Verkracht en mishandeld door mijn vriend?

14-02-2018 16:28 162 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Ik voel me erg raar vandaag. Heb een naar onderbuik gevoel en ben er niet helemaal bij mij met mijn hoofd..

...Gisterenavond is er namelijk iets gebeurd.

Ik heb nu zo'n 1,5 jaar een relatie met mijn vriend. Voor het gemak noem ik hem even David. Veel ups en downs gehad, maar de laatste tijd ging het wel erg goed tussen ons. We communiceerden zoals het hoort, hadden lol, genoten van elkaar etc. Tot gisteren. We hadden ruzie om iets. Ik was namelijk woest omdat hij contact had met een andere vrouw en daarover had gelogen.

Hij kwam thuis van het werk. We begonnen te praten over wat er was gebeurd en over zijn leugens. Dit was een rustig gesprek, waarbij ik duidelijk heb gemaakt dat ik niet met me liet sollen etc. Mijn zoon (2,5 jaar) was ook nog wakker dus wilde niet dat hij iets mee kreeg of voelde. David werd wat klef tussen het gesprek door en zei telkens: geef me een kus dan! Knuffel! Etc. Ik had daar geen zin in en maakte duidelijk dat hij dat wel kon vergeten. Hij kroop zowat op me. Ik weet niet meer hoe maar ik ben onder hem uit gekomen en heb mijn zoon naar bed gebracht. Mijn vriend liep mee en was daar weer bezig met kussen en aanraken etc. Ik zei tegen hem: je maakt nu misbruik van de situatie dat de kleine hier nu is en ik niet goed van me af kan bijten, serieus David je moet echt stoppen nu!!!

We gingen weer naar beneden. Ik ging op de bank zitten en hij klom op me en begon me te zoenen. Ik probeerde hem van me af te duwen maar hij is bijna 2 meter lang en aardig breed. Geen idee hoe maar uiteindelijk ging hij van me af. Ik wilde van hem weglopen (koffie pakken zei ik.) Hij ging voor me staan en hield me tegen: geef me eerst een kus/knuffel! Ik denk dat het 10 minuten heeft geduurd voor ik langs hem kwam. Laat me gewoon mijn koffie pakken David!!! Richting de keuken, liep hij achter me aan. Pakte me vast bij mijn polsen en begon me weer te zoenen en duwde me de bijkeuken in tegen de deur van de wc aan. Ik zei dat hij moest stoppen dat ik dit niet wilde. Serieus David stop, ik meen het! Doe dit niet! Hij zei alleen maar: je wilt dit wel, je bent altijd geil, je wilt altijd seks! Hij hield me vast en trok mijn broek en string uit en begon me te vingeren. Hij deed zijn broek open en probeerde zijn lul in mij te stoppen. Ik bewoog zo veel mogelijk (tot zover dat kon aangezien hij mijn polsen stevig vast hield met één hand) zodat hij me niet kon bijhouden. Dit werkte niet en ik ging door mijn hurken op de grond zitten. Hij zei nog: "Ja, goed zo.." en ging door met zijn vingers in me. Ik smeekte dat hij zou stoppen. Vanaf dat moment verstijfde ik naar mijn gevoel. Ik denk dat dat het moment is dat hij schrok van zichzelf en wat hij deed want hij stopte. Trok me omhoog en deed mijn broek aan en zei: sorry, sorry en liep weg.

Ik was nogal verward en verstijfd. Ik weet alleen dat ik niet naar hem toe wilde en me naar en vies voelde. Ik besloot om te gaan douchen en daarna al naar bed te gaan, ook al was het pas 8 uur (badkamer zit naast de wc, beneden.)

Ik stond onder de douche en niet veel later kwam hij de badkamer binnen. Hij deed het douchegordijn open en zei; is het goed dat ik je kom joinen. Nee laat me maar even alleen, ik ben al klaar dan kun je zelf douchen. Hij zei iets van dat hij dan met kleren erin kwam en deed zijn broek uit en ik wilde eruit, hij hield me tegen en kwam de douche binnen met zijn overhemd nog aan en wilde me weer zoenen en greep mijn borsten beet en ging met zijn vingers weer in me. Weer heb ik tegen hem gezegd dat ik het niet wilde, dat hij moest stoppen en van me af moest blijven. Je wilt dit wel zei die telkens weer! Ik deed de douche uit en pakte mijn handdoek om me af te drogen. Hij pakte de andere handdoek en wilde me helpen afdrogen. Ik doe het zelf wel! Maar hij ging door, droogde mijn rug en benen af en wilde tussen mijn benen maar die hield ik stevig tegen elkaar gedrukt. Hij zei; doe je wat warms aan, je voelt koud. Ik heb het hartstikke warm, zei ik. Hij deed zijn natte overhemd uit, hing 'm op de douchegordijn rail. Ik deed mijn badjas aan en liep naar boven. Hij zei: ik ga ook mee. Ik zei dat hij op de bank sliep en anders in zijn auto maar ik hem niet in mijn buurt wil hebben. Ik slaap gewoon boven, zei David. Dan slaap ik wel op de bank. Je kunt toch gewoon in bed slapen zei hij. Nee, je kunt niet van me afblijven en doet dingen die ik nu niet wil. Hij zei dat hij niet meer aan me zou zitten. Echt! Sorry!

Ik ging in bed liggen op mijn zij, met mijn badjas aan. En zette de tv aan op de laptop. Hij ging naast me liggen op gepaste afstand gelukkig. Maar dat was voor korte tijd. Doe je badjas uit, je slaapt nooit met kleren aan. Nee ik heb het koud, laat maar! Net zei je nog dat je het warm had en hij kleedde me uit. Trok me tegen zich aan en ik zei; je zou me niet aanraken David, ik wil dit niet blijf van me af. Alleen kroelen, ik doe toch niets verder zei hij. Maar al snel had hij mijn borsten vast, begon met mijn tepels te spelen en mijn billen te kneden. Ik voelde zijn erectie tegen me aan. Hou nou op David, ik meen het, stop hiermee ik wil het niet. Ik denk dat ik dat wel 100 keer heb gezegd die avond. Hij klom op me ging met zijn mond en tong over mijn borsten en duwde met geweld mijn benen uit elkaar en klemde mijn been tussen zijn benen. Hij ging met zijn vingers diep in me en klom uiteindelijk tussen mijn benen en lag op me, ik probeerde weer veel te bewegen en draaien en probeerde hem weg te duwen en mijn benen dicht te drukken zodat hij er niet goed bij kon maar tevergeefs. Hij stopte zijn lul in me en begon me te neuken. Wegduwen probeerde ik, maar tegenwerken had geen zin want hij is sterker en groter dan ik. Ik verstijfde weer en hij stopte. Ik weet niet of hij nog sorry zei op dat moment.

Hij kwam geïrriteerd ovee en draaide zich uiteindelijk om. Na zo'n kwartier vroeg hij of ik wilde praten. Ik gaf aan dat nu geen goed moment was en dat er niet te praten valt met hem. Hij zei dat hij de hele avond al probeerde te praten maar dat ik dat niet wilde. Ik gaf aan dat hij alleen maar aan me zat en me wilde zoenen en seks wilde en nauwelijks tot geen poging tot een gesprek heeft gedaan.

"Je praat nu met me!" zei hij op een dringende toon. En dat herhaalde hij, steeds harder. Ik zei dat hij zacht moest zijn anders word mijn zoon wakker. Dan praat je met me, doe de laptop dicht anders ga ik schreeuwen en word hij wakker. En hij schreeuwde steeds harder. Op dat moment klapte ik zijn laptop dicht. Dat ging harder dan hij had gehoopt en trok me heel hard bij mijn haar mijn hoofd naar achteren. En schreeuwde dat ik niet zo met zijn spullen om moest gaan. Op dat moment werd ik boos en zei dat hij niet zo met mij om moest gaan en zei meer van dat soort dingen. Hij werd bozer en bozer zei dingen als "don't dare me" etc en trok nog harder aan mijn haar, greep me bij mijn keel en sloeg me hard nog op mijn hand. Hij deed me echt pijn.

Hij was er duidelijk zelf van geschrokken, want hij liet me los en zei: sorry ik had niet zo hard aan je haar moeten trekken. Het is al goed en wilde gewoon met rust gelaten worden op dat moment. Ik was helemaal in shoc. Ik dacht niets, voelde niets en wilde niets. David stond op liep om het bed heen naar mij toe, ging op zijn knieën naast het bed zitten en vouwde zijn handen in elkaar en hij begon heel hard te huilen. Vergeef het me, sorry! Sorry!

Hij is naar beneden gegaan en op de bank gaan liggen. En kreeg nog dit op whatsapp:

-----------------------------------------------------

Je moet me geloven als ik zeg dat het me spijt, geweld is nooit een antwoord op iemand zijn boosheid. Dat is een teken van zwakte, op dit moment ben ik behoorlijk zwak. Ben geen echte man voor jou en zeker ook geen voorbeeld (zoon.) Nogmaals, ik voelde me gewoon machteloos en gekleineerd door jou. Het zal nooit meer gebeuren en hopelijk kan dit tussen ons blijven, want ik schaam me echt.
Zal ook begrijpen dat dit de druppel is en dat m’n spullen buiten staan morgen, zal je sleutel op tafel leggen en het autostoeltje in de gang.
Je bent een topvrouw en wat iedereen al om je heen zei, ik verdien jou niet.

-------------------------------------------------------

Nu is het de volgende dag, ik zit onder de krassen en blauwe plekken op armen, benen en nek. Ik heb echt zo'n pijn aan mijn hoofd op de plek waar hij aan mijn haar heeft getrokken. Ik ben echt geschrokken en weet nog steeds niet zo goed wat er nu allemaal is gebeurd.

Ik hou van hem, zoveeel! Hoe heeft hij dit kunnen doen.. Dit is het laatste wat ik had verwacht van hem, hij is zo lief, zachtaardig en zorgzaam normaal gesproken. Ik wil hem niet kwijt, maar ik weet ook niet wat ik hiermee moet.

Mijn zoon heeft niets meegekregen van dit alles gelukkig en heeft overal doorheen geslapen. Ik weet dat mijn vriend hem nooit iets zou aan doen en we hebben nooit ruzie waar hij bij is ook. Maar ik ben enorm geschrokken.

Wat moet ik nu doen?

Hij komt straks weer thuis van het werk en dan gaan we praten over alles.. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen en doen.

Ik moest mijn verhaal even kwijt, ik kan en wil hier verder met niemand over praten op het moment...
marlou123 wijzigde dit bericht op 14-02-2018 16:34
0.07% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Brejules schreef:
14-02-2018 22:13
Omdat iemand die ongewenst zijn vingers diep in je vagina steekt een ander mentaal aspect heeft dan met vingers over de vagina gaat. Dat is letterlijk en geestelijk een heel binnendringend gevoel, iets dringt je lichaam binnen, en prikt recht in je waardigheid, vertrouwen, zelfverzekerdheid e.d.
Ik zal hier vast niet de enige in zijn die dit verschil ervaart bij seksueel misbruik en vind de bewoording die ze gebruikt wel degelijk meerwaarde hebben. Veel zaken die ze omschrijft en je zegt dat ze niet relevant zijn, zoals benen openduwen, polsen vasthouden, hard neuken, zijn dat zeker. Dit zijn allen componenten die de aard van bewust misbruiken en gebruik maken van een machtspositie benadrukken en het duidelijker maken dat het hier niet om een communicatiefout gaat omtrent wederzijdse toestemming ging; dat hij dacht dat 'zij het wou'.

Ik hoop dat je aangifte doet TO, hoe moeilijk ook. Maar ik denk dat je uiteindelijk spijt zal krijgen als je dit niet doet. Deze ervaring zal lang bij je kunnen blijven en er jaren later nog uit komen; dat is prettiger als je tegelijkertijd kan denken 'ik heb er in ieder geval iets aan gedaan' i.p.v. 'had ik maar iets gedaan'.

Als je twijfelt; maak in ieder geval alvast foto's van je blauwe plekken e.d. en bewaar je opgeschreven verhaal. Je kunt dan later nog beslissen om daar wel of niet iets mee te doen. Ik kan me voorstellen dat je nu nog te geschrokken bent om direct aangifte te doen.

Uiteraard ook niet met hem afspreken voor je over deze schok heen bent. Eerst zaken in je hoofd op een rijtje zetten. Laat hem zijn eigen voorstel uitvoeren; ergens anders verblijven tot jij voor jezelf duidelijk voor ogen hebt wát je wil en er mogelijk voor zou kiezen met hem in gesprek te gaan. Vraag iemand om te helpen om hem dit te vertellen dat hij moet vertrekken, of zorg op zijn minst dat iemand wéét hoe laat en waar jij een gesprek met hem gaat hebben en je bang bent en of deze persoon een extra oogje in het zeil kan houden en paraat kan staan voor een telefoontje van jou mocht het niet goed lopen.
Maar zoals ik het begrijp is hij ondertussen al thuis gekomen na het werk?

Enfin, sowieso bergen virtuele knuffels en liefde.
Mooi verwoord. Ik hoop dat ze het leest!
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop dat het een beetje met je gaat, ik leef echt met je mee...Ik hoop dat je nu bij mensen zijt die je graag zien en nu voor je kunnen zorgen. Laat goed voor je zorgen en verzorgen en neem de rust om te bekomen...grote inpak die je moet verwerken, amaai...
Als het past voor jou en als je het aankan, niets forceren...Laat iets weten hoe hè gaat, we zijn bezorgd om jou...⚘
vlaamsdametje schreef:
15-02-2018 10:01
Ik hoop dat het een beetje met je gaat, ik leef echt met je mee...Ik hoop dat je nu bij mensen zijt die je graag zien en nu voor je kunnen zorgen. Laat goed voor je zorgen en verzorgen en neem de rust om te bekomen...grote inpak die je moet verwerken, amaai...
Als het past voor jou en als je het aankan, niets forceren...Laat iets weten hoe hè gaat, we zijn bezorgd om jou...⚘


Ik hoop alleen niet dat TO nog steeds samen is met haar vriend. En nu gezellig samen een kopje thee drinken.
TO, ik ben ook benieuwd hoe het met je gaat. Hoop maar ergens dat je het te druk hebt met het regelen van veiligheid voor jou en je kind en met het doen van aangifte. Laat je niet afschrikken door reacties die je verhaal in twijfel trekken. Zoals gezegd, is daar Napraat voor. Wens je heel veel kracht toe. En je ex - want laat het asjeblieft voor eens en altijd een ex zijn en blijven - wens ik vervolging en veroordeling toe.
Ik hoop dat je aangifte gaat doen of nu bent gaan doen TO. Als je dat niet nog niet kan of twijfelt (niet dat je daaraan moet twijfelen!!!) doe dan in ieder geval een melding bij de politie zodat ze je verwoningen kunnen zien en vastleggen. Dan kun je altijd je melding nog omzetten in een aangifte als je dat wil.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Bedankt voor jullie reacties! Ik snap dat het gek kan overkomen dat het zo uitgebreid in details verteld was. Maar dit was eigenlijk meer voor mezelf om het van me af te schrijven aangezien ik het verder met niemand wil en kon delen. Het is allemaal anoniem, want mijn vriend heet geen David in real life en ik geen Marlou natuurlijk. Dus ik maak me daar niet druk om.

Ik heb vanmorgen gebeld naar de politie en werd door verbonden naar zedenzaken. Hier vertelde de politieman dat ik wel aangifte kan gaan doen maar dat daar heel wat aan vast zit. Ik kan niets bewijzen want al zouden ze een kweekje nemen inwendig en sporen van hem vinden. Het kan zijn dat dat van dagen daarvoor is van een vrijwillige vrijpartij omdat hij mijn vriend is. Dus het is mijn woord tegen de zijne dan. Wat eventueel nog een mogelijkheid is, is een melding maken. Dit komt dan onder zijn naam te staan voor een paar jaar. Mocht er ooit nog iets gebeuren met mij of een andere vrouw dan weegt dat ook mee. Dus daar moest ik over nadenken van die man. Verder ben ik doorgestuurd voor slachtofferhulp, ik word binnen 2 dagen teruggebeld voor een afspraak. Dat wil ik wel graag en hoop dat ik het dan een plaatsje kan geven. Ik ben nog aan het bedenken of ik een melding wil maken. De aangifte laat ik denk ik voor wat het is aangezien het overkwam op mij dat dat verloren zaak is..

Liefs
Ik zou zeker aangifte doen. Je gaat toch niet wachten tot hij het nog eens kan doen bij jou of een ander?
Onbegrijpelijk advies van die agent.

Laat hem je blauwe plekken en schrammen maar zien. Dan is het wel duidelijk lijkt me zo! Je mag hem hier niet ongestraft mee weg laten komen.
Alle reacties Link kopieren
marlou123 schreef:
15-02-2018 17:37
Hoi allemaal,

Bedankt voor jullie reacties! Ik snap dat het gek kan overkomen dat het zo uitgebreid in details verteld was. Maar dit was eigenlijk meer voor mezelf om het van me af te schrijven aangezien ik het verder met niemand wil en kon delen. Het is allemaal anoniem, want mijn vriend heet geen David in real life en ik geen Marlou natuurlijk. Dus ik maak me daar niet druk om.

Ik heb vanmorgen gebeld naar de politie en werd door verbonden naar zedenzaken. Hier vertelde de politieman dat ik wel aangifte kan gaan doen maar dat daar heel wat aan vast zit. Ik kan niets bewijzen want al zouden ze een kweekje nemen inwendig en sporen van hem vinden. Het kan zijn dat dat van dagen daarvoor is van een vrijwillige vrijpartij omdat hij mijn vriend is. Dus het is mijn woord tegen de zijne dan. Wat eventueel nog een mogelijkheid is, is een melding maken. Dit komt dan onder zijn naam te staan voor een paar jaar. Mocht er ooit nog iets gebeuren met mij of een andere vrouw dan weegt dat ook mee. Dus daar moest ik over nadenken van die man. Verder ben ik doorgestuurd voor slachtofferhulp, ik word binnen 2 dagen teruggebeld voor een afspraak. Dat wil ik wel graag en hoop dat ik het dan een plaatsje kan geven. Ik ben nog aan het bedenken of ik een melding wil maken. De aangifte laat ik denk ik voor wat het is aangezien het overkwam op mij dat dat verloren zaak is..

Liefs
En daarom worden vrouwen dus verkracht. Omdat mannen er mee weg komen want je kunt "toch" niets bewijzen. Maar die blauwe plekken zijn volgens mij wel bewijs geweest. Jammer.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt bewijs! Doe aangifte alsjeblieft,
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop dat je snel bij slachtofferhulp terecht kan. Zij kunnen je helpen bij de aangifte. Ik zou dat zeker doen, in dit soort zaken is heet meestal woord tegen woord. Alleen heb jij bewijs, je ex (hoop ik) heeft immers toegegeven.

Heb je ook foto's gemaakt?

Aangifte hoef niet direct, kan ook later. Direct aangifte doen kan echter wel voordelen hebben, gezien je dan mogelijk nog lichamelijk letsel hebt. Ik zou het dus zeker doen, al is het alleen maar om te laten zien dat je dit gewoon niet pikt.
Waarom worden dit soort situaties niet serieus genomen en wordt er zelfs gezegd dat aangifte weinig zin heeft. Wat een agent pfft!

Durf je naar de huisarts toe? En fotos te laten maken?
En heb je alle apjes nog als bewijs?

Heel fijn dat je slachtofferhulp krijgt. Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Dahlia74 schreef:
14-02-2018 16:42
Ik ben tegen het verwijderen van de openingspost, maar wil je adviseren dit wel te doen. Er staan veel te veel details in, die voor ons helemaal niet relevant zijn. Verwijder deze, voordat anderen ermee aan de haal gaan.

Print de openingspost uit, ga naar de politie en doe aangifte. Zet hem het huis uit en wees lief voor jezelf.
Precies dit! Sterkte TO
'You can't always get what you want'
Alle reacties Link kopieren
KyloRen schreef:
15-02-2018 17:41
Alleen heb jij bewijs dat het ongewenst was, want hij heeft een bericht gestuurd nadat hij jou verkracht heeft.
Nou wat een bewijs zeg, er staat in dat bericht nergens dat hij haar heeft verkracht en mishandelt heeft.
Misschien heeft hij wel geweld gebruikt tegen een bloempot, aan de hand van dat bericht is het geen bewijs.

De blauwe plekken misschien, maar dat bijvoorbeeld ook door een stoeipartij kunnen komen.
Hoe je het ook wend of keert het is een klote situatie en de politie kan er vrij weinig mee.

TO zet een melding erover neer bij de politie en zodra er maar iets gebeurt, gelijk bellen.
En ga weg daar.
Ik was er al bang voor dat de politie hier niets mee kwam. Iedereen zegt je moet aangifte doen. Maarja wat gebeurt er dan?Wel moet je er een melding maken hoor.

Maar hoe is het verder met Je? Heb je hem nog gezien of gesproken?
Je moet aangifte doen. Niet per sé omdat daar iets uit zal voortkomen, maar wel om mentaal een duidelijke grens te trekken, zowel tegenover jezelf als tegenover hem. Als je geen aangifte doet, lijk je aan jezelf te zeggen dat je het niet afkeurt. Dat kan je later parten spelen in het verwerkingsproces.
Op basis van wat je hier vertelt, is een aangifte zeker niet kansloos. Je hebt zichtbaar letsel en een appje waarin geweld wordt toegegeven. Dat zou voldoende moeten zijn om hem uit te nodigen voor verhoor. Niet elke verdachte ontkent.
Alle reacties Link kopieren
Doe alsjeblieft aangifte. Wat er gebeurd is kan niet, mag nooit, is nooit goed te praten en jij hebt het recht om na zo'n situatie waarin je grenzen niet gerespecteerd werden alsnog heel duidelijk je grenzen en de ernst hiervan aan te geven door.aangifte te doen.
Alle reacties Link kopieren
Heb je inmiddels wel zijn spullen buiten gezet en hem niet meer binnengelaten?
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend rot. Ik zou wel melding maken, hoe moeilijk je dat misschien ook vind. Stel hij doet het nog een keer? Of bij zijn volgende vriendin? Of bij de drie dames voor jou? Als niemand een melding maakt, komt zo iemand er dus keer op keer mee weg.

Heb je hem nog gezien of gesproken? Dat je daar niet over begint geeft mij het idee dat je je misschien niet zo sterk hebt kunnen houden als je gewild had namelijk...
~ I want to be shaken to my core, like the wild winds disrobe the trees ~
Alle reacties Link kopieren
Hier wordt vooral als advies aangifte gegeven. Dat lijkt me eerlijk gezegd van later zorg. Het gaat je alleen maar een hoop extra ergernis en zorgen opleveren.
Op dit moment gaat het er vooral om hoe je zo snel mogelijk van deze man af komt. Ik begrijp uit zijn whatsapp dat het jouw huis is en dat hij het autostoeltje uit zijn auto haalt en de sleutel op tafel zal leggen? Hoewel ik vermoed dat dit een zeer manipulatievem whatsapp is met de bedoeling dat jij juist tegenovergesteld gaat reageren, zo van: "nee joh doe niet zo gek, een foutje kan gebeuren, zand erover" denk ik dat je de whatsapp heel letterlijk moet nemen. Er staat precies het juiste in wat jullie beide moeten doen.
Is hij inmiddels vertrokken? Ik begrijp ook dat je zoontje niet van hem is? Dus geen gedoe over omgangsregelingen en wie het huis houdt? Mooi! Nu zijn spullen er uit, eventuele gezamenlijke bankrekeningen opheffen, nieuw slot (wie weet heeft hij een kopie van de sleutel gemaakt) en verder met je leven. Eerst een veilige thuissituatie voor jezelf en je kind creëren.
Neem zeker contact op met slachtofferhulp, want het is niet niks wat je is overkomen. Om dit te verwerken gaat tijd kosten. Neem anders ook iemand in vertrouwen, zodat je erover kunt praten. Een zus of een vriendin, geen man want die worden alleen maar heel kwaad en willen verhaal gaan halen bij je ex, dan moet je je daar weer druk over gaan maken. Gewoon iemand die een arm om je heen slaat en bij wie je keihard een potje kunt janken.
Doe voor nu een melding bij de politie, zodat een volgend slachtoffer sterker staat en als voor jezelf alles rustiger is, kun je alsnog aangifte doen als je dat wilt. Dan sta je ook sterker in je schoenen tegenover een agent die je van het tegendeel wil overtuigen.
Ik begrijp in dit geval wel dat de politie niet alles kan oplossen. Je bent een volwassen vrouw, je wordt niet vastgehouden door je vriend, je kan gaan en staan waar je wil. Dus nu zorgen dat hij jouw huis uitgaat, gelijk, niks geen gemiep verder. Of het is zijn huis en jij moet zo snel mogelijk een andere plek vinden voor jezelf en je kind.

Ben je daar al mee bezig?

Wat ik niet begrijp, je schreef eerder dat je een goede band hebt met je moeder en zusjes. Hoezo zeg je nu dat je met niemand hierover kan praten?
Kan je niet met je kind naar hun toe? Of kan je kind niet tijdelijk bij zijn vader wonen, zodat jij je handen vrij krijgt om dingen te regelen?
Wonen en slapen jullie nu nog met zijn drieen in een huis? Lig je ook weer naast hem in bed? Ik vraag mij af of je jouw prioriteit bij de juiste dingen legt. De politie gaat jouw problemen niet voor je oplossen. Melding maken, prima. Maar dat is niet hetgene dat alles gaat veranderen. Ik vind het raar dat je alleen daar over vertelt.

Wat ik mij ook afvraag, je hebt een kind, dan heb je toch wel iets van een sociaal vangnet? Ga praten met iemand, zet je trots aan de kant en kom in actie om dit echt op te lossen. Desnoods kan je op je werk met een vertrouwenspersoon praten, of met je huisarts.
Ik hoop dat je door hebt dat je iets moet veranderen aan de manier waarop je leeft en de mannen die je uitzoekt. Straks ga je met dit pareltje ook weer trouwen en een kind krijgen.
AANGIFTE DOEN!!!!!!!!!
Niks aantrekken wat de politie zegt, JE MOET AANGIFTE DOEN.
ALs je het niet doet dan gebeurt het de volgende keer weer bij jou (of iemand anders),

Nogmaals, AANGIFTE DOEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Alle reacties Link kopieren
Doe aangiften hiervan! Dit is onacceptabel. Maak foto's van je schrammen en blauwe plekken als bewijs. Ook al kunnen ze geen DNA sporen meer achterhalen of is het jouw woord tegen het zijne. Laat de politie hem maar ophalen voor een verhoor! Sterkte meid!
Als jij toch aangifte wil doen kan dat gewoon.De politie zal dan ook foto's maken van jouw verwondingen dus het is wel handig om daar niet te lang mee te wachten.
Sowieso een goed plan om even langs de huisarts te gaan .

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven