Verkracht en mishandeld door mijn vriend?

Hoi allemaal,

Ik voel me erg raar vandaag. Heb een naar onderbuik gevoel en ben er niet helemaal bij mij met mijn hoofd..

...Gisterenavond is er namelijk iets gebeurd.

Ik heb nu zo'n 1,5 jaar een relatie met mijn vriend. Voor het gemak noem ik hem even David. Veel ups en downs gehad, maar de laatste tijd ging het wel erg goed tussen ons. We communiceerden zoals het hoort, hadden lol, genoten van elkaar etc. Tot gisteren. We hadden ruzie om iets. Ik was namelijk woest omdat hij contact had met een andere vrouw en daarover had gelogen.

Hij kwam thuis van het werk. We begonnen te praten over wat er was gebeurd en over zijn leugens. Dit was een rustig gesprek, waarbij ik duidelijk heb gemaakt dat ik niet met me liet sollen etc. Mijn zoon (2,5 jaar) was ook nog wakker dus wilde niet dat hij iets mee kreeg of voelde. David werd wat klef tussen het gesprek door en zei telkens: geef me een kus dan! Knuffel! Etc. Ik had daar geen zin in en maakte duidelijk dat hij dat wel kon vergeten. Hij kroop zowat op me. Ik weet niet meer hoe maar ik ben onder hem uit gekomen en heb mijn zoon naar bed gebracht. Mijn vriend liep mee en was daar weer bezig met kussen en aanraken etc. Ik zei tegen hem: je maakt nu misbruik van de situatie dat de kleine hier nu is en ik niet goed van me af kan bijten, serieus David je moet echt stoppen nu!!!

We gingen weer naar beneden. Ik ging op de bank zitten en hij klom op me en begon me te zoenen. Ik probeerde hem van me af te duwen maar hij is bijna 2 meter lang en aardig breed. Geen idee hoe maar uiteindelijk ging hij van me af. Ik wilde van hem weglopen (koffie pakken zei ik.) Hij ging voor me staan en hield me tegen: geef me eerst een kus/knuffel! Ik denk dat het 10 minuten heeft geduurd voor ik langs hem kwam. Laat me gewoon mijn koffie pakken David!!! Richting de keuken, liep hij achter me aan. Pakte me vast bij mijn polsen en begon me weer te zoenen en duwde me de bijkeuken in tegen de deur van de wc aan. Ik zei dat hij moest stoppen dat ik dit niet wilde. Serieus David stop, ik meen het! Doe dit niet! Hij zei alleen maar: je wilt dit wel, je bent altijd geil, je wilt altijd seks! Hij hield me vast en trok mijn broek en string uit en begon me te vingeren. Hij deed zijn broek open en probeerde zijn lul in mij te stoppen. Ik bewoog zo veel mogelijk (tot zover dat kon aangezien hij mijn polsen stevig vast hield met één hand) zodat hij me niet kon bijhouden. Dit werkte niet en ik ging door mijn hurken op de grond zitten. Hij zei nog: "Ja, goed zo.." en ging door met zijn vingers in me. Ik smeekte dat hij zou stoppen. Vanaf dat moment verstijfde ik naar mijn gevoel. Ik denk dat dat het moment is dat hij schrok van zichzelf en wat hij deed want hij stopte. Trok me omhoog en deed mijn broek aan en zei: sorry, sorry en liep weg.

Ik was nogal verward en verstijfd. Ik weet alleen dat ik niet naar hem toe wilde en me naar en vies voelde. Ik besloot om te gaan douchen en daarna al naar bed te gaan, ook al was het pas 8 uur (badkamer zit naast de wc, beneden.)

Ik stond onder de douche en niet veel later kwam hij de badkamer binnen. Hij deed het douchegordijn open en zei; is het goed dat ik je kom joinen. Nee laat me maar even alleen, ik ben al klaar dan kun je zelf douchen. Hij zei iets van dat hij dan met kleren erin kwam en deed zijn broek uit en ik wilde eruit, hij hield me tegen en kwam de douche binnen met zijn overhemd nog aan en wilde me weer zoenen en greep mijn borsten beet en ging met zijn vingers weer in me. Weer heb ik tegen hem gezegd dat ik het niet wilde, dat hij moest stoppen en van me af moest blijven. Je wilt dit wel zei die telkens weer! Ik deed de douche uit en pakte mijn handdoek om me af te drogen. Hij pakte de andere handdoek en wilde me helpen afdrogen. Ik doe het zelf wel! Maar hij ging door, droogde mijn rug en benen af en wilde tussen mijn benen maar die hield ik stevig tegen elkaar gedrukt. Hij zei; doe je wat warms aan, je voelt koud. Ik heb het hartstikke warm, zei ik. Hij deed zijn natte overhemd uit, hing 'm op de douchegordijn rail. Ik deed mijn badjas aan en liep naar boven. Hij zei: ik ga ook mee. Ik zei dat hij op de bank sliep en anders in zijn auto maar ik hem niet in mijn buurt wil hebben. Ik slaap gewoon boven, zei David. Dan slaap ik wel op de bank. Je kunt toch gewoon in bed slapen zei hij. Nee, je kunt niet van me afblijven en doet dingen die ik nu niet wil. Hij zei dat hij niet meer aan me zou zitten. Echt! Sorry!

Ik ging in bed liggen op mijn zij, met mijn badjas aan. En zette de tv aan op de laptop. Hij ging naast me liggen op gepaste afstand gelukkig. Maar dat was voor korte tijd. Doe je badjas uit, je slaapt nooit met kleren aan. Nee ik heb het koud, laat maar! Net zei je nog dat je het warm had en hij kleedde me uit. Trok me tegen zich aan en ik zei; je zou me niet aanraken David, ik wil dit niet blijf van me af. Alleen kroelen, ik doe toch niets verder zei hij. Maar al snel had hij mijn borsten vast, begon met mijn tepels te spelen en mijn billen te kneden. Ik voelde zijn erectie tegen me aan. Hou nou op David, ik meen het, stop hiermee ik wil het niet. Ik denk dat ik dat wel 100 keer heb gezegd die avond. Hij klom op me ging met zijn mond en tong over mijn borsten en duwde met geweld mijn benen uit elkaar en klemde mijn been tussen zijn benen. Hij ging met zijn vingers diep in me en klom uiteindelijk tussen mijn benen en lag op me, ik probeerde weer veel te bewegen en draaien en probeerde hem weg te duwen en mijn benen dicht te drukken zodat hij er niet goed bij kon maar tevergeefs. Hij stopte zijn lul in me en begon me te neuken. Wegduwen probeerde ik, maar tegenwerken had geen zin want hij is sterker en groter dan ik. Ik verstijfde weer en hij stopte. Ik weet niet of hij nog sorry zei op dat moment.

Hij kwam geïrriteerd ovee en draaide zich uiteindelijk om. Na zo'n kwartier vroeg hij of ik wilde praten. Ik gaf aan dat nu geen goed moment was en dat er niet te praten valt met hem. Hij zei dat hij de hele avond al probeerde te praten maar dat ik dat niet wilde. Ik gaf aan dat hij alleen maar aan me zat en me wilde zoenen en seks wilde en nauwelijks tot geen poging tot een gesprek heeft gedaan.

"Je praat nu met me!" zei hij op een dringende toon. En dat herhaalde hij, steeds harder. Ik zei dat hij zacht moest zijn anders word mijn zoon wakker. Dan praat je met me, doe de laptop dicht anders ga ik schreeuwen en word hij wakker. En hij schreeuwde steeds harder. Op dat moment klapte ik zijn laptop dicht. Dat ging harder dan hij had gehoopt en trok me heel hard bij mijn haar mijn hoofd naar achteren. En schreeuwde dat ik niet zo met zijn spullen om moest gaan. Op dat moment werd ik boos en zei dat hij niet zo met mij om moest gaan en zei meer van dat soort dingen. Hij werd bozer en bozer zei dingen als "don't dare me" etc en trok nog harder aan mijn haar, greep me bij mijn keel en sloeg me hard nog op mijn hand. Hij deed me echt pijn.

Hij was er duidelijk zelf van geschrokken, want hij liet me los en zei: sorry ik had niet zo hard aan je haar moeten trekken. Het is al goed en wilde gewoon met rust gelaten worden op dat moment. Ik was helemaal in shoc. Ik dacht niets, voelde niets en wilde niets. David stond op liep om het bed heen naar mij toe, ging op zijn knieën naast het bed zitten en vouwde zijn handen in elkaar en hij begon heel hard te huilen. Vergeef het me, sorry! Sorry!

Hij is naar beneden gegaan en op de bank gaan liggen. En kreeg nog dit op whatsapp:

-----------------------------------------------------

Je moet me geloven als ik zeg dat het me spijt, geweld is nooit een antwoord op iemand zijn boosheid. Dat is een teken van zwakte, op dit moment ben ik behoorlijk zwak. Ben geen echte man voor jou en zeker ook geen voorbeeld (zoon.) Nogmaals, ik voelde me gewoon machteloos en gekleineerd door jou. Het zal nooit meer gebeuren en hopelijk kan dit tussen ons blijven, want ik schaam me echt.
Zal ook begrijpen dat dit de druppel is en dat m’n spullen buiten staan morgen, zal je sleutel op tafel leggen en het autostoeltje in de gang.
Je bent een topvrouw en wat iedereen al om je heen zei, ik verdien jou niet.

-------------------------------------------------------

Nu is het de volgende dag, ik zit onder de krassen en blauwe plekken op armen, benen en nek. Ik heb echt zo'n pijn aan mijn hoofd op de plek waar hij aan mijn haar heeft getrokken. Ik ben echt geschrokken en weet nog steeds niet zo goed wat er nu allemaal is gebeurd.

Ik hou van hem, zoveeel! Hoe heeft hij dit kunnen doen.. Dit is het laatste wat ik had verwacht van hem, hij is zo lief, zachtaardig en zorgzaam normaal gesproken. Ik wil hem niet kwijt, maar ik weet ook niet wat ik hiermee moet.

Mijn zoon heeft niets meegekregen van dit alles gelukkig en heeft overal doorheen geslapen. Ik weet dat mijn vriend hem nooit iets zou aan doen en we hebben nooit ruzie waar hij bij is ook. Maar ik ben enorm geschrokken.

Wat moet ik nu doen?

Hij komt straks weer thuis van het werk en dan gaan we praten over alles.. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen en doen.

Ik moest mijn verhaal even kwijt, ik kan en wil hier verder met niemand over praten op het moment...

Wauw wat een ontzettend lieve reacties! Dit geeft mij echt kracht en steun, dank jullie allemaal!

Aangezien ik zag dat VIVA ermee stopt en ook het forum, dacht ik nog een update te geven nu het nog kan.

Ik zou afgelopen maart EIN-DE-LIJK de rechtzitting hebben tegen hem. Deze is een aantal weken voor de zitting uitgesteld door de tegenpartij. Nee niet eens vanwege corona.. Maar omdat zijn advocate dan in zwangerschapsverlof zou zitten! Het is nog steeds wachten op een nieuwe datum. Het positieve hieraan is dat ze bezig zijn de wetten te verscherpen omtrent verkrachting, dus wie weet is dat er nog door vóór de nieuwe datum voor de rechtzitting. En dat vergroot de kans op dat hij schuldig wordt verklaart en op een hogere straf!

Inmiddels zit ik ruim een jaar in mijn nieuwe woning, maar helaas was het "rustige" gevoel maar voor korte duur. Thuis voelt voor mij niet veilig ondanks dat het een andere woning is. Als ik alleen ben voel ik me angstig en onrustig. Ik heb mezelf dan ook bepaald veiligheidsgedrag en vermijdingsgedrag aangeleerd, zoals ze dat noemen.

Tientallen keren per dag kijk ik op mijn (deurbel) camera, ik durf niet te douchen zonder harde muziek omdat ik anders geluiden hoor en het trauma herbeleef en voelt alsof hij weer binnenkomt en het opnieuw gebeurd. Ik heb veel last van dissociatie bij triggers, dat betekend dat mijn lichaam zich dan weer uitschakeld net als tijdens het trauma (ik bevries en voel niets meer.) Schreeuwende en ruziënde mensen of buren, mensen die zelfs alleen maar hun stem verheffen veroorzaken al enorme paniek bij mij. En dit is eigenlijk nog maar een klein gedeelte van mijn PTSS.

Ik heb ruim 3 jaar intensieve therapie gehad bij de GGZ en alle trauma gerelateerde therapie gehad. Wat zeker veel heeft gebracht, maar helaas sta ik al een tijdje stil qua herstel. Wat ervoor heeft gezorgd dat we hebben gekozen voor een klinische opname voor 3 weken in een expertise centrum gespecialiseerd in PTSS. Hier krijg ik elke dag een intensief programma en therapie sessies van 8.15u tot 17.15u. Hier ben ik van 2 juni t/m 23 juni geweest en nu alweer bijna 2 weken thuis. Helaas zou ik hoogstwaarschijnlijk binnenkort voor nog eens 3 weken terug moeten, omdat het voor mij te kort was. Dit omdat ik erg veel last heb van dissociatie tijdens therapieën en ik pas na 2,5 week eindelijk een keer bij mijn gevoel kon en we eindelijk een doorbraak hadden.

Ja! We hadden een doorbraak!
Ik zie dit als iets positiefs en al ben ik er nog lang niet, ik kom er wel! Ik blijf hard werken voor de rust die ik wel heb verdiend. En blijf ik hard vechten voor gerechtigheid en voorkomen dat hij dit ooit nog bij een ander kan doen! Want ik heb dan wel levenslang door zijn keuze.. Maar daar komt hij niet mee weg!!!

Heeel veel liefs