Seks
alle pijlers
swingen en bloeddonorschap
vrijdag 7 december 2007 om 07:57
Ik ben jaren bloeddonor geweest, de laatste keer heb ik bij de donorarts gevraagd in hoeverre swingen een risico is voor donatie. Zij wist het niet en zocht het uit. Later kreeg ik een brief waaruit blijkt dat ik afgekeurd ben. Het gekke is dat ik op grond van de vragenlijst niet afgekeurd ben en dat ik ook andere swingende bloeddonoren ken. Hebben jullie hier evaring mee?
vrijdag 7 december 2007 om 22:17
Ik zou het zien in een 1 op 1 intake gesprek waarbij je inschat hoe bewust men bezig is met veilig vrijen.
Het is bv simpel na te gaan bij een soa poli van de gggd of een stel dat swingt zich regelmatig laat testen. Dan kun je aannemen dat zo iemand zich bewust is van veilig vrijen als dat geregeld wordt gedaan. Terwijl je bij een intake gesprek ook snel genoeg kun inschatten hoe naief een single kan zijn die goedgelovig is dat zijn partner niets heeft en aangeeft zich nooit te hebben laten testen.
Dus om je vraag te beantwoorden, gaat het mij om hoe verantwoordelijk iemand is voor zichzelf maar ook voor andere. En ik durf er dan van uit te gaan dat een swinger bv (want daar ging het topic over en niet over homo's op ontmoetingsplaatsen) die zich om de drie maanden laat testen zich bewust is van de risico's en zijn verantwoording naar andere neemt.
Dus nee iemand die het gevaar opzoekt met hiv dus dit soort mensen uitkiest en dit soort plaatsen zou ik minder geschikt vinden omdat de kans dat men iemand treft met hiv groter is, waar ik echter weet dat bv onder swingers heel veelvuldig wordt getest en ingeeent en ik dus deze groep zelfs veiliger inschat. Het is echt zo dat onder singles en vreemdgaanders veel vaker onveilig wordt gevreeen.
Het is bv simpel na te gaan bij een soa poli van de gggd of een stel dat swingt zich regelmatig laat testen. Dan kun je aannemen dat zo iemand zich bewust is van veilig vrijen als dat geregeld wordt gedaan. Terwijl je bij een intake gesprek ook snel genoeg kun inschatten hoe naief een single kan zijn die goedgelovig is dat zijn partner niets heeft en aangeeft zich nooit te hebben laten testen.
Dus om je vraag te beantwoorden, gaat het mij om hoe verantwoordelijk iemand is voor zichzelf maar ook voor andere. En ik durf er dan van uit te gaan dat een swinger bv (want daar ging het topic over en niet over homo's op ontmoetingsplaatsen) die zich om de drie maanden laat testen zich bewust is van de risico's en zijn verantwoording naar andere neemt.
Dus nee iemand die het gevaar opzoekt met hiv dus dit soort mensen uitkiest en dit soort plaatsen zou ik minder geschikt vinden omdat de kans dat men iemand treft met hiv groter is, waar ik echter weet dat bv onder swingers heel veelvuldig wordt getest en ingeeent en ik dus deze groep zelfs veiliger inschat. Het is echt zo dat onder singles en vreemdgaanders veel vaker onveilig wordt gevreeen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 7 december 2007 om 22:27
nb als ik zo'iemand die jij aankaart een vragen gesprek zou afnemen dan zou ik bv vragen hoe hij denkt om te gaan met zijn donorschap en evt ongelukken die je kunt krijgen op een dergelike ontmoetingsplaats of bij een heroine hoer.
Hoe denk zo iemand veilig bloed te kunnen geven. In feite zou hij net zo moeten worden geloofd als hij aangeeft nooit bloed te geven na onveilig contact en daarmee net zo moeten worden vertrouwd als iemand die aangeeft nooit ontrouw te zijn geweest of nooit een ontrouwe partner te hebben gehad. Het is ook maar op een woord geloven. Waarom wordt dat wel aangenomen van een gehuwde vrouw of man? Ook daar kan er zonder te weten onveilige of veilige sex zijn geweest met een hiv geinfecteerde. Want de mannen die homoontmoetingsplaatsen en heroine hoeren bezoeken zijn vaak gehuwd. Wie heeft er garantie dat zijn partner geen donor is? Wat je in ieder geval kunt aannemen is dat hij het zijn partner zeker niet zal vertellen dat hij daar komt.
Hoe denk zo iemand veilig bloed te kunnen geven. In feite zou hij net zo moeten worden geloofd als hij aangeeft nooit bloed te geven na onveilig contact en daarmee net zo moeten worden vertrouwd als iemand die aangeeft nooit ontrouw te zijn geweest of nooit een ontrouwe partner te hebben gehad. Het is ook maar op een woord geloven. Waarom wordt dat wel aangenomen van een gehuwde vrouw of man? Ook daar kan er zonder te weten onveilige of veilige sex zijn geweest met een hiv geinfecteerde. Want de mannen die homoontmoetingsplaatsen en heroine hoeren bezoeken zijn vaak gehuwd. Wie heeft er garantie dat zijn partner geen donor is? Wat je in ieder geval kunt aannemen is dat hij het zijn partner zeker niet zal vertellen dat hij daar komt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 7 december 2007 om 22:29
Waar het meer om gaat is dat die man misschien dus geen donor is maar wie weet zijn vrouw wel.
En juist deze groep mannen neemt dus een groter risico want een man die niets te verbergen heeft hoeft dit soort plaatsen niet te bezoeken. Ze behoren dus vaak tot de doelgroep die men graag als donor heeft. De gehuwde stellen die "hetero/monogam" zijn, maar is dat echt zo of alleen maar voor het oog van de buitenwereld?
En juist deze groep mannen neemt dus een groter risico want een man die niets te verbergen heeft hoeft dit soort plaatsen niet te bezoeken. Ze behoren dus vaak tot de doelgroep die men graag als donor heeft. De gehuwde stellen die "hetero/monogam" zijn, maar is dat echt zo of alleen maar voor het oog van de buitenwereld?
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 10 december 2007 om 13:37
Zoals ik al zei; ik ben het helemaal niet eens met de richtlijnen/het beleid van de bloedbank. En het is tuurlijk zo dat bloed van swingers die getest zijn minstens zo veilig sq veiliger is dan bloed van iemand die vreemd gaat oid.
Maar toch blijft ook bloed van een geteste en veilig vrijende swinger een risico, omdat je nu eenmaal een aantal maanden moet wachten voor de uitslag definitief bekend is. En al vrij je veilig, al laat je je testen, de kans is dan nog steeds iets groter op in bloed overdraagbare ziekten dan bij een niet-swinger. (een niet-swinger die niet buiten de pot piest, wiens partner niet buiten de pot piest of gaat piesen etc. etc. etc. dit voor alle duidelijkheid, want anders blijven we discussieren.....)
En een vraag over veilig vrijen, zit die er niet (meer) bij? Toen ik bloed gaf werd dit wel gevraagd. Dom!
Maar toch blijft ook bloed van een geteste en veilig vrijende swinger een risico, omdat je nu eenmaal een aantal maanden moet wachten voor de uitslag definitief bekend is. En al vrij je veilig, al laat je je testen, de kans is dan nog steeds iets groter op in bloed overdraagbare ziekten dan bij een niet-swinger. (een niet-swinger die niet buiten de pot piest, wiens partner niet buiten de pot piest of gaat piesen etc. etc. etc. dit voor alle duidelijkheid, want anders blijven we discussieren.....)
En een vraag over veilig vrijen, zit die er niet (meer) bij? Toen ik bloed gaf werd dit wel gevraagd. Dom!
dinsdag 11 december 2007 om 09:36
Ik ben het daar niet mee eens. Als je geen bloed bloed contact en geen bloed slijmvlies sperma contact hebt gehad dan is dat risico niet groter als swinger, en dat voorkomen swingers over het algemeen. Is dat nl niet zo dan kun je niet spreken over veilig vrijen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 11 december 2007 om 10:48
Dat is zinloos. die antistoffen moeten door het lichaam aangemaakt worden, en het duurt drie maanden. In bloed vindt geen celdeling plaats, dus eenmal afgetapt gebeurt er niets meer, worden er geen nieuwe antistoffen aangemaakt. daarom is het het beste om dag gewoon geen bloed te geven, want je kunt iemand wel besmetten.
dinsdag 11 december 2007 om 10:57
Het gaat om soa's die per bloed worden overgenomen toch? Ik kan de reguliere soa's krijgen maar dat zijn niet de soa's waar men bang voor is. Men wil oa hiv en hepatitus uitsluiten.
De soa's die dan overblijven worden verkregen door sex met iemand te hebben, via bloed worden die soa's niet overgedragen.
De soa's die dan overblijven worden verkregen door sex met iemand te hebben, via bloed worden die soa's niet overgedragen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 11 december 2007 om 11:01
Wat ik al zei kun je gerust bloed geven als je getest bent en weet dat je geen risico gelopen hebt in de afgelopen drie maanden. Dus er is geen sperma bloed of vaginale/anale penetratie geweest zonder condoom. Dan zie ik niet in waarom je dan niet bloed kan geven, helemaal niet als ik daarvoor ook al geen risico genomen heb. Het risico loop je alleen als je sperma slikt of in de mond hebt gehad, als je neukt zonder condoom of als deep troat. Als al die dingen niet gebeurd zijn in afgelopen drie maanden en je laat je testen op hiv ed dan is je bloed veilig.
Als ik een ongelukje heb laat ik me ook (vaak weer) testen na drie maanden. Als ik in die periode veilig heb gevreeen dan heb je geen risico genomen.
Als ik een ongelukje heb laat ik me ook (vaak weer) testen na drie maanden. Als ik in die periode veilig heb gevreeen dan heb je geen risico genomen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 11 december 2007 om 11:07
Hoe wordt hiv overgedragen?
Hiv kan worden overgedragen als: 1)bloed, sperma of andere lichaams vloeistoffen 2)met een voldoende hoeveelheid hiv (viral load) 3)op een geschikte manier je lichaam binnendringen.
Aan deze drie voorwaarden moet tegelijk worden voldaan om tot hiv-overdracht te kunnen komen. Laten we deze drie voorwaarden eens nader bekijken.
1) bloed, sperma of andere lichaamsvloeistoffen
Hiv zit in bijna alle lichaamsvloeistoffen, maar deze hebben verschillende concentraties van hiv.
Hoe hoger de concentratie hiv is, hoe minder er van deze vloeistof nodig is om tot hiv-overdracht te komen. De hoogste concentratie zit in bloed, veel minder in sperma en nog minder in vaginaal vocht. Deze drie vloeistoffen hebben allemaal voldoende concentratie hiv om een hiv-overdracht mogelijk te maken. In voorvocht, speeksel, zweet, tranen, urine, kots en andere vloeistoffen zit zo’n kleine concentratie hiv dat je hiervan enkele liters in je bloedbaan zou moeten krijgen om tot een hiv-overdracht te komen.
2) met een voldoende concentratie hiv (viral load)
Als je een hiv-infectie hebt, doorloop je verschillende stadia. In deze stadia heb je verschillende concentraties van hiv in je bloed en andere lichaamsvloeistoffen.
Binnen enkele dagen na de infectie heb je de hoogste viral load. Zo hoog wordt deze nooit meer in de loop van een infectie. Een hiv-test zou in deze tijd nog negatief zijn omdat je nog geen antistoffen tegen hiv heeft, maar je bloed en sperma zijn wel infectieuzer dan ooit.
Na twee tot twaalf weken worden antistoffen aangemaakt waarbij de concentratie virus daalt. In uitzonderlijke gevallen kan het aanmaken van antistoffen zelfs nog langer duren. Als je hiv-remmers slikt wordt de hoeveelheid hiv vaak onmeetbaar (undetectable). Dit betekent niet dat er geen virus meer is. Hiv is nog wel aanwezig in je bloed, alleen nog in kleine hoeveelheden. De concentratie hiv hoeft in bloed en sperma niet gelijk te zijn.
De viral load stijgt als iemand ziek is, lang in de zon heeft gelegen, te weinig slaapt of stress heeft. Deze toename hoeft niet dramatisch te zijn.
Van bijzonder belang zijn de drie bacteriële soa: gonorroe, syfilis en chlamydia. Vooral deze soa zorgen voor een hoge concentratie hiv op de plek van je soa-infectie (je pik en anus), dus de plekken die ook voor een hiv-overdracht belangrijk zijn.
3) op een geschikte manier
Hoe directer een met hiv geïnfecteerde vloeistof je bloedbaan binnen komt, hoe groter het risico op overdracht.
Het grootste risico loop je bij een infuus. Hier komt geïnfecteerd bloed direct je bloedbaan binnen. Bij het gezamenlijke gebruik van spuiten (drugs en anabole steroïden) geldt een vergelijkbaar verhaal. Het risico wordt wel iets kleiner omdat hiv in contact met zuurstof hooguit enkele minuten kan overleven. Als je de spuit met bloed doorspoelt om ook de laatste rest van je drugs te gebruiken, heb je in naald en spuit vaak een rest bloed die goed tegen zuurstof is beschermd en dus gevaarlijk blijft.
Hierna komen niet-bloedende open wonden zoals flinke schaafwonden. Bloedende wonden vormen een veel kleiner risico omdat je uitstromende bloed de instroom van andere vloeistoffen tegenhoudt. Dichte wonden zijn geen risico.
Dan komen de slijmvliezen. Je hebt verschillende slijmvliezen. In de endeldarm heb je slijmvliezen die vocht uit je stront opnemen zodat je een mooie drol kunt poepen en niet voortdurend aan de diarree bent. Deze slijmvliezen nemen ook andere vloeistoffen (zoals sperma) op. Op je eikel of in je mond heb je ook slijmvliezen. Zij zijn echter minder doorlatend voor vreemde vloeistoffen dan die in je endeldarm. Daarom is actief neuken minder een risico voor overdracht dan wanneer je geneukt wordt.
Bij orale seks heb je bovendien nog speeksel. Speeksel heeft – net als maagzuur – de functie schadelijke stoffen te bestrijden nog voor ze gevaarlijk voor je kunnen worden. Speeksel is virusdodend. Hier heb je echter geen baat meer bij als je te veel vloeistoffen met hoge concentratie hiv in je mond krijgt (bijvoorbeeld als iemand in je mond klaar komt). Je slijmvliezen zijn bijzonder kwetsbaar als ze ontstoken zijn. Dan worden het in principe niet-bloedende wonden. Dit is het geval bij een gewone keelontsteking, maar ook bij een soa. Als je een gonorroe in je keel hebt en iemand komt in je mond klaar loop je vele keren hoger risico dan wanneer je slijmvliezen niet zijn ontstoken.
Gezonde huid beschermt je afdoende tegen hiv, dus als iemand met hiv op je buik klaar komt – geen enkel probleem.
Hiv kan worden overgedragen als: 1)bloed, sperma of andere lichaams vloeistoffen 2)met een voldoende hoeveelheid hiv (viral load) 3)op een geschikte manier je lichaam binnendringen.
Aan deze drie voorwaarden moet tegelijk worden voldaan om tot hiv-overdracht te kunnen komen. Laten we deze drie voorwaarden eens nader bekijken.
1) bloed, sperma of andere lichaamsvloeistoffen
Hiv zit in bijna alle lichaamsvloeistoffen, maar deze hebben verschillende concentraties van hiv.
Hoe hoger de concentratie hiv is, hoe minder er van deze vloeistof nodig is om tot hiv-overdracht te komen. De hoogste concentratie zit in bloed, veel minder in sperma en nog minder in vaginaal vocht. Deze drie vloeistoffen hebben allemaal voldoende concentratie hiv om een hiv-overdracht mogelijk te maken. In voorvocht, speeksel, zweet, tranen, urine, kots en andere vloeistoffen zit zo’n kleine concentratie hiv dat je hiervan enkele liters in je bloedbaan zou moeten krijgen om tot een hiv-overdracht te komen.
2) met een voldoende concentratie hiv (viral load)
Als je een hiv-infectie hebt, doorloop je verschillende stadia. In deze stadia heb je verschillende concentraties van hiv in je bloed en andere lichaamsvloeistoffen.
Binnen enkele dagen na de infectie heb je de hoogste viral load. Zo hoog wordt deze nooit meer in de loop van een infectie. Een hiv-test zou in deze tijd nog negatief zijn omdat je nog geen antistoffen tegen hiv heeft, maar je bloed en sperma zijn wel infectieuzer dan ooit.
Na twee tot twaalf weken worden antistoffen aangemaakt waarbij de concentratie virus daalt. In uitzonderlijke gevallen kan het aanmaken van antistoffen zelfs nog langer duren. Als je hiv-remmers slikt wordt de hoeveelheid hiv vaak onmeetbaar (undetectable). Dit betekent niet dat er geen virus meer is. Hiv is nog wel aanwezig in je bloed, alleen nog in kleine hoeveelheden. De concentratie hiv hoeft in bloed en sperma niet gelijk te zijn.
De viral load stijgt als iemand ziek is, lang in de zon heeft gelegen, te weinig slaapt of stress heeft. Deze toename hoeft niet dramatisch te zijn.
Van bijzonder belang zijn de drie bacteriële soa: gonorroe, syfilis en chlamydia. Vooral deze soa zorgen voor een hoge concentratie hiv op de plek van je soa-infectie (je pik en anus), dus de plekken die ook voor een hiv-overdracht belangrijk zijn.
3) op een geschikte manier
Hoe directer een met hiv geïnfecteerde vloeistof je bloedbaan binnen komt, hoe groter het risico op overdracht.
Het grootste risico loop je bij een infuus. Hier komt geïnfecteerd bloed direct je bloedbaan binnen. Bij het gezamenlijke gebruik van spuiten (drugs en anabole steroïden) geldt een vergelijkbaar verhaal. Het risico wordt wel iets kleiner omdat hiv in contact met zuurstof hooguit enkele minuten kan overleven. Als je de spuit met bloed doorspoelt om ook de laatste rest van je drugs te gebruiken, heb je in naald en spuit vaak een rest bloed die goed tegen zuurstof is beschermd en dus gevaarlijk blijft.
Hierna komen niet-bloedende open wonden zoals flinke schaafwonden. Bloedende wonden vormen een veel kleiner risico omdat je uitstromende bloed de instroom van andere vloeistoffen tegenhoudt. Dichte wonden zijn geen risico.
Dan komen de slijmvliezen. Je hebt verschillende slijmvliezen. In de endeldarm heb je slijmvliezen die vocht uit je stront opnemen zodat je een mooie drol kunt poepen en niet voortdurend aan de diarree bent. Deze slijmvliezen nemen ook andere vloeistoffen (zoals sperma) op. Op je eikel of in je mond heb je ook slijmvliezen. Zij zijn echter minder doorlatend voor vreemde vloeistoffen dan die in je endeldarm. Daarom is actief neuken minder een risico voor overdracht dan wanneer je geneukt wordt.
Bij orale seks heb je bovendien nog speeksel. Speeksel heeft – net als maagzuur – de functie schadelijke stoffen te bestrijden nog voor ze gevaarlijk voor je kunnen worden. Speeksel is virusdodend. Hier heb je echter geen baat meer bij als je te veel vloeistoffen met hoge concentratie hiv in je mond krijgt (bijvoorbeeld als iemand in je mond klaar komt). Je slijmvliezen zijn bijzonder kwetsbaar als ze ontstoken zijn. Dan worden het in principe niet-bloedende wonden. Dit is het geval bij een gewone keelontsteking, maar ook bij een soa. Als je een gonorroe in je keel hebt en iemand komt in je mond klaar loop je vele keren hoger risico dan wanneer je slijmvliezen niet zijn ontstoken.
Gezonde huid beschermt je afdoende tegen hiv, dus als iemand met hiv op je buik klaar komt – geen enkel probleem.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 11 december 2007 om 12:51
Van de SOA aids Nederland site afgehaald:
Syfilis
--------------------------------------------------------------------------------
Syfilis is een ernstige soa (seksueel overdraagbare aandoening). Als je er op tijd bij bent is het goed te genezen. De ziekte wordt veroorzaakt door een bacterie. Die nestelt zich in eerste instantie in de vagina, de penis of de anus en soms in de mond. Waar de infectie zit, is afhankelijk van de manier waarop je hebt gevreeën. De bacterie kan zich later via het bloed door het gehele lichaam verspreiden.
Verschijnselen bij mannen en vrouwen
Twee tot twaalf weken na infectie met syfilis ontstaan op de plaats, waar je geïnfecteerd bent, één of meer zweertjes. Dit kan op of in de penis, vagina, anus of mond zijn. Het zweertje kan ongeveer een centimeter groot worden, voelt hard aan en doet meestal geen pijn. Het zweertje is soms moeilijk te zien, omdat het in de vagina of in de anus kan zitten. De lymfeklieren in de buurt van het zweertje zijn opgezet. Ook zonder behandeling verdwijnt het zweertje vanzelf binnen twee à drie weken. De ziekte is echter niet weg. Enkele weken tot maanden later treedt het tweede stadium van de ziekte in. De bacterie is dan via de bloedbaan door het hele lichaam verspreid.
Je kunt dan de volgende verschijnselen krijgen:
vlekjes op de huid over het hele lichaam, vooral op de handpalmen en voetzolen. Ook deze vlekjes zijn niet altijd duidelijk zichtbaar en verdwijnen vanzelf. De ziekte verdwijnt echter niet;
grieperig gevoel: hoofdpijn, keelpijn, moeheid, temperatuurverhoging;
haaruitval, waardoor kale plekken op het hoofd ontstaan;
oogklachten met oogbolontsteking en gezichtsverlies;
een soort wratjes in de buurt van de geslachtsdelen of de anus.
Mogelijke gevolgen bij mannen en vrouwen
Als je tijdens de eerste twee stadia van syfilis niet bent behandeld, kom je in het ’zogenaamde’ sluimerstadium. De bacteriën zijn nog steeds in het lichaam aanwezig zonder dat je er iets van hoeft te merken. Het eerste jaar en mogelijk ook het tweede jaar kan je de ziekte wel doorgeven aan anderen. In dit stadium is de ziekte alleen met bloedonderzoek aan te tonen. Later, vaak na jaren, kunnen verschillende organen beschadigd raken: het hart en de aorta (vaatverandering), de hersenen (geestelijke achteruitgang), het ruggenmerg (waardoor verlammingsverschijnselen kunnen optreden) en de botten (ontsteking). Iemand kan dan pas ontdekken ooit besmet te zijn geraakt zonder dat er eerder duidelijke tekenen van besmetting waren. Dat risico is nu kleiner dan toen er nog geen goede antibiotica waren, omdat veel mensen wel eens een antibioticum kuur krijgen (voor iets anders dan syfilis), waardoor ook (bij toeval) de syfilis bacterie gedood wordt.
Onderzoek
Om syfilis aan te tonen neemt de verpleegkundige bloed af en maakt eventueel een uitstrijkje van het vocht uit het zweertje. De arts zal in overleg met jou in principe ook een bloedtest aanvragen op een eventuele hiv-infectie (de veroorzaker van hiv). Meestal moet je ongeveer een week wachten op de uitslag. Het kan zijn dat het eerste bloedonderzoek geen afwijkingen aantoont en dat je moet terugkomen voor een tweede onderzoek. Uiterlijk drie maanden na onveilig seksueel contact kan met zekerheid worden uitgesloten of je geïnfecteerd bent. Bij de eerste zwangerschapscontrole wordt het bloed op syfilis onderzocht. Een syfilisinfectie kan namelijk tijdens de zwangerschap via de placenta worden overgedragen op het ongeboren kind. Als de infectie snel behandeld wordt, kan dat worden voorkomen.
Behandeling
De behandeling bestaat uit enkele penicilline-injecties. Na de eerste injectie(s) kan er een grieperige reactie optreden veroorzaakt door het dood gaan van de syfilis-bacteriën. Na de laatste injectie moet je nog enkele keren gedurende 1-2 jaar terugkomen voor bloedonderzoek en controle van eventuele klachten. Deze nacontroles zijn erg belangrijk, zeker bij hiv-geïnfecteerde personen. Als je alle benodigde injecties hebt gehad, kun je een ander niet meer infecteren. Pas dan is seksueel contact weer zonder risico. Tijdens de behandeling is het beter om geen seks te hebben. Zo voorkom je, dat jij en je partner elkaar over en weer blijven besmetten. Als je toch wilt vrijen, gebruik dan een condoom.
Het is belangrijk om na te gaan met wie je sinds de infectie seksueel contact hebt gehad. Als de infectie in het sluimerstadium is en er waren vooraf geen duidelijke klachten, is het in ieder geval van belang dat je eventuele vaste partner en eventueel ook je kinderen worden onderzocht.
Doddie, er is dus wel een soa die via het bloed kan gaan.
Syfilis
--------------------------------------------------------------------------------
Syfilis is een ernstige soa (seksueel overdraagbare aandoening). Als je er op tijd bij bent is het goed te genezen. De ziekte wordt veroorzaakt door een bacterie. Die nestelt zich in eerste instantie in de vagina, de penis of de anus en soms in de mond. Waar de infectie zit, is afhankelijk van de manier waarop je hebt gevreeën. De bacterie kan zich later via het bloed door het gehele lichaam verspreiden.
Verschijnselen bij mannen en vrouwen
Twee tot twaalf weken na infectie met syfilis ontstaan op de plaats, waar je geïnfecteerd bent, één of meer zweertjes. Dit kan op of in de penis, vagina, anus of mond zijn. Het zweertje kan ongeveer een centimeter groot worden, voelt hard aan en doet meestal geen pijn. Het zweertje is soms moeilijk te zien, omdat het in de vagina of in de anus kan zitten. De lymfeklieren in de buurt van het zweertje zijn opgezet. Ook zonder behandeling verdwijnt het zweertje vanzelf binnen twee à drie weken. De ziekte is echter niet weg. Enkele weken tot maanden later treedt het tweede stadium van de ziekte in. De bacterie is dan via de bloedbaan door het hele lichaam verspreid.
Je kunt dan de volgende verschijnselen krijgen:
vlekjes op de huid over het hele lichaam, vooral op de handpalmen en voetzolen. Ook deze vlekjes zijn niet altijd duidelijk zichtbaar en verdwijnen vanzelf. De ziekte verdwijnt echter niet;
grieperig gevoel: hoofdpijn, keelpijn, moeheid, temperatuurverhoging;
haaruitval, waardoor kale plekken op het hoofd ontstaan;
oogklachten met oogbolontsteking en gezichtsverlies;
een soort wratjes in de buurt van de geslachtsdelen of de anus.
Mogelijke gevolgen bij mannen en vrouwen
Als je tijdens de eerste twee stadia van syfilis niet bent behandeld, kom je in het ’zogenaamde’ sluimerstadium. De bacteriën zijn nog steeds in het lichaam aanwezig zonder dat je er iets van hoeft te merken. Het eerste jaar en mogelijk ook het tweede jaar kan je de ziekte wel doorgeven aan anderen. In dit stadium is de ziekte alleen met bloedonderzoek aan te tonen. Later, vaak na jaren, kunnen verschillende organen beschadigd raken: het hart en de aorta (vaatverandering), de hersenen (geestelijke achteruitgang), het ruggenmerg (waardoor verlammingsverschijnselen kunnen optreden) en de botten (ontsteking). Iemand kan dan pas ontdekken ooit besmet te zijn geraakt zonder dat er eerder duidelijke tekenen van besmetting waren. Dat risico is nu kleiner dan toen er nog geen goede antibiotica waren, omdat veel mensen wel eens een antibioticum kuur krijgen (voor iets anders dan syfilis), waardoor ook (bij toeval) de syfilis bacterie gedood wordt.
Onderzoek
Om syfilis aan te tonen neemt de verpleegkundige bloed af en maakt eventueel een uitstrijkje van het vocht uit het zweertje. De arts zal in overleg met jou in principe ook een bloedtest aanvragen op een eventuele hiv-infectie (de veroorzaker van hiv). Meestal moet je ongeveer een week wachten op de uitslag. Het kan zijn dat het eerste bloedonderzoek geen afwijkingen aantoont en dat je moet terugkomen voor een tweede onderzoek. Uiterlijk drie maanden na onveilig seksueel contact kan met zekerheid worden uitgesloten of je geïnfecteerd bent. Bij de eerste zwangerschapscontrole wordt het bloed op syfilis onderzocht. Een syfilisinfectie kan namelijk tijdens de zwangerschap via de placenta worden overgedragen op het ongeboren kind. Als de infectie snel behandeld wordt, kan dat worden voorkomen.
Behandeling
De behandeling bestaat uit enkele penicilline-injecties. Na de eerste injectie(s) kan er een grieperige reactie optreden veroorzaakt door het dood gaan van de syfilis-bacteriën. Na de laatste injectie moet je nog enkele keren gedurende 1-2 jaar terugkomen voor bloedonderzoek en controle van eventuele klachten. Deze nacontroles zijn erg belangrijk, zeker bij hiv-geïnfecteerde personen. Als je alle benodigde injecties hebt gehad, kun je een ander niet meer infecteren. Pas dan is seksueel contact weer zonder risico. Tijdens de behandeling is het beter om geen seks te hebben. Zo voorkom je, dat jij en je partner elkaar over en weer blijven besmetten. Als je toch wilt vrijen, gebruik dan een condoom.
Het is belangrijk om na te gaan met wie je sinds de infectie seksueel contact hebt gehad. Als de infectie in het sluimerstadium is en er waren vooraf geen duidelijke klachten, is het in ieder geval van belang dat je eventuele vaste partner en eventueel ook je kinderen worden onderzocht.
Doddie, er is dus wel een soa die via het bloed kan gaan.
dinsdag 11 december 2007 om 13:03
Om het virus aan te tonen neemt men bloed af, ik zie nergens staan dat het ook door bloed bloed contact kan worden overgedragen, er staat dat je daarvoor sexueel contact moet hebben gehad. Het kan dus zijn (mede omdat het na drie maanden aantoonbaar is) dat ze dit kunnen zien nav van anti stoffen in het bloed die aangeven dat je een dergelijke infectie hebt opgelopen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 11 december 2007 om 13:05
Hoe ontstaat het?
De syfilis-bacterie nestelt zich in het slijmvlies van de penis, vagina, anus of mond en veroorzaakt dat een infectie. Tijdens onveilig te vrijen kan iemand die besmet is, de bacterie op een ander overdragen: als de slijmvliezen van de penis, vagina, anus of mond met elkaar in aanraking komen. Vanuit het slijmvlies komen de bacteriën uiteindelijk in het bloed en verspreiden zich naar andere organen. In de zwangerschap kan de infectie op de baby worden overgedragen.
De syfilis-bacterie nestelt zich in het slijmvlies van de penis, vagina, anus of mond en veroorzaakt dat een infectie. Tijdens onveilig te vrijen kan iemand die besmet is, de bacterie op een ander overdragen: als de slijmvliezen van de penis, vagina, anus of mond met elkaar in aanraking komen. Vanuit het slijmvlies komen de bacteriën uiteindelijk in het bloed en verspreiden zich naar andere organen. In de zwangerschap kan de infectie op de baby worden overgedragen.
dinsdag 11 december 2007 om 13:05
Daarbij is men niet bang voor soa's wat een infectie ziekte is. Je zou ook zo andere gewone gangbare infecties (griep, nekkramp, hpv wat door het merendeel van sexueel aktieve mensen wordt gedragen enz) kunnen hebben in het bloed. Men is bang voor hiv en hepatitus besmetting.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 11 december 2007 om 13:09
Home | Sanquin | Actueel | Vacatures | Sitemap |
Donor | Patient | Scholier
Donor Home
--------------------------------------------------------------------------------
Info over bloed geven
Veelgestelde vragen
Mag ik bloed geven?
Waar bloed geven?
--------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Donoractie
0-negatief gezocht
Afweerstoffen
Wat gebeurt er
met uw bloed?
Bloedgroepen
BloedtestsWelke tests doet de bloedbank?
Welke tests doet de bloedbank?
In de tabel is te zien welke tests op infectieziekten de bloedbank bij elke donatie verricht en sinds wanneer deze tests zijn ingevoerd.
Begindata van tests Ziekten die worden getest
Vanaf de jaren ‘50 Syfilis
Vanaf de jaren ‘70 Geelzucht type B (hepatitis B)
Vanaf 1985 AIDS (veroorzaakt door het HIV)
Vanaf 1990 Geelzucht type C (hepatitis C)
Vanaf 1993 HTLV (een zeldzaam virus in Nederland, kan onder andere een soort leukemie veroorzaken)
Vanaf 1 juli 2006 Malariatest (alleen bij donors die ooit malaria hebben gehad)
Naast deze tests worden geen andere tests op ziekten verricht. Reden genoeg om heel serieus om te gaan met de vragenlijst en de keuring.
Het laten testen van uw bloed mag nooit een reden zijn om bloed te geven. Ook tests kunnen foute uitslagen geven, bovendien gaat er enige tijd (maanden tot een ½ jaar) overheen voordat een virus in uw bloed aantoonbaar.
Donor | Patient | Scholier
Donor Home
--------------------------------------------------------------------------------
Info over bloed geven
Veelgestelde vragen
Mag ik bloed geven?
Waar bloed geven?
--------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Donoractie
0-negatief gezocht
Afweerstoffen
Wat gebeurt er
met uw bloed?
Bloedgroepen
BloedtestsWelke tests doet de bloedbank?
Welke tests doet de bloedbank?
In de tabel is te zien welke tests op infectieziekten de bloedbank bij elke donatie verricht en sinds wanneer deze tests zijn ingevoerd.
Begindata van tests Ziekten die worden getest
Vanaf de jaren ‘50 Syfilis
Vanaf de jaren ‘70 Geelzucht type B (hepatitis B)
Vanaf 1985 AIDS (veroorzaakt door het HIV)
Vanaf 1990 Geelzucht type C (hepatitis C)
Vanaf 1993 HTLV (een zeldzaam virus in Nederland, kan onder andere een soort leukemie veroorzaken)
Vanaf 1 juli 2006 Malariatest (alleen bij donors die ooit malaria hebben gehad)
Naast deze tests worden geen andere tests op ziekten verricht. Reden genoeg om heel serieus om te gaan met de vragenlijst en de keuring.
Het laten testen van uw bloed mag nooit een reden zijn om bloed te geven. Ook tests kunnen foute uitslagen geven, bovendien gaat er enige tijd (maanden tot een ½ jaar) overheen voordat een virus in uw bloed aantoonbaar.
dinsdag 11 december 2007 om 13:59
Omdat veel swingers zich dus op soa laten testen, zo nodig behandelen en waarschuwen zal juist een soa als syfilis bij hun worden ontdekt, waar een single of vreemdgaander er misschien jaren mee doorloopt en zich niet laat testen.
Ik blijf er dus bij dat die aannames over meer risico niet kloppen. Eigenlijk zou de angst veel meer moeten zitten bij mensen met een relatie waarvan je niet weet of de partner misschien vreemd gaat. Swingers zijn zich veel meer bewust van de risico's omdat die weten dat ze voor de ander niet exclusief zijn op sexgebied, en die kijken dan ook wel uit, want ook wij willen niet chronisch ziek worden.
Ik blijf er dus bij dat die aannames over meer risico niet kloppen. Eigenlijk zou de angst veel meer moeten zitten bij mensen met een relatie waarvan je niet weet of de partner misschien vreemd gaat. Swingers zijn zich veel meer bewust van de risico's omdat die weten dat ze voor de ander niet exclusief zijn op sexgebied, en die kijken dan ook wel uit, want ook wij willen niet chronisch ziek worden.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
