 1,5 jaar ook single (daarvoor in mijn huwelijk had ik zelden tot nooit sex, van mijn kant uit, omdat ik hem niet (meer) aantrekkelijk en opwindend vond), en ik moet zeggen dat ik het niet prettig vind om zonder sex te leven. Ik merk dat het bij mij snel gaat kriebelen, en ik dan bevrediging moet hebben. Gelukkig heb ik een sv'tje, die zich maar al te graag aanmeldt voor dat klusje.
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
maandag 3 november 2008 om 16:00
maandag 3 november 2008 om 16:13
Hallo liefde, 2 jaar geen sex lijkt mij eerlijk gezegd geen goed teken en dat weet je zelf ook wel uit je verhaal op te merken.
1 keer per week (desnoods per 2 weken) moet toch haalbaar zijn in een gezonde relatie denk ik. En als jullie samen op vakantie zijn (zon, zee, rust, romantisch samen) gebeurt er dan wel wat? Het eerste wat er bij mij opkomt is dat jouw man een ander heeft. Of inderdaad broer en zus geworden. Ik zou er nog maar eens goed over praten met je man en als er geen oplossing komt, dan zou ik zelf persoonlijk een einde aan maken. Hoe moeilijk dat ook is. 2 jaar sex is al geen pretje, laat staan dat jullie tot je 80e samen zijn, dat zou nog eens 51 jaar geen sex betekenen....
Succes en sterkte!
1 keer per week (desnoods per 2 weken) moet toch haalbaar zijn in een gezonde relatie denk ik. En als jullie samen op vakantie zijn (zon, zee, rust, romantisch samen) gebeurt er dan wel wat? Het eerste wat er bij mij opkomt is dat jouw man een ander heeft. Of inderdaad broer en zus geworden. Ik zou er nog maar eens goed over praten met je man en als er geen oplossing komt, dan zou ik zelf persoonlijk een einde aan maken. Hoe moeilijk dat ook is. 2 jaar sex is al geen pretje, laat staan dat jullie tot je 80e samen zijn, dat zou nog eens 51 jaar geen sex betekenen....
Succes en sterkte!
maandag 3 november 2008 om 18:09
quote:Liefde schreef op 31 oktober 2008 @ 18:36:
Lieve,
ik heb inmiddels 7 jaren een relatie met een geweldig, lieve, zorgzame en knappe man. Ik ben 29 en hij is 2 jaar ouder.
In het begin hadden we wel eens sex. Daarna werd het al snel minder; mijn 2 keer in de week wens, was voor hem al vrij veel.
Ik ben geen sexbeest, maar ik geniet er wel van en zonder.. dat is eigenlijk onmogelijk.
Onze laatste keer intiem betrof inmiddels 2 jaren geleden. Het jaar daar aan voorafgaand, betrof het een tweetal keren. Verder terug hoef ik niet te gaan, om te vertellen hoe vervelend deze situatie is. Het maakt me gek! Ik word er dol onzeker van. Ik heb alle mogelijke redenen de revue doen passeren. En geen van allen blijkt een mogelijke reden.
We hebben samen regelmatig de situatie besproken. Ik ben blijkbaar meer behoeftig dan hij; tsja, en laat dat nu net hetgeen zijn wat mij al was opgevallen. Hij is dus wel behoeftig... maar het komt er niet van.
Ik heb zo veel geïnvesteerd.. ik ben het vechten denk ik moe. Maar op de een of andere manier, kan ik het er toch niet zomaar bij laten. Mijn gehele omgeving vindt hem geweldig. Hij is het ook. Ik ben bang dat onze relatie ten einde is. Misschien weet ik het wel zeker, maar durf ik het niet toe te geven. Ik ben actiehouder.. maar het nemen van actie tel ik uit. Het verschil tussen het verstand en het hart is nog veel te groot.
Ga ik nu echt.. mijn maatje, mijn liefde en de man voor rest van mijn leven, de vader van mijn hopelijk ooit te mogen krijgen kinderen.. verliezen??? Ik ben niet onaantrekkelijk en hij ook niet. Ik begrijp het echt niet. Ik ben radeloos.. of is het angstig..
Maar desondanks; mijn/onze situatie.. die is toch niet normaal?
Hoe kun je jezelf het recht op gelukkig leven onthouden? Want blijkbaar doe ik dat.. ik cijfer mijn gevoel weg.. omdat hij dit verdriet, het uit elkaar gaan, niet verdient. Verdien ik dit gevoel dan wel? Ik weet het antwoord ook wel. Eigenlijk ben ik me heel bewust, verstandelijk, van de acties die ik zou moeten nemen en aldus of deze situatie normaal is. Ik heb al zoveel jaren het geprobeerd. Het verandert niets.
Rest mij dan echt nog maar een mogelijkheid? De mogelijkheid die mijn hart niet verdragen kan?
Liefs,Als ik je verhaal zo lees dan heb je eigenlijk je conclusie al getrokken en zoek je naar bevestiging hiervan. Die bevestiging kan ik je wel geven. Als er geen seks/passie meer in je relatie zit, je geprobeerd hebt om dit te laten terugkeren, maar je inmiddels geen hoop meer hebt, dan is het tijd om te gaan. Door te blijven doe je jezelf niet alleen geweld aan maar doe je jezelf ook gewoon tekort. En hem waarschijnlijk ook. Je bent 29, geen 69 natuurlijk, maak je eigen keuze en laat je geluk niet blokkeren door de apathie van iemand anders.
Lieve,
ik heb inmiddels 7 jaren een relatie met een geweldig, lieve, zorgzame en knappe man. Ik ben 29 en hij is 2 jaar ouder.
In het begin hadden we wel eens sex. Daarna werd het al snel minder; mijn 2 keer in de week wens, was voor hem al vrij veel.
Ik ben geen sexbeest, maar ik geniet er wel van en zonder.. dat is eigenlijk onmogelijk.
Onze laatste keer intiem betrof inmiddels 2 jaren geleden. Het jaar daar aan voorafgaand, betrof het een tweetal keren. Verder terug hoef ik niet te gaan, om te vertellen hoe vervelend deze situatie is. Het maakt me gek! Ik word er dol onzeker van. Ik heb alle mogelijke redenen de revue doen passeren. En geen van allen blijkt een mogelijke reden.
We hebben samen regelmatig de situatie besproken. Ik ben blijkbaar meer behoeftig dan hij; tsja, en laat dat nu net hetgeen zijn wat mij al was opgevallen. Hij is dus wel behoeftig... maar het komt er niet van.
Ik heb zo veel geïnvesteerd.. ik ben het vechten denk ik moe. Maar op de een of andere manier, kan ik het er toch niet zomaar bij laten. Mijn gehele omgeving vindt hem geweldig. Hij is het ook. Ik ben bang dat onze relatie ten einde is. Misschien weet ik het wel zeker, maar durf ik het niet toe te geven. Ik ben actiehouder.. maar het nemen van actie tel ik uit. Het verschil tussen het verstand en het hart is nog veel te groot.
Ga ik nu echt.. mijn maatje, mijn liefde en de man voor rest van mijn leven, de vader van mijn hopelijk ooit te mogen krijgen kinderen.. verliezen??? Ik ben niet onaantrekkelijk en hij ook niet. Ik begrijp het echt niet. Ik ben radeloos.. of is het angstig..
Maar desondanks; mijn/onze situatie.. die is toch niet normaal?
Hoe kun je jezelf het recht op gelukkig leven onthouden? Want blijkbaar doe ik dat.. ik cijfer mijn gevoel weg.. omdat hij dit verdriet, het uit elkaar gaan, niet verdient. Verdien ik dit gevoel dan wel? Ik weet het antwoord ook wel. Eigenlijk ben ik me heel bewust, verstandelijk, van de acties die ik zou moeten nemen en aldus of deze situatie normaal is. Ik heb al zoveel jaren het geprobeerd. Het verandert niets.
Rest mij dan echt nog maar een mogelijkheid? De mogelijkheid die mijn hart niet verdragen kan?
Liefs,Als ik je verhaal zo lees dan heb je eigenlijk je conclusie al getrokken en zoek je naar bevestiging hiervan. Die bevestiging kan ik je wel geven. Als er geen seks/passie meer in je relatie zit, je geprobeerd hebt om dit te laten terugkeren, maar je inmiddels geen hoop meer hebt, dan is het tijd om te gaan. Door te blijven doe je jezelf niet alleen geweld aan maar doe je jezelf ook gewoon tekort. En hem waarschijnlijk ook. Je bent 29, geen 69 natuurlijk, maak je eigen keuze en laat je geluk niet blokkeren door de apathie van iemand anders.
Clowns to the left of me..
maandag 3 november 2008 om 21:18
Hallo Hans,
Ik kan begrijpen dat je sexloos kunt leven als single. Alleen weet ik uit je eerdere topics dat je nog nooit sex hebt gehad op je 43e...dan zou ik het toch echt eens een keer meegemaakt willen hebben als ik jou was. Ik was zelf pas 21 toen ik sex had en was voor die tijd best gefrustreerd omdat ik het al wilde doen maar ik had tot die tijd nog geen vaste vriend die ik voor "de grote klus" genoeg kon vertrouwen.
Maar blijkbaar Hans, zit jij er niet zo mee. Vind ik knap! Ik wil alleen maar aangeven dat je misschien meer verdient en niet ineens in het bejaardenhuis een gevoel krijgt van: "shit, nu is het te laat". ( Niet dat ik veertigers al oud vind!, maar als maagd is het best oud).
Ik kan begrijpen dat je sexloos kunt leven als single. Alleen weet ik uit je eerdere topics dat je nog nooit sex hebt gehad op je 43e...dan zou ik het toch echt eens een keer meegemaakt willen hebben als ik jou was. Ik was zelf pas 21 toen ik sex had en was voor die tijd best gefrustreerd omdat ik het al wilde doen maar ik had tot die tijd nog geen vaste vriend die ik voor "de grote klus" genoeg kon vertrouwen.
Maar blijkbaar Hans, zit jij er niet zo mee. Vind ik knap! Ik wil alleen maar aangeven dat je misschien meer verdient en niet ineens in het bejaardenhuis een gevoel krijgt van: "shit, nu is het te laat". ( Niet dat ik veertigers al oud vind!, maar als maagd is het best oud).
maandag 3 november 2008 om 23:29
Er zijn in mijn geval te veel problemen op de weg naar seks. Ik wantrouw vrouwen, krijg geen hoogte van ze, ben verlegen op seksueel gebied, en stap niet graag naar een prostituee. Ik vind dat vrouwen onvoldoende belangstelling in mij tonen, en ik heb niet veel zin om belangstelling voor vrouwen te tonen, als ik niet weet waar ik aan toe ben. Als een vrouw geïnteresseerd is, moet ze wat meer interesse tonen dan wat ze op dit moment doen. Als dat niet het gewenste effect heeft kunnen ze twee dingen doen:
- Ze tonen nog meer interesse, en ik heb dat in de gaten. Er komt dan meer dan oog-contact;
- Ze houden vast aan hun gedrag, maar dan gebeurt er niets. Nou, dan niet. Dan was hun interesse toch niet zo groot. Dan kunnen ze ieder hun eigen weggaan. Ze verdoen hun tijd, en ik verdoe mijn energie die ik eigenlijk aan andere dingen kan besteden.
Zo zie ik het, maar veel vrouwen zien dat zo niet. Zoals ze zich nu gedragen, verandert er niets.
Ik zou willen dat het anders was, maar er werd door een ander in dit topic over afleiding gepraat. Nou, dat is wat ik dan ook doe.
- Ze tonen nog meer interesse, en ik heb dat in de gaten. Er komt dan meer dan oog-contact;
- Ze houden vast aan hun gedrag, maar dan gebeurt er niets. Nou, dan niet. Dan was hun interesse toch niet zo groot. Dan kunnen ze ieder hun eigen weggaan. Ze verdoen hun tijd, en ik verdoe mijn energie die ik eigenlijk aan andere dingen kan besteden.
Zo zie ik het, maar veel vrouwen zien dat zo niet. Zoals ze zich nu gedragen, verandert er niets.
Ik zou willen dat het anders was, maar er werd door een ander in dit topic over afleiding gepraat. Nou, dat is wat ik dan ook doe.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 4 november 2008 om 11:35
Hoi Hans, af en toe een beetje off-topic gaan mag wel he? het heeft wel veel raakvlakken; het gaat over sexloosheid.
Is het bij jou geen kwestie van een gebrek aan assertiviteit??
Je zegt dat je niet goed weet wat die vrouwen willen? Is dat zo belangrijk? Is het niet veel belangrijker om een keer ontmaagd te worden. Tja, zoals velen hier op het topic zullen beamen, gaat dat niet altijd zoals men wenst in een lange, liefdevolle relatie.
Even een heel serieuze vraag:
Zou je het echt niet erg vinden als het over 10-20 jaar niet gelukt is? Daarna lijkt de kans dat het lukt mij klein. Tenminste ik hoor niet van veel 70tigers dat ze nog ontmaagd worden.
Is het bij jou geen kwestie van een gebrek aan assertiviteit??
Je zegt dat je niet goed weet wat die vrouwen willen? Is dat zo belangrijk? Is het niet veel belangrijker om een keer ontmaagd te worden. Tja, zoals velen hier op het topic zullen beamen, gaat dat niet altijd zoals men wenst in een lange, liefdevolle relatie.
Even een heel serieuze vraag:
Zou je het echt niet erg vinden als het over 10-20 jaar niet gelukt is? Daarna lijkt de kans dat het lukt mij klein. Tenminste ik hoor niet van veel 70tigers dat ze nog ontmaagd worden.
dinsdag 4 november 2008 om 13:36
Ja, gebrek aan assertiviteit. Hoe kun je nou seks hebben met iemand, als je niet weet wat hij/zij wil? Volgens mij gaat dat niet. Die relatie moet er wel eerst zijn. Of je moet elkaar onweerstaanbaar vinden. Vrouwen vinden mij afstandelijk, ik vind hen afstandelijk. Nou, dat schiet niet op.
Ik weet niet of het over 10 of 20 jaar gelukt is. Er zijn wel meer dingen die ik zou willen, en die niet in een-twee-drie te realiseren zijn. Ik zou wel een betere en leukere baan willen, dan die ik nu heb. Ik zou wel een grote auto willen hebben. Of een deftige auto zoals een Citroën DS, een zogeheten snoek of strijkijzer.
Ik zou minder geremd willen zijn. Ik zou wel seksuele ervaring willen hebben. Er zijn zoveel dingen die ik wil. Willen is één, hebben is twee. En zo zijn er bij jou ook wel dingen, Bellaperez, die je zou willen, maar die je niet kunt realiseren.
Ik weet niet of het over 10 of 20 jaar gelukt is. Er zijn wel meer dingen die ik zou willen, en die niet in een-twee-drie te realiseren zijn. Ik zou wel een betere en leukere baan willen, dan die ik nu heb. Ik zou wel een grote auto willen hebben. Of een deftige auto zoals een Citroën DS, een zogeheten snoek of strijkijzer.
Ik zou minder geremd willen zijn. Ik zou wel seksuele ervaring willen hebben. Er zijn zoveel dingen die ik wil. Willen is één, hebben is twee. En zo zijn er bij jou ook wel dingen, Bellaperez, die je zou willen, maar die je niet kunt realiseren.
World of Warcraft: Legion
woensdag 5 november 2008 om 02:01
Ik snap het wel Hans, maar je maagdelijkheid verliezen is nou eenmaal niet zo moeilijk. Het gaat er alleen over tegen welke prijs...als je het alleen wil in een relatie zal je moeten wachten tot je die relatie hebt. Ik wilde vroeger ook wachten op een vaste relatie, alleen was ik 21 en ben jij 43; dat is toch een tikje ouder.
woensdag 5 november 2008 om 04:12
Ik schrik me eigenlijk al dood bij de zin "in het begin hadden we wel eens seks".
Dat doet mij toch vermoeden dat het nooit goed heeft gezeten tussen julie. In het begin hoor je niet "wel eens seks" te hebben, de vonken horen ervan te vliegen. Wat later, ja, dan wordt het wat minder, maar dan nog hoop ik op iets meer dan "wel eens".
Kom je nog even vertellen wat je gedachten nu zijn, na het lezen van de reactie's Liefde?
Dat doet mij toch vermoeden dat het nooit goed heeft gezeten tussen julie. In het begin hoor je niet "wel eens seks" te hebben, de vonken horen ervan te vliegen. Wat later, ja, dan wordt het wat minder, maar dan nog hoop ik op iets meer dan "wel eens".
Kom je nog even vertellen wat je gedachten nu zijn, na het lezen van de reactie's Liefde?
woensdag 5 november 2008 om 06:40
Ik heb alleen gedacht dat mensen alleen seks hadden in een relatie. Sind ettelijke jaren weet ik ook dat mensen ook one-night-stands kunnen hebben, dus eenmalige seks zonder een relatie.
Ik zou misschien ook seks buiten de relatie kunnen hebben, maar feitelijk verandert er niks. In de eerste instantie: Ik heb geen relatie, dus geen seks. Nu: Ik ben te verlegen (het grootste probleem. Autisme en wantrouwen is een kleiner probleem in mijn geval, hoewel ik denk dat vrouwen zwaarder aan autisme of vreemdheid zullen tillen dan aan mijn andere gedragskenmerken), dus geen seks. In beide gevallen geen seks dus.
Ik zou misschien ook seks buiten de relatie kunnen hebben, maar feitelijk verandert er niks. In de eerste instantie: Ik heb geen relatie, dus geen seks. Nu: Ik ben te verlegen (het grootste probleem. Autisme en wantrouwen is een kleiner probleem in mijn geval, hoewel ik denk dat vrouwen zwaarder aan autisme of vreemdheid zullen tillen dan aan mijn andere gedragskenmerken), dus geen seks. In beide gevallen geen seks dus.
World of Warcraft: Legion
woensdag 5 november 2008 om 17:40
Hans 66 - Ooit ben ik verliefd geweest op een maagd van 41, er is nooit wat gebeurt behalve wat heel onderhuids geflirt. Wat me een beetje tegenhield, is de verantwoordelijkheid. Zeg maar: wat niet weet wat niet deert maar als hij de geneugten van de lichamelijke liefde eenmaal heeft leren kennen en ik het dan om wat voor reden dan ook zou uitmaken, dat hij dan in een diep dal terecht komt want het is niet iemand die snel een ander zou vinden (te verlegen en erg lelijk).
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
woensdag 5 november 2008 om 20:43
quote:...te verlegen en erg lelijk
Ik denk dan dat zijn verlegenheid (dat is: een negatief zelfbeeld hebben) op realisme gebaseerd is.
Waardoor werd je verliefd? Toch niet op zijn gedrag (verlegen) en uiterlijk (erg lelijk)?
Ik geloof zelf niet dat ik lelijk ben (misschien zelfs aantrekkelijk), maar dit soort zaken zijn voor mij ontzettend vermoeiend. Zo vermoeiend, dat dat irritatie bij anderen opwekt. Ik ben als persoon volgens mij een stuk aangenamer als ik geen relatie zoek. Misschien ervaren vrouwen mij als vervelend als ik in iemand meer zie dan een goede vriendin.
Dus ik verwacht niet dat ik in de komende jaren nog iemand tegen zal komen. Ik stel bepaalde eisen aan vrouwen die anderen niet aan hen stellen. En omgekeerd voldoe ik niet aan de eisen van de meeste vrouwen, terwijl andere mannen daaraan wel a.h.w. automatisch aan voldoen. Het is objectief gezien niet reëel als die vrouwen t.b.v. mij hun eisen gaan bijstellen, en als ik mijn eisen aan hen ook ga bijstellen.
Het is niet anders. Het houdt gewoon op. Ik kan vrouwen niet dwingen.
Ik denk dan dat zijn verlegenheid (dat is: een negatief zelfbeeld hebben) op realisme gebaseerd is.
Waardoor werd je verliefd? Toch niet op zijn gedrag (verlegen) en uiterlijk (erg lelijk)?
Ik geloof zelf niet dat ik lelijk ben (misschien zelfs aantrekkelijk), maar dit soort zaken zijn voor mij ontzettend vermoeiend. Zo vermoeiend, dat dat irritatie bij anderen opwekt. Ik ben als persoon volgens mij een stuk aangenamer als ik geen relatie zoek. Misschien ervaren vrouwen mij als vervelend als ik in iemand meer zie dan een goede vriendin.
Dus ik verwacht niet dat ik in de komende jaren nog iemand tegen zal komen. Ik stel bepaalde eisen aan vrouwen die anderen niet aan hen stellen. En omgekeerd voldoe ik niet aan de eisen van de meeste vrouwen, terwijl andere mannen daaraan wel a.h.w. automatisch aan voldoen. Het is objectief gezien niet reëel als die vrouwen t.b.v. mij hun eisen gaan bijstellen, en als ik mijn eisen aan hen ook ga bijstellen.
Het is niet anders. Het houdt gewoon op. Ik kan vrouwen niet dwingen.
World of Warcraft: Legion
woensdag 5 november 2008 om 21:17
En toch , Hans ................... als je nou droomt van het hebben van een Porsche en je spaart elk dubbeltje en je doet vreselijk zuinig en je probeert te dromen zónder dat elke keer die Porsche langsscheurt en je gaat je realiseren dat je zelfs geen twe4edehands of zelfs maar een derdehands Porsche betalen kan..........................dan kun je altijd nog eens nadenken of je er niet gewoon eens een zou kunnen huren voor een paar uur ; heb je er toch eens in je leven in gereden .
Snap je wat ik ermee wil zeggen ?
Snap je wat ik ermee wil zeggen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 5 november 2008 om 22:45
Of in plaats van een Porsche je tevreden stellen met een Mercedes.
Hoe ik verliefd was geworden? Ik ken hem al heel lang, jaren en jaren, en weet hoe hij van binnen is. Hij is verlegen t.o.v. vrouwen maar verder niet zozeer. Op een gegeven moment viel mijn weerzin voor zijn uiterlijk weg vanwege een samenloop van omstandigheden (waarin filosofische gedachten over een knappe, maar vervelende ex een grote rol speelden).
Hoe ik verliefd was geworden? Ik ken hem al heel lang, jaren en jaren, en weet hoe hij van binnen is. Hij is verlegen t.o.v. vrouwen maar verder niet zozeer. Op een gegeven moment viel mijn weerzin voor zijn uiterlijk weg vanwege een samenloop van omstandigheden (waarin filosofische gedachten over een knappe, maar vervelende ex een grote rol speelden).
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
donderdag 6 november 2008 om 11:34
[quote]blijfgewoonbianca schreef op 05 november 2008 @ 21:17:
En toch , Hans ................... als je nou droomt van het hebben van een Porsche en je spaart elk dubbeltje en je doet vreselijk zuinig en je probeert te dromen zónder dat elke keer die Porsche langsscheurt en je gaat je realiseren dat je zelfs geen twe4edehands of zelfs maar een derdehands Porsche betalen kan..........................dan kun je altijd nog eens nadenken of je er niet gewoon eens een zou kunnen huren voor een paar uur ; heb je er toch eens in je leven in gereden .
Snap je wat ik ermee wil zeggen ?[/quote]
Huur een Ford Escort.
En toch , Hans ................... als je nou droomt van het hebben van een Porsche en je spaart elk dubbeltje en je doet vreselijk zuinig en je probeert te dromen zónder dat elke keer die Porsche langsscheurt en je gaat je realiseren dat je zelfs geen twe4edehands of zelfs maar een derdehands Porsche betalen kan..........................dan kun je altijd nog eens nadenken of je er niet gewoon eens een zou kunnen huren voor een paar uur ; heb je er toch eens in je leven in gereden .
Snap je wat ik ermee wil zeggen ?[/quote]
Huur een Ford Escort.
dinsdag 5 mei 2009 om 02:08
Tussen mijn dertiende en acht-en-dertigste heb ik nooit verlegen gezeten waar het vrijen aanging, totdat ik de stomme fout beging om met een Amerikaanse te trouwen.
Als jullie denken dat jullie problemen hebben met seksualiteit, alsjeblieft probeer dan maar niet om de Amerikaanse problemen op dat gebied ook maar een klein beetje te begrijpen.
Oh, en voor ik het vergeet; Nederlandse mannen (want voor de vrouwen kan ik nou eenmaal niet spreken), leg het nooit met een Amerikaanse aan want dat gaat je geheid bezuren.
Zeventien jaar getrouwd en tien daarvan op een droogje waar je de Sahara nog van kan laten blozen.
Daar wordt je niet echt vrolijk van hoor.
Als je plezier will beleven met een Amerikaanse, dan moet je dat doen voordat het hele trouw-gebeuren op de rit wordt gezet en als dat gebeurt moet je hard aan je stutten trekken om vlot van het toneel te verdwijnen en maak alsjeblieft zeker dat er geen spruiten van komen..
Voor mij is het te laat, want ik heb inmiddels twee kinderen waar ik geen afstand van kan nemen en als ik dan 'extra-curriculair' zou gaan dan kan ik ervan verzekerd zijn dat mijn ballen via mijn portemonee worden verwijderd en dat ik tot aan mijn houten slaapzak tot op het bot zal worden uitgeheiligd.
Obama is een fijne snuiter, maar zelfs hij kan daar niks aan veranderen.
Gelukkig werk ik hier met hoofdzakelijk met Niet-Amerikanen (voornamelijk Russen, Oekrainers en Indonesiers) en gezien het feit dat die ook weten hoe de vork aan steel zit, kom ik toch nog en beetje aan mijn trekken.
Als jullie denken dat jullie problemen hebben met seksualiteit, alsjeblieft probeer dan maar niet om de Amerikaanse problemen op dat gebied ook maar een klein beetje te begrijpen.
Oh, en voor ik het vergeet; Nederlandse mannen (want voor de vrouwen kan ik nou eenmaal niet spreken), leg het nooit met een Amerikaanse aan want dat gaat je geheid bezuren.
Zeventien jaar getrouwd en tien daarvan op een droogje waar je de Sahara nog van kan laten blozen.
Daar wordt je niet echt vrolijk van hoor.
Als je plezier will beleven met een Amerikaanse, dan moet je dat doen voordat het hele trouw-gebeuren op de rit wordt gezet en als dat gebeurt moet je hard aan je stutten trekken om vlot van het toneel te verdwijnen en maak alsjeblieft zeker dat er geen spruiten van komen..
Voor mij is het te laat, want ik heb inmiddels twee kinderen waar ik geen afstand van kan nemen en als ik dan 'extra-curriculair' zou gaan dan kan ik ervan verzekerd zijn dat mijn ballen via mijn portemonee worden verwijderd en dat ik tot aan mijn houten slaapzak tot op het bot zal worden uitgeheiligd.
Obama is een fijne snuiter, maar zelfs hij kan daar niks aan veranderen.
Gelukkig werk ik hier met hoofdzakelijk met Niet-Amerikanen (voornamelijk Russen, Oekrainers en Indonesiers) en gezien het feit dat die ook weten hoe de vork aan steel zit, kom ik toch nog en beetje aan mijn trekken.
