Spanning essentieel voor goed seksleven?

[quote]Butterfly001 schreef op 09 april 2010 @ 19:35:



Vorig jaar zijn we een tijd uit elkaar geweest, waarin we beide niet stil hebben gezeten. Ik ben toen ook met iemand anders naar bed geweest. Dat was onwijs hete, ongeremde seks, waarbij ik totaal geen moeite hoefde te doen om geil te worden (van nature, met een leeg hoofd). Sterker nog, we hadden amper gezoend en ik knalde zowat uit elkaar van geilheid.



Minnaar erbij nemen?



Ik denk dat dit een natuurlijk proces is. Het kan niet altijd blijven zoals het in het begin was, want je bent nu vertrouwd met elkaar... kent elkaars lichaam... ziet elkaar ook als je op de wc zit etc (ik bedoel: ook in minder charmante situaties).

Ik herken het zeker dat dat jammer is. Wat wij doen is toch die bezoekjes aan Christien Le Duc brengen, pakjes bestellen, lingerie, elkaar verleiden, de tijd nemen voor elkaar, etc... zoals je in het benig ook deed. Een goeie seksrelatie kan soms hard werken zijn in bepaalde fases van een relatie. Het komt niet vanzelf...

Wat ik me afvraag is wat je hiermee bedoelt:



Die fantasieën zijn vaak gebaseerd op pornografische filmpjes of fantasieën die 'niet mogen' of 'niet kunnen'.



Wat kan of mag er niet aan? Zijn het juist niet de dingen die niet mogen of kunnen die spannend zijn? Waarom mogen ze niet?

Ja kom maar op met de oplossingen.

Helemaal herkenbaar.

Mijn vriend kan wel elke dag maar als het aan mij ligt 1 keer in de maand ofzo.

Terwijl in het begin van onze relatie( nu 9 jaar samen) de sex echt helemaal okee was. En nog steeds wel maar heb gewoon geen zin meer.

........

Ik herken het niet. Ik ben echter niet helemaal monogaam (daar gaat dit topic niet over, maar er zullen ongetwijfeld opmerkingen over komen)... ik geloof niet in monogamie op hele lange termijn.

Dat weet mijn man ook.

Maar dat is natuurlijk geen oplossing. Dat besef ik me heel goed!



Ik had voordat ik soms iemand anders erbij had ook altijd al een goed seksleven. Vraag me toch af of je de dingen die 'not done' zijn zou kunnen benoemen (zulke erge dingen kunnen het toch niet zijn? )

Want juist die dingen zouden je seksleven wel eens een grote pimp kunnen geven?!

Ik heb al veertien jaar een relatie en heb ook zo'n dip gekent. Bij mij is het helemaal terug gekomen omdat ik stopte met de pil. Sinds twee jaar slik de pil niet meer en gelijk na twee weken kwam de geilheid weer terug. Ook was ik niet tevreden met mijn lijf, dus wat afvallen, sporten en ik voel me weer lekker in me vel. Ik voel me zekerder, waardoor ik me weer helemaal kan laten gaan net als vroeger. Ik kan nu weer net zo geil worden als in het begin van de relatie. Mss heb je hier wat aan en anders misschien toch eens denken om er 1je bij te nemen. Mss is een parenclub iets?

quote:Butterfly001 schreef op 09 april 2010 @ 20:09:





Weet jou man dat jij niet geheel monogaam bent?

nee

Is hij dat?

ik weet voor 99% dat hij dat wel is.

Van mij mag hij trouwens wel met een andere vrouw seks hebben. Dat weet hij ook (maar hij wil niet). Hoe ik daar dan op reageer... dat weet ik niet. Misschien dat ik er goed mee om zou kunnen gaan, misschien ook niet. Maar ik sta er wel voor open.

Monogamie is voor mij een utopie. Ik heb echt bewondering voor mensen die dat kunnen. Ik ben altijd monogaam gebleven in mijn vorige relaties (ben in de 40 nu). Ik kreeg altijd wel een keer de kriebels en kleine verliefdheidjes voor andere mannen, maar deed er niks mee.



En die dingen die 'not done' zijn? Seks met meerdere mannen, andere mannen, oudere mannen die ik ken ect.. (zo 1 ken ik ook, erg fijn Tja of ik dat nou waar moet maken ...



Tja, lastig ... kan je het bespreekbaar maken? Of is dat echt niet mogelijk? Kun je misschien voorzichtig aantippen dat je wel eens naar anderen kijkt, je wel eens afvraagt hoe het met een ander zou zijn? En dan vragen of hij dat ook heeft, etc...

In mijn beleving is spanning inderdaad essentieel. Het is fijn en soort van noodzakelijk om begeerd te worden. Er bestaan wel technieken om de passie te laten herleven.



Zelf hebben wij veel gehad aan een artikel op internet: A Married Woman's Guide to a happier more fulfilling relationship. Het gaat erover hoe je samen de passie kan terugvinden.



In ieder geval niet stil blijven zitten.

Ik wil trouwens geen propaganda maken voor vreemdgaan hier!! Dat dat effe duidelijk is he

Ik heb er kort geleden een topic over geopend dat min of meer over het zelfde ging nav een onderzoek, dat veel binnen een relatie na verloop van tijd vreemd gaan uit een behoefte aan spanning.



Je vraagt of dit niet te houden is met je eigen partner, ik denk het zelf van niet, ik denk dat je elkaar op den duur gaat kennen en dat het vertrouwde maakt dat de spanning verdwijnt,. Ik denk echter niet dat je er voor hoeft vreemd te gaan, maar je zou het wel binnen een relatie meer moeten gaan erkennen dat dit op den duur kan gaan verdwijnen en dan bv met elkaar afspraken kunnen maken hoe je die spanning binnen de relatie, evt dmv andere kunt handhaven. Monogamie dus loslaten na verloop van tijd en dus meer vrijheid toelaten mits beide zich daar in kunnen vinden.



Het topic is wat naar onderen geschoven (is monogamie aan verandering onderhevig?) maar ik herken dus wel wat je aangeeft en ik denk dat veel hier mee te maken krijgen en dat het een grote oorzaak is van vreemdgaan.



Zou het meer als gegeven bekend worden dat dit kan ontstaan en zouden we daar opener en eerlijker over kunnen zijn dan denk ik dat er in relatie's ook wat kan veranderen en je na verloop van tijd dus met elkaar binnen de relatie ook die spanning kan gaan zoeken, zonder uit elkaar te gaan, zonder vreemd te gaan, maar als ingeslagen weg waarin meer ruimte komt om spanning te beleven, evt met andere, maar wel in openheid en met afspraken.



In het topic gaf een onderzoek ook aan dat veel vreemdgaanders gebrek aan spanning als reden noemen, maar ook dat ze aangaven hun partner zeker niet te willen verlaten en oud te willen worden met hun partner.



Het onderzoek heeft gestaan in een viva van een paar weken terug.



Ik denk dat het spannende ook zit in onzekerheid en begeerte, het niet weten hoe de ander reageerd maar ook niet weet hoe die op jou reageerd, het onvoorspelbare en de kans nemen als die er is. Binnen een relatie weet je dat sex morgen ook nog wel kan, ken je elkaar door en door, hoe de ander klaarkomt wat voor geluiden die maakt, wat die lekker vind en niet.



Ben je net samen heb je vaak die bevestiging nodig, ben je onzeker, heb je meer verlatingangst en verlang je naar de volgende keer da tje de ander weer ziet. Dat gevoel wordt minder, maar kan dus zeker weer oplaaien als je wat doet met anderen zoals jij dus ook hebt ervaren. Als je weer bij elkaar komt ervaar je weer de gevoelens en onzekerheden van het begin en laaid die passie dus ook weer op.



Veel stellen die bv gaan swingen hebben dan ook zeker in begin weer gevoelens van verliefdheid en passie omdat het je weer dezelfde gevoelens ervaard als in het begin toen je pas samen was, en ik herken dus ook die gevoelens in jouw reactie toen je weer net terug was bij je partner.



Tja hoe wij er mee omgaan is dat we na verloop van tijd elkaar die ruimte hebben gegeven en we dus spanning in onze relatie mogen opzoeken bij anderen. Je hoeft er nl elkaar niet om te verlaten als je een fijne relatie hebt en van elkaar houd, want die spanning met een ander maakt nog geen relatie.



Maar dat is dus zeker geen oplossing die bij iedereen mogelijk zal zijn.,

.

Ik heb het topic omhoog gehaald (mocht je naar de cijfers willen kijken uit dat onderzoek en de reacties willen lezen) ik weeet helaas niet meer hoe ik het moet linken in een topic.

Bedankt Doddie, ik ga lezen! En blijf het hier ook volgen!!

Kan het zijn dat je misschien minder zelfvertrouwen hebt gekregen op het gebied van sex. Mss het gevoel dat je niet goed genoeg bent tussen de lakens?

En over die parenclub, het voordeel is dat je dan allebei de touwtjes in handen hebt. Zou het eens ter sprake brengen hoe jullie er allbei over denken.

Heel herkenbaar dit, dus ik blijf meelezen voor tips.

Een scharrel ernaast zou ik trouwens zelf niet willen.

nou als hij al niet afwijzend staat tegenover een parenclub dan denk ik dat je al zeker een partner hebt die daar over wil nadenken en niet de deur wil dichtgooien.



Het is ook zeker niet een beslissing die je vandaag op morgen maakt, toen wij dit bespraken zijn er ook jaren over heen gegaan voor we er wat mee gingen doen.



eerst moesten we aan het idee wennen (kan dit wel, is dat niet raar? zouden we dat kunnen? zouden we niet jaloers zijn? Denken we dat onze relatie diet aankan? enz enz) en daarna zijn we pas gaan denken hoe en op welke manier we het wilde gaan invullen, het verhaal is wel te lezen in het andere topic.



Maar onze relatie is na 23 jaar dus meer open geworden en die spanning mogen we dus beleven binnen onze relatie met anderen, zonder dat we elkaar voor moeten verlaten of onze relatie ervoor moeten opgeven.



Hoe dat is gegaan kun je wel lezen in het andere topic maar ook verhalen van andere die hier tegen aan liepen.

Heel herkenbaar allemaal en denk dat je er niet aan ontkomt dat spanning en passie uit een relatie verdwijnt.. Dat de mens in basis niet monogaam is klinkt misschien als een clichee, maar ik geloof er wel stellig in..



Vreemdgaan of een minares naast een relatie zou ik zelf niet accepteren want dat zou ik teveel inbreuk vinden op m'n relatie en zou bang zijn m'n partner te verliezen..



Samen parenclubs bezoeken vind ik echter heel anders omdat je het samen doet, samen de kriebels hebt als je het voor het eerst gaat proberen.. samen overleggen als je een stelletje tegenkomt wat je allebei leuk vindt.. Dan heb je ook geen reden om je schuldig te voelen dat je je partner benadeelt of bedriegd.. want je bent samen aan het ontdekken en aan het experimenteren.. en aan het einde van de avond nagenieten en napraten in de auto op weg naar huis..

Oh nog een klein vraagje, waarom zijn je fantasieën 'not done'?

Mss moet je ze juist eens in werkelijkheid brengen. Probeer eens je fantasieën aan hem te vertellen. Kun je gewoon ff peilen bij hem wat hij denkt. Mss sta je versteld en komen ze wel grotendeels overeen. Ik weet niet hoe open jullie hierover zijn, maar het kan helpen om elkaar beter te begrijpen.

Sommige fantasieen zijn leuk zolang ze fantasieen blijven.. Als je ze tot uitvoer gaat brengen, valt het alleen maar tegen en wordt het juist een beetje eng.. of vies.. of raar..



Volgens mij vertrouwen de meeste mannen en vrouwen hun partner hun diepste fantasieen niet toe.. dat durven ze niet.. Zolang ze in hun eigen hoofd blijven is het goed, maar je bent bang afgewezen en afgerekend te worden als je het uitspreekt..