Snel uitgekeken op...?

Ik denk dat je pas een monogame, stabiele relatie kan aangaan als je niet steeds dat gevoel hebt. Ik heb het zelf ook wel gehad, en heb toen bewust niet gekozen voor een relatie, had wel sv's. Het is niet dat ik de hele stad gehad heb, dat zeker niet, maar dan kan je "je wilde haren verliezen".

Nu ben ik al 2,5 jaar met dezelfde jongen en ik heb dat gevooel van "ik wil weten wat er nog meer is" of de verleiding van het vreemdgaan helemaal niet meer. Sex wordt naarmate je langer in een relatie zit, ook anders, het leuke is juist (vind ik dan) om het samen spannend te houden zodat het niet saai wordt.

Ik zou als ik jou was goed bedenken wat je zelf wil, als je wel verder wil maar steeds in de verleiding komt, denk ik dat je gewoonweg nog niet toe bent aan een vaste relatie...



succes!

Ga eens het gesprek hierover aan met je partner.

Zijn er manieren waarop je met elkaar je sexleven weer kunt spicen? Als je echt een goede relatie hebt en er is intimiteit, dan kun je toch ook bespreekbaar maken dat jij niet meer helemaal heppiedepeppie bent met je sexleven?



Misschien heeft hij dat ook.Misschien is een avond naar een parenclub iets voor jullie. Daar hoef je niet perse sex met anderen te hebben, maar het kan wel weer extra spanning in je sexleven brengen. Of kun je je relatie op een andere manier opengooien. Als je je huidige vriend respecteert en van m houdt, geef m dan ook de kans om met je mee te denken naar een oplossing, voordat je besluit zonder hem verder te gaan.

Eerst beginnen met je af te vragen waarom je uitgekeken raakt, de diepere redenen (als die er zijn) onderzoeken. Daar kun je deze periode tuurlijk ook voor gebruiken. Misschien ben je juist bang met een vaste partner om iets stabieler en diepers op te bouwen? Ik weet het niet hoor, maar stel jezelf de vragen waarom je doet zoals je doet, zeker omdat je een patroon bij jezelf bespeurt. Het kan dat je ergens voor wegloopt.

Het kan ook dat je geen vast-relatie-type bent. Of dat je denkt dat het gras bij de buren altijd groener is. I don't know, maar onderzoek het voor jezelf en neem daar de tijd voor.

Ik denk dat je je vriend moet vertellen over hoe je je voelt. Zeg dat je heel veel van hem houdt, maar dat je seksuele gevoelens voor hem zijn afgezwakt. Ik neem aan dat je wel de intentie hebt om het probleem op te lossen en bij je vriend te blijven zonder vreemd te gaan? Misschien is de "sparkle" eraf omdat het niet meer nieuw en spannend is. Seks kun je zelf spannend maken mijns inziens. Dus probeer nieuwe dingen uit, koop speeltjes ofzo en heb het er met hem over. Wat denkt hij er over? Misschien ziet hij wel iets in een trio of een parenclub oid? Dan kan je bij hem blijven, maar tegelijkertijd ook seks met andere mensen hebben. Lijkt me de ideale twee-vliegen-in-1-klap oplossing? Als hij er niet voor open staat moet je misschien overwegen eens met een seksuologe te gaan praten. Die weten er meer van af dan de meeste viva-vrouwen



In ieder geval veel succes met dit vervelende probleem!

Of je vind het jammer dat je interesse in je vriend afneemt, en besluit daaraan te gaan werken, of je vind dat je vriend niet aantrekkelijk genoeg voor je is, en dan zoek je een nieuwe.

Het is zinloos om het jammer te vinden dat je interesse afgenomen is, en dan naar hem te gaan zitten kijken om het op te lossen (was hij maar zelfverzekerder etc.)



Ik zie dat zelfverzekerd zijn van jou overigens niet terug in je postings. Zelfverzekerde vrouwen kennen zichzelf en weten wat ze nodig hebben. Ze weten mijns inziens ook dat alles een prijs heeft, en kunnen goed bepalen of ze dat er wel of niet voor over hebben. Jij komt meer over als een zoekende post-puber. Geeft niet, maar verklaart veel beter waarom je steeds weer uitgekeken raakt en waarom je op oudere zelfverzekerde mannen valt, vind je niet?

Is het niet gewoon zo dat je de spanning van verliefd zijn zo leuk vind dat je die continu wil hebben? Die verliefdheid gaat er namelijk altijd wel grotendeels af en de spanning in bed wordt dan vanzelf ook minder. Dit kun je ook weer oplossen samen met je partner door het samen weer spannend te maken, maar in plaats daarvan ben jij tegen die tijd alweer verdwenen op zoek naar de nieuwe verliefdheid en de nieuwe spanning die daarbij hoort....zo krijgt een relatie ook nooit een kans natuurlijk.

Ik denk dat het wel degelijk met je ADHD te maken zou kunnen hebben.

(Heb zelf ook ADHD, maar gebruik wel medicatie, omdat ik niet het gevoel heb dt ik mijzelf niet ben, overigens vooral onder werktijd. maar dat is een persoonlijke afweging).



Even een kleine hypothese:gebaseerd op eigen ervaringen.

Aan de ene kant kan het zijn dat je daardoor snel uitgekeken raakt wanneer iets niet meer 'nieuw" is. Juist nieuw en spannend geven je een energie-impuls, waar vertrouwd al snel "saai"is, want geen uitdaging. daarnaast speelt ook mss iets anders:

Door de ADHD ontbreekt het jou aan structuur. Structuur in je leven hebben is best prettig, want het scheelt een hoop energie als je je niet bezig hoeft te houden met onbenulligheden van het dagelijks leven. Ik merk zelf dat ik het bijvoorbeeld heel prettig vind als mijn partner zegt wat ie wil eten, als hij de administratie doet en de post, als hij mij 's morgens het bed uit jaagt en dwingt te ontbijten, want dat geeft mij rust.

Als jij dat ook hebt, komt daar misschien ook die drang vandaan om een soort van "vader"figuur. in ieder geval iemand die zelfverzekerd genoeg is om de organisatie uit jouw handen te pakken, zonder dat je gaat schoppen en bokken. ( De meeste ADHDers kunnen slecht tegen autoriteit en dat anderen ze vertellen wat ze moeten doen, aan de ene kant is er behoefte aan structuur, maar iemand aners structuur opgelegd krijgen wekt weerstand op.) Op het momen dat je partner toegeeft aan jouw grillen, zie jij dat als een zwakte, als een teken dat hij toch niet sterk genoeg is om jou in je hok te zetten. terwijl het eigenlijk van die ander eerder liefdevol en gelijkwaardigheid in de relatie proberen te zetten is, door jou in je waarde van chaos te laten.



Als de ander jou een vinger geeft dan probeer je zijn arm er af te rukken, en als dat lukt bestempel je m als zwak. Als het niet lukt, zul je tegen die persoon opkijken, maar dan loert weer het gevaar dat die ander jou zoveel gat overheersen dat dat ook weer niet werkt.



Je bewust zijn van dit dilemma en de uitwerking helpt je al een heel eind om het op te lossen. Uiteindelijk is het en evenwicht dat je zelf moet vinden in je relatie. misschien niet met je huidige partner, misschien ook wel. verleiding nar nieuw en anders blijf misscghien altijd wel. Mijn huidige partner deelt dat verlangen, en dus hebben we afgesproken dat als de behoefe aan sex met derden ontstaat, we dat elkaar vertellen en kijken hoe we binnen onze relatie daar vorm aan geven. het feit dat het eventueel zou kunnen zonder de relatie gelijk op het spel te zetten, geet mij voorlopig genoeg rust om het verlangen minder te maken. Mss werkt dat voor jou ook.

Heel herkenbaar dit. Persoonlijk vind ik zelfverzekerde mannen zo sexy dat ik er constant mee naar bed wil (tenminste, als ik er iets mee heb dan). Helaas zijn veel uberconfidente mannen ook behoorlijke lastige, soms zelfs egocentrische en bazige figuren. En als ze dat niet zijn, zijn ze meestal niet zo zelfverzekerd als ze lijken... en dat valt me dan tegen. Nu heb ik een vriend met een normaal zelfvertrouwen. Geen bangerd, maar ook geen baasje. We zijn gelijkwaardig, dus inderdaad toen de nieuwigheid er af was kelderde mijn sekslust nogal. Begon terug te verlangen naar mijn oudere, o zo ervaren minnaar, die mij precies kon vertellen wat ik moest doen. Ik heb dat gewoon verteld aan mijn vriend: hoe ik goede seks kon hebben zolang ik enorm tegen iemand opkijk, en anders moeilijk geboeid blijf. Geen makkelijk gesprek, wel heel inzichtelijk en daarom zeker de moeite waard.



En ik realiseer me nu beter dat bij mij werkt bazig zijn wel in de slaapkamer maar uiteindelijk niet daarbuiten. Want ik ben ook een zelfstandige vrouw, en heb dus behoefte aan een normale gelijkwaardige relatie. Erover praten en het erkennen hielp al heel erg.

Probeer je seksprobleem met je vriend op te lossen voordat je besluit om aan je verlangen toe te geven. Sterkte!

return of kreng wat heb je dat geweldig verwoord over de adhd, toen ik de openingspost las, dacht ik hee zou ze geen adhd kunnen hebben, ik herken namelijk het verhaal wel een beetje.



ik ben zelf trouwens al jaren bij de zelfde man, echt een rots in de branding, 1 brok zelfvertrouwen. We hebben sinds een tijdje een open relatie, waarbij mij opviel dat de meeste mannen me maar kort konden boeien. En ik me heel snel verveelde, soms al tijdens de seks. Ik gebruik ook medicatie, en voel me juist veel meer mezelf dan ik me in jaren heb gevoeld, en mijn drang naar snelle prikkeling en de kick is er nog wel, maar ben lang zo impulsief niet meer, en kan dus veel bewuster kiezen in wat ik wel en niet mee wil maken.



misschien zou je toch eens kunnen kijken of medicatie iets voor je zou zijn. Mischien kan je dan meer proactief zijn ipv impulsief reageren. succes ermee.

quote:Mlle_j schreef op 14 juli 2009 @ 18:45:

Heel herkenbaar dit. Persoonlijk vind ik zelfverzekerde mannen zo sexy dat ik er constant mee naar bed wil (tenminste, als ik er iets mee heb dan). Helaas zijn veel uberconfidente mannen ook behoorlijke lastige, soms zelfs egocentrische en bazige figuren. En als ze dat niet zijn, zijn ze meestal niet zo zelfverzekerd als ze lijken... en dat valt me dan tegen. Nu heb ik een vriend met een normaal zelfvertrouwen. Geen bangerd, maar ook geen baasje. We zijn gelijkwaardig, dus inderdaad toen de nieuwigheid er af was kelderde mijn sekslust nogal. Begon terug te verlangen naar mijn oudere, o zo ervaren minnaar, die mij precies kon vertellen wat ik moest doen. Ik heb dat gewoon verteld aan mijn vriend: hoe ik goede seks kon hebben zolang ik enorm tegen iemand opkijk, en anders moeilijk geboeid blijf. Geen makkelijk gesprek, wel heel inzichtelijk en daarom zeker de moeite waard.







Ik heb exact hetzelfde, inclusief de ervaring met de egoistische, bazige mannen en mannen die in eerste instantie zelfverzekerd lijken, maar dat vervolgens (soms helemaal) niet blijken te zijn.

Maar mag ik vragen wat jij dan precies tegen je vriend hebt gezegd in dat gesprek en wat jouw vriend nu dan bijvoorbeeld anders doet waardoor jij wel (seksueel) geboeid blijft?